Overig
alle pijlers
Wat is jouw levensles geweest?
maandag 10 augustus 2020 om 13:39
Ben heel benieuwd naar jullie levenslessen.
1. Waar hebben jullie echt van geleerd en wat voor effect heeft deze gebeurtenis gehad op jou?
2. Wat zou je je 'kleine ik' mee willen geven, met de kennis die je nu hebt?
---
Ik trap af.
Ik heb echt geleerd van een moment in het verleden dat ik niet naar mijn gevoel luisterde. Daardoor ben ik toch gaan samenwonen en achteraf bleek dat een slechte zet. Met alle gevolgen van dien.. huis verkocht, ruzies, drama, op straat staan etc. Terwijl ik eigenlijk, als ik eerlijk terugkijk, al verminderd enthousiast was toen we het huis kregen. Dat heb ik genegeerd, tot ik niet meer kon. Ook deels uit onbewust bezig zijn.
Mijn kleine ik zou ik graag meegeven dat je gevoel/intuïtie op 1 staat en dat niemand daaraan kan/mag sleutelen. En dat je voor jezelf op moet komen, als dat wel gebeurt.
1. Waar hebben jullie echt van geleerd en wat voor effect heeft deze gebeurtenis gehad op jou?
2. Wat zou je je 'kleine ik' mee willen geven, met de kennis die je nu hebt?
---
Ik trap af.
Ik heb echt geleerd van een moment in het verleden dat ik niet naar mijn gevoel luisterde. Daardoor ben ik toch gaan samenwonen en achteraf bleek dat een slechte zet. Met alle gevolgen van dien.. huis verkocht, ruzies, drama, op straat staan etc. Terwijl ik eigenlijk, als ik eerlijk terugkijk, al verminderd enthousiast was toen we het huis kregen. Dat heb ik genegeerd, tot ik niet meer kon. Ook deels uit onbewust bezig zijn.
Mijn kleine ik zou ik graag meegeven dat je gevoel/intuïtie op 1 staat en dat niemand daaraan kan/mag sleutelen. En dat je voor jezelf op moet komen, als dat wel gebeurt.
maandag 10 augustus 2020 om 17:37
Mijn les: dat als je uit een niet goed functionerende familie komt met nogal 'toxische' lieden je daar niet persé alleen maar nadelen van ondervind in de rest van je leven. Ik heb juist geleerd met wat voor mensen ik wel en niet om wil gaan. Ik denk dat ik een aardige antenne voor mezelf heb ontwikkeld welke persoon wel en niet goed voor mij is. Ik hoop dat dat zo blijft.
maandag 10 augustus 2020 om 17:49
Wat ik tegen mijn kleine ik zou zeggen:
Dat emoties maar emoties zijn en ik daar niks mee hoef, alleen er laten zijn en er af en toe de ruimte voor nemen.
Niet weg duwen, niet aan vastklampen, niet negeren. Accepteren, niks is blijvend en alles veranderd.
Net als gedachten, ze komen en gaan. Lekker voorbij laten vliegen.
Scheelt je een boel onzekerheid en weg gaan bij jezelf.
Wees gewoon wie je bent!
Gelukkig inmiddels deze les geleerd. Het leven is zoveel makkelijker.
Dat emoties maar emoties zijn en ik daar niks mee hoef, alleen er laten zijn en er af en toe de ruimte voor nemen.
Niet weg duwen, niet aan vastklampen, niet negeren. Accepteren, niks is blijvend en alles veranderd.
Net als gedachten, ze komen en gaan. Lekker voorbij laten vliegen.
Scheelt je een boel onzekerheid en weg gaan bij jezelf.
Wees gewoon wie je bent!
Gelukkig inmiddels deze les geleerd. Het leven is zoveel makkelijker.
maandag 10 augustus 2020 om 17:58
Die is mooi!Het-groepje schreef: ↑10-08-2020 16:44Don't stay where you are tolerated, go where you are celebrated.
dinsdag 11 augustus 2020 om 16:47
"Brutalen hebben de halve wereld." Vroeger durfde ik veel minder te vragen (vooral op werk), want ik wilde niet brutaal/dwingend/drammerig overkomen. "Nee" zeggen vond ik ook lastig. Maar ik heb gemerkt dat ik het oordeel van anderen veel te veel inbeeldde (zelf invulde) en mijzelf daarmee tekort deed.
En verder:
In mijn eerste baan (net afgestudeerd, jong, onzeker) was de verstandhouding met mijn leidinggevende heel slecht. Ik werd genegeerd of kreeg allerlei verwijten en sneren. Ik kreeg lichamelijke en mentale klachten en zat huilend op de wc. Terwijl 8 anderen een vast contract kregen, kreeg ik te horen dat ik niet kon blijven. Ik zat helemaal in de put. Maar ineens ging er bij mij de knop om. Ineens dacht ik: Hey neerlandicus, al dat verdriet is 't niet waard. You're worth it! In plaats van dat ik mij zielig vond, dacht ik: ik ben meer waard! Jammer van hoe het hier is gegaan, maar door het verdriet zo'n grote plek en invloed te geven maak ik mijzelf kapot; ik ben meer waard dan dat!
Ik ben daarna niet minder hard gaan werken, bleef gemotiveerd en ging op zoek naar een nieuwe baan. Die vond ik en ik heb het tot op de dag van vandaag heel erg naar mijn zin.
En verder:
In mijn eerste baan (net afgestudeerd, jong, onzeker) was de verstandhouding met mijn leidinggevende heel slecht. Ik werd genegeerd of kreeg allerlei verwijten en sneren. Ik kreeg lichamelijke en mentale klachten en zat huilend op de wc. Terwijl 8 anderen een vast contract kregen, kreeg ik te horen dat ik niet kon blijven. Ik zat helemaal in de put. Maar ineens ging er bij mij de knop om. Ineens dacht ik: Hey neerlandicus, al dat verdriet is 't niet waard. You're worth it! In plaats van dat ik mij zielig vond, dacht ik: ik ben meer waard! Jammer van hoe het hier is gegaan, maar door het verdriet zo'n grote plek en invloed te geven maak ik mijzelf kapot; ik ben meer waard dan dat!
Ik ben daarna niet minder hard gaan werken, bleef gemotiveerd en ging op zoek naar een nieuwe baan. Die vond ik en ik heb het tot op de dag van vandaag heel erg naar mijn zin.
