Psyche
alle pijlers
'Ziek' van de buurvrouw
zondag 16 mei 2010 om 07:34
Ik weet niet zo goed waar ik dit moet plaatsen, maar daar ik er helemaal zenuwachtig van wordt, maar bij psyche.
Sinds een tijdje woon in een oude buurt in een stadje. Er wonen allemaal oude mensen, op 1 gezin na. De vrouw is van mijn leeftijd en ik heb gehoord dat ze Borderliner is. In het begin liep ze hier de deur plat ( waar ik niet echt blij mee was), kwam gewoon op de gekste tijden mn tuin binnen wandelen en stond dan ineens in de kamer. Ik heb een slot op mn poort gezet, want vind dit gewoon niet prettig. Ik denk dat sinds die tijd de ellende is begonnen ( als smoes heb ik maar gezegd dat ik niet wil dat mn jongste zomaar de straat op loopt, trouwens), maar het wordt steeds erger! Ik heb een keer geprobeerd te praten met haar, toen leek het even rustig, maar nu hoor ik weer dat ze de raarste verhalen over mij ( en mijn kinderen!) hier in de buurt rond strooit. Ivm herkenbaarheid zal ik niet zeggen wat, maar het zijn echt erge verhalen.
Ik word er helemaal niet goed van. Ga met tegenzin mn voordeur uit, want ze staat ook nog eens continu in haar tuin/ op straat. Ze spreekt zelfs mn visite aan om over mij te roddelen! Mensen die ze amper kent. Ook bekt ze mn kinderen af, zonder reden ( als ze op een meter afstand langs haar fietsen ofzo)
Wat moet je hier nu mee? Nog een keer een gesprek heeft blijkbaar geen zin. Er is NIETS voorgevallen ( na dat ene gesprek zeg ik altijd vriendelijk goede dag, verder niets, maar volgens haar heb ik hele gesprekken met haar waarin ik de meest schokkende bekentenissen doe...vergelijk het maar met dat ik hoer zou zijn geweest) en toch krijgt ze ineens weer een 'aanval' van moeten roddelen/ vervelend doen tegen mijn kinderen. Feitelijk doet ze niets strafbaars, dus wat kan je hier nu mee? En mss nog belangrijker...hoe moet ik zelf hier mee omgaan? T liefst zou ik gaan verhuizen zo onderhand, maar dat is geen optie. Hoe kan ik dit stoppen of iig zo sterk worden dat ik het me niet meer aantrek?
En ook, herkent iemand dit? Problemen met de buren, maar je echt van geen kwaad bewust zijn? Ik ben best vaak verhuisd in mn leven, maar het nog nooit bonje of ellende met buren gehad. Nu ben ik ook nog alleenstaande moeder, dus geen stoere vent om me heen die haar even 'de wacht aan kan zeggen'.
Sinds een tijdje woon in een oude buurt in een stadje. Er wonen allemaal oude mensen, op 1 gezin na. De vrouw is van mijn leeftijd en ik heb gehoord dat ze Borderliner is. In het begin liep ze hier de deur plat ( waar ik niet echt blij mee was), kwam gewoon op de gekste tijden mn tuin binnen wandelen en stond dan ineens in de kamer. Ik heb een slot op mn poort gezet, want vind dit gewoon niet prettig. Ik denk dat sinds die tijd de ellende is begonnen ( als smoes heb ik maar gezegd dat ik niet wil dat mn jongste zomaar de straat op loopt, trouwens), maar het wordt steeds erger! Ik heb een keer geprobeerd te praten met haar, toen leek het even rustig, maar nu hoor ik weer dat ze de raarste verhalen over mij ( en mijn kinderen!) hier in de buurt rond strooit. Ivm herkenbaarheid zal ik niet zeggen wat, maar het zijn echt erge verhalen.
Ik word er helemaal niet goed van. Ga met tegenzin mn voordeur uit, want ze staat ook nog eens continu in haar tuin/ op straat. Ze spreekt zelfs mn visite aan om over mij te roddelen! Mensen die ze amper kent. Ook bekt ze mn kinderen af, zonder reden ( als ze op een meter afstand langs haar fietsen ofzo)
Wat moet je hier nu mee? Nog een keer een gesprek heeft blijkbaar geen zin. Er is NIETS voorgevallen ( na dat ene gesprek zeg ik altijd vriendelijk goede dag, verder niets, maar volgens haar heb ik hele gesprekken met haar waarin ik de meest schokkende bekentenissen doe...vergelijk het maar met dat ik hoer zou zijn geweest) en toch krijgt ze ineens weer een 'aanval' van moeten roddelen/ vervelend doen tegen mijn kinderen. Feitelijk doet ze niets strafbaars, dus wat kan je hier nu mee? En mss nog belangrijker...hoe moet ik zelf hier mee omgaan? T liefst zou ik gaan verhuizen zo onderhand, maar dat is geen optie. Hoe kan ik dit stoppen of iig zo sterk worden dat ik het me niet meer aantrek?
En ook, herkent iemand dit? Problemen met de buren, maar je echt van geen kwaad bewust zijn? Ik ben best vaak verhuisd in mn leven, maar het nog nooit bonje of ellende met buren gehad. Nu ben ik ook nog alleenstaande moeder, dus geen stoere vent om me heen die haar even 'de wacht aan kan zeggen'.
zondag 16 mei 2010 om 07:48
Ik zou toch nogmaals met haar gaan praten. Veel meer kun je mi namelijk niet doen. Misschien kun je een vriendin meenemen?
En als ze niet naar je wil luisteren kun je aangeven dat je naar de politie gaat om aangifte te doen van laster (ik weet niet of dat wel kan maar dan laat je wel zien dat je er mee aan bent)
Het is wel een heel vervelende situatie zeg, vooral omdat het op niets gebaseerd lijkt te zijn.
Dat zulke mensen zo je woon- en leefplezier kunnen vergallen, bah!
En als ze niet naar je wil luisteren kun je aangeven dat je naar de politie gaat om aangifte te doen van laster (ik weet niet of dat wel kan maar dan laat je wel zien dat je er mee aan bent)
Het is wel een heel vervelende situatie zeg, vooral omdat het op niets gebaseerd lijkt te zijn.
Dat zulke mensen zo je woon- en leefplezier kunnen vergallen, bah!
zondag 16 mei 2010 om 07:52
Misschien zou je haar man eens kunnen aanspreken? Of je zou het via de woningbouwvereniging of vereniging van huiseigenaren kunnen proberen. Er zijn wel mogelijkheden om "onenigheden" met buren bespreekbaar te maken. Ik heb hier zelf geen ervaring mee. Ook ik he buren die op een gegeven moment toenadering zochten, maar dat heb ik afgehouden. Als er iets is, dan kunnen ze altijd bij mij terecht maar voor een kopje koffie of even gezellig bij mij aanwaaien, maak (en heb) ik geen tijd. Sommige mensen weten wat dat betreft geen maat te houden en hebben ook niet in de gaten wanneer het wel of niet uitkomt. Daarom doe ik het dan maar niet. Ik merk dat niet iedereen dat leuk vindt maar dat is hun probleem.
zondag 16 mei 2010 om 07:57
quote:Er wonen allemaal oude mensen, op 1 gezin na. De vrouw is van mijn leeftijd en ik heb gehoord dat ze Borderliner is.
Geroddeld wordt er dus blijkbaar door meer mensen dan door die vrouw. Tegen wie houdt die vrouw al die verhalen? Tegen die oude mensen in je buurt? Geloven zij die verhalen? Of vertellen zij die verhalen aan jou door? Dan roddel je zelf toch ook mee, evenals die mensen?
Toen je er een keer met die vrouw over gesproken had, werd het rustiger. Kun je dat niet nog een keer doen?
Geroddeld wordt er dus blijkbaar door meer mensen dan door die vrouw. Tegen wie houdt die vrouw al die verhalen? Tegen die oude mensen in je buurt? Geloven zij die verhalen? Of vertellen zij die verhalen aan jou door? Dan roddel je zelf toch ook mee, evenals die mensen?
Toen je er een keer met die vrouw over gesproken had, werd het rustiger. Kun je dat niet nog een keer doen?
zondag 16 mei 2010 om 08:30
Er bestaat ook zo iets als buurtbemiddeling toch? Een vriendin van me heeft hier mee te maken gehad, na een akkefietje wat uit de hand liep. In elk geval praat ze weer met de buren...
Als je na een gesprek met haar niet het gevoel hebt, dat dit geholpen heeft, zou je dus die buurtbemiddeling kunnen proberen. Bij elke woningbouwvereniging weten ze vast wel een adres.
Als je na een gesprek met haar niet het gevoel hebt, dat dit geholpen heeft, zou je dus die buurtbemiddeling kunnen proberen. Bij elke woningbouwvereniging weten ze vast wel een adres.
zondag 16 mei 2010 om 09:03
Ik heb een half jaar een vriendin met borderline gehad. In dat half jaar heb ik veel geleerd en gezien!
Ik denk dat het beste wat je kunt doen is: niks.
Ik heb het bij die vriendin gezien hoe ze met familie en vrienden omgaat na een ruzie. En dat werd, als die mensen hapte, van kwaad tot erger. Vechtpartijen, politie, schelden op straat.
Na een half jaartje ben ik door deze 'vriendin' uitgekaverd, nog een keer telefonisch lastig gevallen en van alles beschuldigd.
Ik weet waar ze toe in staat is, en daar ben ik erg van geschokken.
Ik hoop dat als jij niks doet, haar niet 'voert' met gesprekjes en dat soort dingen wat toch niet gaat helpen, ze vanzelf weer een andere hobby gaat vinden.
Succes ermee...
Ik denk dat het beste wat je kunt doen is: niks.
Ik heb het bij die vriendin gezien hoe ze met familie en vrienden omgaat na een ruzie. En dat werd, als die mensen hapte, van kwaad tot erger. Vechtpartijen, politie, schelden op straat.
Na een half jaartje ben ik door deze 'vriendin' uitgekaverd, nog een keer telefonisch lastig gevallen en van alles beschuldigd.
Ik weet waar ze toe in staat is, en daar ben ik erg van geschokken.
Ik hoop dat als jij niks doet, haar niet 'voert' met gesprekjes en dat soort dingen wat toch niet gaat helpen, ze vanzelf weer een andere hobby gaat vinden.
Succes ermee...
zondag 16 mei 2010 om 09:06
Wij hebben ook zo'n buurvrouw incl. de roddels over mij/ ons. Ik maakte me er erg druk om en soms nog steeds. Ik negeer haar voor zover dat lukt, gesprekken hebben geen enkele zin gehad. Mijn buurvrouw gaat meer de narcistische kant op. Wij dachten ook na over verhuizen maar ik ga echt niet vluchten vanwege zo'n persoon.
zondag 16 mei 2010 om 09:23
Heel heel vervelend,buren kunnen je het leven helaas zuur maken,is mijn ervaring ook.
Toch denk ik dat je met haar ziektebeeld rekening moet houden,en als mensen slim zijn doen ze dat ook als ze haar roddels spuit.
Borderliners zijn vaak) labiele personen die van het ene uiterste in het andere kunnen schieten en zelfs agressief kunnen worden om niks.......
Toch denk ik dat je met haar ziektebeeld rekening moet houden,en als mensen slim zijn doen ze dat ook als ze haar roddels spuit.
Borderliners zijn vaak) labiele personen die van het ene uiterste in het andere kunnen schieten en zelfs agressief kunnen worden om niks.......
zondag 16 mei 2010 om 10:04
Ow, wat ben ik al blij met de herkenning! Ze is idd een keer agressief geweest, naar mij toe en zelfs naar een van mijn kinderen toe. Daarna ben ik toch nog een verzoenend gesprek met haar aangegaan. Het was niks als 'Ik ben het helemaal beu met jou', op mijn vraag wat haar dan zo stoorde kwam geen antwoord, als aleen 'Zat ben ik het!' Ik heb haar toen netjes gevraagd op het moment dat haar iets stoorde even aan te kloppen, maar nooit meer iets gehoord!
To ze ineens dus een paar weken terug niet meer groette, rot ging doen tegen mijn kinderen, mijn visite aan sprak ( het is toch ook te gek voor woorden!) en ik van allerhande roddels hoor. Tja, er zullen best mensen zijn die haar door hebben, en mss ook mensen die dat niet hebben. Dat vind ik nog niet zo erg, maar voornamelijk mbt mijn kinderen, dat vind ik wel erg! Over hem vertelt ze ook vanalles. Mijn zoon zou haar zoon vreselijk pesten op school. Ik heb het nagevraagd bij de juf, en er schijnt compleet niets van waar te zijn! De kinderen spelen juist vaak samen op school, hebben een heel leuk contact. Zo heeft ze nog wel ergere dingen rond bazuint, zoals dat mijn kind de juffrouw zou hebben geslagen. Te gek voor woorden.
Ik heb ten eerste geen behoefte meer aan een 'verstandig gesprek' ( blijkt toch dat dat niets helpt, het is nu nog erger als voorheen), denk ook niet dat het helpt. Zelf ben ik geen roddelaar, ben best 'op mezelf'. Ben vriendelijk tegen iedereen hier, maar t zijn bijna allemaal oude mensen, dus ik spreek er met niemand over.
Denk idd dat negeren t beste is, nergens op ingaan. Maar er zijn toch ook grenzen? Ik bedoel, mijn visite aanspreken om te klagen is toch wel een toppunt.
Het meest baal ik ervan dat ik het me zo aantrek! Vanwege 1 zo'n mens voel ik me gewoon niet meer prettig hier.
Buurtbemiddeling zou een optie zijn. Maar of je daar iets aan hebt met zo iemand? En zou het haar niet alleen nog maar woedender maken? Kan je die ook gewoon bellen om je verhaal er neer te leggen en advies te krijgen?
Van het ene uiterste in het andere...dat klopt idd. Van de deur hier bijna letterlijk plat lopen tot een grote haat- en laster campagne..pffffff....
To ze ineens dus een paar weken terug niet meer groette, rot ging doen tegen mijn kinderen, mijn visite aan sprak ( het is toch ook te gek voor woorden!) en ik van allerhande roddels hoor. Tja, er zullen best mensen zijn die haar door hebben, en mss ook mensen die dat niet hebben. Dat vind ik nog niet zo erg, maar voornamelijk mbt mijn kinderen, dat vind ik wel erg! Over hem vertelt ze ook vanalles. Mijn zoon zou haar zoon vreselijk pesten op school. Ik heb het nagevraagd bij de juf, en er schijnt compleet niets van waar te zijn! De kinderen spelen juist vaak samen op school, hebben een heel leuk contact. Zo heeft ze nog wel ergere dingen rond bazuint, zoals dat mijn kind de juffrouw zou hebben geslagen. Te gek voor woorden.
Ik heb ten eerste geen behoefte meer aan een 'verstandig gesprek' ( blijkt toch dat dat niets helpt, het is nu nog erger als voorheen), denk ook niet dat het helpt. Zelf ben ik geen roddelaar, ben best 'op mezelf'. Ben vriendelijk tegen iedereen hier, maar t zijn bijna allemaal oude mensen, dus ik spreek er met niemand over.
Denk idd dat negeren t beste is, nergens op ingaan. Maar er zijn toch ook grenzen? Ik bedoel, mijn visite aanspreken om te klagen is toch wel een toppunt.
Het meest baal ik ervan dat ik het me zo aantrek! Vanwege 1 zo'n mens voel ik me gewoon niet meer prettig hier.
Buurtbemiddeling zou een optie zijn. Maar of je daar iets aan hebt met zo iemand? En zou het haar niet alleen nog maar woedender maken? Kan je die ook gewoon bellen om je verhaal er neer te leggen en advies te krijgen?
Van het ene uiterste in het andere...dat klopt idd. Van de deur hier bijna letterlijk plat lopen tot een grote haat- en laster campagne..pffffff....
zondag 16 mei 2010 om 10:15
Ik ben het het meest eens met 'winkelfanaat':
Als je buurvrouw echt borderliner heeft zou ik me zo neutraal mogelijk opstellen. Een goed gesprek zal de situatie niet veranderen, als dat wel zo was, hoefden niet zo veel borderliners in therapie. Het ligt niet aan jou, ook niet eens zozeer aan je buuf, maar aan haar persoonlijkheidsstoornis. Door niet te happen/erop in te gaan, 'voedt' je haar niet. Neutraal blijven; geen voor- of tegenstandpunt innemen is in dit soort gevallen het beste. Als je buuf ervaart dat je 'voor' haar bent, loopt ze de deur bij je plat, als je buuf ervaaart dat je 'tegen' haar bent, gaat ze roddelen etc. Dat de buurt haar verhalen zou gaan geloven, zegt vervolgens weer heel veel over de buurt
Als je buurvrouw echt borderliner heeft zou ik me zo neutraal mogelijk opstellen. Een goed gesprek zal de situatie niet veranderen, als dat wel zo was, hoefden niet zo veel borderliners in therapie. Het ligt niet aan jou, ook niet eens zozeer aan je buuf, maar aan haar persoonlijkheidsstoornis. Door niet te happen/erop in te gaan, 'voedt' je haar niet. Neutraal blijven; geen voor- of tegenstandpunt innemen is in dit soort gevallen het beste. Als je buuf ervaart dat je 'voor' haar bent, loopt ze de deur bij je plat, als je buuf ervaaart dat je 'tegen' haar bent, gaat ze roddelen etc. Dat de buurt haar verhalen zou gaan geloven, zegt vervolgens weer heel veel over de buurt
zondag 16 mei 2010 om 10:23
Als jij en die enge buuv het huis huren kun je misschien contact opnemen met de corporatie om advies te vragen. Als dat niet het geval is het mogelijk om contact op te nemen met de wijkagent. Hoogstwaarschijnlijk is dit mens al bekend bij diverse instanties zodat ze jouw verhaal al snel serieus zullen nemen.
Ik vind wel dat er echt iets moet gebeuren, dat ze er ook kinderen bij betrekt vind ik behoorlijk ziek.
Wellicht staat ze vanwege haar borderliner stoornis ook onder toezicht, misschien is op die manier wel het e.e.a. voor elkaar te krijgen, misschien neemt ze haar medicijnen bijvoorbeeld niet goed in.
Sterkte.
Ik vind wel dat er echt iets moet gebeuren, dat ze er ook kinderen bij betrekt vind ik behoorlijk ziek.
Wellicht staat ze vanwege haar borderliner stoornis ook onder toezicht, misschien is op die manier wel het e.e.a. voor elkaar te krijgen, misschien neemt ze haar medicijnen bijvoorbeeld niet goed in.
Sterkte.
zondag 16 mei 2010 om 10:55
borderliners zijn extreem jaloers.
ik heb het vermoeden dat ze zich zo is
gaan gedragen sinds jij het slot op
de poort hebt gedaan (wat ik volkomen snap......)
en ze dus geen aandacht meer kreeg van jou...
denk niet dat je er veel aan hebt dat ik dit zeg,
maar het hoort wel bij borderline.......
ik weet niet of je in een huurhuis woont, dan kan je wellicht
met de woningbouw in gesprek...
zit ineens te bedenken, er is toch van de politie ook een nummer wat je kan bellen als het geen spoed of nood is...?
(staan in telefoongids) daar kunnen ze je eventueel doorverwijzen, advies geven enz.....
(ik vind mijn buren al halve Tokkies, als ik dit lees valt dat
allemaal nog wel mee geloof ik ...)
ik heb het vermoeden dat ze zich zo is
gaan gedragen sinds jij het slot op
de poort hebt gedaan (wat ik volkomen snap......)
en ze dus geen aandacht meer kreeg van jou...
denk niet dat je er veel aan hebt dat ik dit zeg,
maar het hoort wel bij borderline.......
ik weet niet of je in een huurhuis woont, dan kan je wellicht
met de woningbouw in gesprek...
zit ineens te bedenken, er is toch van de politie ook een nummer wat je kan bellen als het geen spoed of nood is...?
(staan in telefoongids) daar kunnen ze je eventueel doorverwijzen, advies geven enz.....
(ik vind mijn buren al halve Tokkies, als ik dit lees valt dat
allemaal nog wel mee geloof ik ...)
zondag 16 mei 2010 om 11:03
Fauve, wat afschuwelijk, kan me voorstellen dat je er "ziek" van bent, lijkt me heel onveilig. Je huis is toch je haven.
Ze klinkt overigens bijna psychotisch af en toe.
Mensen in de buurt weten misschien ook wel dat ze het met een korrel zout moeten nemen?
Maar zoals Guinevieve zegt: als ze echt borderline is, weten instanties ervan. Daar melden inderdaad. Zou zelf de confrontatie niet aangaan!
Sterkte
Ze klinkt overigens bijna psychotisch af en toe.
Mensen in de buurt weten misschien ook wel dat ze het met een korrel zout moeten nemen?
Maar zoals Guinevieve zegt: als ze echt borderline is, weten instanties ervan. Daar melden inderdaad. Zou zelf de confrontatie niet aangaan!
Sterkte
zondag 16 mei 2010 om 11:03
Buurtbemiddeling kun je altijd zo opbellen. Of het in dit geval helpt vraag ik me af, Ik hoop het in ieder geval wel voor je. Vrienden van mij zijn ooit verhuisd (koophuis) vanwege nare buren. Hoop dat het niet zover hoeft te komen voor je. Sterkte.
Oh ja, als buurtbemiddeling niet helpt, is er altijd nog de wijkagent. Maar ja, hier geldt ook dat dit helaas misschien niet helpt en het probleem verergert.
Oh ja, als buurtbemiddeling niet helpt, is er altijd nog de wijkagent. Maar ja, hier geldt ook dat dit helaas misschien niet helpt en het probleem verergert.
zondag 16 mei 2010 om 11:07
Ik vraag me hetzelfde af als Dekbed: heeft deze vrouw een partner?
Verder: ik heb ooit een bovenbuurvrouw gehad met hetzelfde gedrag. Psychisch niet stabiel, zullen we maar zeggen. Toen ik het helemaal zat was, ben ik naar de gemeente gegaan en heb gevraagd wat ik ermee moest (de gemeente heeft een soort meldpunt waar je anoniem kunt doorgeven dat je denkt dat iemand hulp nodig heeft). Ze hebben er een aantekening van gemaakt en een aantal weken later kwam er ineens wekelijks een hulpverlener bij de buurvrouw over de vloer. Die 1 keer, toen de buurvrouw in haar bijzijn iets lulligs over me zei, veelbetekenend naar me knipoogde en zei "we weten allemaal dat dat reuze meevalt". Sinds dat moment was het ook klaar met de last die ik van haar had.
Dus misschien is dat een idee? Dan trek je het uit de sfeer van 'aangeven' (want of het nou de woningcorporatie is, of de politie, ik vind dat 2 kwaden) en leg je het meer bij de hulpverlening neer.
Verder: ik heb ooit een bovenbuurvrouw gehad met hetzelfde gedrag. Psychisch niet stabiel, zullen we maar zeggen. Toen ik het helemaal zat was, ben ik naar de gemeente gegaan en heb gevraagd wat ik ermee moest (de gemeente heeft een soort meldpunt waar je anoniem kunt doorgeven dat je denkt dat iemand hulp nodig heeft). Ze hebben er een aantekening van gemaakt en een aantal weken later kwam er ineens wekelijks een hulpverlener bij de buurvrouw over de vloer. Die 1 keer, toen de buurvrouw in haar bijzijn iets lulligs over me zei, veelbetekenend naar me knipoogde en zei "we weten allemaal dat dat reuze meevalt". Sinds dat moment was het ook klaar met de last die ik van haar had.
Dus misschien is dat een idee? Dan trek je het uit de sfeer van 'aangeven' (want of het nou de woningcorporatie is, of de politie, ik vind dat 2 kwaden) en leg je het meer bij de hulpverlening neer.
zondag 16 mei 2010 om 11:11
Dank jullie wel allemaal voor het meedenken!
Ik heb een huurhuis, zij een koophuis.
Ik weet dat de politie een keer aan haar deur is geweest, ze zou een kind van een ander geslagen hebben en die ouders hebben er werk van gemaakt.
Buurvrouw heeft een man, maar die werkt ergens op een booreiland. Ik zie hem bijna nooit, ken hem amper..dus om hem aan te spreken als hij er weer eens is???
Idd denk ik dat jaloezie een grote factor is. Haar kind kan aardig leren, was altijd de beste van de klas. Mijn kind is hoger begaafd, zeg maar...dus scoort op alles het hoogst en werkt vaak mee met een groep hoger. Of dat haarzou steken??? Verder ben ik op vakantie geweest, haar man wil nooit met haar op vakantie.. Tja, ik bedenk maar iets, weet niet of het zo is, maar die WOEDE in haar moet toch ergens vandaan komen.
Ik weet dat ze opvoedbegeleiding heeft gehad voor haar kinderen, maar geen idee bij welke instantie. Of ze echt onder toezicht staat weet ik dus niet.
In de hele straat ben ik, naast haar, de enige met kinderen en onder de 60 jaar. Echt zo'n buurt waar iedereen blijft wonen tot hun dood. Verder allemaal dus erg aardige mensen, maar echt contact heb ik niet met ze.
Van de ene kant denk ik 'Laat maar, ik reageer nergens op', van de andere kant vind ik het vooral ver over de grens dat ze mn kids er bij betrekt en zelfs mn visite aanspreekt.
In eerste instantie ga ik maar eens info inwinnen wat je hier eventueel aan kan doen, zonder iemand op haar dak te sturen, zeg maar. Ik ben gewoon bang dat dan helemaal de hel los breekt......
Ik heb zo'n leul huis, een leuke buurt verder ( al wonen er veel oudjes), dat nu net 1 zo'n mens je leefplezier zo kan vergallen...
Ik heb een huurhuis, zij een koophuis.
Ik weet dat de politie een keer aan haar deur is geweest, ze zou een kind van een ander geslagen hebben en die ouders hebben er werk van gemaakt.
Buurvrouw heeft een man, maar die werkt ergens op een booreiland. Ik zie hem bijna nooit, ken hem amper..dus om hem aan te spreken als hij er weer eens is???
Idd denk ik dat jaloezie een grote factor is. Haar kind kan aardig leren, was altijd de beste van de klas. Mijn kind is hoger begaafd, zeg maar...dus scoort op alles het hoogst en werkt vaak mee met een groep hoger. Of dat haarzou steken??? Verder ben ik op vakantie geweest, haar man wil nooit met haar op vakantie.. Tja, ik bedenk maar iets, weet niet of het zo is, maar die WOEDE in haar moet toch ergens vandaan komen.
Ik weet dat ze opvoedbegeleiding heeft gehad voor haar kinderen, maar geen idee bij welke instantie. Of ze echt onder toezicht staat weet ik dus niet.
In de hele straat ben ik, naast haar, de enige met kinderen en onder de 60 jaar. Echt zo'n buurt waar iedereen blijft wonen tot hun dood. Verder allemaal dus erg aardige mensen, maar echt contact heb ik niet met ze.
Van de ene kant denk ik 'Laat maar, ik reageer nergens op', van de andere kant vind ik het vooral ver over de grens dat ze mn kids er bij betrekt en zelfs mn visite aanspreekt.
In eerste instantie ga ik maar eens info inwinnen wat je hier eventueel aan kan doen, zonder iemand op haar dak te sturen, zeg maar. Ik ben gewoon bang dat dan helemaal de hel los breekt......
Ik heb zo'n leul huis, een leuke buurt verder ( al wonen er veel oudjes), dat nu net 1 zo'n mens je leefplezier zo kan vergallen...
zondag 16 mei 2010 om 11:20
Jemig Fauve, wat vervelend!
Ik zou geloof ik toch naar de politie gaan. Of eerder nog, naar het plaatselijke meldpunt zorg & overlast, zij kunnen nagaan of deze vrouw ergens in zorg is, of bij haar op bezoek gaan en kijken of dat nodig is.
Wat ik wel een beetje jammer vind, is dat er gelijk allerlei assumpties gedaan worden over haar gedrag, aan de hand van een vermeende stoornis. Het klinkt mij namelijk niet in de oren als een BPS. Ik geloof wel dat er iets niet helemaal in de haak is, maar helaas zijn sommige mensen ook 'gek' zonder officiele diagnose....
Ik geloof niet dat ik er zelf nog op af zou gaan, probeer zoveel mogelijk afstand te houden (niet makkelijk!), en ga het gesprek aan met degenen tegen wie ze roddelt. Blijkbaar denken zij ook dat er iets niet goed met haar is, ze zullen jou dus wellicht eerder geloven.
Sterkte!
Ik zou geloof ik toch naar de politie gaan. Of eerder nog, naar het plaatselijke meldpunt zorg & overlast, zij kunnen nagaan of deze vrouw ergens in zorg is, of bij haar op bezoek gaan en kijken of dat nodig is.
Wat ik wel een beetje jammer vind, is dat er gelijk allerlei assumpties gedaan worden over haar gedrag, aan de hand van een vermeende stoornis. Het klinkt mij namelijk niet in de oren als een BPS. Ik geloof wel dat er iets niet helemaal in de haak is, maar helaas zijn sommige mensen ook 'gek' zonder officiele diagnose....
Ik geloof niet dat ik er zelf nog op af zou gaan, probeer zoveel mogelijk afstand te houden (niet makkelijk!), en ga het gesprek aan met degenen tegen wie ze roddelt. Blijkbaar denken zij ook dat er iets niet goed met haar is, ze zullen jou dus wellicht eerder geloven.
Sterkte!
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
zondag 16 mei 2010 om 11:26
Fauve, het lijkt alsof je mijn buurvrouw beschrijft! Ongelooflijk, bij ons ging het net zo. Toen we hier kwamen wonen begon ze de deur plat te lopen en stond ze bijna dagelijks ineens in ons huis. Toen heb ik haar vriendelijk verzocht om dit niet meer te doen omdat ik soms erg schrok als ze plotseling in de kamer stond (ze riep ook geen 'Hallo' of zo, ze kwam stilletjes binnen). En vanaf dat moment begonnen de roddels. Zo bizar.
Ik heb het me heel lang aangetrokken, ben nog 2 keer naar een buurtfeest gegaan in de hoop daar mensen te ontmoeten die gewoon vriendelijk deden. Maar dat hielp niet, we werden totaal genegeerd. Dat voelde erg naar. Ook op straat worden we vaak niet terug gegroet als je 'Hallo' zegt. Gelukkig zijn er 2 gezinnen in de straat waar we in de loop der jaren wel contact mee hebben gekregen en via hen weten we nu hoe de vork in de steel zit. Ze wordt gezien als 'een zielige mevrouw' en de buurt is heel erg ons-kent-ons, van oudsher.
Maar goed, hoe ga je hier mee om? Wij hebben besloten om er boven te gaan staan. We blijven mensen uit de straat groeten, ook al worden we lang niet door iedereen terug gegroet. En verder fatsoenlijk blijven en vooral niet meegaan in roddels.
Heel veel succes en een voor jou want dit is een hele nare situatie.
Ik heb het me heel lang aangetrokken, ben nog 2 keer naar een buurtfeest gegaan in de hoop daar mensen te ontmoeten die gewoon vriendelijk deden. Maar dat hielp niet, we werden totaal genegeerd. Dat voelde erg naar. Ook op straat worden we vaak niet terug gegroet als je 'Hallo' zegt. Gelukkig zijn er 2 gezinnen in de straat waar we in de loop der jaren wel contact mee hebben gekregen en via hen weten we nu hoe de vork in de steel zit. Ze wordt gezien als 'een zielige mevrouw' en de buurt is heel erg ons-kent-ons, van oudsher.
Maar goed, hoe ga je hier mee om? Wij hebben besloten om er boven te gaan staan. We blijven mensen uit de straat groeten, ook al worden we lang niet door iedereen terug gegroet. En verder fatsoenlijk blijven en vooral niet meegaan in roddels.
Heel veel succes en een voor jou want dit is een hele nare situatie.
zondag 16 mei 2010 om 11:37
Wat een vervelende situatie! Ik zou ook buurtbemiddeling bellen, je kunt allicht advies inwinnen over wat je kunt doen in deze situatie.
Gaat ze wel eens het gesprek met jou direct aan, of blijft het echt bij roddelen en haar negatieve gedrag t.o. jouw kinderen?
Sluit me verder wel bij Vicky aan: natuurlijk kunnen gedragingen voortkomen uit een bepaalde stoornis... maar sta er ook bij stil dat iedere persoon in de basis eigenlijk ongeveer hetzelfde wenst, en dat is erkend en begrepen te worden. Ik denk dat jouw buurvrouw ook helemaal niet blij is met de situatie, hoewel ze jullie natuurlijk schade berokkent. Je kunt allicht proberen om iets dichter bij elkaar te komen, i.p.v. haar buiten te sluiten en te negeren. Dat kost jou namelijk ook een hoop negatieve energie, naast het rechttrekken van alle roddels. Ik zou de hoop niet opgeven dat je de oorzaak hiervan op kunt lossen. Dat zou ik dan wel weer met professionele hulp doen...
Heel veel sterkte in ieder geval, want het is een slopende situatie volgens mij .
Gaat ze wel eens het gesprek met jou direct aan, of blijft het echt bij roddelen en haar negatieve gedrag t.o. jouw kinderen?
Sluit me verder wel bij Vicky aan: natuurlijk kunnen gedragingen voortkomen uit een bepaalde stoornis... maar sta er ook bij stil dat iedere persoon in de basis eigenlijk ongeveer hetzelfde wenst, en dat is erkend en begrepen te worden. Ik denk dat jouw buurvrouw ook helemaal niet blij is met de situatie, hoewel ze jullie natuurlijk schade berokkent. Je kunt allicht proberen om iets dichter bij elkaar te komen, i.p.v. haar buiten te sluiten en te negeren. Dat kost jou namelijk ook een hoop negatieve energie, naast het rechttrekken van alle roddels. Ik zou de hoop niet opgeven dat je de oorzaak hiervan op kunt lossen. Dat zou ik dan wel weer met professionele hulp doen...
Heel veel sterkte in ieder geval, want het is een slopende situatie volgens mij .
zondag 16 mei 2010 om 12:05
Tja, ik heb dus al moeite gedaan om het op te lossen, Fiorah, maar uiteindelijk heeft dat eerder averechts gewerkt. heb haar toen ook gezegd 'Als je iets dwars zit, kom dan naar mij, dan praten we er over'. Het leek redelijk 'opgelost', maar toen mijn visite die ze aansprak zei 'Als je een probleem met haar hebt, moet je bij haar zijn, niet bij haar visite' zei ze 'Nou, daar begin ik niet aan'. Dan ben je uitgepraat.
Dat ze borderline heeft, heb ik gehoord van de oude bewoner van mijn huis. T was een oudere man, maar hij zei tegen me ' Als je geen problemen wilt, blijf in godsnaam bij haar uit de buurt'.
VickyP, dank je voor de tip van meldpunt zorg en overlast. Ik zal eens kijken of ik daarmee iets kan. Ergens zou het beter zijn als ze me een keer flink sloeg ofzo ( ik moet ergens toch lachen bij het idee), dan kon je aangifte doen!
Wat aangifte van 'laster'..... zouden ze daar iets mee doen in dit geval? Is dat niet alleen als bijv je bedrijfsreputatie geschaad wordt?
Dat ze borderline heeft, heb ik gehoord van de oude bewoner van mijn huis. T was een oudere man, maar hij zei tegen me ' Als je geen problemen wilt, blijf in godsnaam bij haar uit de buurt'.
VickyP, dank je voor de tip van meldpunt zorg en overlast. Ik zal eens kijken of ik daarmee iets kan. Ergens zou het beter zijn als ze me een keer flink sloeg ofzo ( ik moet ergens toch lachen bij het idee), dan kon je aangifte doen!
Wat aangifte van 'laster'..... zouden ze daar iets mee doen in dit geval? Is dat niet alleen als bijv je bedrijfsreputatie geschaad wordt?
zondag 16 mei 2010 om 13:06
Kheb nog niet alle reacties gelezen, maar op voorhand:
heb ook zo'n buuf gehad.. die roddelde over alles en iedereen en zocht continu aandacht.. Eerst leek het leuk en gezellig, maar daarna haar gewoon ontweken.. Dus niks goed gesprek (hoewel ik wel vind dat je eerlijk had kunnen zijn over slot op poort, niks mis mee om voor privacy te kiezen in je eigen tuin).. gewoon negeren dus.. en laat maar l*llen.. je omgeving zal heus wel doorkrijgen dat de verhalen niet waar zijn..
Houd de eer aan jezelf en praat ook niet teveel over haar.. doe het af met: Kvrees dat ze ziek is en haar eigen verhalen gelooft.. zonder er verder woorden aan vuil te maken.
Succes!
heb ook zo'n buuf gehad.. die roddelde over alles en iedereen en zocht continu aandacht.. Eerst leek het leuk en gezellig, maar daarna haar gewoon ontweken.. Dus niks goed gesprek (hoewel ik wel vind dat je eerlijk had kunnen zijn over slot op poort, niks mis mee om voor privacy te kiezen in je eigen tuin).. gewoon negeren dus.. en laat maar l*llen.. je omgeving zal heus wel doorkrijgen dat de verhalen niet waar zijn..
Houd de eer aan jezelf en praat ook niet teveel over haar.. doe het af met: Kvrees dat ze ziek is en haar eigen verhalen gelooft.. zonder er verder woorden aan vuil te maken.
Succes!
