Overig
alle pijlers
Red ik het met mijn kindje?.....
dinsdag 2 oktober 2007 om 14:35
Hallo allemaal,
Wist even niet bij welk forum dit thuishoort dus vandaar voor overig gekozen.
Ik hoop dat er mensen zijn die me kunnen helpen/adviseren.
Ik 'moet' bij m'n vriend weg (alcoholist) hij vernedert me en dit wil ik niet langer, heb dus al het besluit genomen dat ik daar zo snel mogelijk weg moet met m'n kindje van zes maand. Heel erg maar wil het beste voor m'n kindje!! Nu vraag ik me af; gaan we het financieel wel redden???? Ik hoop dat er mensen zijn die mee willen kijken hoe ik het in m'n hoofd heb:
Inkomen: 1100 netto per maand
Mijn verwachting wat ik uit ga geven:
huur: 300 (huurtoeslag is er dan al af)
vaste lasten 150
kinderopvang 50 (door toeslag zo laag)
zorgverz. 85 (zorgtoeslag is er al af)
verzekeringen 200
auto 100
eten, verzorging enz 150??
Zit dan totaal op 1050..... is dit een reeel plaatje? heb nu 200 voor verzekeringen staan of kan dit minder? Welke verzekeringen zijn erg belangrijk? (inboedel, aanprakelijkheids, overlijden enz...) en wat eten/verzorging betreft? of zou dit meer zijn?....
Nou, hoop dat m'n vraag beetje duidelijk is en dat er mensen (misschien in net zo'n situatie) of anders zo, er een mening/beeld van kunnen geven, jullie zouden me er erg mee helpen!!!!
Bedankt alvast!!
Wist even niet bij welk forum dit thuishoort dus vandaar voor overig gekozen.
Ik hoop dat er mensen zijn die me kunnen helpen/adviseren.
Ik 'moet' bij m'n vriend weg (alcoholist) hij vernedert me en dit wil ik niet langer, heb dus al het besluit genomen dat ik daar zo snel mogelijk weg moet met m'n kindje van zes maand. Heel erg maar wil het beste voor m'n kindje!! Nu vraag ik me af; gaan we het financieel wel redden???? Ik hoop dat er mensen zijn die mee willen kijken hoe ik het in m'n hoofd heb:
Inkomen: 1100 netto per maand
Mijn verwachting wat ik uit ga geven:
huur: 300 (huurtoeslag is er dan al af)
vaste lasten 150
kinderopvang 50 (door toeslag zo laag)
zorgverz. 85 (zorgtoeslag is er al af)
verzekeringen 200
auto 100
eten, verzorging enz 150??
Zit dan totaal op 1050..... is dit een reeel plaatje? heb nu 200 voor verzekeringen staan of kan dit minder? Welke verzekeringen zijn erg belangrijk? (inboedel, aanprakelijkheids, overlijden enz...) en wat eten/verzorging betreft? of zou dit meer zijn?....
Nou, hoop dat m'n vraag beetje duidelijk is en dat er mensen (misschien in net zo'n situatie) of anders zo, er een mening/beeld van kunnen geven, jullie zouden me er erg mee helpen!!!!
Bedankt alvast!!
zaterdag 6 oktober 2007 om 17:14
Hoi, ben ik weer even, jee wat is het lastig, door al jullie tips enzo denk ik inderdaad dat ik het ga redden, zolang ik maar bewust met het geld om blijf gaan, ook weet ik dat ik in staat ben om goed voor m'n kindje te zorgen dus zit ik eenmaal ergens anders dan komt het goed maar de tijd die daarvoor komt....jee....ik krijg het steeds benauwder en vraag me steeds meer af of ik het wel moet doen.
Toevallig kwam het donderdag ter sprake tussen mij en m'n vriend of we denken dat het ooit nog goed komt. het was super emotioneel allemaal....hij moest zooooo huilen.... hij wil z'n kindje niet kwijtraken enz. op een gegeven moment gaf hij aan dat hij bang was dat hij weg zou zakken, vereenzamen enz enz ik zei toen; wat er met jouw leven gebeurd heb je zelf in de hand, je kunt ook proberen de draad dan weer op te pakken en er iets van te maken, waarop hij weer reageerd; waarvoor? voor wie?.... ik heb niets meer waarvoor ik het moet doen.... kreeg zoveel medelijden met hem....
Ook gaf hij aan dat hij het niet kon begrijpen dat het zo gemakkelijk over kon zijn, dochter is nog maar een half jaar enz enz, we moeten er toch voor vechten enzo. Toen hij dat zei dacht ik ook bij mezelf; je hebt er helemaal gelijk in, als je het tegen de buitenwereld vertelt die kan het ook niet begrijpen dat we uit elkaar gaan met een kindje van half jaar. ik vind het vreselijk, de gedachte aan de praatjes, roddels enz enz die er gaan komen. Want wat wel blijkt; als we uit elkaar gaan dan wordt het verhaal dat ik niet meer wil, hij wilde wel vechten maar ik niet meer, ik ben dan de boeman.....
hij smeekte me om het nog eens te proberen of er in ieder geval over na te denken. Ik heb gezegd dat ik wel na wilde denken want wat als ik had gezegd dat ik er niet over na wilde denken; had ik dan gelijk m'n spullen moeten pakken enz enz.....
Jeeeee ik geloof dat dit een heeeel warrig verhaal aan het worden is....dus kan nu maar beter eerst even stoppen....
Toevallig kwam het donderdag ter sprake tussen mij en m'n vriend of we denken dat het ooit nog goed komt. het was super emotioneel allemaal....hij moest zooooo huilen.... hij wil z'n kindje niet kwijtraken enz. op een gegeven moment gaf hij aan dat hij bang was dat hij weg zou zakken, vereenzamen enz enz ik zei toen; wat er met jouw leven gebeurd heb je zelf in de hand, je kunt ook proberen de draad dan weer op te pakken en er iets van te maken, waarop hij weer reageerd; waarvoor? voor wie?.... ik heb niets meer waarvoor ik het moet doen.... kreeg zoveel medelijden met hem....
Ook gaf hij aan dat hij het niet kon begrijpen dat het zo gemakkelijk over kon zijn, dochter is nog maar een half jaar enz enz, we moeten er toch voor vechten enzo. Toen hij dat zei dacht ik ook bij mezelf; je hebt er helemaal gelijk in, als je het tegen de buitenwereld vertelt die kan het ook niet begrijpen dat we uit elkaar gaan met een kindje van half jaar. ik vind het vreselijk, de gedachte aan de praatjes, roddels enz enz die er gaan komen. Want wat wel blijkt; als we uit elkaar gaan dan wordt het verhaal dat ik niet meer wil, hij wilde wel vechten maar ik niet meer, ik ben dan de boeman.....
hij smeekte me om het nog eens te proberen of er in ieder geval over na te denken. Ik heb gezegd dat ik wel na wilde denken want wat als ik had gezegd dat ik er niet over na wilde denken; had ik dan gelijk m'n spullen moeten pakken enz enz.....
Jeeeee ik geloof dat dit een heeeel warrig verhaal aan het worden is....dus kan nu maar beter eerst even stoppen....
zaterdag 6 oktober 2007 om 22:25
Ach ja, is eigenlijk ook zo maar ja, toch moeilijk als je weet dat er over je wordt gepraat.....maar uiteindelijk gaat het om m'n dochter....dat moet ik maar voor ogen houden!
Ik ben nu gewoon even op een punt dat ik aan alles ga tweifelen....overdrijf ik het niet? is zijn alchohol probleem wel zo groot?....
Ben eigenlijk wel benieuwd wat jullie er van vinden;
op maandag en dinsdags drinkt'ie niet (meer) woensdags na z'n hobby wel, komt dan aangeschoten thuis maar merk ik niet want ik (doen net of ik)slaap, donderdag meestal niets en vrijdags uit z'n werk begint het meestal, hij drinkt die dag een halve fles sterke drank. Zaterdag begint'ie 's middags 12 uur. 's avonds is'ie dus zeker aangeschoten en zondag eigenlijk ook. Het is dus niet zo dat hij altijd dronken rond loopt. Vooral als hij ergens is geweest kan hij z'n grenzen niet bepalen. Wat ik gewoon vervelend vind ik dat hij weekends gewoon niet zichzelf is, ookal is hij niet dronken, toch is z'n gedrag anders, beinvloed door de alcohol, heel vaak vertelt hij iets meerdere keren of weet de volgende dag niet meer dat hij het heeft verteld. ongeveer 2x per maand (soms vaker, soms minder vaak) heeft hij een uitbarsting waarin hij me kwetst!!! erg kwetst!!!! Maar goed, dit is dus niet dagelijks of wekelijks.
Stel ik me aan?
Kijk, doordat het nu niet goed gaat,let ik extra op z'n drinkgedrag en komt het misschien vaker tot een uitbarsting maar zou het beter tussen ons gaan dan zal dat misschien ook minder vaak worden?
Maar goed; ook wanneer ik met hem ergens ben vind ik het niet fijn, hij gaat erg opscheppen over zichzelf bij anderen en schaam me hiervoor, anderen hebben het echter waarschijnlijk niet door dus zullen het niet zien dat hij een probleem heb. Ik zal dan wel de persoon zijn die alles opblaast volgens anderen....
En tja, ik vraag me nu dus af, is dit ook echt zo. Het antwoord zal wrsch. in het midden blijven.....
Ik ben nu gewoon even op een punt dat ik aan alles ga tweifelen....overdrijf ik het niet? is zijn alchohol probleem wel zo groot?....
Ben eigenlijk wel benieuwd wat jullie er van vinden;
op maandag en dinsdags drinkt'ie niet (meer) woensdags na z'n hobby wel, komt dan aangeschoten thuis maar merk ik niet want ik (doen net of ik)slaap, donderdag meestal niets en vrijdags uit z'n werk begint het meestal, hij drinkt die dag een halve fles sterke drank. Zaterdag begint'ie 's middags 12 uur. 's avonds is'ie dus zeker aangeschoten en zondag eigenlijk ook. Het is dus niet zo dat hij altijd dronken rond loopt. Vooral als hij ergens is geweest kan hij z'n grenzen niet bepalen. Wat ik gewoon vervelend vind ik dat hij weekends gewoon niet zichzelf is, ookal is hij niet dronken, toch is z'n gedrag anders, beinvloed door de alcohol, heel vaak vertelt hij iets meerdere keren of weet de volgende dag niet meer dat hij het heeft verteld. ongeveer 2x per maand (soms vaker, soms minder vaak) heeft hij een uitbarsting waarin hij me kwetst!!! erg kwetst!!!! Maar goed, dit is dus niet dagelijks of wekelijks.
Stel ik me aan?
Kijk, doordat het nu niet goed gaat,let ik extra op z'n drinkgedrag en komt het misschien vaker tot een uitbarsting maar zou het beter tussen ons gaan dan zal dat misschien ook minder vaak worden?
Maar goed; ook wanneer ik met hem ergens ben vind ik het niet fijn, hij gaat erg opscheppen over zichzelf bij anderen en schaam me hiervoor, anderen hebben het echter waarschijnlijk niet door dus zullen het niet zien dat hij een probleem heb. Ik zal dan wel de persoon zijn die alles opblaast volgens anderen....
En tja, ik vraag me nu dus af, is dit ook echt zo. Het antwoord zal wrsch. in het midden blijven.....
zondag 7 oktober 2007 om 00:51
Je stelt je zeker niet aan!!! Er is niets zo vernietigend in een relatie dan alcohol. En zo te lezen heeft jou vent een drankprobleem. Probleem bij alcoholisten is dat alles om de drank en om hen draait. Door zijn jankverhaal probeert hij jou emotioneel te chanteren. Terwijl hij zijn eigen leven in de hand heeft. Hij kan hulp zoeken en droog staan. Maar dat zou jou er niet van moeten weerhouden te doen wat goed is voor je kind. Stel hij staat 2 jaar droog dan zou je misschien eens een terugkeer kunnen overwegen. Ik ken van heel nabij slachtoffers van alcoholische ouders en geloof me die kinderen zijn kapot. Het vernederen en chanteren zal hij ook straks bij het kind doen, want voor een alcoholist is er maar 1 belangrijk en dat is de alcoholist.
zondag 7 oktober 2007 om 14:34
quote:moedertje2007 schreef op 06 oktober 2007 @ 17:14:
Hoi, ben ik weer even, jee wat is het lastig, door al jullie tips enzo denk ik inderdaad dat ik het ga redden, zolang ik maar bewust met het geld om blijf gaan, ook weet ik dat ik in staat ben om goed voor m'n kindje te zorgen dus zit ik eenmaal ergens anders dan komt het goed maar de tijd die daarvoor komt....jee....ik krijg het steeds benauwder en vraag me steeds meer af of ik het wel moet doen. Het is normaal dat je het benauwd krijgt naar mate het meer concreet wordt!! Verwar deze angst en onrust niet met twijfel over of je de juiste keuze maakt!
Toevallig kwam het donderdag ter sprake tussen mij en m'n vriend of we denken dat het ooit nog goed komt. het was super emotioneel allemaal....hij moest zooooo huilen.... hij wil z'n kindje niet kwijtraken enz. Als hij zo om zijn kindje geeft dan verandert hij zijn drankprobleem zodat er een fatsoenlijke omgangsregeling komt. Nu lijkt me dat het eerder tot gevaarlijke situaties zal leiden als hij alleen is met je kimdje. (hij zal nooit toegeven dat het onverantwoord is, maar dat is het wel en daar moet jij nooit aan twijfelen. Het is jouw verantwoordelijkheid om ook in deze te denken aan de veiligheid (in brede zin) van je kindje!!!!!) op een gegeven moment gaf hij aan dat hij bang was dat hij weg zou zakken, vereenzamen enz enz ik zei toen; wat er met jouw leven gebeurd heb je zelf in de hand, je kunt ook proberen de draad dan weer op te pakken en er iets van te maken, waarop hij weer reageerd; waarvoor? voor wie?....wat dacht je voor van voor hémzelf en z'n kindje (zodat hij een goede omgangsregeling krijgt). Emotionele chantgage is dit. ik heb niets meer waarvoor ik het moet doen.... kreeg zoveel medelijden met hem.... en dat was ook de bedoeling. (ik begrijp jou en hem wel, maar dit is een web waar je diep in verstrikt kan raken).
Ook gaf hij aan dat hij het niet kon begrijpen dat het zo gemakkelijk over kon zijn, dochter is nog maar een half jaar enz enz, we moeten ?????het enige wat jullie samaen moeten (of anders jij alleen i.i.g.!) is goed voor je kindje zorgen!er toch voor vechten enzo. Toen hij dat zei dacht ik ook bij mezelf; je hebt er helemaal gelijk in, als je het tegen de buitenwereld vertelt die kan het ook niet begrijpen dat we uit elkaar gaan met een kindje van half jaar. ik vind het vreselijk, de gedachte aan de praatjes, roddels enz enz die er gaan komen. Want wat wel blijkt; als we uit elkaar gaan dan wordt het verhaal dat ik niet meer wil, hij wilde wel vechten maar ik niet meer, ik ben dan de boeman.....Ik begrijp je meer dan je denkt, maar het is een verdomd slechte reden en ik denk dat je dat zelf ook best weet..
hij smeekte me om het nog eens te proberen of er in ieder geval over na te denken. Ik heb gezegd dat ik wel na wilde denken want wat als ik had gezegd dat ik er niet over na wilde denken; had ik dan gelijk m'n spullen moeten pakken enz enz..... Hier gaan mijn nekharen recht van overeind staan!!! Dan móét jij (MET kind natuurlijk) meteen je spullen pakken. Kijk, zo'n heerlijke vader is het nu.
Jeeeee ik geloof dat dit een heeeel warrig verhaal aan het worden is....dus kan nu maar beter eerst even stoppen.... Je verhaal is niet warrig, maar jij bent natuurlijk wel in de war. Dat is helemaal begrijpelijk. Probeer je hoofd nu koel te houden, dan heb je de helderheid van geest om stappen in gang te zetten
Blijf bij jezef meis!!! JIJ hebt twijfels, dat is je ook niet aangepraat door mensen van dit forum (mocht je daar bang voor zijn), jij had je beslissing praktisch al genoemen. Je doet het goede om je weg te gaan. Ga in ieder geval op jezelf wonen met je kindje. Als hij dan zo'n supervader en man is grijpt hij alles aan (zonder dat zelfbeklag) om van de drank af te komen, AA, therapie, whatever. Ondertussen bouw jij aan de basis van het leven van kindje en aan dat van jezelf.
Als hij van de drank afraakt kun je altijd nog weer opnieuwd verliefd op ekaar worden en weer nieuwe keuzes maken, om bijv. weer samen verder te gaan. Maar doe het in deze volgorde!!!! Want A. De kans is zoooooveel groter dat hij er nooit vanaf komt, B. Het is nu aciut onveilig voor je kindje, C. Hij tast nu teveel jouw grenzen af met emotionele chantage en het is aan jou om deze grenzen te bewaken.
Opnieuw veel sterkte.
Hoi, ben ik weer even, jee wat is het lastig, door al jullie tips enzo denk ik inderdaad dat ik het ga redden, zolang ik maar bewust met het geld om blijf gaan, ook weet ik dat ik in staat ben om goed voor m'n kindje te zorgen dus zit ik eenmaal ergens anders dan komt het goed maar de tijd die daarvoor komt....jee....ik krijg het steeds benauwder en vraag me steeds meer af of ik het wel moet doen. Het is normaal dat je het benauwd krijgt naar mate het meer concreet wordt!! Verwar deze angst en onrust niet met twijfel over of je de juiste keuze maakt!
Toevallig kwam het donderdag ter sprake tussen mij en m'n vriend of we denken dat het ooit nog goed komt. het was super emotioneel allemaal....hij moest zooooo huilen.... hij wil z'n kindje niet kwijtraken enz. Als hij zo om zijn kindje geeft dan verandert hij zijn drankprobleem zodat er een fatsoenlijke omgangsregeling komt. Nu lijkt me dat het eerder tot gevaarlijke situaties zal leiden als hij alleen is met je kimdje. (hij zal nooit toegeven dat het onverantwoord is, maar dat is het wel en daar moet jij nooit aan twijfelen. Het is jouw verantwoordelijkheid om ook in deze te denken aan de veiligheid (in brede zin) van je kindje!!!!!) op een gegeven moment gaf hij aan dat hij bang was dat hij weg zou zakken, vereenzamen enz enz ik zei toen; wat er met jouw leven gebeurd heb je zelf in de hand, je kunt ook proberen de draad dan weer op te pakken en er iets van te maken, waarop hij weer reageerd; waarvoor? voor wie?....wat dacht je voor van voor hémzelf en z'n kindje (zodat hij een goede omgangsregeling krijgt). Emotionele chantgage is dit. ik heb niets meer waarvoor ik het moet doen.... kreeg zoveel medelijden met hem.... en dat was ook de bedoeling. (ik begrijp jou en hem wel, maar dit is een web waar je diep in verstrikt kan raken).
Ook gaf hij aan dat hij het niet kon begrijpen dat het zo gemakkelijk over kon zijn, dochter is nog maar een half jaar enz enz, we moeten ?????het enige wat jullie samaen moeten (of anders jij alleen i.i.g.!) is goed voor je kindje zorgen!er toch voor vechten enzo. Toen hij dat zei dacht ik ook bij mezelf; je hebt er helemaal gelijk in, als je het tegen de buitenwereld vertelt die kan het ook niet begrijpen dat we uit elkaar gaan met een kindje van half jaar. ik vind het vreselijk, de gedachte aan de praatjes, roddels enz enz die er gaan komen. Want wat wel blijkt; als we uit elkaar gaan dan wordt het verhaal dat ik niet meer wil, hij wilde wel vechten maar ik niet meer, ik ben dan de boeman.....Ik begrijp je meer dan je denkt, maar het is een verdomd slechte reden en ik denk dat je dat zelf ook best weet..
hij smeekte me om het nog eens te proberen of er in ieder geval over na te denken. Ik heb gezegd dat ik wel na wilde denken want wat als ik had gezegd dat ik er niet over na wilde denken; had ik dan gelijk m'n spullen moeten pakken enz enz..... Hier gaan mijn nekharen recht van overeind staan!!! Dan móét jij (MET kind natuurlijk) meteen je spullen pakken. Kijk, zo'n heerlijke vader is het nu.
Jeeeee ik geloof dat dit een heeeel warrig verhaal aan het worden is....dus kan nu maar beter eerst even stoppen.... Je verhaal is niet warrig, maar jij bent natuurlijk wel in de war. Dat is helemaal begrijpelijk. Probeer je hoofd nu koel te houden, dan heb je de helderheid van geest om stappen in gang te zetten
Blijf bij jezef meis!!! JIJ hebt twijfels, dat is je ook niet aangepraat door mensen van dit forum (mocht je daar bang voor zijn), jij had je beslissing praktisch al genoemen. Je doet het goede om je weg te gaan. Ga in ieder geval op jezelf wonen met je kindje. Als hij dan zo'n supervader en man is grijpt hij alles aan (zonder dat zelfbeklag) om van de drank af te komen, AA, therapie, whatever. Ondertussen bouw jij aan de basis van het leven van kindje en aan dat van jezelf.
Als hij van de drank afraakt kun je altijd nog weer opnieuwd verliefd op ekaar worden en weer nieuwe keuzes maken, om bijv. weer samen verder te gaan. Maar doe het in deze volgorde!!!! Want A. De kans is zoooooveel groter dat hij er nooit vanaf komt, B. Het is nu aciut onveilig voor je kindje, C. Hij tast nu teveel jouw grenzen af met emotionele chantage en het is aan jou om deze grenzen te bewaken.
Opnieuw veel sterkte.
zondag 7 oktober 2007 om 15:54
Alweer bedankt bedankt!!!
Eigenlijk weet ik het inderdaad zelf ook dat ik weg moet gaan!!! Maar tja, was het maar zo simpel!! Ik vind het gewoon verschrikkelijk om m'n familie en zijn familie zo te moeten kwetsen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik blijf maar dingen zoeken en hoop(te) op nog 'honderden' reacties om maar bevestiging te krijgen terwijl ik het eigenlijk allemaal dus wel weet.
Ik moet me er nu maar bij neerleggen dat er me een hele moeilijke tijd staat te wachten (nu totdat ik in een ander huisje zit) en ik zal er toch doorheen moeten!!
Nogeven; spinster; alles wat je zegt is waar, een zin van mij schreef ik niet duidelijk genoeg op; hij zei nl. niet dat ik dan meteen m'n spullen moest pakken maar ik vroeg me af of ik dit dan moet doen.
Kortom; stel ik zeg volgende week tegen hem; oke, het is over. en dan? Ik heb dan nog geen huisje......
Tijdens ons gesprek wist ik dus echt niet hoe ik verder moest, gelukkig hebben we afgesproken dat ik erover na zou denken maar wat anders? tasje inpakken en ergens gaan logeren? het kan maanden duren voordat ik een huisje heb....??!!!!
Eigenlijk weet ik het inderdaad zelf ook dat ik weg moet gaan!!! Maar tja, was het maar zo simpel!! Ik vind het gewoon verschrikkelijk om m'n familie en zijn familie zo te moeten kwetsen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik blijf maar dingen zoeken en hoop(te) op nog 'honderden' reacties om maar bevestiging te krijgen terwijl ik het eigenlijk allemaal dus wel weet.
Ik moet me er nu maar bij neerleggen dat er me een hele moeilijke tijd staat te wachten (nu totdat ik in een ander huisje zit) en ik zal er toch doorheen moeten!!
Nogeven; spinster; alles wat je zegt is waar, een zin van mij schreef ik niet duidelijk genoeg op; hij zei nl. niet dat ik dan meteen m'n spullen moest pakken maar ik vroeg me af of ik dit dan moet doen.
Kortom; stel ik zeg volgende week tegen hem; oke, het is over. en dan? Ik heb dan nog geen huisje......
Tijdens ons gesprek wist ik dus echt niet hoe ik verder moest, gelukkig hebben we afgesproken dat ik erover na zou denken maar wat anders? tasje inpakken en ergens gaan logeren? het kan maanden duren voordat ik een huisje heb....??!!!!
zondag 7 oktober 2007 om 20:28
ik heb al heel veel voorbij zien komen, vooral de belastingdienst en kinderbijslag kan happen schelen. en ik zou achter alimentatie aangaan. informeer anders bij het juridisch loket (www.hetjl.nl), dan kun je naar een pro deo advocaat worden doorverwezen, ik denk dat het niet veel kost gezien jouw inkomen. je kunt het beste je ex alvast als je weg gaat schriftelijk verzoeken om een bepaald bedrag per maand (de bodem is 131 per maand, dan heeft vader hierover nl. wel belastingvoordeel en betaalt hij netto ong. 100). het is normaal dat de ali pas ingaat per datum van jouw officiele verzoek via de rechtbank, maar als je aan kunt tonen dat je al eerder erom hebt verzocht, dan kun je proberen de ingangsdatum eerder te laten zijn...
donderdag 13 december 2007 om 09:35
quote:Onderdezon schreef op 02 oktober 2007 @ 15:52:
Roosvrouw, ik geloof dat je een uitvaartverzekering bedoelt? Die zou ik niet afsluiten, denk ik. Als je een crematie niet kan betalen, wordt hij voor je betaald, tenzij familie je in een fatsoenlijke kist wil hebben. Daar hoeft die kleine geen last van te hebben.
Daarbij is het de slechtste investering die je kunt doen. Na vijf of zes jaar heb je al meer betaald dan je er uit zult halen als je dood bent, en na meer dan tien jaar is het verzekerde bedrag niet genoeg meer voor een fatsoenlijke uitvaart.
Een overlijdensverzekering zou ik ook niet afsluiten nu. Ze zijn duur, en momenteel overbodige luxe.Nou dat is niet helemaal waar hoor. Ik betaal voor ons 4e nog geen 100 euro per jaar. De uitvaart wordt dan gedekt ongeacht de dan geldende kosten en dan heb ik er pp nog een extra budget om vrij te besteden bij. Een gemiddelde uitvaart kost al duizenden euro's per keer en om nu de gemeenschap er voor op te laten draaien vind ik ook zo wat.
Roosvrouw, ik geloof dat je een uitvaartverzekering bedoelt? Die zou ik niet afsluiten, denk ik. Als je een crematie niet kan betalen, wordt hij voor je betaald, tenzij familie je in een fatsoenlijke kist wil hebben. Daar hoeft die kleine geen last van te hebben.
Daarbij is het de slechtste investering die je kunt doen. Na vijf of zes jaar heb je al meer betaald dan je er uit zult halen als je dood bent, en na meer dan tien jaar is het verzekerde bedrag niet genoeg meer voor een fatsoenlijke uitvaart.
Een overlijdensverzekering zou ik ook niet afsluiten nu. Ze zijn duur, en momenteel overbodige luxe.Nou dat is niet helemaal waar hoor. Ik betaal voor ons 4e nog geen 100 euro per jaar. De uitvaart wordt dan gedekt ongeacht de dan geldende kosten en dan heb ik er pp nog een extra budget om vrij te besteden bij. Een gemiddelde uitvaart kost al duizenden euro's per keer en om nu de gemeenschap er voor op te laten draaien vind ik ook zo wat.
