Overig
alle pijlers
Watje!
maandag 11 februari 2008 om 21:57
Zit jij ook stiekem te sniffen op de bank, bij programma´s als Spoorloos, All you need is Love, als er iemand onverwacht verrast wordt met een bos bloemen omdat ie al 30 jaar bloeddonor is, of als er een baby wordt geboren in zo n reality-tv-show?
Of als je bij een trouwerij bent, desnoods van een collega die je niet eens echt goed kent, en ze kijken elkaar zo stralend aan tijdens het ja-woord, dat je met tranen in je ogen zit?
Of als je kind in de zandbak tegen een ander kind opschept; "Mijn mama is de beste van de heeeeeeele wereld!"
Kom er dan bij! Wij, vrouwen met ballen, durfen tegenwoordig gewoon toe te geven dat we watjes zijn.
Of als je bij een trouwerij bent, desnoods van een collega die je niet eens echt goed kent, en ze kijken elkaar zo stralend aan tijdens het ja-woord, dat je met tranen in je ogen zit?
Of als je kind in de zandbak tegen een ander kind opschept; "Mijn mama is de beste van de heeeeeeele wereld!"
Kom er dan bij! Wij, vrouwen met ballen, durfen tegenwoordig gewoon toe te geven dat we watjes zijn.
dinsdag 12 februari 2008 om 15:07
Ik hou absoluut niet van poezie, maar 1 gedicht, daar kan ik altijd van janken. Het is een hele ouwe, van ene Marie Robertson als ik me niet vergis. Het heet Voetstappen in het Zand. Ik kan het niet zo 1 2 3 opboeren hier, maar misschien dat iemand het kent?
Het gaat over iemand die het moeilijk heeft en dat ie God op het matje roept, dat ie er niet voor hem/haar was in tijd van nood.
Elke keer als ik het lees schieten de tranen me in de ogen, terwijl het eigenlijk een religieuze sentimentele draak is. Gek is dat he?
Het gaat over iemand die het moeilijk heeft en dat ie God op het matje roept, dat ie er niet voor hem/haar was in tijd van nood.
Elke keer als ik het lees schieten de tranen me in de ogen, terwijl het eigenlijk een religieuze sentimentele draak is. Gek is dat he?
dinsdag 12 februari 2008 om 15:13
Voor
Ik droomde eens en zie,
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
Wij liepen samen 't leven door
en liepen in 't zand.
Een spoor van stappen, twee aan twee.
De Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop.
De tijden van geluk en vreugd,
van groot verdriet en hoop.
Maar, als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar 't juist 't moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: Lieve Heer, waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op 't zwaarste deel van 't pad.
De Heer keek mij toen vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
Mijn lieve kind, juist toen 't moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen.
Ik droomde eens en zie,
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
Wij liepen samen 't leven door
en liepen in 't zand.
Een spoor van stappen, twee aan twee.
De Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop.
De tijden van geluk en vreugd,
van groot verdriet en hoop.
Maar, als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar 't juist 't moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: Lieve Heer, waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op 't zwaarste deel van 't pad.
De Heer keek mij toen vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
Mijn lieve kind, juist toen 't moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen.
dinsdag 12 februari 2008 om 22:16
quote:shining schreef op 12 februari 2008 @ 15:13:
Voor
Ik droomde eens en zie,
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
Wij liepen samen 't leven door
en liepen in 't zand.
Een spoor van stappen, twee aan twee.
De Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop.
De tijden van geluk en vreugd,
van groot verdriet en hoop.
Maar, als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar 't juist 't moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: Lieve Heer, waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op 't zwaarste deel van 't pad.
De Heer keek mij toen vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
Mijn lieve kind, juist toen 't moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen.Dank je Shining.
Voor
Ik droomde eens en zie,
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
Wij liepen samen 't leven door
en liepen in 't zand.
Een spoor van stappen, twee aan twee.
De Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop.
De tijden van geluk en vreugd,
van groot verdriet en hoop.
Maar, als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar 't juist 't moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: Lieve Heer, waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op 't zwaarste deel van 't pad.
De Heer keek mij toen vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
Mijn lieve kind, juist toen 't moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen.Dank je Shining.
dinsdag 12 februari 2008 om 22:22
Als de kinderen een of ander optreden hebben op school, ook zoiets.
Huppelt Mannetje als schaap verkleed over het podium, of doet Kleine Nijn een dansje, je kan me opdwijlen.
Maar het summum was nog wel de diplomauitreiking van de 6de klassers op de vorige school. Iedereen in de aula verzameld. Alle 6de klassers op het podium (niet zoveel hoor, stuk of 10) en de kleintjes van Kinder A, daar zat Kleine Nijn bij.
Speech van de directeur, blablabla, niks aan het handje. Maar op de achtergrond zag ik de juf van de klas al op dr lip staan bijten. Vervolgens speech van de juf van de klas. Die was dus zo geemotioneerd, dat ze nauwelijks uit dr woorden kon komen. Ze was zo trots, en ze zou ze zo missen, etc etc. :´-(
Vervolgens mochten de kleintjes 1 voor 1 de 6de klassers een bloem aanbieden, en kregen ze in ruil een kadootje van hen terug. Zo schattig. En ja hoor daar gingen we weer.
Nou moet ik zeggen dat ik ze wel binnenhou hoor, het is dus een ondergrondse waterstroom.
Huppelt Mannetje als schaap verkleed over het podium, of doet Kleine Nijn een dansje, je kan me opdwijlen.
Maar het summum was nog wel de diplomauitreiking van de 6de klassers op de vorige school. Iedereen in de aula verzameld. Alle 6de klassers op het podium (niet zoveel hoor, stuk of 10) en de kleintjes van Kinder A, daar zat Kleine Nijn bij.
Speech van de directeur, blablabla, niks aan het handje. Maar op de achtergrond zag ik de juf van de klas al op dr lip staan bijten. Vervolgens speech van de juf van de klas. Die was dus zo geemotioneerd, dat ze nauwelijks uit dr woorden kon komen. Ze was zo trots, en ze zou ze zo missen, etc etc. :´-(
Vervolgens mochten de kleintjes 1 voor 1 de 6de klassers een bloem aanbieden, en kregen ze in ruil een kadootje van hen terug. Zo schattig. En ja hoor daar gingen we weer.
Nou moet ik zeggen dat ik ze wel binnenhou hoor, het is dus een ondergrondse waterstroom.
dinsdag 12 februari 2008 om 22:29
quote:eleonora schreef op 12 februari 2008 @ 10:14:
Russische liederen, bijvoorbeeld de Orthodoxe kerkmuziek en sowieso veel Balkanmuziek vind ik ontzettend ontroerend. Gregoriaanse zangstukken maken me ook melancholisch en dat heb ik ook met Ierse en Schotse (volks)muziek. Ik ben een enorme Uillianbackpipe fan. Als ik Davy Spillane hoor spelen ben ik nergens.
ik moest erg glimlachen, mijn man is Bulgaars en heeft nog veel van die bulgaarse koormuziek hier, dochterlief ging dat eens beluisteren en zat tranen met tuiten te huilen, ik heb t ook en idd met russische muziek ook, mijn vader draaide dat altijd.
Spontane tranentrekkers zijn het.
Ik heb ook enorm gehuild om de lion King, en toen ik buiten liep dacht ik, tjiesus ik jank om een tekenfilm.
En als kind huilde ik altijd om het lied "pappie loop toch niet zo snel"
Ik ben nu zelf het ave maria aan t repeteren, de uitvoering v Celine Dion, mijn neefje gaat trouwen en heeft dus gevraagd aan mij of ik dat in de kerk wil zingen, ik moet t echt oefenen op traanproof, vooralsnog heb ik al de keren het niet uit kunnen zingen nog, maar ik heb nog tot september hahahaha.
heerlijk , lekker janken
Russische liederen, bijvoorbeeld de Orthodoxe kerkmuziek en sowieso veel Balkanmuziek vind ik ontzettend ontroerend. Gregoriaanse zangstukken maken me ook melancholisch en dat heb ik ook met Ierse en Schotse (volks)muziek. Ik ben een enorme Uillianbackpipe fan. Als ik Davy Spillane hoor spelen ben ik nergens.
ik moest erg glimlachen, mijn man is Bulgaars en heeft nog veel van die bulgaarse koormuziek hier, dochterlief ging dat eens beluisteren en zat tranen met tuiten te huilen, ik heb t ook en idd met russische muziek ook, mijn vader draaide dat altijd.
Spontane tranentrekkers zijn het.
Ik heb ook enorm gehuild om de lion King, en toen ik buiten liep dacht ik, tjiesus ik jank om een tekenfilm.
En als kind huilde ik altijd om het lied "pappie loop toch niet zo snel"
Ik ben nu zelf het ave maria aan t repeteren, de uitvoering v Celine Dion, mijn neefje gaat trouwen en heeft dus gevraagd aan mij of ik dat in de kerk wil zingen, ik moet t echt oefenen op traanproof, vooralsnog heb ik al de keren het niet uit kunnen zingen nog, maar ik heb nog tot september hahahaha.
heerlijk , lekker janken
dinsdag 12 februari 2008 om 22:34
vrijdag 15 februari 2008 om 11:36
vrijdag 15 februari 2008 om 12:58
Hier nog zo'n jankerd (onee: watje). Moest net al janken bij de lieve posting van RV aan Q .
Verder jank ik niet bij de merci-reclame hoor. Maar die uitzending van Bob he... En Home Make-over ja. Zels mijn vent huilt dar nu om, sinds de geboorte van onze zoon.
Ik moet trouwens, sinds Zoon er is, om alles huilen wat met kinderen te maken heeft. Kind vermist? Ik huil. Kind ontvoerd naar buitenland (ook al weet je dat het maar een speelfilm is)? Ik huil.
Een tijd geleden was er een documentaire van een meisje van zes en haar ouders. Dat kind was totaal ongewenst. Ze had zó bij mij mogen komen wonen...
(En ik huil ook makkelijker met anderen dan om mijzelf. Heeft dat er niet ook mee te maken dat je, in tijden dat het niet goed gaat, je jezelf toch overeind wil houden?)
Verder jank ik niet bij de merci-reclame hoor. Maar die uitzending van Bob he... En Home Make-over ja. Zels mijn vent huilt dar nu om, sinds de geboorte van onze zoon.
Ik moet trouwens, sinds Zoon er is, om alles huilen wat met kinderen te maken heeft. Kind vermist? Ik huil. Kind ontvoerd naar buitenland (ook al weet je dat het maar een speelfilm is)? Ik huil.
Een tijd geleden was er een documentaire van een meisje van zes en haar ouders. Dat kind was totaal ongewenst. Ze had zó bij mij mogen komen wonen...
(En ik huil ook makkelijker met anderen dan om mijzelf. Heeft dat er niet ook mee te maken dat je, in tijden dat het niet goed gaat, je jezelf toch overeind wil houden?)
vrijdag 15 februari 2008 om 14:53
quote:roque schreef op 15 februari 2008 @ 12:58:
(En ik huil ook makkelijker met anderen dan om mijzelf. Heeft dat er niet ook mee te maken dat je, in tijden dat het niet goed gaat, je jezelf toch overeind wil houden?)
Ja, goed punt Roque.
Rosanna, dat soort dingen, hoe onbetekenend ook (hij gaat alleen maar op reis!), ontroert mij ook altijd.
En ik wil helemaal geen watje zijn!
(En ik huil ook makkelijker met anderen dan om mijzelf. Heeft dat er niet ook mee te maken dat je, in tijden dat het niet goed gaat, je jezelf toch overeind wil houden?)
Ja, goed punt Roque.
Rosanna, dat soort dingen, hoe onbetekenend ook (hij gaat alleen maar op reis!), ontroert mij ook altijd.
En ik wil helemaal geen watje zijn!
vrijdag 15 februari 2008 om 15:15
Och ja hier ook een watje hoor en veel erger sinds mijn kinderen zijn geboren.
Dat gedicht ken ik - tranen
Hello Goobye toevallig gezien met die jongens - tranen
Extreme Home Make-over - tranen (vent doet ook mee).
De scene van Maxima tijdens Adios Nonino op haar huwelijk - tranen
enz enz enz.
En inderdaad op de meest onverwachte momenten! Ik probeer ze ook altijd binnensoogs te houden zeg maar, maar da's ook best zonde vind ik
Maarre, ik vind het helemaal niet erg om dan een watje te zijn. Bewijst tenminste dat het me allemaal nog wat doet!
Dat gedicht ken ik - tranen
Hello Goobye toevallig gezien met die jongens - tranen
Extreme Home Make-over - tranen (vent doet ook mee).
De scene van Maxima tijdens Adios Nonino op haar huwelijk - tranen
enz enz enz.
En inderdaad op de meest onverwachte momenten! Ik probeer ze ook altijd binnensoogs te houden zeg maar, maar da's ook best zonde vind ik
Maarre, ik vind het helemaal niet erg om dan een watje te zijn. Bewijst tenminste dat het me allemaal nog wat doet!
maandag 18 februari 2008 om 07:30
Ik een watje! Gelukkig! 
All you need is love, Do they know it's christmas time, Char en natuurlijk het Wilhelmus. Toevallig van de week aangekaart op een verjaardag, ik werd voor gek verklaard. Niemand had het, waarom zou je huilen bij het Wilhelmus....tja, dat weet ik ook niet.
Tranen van een ander, oohhhhh zo vervelend. Ik schiet al weer vol.
Muziek raakt me ook echt. Soms moet ik een zonnebril opzetten in de auto, omdat ik me doodschaam, haha.
All you need is love, Do they know it's christmas time, Char en natuurlijk het Wilhelmus. Toevallig van de week aangekaart op een verjaardag, ik werd voor gek verklaard. Niemand had het, waarom zou je huilen bij het Wilhelmus....tja, dat weet ik ook niet.
Tranen van een ander, oohhhhh zo vervelend. Ik schiet al weer vol.
Muziek raakt me ook echt. Soms moet ik een zonnebril opzetten in de auto, omdat ik me doodschaam, haha.
maandag 18 februari 2008 om 11:54
quote:shining schreef op 12 februari 2008 @ 15:13:
Voor
Ik droomde eens en zie,
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
Wij liepen samen 't leven door
en liepen in 't zand.
Een spoor van stappen, twee aan twee.
De Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop.
De tijden van geluk en vreugd,
van groot verdriet en hoop.
Maar, als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar 't juist 't moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: Lieve Heer, waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op 't zwaarste deel van 't pad.
De Heer keek mij toen vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
Mijn lieve kind, juist toen 't moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen.
En dan ben ik zo'n watje dat bij mij de tranen in de ogen schieten als ik zie dat dit het gedicht is waar Nijntje om moet huilen en Shining het hier vervolgens plaatst
En dan heb ik alleen de laatste zinnen gelezen, de rest begin ik maar niet aan., nu zo overdag op dit moment
Voor
Ik droomde eens en zie,
ik liep aan 't strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
Wij liepen samen 't leven door
en liepen in 't zand.
Een spoor van stappen, twee aan twee.
De Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop.
De tijden van geluk en vreugd,
van groot verdriet en hoop.
Maar, als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar 't juist 't moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: Lieve Heer, waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op 't zwaarste deel van 't pad.
De Heer keek mij toen vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
Mijn lieve kind, juist toen 't moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen.
En dan ben ik zo'n watje dat bij mij de tranen in de ogen schieten als ik zie dat dit het gedicht is waar Nijntje om moet huilen en Shining het hier vervolgens plaatst
En dan heb ik alleen de laatste zinnen gelezen, de rest begin ik maar niet aan., nu zo overdag op dit moment
maandag 18 februari 2008 om 12:41
Ik dacht dat ík erg was! Maar het kan dus nog véél erger
Ik ben wel een jankerT, maar net niet zo erg als jullie.
Hello goodbye is inderdaad een goede en toen Philemon bij 'try before you die' die bevalling ging doen, gingen de sluizen open. Niet omdat er een baby geboren was, maar om zijn gezicht en dat ik besefte wat voor leuk beroep ik heb
En janken van geluk. Voor mezelf, voor mijn ouders/vriendinnen, voor de onbekende mevrouw op tv. BWEH!
Maar ik hoef weer niet te huilen als anderen huilen... Botte boer
Ik ben wel een jankerT, maar net niet zo erg als jullie.
Hello goodbye is inderdaad een goede en toen Philemon bij 'try before you die' die bevalling ging doen, gingen de sluizen open. Niet omdat er een baby geboren was, maar om zijn gezicht en dat ik besefte wat voor leuk beroep ik heb
En janken van geluk. Voor mezelf, voor mijn ouders/vriendinnen, voor de onbekende mevrouw op tv. BWEH!
Maar ik hoef weer niet te huilen als anderen huilen... Botte boer
maandag 18 februari 2008 om 14:18
Begrijp ik 't goed, als ik denk dat jullie mij niet gaan uitlachen als ik vertel dat ik altijd moest huilen bij die reclame van Fisherman's Friend (die waar die jongen thuiskomt van een lange zeereis en tegemoet gerend wordt door zijn vrouw met baby en tot overmaat van ramp...*snif*... ook nog de hond... pfff, ik moet er maar niet teveel aan denken...) ?
vrijdag 22 februari 2008 om 05:13
vrijdag 22 februari 2008 om 14:26
quote:Mariannanas schreef op 11 februari 2008 @ 22:09:
Ik meld me. Ik huil al bij een Merci-reclame ("jij bent het lichtste puntje aan mijn horizooooooon").
Ik noem mezelf trouwens geen watje, maar een gasthuiler. Ik jank bij iedere bruiloft, afscheidsspeech en crematie.jammer voor jou dan dat t beroep van klaagvrouw hier niet bestaat
Ik meld me. Ik huil al bij een Merci-reclame ("jij bent het lichtste puntje aan mijn horizooooooon").
Ik noem mezelf trouwens geen watje, maar een gasthuiler. Ik jank bij iedere bruiloft, afscheidsspeech en crematie.jammer voor jou dan dat t beroep van klaagvrouw hier niet bestaat
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
