Wij zijn enorm interessant denk ik

Vorig jaar even voor de zomer was ik nog met het laatste deel van mijn studie bezig. Een vriendin en ik zaten samen in mijn tuin met laptop op schoot, ik bezig met studie en zij is aan het promoveren dus had ook genoeg te doen.



Onze tuin is afgezet met schutting en de achterwand van de schutting heeft in het midden een schuttingdeur. Achter onze schutting loopt een pad tot aan de tuin van mijn buren, zij hebben recht van overpad achter ons huis.



Tijdens het "laptoppen" zag ik in mijn ooghoek iets blauws dus ik kijk op: zie ik in de kier (1,5cm) tussen schutting en schuttingdeur een oog en daaronder een knalblauw T-shirt... de buurman dus. Ik keek het oog recht aan en ook mijn vriendin keek op en zag hem. Het oog flitste snel weg richting zijn tuin.

Mijn vriendin en ik (nee niet topless) keken elkaar wat verbaasd aan maar lieten het erbij.



Toch knaagt zoiets nog even door en vanaf dat moment ging ik er een beetje op letten. Als ik 's avonds mijn konijnen ging voeren buiten (het was dan al donker buiten) zag ik vaak tussen de schuttingplanken door 2 benen staan in het steegje. Als ik dan naar boven ging en vanaf mijn donkere slaapkamer heeeel stiekem door de gaatjes van mijn luxaflex heen keek, zag ik hem in het steegje staan en steeds ergens op staan om even over de schutting in onze huiskamer te kijken (tuingerichte woonkamer).



Ik heb mijn partner toen ook laten kijken omdat hij mijn "verhalen" over de vermeede gluurbuur maar een beetje sensatiemakerij vond. Het kon toch toeval zijn, wist ik het wel zeker. Nou tot op dat moment dus niet.

Mijn partner dus ook stomverbaasd bij het aanblik van de gluurbuur in het steegje.



Er zijn nog veel meer "gluurmomenten" geweest waarvan deze ook weer erg opvallend is:

Wij waren bij de andere buren en stonden op hun dakterras (net nieuw terras laten maken daar). Het was na middernacht in het weekend en we staarde wat vanaf 2 hoog over de wijk om ineens... de gluurbuur zijn achtertuin uit te zien lopen, naar onze schutting en HOEPS daar hing hij op een paar bakstenen met zijn handjes over de schutting naar onze woonkamer te kijken. Heeel vreemd want wij waren niet thuis en hadden dus niet eens een lichtje aan in huis maar toch gluren.



Na een paar minuutjes liep hij verder door het steegje naar het husi van de buren waar wij dus op het dakterras stonden. HOEPS daar ging hij weer, voetje op de schutting en even gluren over de schutting naar onze andere buren. Zo vervolgde hij zijn weg door het steegje en deed dit bij alle tuintjes. Wij stonden stomverbaasd ( en ook beetje aangeschoten op zaterdagnacht) zijn weg te bekijken.



Nou ja nog veel vaker gebeurde dit soort dingen met als laatste "event" dat mijn andere buuf naar huis liep vanaf het winkelcentrum en zag dat de gluurbuur (met woonkamer aan de voorkant) met zijn oor tegen de muur tussen zijn en onze woning stond. Dit was afgelopen woensdagmiddag tijdens het lunchen tussen mijn werk door. We waren niet aan het schreeuwen of hard lachen of iets dergelijks. Gewoon niets maar blijkbaar wéér errrug interessantjes.



Nu zul je denken, waarom zeg je er niets van. Nou ja dat is eigenlijk omdat 1. hij een aardige vrouw heeft en een kindje en ik niet een reden van dikke oorlog wil zijn daar. (is opzich niet mijn zorg maar toch, ik zou me hier wel slecht bij voelen)

2. ons huis te koop stond en we absoluut geen narigheid en gelul met buren wilden

3. ons huis nu verkocht is en ik nu al helemaaal geen gezeik met boze buren wil.





De eerste reden zou ik nog overheen kunnen stappen, hij doet immers zo achterlijk maar die andere 2. We hebben gewoon geen zin in gezeik maar ondertussen erger ik me dood natuurlijk.

Wij zijn voor hem enorm interessant denk ik dan (en de rest vd buurt ook want hij kijkt bij meer mensen).



Maar wat ik nou toch heeeeel graag zou willen is toch even een fijne opmerking maken als ik hem weer betrap. Een opmerking waardoor hij begrijpt dat hij al die tijd is gezien en dus een baggerslechte stiekeme gluurder is, hij zich schaamt en zelfs zorgen maakt of de hele buurt dit weet maaaaar toch zonder al te veel venijn zodat er geen oorlog ontstaat in de laatste paar maanden dat wij er wonen.

Iemand een creatieve geest?



Heb me overigens wel voorgenomen om als we weg gaan wél tegen hem te zeggen dat het behoorlijk irritant en onbeschoft is om zo ongegeneerd te staan gluren naar ons.