Overig
alle pijlers
Uitvaart, hoe regel je dat?
maandag 6 februari 2023 om 08:43
Okay, vriend en ik zijn een beetje vreemd. Maar we denken er gelukkig beiden hetzelfde over. Als ik of hij 'heengaan'. Ofwel gewoon dood dus. Dan willen we een besloten uitvaart. Hooguit zijn zusje en een of twee vriendinnen maar verder gewoon helemaal niemand. Kinderen hebben we niet en met mijn zusjes is en komt geen enkel contact meer. Maar hoe regel je zoiets. Ik heb wel eens gelezen in de krant bij een annonce dat de uitvaart in besloten kring heeft plaatsgevonden. Maar dat is dan achteraf. Hoe regel je dat vooraf. Ook willen we geen speeches ofzo. We hebben er werkelijk helemaal niets mee en zitten allebei niet op een hoop mensen te wachten. Die kennen we wel, Maar onze uitvaart willen we het liefst zo prive mogelijk houden. Kun je vooraf zoiets vastleggen. Kijk als hij eerder gaat weet ik het natuurlijk en komt dat wel goed. Maar stel nu dat ik als enige overblijf en dan ga (of hij) hoe regel je zoiets als je partner er dan niet meer is?
Ook hebben we beiden nog nooit een 'oh wat een leuk nummer, dat wil ik op mijn uitvaart hebben'. Who cares, ik ben er toch niet meer. Ik vind muziek leuk maar hecht er geen bepaalde waarde aan. Gewoon de fik erin en klaar. Zoiets.
Ook hebben we beiden nog nooit een 'oh wat een leuk nummer, dat wil ik op mijn uitvaart hebben'. Who cares, ik ben er toch niet meer. Ik vind muziek leuk maar hecht er geen bepaalde waarde aan. Gewoon de fik erin en klaar. Zoiets.
maandag 6 februari 2023 om 11:44
Om even terug te keren naar TO
Hoe oud ben je?
Ik ben (rare omstandigheden, lang verhaal) al langer aan het 'schakelen' rondom het overlijden van mijn ouders.
En ik heb gemerkt, dat het toch met de tijd verandert
Als jij nu 50 bent, en nog 80 gaat worden, kan er nog heel veel wijzigen in je leven en in je wensen. Zorg dat je geregeld je wensen herijkt
Hoe oud ben je?
Ik ben (rare omstandigheden, lang verhaal) al langer aan het 'schakelen' rondom het overlijden van mijn ouders.
En ik heb gemerkt, dat het toch met de tijd verandert
Als jij nu 50 bent, en nog 80 gaat worden, kan er nog heel veel wijzigen in je leven en in je wensen. Zorg dat je geregeld je wensen herijkt
maandag 6 februari 2023 om 11:45
Ja mijn oude huisarts heeft het ook gedaan. Hij is overleden aan kanker en hoe mooi dat je dat dan doet.Pindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 11:03Ik heb daar wel eens iets over op tv gezien. Het schokte me in het begin best wel een beetje. De lichamen werden ook best snel weggebracht om.. nou ja,, dus gebruikt te worden.
Het leek me vreselijk voor de nabestaanden. Echter de nabestaanden die hun verhaal deden, hadden er volkomen vrede mee. Wisten al lang dat de overledene dit zo wilde en dit hadden ze ook besproken (praten met elkaar, dingen bespreekbaar maken is zó ontzettend belangrijk).
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
maandag 6 februari 2023 om 11:52
Oke het afscheid is voor je nabestaanden maar dan nog moet je vind ik wel eer doe aan de overleden en zijn/haar wensen mee nemen en uitvaart moet passen bij wie je was.
Dus als je niet van muziek hield of er geen waarde aan hecht geen muziek ,net als de overleden niet hield van poespas dat ook niet op uitvaart doen.
Ik zelf heb in dela aangeven dat ik niet wil opgebaard worden ,moet er niet aan denken.Zie daar de waarde ook niet van , ik ben er toch niet meer is alleen een omhulsel
Bij mijn man hoort stilte omdat hij doof is , hij kan zelf ook niet aangeven welke muziek omdat hij geen muziek kan horen ,
Zijn stilte is zijn wereld
Ik zou even in gesprek gaan en kijken of je dingen kan vast leggen en bij je zusje aangeven
Dus als je niet van muziek hield of er geen waarde aan hecht geen muziek ,net als de overleden niet hield van poespas dat ook niet op uitvaart doen.
Ik zelf heb in dela aangeven dat ik niet wil opgebaard worden ,moet er niet aan denken.Zie daar de waarde ook niet van , ik ben er toch niet meer is alleen een omhulsel
Bij mijn man hoort stilte omdat hij doof is , hij kan zelf ook niet aangeven welke muziek omdat hij geen muziek kan horen ,
Zijn stilte is zijn wereld
Ik zou even in gesprek gaan en kijken of je dingen kan vast leggen en bij je zusje aangeven
maandag 6 februari 2023 om 12:09
Er zijn zoveel manieren mogelijk eigenlijk hé.
Een aangetrouwde oom van een bekende van me, overleed ergens ver over zee.
Zijn wens was om daar te blijven/ gecremeerd te worden.
Daardoor kon er zo goed als geen familie bij zijn crematie aanwezig zijn. De afstand, de onkosten. Dat was niet haalbaar.
De nabestaanden in Nederland hadden een samenzijn georganiseerd. Met zijn lievelingseten en drinken. Ze memoreerde over hem.
Op het moment (ik weet niet hoe ik dat eerbiediger kan omschrijven) hij de oven inging, belde zijn vrouw naar het thuisfront dat het zover was..
Waarop het thuisfront een serie vuurwerkpijlen af schoot, handkussen in de lucht bliezen, zijn naam riepen en één van zijn favoriete nummers afspeelden. En ik weet, dat vuurwerk was eigenlijk illegaal, maar ik vond het zón mooi afscheid. Ik ben er niet bij geweest maar het bewoog me tot tranen aan toe. Er bestaat gewoon niet één draaiboek voor zoiets, tóch wel heel erg belangrijks.
maandag 6 februari 2023 om 12:18
Gecremeerd wordt je ook in een kist hoor!florence13 schreef: ↑06-02-2023 11:40qua prijs zit er trouwens niet veel in hoor, een begrafenis is over het algemeen duurder omdat mensen dan ook een kist en een grafsteen willen, dat krijg je niet bij een gemeentelijke begrafenis, je krijgt een lijkwade en thats it. je wordt dus niet opgebaard, krijgt geen bloemen, er is geen dienst (tenzij een welzijns organisatie dat voor je regelt). het is wat ze noemen een 'stille uitvaart', je bent er als nabestaande ook niet bij.
Je vergeet tevens ook de grafrechten. Die zijn ook voor het minimum van 10 jaar, veel hoger dan de kosten van een stille crematie.
maandag 6 februari 2023 om 12:40
je kunt ook gecremeerd in een lijkwade. Verder, de grafrechten gelden bij een particulier graf, bij een algemeen graf is dat anders want het graf komt dus niet op naam van de nabestaanden te staan dat is een stuk goedkoper dan bij een particulier graf. (zo is mij verteld toentertijd in elk geval)Pindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 12:18Gecremeerd wordt je ook in een kist hoor!
Je vergeet tevens ook de grafrechten. Die zijn ook voor het minimum van 10 jaar, veel hoger dan de kosten van een stille crematie.
maandag 6 februari 2023 om 12:44
dat is op het moment, niet altijd zo. De wachttijden voor een uitvaart lopen zo hoog op, dat een lijkwade niet echt 'fris' meer is
maandag 6 februari 2023 om 12:50
Lila-Linda schreef: ↑06-02-2023 12:44dat is op het moment, niet altijd zo. De wachttijden voor een uitvaart lopen zo hoog op, dat een lijkwade niet echt 'fris' meer is
Pfff, nee.
Ik heb wel eens gehoord dat de lijkwades, en ook de rieten gevlochten kisten, voor de verzorgers en dragers, vaak geen pretje zijn. Vooral wanneer door omstandigheden en drukte, een lichaam heel lang boven aarde moet blijven.
maandag 6 februari 2023 om 12:52
heeft ook te maken met opbaring, als je thuis opgebaard bent of in een afscheidscentrum ben je minder goed koel te houden dan in een koelcel, daar kun je best lang blijven liggen. Als je dus een gemeentelijke begrafenis krijgt, dan blijf je dus in die koelcel en ga je dus in een keer door naar begrafenis of crematie, want zij geven geen geld uit aan een mooie opbaring.Lila-Linda schreef: ↑06-02-2023 12:44dat is op het moment, niet altijd zo. De wachttijden voor een uitvaart lopen zo hoog op, dat een lijkwade niet echt 'fris' meer is
maandag 6 februari 2023 om 12:56
florence13 schreef: ↑06-02-2023 12:40je kunt ook gecremeerd in een lijkwade. Verder, de grafrechten gelden bij een particulier graf, bij een algemeen graf is dat anders want het graf komt dus niet op naam van de nabestaanden te staan dat is een stuk goedkoper dan bij een particulier graf. (zo is mij verteld toentertijd in elk geval)
Je hebt gelijk. Het betreft een sobere kist of anders een lijkwade. Dit bepaald de plaatselijke burgemeester.
Ik had altijd begrepen dat gemeentelijke graven, ook gewoon betaald moeten worden. Geen ontheffing hebben ofzo.
Deze kosten dragen de inwoners van de betreffende gemeente.
maandag 6 februari 2023 om 12:58
niet als het (zoals nu de praktijk is, met name in noord/zuid-holland) 2 weken duurtflorence13 schreef: ↑06-02-2023 12:52heeft ook te maken met opbaring, als je thuis opgebaard bent of in een afscheidscentrum ben je minder goed koel te houden dan in een koelcel, daar kun je best lang blijven liggen. Als je dus een gemeentelijke begrafenis krijgt, dan blijf je dus in die koelcel en ga je dus in een keer door naar begrafenis of crematie, want zij geven geen geld uit aan een mooie opbaring.
maandag 6 februari 2023 om 12:59
Daarom zou ik dus niet snappen waarom er (eerst) begraven zou worden ipv gecremeerd. Maar het zou idd kunnen dat dat nog te maken had met eventueel onderzoek of zo.Pindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 12:56Je hebt gelijk. Het betreft een sobere kist of anders een lijkwade. Dit bepaald de plaatselijke burgemeester.
Ik had altijd begrepen dat gemeentelijke graven, ook gewoon betaald moeten worden. Geen ontheffing hebben ofzo.
Deze kosten dragen de inwoners van de betreffende gemeente.
maandag 6 februari 2023 om 13:02
Ik heb ook op papier staan wat en hoe ik het wil als er niet meer ben en ook met mijn begrafenisondernemer heb ik het daarover gehad.
Ik heb me , al heel wat jaren geleden, ter beschikking van de wetenschap gestel. Mijn partner en kinderen weten dit en accepteren mijn wens.
Ik word dus niet gecremeerd maar er is wel een herinnering samenkomst met mensen die me dierbaar en lief zijn en wie dat zijn staat ook genoteerd.
Die samenkomst is in ons huis en daar worden een paar muzieknummers afgespeeld die voor mij veel betekenen. Er is geen koffietafel maar een kop soep en allerlei lekkere hapjes, een amuseschotel met kaas en zo van alles. En er wordt ook een glas wijn geschonken of een glas bier wat ze willen.
Mijn partner en kinderen weten dit allemaal en accepteren mijn wensen. Maar als een van mijn kinderen toch iets wil zeggen dan is dat ook oke.
.
Ik heb me , al heel wat jaren geleden, ter beschikking van de wetenschap gestel. Mijn partner en kinderen weten dit en accepteren mijn wens.
Ik word dus niet gecremeerd maar er is wel een herinnering samenkomst met mensen die me dierbaar en lief zijn en wie dat zijn staat ook genoteerd.
Die samenkomst is in ons huis en daar worden een paar muzieknummers afgespeeld die voor mij veel betekenen. Er is geen koffietafel maar een kop soep en allerlei lekkere hapjes, een amuseschotel met kaas en zo van alles. En er wordt ook een glas wijn geschonken of een glas bier wat ze willen.
Mijn partner en kinderen weten dit allemaal en accepteren mijn wensen. Maar als een van mijn kinderen toch iets wil zeggen dan is dat ook oke.
.
maandag 6 februari 2023 om 13:10
Ik word 50 dit jaar, echter mijn partner is wel een stukje ouder. Maar al mijn hele leven heb ik dit idee of ideaal of hoe je het ook noemt over mijn uitvaart gehad. Ouders heb ik niet meer. Mijn vriend heeft nog een moeder maar die is heel erg zwaar dement en zal er niet meer heel lang zijn. Qua zusjes verandert er niets. Dit is al zo lang ik uit huis ben en ik heb geen enkele interesse in ze en andersom. Er is dus alleen een schoonzusje (zusje vriend). Financieel is alles dichtgetimmerd en zal er niets veranderen. Ook niet in de toekomst op het gebied van erfrecht. Immers het gros van ons geld is van mijn vriend. Zelfs als ik na zijn overlijden dingen wil veranderen omdat ik zijn geld erf kan en mag dat niet. Immers dichtgetimmerd. En dat zou ik ook niet willen. Er is te veel schandaligs gebeurd vanaf dat we volwassen zijn. Het zou me eigenlijk niet eens heel veel doen om te horen dat ze overleden zijn. Andersom is er vaak genoeg gezegd dat ze blij zouden zijn als ik dood zou zijn. Dus op dat vlak gaat er echt niets veranderen.Lila-Linda schreef: ↑06-02-2023 11:44Om even terug te keren naar TO
Hoe oud ben je?
Ik ben (rare omstandigheden, lang verhaal) al langer aan het 'schakelen' rondom het overlijden van mijn ouders.
En ik heb gemerkt, dat het toch met de tijd verandert
Als jij nu 50 bent, en nog 80 gaat worden, kan er nog heel veel wijzigen in je leven en in je wensen. Zorg dat je geregeld je wensen herijkt
maandag 6 februari 2023 om 13:18
florence13 schreef: ↑06-02-2023 12:52heeft ook te maken met opbaring, als je thuis opgebaard bent of in een afscheidscentrum ben je minder goed koel te houden dan in een koelcel, daar kun je best lang blijven liggen. Als je dus een gemeentelijke begrafenis krijgt, dan blijf je dus in die koelcel en ga je dus in een keer door naar begrafenis of crematie, want zij geven geen geld uit aan een mooie opbaring.
Mijn vader moest destijss blijkbaar héél snel een koelcel in, want dit zou eraan bijdragen dat hij langer 'toonbaar' zou blijven.
Daarna mocht ik hem verzorgen/aankleden en hij was nog net niet stijf bevroren. Ik weet met mijn verstand dat dit nodig was, maar ik vond het een gruwelijk aangezicht. Vervolgens heeft hij nog een paar dagen opgebaard gestaan met zo'n koelmachine onder zijn kist die stond te ronken. Die soms afsloeg,, en dan weer aansprong, waardoor de kist, en dus ook mijn vader, even kort meetrilde.
Daarbij hing er in de ruimte waar mijn vader opgebaard stond, een constante kunstmatige geur van Dennen en eucalyptus.
Ik neem aan om overige, mogelijke geurtjes te maskeren. Sommige auto verfrissers ruiken net zo, en ik kan er nog steeds beroerd van raken. Tijdens het sluiten van de kist kreeg ik de bril van vader in mijn handen gedrukt, met daarbij de opmerking van de uitvaartverzorger: "daar heeft hij niks meer aan he'!" En ik geloof oprecht dat ze het niet zo k#t bedoelde. We zijn ontzettend goed verzorgd en begeleid.
Dit leek gewoon zo'n opmerking om een zware situatie mogelijk wat luchtiger te maken. Maar zo misplaatst.
Dit zijn allemaal van die dingen waardoor ik zeker weet dat ik bepaalde dingen na mijn overlijden écht niet wil. Een soort angst.
maandag 6 februari 2023 om 13:30
he bah wat vervelend, gewoon het idee dat iemand waar je (naar ik aanneem) om geeft met falende apparatuur daar ligt met inderdaad de luchtverfrisser geur.Pindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 13:18Mijn vader moest destijss blijkbaar héél snel een koelcel in, want dit zou eraan bijdragen dat hij langer 'toonbaar' zou blijven.
Daarna mocht ik hem verzorgen/aankleden en hij was nog net niet stijf bevroren. Ik weet met mijn verstand dat dit nodig was, maar ik vond het een gruwelijk aangezicht. Vervolgens heeft hij nog een paar dagen opgebaard gestaan met zo'n koelmachine onder zijn kist die stond te ronken. Die soms afsloeg,, en dan weer aansprong, waardoor de kist, en dus ook mijn vader, even kort meetrilde.
Daarbij hing er in de ruimte waar mijn vader opgebaard stond, een constante kunstmatige geur van Dennen en eucalyptus.
Ik neem aan om overige, mogelijke geurtjes te maskeren. Sommige auto verfrissers ruiken net zo, en ik kan er nog steeds beroerd van raken. Tijdens het sluiten van de kist kreeg ik de bril van vader in mijn handen gedrukt, met daarbij de opmerking van de uitvaartverzorger: "daar heeft hij niks meer aan he'!" En ik geloof oprecht dat ze het niet zo k#t bedoelde. We zijn ontzettend goed verzorgd en begeleid.
Dit leek gewoon zo'n opmerking om een zware situatie mogelijk wat luchtiger te maken. Maar zo misplaatst.
Dit zijn allemaal van die dingen waardoor ik zeker weet dat ik bepaalde dingen na mijn overlijden écht niet wil. Een soort angst.
Bij mijn vader was een gemeentelijke begrafenis, dus geen verzorging/aankleding, geen opbaring, geen sluiting van de kist, gewoon meteen koelcel in en meteen door naar graf, zonder naamplaatje etc. Je hoeft dan ook niet toonbaar te zijn. We hebben hem dus ook niet meer gezien, want nabestaanden hebben zodra je dit doet ook gewoon geen invloed meer. Was onze eigen keuze, dus niet iets waar ik spijt van heb of iets dergelijks maar dat zou ik zelf nooit willen.
florence13 wijzigde dit bericht op 06-02-2023 13:33
1.02% gewijzigd
maandag 6 februari 2023 om 13:33
Mijn moeder is vorig jaar overleden. Voor ons onverwacht, voor haar niet, zij wist al langer dat ze ziek was. Op het moment dat ze in ziekenhuis kwam te liggen toverde ze ineens het programma voor haar uitvaart uit de hoge hoed. Geen speeches, 2 liedjes, en een besloten uitvaart, tot op het lettertype van de rouwkaart had ze uitgeschreven. Hele duidelijke lijst wie wel en wie niet. Wij hebben daar zoveel mogelijk rekening mee gehouden, maar daar ook onze eigen inbreng in gedaan. We hebben namens ons als gezin een kort stukje voor laten lezen. Wat ze voor ons betekende. en we hebben 1 liedje toegevoegd namens ons als gezin. Verder hebben we al haar wensen gerespecteerd. De uitvaart is voor de nabestaande, maar toch hebben we grotendeels haar programma gevolgd. De uitvaart was zoals zij was , straight forward, geen poespas. En zo had ze het graag gezien.
maandag 6 februari 2023 om 13:42
Daar ga ik inderdaad wel van uit, de grond is welliswaar meestal al van de gemeente, maar de gemeente heeft ook onderhoud aan een dergelijke begraafplaats etc, dus de belastingbetaler zal dat inderdaad wel betalen.Pindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 12:56Je hebt gelijk. Het betreft een sobere kist of anders een lijkwade. Dit bepaald de plaatselijke burgemeester.
Ik had altijd begrepen dat gemeentelijke graven, ook gewoon betaald moeten worden. Geen ontheffing hebben ofzo.
Deze kosten dragen de inwoners van de betreffende gemeente.
maandag 6 februari 2023 om 13:51
Mijn tante heeft haar lichaam ook aan de wetenschap gedoneerd, werd ook meteen opgehaald. Maar tegenwoordig nemen ze nauwelijks nog mensen aan, het aanbod is groter dan de vraag.Pindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 11:03Ik heb daar wel eens iets over op tv gezien. Het schokte me in het begin best wel een beetje. De lichamen werden ook best snel weggebracht om.. nou ja,, dus gebruikt te worden.
Het leek me vreselijk voor de nabestaanden. Echter de nabestaanden die hun verhaal deden, hadden er volkomen vrede mee. Wisten al lang dat de overledene dit zo wilde en dit hadden ze ook besproken (praten met elkaar, dingen bespreekbaar maken is zó ontzettend belangrijk).
maandag 6 februari 2023 om 14:08
Leg zoveel mogelijk vast ook bij je uitvaart verzekering voor het geval dat degene die je er wel mee vertrouwd er niet meer zijn. Bespreek ook of je hun (uitvaart verzekering) in dat geval aan kan wijzen als degene die de uitvaart bepalen, dat zal je dan notarieel vast moeten leggen.
En een levens testament is ook handig niet dat mensen waarvan je dat absoluut niet wilt ineens over jouw welzijn gaan beslissen als je daar zelf niet meer toe in staat bent.
Ik heb zelf beide meegemaakt een compleet geregelde uitvaart van mijn zus op papier die we enkel nog in uitvoering moesten brengen na haar euthanasie
en enkele jaren daarna een onverwachte uitvaart van mijn moeder die ik doordat ze vlak daarvoor online nog 1 en ander had geprobeerd redelijk in elkaar kon knutselen. Maar op veel vlakken was er nog aardig wat vrije invulling en die heb ik hoop ik zo goed mogelijk ingevuld.
In geval van nabestaanden is het sowieso fijn als er iets van wensen bekend is, merk het nu met mijn schoonouders beide kwakkelende gezondheid maar dingen zijn gewoon niet bespreekbaar. We hebben met veel moeite eruit gekregen dat schoonpa begraven wil worden en dat schoonmoeder gecremeerd wil en dan in dat graf erbij maar wat voor invulling verder.... daar krijgen we geen wijsheid over helaas.
En een levens testament is ook handig niet dat mensen waarvan je dat absoluut niet wilt ineens over jouw welzijn gaan beslissen als je daar zelf niet meer toe in staat bent.
Ik heb zelf beide meegemaakt een compleet geregelde uitvaart van mijn zus op papier die we enkel nog in uitvoering moesten brengen na haar euthanasie
en enkele jaren daarna een onverwachte uitvaart van mijn moeder die ik doordat ze vlak daarvoor online nog 1 en ander had geprobeerd redelijk in elkaar kon knutselen. Maar op veel vlakken was er nog aardig wat vrije invulling en die heb ik hoop ik zo goed mogelijk ingevuld.
In geval van nabestaanden is het sowieso fijn als er iets van wensen bekend is, merk het nu met mijn schoonouders beide kwakkelende gezondheid maar dingen zijn gewoon niet bespreekbaar. We hebben met veel moeite eruit gekregen dat schoonpa begraven wil worden en dat schoonmoeder gecremeerd wil en dan in dat graf erbij maar wat voor invulling verder.... daar krijgen we geen wijsheid over helaas.
Geniet van vandaag want je weet nooit of morgen je gegeven is...
maandag 6 februari 2023 om 14:24
Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dit als achterblijver echt heel ruk is. Mijn moeder heeft zich uit laten strooien in de achtertuin van hun - inmiddels verkochte - huis. Toen uit goede bedoelingen en eigen wens, maar: er is nu geen plek om te rouwen, er is geen as, niks.Pindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 09:50Ik vind de wens van jou en je partner helemaal niet vreemd. Zelf sta ik er ook zo in.
Ik heb best een behoorlijke lijst van dingen die ik écht niet wil.
Ik ga dat allemaal hier niet opsommen maar een greep eruit is dat ik bijvoorbeeld niet in een open kist wil liggen, en er tientallen mensen boven me hangen om te kijken hoe morsdood ik erbij lig. Zal heus een stuk afscheid en verwerking voor de achterblijvers zijn, maar ik wil het niet.
Verder wens ik ook geen graf en wil ik niet in de vorm van as ergens op een kastje staan of in een sieraad, tatoeage of wat dan ook belanden. Staat best hard, dat weet ik. Mijn kinderen weten ervan en respecteren dit. Mijn man heeft er wat meer moeite mee.
Ik heb daar moeite mee. Mijn man kan naar zijn ouders op het kerkhof. Ik verschans me weer eens op mijn slaapkamer als het gemis hoog zit.
Met mijn familie ook geen gedeelde plek om naartoe te gaan. Niemand wil ongemakkelijke tranen bij de koffie dus deel je dit soort dingen maar niet.
Daardoor blijft het rouwen een heel eenzame bedoeling.
Daarom mijn keus om mijn kinderen te laten beslissen over mijn as. Zij moeten verder met hun verdriet en hun leven en zij moeten invulling daaraan geven. Als daar een sieraad, tattoo, urn of een plek van herinnering daarbij helpt moeten ze doen wat hun goed acht.
maandag 6 februari 2023 om 16:01
De grootouders en vader van mijn man liggen vlakbij begraven. We gaan er echt zelden heen. Mijn vader en schoonmoeder zijn uitgestrooid bij het crematorium.
Ik mis geen plek om te rouwen. Zoals het een gedicht al zegt: they walk beside us every day. Ik denk vrijwel dagelijks aan ze maar vrijwel nooit met verdriet maar meestal met een glimlach.
Ik mis geen plek om te rouwen. Zoals het een gedicht al zegt: they walk beside us every day. Ik denk vrijwel dagelijks aan ze maar vrijwel nooit met verdriet maar meestal met een glimlach.
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
maandag 6 februari 2023 om 16:21
StevieNicks schreef: ↑06-02-2023 14:24Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dit als achterblijver echt heel ruk is. Mijn moeder heeft zich uit laten strooien in de achtertuin van hun - inmiddels verkochte - huis. Toen uit goede bedoelingen en eigen wens, maar: er is nu geen plek om te rouwen, er is geen as, niks.
Ik heb daar moeite mee. Mijn man kan naar zijn ouders op het kerkhof. Ik verschans me weer eens op mijn slaapkamer als het gemis hoog zit.
Met mijn familie ook geen gedeelde plek om naartoe te gaan. Niemand wil ongemakkelijke tranen bij de koffie dus deel je dit soort dingen maar niet.
Daardoor blijft het rouwen een heel eenzame bedoeling.
Daarom mijn keus om mijn kinderen te laten beslissen over mijn as. Zij moeten verder met hun verdriet en hun leven en zij moeten invulling daaraan geven. Als daar een sieraad, tattoo, urn of een plek van herinnering daarbij helpt moeten ze doen wat hun goed acht.
Nou ja, wat ik mijn geliefden zou willen meegeven. Is dat ik met ze voortleef. Hetzij door ons DNA welke we delen, of door onze herinneringen.
Niet door een graf of een plek waar mijn as is uitgestrooid.
Ik heb niks met liedjes zoals die van Marco Borsato over wind & regen, water en een rivier. Allereerst geloof ik er niet in, en ten tweede vindt ik de gedachte dat mijn dierbare mij nog overal gaan zoeken of willen voelen, echt bijna onverdraaglijk. Ik wil dat ze niet aandoen. Zij moeten verder..
maandag 6 februari 2023 om 16:42
Maar dan nog, kunnen jouw kinderen het fijn vinden om iets te hebbenPindakaasjes schreef: ↑06-02-2023 16:21Nou ja, wat ik mijn geliefden zou willen meegeven. Is dat ik met ze voortleef. Hetzij door ons DNA welke we delen, of door onze herinneringen.
Niet door een graf of een plek waar mijn as is uitgestrooid.
Ik heb niks met liedjes zoals die van Marco Borsato over wind & regen, water en een rivier. Allereerst geloof ik er niet in, en ten tweede vindt ik de gedachte dat mijn dierbare mij nog overal gaan zoeken of willen voelen, echt bijna onverdraaglijk. Ik wil dat ze niet aandoen. Zij moeten verder..
een plek, een tatoo wat dan ook
ze kunnen behoefte aan mooie liedjes
maandag 6 februari 2023 om 16:46
Wat goed dat je dit zegt, want dat is precies zoals ik het heb ervaren met mijn vader.StevieNicks schreef: ↑06-02-2023 14:24Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dit als achterblijver echt heel ruk is. Mijn moeder heeft zich uit laten strooien in de achtertuin van hun - inmiddels verkochte - huis. Toen uit goede bedoelingen en eigen wens, maar: er is nu geen plek om te rouwen, er is geen as, niks.
Ik heb daar moeite mee. Mijn man kan naar zijn ouders op het kerkhof. Ik verschans me weer eens op mijn slaapkamer als het gemis hoog zit.
Met mijn familie ook geen gedeelde plek om naartoe te gaan. Niemand wil ongemakkelijke tranen bij de koffie dus deel je dit soort dingen maar niet.
Daardoor blijft het rouwen een heel eenzame bedoeling.
Daarom mijn keus om mijn kinderen te laten beslissen over mijn as. Zij moeten verder met hun verdriet en hun leven en zij moeten invulling daaraan geven. Als daar een sieraad, tattoo, urn of een plek van herinnering daarbij helpt moeten ze doen wat hun goed acht.
Ik denk dat hij, als hij dat van tevoren wist, een andere keuze zou hebben gemaakt of in elk geval wat minder stellig zou zijn met zijn wensen (die meer als eisen waren geformuleerd).
Wat eten we vanavond?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
