Overig
alle pijlers
Wat gebeurt met jouw dagboeken als je overlijdt?
zaterdag 23 mei 2009 om 20:58
Ik heb inmiddels een hele berg dagboeken en ik denk wel eens: wat als ik morgen onder de tram kom en mijn nabestaanden komen mijn dagboeken tegen? Die verhalen zijn zo ontzettend persoonlijk, en voor niemands ogen bestemd (zie het topic dat iemand anders hier heeft geopend). Ik zou het ook vreselijk vinden als mijn vriend ze zou lezen want er staan natuurlijk ook verhalen in over eerdere vriendjes, of pissig taalgebruik als ik even van deze of gene baal, etc.
Hebben jullie een afspraak gemaakt met een naaste over wat er met jouw dagboeken moet gebeuren als je komt te overlijden? Ik weet zelf niet zo goed met wie ik hier een afspraak over kan maken maar het maar op z'n beloop laten, daar krijg ik het soms ook een beetje benauwd van.
Soms denk ik wel eens: ik gooi ze allemaal weg! Dan kan niemand ze meer lezen en blijven mijn geheimen/baalmomenten van mij.
Hebben jullie een afspraak gemaakt met een naaste over wat er met jouw dagboeken moet gebeuren als je komt te overlijden? Ik weet zelf niet zo goed met wie ik hier een afspraak over kan maken maar het maar op z'n beloop laten, daar krijg ik het soms ook een beetje benauwd van.
Soms denk ik wel eens: ik gooi ze allemaal weg! Dan kan niemand ze meer lezen en blijven mijn geheimen/baalmomenten van mij.
zaterdag 23 mei 2009 om 21:09
Daar heb ik inderdaad ook vaak aan gedacht: wat gebeurt er met mijn dagboeken als ik plotseling zou overlijden?
Ik heb er ook weleens aan gedacht ze te verscheuren, maar dit vind ik ook zo'n zonde, omdat het zelf geregeld nog eens lees.
Ik heb geen afspraken gemaakt met familie hierover. Ik zou ook niet weten wat je te adviseren hierover, omdat ik het zelf ook lastig vind.
Soms denk ik weleens: als ik eenmaal overleden ben, mogen mijn naasten mijn diepste gevoelens wel weten. Aan de andere kant weet ik ook zeker dat het kwetsend voor ze zou kunnen zijn.
Ik denk als ik ernstig ziek zou worden, en geen kans meer zou hebben op herstel, dat ik het dan wel zou verscheuren. Maar als je plotseling overlijdt, heb je hier inderdaad geen kans meer voor.
Ik heb er ook weleens aan gedacht ze te verscheuren, maar dit vind ik ook zo'n zonde, omdat het zelf geregeld nog eens lees.
Ik heb geen afspraken gemaakt met familie hierover. Ik zou ook niet weten wat je te adviseren hierover, omdat ik het zelf ook lastig vind.
Soms denk ik weleens: als ik eenmaal overleden ben, mogen mijn naasten mijn diepste gevoelens wel weten. Aan de andere kant weet ik ook zeker dat het kwetsend voor ze zou kunnen zijn.
Ik denk als ik ernstig ziek zou worden, en geen kans meer zou hebben op herstel, dat ik het dan wel zou verscheuren. Maar als je plotseling overlijdt, heb je hier inderdaad geen kans meer voor.
zaterdag 23 mei 2009 om 21:28
Ik weet van mijn moeder, dat zij van haar beste vriendin haar dagboeken krijgt na haar overlijden. Dat heeft die vriendin vastgelegd, omdat ze niet wil dat haar kids ze lezen.
Nou weet je natuurlijk toch niet of dat niet alsnog zal gebeuren, want zij krijgen ze misschien als eerste in handen, en dan is het natuurlijk wel moeilijk om er niet in te gaan lezen...
Ook al weet je dat je moeder dat niet wil...
Nou weet je natuurlijk toch niet of dat niet alsnog zal gebeuren, want zij krijgen ze misschien als eerste in handen, en dan is het natuurlijk wel moeilijk om er niet in te gaan lezen...
Ook al weet je dat je moeder dat niet wil...
zaterdag 23 mei 2009 om 21:33
Vroeger, toen ik nog bij mijn ouders woonde, hield ik mijn dagboek bij in steno.
Mijn moeder had de gewoonte mijn dagboek op te zoeken (keerde mijn hele kamer binnenste buiten) en te lezen.
Op een gegeven moment heb ik steno geleerd en schreef mijn dagboek in steno.
Dit is eventueel ook een optie, als je niet wilt dat anderen na je overlijden je dagboek lezen. Wel een ingewikkelde optie, dat geef ik toe, maar ja, voor werkelijke privacy moet je toch wat....
Mijn moeder had de gewoonte mijn dagboek op te zoeken (keerde mijn hele kamer binnenste buiten) en te lezen.
Op een gegeven moment heb ik steno geleerd en schreef mijn dagboek in steno.
Dit is eventueel ook een optie, als je niet wilt dat anderen na je overlijden je dagboek lezen. Wel een ingewikkelde optie, dat geef ik toe, maar ja, voor werkelijke privacy moet je toch wat....
zaterdag 23 mei 2009 om 21:34
Zuigstengel: wel een goed plan van die kluis maar dan moet ik wel een paar kubieke meter kluis huren!
Verana: ik weet ook zeker dat er voor mijn nabestaanden kwetsende dingen in staan... Daarom is zo'n dagboek lekker therapeutisch. Onbekommerd van je afschrijven! Daarnaast wil ik gewoon niet dat mijn familie allerlei dingen over mij en mijn vrienden te weten komen. In vriendschappen deel je veel persoonlijke dingen. Gaat niemand verder wat aan.
Zamirah: Fijn dat je een vriendin hebt met wie je deze afspraak hebt gemaakt!
Madiken: wat een gestres om je dagboeken te verstoppen. Lijkt me niet relaxt!
Ik herken wat je zegt over enerzijds de dagboeken willen weggooien en anderzijds ze zo graag willen bewaren omdat je het fijn vindt ze terug te lezen! Heeeel herkenbaar! Bij het teruglezen herken ik van mezelf bepaalde patronen. Leuke en minder leuke...
Verana: ik weet ook zeker dat er voor mijn nabestaanden kwetsende dingen in staan... Daarom is zo'n dagboek lekker therapeutisch. Onbekommerd van je afschrijven! Daarnaast wil ik gewoon niet dat mijn familie allerlei dingen over mij en mijn vrienden te weten komen. In vriendschappen deel je veel persoonlijke dingen. Gaat niemand verder wat aan.
Zamirah: Fijn dat je een vriendin hebt met wie je deze afspraak hebt gemaakt!
Madiken: wat een gestres om je dagboeken te verstoppen. Lijkt me niet relaxt!
Ik herken wat je zegt over enerzijds de dagboeken willen weggooien en anderzijds ze zo graag willen bewaren omdat je het fijn vindt ze terug te lezen! Heeeel herkenbaar! Bij het teruglezen herken ik van mezelf bepaalde patronen. Leuke en minder leuke...
zaterdag 23 mei 2009 om 21:43
Madiken: ik vermoed idd dat mijn familie (mijn moeder! Hellup!) zal denken: gut, hoe heeft ze (ik dus) zich in haar laatste levensfase gevoeld? En dat zeker weten zij zich niet kan beheersen en zich een slag in de rondte zal lezen. Of dat andere familieleden de dagboeken misschien eerst ergens bewaren, maar later er toch in gaan neuzen als een soort van verwerkingsproces.
Verana: Ik vind steno lastig bij het teruglezen maar het is wel een goeie tip. Tegenwoordig typ ik op de pc dingen van me af, en beveilig die bestanden met een wachtwoord. Maar ja, daar zal een beetje handige pc-klusser wel snel in kunnen komen.
Verana: Ik vind steno lastig bij het teruglezen maar het is wel een goeie tip. Tegenwoordig typ ik op de pc dingen van me af, en beveilig die bestanden met een wachtwoord. Maar ja, daar zal een beetje handige pc-klusser wel snel in kunnen komen.
zaterdag 23 mei 2009 om 21:52
Mogelijkheid 1: digitale dagboeken, met een wachtwoord (is ook weer niet zo heel makkelijk te kraken) en een readme bestandje in de folder met daarin het verzoek de harde schijf te vernietigen na je overlijden.
Mogelijkheid 2: doe de dagboeken die vol zijn in een doos, die je verzegelt met bv een sticker met daarop je handtekening. Plak op de doos een etiket met daarop de instructie de doos na je overlijden te vernietigen. Wil je zelf de dagboeken teruglezen, dan maak je de doos weer open en die verzegel je daarna opnieuw.
Niet waterdicht, je nabestaanden kunnen technisch nog steeds wel erbij, maar de drempel zal hoger zijn. En de toevallige vinder (bv iemand die bij jou logeert) kan er niet bij.
Mogelijkheid 2: doe de dagboeken die vol zijn in een doos, die je verzegelt met bv een sticker met daarop je handtekening. Plak op de doos een etiket met daarop de instructie de doos na je overlijden te vernietigen. Wil je zelf de dagboeken teruglezen, dan maak je de doos weer open en die verzegel je daarna opnieuw.
Niet waterdicht, je nabestaanden kunnen technisch nog steeds wel erbij, maar de drempel zal hoger zijn. En de toevallige vinder (bv iemand die bij jou logeert) kan er niet bij.
zaterdag 23 mei 2009 om 22:00
Ellen2: wel een goede tip, dat van die doos + verzegeling! Zal ik er voor de zekerheid nog bij schrijven dat de doos in zijn geheel in de vuilcontainer moet en niet in de papierbak; anders moet alsnog die doos open en moet ieder dagboek door de smalle sleuf van de papiercontainer worden gegooid! Zo'n doos is zo proppen, he? Past niet!
zaterdag 23 mei 2009 om 22:08
Madiken: Misschien een fake-dagboek voor je oma maken? Schrijf je allemaal dagelijkse, onpersoonlijke dingetjes erin, met zo nu en dan: 'Oma was weer fantastisch vandaag. Ze kan zo godsgruwelijk lekker koken en zorgt zo retegoed voor de kinderen! Waar zou ik zijn zonder oma'. En dan: 'm'n leven verloopt zo soepeltjes met oma in ons leven dat ik helemaal geen dagboek meer nodigheb'. Raakt oma in de war. Gaat oma niet meer verderzoeken.
En dan je échte dagboek ergens heul goed verstoppen natuurlijk.
En dan je échte dagboek ergens heul goed verstoppen natuurlijk.
zaterdag 23 mei 2009 om 22:48
