Overig
alle pijlers
Wat je niet hardop wil zeggen IX
dinsdag 27 april 2021 om 07:34
Wat je niet hardop wil zeggen IX
Waar heb jij last van? Wat zou je iemand wel eens keihard willen zeggen, maar doe je niet om allerlei redenen? Welk ongenoegen wil je spuien, het kan hier. Uiteraard mag je elkaar ook ondersteunen in de vele ergernissen die er kunnen zijn in het leven. Kleine zaken of grote zaken, lucht hier je hart.
Waar heb jij last van? Wat zou je iemand wel eens keihard willen zeggen, maar doe je niet om allerlei redenen? Welk ongenoegen wil je spuien, het kan hier. Uiteraard mag je elkaar ook ondersteunen in de vele ergernissen die er kunnen zijn in het leven. Kleine zaken of grote zaken, lucht hier je hart.
vrijdag 8 oktober 2021 om 21:40
Herkenbaar. Ik (36) heb ook nog bijna hetzelfde leven als 10 jaar geleden toen ik op mezelf ging wonen. Vind het vaak wel relaxt, want een einzelgänger. Nooit een kinderwens gehad. Toch voelt het ook raar dat ik nog nooit een serieuze relatie heb gehad terwijl die klasgenoten/kennissen van toen al jaren samen zijn en een gezin hebben.lisali schreef: ↑08-10-2021 21:15Oké, ik voelde me net toch wel eventjes heel erg ''bleu'' toen ik even met m'n moeder op de jaarlijkse dorps-najaarskermis ging kijken en ik allerlei klasgenootjes / kennissen van vroeger bij de draaimolen / grijpkraam / suikerspinnenkraam zag staan met hun kleuters/dreumessen.
Allemaal al wonend in ''grote mensen huizen'', schoonfamilies, de volledige verantwoordelijkheid voor een paar van die kleine hummeltjes. Terwijl ik eigenlijk nog min of meer hetzelfde leven heb als toen ik medio 20 was. Oké, ik heb een fulltime baan en een koop appartement, maar als ik morgen besluit 2 weken naar Timboektoe te gaan, is er in de essentie niemand voor wiens leven dat directe gevolgen heeft. En dat voelt tegelijkertijd erg fijn als ook toch best wel..... sneu ofzo.
vrijdag 8 oktober 2021 om 21:45
Mooi toch, als je je er fijn bij voelt? Klinkt alsof het min of meer een bewuste keuze van je is.hondenmens schreef: ↑08-10-2021 21:40Herkenbaar. Ik (36) heb ook nog bijna hetzelfde leven als 10 jaar geleden toen ik op mezelf ging wonen. Vind het vaak wel relaxt, want een einzelgänger. Nooit een kinderwens gehad. Toch voelt het ook raar dat ik nog nooit een serieuze relatie heb gehad terwijl die klasgenoten/kennissen van toen al jaren samen zijn en een gezin hebben.
Het maakt mij (32) wel in toenemende mate onzeker. Zou zelf wel graag een fijne relatie / kindjes willen. Wat ik soms zo apart vind, is dat echt vrijwel iedereen dat lijkt te ''hebben''. Types die vroeger (en nog steeds) extreem introvert en stil waren, vinden dan toch een partner en kunnen nu kennelijk prima een gezin draaiende houden en kinderen opvoeden. Aan de andere kant van het spectrum de enorme wildebrassen / pestkoppen van vroeger die nu ineens een hele stabiele vader of moeder zijn en alles op de rit hebben. Dan vraag ik me wel eens af : wanneer heb ik de dag gemist dat de handleidingen werden uitgedeeld om dit te bereiken?
Want als ik dit allemaal zo zie lijkt niemand -althans die deze wens ook voor zichzelf heeft- echt heel veel moeite te hebben gehad om op dit punt het geluk ook te vinden.
vrijdag 8 oktober 2021 om 22:07
Tja, je gaat er vanuit dat ze prima hun gezin draaiende houden en een stabiele vader of moeder zijn geworden. Maar misschien zijn ze helemaal niet zoals aan de buitenkant lijkt..lisali schreef: ↑08-10-2021 21:45
Het maakt mij (32) wel in toenemende mate onzeker. Zou zelf wel graag een fijne relatie / kindjes willen. Wat ik soms zo apart vind, is dat echt vrijwel iedereen dat lijkt te ''hebben''. Types die vroeger (en nog steeds) extreem introvert en stil waren, vinden dan toch een partner en kunnen nu kennelijk prima een gezin draaiende houden en kinderen opvoeden. Aan de andere kant van het spectrum de enorme wildebrassen / pestkoppen van vroeger die nu ineens een hele stabiele vader of moeder zijn en alles op de rit hebben. Dan vraag ik me wel eens af : wanneer heb ik de dag gemist dat de handleidingen werden uitgedeeld om dit te bereiken?
vrijdag 8 oktober 2021 om 22:15
Het single zijn is niet helemaal een bewuste keuze. Zou soms best een lat-relatie willen. Maar tot nu toe niemand tegengekomen bij wie ik me echt vertrouwd voel. Twijfel of dat nog gaat komen. Voel me ook in veel opzichten anders dan anderen.lisali schreef: ↑08-10-2021 21:45Mooi toch, als je je er fijn bij voelt? Klinkt alsof het min of meer een bewuste keuze van je is.
Het maakt mij (32) wel in toenemende mate onzeker. Zou zelf wel graag een fijne relatie / kindjes willen. Wat ik soms zo apart vind, is dat echt vrijwel iedereen dat lijkt te ''hebben''. Types die vroeger (en nog steeds) extreem introvert en stil waren, vinden dan toch een partner en kunnen nu kennelijk prima een gezin draaiende houden en kinderen opvoeden. Aan de andere kant van het spectrum de enorme wildebrassen / pestkoppen van vroeger die nu ineens een hele stabiele vader of moeder zijn en alles op de rit hebben. Dan vraag ik me wel eens af : wanneer heb ik de dag gemist dat de handleidingen werden uitgedeeld om dit te bereiken?
Ik vind het wel vervelend voor jou dat het je onzeker maakt, omdat je wel een kinderwens hebt. Het valt mij ook op dat van die (extreem) introverte en stille types toch iemand vinden en een gezin stichten. Ook pestkoppen en branieschoppers van vroeger hebben een partner en gezin, maar van eentje weet ik dat ze weinig veranderd is. Wat maakt dat zij wel iemand vinden? Toeval? Ik weet het echt niet.
zaterdag 9 oktober 2021 om 13:16
Nee, deels gekkigheid, maar deels is het ook echt wat ik mijn omgeving zie. Ik ben van dezelfde leeftijd en als ik het zou willen, had ik best ver kunnen komen... als mijn relatie niet uit was gegaan.lisali schreef: ↑08-10-2021 21:15Oké, ik voelde me net toch wel eventjes heel erg ''bleu'' toen ik even met m'n moeder op de jaarlijkse dorps-najaarskermis ging kijken en ik allerlei klasgenootjes / kennissen van vroeger bij de draaimolen / grijpkraam / suikerspinnenkraam zag staan met hun kleuters/dreumessen.
Allemaal al wonend in ''grote mensen huizen'', schoonfamilies, de volledige verantwoordelijkheid voor een paar van die kleine hummeltjes. Terwijl ik eigenlijk nog min of meer hetzelfde leven heb als toen ik medio 20 was. Oké, ik heb een fulltime baan en een koop appartement, maar als ik morgen besluit 2 weken naar Timboektoe te gaan, is er in de essentie niemand voor wiens leven dat directe gevolgen heeft. En dat voelt tegelijkertijd erg fijn als ook toch best wel..... sneu ofzo.
Waar halen die mensen het geld ook allemaal vandaan? Ze wonen in best wel mooie huizen Mogelijke hulp van ouders, huis gekocht in de juiste tijd en een tophypotheek mogelijk zelfs nog aflossingsvrij, hebben per gezin twee auto's minimaal één leaseauto, en dan geen barrels maar een keurige Renault Mégane en nog een Volvo V40, gaan op zomervakantie en op wintersport, laten eens in de zoveel tijd hun huis van binnen- en buiten schilderen, dakkapellen, grote verbouwingen Ophogen hypotheek, erfenis. Terwijl ik alleen de jaarlijkse grote onderhoudsbeurt aan mijn auto een gigantische aanslag op m'n bankrekening vind. Als ik dan op LinkedIn kijk, is het niet dat mijn baan nou veel minder is dan die van hen. Waar halen ze het geld toch vandaan? En dan ook nog 2/3 kindjes waar opvang/school/kleertjes/vliegtickets voor gekocht moeten worden. Opvang door grootouders, houd je veel geld overIk bedoel : respect hoor, maar hoe boksen jullie dat in hemelsnaam voor elkaar?
Want:
- ik mag een leuke leasewagen, tweede autootje had de fiat 500 geweest.
- gezamelijk konden wij een huis van 5 à 6 ton kopen.
- dus een iets goedkopere en dan was er zeker genoeg over voor vakanties (want verder geen hobbies), verbouwingen ed.
Nu hebben we allebij een leuke woning van rond de 3 ton. Beiden geen hele bijzondere banen, maar wij geven/gaven niet zoveel uit aan materiële zaken. Dus in het verleden veel gespaard, waardoor wij er beiden nu leuk bij zitten.
En dat verbaast mij vaak nog het meeste, de meeste mensen geven volgens mij 3x zoveel uit en hebben minimaal net zoveel of meer. Hoe dan?
Maar zoals gezegd, mijn relatie is uit. En ik ben dus fasetechnisch weer net zo ver als 10 jaar geleden. Alleen nu woon ik niet meer thuis, maar in mijn eigen huis. Net als jij.
Ik ben echt wel blij met mijn situatie, maar af en toe voelt het toch wat raar dat de rest in een hele andere levenssituatie zitten... idd soms voel ik mij een beetje sneu. Alsof er niets veranderd is tov vroeger en iedereen stappen maakt.
Alleen als ik heel kritisch naar mijn leven kijk, dan heb ik zeker stappen gemaakt. Alleen minder zichtbaar voor anderen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 9 oktober 2021 om 13:38
Nou, ik heb wel het huisje, boompje, beestje, kindje gebeuren. En ik vroeg mij bij heel veel mensen ook af ‘waar betalen ze het toch in godsnaam van?!’. Mensen waarvan ik heel zeker weet dat ze geen erfenis hebben gekregen, geen ouders die garant hebben gestaan voor zaken en banen waarbij ze minder naar binnen halen dan dat er bij ons binnen komt.
En het antwoord is: financiering na financiering, maximale hypotheek. En zwart schnabbelen, heel veel schnabbelen. Van een paar weet ik dat ze hypotheek zien als een soort huur, dat huis gaan ze nooit aflossen (tenzij bij verkoop). Ik zie mijn huis als een aanvullend pensioen, dat ding is binnen tien jaar hypotheekvrij en dat scheelt 900,- p/mnd. Dat is een heel andere insteek.
Het zijn vaak ook risico’s die ik niet zou kunnen nemen want dan deed ik nooit meer een oog dicht van de stress, krediet hier, ophoging daar. Ik ben er wel eens voor ‘uitgelachen’. Dat we toch echt wel een groot/vrijstaand huis konden betalen, twee dikke bakken op de oprit konden hebben. Maar wat was ik toch heel erg blij met mijn meer dan conservatieve insteek qua financiën en 101 verzekeringen tegen onheil toen ik voor meer dan de helft werd afgekeurd. Dat ik echt alleen maar mijzelf hoefde te richten op ‘hoe krijg ik mijzelf weer op de rit’ en niet nog moest piekeren hoe ik de rekeningen/huis/verplichtingen/lifestyle nog zou kunnen betalen.
En het antwoord is: financiering na financiering, maximale hypotheek. En zwart schnabbelen, heel veel schnabbelen. Van een paar weet ik dat ze hypotheek zien als een soort huur, dat huis gaan ze nooit aflossen (tenzij bij verkoop). Ik zie mijn huis als een aanvullend pensioen, dat ding is binnen tien jaar hypotheekvrij en dat scheelt 900,- p/mnd. Dat is een heel andere insteek.
Het zijn vaak ook risico’s die ik niet zou kunnen nemen want dan deed ik nooit meer een oog dicht van de stress, krediet hier, ophoging daar. Ik ben er wel eens voor ‘uitgelachen’. Dat we toch echt wel een groot/vrijstaand huis konden betalen, twee dikke bakken op de oprit konden hebben. Maar wat was ik toch heel erg blij met mijn meer dan conservatieve insteek qua financiën en 101 verzekeringen tegen onheil toen ik voor meer dan de helft werd afgekeurd. Dat ik echt alleen maar mijzelf hoefde te richten op ‘hoe krijg ik mijzelf weer op de rit’ en niet nog moest piekeren hoe ik de rekeningen/huis/verplichtingen/lifestyle nog zou kunnen betalen.
zaterdag 9 oktober 2021 om 13:44
Ik denk dat jij geen pdd nos hebt maar gewoon dat jij een onvervalste psychopaat bent die ervan geniet om mensen pijn te doen omdat je jaloers bent dat zij wel gevoelens hebben en jij met een steenkoud hart in je lijf zit. Met je “je bent niet van porcelein”. Maar ik kan me voorstellen dat je wel iets moet doen om de verveling te verdrijven als je zulk saai werk doet. Al is het maar anderen kwellen. Sukkel.
zaterdag 9 oktober 2021 om 13:51
Hoeft niet joh. Als je je zo gewoon het fijnst voelt is daar niks mis mee hoor.hondenmens schreef: ↑08-10-2021 21:40Herkenbaar. Ik (36) heb ook nog bijna hetzelfde leven als 10 jaar geleden toen ik op mezelf ging wonen. Vind het vaak wel relaxt, want een einzelgänger. Nooit een kinderwens gehad. Toch voelt het ook raar dat ik nog nooit een serieuze relatie heb gehad terwijl die klasgenoten/kennissen van toen al jaren samen zijn en een gezin hebben.
Ik ben gemiddeld gezien ook 'mislukt.' Psychische problemen, laaggeschoold werk terwijl ik een hbo master heb, geen spaargeld, oud huurhuis (kopen zal bij een droom blijven), weinig sociale contacten, bewust kindvrij. Ik heb een partner, maar dat is echt geen Valhalla.
Ik maak me er verder niet druk om verder. Mijn leven is het mijne en wat een ander doet moet diegene zelf weten.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
zaterdag 9 oktober 2021 om 16:51
@Lemoos, jouw verhaal is de mijne! huisje boompje beestje. Vrijstaand groot huis, helemaal hypotheekvrij en 2 auto's. Ook wel sneren met dat handgebaar van duim en een wijsvinger 'julie verdienen zeker wel lekker he'. Verder 0,0 schulden, afbetalingen e.d. Goed verzekerd en we laten ons niet beïnvloeden door trends.
Toen ik ziek werd was dat een flink hap uit mn portemonnee, 80-100% arbeidsongeschikt, en er leken zelfs mensen te genieten die vroegen 'goh, kom je nog wel rond?' Ja dus.
Terwijl ik van familie, bekenden en kennissen mij wel eens heb afgevraagd hoe ze dat doen want minder inkomen, ik vraag dat gewoon. En dat komt dus idd door financieren, zwart bijbeunen, hypotheek alleen de rente aflossen. En waarvoor? Zo had er 1 eerst alles wit in huis, maar nu moest alles zwart. Incl zwarte keuken, zwarte wc, zelfs de witte buffetkast kon écht niet meer en moest vervangen worden door een zwarte, alle deuren moesten vervangen worden voor zwarte enz. En vaak vinden ze een buffer ook niet belangrijk. Ben altijd wel verbaasd dat ze er nooit mee in de problemen komen als er een onverwachte dikke rekening op de stoep staat.
Toen ik ziek werd was dat een flink hap uit mn portemonnee, 80-100% arbeidsongeschikt, en er leken zelfs mensen te genieten die vroegen 'goh, kom je nog wel rond?' Ja dus.
Terwijl ik van familie, bekenden en kennissen mij wel eens heb afgevraagd hoe ze dat doen want minder inkomen, ik vraag dat gewoon. En dat komt dus idd door financieren, zwart bijbeunen, hypotheek alleen de rente aflossen. En waarvoor? Zo had er 1 eerst alles wit in huis, maar nu moest alles zwart. Incl zwarte keuken, zwarte wc, zelfs de witte buffetkast kon écht niet meer en moest vervangen worden door een zwarte, alle deuren moesten vervangen worden voor zwarte enz. En vaak vinden ze een buffer ook niet belangrijk. Ben altijd wel verbaasd dat ze er nooit mee in de problemen komen als er een onverwachte dikke rekening op de stoep staat.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 9 oktober 2021 om 18:06
Ik heb ook psychische problemen en doe laaggesschoold werk (Sociale Werkplaats). Huurhuis, maar dat is ook de beste keuze voor mij. Hoef ik het groot onderhoud niet zelf te doen. Ben geen klusser. Ook weinig sociale contacten. Wel fijn dat jij toch een partner hebt gevonden.AeonOfWinter schreef: ↑09-10-2021 13:51Hoeft niet joh. Als je je zo gewoon het fijnst voelt is daar niks mis mee hoor.
Ik ben gemiddeld gezien ook 'mislukt.' Psychische problemen, laaggeschoold werk terwijl ik een hbo master heb, geen spaargeld, oud huurhuis (kopen zal bij een droom blijven), weinig sociale contacten, bewust kindvrij. Ik heb een partner, maar dat is echt geen Valhalla.
Ik maak me er verder niet druk om verder. Mijn leven is het mijne en wat een ander doet moet diegene zelf weten.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:26
Nou, ik heb gewoon een doorsnee 2 onder 1 kap, er staat een gemiddelde gezinsbak op de oprit (van man) en een klein bakje (van mij). Maar het is helemaal mijn hut en mijn bakje, als man morgen besluit de secretaresse leuker te vinden dan kan hij dezelfde minuut nog verhuizen zonder dat ik mij maar één nanoseconde hoef druk te maken over hoe ik het leven als alleenstaande moet betalen of waar ik naartoe moet.VGM1980 schreef: ↑09-10-2021 16:51@Lemoos, jouw verhaal is de mijne! huisje boompje beestje. Vrijstaand groot huis, helemaal hypotheekvrij en 2 auto's. Ook wel sneren met dat handgebaar van duim en een wijsvinger 'julie verdienen zeker wel lekker he'. Verder 0,0 schulden, afbetalingen e.d. Goed verzekerd en we laten ons niet beïnvloeden door trends.
Toen ik ziek werd was dat een flink hap uit mn portemonnee, 80-100% arbeidsongeschikt, en er leken zelfs mensen te genieten die vroegen 'goh, kom je nog wel rond?' Ja dus.
Terwijl ik van familie, bekenden en kennissen mij wel eens heb afgevraagd hoe ze dat doen want minder inkomen, ik vraag dat gewoon. En dat komt dus idd door financieren, zwart bijbeunen, hypotheek alleen de rente aflossen. En waarvoor? Zo had er 1 eerst alles wit in huis, maar nu moest alles zwart. Incl zwarte keuken, zwarte wc, zelfs de witte buffetkast kon écht niet meer en moest vervangen worden door een zwarte, alle deuren moesten vervangen worden voor zwarte enz. En vaak vinden ze een buffer ook niet belangrijk. Ben altijd wel verbaasd dat ze er nooit mee in de problemen komen als er een onverwachte dikke rekening op de stoep staat.
Ik ken ook wel wat mensen die om de drie jaar het hele huis vertimmeren. Maar die zijn veel meer ‘go with the flow’ dan dat ik ben. Die zeggen dan ‘Ach ja, verkopen we de hut’ als het kaartenhuis ineen stort omdat één van de twee de baan is kwijtgeraakt door Corona/ziekte. Een raar soort combinatie van toch wel materialistisch (alles ‘on trend’) maar tegelijkertijd ook die hele zooi achter kunnen laten zonder om te kijken. Ik zou dat niet kunnen. Als ik gedwongen zou worden om mijn huis te verkopen dan zou ik echt in zak en as zitten, alsof mijn basis onder mij vandaan is geslagen.
Ik ken iemand die in 2010 het huis uiteindelijk toch moest verkopen na twee jaar aanmodderen, gigantische restschuld. Familie (lees ouders) heeft die restschuld afbetaald en dat werd voor die persoon een lening. Alleen ziet hij het niet zo, hij ziet die lening als een voorschot op zijn erfenis en betaalt maar mondjesmaat af. Vorig jaar weer een groot huis gekocht. Het kan niet op qua verbouwingen en renovaties. En dat terwijl ze beiden toch een behoorlijke klap hebben opgelopen in de coronacrisis qua inkomsten. Maar die kunnen dat, gewoon proberen. Die vinden het geen punt om eventueel weer een garagebox te huren voor spullen op te slaan en weer met kinderen op sleeptouw maandenlang hun intrek te nemen in zijn oude zolderkamertje. Ik persoonlijk zou nog eerder proberen een wietplantage te runnen om uit de schulden te komen, alles, als ik maar niet bij mijn moeder hoef in te trekken.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:49
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:08
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:23
Sorry. Ik ben nog steeds niet bij de kapper geraakt.Henk-and-Roelie schreef: ↑09-10-2021 21:08Wat vind ik die rommelige knotjes inspiratieloos en kudde mode geworden, ik was in het centrum en zag alleen nog maar knotjes, knotjes, knotjes, alsof ik in een Charles Dickens verhaal was terecht gekomen.
Er mag nu wel iets anders in de plaats van die knotjes komen.
Het woord alleen al; knotjes
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:27
Henk-and-Roelie schreef: ↑09-10-2021 21:08Wat vind ik die rommelige knotjes inspiratieloos en kudde mode geworden, ik was in het centrum en zag alleen nog maar knotjes, knotjes, knotjes, alsof ik in een Charles Dickens verhaal was terecht gekomen.
Er mag nu wel iets anders in de plaats van die knotjes komen.
Het woord alleen al; knotjes
eens! En dan zo rechtop de kop zodat het lijkt dat bij veel hun schedel plat is aan de achterkant.
In combi met dikke markeerstiftwenkbrauwen die al beginnen boven de neus, opplakwimpers, teddyjas.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:32
Sowwy
Ter mijner... Het zit niet boven op mijn hoofd en is ook meer een Grace achtige constructie met een kammetje en spelden. Maar ja oudblond en dus grijs 
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:34
O ja, dat ook nog. Nóg erger is wel markeerstiftwenkbrauwen
en stage foundation en verder geen make-up. Dat ziet er een beetje downie uit, zeg maar.Mét dat knotje
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:35
