Psyche
alle pijlers
8 kilo erbij!! even wennen.
dinsdag 31 maart 2009 om 16:23
Tsja,
8 kilo dus .
Keiharde cijfers op de weegschaal.
Ik ben nu bijna op een gezond gewicht en het is veel voor mij!!
Even wennen? rationeel wel maar gevoelsmatig schreeuwt iedere vezel van mijn lichaam nee.
Ik weet dat het beter is,mooier en dat zie ik ook wel.
Maar jee,dit is niet mijn lichaan,
Maar was dat het ooit wel? eigenlijk niet.
Mijn lichaam en ik zijn vreemden voor elkaar
Ook zijn deze kilo's voor mij geen"gezonde kilo",niet gezond verkregen en daarmee nog altijd slecht.
Ik moet wennen maar hoe,en hoelang duurt dat?
Kan ik dat volhouden daar op te wachten.
Weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil
Zie maar.
8 kilo dus .
Keiharde cijfers op de weegschaal.
Ik ben nu bijna op een gezond gewicht en het is veel voor mij!!
Even wennen? rationeel wel maar gevoelsmatig schreeuwt iedere vezel van mijn lichaam nee.
Ik weet dat het beter is,mooier en dat zie ik ook wel.
Maar jee,dit is niet mijn lichaan,
Maar was dat het ooit wel? eigenlijk niet.
Mijn lichaam en ik zijn vreemden voor elkaar
Ook zijn deze kilo's voor mij geen"gezonde kilo",niet gezond verkregen en daarmee nog altijd slecht.
Ik moet wennen maar hoe,en hoelang duurt dat?
Kan ik dat volhouden daar op te wachten.
Weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil
Zie maar.
dinsdag 31 maart 2009 om 16:32
Hey Iry,
Ik heb nog nooit eerder in topics van jou gereageerd geloof ik, maar heb al wel af en toe iets van je gelezen. Ik kamp net als jij met anorexia (als tiener, 10 jaar geleden en recentelijk opeens een terugval) en moest er minimaal 8 kilo aan-eten in de afgelopen tijd (eigen conditie werd slecht, maar we willen ook graag een baby en dan is het helemaal noodzaak!).
Ik herken het erg, dat onwennige, maar vraag me wel af wat je bedoelt met 'gezonde kilo's' die je niet gezond verkregen hebt? Ik zit zelf nl gewoon op een officieus dieet dat de huisarts min of meer heeft opgedragen, in bijzijn van mijn vriend die er nauwlettend op toeziet dat ik alles eet.
Bij mij helpt het erg om nieuwe kleding te kopen! Dan voel ik me niet 'strakker' in broeken zitten. Ik heb de H en M helemaal afgegraven en 2 leuke jeans voor 9 euro p.st. gekocht. Ik weet zeker dat je lichaam HEEL blij is met de reserves die je nu weer een beetje hebt, en hoop dat je snel weer vrienden met je lichaam wordt. Dat laatste is bij mij een soort 'lijfspreuk' geworden, een soort doel op zich: vrienden zijn met mij (en dus ook met een lijf waar ik van vind dat er te dikke bovenbenen aan hangen).
Ik ben tussen januari en nu... ook iets van 7 kilo aangekomen, en mijn BMI is eindelijk onder de 18 vandaan, en hangt zelfs dicht in de buurt van 19,5! De eerste kilo's vond ik veel moeilijker dan de laatste paar. Het went, want je gewicht wordt heus stabiel als je gewoon een regelmatig en gezond levenspatroon/eetpatroon hebt.
Heelveel sterkte, je kunt het overwinnen.
Ik heb nog nooit eerder in topics van jou gereageerd geloof ik, maar heb al wel af en toe iets van je gelezen. Ik kamp net als jij met anorexia (als tiener, 10 jaar geleden en recentelijk opeens een terugval) en moest er minimaal 8 kilo aan-eten in de afgelopen tijd (eigen conditie werd slecht, maar we willen ook graag een baby en dan is het helemaal noodzaak!).
Ik herken het erg, dat onwennige, maar vraag me wel af wat je bedoelt met 'gezonde kilo's' die je niet gezond verkregen hebt? Ik zit zelf nl gewoon op een officieus dieet dat de huisarts min of meer heeft opgedragen, in bijzijn van mijn vriend die er nauwlettend op toeziet dat ik alles eet.
Bij mij helpt het erg om nieuwe kleding te kopen! Dan voel ik me niet 'strakker' in broeken zitten. Ik heb de H en M helemaal afgegraven en 2 leuke jeans voor 9 euro p.st. gekocht. Ik weet zeker dat je lichaam HEEL blij is met de reserves die je nu weer een beetje hebt, en hoop dat je snel weer vrienden met je lichaam wordt. Dat laatste is bij mij een soort 'lijfspreuk' geworden, een soort doel op zich: vrienden zijn met mij (en dus ook met een lijf waar ik van vind dat er te dikke bovenbenen aan hangen).
Ik ben tussen januari en nu... ook iets van 7 kilo aangekomen, en mijn BMI is eindelijk onder de 18 vandaan, en hangt zelfs dicht in de buurt van 19,5! De eerste kilo's vond ik veel moeilijker dan de laatste paar. Het went, want je gewicht wordt heus stabiel als je gewoon een regelmatig en gezond levenspatroon/eetpatroon hebt.
Heelveel sterkte, je kunt het overwinnen.
dinsdag 31 maart 2009 om 16:36
Jee,
Wat goed ook conscienza.
Je lichaam zal ook jouw dankbaar zijn.
Mijn kilo's zijn eetbui kilo's vandaar dat ik ze slecht noem.
Ik weet niet eens wat mijn bmi nu is (ga eens even kijken)
Maar was toch wel erg geschrokt vanmorgen op de weegschaal.
Ik vrees ook dat er wat nieuwe kleding aangeschaft moet worden.
Veel pas ik nog,maar spijkerbroeken beginnen nu toch in protest te komen
Wat goed ook conscienza.
Je lichaam zal ook jouw dankbaar zijn.
Mijn kilo's zijn eetbui kilo's vandaar dat ik ze slecht noem.
Ik weet niet eens wat mijn bmi nu is (ga eens even kijken)
Maar was toch wel erg geschrokt vanmorgen op de weegschaal.
Ik vrees ook dat er wat nieuwe kleding aangeschaft moet worden.
Veel pas ik nog,maar spijkerbroeken beginnen nu toch in protest te komen
dinsdag 31 maart 2009 om 16:49
Of je je blij of rot moet voelen... Gezond zijn is fijn, vind ik. Maar ik moet erbij zeggen dat ik nooit een moeilijke relatie met eten heb gehad. Ik ga ervan uit dat mijn lichaam aangeeft wat het nodig heeft, dus ik eet waar ik behoefte aan heb. En mijn lichaam en ik doen het al tijden prima samen, dus ons verbond werkt.
Jouw lichaam en jij zullen een andere relatie hebben, omdat je zijn signalen lang genegeerd hebt. Maar toch... kan het niet zijn dat jouw lichaam gewoon honger had en heeft? Die eetbuien doen je lichaam blijkbaar goed, dus ik zou ze zeker niet alleen maar fout willen noemen. Als je naar het resultaat kijkt is het misschien wel heel verstandig van je lichaam, en van jou, dat je ernaar geluisterd hebt.
Wees lief voor jezelf, niet streng.
Jouw lichaam en jij zullen een andere relatie hebben, omdat je zijn signalen lang genegeerd hebt. Maar toch... kan het niet zijn dat jouw lichaam gewoon honger had en heeft? Die eetbuien doen je lichaam blijkbaar goed, dus ik zou ze zeker niet alleen maar fout willen noemen. Als je naar het resultaat kijkt is het misschien wel heel verstandig van je lichaam, en van jou, dat je ernaar geluisterd hebt.
Wees lief voor jezelf, niet streng.
dinsdag 31 maart 2009 om 17:16
Ik denk dat dit topic vanwege je eetziekte meer past op Psyche dan op Lijf en Lijn. Bij deze laatste pijler word je denk ik alleen maar getriggerd jezelf weer uit te hongeren, of overmatig bezig te zijn met je figuur.
Ik denk dat het ook gevaarlijk is om je eetbuien (gewicht dat dus niet op een gezonde manier erbij is gekomen) hier aan te moedigen en ervoor te applaudiseren.
Het spijt me als ik de feestvreugde bederf maar dit is juist een heel vaak gezien patroon bij mensen met anorexia, en het valt daarmee als symptoom nog onder de eetstoornis.
Er wordt vaak gezien dat na een periode van overeten er weer een periode van zelfverachting (walging) aantreedt en het uithongeren weer van voor af aan begint.
Mensen die aan dit patroon voldoen hoeven hiermee niet per se de diagnose boulimia te krijgen, omdat het juist vaak gezien wordt bij mensen met anorexia.
Wel wordt vaak gezien dat anorexia met het klimmen van de leeftijd vaak overgaat in boulimia, en dan ben je nog niet heel veel opgeschoten.
Ik klap dus niet voor het feit dat je op deze manier bent aangekomen maar wél voor het feit dat je een hartstikke lief mens bent en dat ik het zo knap vind hoe je van een afstandje naar je eigen processen probeert te kijken.
Dat je nu zelfs positieve punten ziet in wat een paar kilo's die je heel hard nodig had voor goeds met je lichaam doen vind ik héél wijs van je. Petje af daarvoor!
Is het een idee om je vanaf nu bij te laten staan door een op eetziektes gespecialiseerde diëtiste? Dan raak je niet meteen je controle kwijt die je kennelijk steeds zo nodig hebt en die je vindt in je anorectische periodes. Misschien kun je nu op een gezonde manier, met een beetje hulp, werken aan een gezond lichaam en een gezond gewicht.
Eigenlijk zou het helemaal mooi zijn als je tevens bezig gaat met je zelfbeeld met betrekking tot de veranderingen nu, bijvoorbeeld met een psych. Want met hoe jij aan kijkt tegen deze ontwikkelingen gaat je succes voor de langere termijn bepalen. Hoe sta je tegenover hulp zoeken voor het op een gezonde manier bezig zijn met je gewicht - in een turbulente periode zoals nu?
Ik denk dat het ook gevaarlijk is om je eetbuien (gewicht dat dus niet op een gezonde manier erbij is gekomen) hier aan te moedigen en ervoor te applaudiseren.
Het spijt me als ik de feestvreugde bederf maar dit is juist een heel vaak gezien patroon bij mensen met anorexia, en het valt daarmee als symptoom nog onder de eetstoornis.
Er wordt vaak gezien dat na een periode van overeten er weer een periode van zelfverachting (walging) aantreedt en het uithongeren weer van voor af aan begint.
Mensen die aan dit patroon voldoen hoeven hiermee niet per se de diagnose boulimia te krijgen, omdat het juist vaak gezien wordt bij mensen met anorexia.
Wel wordt vaak gezien dat anorexia met het klimmen van de leeftijd vaak overgaat in boulimia, en dan ben je nog niet heel veel opgeschoten.
Ik klap dus niet voor het feit dat je op deze manier bent aangekomen maar wél voor het feit dat je een hartstikke lief mens bent en dat ik het zo knap vind hoe je van een afstandje naar je eigen processen probeert te kijken.
Dat je nu zelfs positieve punten ziet in wat een paar kilo's die je heel hard nodig had voor goeds met je lichaam doen vind ik héél wijs van je. Petje af daarvoor!
Is het een idee om je vanaf nu bij te laten staan door een op eetziektes gespecialiseerde diëtiste? Dan raak je niet meteen je controle kwijt die je kennelijk steeds zo nodig hebt en die je vindt in je anorectische periodes. Misschien kun je nu op een gezonde manier, met een beetje hulp, werken aan een gezond lichaam en een gezond gewicht.
Eigenlijk zou het helemaal mooi zijn als je tevens bezig gaat met je zelfbeeld met betrekking tot de veranderingen nu, bijvoorbeeld met een psych. Want met hoe jij aan kijkt tegen deze ontwikkelingen gaat je succes voor de langere termijn bepalen. Hoe sta je tegenover hulp zoeken voor het op een gezonde manier bezig zijn met je gewicht - in een turbulente periode zoals nu?
dinsdag 31 maart 2009 om 17:18
quote:Digitalis schreef op 31 maart 2009 @ 17:07:
Iry, gewoon blij voelen!! Heb een BMI gehad van 17, 4 ofzo, was iets te weinig. Mijn BMI is nu trouwens 18 en dat voelt goed.
Hoe heb je het gedaan eigenlijk? Door een speciaal dieet?Ik weet dat je dit lief bedoelt Dieg, maar ik denk juist dat dit soort uitwisselen van cijfers héél makkelijk schadelijk gedrag triggert bij mensen met een eetziekte.
Maar begrijpelijk dat je erover begint gezien de pijler waar het opstaat. Ik pleit echt voor overplaatsing van het topic naar de Psychepijler.
Iry, gewoon blij voelen!! Heb een BMI gehad van 17, 4 ofzo, was iets te weinig. Mijn BMI is nu trouwens 18 en dat voelt goed.
Hoe heb je het gedaan eigenlijk? Door een speciaal dieet?Ik weet dat je dit lief bedoelt Dieg, maar ik denk juist dat dit soort uitwisselen van cijfers héél makkelijk schadelijk gedrag triggert bij mensen met een eetziekte.
Maar begrijpelijk dat je erover begint gezien de pijler waar het opstaat. Ik pleit echt voor overplaatsing van het topic naar de Psychepijler.
dinsdag 31 maart 2009 om 17:28
Absoluut in alles eens met spinster.
Kan het zelf nooit zo goed verwoorden.
Maar bedoelde met het applaus gewoon dat ik bewondering voor Iry heb. Ze probeert het toch maar elke keer. En op deze manier is het gezonder voor haar lichaam, die paar kilo erbij dan.
En het is zo ontzettend moeilijk..
Cijfers enzo zijn enorm triggerend. (ja dat is een woordX-D)
Mensen met anorexia zijn daar maar al te gevoelig voor en dat weet Iry als de beste.
Denk ook dat ie eerder op de psyche pijler past.
Wat vind je zelf, Ier?
Kan het zelf nooit zo goed verwoorden.
Maar bedoelde met het applaus gewoon dat ik bewondering voor Iry heb. Ze probeert het toch maar elke keer. En op deze manier is het gezonder voor haar lichaam, die paar kilo erbij dan.
En het is zo ontzettend moeilijk..
Cijfers enzo zijn enorm triggerend. (ja dat is een woordX-D)
Mensen met anorexia zijn daar maar al te gevoelig voor en dat weet Iry als de beste.
Denk ook dat ie eerder op de psyche pijler past.
Wat vind je zelf, Ier?
dinsdag 31 maart 2009 om 17:33
Spinster, ik begrijp wat je bedoelt, maar ik ben altijd tegen het beschermend behandelen van mensen met een stoornis. Komt ontiegelijk belerend over, en ik word er zelf eigenlijk kwaad om (niet op jou nu, het gaat nu niet om mijn stoornis).
Je ontkomt niet aan cijfertjes natuurlijk. Maten en centimeters lijken me onbelangrijk, maar je gewicht en BMI bijhouden moet je toch als je onder begeleiding een dieet volgt.
Ik denk dat het een heel fijn punt is, als je een bepaalde grens oversteekt (die van ongezond naar gezond BMI). Vandaar dat ik dat zei, en om te benadrukken dat een gezond BMI veel meer voordelen heeft dan een ongezond BMI (zowel innerlijk als uiterlijk, die voordelen).
Mensen met een eetstoornis zijn niet dom weet je, ze hebben enkel een verstoord zelfbeeld en een destructieve verslaving. Met mensen met een stoornis in een wollige roze fluffy wereld zetten, bereik je niets. Been there.
Je ontkomt niet aan cijfertjes natuurlijk. Maten en centimeters lijken me onbelangrijk, maar je gewicht en BMI bijhouden moet je toch als je onder begeleiding een dieet volgt.
Ik denk dat het een heel fijn punt is, als je een bepaalde grens oversteekt (die van ongezond naar gezond BMI). Vandaar dat ik dat zei, en om te benadrukken dat een gezond BMI veel meer voordelen heeft dan een ongezond BMI (zowel innerlijk als uiterlijk, die voordelen).
Mensen met een eetstoornis zijn niet dom weet je, ze hebben enkel een verstoord zelfbeeld en een destructieve verslaving. Met mensen met een stoornis in een wollige roze fluffy wereld zetten, bereik je niets. Been there.
dinsdag 31 maart 2009 om 17:39
Hopelijk kom ik niet te hard over... Ik vind het namelijk niet zo knap dat je die kilo's er nu aan hebt. De ene eetstoornis is helaas met de andere (vreetbuien) bestreden.
Wat ik veel knapper vind ik als je het zo kunt houden! Dat je ons vol trots over een jaar verteld dat je nog steeds op hetzelfde gewicht zit en het accepteerd.
Eigenlijk wat spinster zegt dus lees ik net.
Wat ik veel knapper vind ik als je het zo kunt houden! Dat je ons vol trots over een jaar verteld dat je nog steeds op hetzelfde gewicht zit en het accepteerd.
Eigenlijk wat spinster zegt dus lees ik net.
dinsdag 31 maart 2009 om 17:45
quote digitalis:Ik denk dat het een heel fijn punt is, als je een bepaalde grens oversteekt (die van ongezond naar gezond BMI). Vandaar dat ik dat zei, en om te benadrukken dat een gezond BMI veel meer voordelen heeft dan een ongezond BMI (zowel innerlijk als uiterlijk, die voordelen).
Heel treffend. En vanaf dat gezonde omslagpunt voor mij, was het alleen maar makkelijker om aan te komen.
Sorry, volgens mij was ik degene die het woord bmi voor het eerst noemde in deze topic. Voor mij is bmi veel minder 'triggerend' dan het gewicht zelf. Maar ik denk wel dat Spinster daar een punt mee heeft.
Iry, het is volgens mij voor veel mensen met eetstoornissen zo dat het moeilijk is om een gezonde balans te hervinden met eten. Eetbuien kunnen daarbij horen, en misschien is het goed om die te voorkomen met een regelmatig patroon? Bv. 3 maaltijden, en dan tussendoor gezonde dingetjes? Ik heb je niet genoeg 'bijgelezen', maar heb je eetstoornis-specifieke begeleiding?
Heel treffend. En vanaf dat gezonde omslagpunt voor mij, was het alleen maar makkelijker om aan te komen.
Sorry, volgens mij was ik degene die het woord bmi voor het eerst noemde in deze topic. Voor mij is bmi veel minder 'triggerend' dan het gewicht zelf. Maar ik denk wel dat Spinster daar een punt mee heeft.
Iry, het is volgens mij voor veel mensen met eetstoornissen zo dat het moeilijk is om een gezonde balans te hervinden met eten. Eetbuien kunnen daarbij horen, en misschien is het goed om die te voorkomen met een regelmatig patroon? Bv. 3 maaltijden, en dan tussendoor gezonde dingetjes? Ik heb je niet genoeg 'bijgelezen', maar heb je eetstoornis-specifieke begeleiding?
dinsdag 31 maart 2009 om 17:45
gefeliciteerd dat je er (al is het gedeeltelijk) blij mee kunt zijn, al was het maar één kilo, al waren het er 15, je gaat de goede kant op, nu nog de manier waarop aanpassen en jezelf een grote knuffel geven (he ook dat is ineens een stuk zachter)
En, een eetbui hebben, is niet gezond maar in jouw geval misschien wel een overwinning (dat je dat durft zonder het daarna op te heffen)
komen elkaar weinig tegen op het forum en wist niet van jouw eetsituatie af maar ben wel trots op je, vanwege bovengenoemde redenen.
En, een eetbui hebben, is niet gezond maar in jouw geval misschien wel een overwinning (dat je dat durft zonder het daarna op te heffen)
komen elkaar weinig tegen op het forum en wist niet van jouw eetsituatie af maar ben wel trots op je, vanwege bovengenoemde redenen.
dinsdag 31 maart 2009 om 17:48
quote:Digitalis schreef op 31 maart 2009 @ 17:33:
Spinster, ik begrijp wat je bedoelt, maar ik ben altijd tegen het beschermend behandelen van mensen met een stoornis. Komt ontiegelijk belerend over, en ik word er zelf eigenlijk kwaad om (niet op jou nu, het gaat nu niet om mijn stoornis).
Je ontkomt niet aan cijfertjes natuurlijk. Maten en centimeters lijken me onbelangrijk, maar je gewicht en BMI bijhouden moet je toch als je onder begeleiding een dieet volgt.
Ik denk dat het een heel fijn punt is, als je een bepaalde grens oversteekt (die van ongezond naar gezond BMI). Vandaar dat ik dat zei, en om te benadrukken dat een gezond BMI veel meer voordelen heeft dan een ongezond BMI (zowel innerlijk als uiterlijk, die voordelen).
Mensen met een eetstoornis zijn niet dom weet je, ze hebben enkel een verstoord zelfbeeld en een destructieve verslaving. Met mensen met een stoornis in een wollige roze fluffy wereld zetten, bereik je niets. Been there.Ik begrijp je gevoel over dat beleren héél goed Dieg, ook juíst uit eigen ervaring.
Maar ik ben er wel voor dat we elkaar allemaal een beetje helpen. Dat zou ik niet alleen doen bij mensen met een psychische stoornis, maar ook mensen met iets lichamelijks en zelfs mensen met bepaalde 'lichte' 'zwaktes' of bepaalde karaktertrekken.
Ik krijg de indruk dat Iry zelf een beetje verbaasd en onwennig is met de situatie nu, en dat ze daarom lekker van zich afschrijft hier en reacties kan krijgen van anderen. Ik vind het dan belangrijk dat het reacties zijn die niet onnodig de situatie moeilijker en verwarrender maken dan nodig. En het is gewoon een feit dat gewichtscijfertjes dat doen bij mensen met een eetziekte. Niks betuttelends aan bedoeld, gewoon nuchter en meedenkend.
Ik denk dat de enige mensen met wie Iry cijfertjes het best kan bespreken de artsen en diëtistes zijn. Niet vanuit de gadachte 'wij weten het beter' maar juist vanuit de gedachte van 'wíj weten het niet'.
Spinster, ik begrijp wat je bedoelt, maar ik ben altijd tegen het beschermend behandelen van mensen met een stoornis. Komt ontiegelijk belerend over, en ik word er zelf eigenlijk kwaad om (niet op jou nu, het gaat nu niet om mijn stoornis).
Je ontkomt niet aan cijfertjes natuurlijk. Maten en centimeters lijken me onbelangrijk, maar je gewicht en BMI bijhouden moet je toch als je onder begeleiding een dieet volgt.
Ik denk dat het een heel fijn punt is, als je een bepaalde grens oversteekt (die van ongezond naar gezond BMI). Vandaar dat ik dat zei, en om te benadrukken dat een gezond BMI veel meer voordelen heeft dan een ongezond BMI (zowel innerlijk als uiterlijk, die voordelen).
Mensen met een eetstoornis zijn niet dom weet je, ze hebben enkel een verstoord zelfbeeld en een destructieve verslaving. Met mensen met een stoornis in een wollige roze fluffy wereld zetten, bereik je niets. Been there.Ik begrijp je gevoel over dat beleren héél goed Dieg, ook juíst uit eigen ervaring.
Maar ik ben er wel voor dat we elkaar allemaal een beetje helpen. Dat zou ik niet alleen doen bij mensen met een psychische stoornis, maar ook mensen met iets lichamelijks en zelfs mensen met bepaalde 'lichte' 'zwaktes' of bepaalde karaktertrekken.
Ik krijg de indruk dat Iry zelf een beetje verbaasd en onwennig is met de situatie nu, en dat ze daarom lekker van zich afschrijft hier en reacties kan krijgen van anderen. Ik vind het dan belangrijk dat het reacties zijn die niet onnodig de situatie moeilijker en verwarrender maken dan nodig. En het is gewoon een feit dat gewichtscijfertjes dat doen bij mensen met een eetziekte. Niks betuttelends aan bedoeld, gewoon nuchter en meedenkend.
Ik denk dat de enige mensen met wie Iry cijfertjes het best kan bespreken de artsen en diëtistes zijn. Niet vanuit de gadachte 'wij weten het beter' maar juist vanuit de gedachte van 'wíj weten het niet'.
dinsdag 31 maart 2009 om 17:54
Hmm Spinster, dan zit ik denk ik anders in elkaar (zal 's niet). Ik word nooit getriggerd als ik iets lees (op het gebied van stoornissen).
Overigens, een vreetbui is misschien niet goed, maar enkel als het stelselmatig is. Even goed vreten is niets mis mee. Alleen inderdaad jezelf ervoor behoeden dat dat nu juist geen eetstoornis wordt.
Ik heb zelf ook eens moeten aankomen en ik vond het ontiegelijk moeilijk. Ik was van stress en depressiviteit extreem afgevallen, kon niet eten. Ik heb ook erg gebunkerd en voor het eerst over de 50 (sorry, is 'n getal) komen was echt geweldig. Ik ben er ook nooit meer onder gekomen.
Maar goed, ik heb geen anorexia en ik zal die stoornis nooit werkelijk begrijpen. Maar wat ik wel heel goed kan begrijpen, is de verslaving aan zelfdestructief gedrag, wat anorexia natuurlijk ook gewoon is.
Overigens, een vreetbui is misschien niet goed, maar enkel als het stelselmatig is. Even goed vreten is niets mis mee. Alleen inderdaad jezelf ervoor behoeden dat dat nu juist geen eetstoornis wordt.
Ik heb zelf ook eens moeten aankomen en ik vond het ontiegelijk moeilijk. Ik was van stress en depressiviteit extreem afgevallen, kon niet eten. Ik heb ook erg gebunkerd en voor het eerst over de 50 (sorry, is 'n getal) komen was echt geweldig. Ik ben er ook nooit meer onder gekomen.
Maar goed, ik heb geen anorexia en ik zal die stoornis nooit werkelijk begrijpen. Maar wat ik wel heel goed kan begrijpen, is de verslaving aan zelfdestructief gedrag, wat anorexia natuurlijk ook gewoon is.
