Wat deed jij met je trouwring na scheiding?

S7rin schreef: ↑

21-02-2021 09:49

Mijn moeder heeft iig haar trouwring bewaard. (en die haatte mijn vader écht, op het einde)
Ik weet niet waarom. Ze is vlak na de scheiding overleden, dus daarna is de ring naar mij gegaan.
Nu weet ik ook niet wat ik er mee moet. Heb er wel een tijdje over gedacht hem (samen met mijn oma's trouwring) te herbruiken voor mijn eigen trouwringen. Maar laten we eerlijk zijn: ik geloof niet in trouwen, ik ga nooit trouwen en het al zeker niet bezegelen met een ring waar zo'n slecht huwelijk aan kleeft.

Maar ja, ik kan hem dus ook niet weg doen...

Als je twee ringen hebt, kan de goudsmid daar iets moois van maken.

Ik heb een ring met een agaat van mijn oma, die moest ik kleiner laten maken. De juwelier vertelde me dat ik deze ring zeker niet had moeten verpatsen of omsmelten, omdat de zetting heel mooi was en de waarde daarin zat, en niet in het goudgewicht.

Mijn trouwring met een grote boog in het IJ gegooid. Gouden oorbellen met kleine diamantjes liggen ergens langs de ring Antwerpen en zilveren in de Prinsengracht.
Oorbellen waren kado van ex.
De emotionele waarde en het afscheid nemen daarvan wogen voor mij zwaarder dan de werkelijke waarde.

Nee, het levert inderdaad maar heel weinig op. Of, in ieder geval staat het in geen verhouding tot de aanschafwaarde.

Maar, een tip; ga naar meerdere juweliers!! Heeft man ook met zijn (vorige) trouwring (en nog wat oude uit een erfenis) gedaan; het scheelde echt 150 euro Dat kwam vooral omdat er één ring was zonder "waardemerk" waardoor er (in eerste instantie) niet duidelijk was om hoeveel karaat het ging. Uiteraard konden zíj dat allemaal zien, maar pas bij de laatste juwelier, bleek dat we zwaar genaaid zouden zijn door al die andere juweliers; het bleek namelijk 21 karaat te zijn. Fijn om een eerlijke juwelier gevonden te hebben, maar erg eigenlijk dat je zo genaaid kan worden, want ja, zíj weten waar ze het over hebben tenslotte.....
Hij woog ze waar we bij stonden, liet de koers zien die hij aanhield, en voilá, 150 meer voor de ringen dan bij de laagste bieder. (en die daar tussen zaten niet veel hoger dan de laagste.....)

Ik draag mijn trouwring ook nog steeds. Lag in scheiding toen mijn man omkwam, ring was een erfstuk uit zijn familie, en zijn ouders hebben de ring toen aan mij gegeven.

Ritueel in het water gegooid. Geen kind zit te wachten op zo'n beladen ding.

Ga inderdaad naar meerdere juweliers! Hebben wij ook gedaan met sieraden van overleden moeder. Het scheelde behóórlijk!
De goudprijs staat redelijk hoog volgens mij. Maar het is een dagwaarde dus het kan verschil uitmaken op welke dag je gaat.

Ik zou het denk ik ook óf inruilen voor contant geld en daar voor jezelf iets leuks mee doen, óf inruilen/omsmelten voor een ander sieraad. Of mooi horloge ofzo. Of voor een waardebon, dat kan ook, dan kun je intussen sparen voor als je later iets leuks weet om te kopen.
Weggooien zou ik niet doen.

Ik ken een gescheiden stel dat de ringen heeft omgesmolten tot een sieraad voor hun enige kind.

Volgens mij heeft mijn dochter ze allebei (van ex en mij) of ze zitten nog ergens in een verhuisdoos. Ze zijn dus voor haar, om mee te doen wat ze wil. Niets beladens aan, de scheiding is al bijna 20 jaar geleden.

Mocht ik ooit scheiden, wat ik niet hoop, dan zou ik de ring teruggeven aan mijn dan ex-man. Aan een van de kinderen geven zou ik ongepast vinden, omsmelten met de andere trouwring nogal hypocriet. Ik zou ze echt niet willen opzadelen met de materiële resten van een mislukt huwelijk.

Ik denk dat er best markt zou zijn voor een bedrijf dat trouwringen na de scheiding kan verwerken in een wc-rolhouder of een but plug of zo.

Trouwring van ex (die hij 1 dag gedragen heeft, vond ie vervelend bij het klussen, nooit meer omgedaan) heb ik door de kamer naar zijn hoofd gesmeten en daarna weet ik niet meer waar die gebleven is.
Mijne nog in een geldkluisje ergens boven, met nog een ring met steentjes die ik van ex kreeg na de geboorte van de kinderen.

Ik vind het wel een mooi idee hierboven van mensen die de lading van die ringen positief noemen: destijds was er veel liefde aan verbonden en zo zie ik het (na jaren) ook. Ik overweeg om die 2 ringen te laten smelten en bijv 1 mooie bedel van te laten maken met die steentjes erin.

Mijn kinderen hebben totaal niks met sieraden, dus voor hun sentiment hoef ik het niet te doen.
Armbanden en horloge uit die tijd die ik van ex heb gekregen draag ik trouwens nog wel.

Ik heb dit vraagstuk met meer gouden en zilveren sieraden, geërfd van tantes en moeder, vaak met oude, toen heel dure diamanten of briljanten en andere stenen en speciale zettingen, ook dure broches die niemand meer draagt, en dan zit de waarde iid daarin, maar zijn uit de tijd, en van sommige de waarde gelukkig ooit beschreven voor de verzekering, maar dat is ook jezelf rijk rekenen, want dat krijg je er nergens voor.

Dus je draagt ze én zelf niet, én omsmelten is ook weer "zonde", dus blijft gewoon liggen.
Zit ook een mooi witgouden destijds duur horloge bij, maar witgoud kunnen ze schijnbaar niet omsmelten en het model klokje is uit de tijd.
Wat moet je ermee he?

Ik draag nu wel ringen en armbanden/kettingen die geërfd zijn, maar heb van sommige sieraden geen idee van wie welke is geweest.

Een coach zei ooit dat de energie/lading van de persoon rust op zo'n sieraad..
Aan al die personen heb ik goede herinneringen, al zijn hun levens niet altijd over rozen gegaan, dus als dat zo zou zijn, zou dat nog steeds een positief idee zijn.

Ken wel mensen die prachtige, moderne nieuwe sieraden hebben laten maken na omsmelten, maar dat was echt duur wat ze "bij moesten leggen".
Net zoveel als een nieuwe kopen, maar dan heb je wel iets persoonlijks (of voor later, voor je kinderen)..

Als ik zie hoe de generatie boven mij dacht over "voor later, voor de kinderen/ nichten" en zelf allemaal in hun geld- of juwelenkistje ongebruikt hadden liggen, denk ik: wat heeft iemand eraan om dat te bewaren?
(en nu doe ik het zelf ook, weet gewoon niet wat ermee te doen)

bia-pia schreef: ↑

21-02-2021 10:48

Ik denk dat er best markt zou zijn voor een bedrijf dat trouwringen na de scheiding kan verwerken in een wc-rolhouder of een but plug of zo.

Das ook nog een idee, hahahaha

Trouwringen van beiden liggen in mijn nachtkastje. Net als kettingen, andere ringen die ik van mijn ex heb gekregen. Ik vind het zonde om te laten omsmelten, ik houd eigenlijk niet van sieraden. Verkopen doe ik dan ook weer niet vanwege de lage inruilwaarde, dus nu laat ik het maar gewoon verstoffen in de la, ook doodzonde eigenlijk.

jo12345 schreef: ↑

21-02-2021 10:17

Ritueel in het water gegooid. Geen kind zit te wachten op zo'n beladen ding.

Hoe kom je daar nou bij?

Ik heb ook de trouwring van mijn moeder gekregen en het is juist mijn meest waardevolle sieraad. Heritage beschrijft het ook mooi op de vorige pagina: dat het huwelijk geen stand heeft gehouden doet niet af aan dat het wel de oorsprong is waar jij uit bent geboren. De ouders van mijn beste vriendin hebben hun trouwringen laten omsmelten tot oorbellen voor hun dochters en d je zijn er ook erg blij mee.

Ik ben echt verbaasd dat zoveel mensen het raar of zelfs ongepast zouden vinden voor je kind. Die aanname zou ik echt niet doen, bespreek het dan op zijn minst want wellicht denkt je kind er heel anders over.

Ik kreeg de trouwring van mijn ex naar mijn hoofd gegooid nadat hij zelf al een tijdje uit huis was en ik opmerkte dat hij zijn ring nog om had. Uit elkaar gaan kwam voor mij volstrekt uit de lucht vallen en was zijn initiatief.
Vervolgens heb ik beide ringen op de eerste trouwdatum na officiële scheiding verkocht bij de juwelier. Kreeg 100 euro en ben er van uit eten gegaan!
Bij de boedelscheiding die pas veeeeeel later plaatsvond, vroeg hij om zijn ring
Ja, jammer joh

Helaholalala schreef: ↑

21-02-2021 10:59

Ik kreeg de trouwring van mijn ex naar mijn hoofd gegooid nadat hij zelf al een tijdje uit huis was en ik opmerkte dat hij zijn ring nog om had. Uit elkaar gaan kwam voor mij volstrekt uit de lucht vallen en was zijn initiatief.
Vervolgens heb ik beide ringen op de eerste trouwdatum na officiële scheiding verkocht bij de juwelier. Kreeg 100 euro en ben er van uit eten gegaan!
Bij de boedelscheiding die pas veeeeeel later plaatsvond, vroeg hij om zijn ring
Ja, jammer joh

Oh wacht, verkeerd gelezen lol. Dacht dat je hem naar je eigen hoofd had gegooid..

Misschien sturen naar goudbrief.nl samen met kapotte kettinkjes en andere sieraden die je niet meer mooi vindt. Als symbolische handeling, want ik kan je haast garanderen dat als het eenmaal daar ligt je er haast niets voor krijgt. Ik weet het niet zeker maar het lijkt mij dat je qua onderhandelingspositie niet erg sterk staat als het goud eenmaal daar is.