Overig
alle pijlers
Tot welke leeftijd behoor je tot de meiden?
woensdag 21 april 2021 om 20:41
Ik zag net een vriendschapsoproepje ‘meiden gezocht van 35’. Een collega (m, 60) van mij noemde laatst twee nieuwe vrouwelijke collega’s (61 en 28) ‘leuke meiden’. Nu gebruik ik zelf het woord meid volgens mij niet in die context. Mijn vriendinnen zijn leuke vrouwen, en die van mijn dochter (20-25) noem ik nog meisjes. Ergens tussen de 25 en 35 ga je dus over van meisje naar vrouw, in het dagelijks spraakgebruik. Een man van 25 zou ik dan weer niet zo snel jongen noemen.
Hoe zit dat in jullie vocabulaire? Heb je ook vriendinnetjes van 40 die je meiden noemt?
Hoe zit dat in jullie vocabulaire? Heb je ook vriendinnetjes van 40 die je meiden noemt?
donderdag 22 april 2021 om 01:16
Ik vind het lokale dialect zo handig. ‘Geer’ (u/jullie) kan zowel formeel als informeel en je slaat de plank nooit mis. En ‘geer’ is iedereen die duidelijk meer jaren op de teller heeft staan of het nu de wasvrouw/putjesschepper of de directrice/directeur is.
De geinponems die mij aanduiden met ‘jongedame’, daarbij kijk ik naar achteren, op zoek naar die ‘jongedame’. Als ze dan schaapachtig lachen dan zeg ik met mijn zoetste glimlach: “Ja oké, maar dan moet ik jou foetus noemen als we het in verhouding zetten...”
Vind dat ook best onbeschoft om met je 22 jaartjes een klant die duidelijk de 40 is gepasseerd aan te spreken met ‘jongedame’. Wat is er mis met ‘u’? Nog nooit meegemaakt dat ik zo door een jongedame of vrouw ben aangesproken in een winkel.
De geinponems die mij aanduiden met ‘jongedame’, daarbij kijk ik naar achteren, op zoek naar die ‘jongedame’. Als ze dan schaapachtig lachen dan zeg ik met mijn zoetste glimlach: “Ja oké, maar dan moet ik jou foetus noemen als we het in verhouding zetten...”
Vind dat ook best onbeschoft om met je 22 jaartjes een klant die duidelijk de 40 is gepasseerd aan te spreken met ‘jongedame’. Wat is er mis met ‘u’? Nog nooit meegemaakt dat ik zo door een jongedame of vrouw ben aangesproken in een winkel.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 22 april 2021 om 07:51
Ouderwets, ouderwets: je kunt het ook omdenken naar "klassiek". "Retro" gebruik ik voor mezelf wel eens in sommige gevallen
.Maar je bent wel een beetje "klassiek" denk ik: leeftijd, leeftijdsverschil en beroep lijken bij jou redenen voor verschillende aanspreekvormen.
Bij mij komt de term "de notabelen van het dorp" op.
Iets meer terug naar "meiden": ik vind de aanspreekvorm "mejuffrouw" ook geweldig, vooral bij vrouwen van rond de twintig. "Mejuffrouw, zou u uw fiets niet tegen een deur willen zetten?"
donderdag 22 april 2021 om 09:12
Ik vond het shocking toen ik voor de eerste keer mevrouw werd genoemd. Puber zei Mevrouw mag ik u iets vragen..... Uiterst netjes natuurlijk van hem, maar ik dacht alleen maar Djezus hij zegt mevrouw tegen mij. Ik was een jaar of 25 geloof ik. Een groepje van 60+ die een dagje gezellig met de meiden op stap gaan vind ik ook wel ergens tenenkrommend. Dus voor mij zit het kantelpunt ergens tussen de 25 en 60 plus geloof ik. Lekker ruim dus.
Maar een lieve opa die zijn vrouw nog steeds zijn meisje noemt vind ik ook wel weer schattig. Ach ik weet het nooit zo goed met dit soort dingen.
Maar een lieve opa die zijn vrouw nog steeds zijn meisje noemt vind ik ook wel weer schattig. Ach ik weet het nooit zo goed met dit soort dingen.
donderdag 22 april 2021 om 11:28
Voor je ouders wel toch? En je vriend?
En het is anders in hoe mensen jou adresseren, dan als ze het over jou tegen anderen hebben vind ik. Maar ik hoor het volwassen mannen ook wel zeggen trouwens (als in: 'ik ga naar mijn meissie' bij vertrek uit de kroeg ofzo), vind ik alleen maar lief.
donderdag 22 april 2021 om 13:17
*alleen de eerste pagina gelezen*
Ik vind meiden een lelijk woord, daarom alleen al wil ik zo niet genoemd worden en zeg ik het zelf niet.
Door ouderen (ik werk in de thuiszorg) die mij nu al een tijdje kennen word ik weleens meisje, meidje, meissie, of zelfs kindje genoemd. Dit vind ik niet erg omdat ik weet dat zij mij als jong ervaren tegenover zichzelf (ik ben 45) en het ook een teken is dat ze me graag mogen.
Mijn dochter blijft voor altijd meisje in mijn ogen. Dat heeft net zo goed te maken met genegenheid en dat ze mijn kind is.
Voor alle andere meisjes/vrouwen leg ik de grens ongeveer bij 24 denk ik. Het kan wel zijn dat ze wettelijk gezien met 18 volwassen zijn maar ik noem zeker tot 20 iedereen nog meisje en jongen. Ligt er ook aan wie ik voor me heb want de een gedraagt zich eerder volwassen dan de ander.
Maar ik spreek nooit af met "de meiden" of iets in die richting, ik noem eigenlijk gewoon iedereen bij naam.
Ik vind meiden een lelijk woord, daarom alleen al wil ik zo niet genoemd worden en zeg ik het zelf niet.
Door ouderen (ik werk in de thuiszorg) die mij nu al een tijdje kennen word ik weleens meisje, meidje, meissie, of zelfs kindje genoemd. Dit vind ik niet erg omdat ik weet dat zij mij als jong ervaren tegenover zichzelf (ik ben 45) en het ook een teken is dat ze me graag mogen.
Mijn dochter blijft voor altijd meisje in mijn ogen. Dat heeft net zo goed te maken met genegenheid en dat ze mijn kind is.
Voor alle andere meisjes/vrouwen leg ik de grens ongeveer bij 24 denk ik. Het kan wel zijn dat ze wettelijk gezien met 18 volwassen zijn maar ik noem zeker tot 20 iedereen nog meisje en jongen. Ligt er ook aan wie ik voor me heb want de een gedraagt zich eerder volwassen dan de ander.
Maar ik spreek nooit af met "de meiden" of iets in die richting, ik noem eigenlijk gewoon iedereen bij naam.
