Overig
alle pijlers
Wat je niet hardop wilt zeggen - deel 4
vrijdag 13 september 2019 om 19:48
Ook deel 3 is inmiddels (nagenoeg) vol, vandaar dat we onze agressie/irritatie/ongenoegen/... ongegeneerd kunnen spuien in deel 4.
Dus: pesthumeur? Agressieve buien, maar te fatsoenlijk om er iets mee te doen? Uitlaatklep nodig, maar geen idee waar?
Wellicht ben ik niet de enige forummer die behoefte heeft aan een topic om gewoon zonder verdere uitleg te roepen wat je dwars zit.
Links naar vorige delen:
* Deel 1
* Deel 2
* Deel 3
Dus: pesthumeur? Agressieve buien, maar te fatsoenlijk om er iets mee te doen? Uitlaatklep nodig, maar geen idee waar?
Wellicht ben ik niet de enige forummer die behoefte heeft aan een topic om gewoon zonder verdere uitleg te roepen wat je dwars zit.
Links naar vorige delen:
* Deel 1
* Deel 2
* Deel 3
In this mad house we must all survive
woensdag 1 januari 2020 om 11:25
Nou dat zal wel lukken ja. Ik voel me nu al lichter. Ze had geen beter moment kunnen uitzoeken voor een bezoekje. Het werd ook echt tijd om het los te laten en weer wat te maken van mijn leven. Maar ik moest echt horen dat ik vergeven was, gek genoeg, voordat ik het los kon laten.
woensdag 1 januari 2020 om 11:32
Madrid, ik heb je berichtje twee keer gelezen en ben serieus tot tranen toe geroerd door hoe mooi je het hebt omschreven.
Ik ben helemaal niet van het geloof ofzo (in tegendeel
), maar ik wens je verlichting meis en hoop dat deze droom je daarbij geholpen heeft.
Je komt op mij heel krachtig over, ik hoop dat dit nieuwe jaar jou heel veel moois brengt. Dat heb je verdiend.
Ik ben helemaal niet van het geloof ofzo (in tegendeel
), maar ik wens je verlichting meis en hoop dat deze droom je daarbij geholpen heeft.Je komt op mij heel krachtig over, ik hoop dat dit nieuwe jaar jou heel veel moois brengt. Dat heb je verdiend.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 1 januari 2020 om 11:37
Mooi omschreven Calamity. Ik had hetzelfde toen ik het las. Wat fijn Madrid, dat je dat nare gevoel nu achter je kan laten. En wat mooi dat dat precies in de nieuwjaarsnacht gebeurd is. Ik heb er kippenvel van.Calamitycat schreef: ↑01-01-2020 11:32Madrid, ik heb je berichtje twee keer gelezen en ben serieus tot tranen toe geroerd door hoe mooi je het hebt omschreven.
Ik ben helemaal niet van het geloof ofzo (in tegendeel
Je komt op mij heel krachtig over, ik hoop dat dit nieuwe jaar jou heel veel moois brengt. Dat heb je verdiend.
Ik vind hier dingen van.
woensdag 1 januari 2020 om 11:47
Dank je wel! Lief van jullie ( ook jij Sabeltandcavia ). Ik hoop ook dat het voor jullie een super mooi jaar wordt!Calamitycat schreef: ↑01-01-2020 11:32Madrid, ik heb je berichtje twee keer gelezen en ben serieus tot tranen toe geroerd door hoe mooi je het hebt omschreven.
Ik ben helemaal niet van het geloof ofzo (in tegendeel
Je komt op mij heel krachtig over, ik hoop dat dit nieuwe jaar jou heel veel moois brengt. Dat heb je verdiend.
Ach ja dat is typisch mijn oma, komen op het moment dat ik haar het hardst nodig heb. We hadden beiden altijd een enorme hekel aan oudejaarsavond en ik voel me dan altijd extra klote omdat er weer een jaar om is en ik weer niks bereikt heb en nog steeds een stumper ben ( zo voel ik dat dan ). En juist dan komt ze opdagen om me eruit te trekken.
Ik ben ook niet van het geloof maar mijn oma en ik hadden een hele bijzondere band. Voelden precies wanneer we elkaar nodig hadden, wisten toen we de telefoon hoorden al dat zij het was of dat ik belde, dat soort dingen. Zo was ze ooit eens een paar minuten dood geweest midden in de nacht en ook toen zag ik haar in mijn droom.
Ik voelde haar wegglippen en ik haalde haar terug zeg maar. Ze moest blijven voor mij. En dus werd ze toch weer wakker.
De volgende ochtend belde ik haar op om te zeggen dat ik blij was dat ze niet gegaan was. De dag dat ze overleed wist ik het voordat het gebeurde. Ik zei het direct al tegen mijn au pair kids. Mijn oma gaat vandaag dood. Ook het moment dat ze er echt niet meer was voelde ik. Toen mijn moeder belde zei ik het meteen al, ja ik weet het ze is er niet meer.
We waren zo hecht verbonden dat het voelde alsof de helft van mij stierf met haar. Maar ze is er nog. In mij. Dat besef ik nu eindelijk.
Ik ga een papieren bootje voor haar maken met een kaarsje erin en die op een meer het water op duwen. Dan ga ik eindelijk mijn pijn loslaten en mijn schuldgevoel dat ik er niet was toen ze overleed. Ik heb mezelf nu lang zat gemarteld.
woensdag 1 januari 2020 om 11:55
woensdag 1 januari 2020 om 12:01
Dat had ik ooit in Anna and the King gezien en ik vond het zo'n mooi ritueel dat ik het voorgesteld had aan mijn klas toen mijn klasgenootje zelfmoord pleegde. Iedereen vond het een mooi idee dus we hebben met de hele klas papieren bootjes gevouwen met boodschappen erop en met kaarsjes erin het meer op gezet bij het avondschemer. Was een prachtige manier om afscheid van haar te nemen.Calamitycat schreef: ↑01-01-2020 11:56Wat een mooi ritueel Madrid met zo'n papieren bootje. Ze klinkt als een fantastische vrouw, je oma. Echt als iemand om onvoorstelbaar veel van te houden
Ik heb mijn kop altijd in het zand gehad over mijn oma's dood. Ik deed net alsof het niet gebeurd was. Ik zat echt enorm in de ontkenningsfase. Maar nu moet ik echt verder.
Ze was ook zeker een fantastische vrouw. Ik mis haar nog dagelijks.
Ik kom er wel, ze heeft me opgevoed als een sterkte vrouw.
Malibu, dank je wel meid. Lief van je. Het komt wel goed.
woensdag 1 januari 2020 om 12:14
Soms kan iemand niet 'overgaan' in de aanwezigheid van familie van wie intens wordt gehouden. Jouw oma moest het leven loslaten omdat het haar tijd was maar dat kon ze waarschijnlijk niet in jou bijzijn, juist omdat jullie band zo ontzettend sterk was. Voel je niet schuldig lieve Madrid, ze heeft geweten dat ze in jouw gedachten was want jullie zitten in elkaars hart. Ik weet zeker dat ze enorm trots op je is. Heel veel sterkte 
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 1 januari 2020 om 12:30
Calamitycat schreef: ↑01-01-2020 11:39Caaf! Het is het jaar van de muis!Ik neem aan dat we een uitnodiging krijgen voor het huwelijk tussen jou en Theofiel?
Theofiel heeft iets goed te maken. Hij heeft mij geen winnend oudejaarslot gebracht. Zelfs geen niet-winnend lot. Ik ga straks al mijn schoenen checken om te kijken of hij me nog wel lief vindt.
Ik vind hier dingen van.
woensdag 1 januari 2020 om 12:36
Ach meissie toch, vergeving, voor wat dan ook, komt gelijk, of zelfs nog voor het overlijden en dat had je kunnen weten naar aanleiding van de liefde tussen jullie. Maar goed, fijn dat je het nu zeker weet en er niet meer mee bezig hoeft te zijn.Madrid87 schreef: ↑01-01-2020 11:25Nou dat zal wel lukken ja. Ik voel me nu al lichter. Ze had geen beter moment kunnen uitzoeken voor een bezoekje. Het werd ook echt tijd om het los te laten en weer wat te maken van mijn leven. Maar ik moest echt horen dat ik vergeven was, gek genoeg, voordat ik het los kon laten.
Het is een mooie gedachte dat je oma zoveel rekening met je houdt en je rust is komen brengen, wetende dat je het nodig had. Ze zijn best wel slim daar in het hiernamaals en weten precies wat en wanneer goed voor je is.
Weet dat er geen moment is geweest dat je oma hier te lang is geweest, zielen gaan over op het moment van overlijden, daar is geen ontkomen aan en dat is maar goed ook, anders zou het hier een drukte van belang zijn.
woensdag 1 januari 2020 om 12:39
Sorry Rik haha. Was niet de bedoeling maar ik verwerk dingen beter als ik ze opschrijf.
Ik voel me wel al een stuk rustiger ja. Hopen dat het zo blijft.
CC, dank je. Komt goed. Ik hoop dat jij ook een mooi jaar tegemoet gaat na alle ellende van vorig jaar. Ik gun je een heel fijn, rustig jaar voor jou en je katten waarin alles beter voelt dan vorig jaar.
Cateautje, dank je wel. Lieve post. Het was ook tijd voor haar om te gaan, ze had al tien jaar constante pijn en wilde allang dat het klaar was. Ze heeft nu rust. En ik straks ook.
En nu ben ik weg hier, sorry voor de topic vervuiling.
Ik voel me wel al een stuk rustiger ja. Hopen dat het zo blijft.
CC, dank je. Komt goed. Ik hoop dat jij ook een mooi jaar tegemoet gaat na alle ellende van vorig jaar. Ik gun je een heel fijn, rustig jaar voor jou en je katten waarin alles beter voelt dan vorig jaar.
Cateautje, dank je wel. Lieve post. Het was ook tijd voor haar om te gaan, ze had al tien jaar constante pijn en wilde allang dat het klaar was. Ze heeft nu rust. En ik straks ook.
En nu ben ik weg hier, sorry voor de topic vervuiling.
woensdag 1 januari 2020 om 12:50
Sabeltandcavia schreef: ↑01-01-2020 12:30
Theofiel heeft iets goed te maken. Hij heeft mij geen winnend oudejaarslot gebracht. Zelfs geen niet-winnend lot. Ik ga straks al mijn schoenen checken om te kijken of hij me nog wel lief vindt.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
woensdag 1 januari 2020 om 12:58
dit jaar niks van je gehoord, vorig jaar stond je onverwachts snachts voor de deur aardig beschonken en vond je het nodig om me " de les te lezen" en maakte je vrij onaardige opmerkingen waardoor ik nieuwsjaarsnacht bijna zat te huilen. En toch zou ik dat liever weer hebben dan helemaal niks horen, ik ben raar.
don't worry about getting older... you'll still do enough stupid things... only slower...
woensdag 1 januari 2020 om 14:26
Ach gutje, mijn poepieroepie ligt helemaal gevloerd door alle pestherrie van gister en vannacht. Hij heeft zich zo goed gehouden, maar merk nu dat het hem toch niet in de koude kleren is gaan zitten. Hij wacht me niet eens op bij de wc en dat zegt wat, want daar wordt hij speciaal wakker voor altijd.
Ben blij dat het voorbij is en dat het gewone leven weer zijn intrede doet.
Ben blij dat het voorbij is en dat het gewone leven weer zijn intrede doet.
woensdag 1 januari 2020 om 14:31
Ik heb blijkbaar geen hart. Durf ik wel hardop te zeggen. Maar eigenlijk durf ik dat dan weer niet te typen....
Maar doe het toch. Mijn emotionele kant is afgestorven. Na de laatste paar bladzijdes hier is dat me dat nog meer duidelijk geworden. Wat een gezwets.
Sorry.
Ik zal rest van het jaar proberen omdat te veranderen. Ik zal dat ook weer niet harop durven zeggen want dat schept verwachtingen in RL.
Maar doe het toch. Mijn emotionele kant is afgestorven. Na de laatste paar bladzijdes hier is dat me dat nog meer duidelijk geworden. Wat een gezwets.
Sorry.
Ik zal rest van het jaar proberen omdat te veranderen. Ik zal dat ook weer niet harop durven zeggen want dat schept verwachtingen in RL.
woensdag 1 januari 2020 om 15:18
Ik had niet verwacht nu nog te leven, eerlijk gezegd.
En ook al zit ik in een kliniek op het moment, toch komen mijn ouders, zus en kat vanavond langs, ze hebben iemand om bij langs te gaan, terwijl het meerdere keren er om gespannen heeft of ik er door kwam.
En ook al zit ik in een kliniek op het moment, toch komen mijn ouders, zus en kat vanavond langs, ze hebben iemand om bij langs te gaan, terwijl het meerdere keren er om gespannen heeft of ik er door kwam.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
