Overig
alle pijlers
wat heb je van je moeder en krijg je er niet uit ?
woensdag 13 juni 2007 om 09:49
Ik lees net dat Korenwolfs moeder gelakte teennagels ordinair vindt en dat zit zo in Korenwolfs systeem dat zij dat óók vindt......... 
Grappig ? Ergerlijk ? Herkenbaar ?
Ik hang nooit " de vuile was buiten " , ook iets van mijn moeder ....en als ik het soms doe ( goeie vriendinen ) voel ik me schuldig......
Kliekjes bewaar ik , want zónde , kan je altijd nog iets mee doen volgens mams, om ze vervolgens een paar dagen later weg te mikken.
Als ik héél incidenteel een katoenen onderlaken niet strijk voel ik me haast schuldig , over de koopzondag heb ik me inmiddels wel heen gezet ....
Wat hebben jullie in je systeem zitten wat je van huis uit met de paplepel ingegoten hebt gekregen ? En vind je dat nou écht ?
Grappig ? Ergerlijk ? Herkenbaar ?
Ik hang nooit " de vuile was buiten " , ook iets van mijn moeder ....en als ik het soms doe ( goeie vriendinen ) voel ik me schuldig......
Kliekjes bewaar ik , want zónde , kan je altijd nog iets mee doen volgens mams, om ze vervolgens een paar dagen later weg te mikken.
Als ik héél incidenteel een katoenen onderlaken niet strijk voel ik me haast schuldig
, over de koopzondag heb ik me inmiddels wel heen gezet ....Wat hebben jullie in je systeem zitten wat je van huis uit met de paplepel ingegoten hebt gekregen ? En vind je dat nou écht ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 19 juni 2007 om 14:11
Hm... nu ik er over nadenk, toch nog wel wat dingetjes...
Onze lompheid. Zowel lichamelijk als alles maar zeggen wat in ons hoofd opkomt. Ik heb het gelukkig aardig afgeleerd, al schiet er nog wel eens een opmerking uit waar ik me voor m'n kop voor kan slaan. We zitten allebei altijd onder de blauwe plekken omdat we tegen kasten, deurkrukken, hoeken van tafels en stoelen aankachelen, en op straat gebeurd het regelmatig dat er een van ons van een stoepje afduikelt of door de enkel gaat;). volgens mij zijn we een waar spectakel als we samen over straat gaan!
En onhandigheid.... bij voorkeur kopen we beiden geen producten met kindveilige sluiting, want het is niet alleen veilig voor de kinderen, maar betekend ook dat een wc NOOIT schoongemaakt zou worden, want die sluitingen krijgen we allebei ECHT niet open... echt te suf voor woorden, maar het lukt echt niet...
Onze lompheid. Zowel lichamelijk als alles maar zeggen wat in ons hoofd opkomt. Ik heb het gelukkig aardig afgeleerd, al schiet er nog wel eens een opmerking uit waar ik me voor m'n kop voor kan slaan. We zitten allebei altijd onder de blauwe plekken omdat we tegen kasten, deurkrukken, hoeken van tafels en stoelen aankachelen, en op straat gebeurd het regelmatig dat er een van ons van een stoepje afduikelt of door de enkel gaat;). volgens mij zijn we een waar spectakel als we samen over straat gaan!
En onhandigheid.... bij voorkeur kopen we beiden geen producten met kindveilige sluiting, want het is niet alleen veilig voor de kinderen, maar betekend ook dat een wc NOOIT schoongemaakt zou worden, want die sluitingen krijgen we allebei ECHT niet open... echt te suf voor woorden, maar het lukt echt niet...
dinsdag 19 juni 2007 om 23:12
Wat grappig, ik doe juist alles anders dan mijn moeder. Zij poetst het huis weinig, het is bij haar altijd rommelig. Toen ik nog thuis woonde, en ik gooide een broek in de was, duurde het wel 2 weken voor ik het terug had.
Dat vond ik allemaal zo erg, dat ik altijd mijn troep opruim, het schoon is bij mij in huis , en mijn wasmand is meestal zo goed als leeg.
Het enige wat ik kan bedenken dat wij hetzelfde doen, is zo zuinig mogelijk boodschappen en kleding kopen (aanbiedingen en koopjes niet kunnen laten liggen) en overal komt eten bij kijken. Bi gezelligheid, bij verdriet, bij mijn moeder was altijd veel en lekker eten in huis, daar werden wij altijd mee verwend. Wij zijn ook niet de slankste
Misschien komt het nog als ik zelf kinderen mag krijgen. Ik merk dat ik zulke dingen juist veel hetzelfde doe als mijn vader. Terwijl ik alleen mijn eerste vier jaren bij hem in huis heb gewoond. Typisch he.
Dat vond ik allemaal zo erg, dat ik altijd mijn troep opruim, het schoon is bij mij in huis , en mijn wasmand is meestal zo goed als leeg.
Het enige wat ik kan bedenken dat wij hetzelfde doen, is zo zuinig mogelijk boodschappen en kleding kopen (aanbiedingen en koopjes niet kunnen laten liggen) en overal komt eten bij kijken. Bi gezelligheid, bij verdriet, bij mijn moeder was altijd veel en lekker eten in huis, daar werden wij altijd mee verwend. Wij zijn ook niet de slankste
Misschien komt het nog als ik zelf kinderen mag krijgen. Ik merk dat ik zulke dingen juist veel hetzelfde doe als mijn vader. Terwijl ik alleen mijn eerste vier jaren bij hem in huis heb gewoond. Typisch he.
woensdag 20 juni 2007 om 07:53
Ik heb eens diep nagedacht en ik lijk helemaal niet op mn moeder,op 1 dingetje na dan,maar dat is een familiekwaaltje geloof ik,mn oma ken ik niet anders dan zo.Gluren!:o Niet in negatieve zin hoor en het wordt per generatie al minder;)Mijn oma zat altijd achter de vitrage naar buiten te kijken en gaf op mensen die langsliepen commentaar(ze woonde op een klein eiland en kende natuurlijk iedereen:D) Mn moeder doet dat minder,als ik met haar heb afgesproken om langs te komen oid,zit ze al achter het raam te spieken of ik er al aankom.Ik doe dat zelf ook,maar ga dan niet bij het raam zitten.Nee,ik loop regelmatig van woonkamer naar de keuken,die aan de straatkant is,om te zien of het bezoek al gearriveerd is."We hebben een deurbel hoor,je hoort het vanzelf als ze er zijn",zegt mn vriend regelmatig:P
woensdag 20 juni 2007 om 12:36
Mijn moeder heeft nu dementie en ik lijk nu niet op haar:)
Ze was altijd erg zorgzaam,brood voor kids klaarmaken,drinken neerzetten,en vertroetelen als je ziek was
Soms te,liet je dan niet met rust
Merk dat ik dit gedrag ook heb in mijn gezin
Ze kunnen zelf hun eten en drinken pakken maar ik maak nog steeds elke morgen het onbijt [aan tafel] en zodra ze uit werk komen staat drinken klaar
Vind dat fijn om te doen, al probeer ik wel niet al te zorgzaam te zijn
Ze was altijd erg zorgzaam,brood voor kids klaarmaken,drinken neerzetten,en vertroetelen als je ziek was
Soms te,liet je dan niet met rust
Merk dat ik dit gedrag ook heb in mijn gezin
Ze kunnen zelf hun eten en drinken pakken maar ik maak nog steeds elke morgen het onbijt [aan tafel] en zodra ze uit werk komen staat drinken klaar
Vind dat fijn om te doen, al probeer ik wel niet al te zorgzaam te zijn
woensdag 20 juni 2007 om 12:44
Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat ik "later" niet zo als mijn moeder zou worden. maar ja, ik ben nu 31 en ben precies mijn moeder...
Mijn moeder zei altijd: voorzichtig hé? en uitkijken, als we de deur uit gingen. een paar keer achter elkaar en tot vervelends toe...ik doe bij manlief en de kinderen precies hetzelfde op hetzelde toontje...
Als mijn moeder een appel eet of komkommer o.i.d, zegt ze altijd: lekker fris.
ik dacht als kind: waar slaat dat op?? dat hoef je toch niet elke keer te zeggen als je zoiets eet? en ja hoor.......ik hoor het mezelf ook weer zeggen...
Mijn moeder kan zich ook overal druk om maken, haalt zich van alles in het hoofd, er kan van alles gebeuren......helaas begint dit bij mij ook al.
En zo nog meer dingen, ik heb het vooral in uitspraken, dan zeg ik wat en dan flits het door m'n hoofd: ik ben net mijn moeder. Ik hoor het haar dan ook gewoon zo zeggen.
En ook gelijk al mopperen of schetteren terijl je niet eens weet wat er eigenlijk aan de hand is. dat botst vaak tussen ons.
Wat ik NIET van mijn moeder heb is veel voorraad hebben. Mijn moeder is tegen elke oorlog bestand of elke andere ramp. De kasten en de kelder ziiten bomvol lang houdbaar voedsel voor het geval dat...
Ze heeft ingevroren flessen water in de diepvries voor het geval het water vergiftigd wordt door terroristen.
Ik kan bij haar gerust mijn wekelijkse boodschappen doen en alle buren ook, zo veel heeft ze.
Nou gelukkig heb ik dat niet. maar het is wel makkelijk, ik ging heel vaak als ik bij ze was geweest naar huis met brood, wc papier, enz. want dat was ik dan weer vergeten te halen. Ik woon nu een eindje uit de buurt dus dat gaat niet meer op.
Nu ik trouwens niet zo dicht meer bij haar woon is onze relatie beter geworden. we lijken te veel opelkaar en dat botste soms.
Mijn moeder zei altijd: voorzichtig hé? en uitkijken, als we de deur uit gingen. een paar keer achter elkaar en tot vervelends toe...ik doe bij manlief en de kinderen precies hetzelfde op hetzelde toontje...
Als mijn moeder een appel eet of komkommer o.i.d, zegt ze altijd: lekker fris.
ik dacht als kind: waar slaat dat op?? dat hoef je toch niet elke keer te zeggen als je zoiets eet? en ja hoor.......ik hoor het mezelf ook weer zeggen...
Mijn moeder kan zich ook overal druk om maken, haalt zich van alles in het hoofd, er kan van alles gebeuren......helaas begint dit bij mij ook al.
En zo nog meer dingen, ik heb het vooral in uitspraken, dan zeg ik wat en dan flits het door m'n hoofd: ik ben net mijn moeder. Ik hoor het haar dan ook gewoon zo zeggen.
En ook gelijk al mopperen of schetteren terijl je niet eens weet wat er eigenlijk aan de hand is. dat botst vaak tussen ons.
Wat ik NIET van mijn moeder heb is veel voorraad hebben. Mijn moeder is tegen elke oorlog bestand of elke andere ramp. De kasten en de kelder ziiten bomvol lang houdbaar voedsel voor het geval dat...
Ze heeft ingevroren flessen water in de diepvries voor het geval het water vergiftigd wordt door terroristen.
Ik kan bij haar gerust mijn wekelijkse boodschappen doen en alle buren ook, zo veel heeft ze.
Nou gelukkig heb ik dat niet. maar het is wel makkelijk, ik ging heel vaak als ik bij ze was geweest naar huis met brood, wc papier, enz. want dat was ik dan weer vergeten te halen. Ik woon nu een eindje uit de buurt dus dat gaat niet meer op.
Nu ik trouwens niet zo dicht meer bij haar woon is onze relatie beter geworden. we lijken te veel opelkaar en dat botste soms.
donderdag 21 juni 2007 om 16:36
hahahahaha!! Wat een leuk topic. Dan kan ik natuurlijk niet achter blijven...
Ik moet zeggen, ik wil voor geen goud op mijn moeder lijken, puur omdat ik andere normen en waarden heb en een andere kijk op de wereld. Ik ben dus ook blij dat het tot nu toe nog niet gebeurd is. 1 ding dat ik over genomen heb van haar is dat ik moeilijk vind om eten weg te gooien. Het liefst eet ik het gelijk op of bewaar ik het om later op te eten. Ik ben dus niet 1 van de slankste....Kook dan wat minder zou je zeggen (mijn vriend zegt het ook) maar helaas, het koken in grote hoeveelheden is ook iets van mijn moeder.
Mijn vriend heeft wel wat meegekregen van zijn moeder. Bijvoorbeeld op alle open dingen een wasknijper gebruiken om het te sluiten, zodat "alle versheid" in blijft. Dus chips niet op, dichtrollen en wasknijper erop. En anders moet het in een vershoudbakje.
Van de champignons snijdt je het kontje af en maak je schoon met een stukje keukenpapier. Deed ik noooooooooooit, maar tegenwoordig wel. Schoonmaken met borsteltje en kontje eraf
Ik moet zeggen, ik wil voor geen goud op mijn moeder lijken, puur omdat ik andere normen en waarden heb en een andere kijk op de wereld. Ik ben dus ook blij dat het tot nu toe nog niet gebeurd is. 1 ding dat ik over genomen heb van haar is dat ik moeilijk vind om eten weg te gooien. Het liefst eet ik het gelijk op of bewaar ik het om later op te eten. Ik ben dus niet 1 van de slankste....Kook dan wat minder zou je zeggen (mijn vriend zegt het ook) maar helaas, het koken in grote hoeveelheden is ook iets van mijn moeder.
Mijn vriend heeft wel wat meegekregen van zijn moeder. Bijvoorbeeld op alle open dingen een wasknijper gebruiken om het te sluiten, zodat "alle versheid" in blijft. Dus chips niet op, dichtrollen en wasknijper erop. En anders moet het in een vershoudbakje.
Van de champignons snijdt je het kontje af en maak je schoon met een stukje keukenpapier. Deed ik noooooooooooit, maar tegenwoordig wel. Schoonmaken met borsteltje en kontje eraf
