Overig
alle pijlers
Wat gebeurt met jouw dagboeken als je overlijdt?
zaterdag 23 mei 2009 om 20:58
Ik heb inmiddels een hele berg dagboeken en ik denk wel eens: wat als ik morgen onder de tram kom en mijn nabestaanden komen mijn dagboeken tegen? Die verhalen zijn zo ontzettend persoonlijk, en voor niemands ogen bestemd (zie het topic dat iemand anders hier heeft geopend). Ik zou het ook vreselijk vinden als mijn vriend ze zou lezen want er staan natuurlijk ook verhalen in over eerdere vriendjes, of pissig taalgebruik als ik even van deze of gene baal, etc.
Hebben jullie een afspraak gemaakt met een naaste over wat er met jouw dagboeken moet gebeuren als je komt te overlijden? Ik weet zelf niet zo goed met wie ik hier een afspraak over kan maken maar het maar op z'n beloop laten, daar krijg ik het soms ook een beetje benauwd van.
Soms denk ik wel eens: ik gooi ze allemaal weg! Dan kan niemand ze meer lezen en blijven mijn geheimen/baalmomenten van mij.
Hebben jullie een afspraak gemaakt met een naaste over wat er met jouw dagboeken moet gebeuren als je komt te overlijden? Ik weet zelf niet zo goed met wie ik hier een afspraak over kan maken maar het maar op z'n beloop laten, daar krijg ik het soms ook een beetje benauwd van.
Soms denk ik wel eens: ik gooi ze allemaal weg! Dan kan niemand ze meer lezen en blijven mijn geheimen/baalmomenten van mij.
zaterdag 23 mei 2009 om 23:03
Lastig, ik schrijf geen dagboek meer, maar ik heb er nog wel een van toen ik een jaar of 14 -16 was. Ik kan en wil er (nog) geen afstand van doen. Ik heb ook nog geen oplossing voor als ik kom te overlijden.
Dat familie je dagboeken niet leest na je overlijden als je dat aangegeven hebt is helaas niet altijd zo. Ik weet van een vriendin dat haar tante in haar testament (geloof ik) aangegeven had dat haar dagboeken ongelezen vernietigd moesten worden. Ik weet ook dat die dagboeken na haar overleden door de ouders van mijn vriendin gelezen zijn. Zij dachten er 'belangrijke' dingen in te vinden voor haar begrafenis en dergelijke. Ik vond dat erg kwalijk toen ik dat hoorde... Maar je houdt de nieuwsgierigheid van de mens kennelijk toch niet altijd tegen.
Dat familie je dagboeken niet leest na je overlijden als je dat aangegeven hebt is helaas niet altijd zo. Ik weet van een vriendin dat haar tante in haar testament (geloof ik) aangegeven had dat haar dagboeken ongelezen vernietigd moesten worden. Ik weet ook dat die dagboeken na haar overleden door de ouders van mijn vriendin gelezen zijn. Zij dachten er 'belangrijke' dingen in te vinden voor haar begrafenis en dergelijke. Ik vond dat erg kwalijk toen ik dat hoorde... Maar je houdt de nieuwsgierigheid van de mens kennelijk toch niet altijd tegen.
zaterdag 23 mei 2009 om 23:23
Ik schrijf ook dingen op die me bezig houden, maar daar kunnen rustig maaaaanden tussen zitten.
Het maakt mij niet uit dat mensen na mijn overlijden dat gaan lezen. Misschien kunnen ze er troost uit putten, voelen ze zich op die manier dichter bij me....
En ja... er staan dingen in over vroegere vriendjes... er staan wat dingen in die mijn ouders nu niet weten... maar verder is het niet kwetsend voor de mensen die nu nog in mijn leven zijn... hooguit voor mijn ex, maar die woont een heel eind verder op en die zal nooit van zijn leven mijn dagboeken onder ogen krijgen.
Ik hoop ook niet dat mijn dagboeken verbrand gaan worden, zou ik jammer vinden. Ik zou het bijvoorbeeld ook prettig vinden wanneer ik eventueel een dagboek zou krijgen dat mijn moeder zou hebben bijgehouden...
Het maakt mij niet uit dat mensen na mijn overlijden dat gaan lezen. Misschien kunnen ze er troost uit putten, voelen ze zich op die manier dichter bij me....
En ja... er staan dingen in over vroegere vriendjes... er staan wat dingen in die mijn ouders nu niet weten... maar verder is het niet kwetsend voor de mensen die nu nog in mijn leven zijn... hooguit voor mijn ex, maar die woont een heel eind verder op en die zal nooit van zijn leven mijn dagboeken onder ogen krijgen.
Ik hoop ook niet dat mijn dagboeken verbrand gaan worden, zou ik jammer vinden. Ik zou het bijvoorbeeld ook prettig vinden wanneer ik eventueel een dagboek zou krijgen dat mijn moeder zou hebben bijgehouden...
zondag 24 mei 2009 om 09:25
zondag 24 mei 2009 om 09:41
O, afschuwelijk. Wat een inbreuk op iemand's privacy.
Ik heb ze allemaal verscheurd en weggegooid toen ik uit huis ging, heel lang geleden.
Ik schrijf nog wel veel maar dat zit in een geheim mapje met password op mijn harde schijf.
Op een dag maak ik er een boek van en wil ik het uitgeven, ghegheghe.
Ik heb ze allemaal verscheurd en weggegooid toen ik uit huis ging, heel lang geleden.
Ik schrijf nog wel veel maar dat zit in een geheim mapje met password op mijn harde schijf.
Op een dag maak ik er een boek van en wil ik het uitgeven, ghegheghe.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 24 mei 2009 om 11:59
Ik had vroeger een dagboekje en was daar heel bang over dus heb deze versnipperd en weggegooit. Mijn ouders zijn van die mensen die beweren je te vertrouwen en vervolgens wel rondneuzelen. Ik schreef alleen in mijn dagboekje als ik down was, dus alle pagina's waren best wel down en ik wilde niet zo herinnert worden.
zondag 24 mei 2009 om 12:04
schrijf nu geen dagboeken meer maar het dagboek van leeftijd 8 tot 12 heb ik bewaard (schattig om te lezen) maar het dagboek 13-17 heb ik versnipperd heb weggegooid, moet er niet aan denken dat zelfs die puberale uitingen door anderen worden gelezen. Denk dat het ook de reden is dat ik nu geen dagboek wil bijhouden, je weet nooit wie het leest.
zondag 24 mei 2009 om 12:05
Yraartje: En wéten mensen om jou heen ook dat jij graag wil dat jouw dagboeken worden bewaard?
Tuurlijk vind ik het onnodig/kwetsend dat nabestaanden in mijn dagboeken privédingen over mij lezen maar... er staan ook veel dingen in die vrienden mij in vertrouwen hebben verteld. Dan vind ik iets zo fantastisch of schokkend of verbazingwekkend dat ik het toch even kwijt moet in m'n dagboek. Dus nabestaanden zullen dan niet alleen mijn privacy schenden maar ook die van mijn vrienden of ex-en. Da's niet de bedoeling natuurlijk.
Ik neig nu naar alle dagboeken maar weggooien, al vind ik dat een heel nare gedachte.
Tuurlijk vind ik het onnodig/kwetsend dat nabestaanden in mijn dagboeken privédingen over mij lezen maar... er staan ook veel dingen in die vrienden mij in vertrouwen hebben verteld. Dan vind ik iets zo fantastisch of schokkend of verbazingwekkend dat ik het toch even kwijt moet in m'n dagboek. Dus nabestaanden zullen dan niet alleen mijn privacy schenden maar ook die van mijn vrienden of ex-en. Da's niet de bedoeling natuurlijk.
Ik neig nu naar alle dagboeken maar weggooien, al vind ik dat een heel nare gedachte.
zondag 24 mei 2009 om 12:38
Tsja, ik heb ze dus zelf ook weggegooid.... heb dagboeken bijgehouden vanaf dat ik kon schrijven tot een jaar of 17, 18 ongeveer maar moest er niet aan denken dat iemand anders ze ooit zou gaan lezen.............
Daar schreef ik echt alles in, al mijn diepste gevoelens en alles... nee hoor, gewoon toch wel wel ritueel alleen weggegooid en toen ben ik met een gerust hart anderhalf jaar naar het buitenland vertrokken............. sindsdien heb ik weinig behoefte aan een dagboek gehad, gek eigenlijk.
Dat over Anne Frank heb ik me eigenlijk ook altijd afgevraagd, of ze dat eigenlijk wel gewild zou hebben ! Maar ja..............
Daar schreef ik echt alles in, al mijn diepste gevoelens en alles... nee hoor, gewoon toch wel wel ritueel alleen weggegooid en toen ben ik met een gerust hart anderhalf jaar naar het buitenland vertrokken............. sindsdien heb ik weinig behoefte aan een dagboek gehad, gek eigenlijk.
Dat over Anne Frank heb ik me eigenlijk ook altijd afgevraagd, of ze dat eigenlijk wel gewild zou hebben ! Maar ja..............
zondag 24 mei 2009 om 12:46
Meenemen in je grafkist? Heb je heel je eigen levensverhaal bij je
(Als je niet zo heel veel dagboeken hebt, anders past t niet)
(Als je niet zo heel veel dagboeken hebt, anders past t niet)
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
zondag 24 mei 2009 om 13:00
Interessant topic dit. Ik vraag me af of jullie ook andere spullen bewaard hebben uit de kindertijd? Ikzelf heb dagboeken, kindertekeningen (aantal daarvan heb ik weggegooid), brieven en ansichtkaarten, knuffels... Soms denk ik er weleens over om alles weg te doen, vanuit een soort boeddhistisch idee dat je niet té gehecht moet zijn aan spullen.
zondag 24 mei 2009 om 13:03
quote:twompie schreef op 24 mei 2009 @ 11:57:
Ik vraag me dan ook af hoe leuk Anne Frank het had gevonden wanneer zij had geweten dat al haar diepste gevoelens en geheimen WERELDkundig zouden worden gemaakt.Er was een oproep via radio oranje dat er interesse was voor de dagboeken van mensen tijdens de orlog. Toen Anne dat hoorde is ze bewust heirvoor gaan schrijven en ook een deel gaan herschrijven.
Ik vraag me dan ook af hoe leuk Anne Frank het had gevonden wanneer zij had geweten dat al haar diepste gevoelens en geheimen WERELDkundig zouden worden gemaakt.Er was een oproep via radio oranje dat er interesse was voor de dagboeken van mensen tijdens de orlog. Toen Anne dat hoorde is ze bewust heirvoor gaan schrijven en ook een deel gaan herschrijven.
zondag 24 mei 2009 om 13:06
quote:sheherazade schreef op 24 mei 2009 @ 13:00:
Interessant topic dit. Ik vraag me af of jullie ook andere spullen bewaard hebben uit de kindertijd? Ikzelf heb dagboeken, kindertekeningen (aantal daarvan heb ik weggegooid), brieven en ansichtkaarten, knuffels... Soms denk ik er weleens over om alles weg te doen, vanuit een soort boeddhistisch idee dat je niet té gehecht moet zijn aan spullen.Ik heb een paar dingen uit mijn kindertijd, niet alles meer. Heb er geen ruimte voor en geen behoefte aan. Ik heb dus een paar schriftjes en werkjes van de kleuterschool. Mijn lievelingsknuffels en wat kinderboeken. En foto's, dat wel.
Interessant topic dit. Ik vraag me af of jullie ook andere spullen bewaard hebben uit de kindertijd? Ikzelf heb dagboeken, kindertekeningen (aantal daarvan heb ik weggegooid), brieven en ansichtkaarten, knuffels... Soms denk ik er weleens over om alles weg te doen, vanuit een soort boeddhistisch idee dat je niet té gehecht moet zijn aan spullen.Ik heb een paar dingen uit mijn kindertijd, niet alles meer. Heb er geen ruimte voor en geen behoefte aan. Ik heb dus een paar schriftjes en werkjes van de kleuterschool. Mijn lievelingsknuffels en wat kinderboeken. En foto's, dat wel.
zondag 24 mei 2009 om 13:07
zondag 24 mei 2009 om 14:11
