Tweede kat erbij? Ervaringen/kenners gevraagd.

19-08-2008 13:25 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een schat van een poes van ongeveer 5 jaar oud. 's Nachts is ze meestal buiten en overdag ligt ze voornamelijk te pitten op haar plekje. Ze is erg speels, maar alleen als je mét haar speelt. Muisjes, balletjes e.d kijkt ze niet naar om.

Ondanks dat ze best een tevreden indruk op mij maakt, lijkt het me soms wat saai voor haar. Nu leek het me dus leuk als ze een speelkameraadje zou hebben. Ik twijfel echter een beetje, omdat ik natuurlijk niet zeker weet of ik mijn kat er wel een plezier mee doe en ik een kat niet zomaar terug kan/wil brengen als het niet goed gaat.

Nu zou ik graag de mening horen van kenners / ervaringsdeskundigen, ik zit met de volgende vragen:

Gaat het meestal/altijd goed een tweede kat?

Hoe lang duurt het (ongeveer) voordat ze aan elkaar gewend zijn?

Kan ik beter voor een volwassen kat of een kitten gaan?

Zou een poes beter samengaan met nog een poes of met een kater?

Overige tips en ervaringen (ook als ze slecht zijn) zijn ook van harte welkom!
banba wijzigde dit bericht op 19-08-2008 19:31
Reden: d's en t's
% gewijzigd
The time is now
Alle reacties Link kopieren
Quote: 'Buitenkatten' worden niet oud'



Is dat dan een reden om ze dan maar binnen te houden? Een kat heeft het nodig om naar buiten te gaan, zodat hij zijn energie kwijt kan en lekker kan ravotten. Dat is het natuurlijke gedrag van een kat! Je houdt een kind toch ook niet zijn hele leven binnen? Alle binnenkatten die ik ken hebben trouwens een rare kronkel in hun hoofd, dus dan zou je ook al zeggen dat er iets niet helemaal klopt.
Alle reacties Link kopieren
quote:boebele schreef op 19 augustus 2008 @ 15:44:

Quote: 'Buitenkatten' worden niet oud'



Is dat dan een reden om ze dan maar binnen te houden? Een kat heeft het nodig om naar buiten te gaan, zodat hij zijn energie kwijt kan en lekker kan ravotten. Dat is het natuurlijke gedrag van een kat! Je houdt een kind toch ook niet zijn hele leven binnen? Alle binnenkatten die ik ken hebben trouwens een rare kronkel in hun hoofd, dus dan zou je ook al zeggen dat er iets niet helemaal klopt.katten hebben het helemaal niet nodig om naar buiten gaan dat is een misvatting, er zijn zelfs katten die helemaal niet graag buiten komen. Je hoeft een kat trouwens niet onbeschermd de straat op te sturen, je kan ook je tuin afzetten of een buitenverblijf maken. Voordelen: je kat wordt niet overreden of afgemaakt door een kattenmepper, en anderen hebben geen last van je kat
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een asielkat (nu 3) en een kitten (nu 1). Twee poezen, nu net een jaar samen in huis. En ja, het slaat elkaar af en toe de hersens in. Voornamelijk de oudste, die mept er nogal graag op los als de kleine spruit weer eens komt om te spelen. Maar ze leven verder gewoon samen in hetzelfde huis zonder dikke vriendjes te zijn. Ik hoop dat het ooit nog komt. Of dat de oudste in ieder geval stopt met gelijk van zich af te meppen.



Ze zijn gewoon compleet anders van karakter. De oudste is heel rustig en was ook echt een tijd erg jaloers (kwam ze gelijk op schoot zitten zodat de kleine er niet meer bij kon). De kleine is een ontzettende druktemaker.



Zolang je beide beestjes maar evenveel aandacht geeft en niet alle aandacht uitgaat naar de nieuweling.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben wel een beetje bang dat, wanneer het niet klikt, mijn huidige poes nog maar weinig thuis komt. Ik kan natuurlijk met de beste bedoelingen en kameraadje voor haar in huis halen, maar het zou natuurlijk te sneu zijn als ik haar daarme het huis uitjaag. Ik weet ook niet of je binnen 2 weken (asielkat) kan bepalen of het wel of niet een succes wordt...
The time is now
Alle reacties Link kopieren
Ik heb goede ervaringen met toevoegen van zowel kittens als volwassen katten, ook een volwassen buurkat die hier regelmatig ff komt kijken of er nog wat te snacken valt is geheel geaccepteerd door m'n eigen 9 katten.
Het enige dat het leven draaglijk maakt is de wetenschap dat het tijdelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Hoi!

Ook hier een ervaringsdeskundige.

Had als eerste de kater van toen 4 en het leek mij ook zo leuk om voor hem een 'vriendje' te halen uit het asiel. Dus dat heb ik gedaan. Een hele lieve poes van toen 1,5. Het wennen heb ik niet gedaan met de deuren. Wel liet ik ze 's nachts apart van elkaar. In het begin konden ze elkaar niet luchten of zien. Was echt ruzie. En mijn kater bleek bang voor haar te zijn, 't is een echte held op sokken!!

Ook ik mocht na 2 weken me nog bedenken, maar ja, dat is zo kort!! Dus ik ben het gewoon maar aangegaan. En nu na 3 jaar zijn ze nog steeds geen dikke vriendjes, maar ze kunnen elkaar wel verdragen. Soms geeft hij haar een lik, dat vind ik dan zo schattig!! Heb ze 1 keer betrapt dat ze samen op 1 stoel lagen, jawel.

In mijn geval had ik het niet hoeven doen van; oh, leuk, dan heeft hij er een vriendje bij.

Maar het zijn scheten van beesten!
Banba, ik vind twee weken om te kijken of het werkt ook wel erg kort. Mijn ouders hadden een oude poes van tien jaar, die nooit eerder met andere katten had samen geleefd. Toen ze tien was hebben mijn ouders twee kittens aangeschaft en de oude poes heeft zich een jaar (!!) lang niet laten zien. Ze kwam alleen nog maar binnen om te eten en dat was het. Aanhalen? Vergeet het maar! Gezellig op de bank liggen? Welnee! Nu moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat mijn ouders met de komst van de kittens gelijk niet meer naar haar omkeken, dus ik denk dat haar gedrag daardoor komt. Ik paste destijds nog wel eens op hun katten als ze op vakantie gingen en ik kon haar nog prima aanhalen!



Na een jaar is ze bijgetrokken (woorden van mijn ouders), maar ik ben er echt van overtuigd dat ze eerder was "bijgetrokken" als mijn ouders haar niet zo hadden laten zitten. Overigens leeft ze nu niet meer, maar ze heeft de jongste twee katten in huis uiteindelijk getolereerd. Niets meer en niets minder.



Nogmaals, de volwassen poes die wij nu hebben heeft er drie weken over gedaan om te wennen. Wij vinden dat ze het nog snel heeft gedaan ook! (wij hadden echt verwacht dat het wel eens twee maanden kon gaan duren!)



Mijns inziens gebeurt het echt niet vaak dat er een blijvende oorlog is tussen katten. De kans is aanwezig dat het geen dikke vriendjes zullen worden, maar is dat erg?
Ik had twee katten, broer en zus uit hetzelfde nest, tot het broertje op 13-jarige leeftijd overleed. Het overgebleven zusje vereenzaamde echt. Ze werd heel huilerig en vroeg continue aandacht. Na een paar maanden heb ik er een tweede kat bijgehaald. Omdat zij erg eenkennig en angstig was, en tegelijk ook agressief naar andere katten, ben ik naar het asiel gegaan. Ik heb hun het hele verhaal uitgelegd en uiteindelijk een kater op leeftijd meegenomen dat qua karakter erg zachtaardig en goedmoedig was. Het heeft prima uitgepakt! Vanaf dag 1 heb ik ze bij elkaar gelaten, zonder ze te dwingen dicht bij elkaar te komen, en na 3 dagen zaten ze samen op dezelfde bank. Na 5 dagen lagen ze tegen elkaar aan...



Ik denk dat een asielkat ook een betere optie is, vooral omdat het asiel je kan helpen om een kat(ert)je uit te zoeken dat qua karakter goed bij je andere kat past.
quote:meds schreef op 19 augustus 2008 @ 15:02:

[...]





Ik laat de katten helemaal niet naar buiten, buitenkatten worden niet oud. Wat is niet oud, wij hadden vroeger thuis 3 katers. En ze zijn 18, 16 en 15 jaar oud geworden.
Alle reacties Link kopieren
Vergeet niet: katten zijn van nature eenlingen! Ik denk dat de meeste katten er dus niet op zitten te wachten. Heb zelf wel 2 katten. Ze vechten regelmatig, maar ze hebben ook periodes dat het wel goed gaat. Persoonlijk zou ik het niet doen en het lekker bij 1 kat houden. Maar.... dat moet je natuurlijk helemaal zelf weten.
Wij hebben trouwens geen goede ervaring met een tweede poes erbij. Wij hadden een hele lieve poes uit het asiel. Toen we haar ongeveer een jaar hadden, hebben we een tweede poes uit het asiel gehaald. De eerste poes was toen 3 jaar oud, nr. 2 was 4 jaar oud. Poes nr 2 was (en is) een poes met een gebruiksaanwijzing. Ze was erg schichtig en erg jaloers als wij de andere poes aandacht gaven. Ze moest sowieso niks van poes nr 1 hebben. Zat steeds op haar te loeren. Poes nr 1 kon gelukkig heel hoog springen en lag vaak ergens hoog en veilig, maar moest natuurlijk ook weleens naar de bak. We moesten vaak voor scheidsrechtertje spelen. Dit gedrag van poes 2 is langzaam gegroeid, in het begin was ze voornamelijk erg bangig. Dat ging geleidelijk aan steeds beter. Maar toen werd ze dus vervelend voor poes 1. Vorig jaar zocht een goede vriendin een leuke poes en wij hebben poes 1 aan haar gegeven. Ze zijn een paar jaar samen hier geweest en het werd helemaal niet beter en ik vond het erg sneu voor poes 1 dat ze altijd op haar hoede moest zijn. Ze heeft het super naar haar zin trouwens in haar nieuwe huis. Maar lang verhaal kort, hier waren twee volwassen poezen geen succes. Ik zou dan zelf voor een jong katertje gaan. Hoeft geen kitten te zijn, maar wel een jonkie. En bij voorkeur uit het asiel. En dan wel 1 waarvan de voorgeschiedenis bekend is.
Oh ja, correctie. Net als blogbabe zou ik er eigenlijk voor kiezen om het niet te doen. Zeker als je het doet omdat dat gezelliger zou zijn voor je huidige kat. Nee ze vechten elkaar niet altijd blijvend de tent uit. Maar de kans dat het echt maatjes worden is erg klein en dat heb je wel voor ogen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Banba,



Hier iemand met hele positieve ervaringen met een tweede kat erbij. Drie jaar geleden hebben wij bij onze toen 5-jarige kater een 2e katertje (kitten) genomen. Binnen een week was het dikke mik tussen de twee heren. Volgens mij echt met 2 of 3 dagen al. Het kan dus ook heel goed gaan. Wij hadden wel met een vriend van ons de afspraak gemaakt, dat mocht het écht niet gaan, hij het katje over zou nemen. Nu zijn de 2 meneren de dikste vriendjes: ze wassen elkaar, slapen in elkaars poten en zetten samen het hele huis op z'n kop (het zijn nogal lompe woestelingen ). Wij wonen 5 hoog en ze komen alleen op het balkon maar hebben een grote klim/krabpaal en een hoop speelgoed. Maar hun leukste speelgoed vinden ze eigenlijk elkaar
Ik ben mijn eigen bananenschil
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Wij hebben een 5 jaar oude kater en hebben er sinds 3 weken een kitten. In 't begin moest hij niets van die kleine weten, je kent het wel, blazen, hoge rug opzetten en er met een grote boog om heen lopen, af en toe een tik uitdelen en verder verontwaardigd voor zich uit starend op de bank liggen. Ook ging hij veel naar buiten.



Wij hebben vanaf het begin de oude kater er zo goed mogelijk bij betrokken, zo wordt er ook met hem veel gespeeld, krijgt hij heel veel aandacht en wat in onze ogen het allerbelangrijkst is, hij mag lekker de restjes opeten die het kitten laat liggen, daar doen we gewoon niet moeilijk over. 't gevolg is wel dat hij nu ietwat zwaarder is dan normaal, maar dat komt vanzelf wel weer goed als het kitten hetzelfde voedsel krijgt als hij. Verder krijgen ze allebei tegelijk wat snoepjes, de oude kater wat meer en dat doen we door wat langer snoepjes aan hem te geven. Ze hebben tegelijkertijd een kussen gekregen, dat ligt op de overloop.



Ik weet natuurlijk niet of het hierdoor komt maar na een kleine week waren ze goede vriendjes, ze slapen naast elkaar op de kussens, wisselen 's nachts vaak van kussen of liggen samen op 1 kussen. De grote kat wast 't kleintje regelmatig en op de bank liggen ze ook naast elkaar, net als hierboven gezegd wordt liggen ze dan in elkaar gedraaid. De oudste kat mag naar buiten, die kleine natuurlijk nog niet. Als de oudste dan naar buiten gaat dan zit die kleine voor de deur en miauwt heel klaaglijk, meestal is de oudste dan weer met 5 à 10 minuutjes binnen en gaan ze samen spelen of slapen. De oudste corrigeert hem trouwens wel hoor, als de jongste te vervelend is.



Ik denk dat het belangrijk is dat je de oudste kat gewoon heel veel aandacht geeft en blijft geven zodat hij niet jaloers wordt.



Hoop dat je wat aan de tips hebt.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
Alle reacties Link kopieren
Ik ga het proberen!! Morgen staat een bezoekje aan het asiel in de planning. Dan wil ik nog even naar hun mening vragen en natuurlijk een kijkje nemen bij de aanwezige katten. Ik heb er zin in!!
The time is now
Alle reacties Link kopieren
Ik heb net een tweede kat erbij sinds gisteren. Een poes ze is 2,5. de ouder kat is een kater die is 6. In het begin apart gezet, en vannacht ook apart geweest. Ik had erwacht dat de oude kat problemen zou maken, omdat hij best een dominant beest is, maar de rollen lijken omgedraaid. Nieuwe poes blaast constant naar hem, en kat trekt zich er niet zoveel van aan, die gaat gewoon liggen slapen, maar soms loopt ie ook gewoon weg. Ik heb hem nog geen 1 keer horen blazen, wel mauwen als zij naar hem blaast. Het gaat nu iets beter. nieuwe poes blaast soms ook naar mij, maar komt later toch weer even naar me toe. het is voor haar ook een hele verandering. Maar het is een pittige tante die nieuwe. Voor de rest is mijn oudere kat nog wel heel lief, en ze verstoppen zich niet ofzo. Hoop dat het beter gaat met de tijd, het is nu nog te vroeg om erover te oordelen.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben (ouders en ik) jaren katten gehad, ging eigenlijk altijd wel goed qua introduceren. Hoe het precies ging weet ik niet, maar er kwamen in ieder geval geen aparte kamers aan te pas. Uiteindelijk is alleen mijn huidige poes overgebleven, deze 13 jarige dame heb i, toen ik mijn eigen "echte" huisje kreeg, megenomen.



Na een paar maanden vond ik het ook een beetje sneu dat ze zo alleen was. Ik heb toen besloten 2 kittens erbij te nemen. 2 omdat ik bang was dat ze anders constant lastig gevallen zou worden door de speelzucht van de nieuwkomer en kittens omdat ik daar het idee van heb dat die zich nog wat makkelijker aanpassen. Ik heb gekozen voor katertjes (inmiddels ja-weet-wel-katers) omdat ik van mijn poes weet dat het stiekem een ongelooflijke schat is, maar niet voor andere poezen. Katers gaan nog. Dus vandaar.



Het begin was echt doorzetten. Constant opletten of het niet te ver ging. Maar het ging uiteindelijk redelijk. De nieuwkomers werden getolereerd, maar dat was dan ook alles. Pas na een paar maanden betrapte ik ze erop dat poes en 1 van de katertjes bij elkaar lagen, steeds wat dichterbij tot uiteindelijke de poes ook dat katertje begon te wassen. Het andere katertje werd nog steeds niet geaccepteerd. Nu, anderhalf jaar later liggen poes en katertje 2 neus aan neus op de strijkplank (bovenop mijn schone was natuurlijk ).



Conclusie; Als je er aan begint moet je er rekening mee houden dat het erg lang kan gaan duren voor je de gewenste resultaten behaald. 2 weken is echt niet toereikend om erachter te komen of de katten elkaar accepteren.

En ik weet van mezelf dat ik een erg egoistische beslissing heb genomen door er 2 katten bij te nemen, poes vond het meer dan prima zo in haar eentje. Ik heb er nog geen dag spijt van hoor, wil alleen aangeven dat er genoeg katten zijn die het prima vinden als ze alleen zijn. Maar er zijn er ook meer dan genoeg die juist niet tegen het alleen zijn kunnen.

Dat is dan weer het leuke van katten: Ze hebben hun eigen karakter...
Alle reacties Link kopieren
O, dat vergeet ik dan nog weer helemaal:



Ik zou het zo weer doen. Het was het voor mij (ons mag ik inmiddels wel zeggen, want de katten zijn inmiddels wel aan elkaar gehecht ) absoluut de moeite waard!



Ik lees net dat je het zeer waarschijnlijk wel gaat doen: Heel veel plezier en een klein beetje succes. Hou je ons op de hoogte?
Alle reacties Link kopieren
nou de kleine kat bleef maar blazen, wat mijn grote kat niet tof meer vond . ze lag op de stoel en de grote is gewoon op de leuning gaan zitten, haar aan zitten te kijken. hij is best nieuwsgierig. kleine begon te blazen, maar had niet echt zin, grote deed niks. kleine begon uiteindelijk op haar rug te draaien. af en toe heel voorzichtig een pootje uitsteken, geen gevecht, want daar hebben ze volgens mij allebei de ballen niet voor. grote kat laat zich dus niet intimideren door kleine diva , en dat heeft ze nu ook door. door blazen gaat hij toch niet weg. grappig om te zien dit. ze durven steeds vaker bij elkaar te gaan kijken.



hoe is de introductie met jullie katten bij jullie gegaan? vechtpartijen of viel het wel mee?
Huiskatten zijn in het domesticatieproces (is dat een woord? ) zo veranderd dat het geen solisten meer zijn. Ze willen graag een beetje aandacht, van mensen is prima maar als mens er te weinig is hebben ze dus ook graag een speelmaatje in de vorm van een andere kat.



Binnenkatten hoeven helemaal niet 'zielig' te zijn, ze kunnen binnen toch ook lekker rennen en ravotten? ik vind mijn katten ook niet zielig, ze zijn nog nooit buiten geweest dus kunnen ze het ook niet missen. Later, als ik een ander huis met terras heb, zorg ik dat ze veilig op het terras kunnen. Maar onbeschermd buiten? Nee.
Alle reacties Link kopieren
een beetje late reactie, maar mijn kater is dus 14!

Vanacht hebben ze alletwee bij me op bed gelegen, de ene aan de ene kant en de andere aan de andere kant (goh) en dat ging wonderwel goed, zolang de kater die kleine niet ziet.

Vanmiddag heeft hij voor het eerst sinds vrijdag ook in de woonkamer op de bank liggen slapen, en samen eten gaat ook goed, zolang die kleine uit zijn etensbak blijft.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
Hoi!



Wij hebben in huis 5 katten dus ervaring zat! Toen wij nieuwe katten kregen lieten we ze altijd eerst even wennen zonder dat de 'oude' kat erbij is zo kan die wennen en al de nieuwe geuren en geluiden van het huis! We zorgen er ook voor dat de nieuwe kat iets meeneemt van het vorige huis als houvast zeg maar. als de andere kat er dan bij komt ontwijken ze elkaar en ja soms wordt er wel eens naar elkaar geblazen of gegromt maar dat is ook natuurlijk gedrag dat zal je onderling toch wel houden ze moeten immers de rangorde uitvechten. na een periode (heel verschillend soms dagen, weken of maanden) zijn het of dikke maatjes of tolereren ze elkaar gewoon! bij ons is het altijd goed gegaan eigenlijk gelukkige katjes hier!
Alle reacties Link kopieren




Nou we zijn net terug uit het asiel en ik ben hartstikke verliefd geworden op een twee jaar oude, zwaar loensende kater met een waas op zijn oog. Niet echt een schoonheid maar heel lief en heel relaxed! Volgens de vrijwilligster is past hij door zijn rustige karakter prima bij onze huidige poes.

Zaterdag gaan we hem halen!!!
The time is now
Alle reacties Link kopieren
En hoe gaat het inmiddels met de nieuwe bewoner in je huis, Banba?
Alle reacties Link kopieren
Het gaat best goed eigenlijk. De kater is echt een scheetje en wil dolgraag vriendjes maken met poes. Poes vindt dit nog niet een heel goed idee en blaast als kater te dicht in de buurt komt. Ze is echter wel heel nieuwsgierig en snuffelt steeds op de plekjes waar kater gelegen heeft. Vanmorgen betrapte ik ze toen ze met de neusjes tegen elkaar aan stonden. Toen kater poes vervolgens een kopje wou geven, ging haar dat iets te ver en blies ze weer. Ik vind dat het voor de korte tijd dat ze elkaar nu kennen eigenlijk heel goed gaat en heb er alle vertrouwen in dat ze het straks goed kunnen vinden.
The time is now

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven