Psyche
alle pijlers
8 kilo erbij!! even wennen.
dinsdag 31 maart 2009 om 16:23
Tsja,
8 kilo dus .
Keiharde cijfers op de weegschaal.
Ik ben nu bijna op een gezond gewicht en het is veel voor mij!!
Even wennen? rationeel wel maar gevoelsmatig schreeuwt iedere vezel van mijn lichaam nee.
Ik weet dat het beter is,mooier en dat zie ik ook wel.
Maar jee,dit is niet mijn lichaan,
Maar was dat het ooit wel? eigenlijk niet.
Mijn lichaam en ik zijn vreemden voor elkaar
Ook zijn deze kilo's voor mij geen"gezonde kilo",niet gezond verkregen en daarmee nog altijd slecht.
Ik moet wennen maar hoe,en hoelang duurt dat?
Kan ik dat volhouden daar op te wachten.
Weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil
Zie maar.
8 kilo dus .
Keiharde cijfers op de weegschaal.
Ik ben nu bijna op een gezond gewicht en het is veel voor mij!!
Even wennen? rationeel wel maar gevoelsmatig schreeuwt iedere vezel van mijn lichaam nee.
Ik weet dat het beter is,mooier en dat zie ik ook wel.
Maar jee,dit is niet mijn lichaan,
Maar was dat het ooit wel? eigenlijk niet.
Mijn lichaam en ik zijn vreemden voor elkaar
Ook zijn deze kilo's voor mij geen"gezonde kilo",niet gezond verkregen en daarmee nog altijd slecht.
Ik moet wennen maar hoe,en hoelang duurt dat?
Kan ik dat volhouden daar op te wachten.
Weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil
Zie maar.
dinsdag 31 maart 2009 om 18:01
Haha, ik heb dat ook vaak, dat ik dan lees hoe iets op groepsniveau is en dat ik dan denk 'hm, dat is bij mij juist heel anders' (lees: precies tegenovergesteld).
Ik kan natuurlijk ook helemaal niet zeggen wat voor Iry wel of niet triggerend is, want ook ieder mens met een eetziekte is anders. Maar goed, omdat het op groepsniveau een gegeven is, lijkt me dat we gewoon lekker het zekere voor het onzekere nemen. Tenzij Iry anders zegt natuurlijk, want dan is het iemands eigen leven en verantwoordelijkheid, zeker aangezien wij niet haar artsen zijn. Wat je zegt, we hoeven iemand ook niet 'dom' te maken.
Eigenlijk zijn we het denk ik wel ongeveer met elkaar eens, zeker met de gevoelens erachter.
@ Dieg dus.
Ik kan natuurlijk ook helemaal niet zeggen wat voor Iry wel of niet triggerend is, want ook ieder mens met een eetziekte is anders. Maar goed, omdat het op groepsniveau een gegeven is, lijkt me dat we gewoon lekker het zekere voor het onzekere nemen. Tenzij Iry anders zegt natuurlijk, want dan is het iemands eigen leven en verantwoordelijkheid, zeker aangezien wij niet haar artsen zijn. Wat je zegt, we hoeven iemand ook niet 'dom' te maken.
Eigenlijk zijn we het denk ik wel ongeveer met elkaar eens, zeker met de gevoelens erachter.
@ Dieg dus.
dinsdag 31 maart 2009 om 18:11
quote:Spinster schreef op 31 maart 2009 @ 18:01:
Haha, ik heb dat ook vaak, dat ik dan lees hoe iets op groepsniveau is en dat ik dan denk 'hm, dat is bij mij juist heel anders' (lees: precies tegenovergesteld).
Ik kan natuurlijk ook helemaal niet zeggen wat voor Iry wel of niet triggerend is, want ook ieder mens met een eetziekte is anders. Maar goed, omdat het op groepsniveau een gegeven is, lijkt me dat we gewoon lekker het zekere voor het onzekere nemen. Tenzij Iry anders zegt natuurlijk, want dan is het iemands eigen leven en verantwoordelijkheid, zeker aangezien wij niet haar artsen zijn. Wat je zegt, we hoeven iemand ook niet 'dom' te maken.
Eigenlijk zijn we het denk ik wel ongeveer met elkaar eens, zeker met de gevoelens erachter.
@ Dieg dus.nu doe je wel betuttelend.
Haha, ik heb dat ook vaak, dat ik dan lees hoe iets op groepsniveau is en dat ik dan denk 'hm, dat is bij mij juist heel anders' (lees: precies tegenovergesteld).
Ik kan natuurlijk ook helemaal niet zeggen wat voor Iry wel of niet triggerend is, want ook ieder mens met een eetziekte is anders. Maar goed, omdat het op groepsniveau een gegeven is, lijkt me dat we gewoon lekker het zekere voor het onzekere nemen. Tenzij Iry anders zegt natuurlijk, want dan is het iemands eigen leven en verantwoordelijkheid, zeker aangezien wij niet haar artsen zijn. Wat je zegt, we hoeven iemand ook niet 'dom' te maken.
Eigenlijk zijn we het denk ik wel ongeveer met elkaar eens, zeker met de gevoelens erachter.
@ Dieg dus.nu doe je wel betuttelend.
dinsdag 31 maart 2009 om 18:45
Spin, ik weet iig dat je het goed bedoelt. Ik snap je ook wel. Maar ik heb altijd zelf het gevoel betutteld te worden als men expres met mij ergens niet over praat. Begrijp je wat ik bedoel? Of dat iemand me het gangpad in de Hema met de messensets niet in wil laten gaan
Mensen met een stoornis zijn niet automatisch dom, worden niet automatisch verleid door sites met anorexiamodellenverheerlijken/automutilatietips/whatevers. Ik ben altijd tegen bescherming (tenzij in crisis, maar dan ben je ook tijdelijk zwak of ontoerekeningsvatbaar), omdat het echte leven zich zelden laat verdringen door een sprookje. Je moet toch weer terug. Hoe eerder, hoe beter, anders kom je van een koude kermis thuis.
Da's mijn gedacht hoor. Mensen hebben vaak goede bedoelingen met beschermingsdrang, maar het komt vaak juist erg kwetsend over (ik denk even aan eerdere opmerkingen elders over prostituees). Betutteling, daar spreekt ongelijkwaardigheid uit. Verkapt neerkijken op.
Mensen met een stoornis zijn niet automatisch dom, worden niet automatisch verleid door sites met anorexiamodellenverheerlijken/automutilatietips/whatevers. Ik ben altijd tegen bescherming (tenzij in crisis, maar dan ben je ook tijdelijk zwak of ontoerekeningsvatbaar), omdat het echte leven zich zelden laat verdringen door een sprookje. Je moet toch weer terug. Hoe eerder, hoe beter, anders kom je van een koude kermis thuis.
Da's mijn gedacht hoor. Mensen hebben vaak goede bedoelingen met beschermingsdrang, maar het komt vaak juist erg kwetsend over (ik denk even aan eerdere opmerkingen elders over prostituees). Betutteling, daar spreekt ongelijkwaardigheid uit. Verkapt neerkijken op.
dinsdag 31 maart 2009 om 18:59
Dank je Dieg voor je uitleg.
Dat betuttelen overkomt als een verkapte manier van neerkijken op begrijp ik helemaal. Dat is precies dat stukje waardoor ik in een eerdere post zei dat ik begreep welk gevoel je bedoelde.
Dat kan mij ook altijd woest maken als iemand zo tegen me doet.
Ik vind het dan ook vervelend dat de dingen die ik weer zeg tegen anderen kennelijk óók iets bevatten dat als betuttelend overkomt (ik heb het vaker gehoord). Dat is natuurlijk helemaal niet de bedoeling!
Het klopt misschien wel dat er een soort beschermingsdrang achter zit. Of eigenlijk meer een soort behoefte om iemand een steuntje in de rug te geven om het zelf te doen. Of niet te doen, en dat is dan iemands eigen keuze.
Maar tot zover hoe ik er zelf over voel en denk, kennelijk kom ik niet synchroon met deze gedachten over. Irritant is dat zeg!
Dat hoe ik iets zeg dan kennelijk toch een soort "ik bescherm jou wel even tegen jezelf en/of de boze nuitenwereld"-tintje heeft.
Tips hoe ik bijvoorbeeld dat bepaalde postje zó had kunnen verwoorden dat het dezelfde inhoud had en niet betuttelend over zou komen?
- Sorry Iry, voor de off topic-heid. - Topic blijft wel ge-upt zo!
Dat betuttelen overkomt als een verkapte manier van neerkijken op begrijp ik helemaal. Dat is precies dat stukje waardoor ik in een eerdere post zei dat ik begreep welk gevoel je bedoelde.
Dat kan mij ook altijd woest maken als iemand zo tegen me doet.
Ik vind het dan ook vervelend dat de dingen die ik weer zeg tegen anderen kennelijk óók iets bevatten dat als betuttelend overkomt (ik heb het vaker gehoord). Dat is natuurlijk helemaal niet de bedoeling!
Het klopt misschien wel dat er een soort beschermingsdrang achter zit. Of eigenlijk meer een soort behoefte om iemand een steuntje in de rug te geven om het zelf te doen. Of niet te doen, en dat is dan iemands eigen keuze.
Maar tot zover hoe ik er zelf over voel en denk, kennelijk kom ik niet synchroon met deze gedachten over. Irritant is dat zeg!
Dat hoe ik iets zeg dan kennelijk toch een soort "ik bescherm jou wel even tegen jezelf en/of de boze nuitenwereld"-tintje heeft.
Tips hoe ik bijvoorbeeld dat bepaalde postje zó had kunnen verwoorden dat het dezelfde inhoud had en niet betuttelend over zou komen?
- Sorry Iry, voor de off topic-heid. - Topic blijft wel ge-upt zo!
dinsdag 31 maart 2009 om 19:05
Spinster, gooi er veel krachttermen doorheen, werkt altijd
Ik draag aan: pleuris, kut, tyfus, tering, graf-, klote.
't Is ook extreem moeilijk hoor. Ik maak me er ook weleens schuldig aan denk ik. Of niet, maar dan denk ik het, en dan zeg ik van 'sorry, volgens mij zit ik te emo-ouwehoeren vanuit m'n ivoren toren, 'k kom wel efkes naar beneden'.
Is op zich wel relevant hoor, deze discussie. Heeft Iry denk ik ook wel wat aan.
Ik draag aan: pleuris, kut, tyfus, tering, graf-, klote.
't Is ook extreem moeilijk hoor. Ik maak me er ook weleens schuldig aan denk ik. Of niet, maar dan denk ik het, en dan zeg ik van 'sorry, volgens mij zit ik te emo-ouwehoeren vanuit m'n ivoren toren, 'k kom wel efkes naar beneden'.
Is op zich wel relevant hoor, deze discussie. Heeft Iry denk ik ook wel wat aan.
dinsdag 31 maart 2009 om 19:27
* Noteert: "gij zult geen ideale-schoondochter-ABN spreken onderwijl thee drinkend uit een porseleinen kopje met in de bezigheidstherapie handbeschilderde bloemetjes, al in mijn ivoren toren iemand op de sofa toe-orerend........ maar de ruimtes om u heen vullen met krachttermen als 'Rot op, ouwe graftak!', 'Ga je moeder likken, neukfout!' en 'Hou je bek, met genitale-wratten-bepokte-aarsworm!" *
Zo. Nu moet het goedkomen
Zo. Nu moet het goedkomen
dinsdag 31 maart 2009 om 19:37
Leuke discussie over betuttelen
Over het triggeren kan ik heel duidelijk zijn.
Ja het triggert,cijfers,gewichten,bmi.
En ik heb nog nooit,echt nooit iemand met een eetstoornis gesproken die dat niet heeft.
Bij de een misschien meer dan de ander,maar allemaal krijgen ze er een gedachte bij (meestal niet zo positief).
Dus eigenlijk zou ik willen vragen om dat in dit topic achterwege te laten (no offence voor diegene die het wel ingebracht hadden,ik deed het zelf uiteindelijk ook)
Ik vind dat overigens niet betuttelen,maar iemand niet de wind uit de zeilen halen,het is nog te kwetsbaar.
Spinster,
Als oude rot uit het vak eetgestoorde bevestig ik alleen maar jou posts.
Vandaar ook dat ik het slechte kilo's noem.
Het is geen prestatie het aankomen,slechts een gevolg van eetgestoord gedrag.
Dit gedrag was inmiddels al lang aanwezig bij mij,echter ben ik wat minder gaan braken. (tsja...dan kom je dus aan)
Ik heb vele anorecten boulimisch zien worden,inderdaad een veel voorkomend fenomeen.
Dus trots ben ik zeker niet,daarom ook het dubbele gevoel.
Want hoe dan ook,ik ben ook (nog) niet spastisch aan het doen met niet eten.
Heel graag zou ik dit gewicht willen behouden (hmm....eigenlijk niet,maar achter deze gedachte en rationeel wel).Maar daarbij werken aan een gezond eetpatroon.
Zelf zit ik ook te overwegen een dieetiste in de arm te nemen,maar wederom moet ik daar heel kritisch in zijn,gezien dit ook een valkuil kan gaan geven.
Dillema's dus.
Overigens ga ik binnenkort starten met een therapie.
Na lang aanmodderen bij een ggz,ben ik nu tegen al het advies in aangemeld bij een traumacentrum.
Inmiddels de lange intake achter de rug en geaccepteerd.
Een aanpak waar ik volledig achter sta.
Een gespecialiseerd centrum die alles mee neemt in de behandeling.
Ik heb bewust niet gekozen voor een eetstoornis behandeling,gezien ik er al vele achter de rug heb en daar niet verder mee kom.
Wie weet in de toekomst als opvolging.
Eerst puinruimen maar.
En ja Spinster,
Mijn gevoel...schrok,verbazing,ik weet niet wat ik ermee aanmoet.
Dit gewicht komt natuurlijk niet als donderslag bij heldere hemel (ik werd er niet op een dag mee wakker zeg maar).
Maar dit getal....zo de grens.
Ik weet ook nog steeds niet wat het doel moet zijn van dit topic.
Ik heb hem geopend denk ik ook om mijn gedachte,verbazing en onzekerheid een plekje te geven.
Ben het eens dat hij beter op de psychepijler past.
Ik twijfelde heel erg omdat het in eerste instantie om het wennen zou gaan aan een nieuw lijf.
Uiteraard ligt dat veel dieper.
Ik ga een verzoekje in dienen!!
Over het triggeren kan ik heel duidelijk zijn.
Ja het triggert,cijfers,gewichten,bmi.
En ik heb nog nooit,echt nooit iemand met een eetstoornis gesproken die dat niet heeft.
Bij de een misschien meer dan de ander,maar allemaal krijgen ze er een gedachte bij (meestal niet zo positief).
Dus eigenlijk zou ik willen vragen om dat in dit topic achterwege te laten (no offence voor diegene die het wel ingebracht hadden,ik deed het zelf uiteindelijk ook)
Ik vind dat overigens niet betuttelen,maar iemand niet de wind uit de zeilen halen,het is nog te kwetsbaar.
Spinster,
Als oude rot uit het vak eetgestoorde bevestig ik alleen maar jou posts.
Vandaar ook dat ik het slechte kilo's noem.
Het is geen prestatie het aankomen,slechts een gevolg van eetgestoord gedrag.
Dit gedrag was inmiddels al lang aanwezig bij mij,echter ben ik wat minder gaan braken. (tsja...dan kom je dus aan)
Ik heb vele anorecten boulimisch zien worden,inderdaad een veel voorkomend fenomeen.
Dus trots ben ik zeker niet,daarom ook het dubbele gevoel.
Want hoe dan ook,ik ben ook (nog) niet spastisch aan het doen met niet eten.
Heel graag zou ik dit gewicht willen behouden (hmm....eigenlijk niet,maar achter deze gedachte en rationeel wel).Maar daarbij werken aan een gezond eetpatroon.
Zelf zit ik ook te overwegen een dieetiste in de arm te nemen,maar wederom moet ik daar heel kritisch in zijn,gezien dit ook een valkuil kan gaan geven.
Dillema's dus.
Overigens ga ik binnenkort starten met een therapie.
Na lang aanmodderen bij een ggz,ben ik nu tegen al het advies in aangemeld bij een traumacentrum.
Inmiddels de lange intake achter de rug en geaccepteerd.
Een aanpak waar ik volledig achter sta.
Een gespecialiseerd centrum die alles mee neemt in de behandeling.
Ik heb bewust niet gekozen voor een eetstoornis behandeling,gezien ik er al vele achter de rug heb en daar niet verder mee kom.
Wie weet in de toekomst als opvolging.
Eerst puinruimen maar.
En ja Spinster,
Mijn gevoel...schrok,verbazing,ik weet niet wat ik ermee aanmoet.
Dit gewicht komt natuurlijk niet als donderslag bij heldere hemel (ik werd er niet op een dag mee wakker zeg maar).
Maar dit getal....zo de grens.
Ik weet ook nog steeds niet wat het doel moet zijn van dit topic.
Ik heb hem geopend denk ik ook om mijn gedachte,verbazing en onzekerheid een plekje te geven.
Ben het eens dat hij beter op de psychepijler past.
Ik twijfelde heel erg omdat het in eerste instantie om het wennen zou gaan aan een nieuw lijf.
Uiteraard ligt dat veel dieper.
Ik ga een verzoekje in dienen!!
dinsdag 31 maart 2009 om 20:11
Lieve Iry, wat een heldere post!
Wat fijn voor je zeg, dat je gaat beginnen aan die therapie waarover jij zélf het beste gevoel hebt! Dapper ook dat je gaat proberen te zoeken naar het probleem dat áchter de eetziekte zit.
Zoals Dieg al zei: een eetziekte is een verslaving. En daar voeg ik dan aan toe: Die jou kennelijk tot nu toe steeds iets heeft opgeleverd, waardoor je ermee doorging, maar waardoor ook het echt probleem (het trauma achter de stoornis) niet goed genoeg aangepakt kon worden.
Het zal wel heel pittig worden om de komende tijd met oud zeer bezig te zijn, maar daarom vind ik het stoer dat je er gewoon voor gaat! You rock! (is niet echt krachttermwaardig, maar het is een begin )
Ik kan me voorstellen dat je nu in de schrik over je nieuwe gewicht zit. Misschien ook een stukje ongeloof en wat twijfel? Het is voor iedereen al een gekke gewaarwording als je lichaam verandert, maar jij bent er extra gevoelig voor, dus ik vind het logisch dat je niet zo goed weet wat je er mee aan moet.
Voor het stukje gevoelsleven ga je in therapie, helemaal goed, en voor het lichamelijke stukje (diëtiste) zit je in dubio. Ik begrijp dat het inderdaad twee kanten op kan werken. Is het misschien een idee om het eens aan de HA voor te leggen, wat hij hier over denkt?
Oja en over die kilo's, de kilo's zijn in jouw geval niet slecht, integendeel. Alleen met de mnaier waarop je ze nu erbij gekregen hebt schiet je op de lange termijn denk ik het doel voorbij omdat je nu nog niet gepraktiseerd hebt wat 'normaal' eten inhoudt (wat je zelf al zegt dus).
Maar misschien helpt het als je die twee dingen los van elkaar ziet:
- de kilo's op zichzelf zijn niet slecht, die gaan je juist helpen om wat sterker met je benen in de wereld te staan ( je wordt letterlijk minder omver geblazen door de dingen die je tegenkomt)
- en voor het verdere gedrag en gevoel met betrekking tot je nieuwe gewicht heb je hulp gezocht en kun je evt. nog aankloppen bij je HA, dus daar gaat aan gewerkt worden.
Ik klim nu uit mijn ivoren toren om je, samen met de blote tenen op de grond, even een welgemeende te geven!
Wat fijn voor je zeg, dat je gaat beginnen aan die therapie waarover jij zélf het beste gevoel hebt! Dapper ook dat je gaat proberen te zoeken naar het probleem dat áchter de eetziekte zit.
Zoals Dieg al zei: een eetziekte is een verslaving. En daar voeg ik dan aan toe: Die jou kennelijk tot nu toe steeds iets heeft opgeleverd, waardoor je ermee doorging, maar waardoor ook het echt probleem (het trauma achter de stoornis) niet goed genoeg aangepakt kon worden.
Het zal wel heel pittig worden om de komende tijd met oud zeer bezig te zijn, maar daarom vind ik het stoer dat je er gewoon voor gaat! You rock! (is niet echt krachttermwaardig, maar het is een begin )
Ik kan me voorstellen dat je nu in de schrik over je nieuwe gewicht zit. Misschien ook een stukje ongeloof en wat twijfel? Het is voor iedereen al een gekke gewaarwording als je lichaam verandert, maar jij bent er extra gevoelig voor, dus ik vind het logisch dat je niet zo goed weet wat je er mee aan moet.
Voor het stukje gevoelsleven ga je in therapie, helemaal goed, en voor het lichamelijke stukje (diëtiste) zit je in dubio. Ik begrijp dat het inderdaad twee kanten op kan werken. Is het misschien een idee om het eens aan de HA voor te leggen, wat hij hier over denkt?
Oja en over die kilo's, de kilo's zijn in jouw geval niet slecht, integendeel. Alleen met de mnaier waarop je ze nu erbij gekregen hebt schiet je op de lange termijn denk ik het doel voorbij omdat je nu nog niet gepraktiseerd hebt wat 'normaal' eten inhoudt (wat je zelf al zegt dus).
Maar misschien helpt het als je die twee dingen los van elkaar ziet:
- de kilo's op zichzelf zijn niet slecht, die gaan je juist helpen om wat sterker met je benen in de wereld te staan ( je wordt letterlijk minder omver geblazen door de dingen die je tegenkomt)
- en voor het verdere gedrag en gevoel met betrekking tot je nieuwe gewicht heb je hulp gezocht en kun je evt. nog aankloppen bij je HA, dus daar gaat aan gewerkt worden.
Ik klim nu uit mijn ivoren toren om je, samen met de blote tenen op de grond, even een welgemeende te geven!
dinsdag 31 maart 2009 om 21:12
dinsdag 31 maart 2009 om 21:14
Spinster,je bent een lieverd!
En Dieg,ik snap wel wat je wil zeggen met betuttelen,de lijn is ook dun.
Soms is het wel goed iemand te beschermen als diegene op het moment even zelf niet bekwaam is(in mijn geval wat betreft mijn eetstoornis,verre van bekwaam).
Het betuttelen ligt dan wel op de loer,maar voor de duidelijkheid.
Ik voel mij tot nog toe niet betutteld.
Dom,zeker niet!!
Zeker op deze problematiek denk ik dat ik mij onderhand expert kan noemen in kennis en erken de triggers,gevaren zeker wel.
Pro-ana sites geen haar op mijn hoofd die daar in meegaat.
(overigens word ik daar zelfs pissed over).
Maar helaas nog geen expert in toepassing.
Zoals gezegd,het heeft een functie.Zolang dat nog zeer noodzakelijk is zal er niet aan getornd kunnen worden.
Rest mij nog de onzekerheid kan 20 jaar eetstoornis ooit nog verdwijnen?
Eerlijk gezegd denk ik niet en ja ik weet het dat is een slechte instelling,maar ik vind het reeel.
Ik streef dus naar zo gezond mogelijk en zo min mogelijk indringer in mijn leven.
Dat lijkt mij al pittig genoeg.
Fijn om er zo even over te praten.
En ik weet het,kilo's zijn kilo's maar jullie praten nog altijd met een sick mind(en dat is niet hetzelfde als dom )
En Dieg,ik snap wel wat je wil zeggen met betuttelen,de lijn is ook dun.
Soms is het wel goed iemand te beschermen als diegene op het moment even zelf niet bekwaam is(in mijn geval wat betreft mijn eetstoornis,verre van bekwaam).
Het betuttelen ligt dan wel op de loer,maar voor de duidelijkheid.
Ik voel mij tot nog toe niet betutteld.
Dom,zeker niet!!
Zeker op deze problematiek denk ik dat ik mij onderhand expert kan noemen in kennis en erken de triggers,gevaren zeker wel.
Pro-ana sites geen haar op mijn hoofd die daar in meegaat.
(overigens word ik daar zelfs pissed over).
Maar helaas nog geen expert in toepassing.
Zoals gezegd,het heeft een functie.Zolang dat nog zeer noodzakelijk is zal er niet aan getornd kunnen worden.
Rest mij nog de onzekerheid kan 20 jaar eetstoornis ooit nog verdwijnen?
Eerlijk gezegd denk ik niet en ja ik weet het dat is een slechte instelling,maar ik vind het reeel.
Ik streef dus naar zo gezond mogelijk en zo min mogelijk indringer in mijn leven.
Dat lijkt mij al pittig genoeg.
Fijn om er zo even over te praten.
En ik weet het,kilo's zijn kilo's maar jullie praten nog altijd met een sick mind(en dat is niet hetzelfde als dom )
dinsdag 31 maart 2009 om 21:16
quote:saartje1980 schreef op 31 maart 2009 @ 21:12:
Ik wil even bekennen dat ik je een lekker wijf vind. Die kilo's erbij staan je verdomd goed
Ik hoop dat het je lukt om die kilo's erbij zelf ook echt te accepteren. Niet alleen weten dat het beter is voor je, maar dat je dat ook echt zo zal gaan voelen.
Oh Saar wat lief
(je zit toch niet te slijmen hè ).
Ik wil even bekennen dat ik je een lekker wijf vind. Die kilo's erbij staan je verdomd goed
Ik hoop dat het je lukt om die kilo's erbij zelf ook echt te accepteren. Niet alleen weten dat het beter is voor je, maar dat je dat ook echt zo zal gaan voelen.
Oh Saar wat lief
(je zit toch niet te slijmen hè ).
dinsdag 31 maart 2009 om 21:38
Iry, je zult nooit 100% genezen denk ik. Maar dat hoeft niet. Iedereen heeft z'n zwaktes. Het is echt een verslaving, te vergelijken met alcoholisme. Een alcoholist blijft een alcoholist, ook al staat 'ie al tien jaar droog. De verleiding blijft vaak. Maar als je maar leeft als iemand die nooit die verslaving heeft gehad (dus niet meer excessief drinken), dan is het toch best ok? De zwakte blijft, je geeft er enkel niet meer aan toe. Dat is verdorie zo knap!
En geloof Saartje maar, die kan het kennelijk weten.
En geloof Saartje maar, die kan het kennelijk weten.
dinsdag 31 maart 2009 om 22:00
!00 % genezen natuurlijk nooit,de zwakte blijft.
maar ik denk ook niet dat ik geheel van het gedrag af kom.
20 jaar is lang,ik ben ermee vergroeit.
Overigens ben ik het op zekere hoogte eens dat er een verslavend aspect aanzit.
Maar geheel vergelijkbaar vind ik het niet (maar die discussie heb ik al tot in den treure gevoerd )
Nadeel is,eten moet je....je kan het niet afzweren.
Dus het verslavende deel zal altijd een pain in the ass zijn.
Maar enigzins onder controle....daar zou ik al dankbaar voor zijn.
Vooral die kut-eetbuien en dat braken.
Kwam vanavond onder de douche vandaan en zag mijzelf in de spiegel...en dach/zag...jee ik heb nu wel een kont!
(helaas doen doen verdomde tieten weer niet mee in de feestvreugde)
Ik heb echt het gevoel dat mijn hoofd op het lichaam van een ander geplaatst is,en ik voel mijn lichaam ook de hele dag.
Te bewust zeg maar...en dat is pittig om het geen invloed te hebben op het eten.
maar ik denk ook niet dat ik geheel van het gedrag af kom.
20 jaar is lang,ik ben ermee vergroeit.
Overigens ben ik het op zekere hoogte eens dat er een verslavend aspect aanzit.
Maar geheel vergelijkbaar vind ik het niet (maar die discussie heb ik al tot in den treure gevoerd )
Nadeel is,eten moet je....je kan het niet afzweren.
Dus het verslavende deel zal altijd een pain in the ass zijn.
Maar enigzins onder controle....daar zou ik al dankbaar voor zijn.
Vooral die kut-eetbuien en dat braken.
Kwam vanavond onder de douche vandaan en zag mijzelf in de spiegel...en dach/zag...jee ik heb nu wel een kont!
(helaas doen doen verdomde tieten weer niet mee in de feestvreugde)
Ik heb echt het gevoel dat mijn hoofd op het lichaam van een ander geplaatst is,en ik voel mijn lichaam ook de hele dag.
Te bewust zeg maar...en dat is pittig om het geen invloed te hebben op het eten.
woensdag 1 april 2009 om 13:24
Vandaag ga ik shoppen.
Ik weet niet of ik nieuwe kleren wil kopen.
Gatver! voel mij zo rot...het zal betekenen dat ik dan langzaam een deel van mijn garderobe moet gaan vervangen.
En dat is een pittige taak.
Ik weet dat dat voor buitenstaanders niet echt te begrijpen zal zijn.
Maar daar komt wat gedachte en emotie heel wat bij kijken bij mij.
Ik denk dat ik mij maar op schoenen ga storten......
wennen en accepteren is een flinke brug te ver.
Ik weet niet of ik nieuwe kleren wil kopen.
Gatver! voel mij zo rot...het zal betekenen dat ik dan langzaam een deel van mijn garderobe moet gaan vervangen.
En dat is een pittige taak.
Ik weet dat dat voor buitenstaanders niet echt te begrijpen zal zijn.
Maar daar komt wat gedachte en emotie heel wat bij kijken bij mij.
Ik denk dat ik mij maar op schoenen ga storten......
wennen en accepteren is een flinke brug te ver.
