Psyche
alle pijlers
ADHD en huishouden
dinsdag 17 december 2024 om 11:00
Goedemorgen,
Mijn eerste topic hier (lees wel al langer mee).
Sinds een aantal jaren heb ik ADD-diagnose. Hierdoor zijn veel puzzelstukjes op zijn plaats gevallen maar ik denk dat mijn grootste struikelblok toch wel mijn gebrek aan motivatie is op het gebied van terugkerende saaie klussen zoals het huishouden arghhh!
Naast het feit dat het bloedsaai is vind ik het ook écht niet leuk om te doen. Als het dan netjes en schoon is geeft dat wel even een fijn gevoel maar het is zo’n ontzettend ondankbaar werk vind ik want het begint gewoon weer van voor af aan, een never ending story dus.
Hoe doen mede AD(H)D-ers dit? Hebben jullie een schema hiervoor? Ik heb in principe 2 ochtenden die ik doordeweeks weeks aan het huishouden kan besteden.
Ik denk dat een vast schema mij wel kan helpen maar aan de andere kant heb ik echter een hekel aan schema’s. Ik heb echt de behoefte aan vrijheid (in mijn hoofd) maar ik kan daar ook weer niet mee omgaan want dan doe ik dus ‘gewoon’ lekker waar ik zin in heb en dat is dus niet het huishouden.
Voor huishoudster heb ik geen geld en ik wil het eigenlijk gewoon zelf doen. Nou ja, eigenlijk niet maar ik vind dat ik het moet kunnen.
Ik heb al een laag zelfbeeld (zit ik voor in therapie) en omdat het mij niet lukt om het huishouden vol te houden voel ik mij nog meer een loser.
Wie heeft er een fijn schema, een handige routine of andere praktische tips of whatever wat voor jóú goed werken? Of het voor mij werkt is dan een kwestie van uitproberen denk ik … simpeler gezegd dan gedaan maar ik moet toch ergens beginnen.
Bedankt alvast!
Mijn eerste topic hier (lees wel al langer mee).
Sinds een aantal jaren heb ik ADD-diagnose. Hierdoor zijn veel puzzelstukjes op zijn plaats gevallen maar ik denk dat mijn grootste struikelblok toch wel mijn gebrek aan motivatie is op het gebied van terugkerende saaie klussen zoals het huishouden arghhh!
Naast het feit dat het bloedsaai is vind ik het ook écht niet leuk om te doen. Als het dan netjes en schoon is geeft dat wel even een fijn gevoel maar het is zo’n ontzettend ondankbaar werk vind ik want het begint gewoon weer van voor af aan, een never ending story dus.
Hoe doen mede AD(H)D-ers dit? Hebben jullie een schema hiervoor? Ik heb in principe 2 ochtenden die ik doordeweeks weeks aan het huishouden kan besteden.
Ik denk dat een vast schema mij wel kan helpen maar aan de andere kant heb ik echter een hekel aan schema’s. Ik heb echt de behoefte aan vrijheid (in mijn hoofd) maar ik kan daar ook weer niet mee omgaan want dan doe ik dus ‘gewoon’ lekker waar ik zin in heb en dat is dus niet het huishouden.
Voor huishoudster heb ik geen geld en ik wil het eigenlijk gewoon zelf doen. Nou ja, eigenlijk niet maar ik vind dat ik het moet kunnen.
Ik heb al een laag zelfbeeld (zit ik voor in therapie) en omdat het mij niet lukt om het huishouden vol te houden voel ik mij nog meer een loser.
Wie heeft er een fijn schema, een handige routine of andere praktische tips of whatever wat voor jóú goed werken? Of het voor mij werkt is dan een kwestie van uitproberen denk ik … simpeler gezegd dan gedaan maar ik moet toch ergens beginnen.
Bedankt alvast!
woensdag 18 december 2024 om 09:33
Dat werkt voor mij niet. Dan vergeet ik de tijd en is er 2 uur voorbij ipv 10 minuten. Of ik ga dus helemaal niet zitten.Hecamel schreef: ↑18-12-2024 08:34Ja ik heb ADD, maar ik zeg dus dat ik "mag" scrollen ook al heb ik geen zin en dan mezelf dus dwingen om die 10 minuten vol te maken. Dan staat er een druk op die niet fijn is, waardoor ik halverwege denk, laat ik maar gaan schoonmaken.
Gaan zitten is voor mij ook funest, maar als ik al zit, dan werkt dit dus echt.
Probeer het maar eens, je moet echt tegen jezelf zeggen: ik mag voordat ik ga poetsen nog even 10 minuten scrollen en daarna ga ik wat doen, maar pas na die 10 minuten, niet eerder.
woensdag 18 december 2024 om 10:00
De reden dat adhd ermee te maken heeft is doordat voor mensen met adhd de gebruikelijke tips regelmatig niet werken. Anders komen mensen aan met schema’s waar je je aan moet houden, terwijl dat vaak juist niet werkt. Als je adhd hebt ben je steeds op zoek naar dopamine dus vanuit daar is het ook slim om naar een oplossing te zoeken.NomenNesci0 schreef: ↑18-12-2024 09:06Ik heb geen (gediagnosticeerd) ADHD. En ik heb dezelfde moeite/problemen als to. Is het voor mij of iemand anders zonder diagnose met hetzelfde probleem dan minder een probleem? Ik snap niet zo goed wat adhd ermee te maken heeft. In mijn optiek heb je mensen die goed zijn in organiseren en plannen en zij die dat niet zijn. Het kost mij veel moeite om de focus aan te brengen, los van etiketjes. Als je mij ziet opruimen is het ook vaak als een kip zonder kop en ben ik meer bezig met verplaatsen en bedenken wat naar waar moet en dan kom ik daar aan en zie ik weer wat nieuws en ga ik dat weer willen opruimen. Tenzij druk, dan kan ik ineens heel gefocust zijn.
Ik pak het op dezelfde wijze aan zoals fromfebruary omschrijft, dat ik vaak een timer zet. En dat helpt, want dat creëert tijdsdruk. En ik plan regelmatig afspraken in dat er bezoek langskomt en dat gevoel van druk helpt ook. Onder druk lukt het nl. vaak wel, want druk creëert urgentie. Plus dat ik een nogal neurotische man heb (helpt ook heel hard). Maar als hij twee weken op vakantie is, dan zul je het weten ook.
En het is geen “etiketje”. Het is iets wat je hele leven lang al invloed op je heeft in veel aspecten.
woensdag 18 december 2024 om 10:18
Ik denk dat bij veel mensen met ADHD specifieke factoren een rol spelen die het anders maken dan "gewoon slordig zijn" zoals een laag zelfbeeld, faalangst, concentratieproblemen, onrust, impulsiviteit, tijdblindheid, waardoor je riskeert om het repertoire van mislukkingen nog verder uit te breiden als je zomaar met methoden begint zoals discipline, regelmaat, planningen en schema's. Meesten van ons hebben al een leven lang proberen het beter te doen, falen en kontschoppen achter de rug en dat begon soms al in groep 3.
Was voor mij ook wel een acceptatieproces, ik heb altijd geweigerd te geloven dat ik iets niet zou kunnen "omdat ik ADD zou hebben" het was voor mij maar een naampje. Dus wel altijd met de gebruikelijke tips en trucs geprobeerd te werken, maar inmiddels heb ik van een coach/ervaringsdeskundige ADD specifieke tips gekregen die toch wel veel beter werken. Die overigens ook zouden kunnen werken voor iemand zonder ADD, dat denk ik wel.
Was voor mij ook wel een acceptatieproces, ik heb altijd geweigerd te geloven dat ik iets niet zou kunnen "omdat ik ADD zou hebben" het was voor mij maar een naampje. Dus wel altijd met de gebruikelijke tips en trucs geprobeerd te werken, maar inmiddels heb ik van een coach/ervaringsdeskundige ADD specifieke tips gekregen die toch wel veel beter werken. Die overigens ook zouden kunnen werken voor iemand zonder ADD, dat denk ik wel.
woensdag 18 december 2024 om 10:36
NomenNesci0 schreef: ↑18-12-2024 09:06Ik heb geen (gediagnosticeerd) ADHD. En ik heb dezelfde moeite/problemen als to. Is het voor mij of iemand anders zonder diagnose met hetzelfde probleem dan minder een probleem? Ik snap niet zo goed wat adhd ermee te maken heeft. In mijn optiek heb je mensen die goed zijn in organiseren en plannen en zij die dat niet zijn. Het kost mij veel moeite om de focus aan te brengen, los van etiketjes. Als je mij ziet opruimen is het ook vaak als een kip zonder kop en ben ik meer bezig met verplaatsen en bedenken wat naar waar moet en dan kom ik daar aan en zie ik weer wat nieuws en ga ik dat weer willen opruimen. Tenzij druk, dan kan ik ineens heel gefocust zijn.
Ik pak het op dezelfde wijze aan zoals fromfebruary omschrijft, dat ik vaak een timer zet. En dat helpt, want dat creëert tijdsdruk. En ik plan regelmatig afspraken in dat er bezoek langskomt en dat gevoel van druk helpt ook. Onder druk lukt het nl. vaak wel, want druk creëert urgentie. Plus dat ik een nogal neurotische man heb (helpt ook heel hard). Maar als hij twee weken op vakantie is, dan zul je het weten ook.
Maar jouw 'optiek' is niet zo relevant als je niet begrijpt wat het probleem is.
Niet snappen wat het probleem is betekend niet dat het niet bestaat en om andere oplossingen vraagt.
woensdag 18 december 2024 om 11:17
Mijn brein lijkt heel veel op dat van mijn familie met adhd. Toch heb ik het niet. Ik vind het persoonlijk jammer dat mensen zichzelf zo onderscheiden, want ik denk dat er heel veel meer mensen zijn die tegen problemen aanlopen en geen etiketje hebben. En er zijn er hier ook met adhd voor wie hele andere oplossingen werken. Kortom, mijn punt is, kijk naar wat voor jou werkt en niet naar je etiketje.Elsy schreef: ↑18-12-2024 10:00De reden dat adhd ermee te maken heeft is doordat voor mensen met adhd de gebruikelijke tips regelmatig niet werken. Anders komen mensen aan met schema’s waar je je aan moet houden, terwijl dat vaak juist niet werkt. Als je adhd hebt ben je steeds op zoek naar dopamine dus vanuit daar is het ook slim om naar een oplossing te zoeken.
En het is geen “etiketje”. Het is iets wat je hele leven lang al invloed op je heeft in veel aspecten.
woensdag 18 december 2024 om 11:20
Ik zeg net dat ik het probleem begrijp, want ik heb exact last van hetzelfde. Ongefocust, chaotisch, moeite met structureren, van de ene chaos naar de andere chaos lopen. Tenzij ik in een staat van (hyper) focus kom, dan lukt het wel.
woensdag 18 december 2024 om 11:22
woensdag 18 december 2024 om 11:57
En heel veel mensen met adhd hebben zoveel coping mechanismen geleerd dat het ze wel lukt. Mijn collega heeft dat ook, maar die heeft in dat opzicht voordeel dat ze alleen woont en zonder kinderen.NomenNesci0 schreef: ↑18-12-2024 11:22En mijn man heeft wel ADHD en die is super neurotisch, opgeruimd en gestructureerd. Niemand verwacht van hem dat hij dit etiketje heeft en iedereen verwacht van mij dat ik het wel heb. Precies andersom dus.
Relevanter is het om te kijken wat voor jou werkt.
Maar het punt is dat de gemiddelde tips gewoon niet werken bij een anders werkend brein.
woensdag 18 december 2024 om 12:02
Ik ben inmiddels zo ongeveer de enige in mijn nabije familie zonder officiële diagnose. Die van de kinderen zal echter niet uit een hoge boom zijn gevallen en tijdens de gesprekken die zij hadden, vielen er regelmatig puzzelstukjes op hun plek. Ik twijfel er dus niet echt aan dat ik alle vinkjes haal, wellicht zelfs beide varianten (ADHD en ASS). Over de gehele linie functioneer ik heel aardig, alleen dat huishouden en uitstelgedrag zijn dingetjes. Nou ja en dat ik soms dingen zeg die mensen raar of bot vinden, waardoor ik met de beste bedoelingen mensen tegen me in het harnas jaag.
woensdag 18 december 2024 om 12:11
Dit doe ik ook!Redballoon schreef: ↑17-12-2024 21:06Filmpje opzetten waarin iemand schoonmaakt doet het goed bij mij, haha!
Muziek of podcast dan weer niet. Wel bij afwassen en boenen, maar niet bij opruimen, dan mis ik de details van alle spullen in mijn huis.
woensdag 18 december 2024 om 12:21
Ik ontdekte dat stilte vaak eigenlijk beter is voor mij. Ik hou erg van muziek en was gewend er mezelf mee te motiveren en te reguleren, geeft ook een lekker gevoel (dopamine!) maar daar creëer ik tegelijkertijd onrust mee.
Met podcasts ook het gevoel dat ik rechtstreeks mijn hersenpan zit vol te pompen met prikkels. Jammer want ik vind podcasts vaak wel leuk.
Met podcasts ook het gevoel dat ik rechtstreeks mijn hersenpan zit vol te pompen met prikkels. Jammer want ik vind podcasts vaak wel leuk.
woensdag 18 december 2024 om 12:30
Hier geen adhd maar ass met kenmerken add.
Bij mij het tegenovergestelde van jouw OP.
Ik vind schoonmaken wel leuk eigenlijk
Ik hou van een schoon en opgeruimd huis en doe iedere dag wel wat. Stofzuigen om de dag, was als de wasmand vol is, wc een paar keer per week, keuken een doekje erdoor wanneer nodig. Rommel opruimen ook wanneer nodig ( paar keer per week)
En een keer in de zoveel tijd dweilen en ramen wassen.
Vast schema werkt voor mij niet omdat ik vaak ziek ben/ niet fit. Het zou mij dan stress geven als ik niets kan doen terwijl dat volgens het schema wel zou ‘ moeten ‘.
Succes TO!
Bij mij het tegenovergestelde van jouw OP.
Ik vind schoonmaken wel leuk eigenlijk
Ik hou van een schoon en opgeruimd huis en doe iedere dag wel wat. Stofzuigen om de dag, was als de wasmand vol is, wc een paar keer per week, keuken een doekje erdoor wanneer nodig. Rommel opruimen ook wanneer nodig ( paar keer per week)
En een keer in de zoveel tijd dweilen en ramen wassen.
Vast schema werkt voor mij niet omdat ik vaak ziek ben/ niet fit. Het zou mij dan stress geven als ik niets kan doen terwijl dat volgens het schema wel zou ‘ moeten ‘.
Succes TO!
woensdag 18 december 2024 om 12:39
Ik kan me wel voorstellen dat dit voor de ene adhder wel werkt, maar zeker niet voor iedereen. Persoonlijk vind ik adhd behoorlijk ingewikkeld: om het interessant te houden voor jezelf moet je steeds nieuwe systemen bedenken voor jezelf (wat ook tijd kost) om weer in actie te kunnen komen.
Een basis zou fijn zijn om uit te besteden. Maar schaamte speelt ook heel vaak een rol, want het is al zo'n puinhoop en ik kan het toch zeker zelf makkelijk. .die laatse gedachte: ja soms kun je dat heel erg goed, 1x in het jaar ofzo als er bezoek komt of je iets anders vermijdt, dan ben jij de allerbeste schoonmaker die er is. Maar realistisch gezien is bijhouden een stuk saaier en moeilijker vol te houden.
woensdag 18 december 2024 om 13:00
Ik heb tot m’n 30e niet geweten dat ik adhd had en heb me altijd anders gevoeld. Ik kwam vooral in de problemen toen ik kinderen kreeg, maar tijdens studies heb ik er achteraf veel last van gehad. Iedereen zegt dat je jezelf moet zijn, maar als je veel moeite hebt met op tijd komen, schoonmaken en concentreren dan hebben mensen echt wel commentaar. Voor mij was de diagnose heel erg erg verhelderend en ik heb veel aan specifieke tips gehad. Heb namelijk alle andere tips al 25 jaar geprobeerd. Bijna niemand weet dat ik het heb want mensen in m’n omgeving vinden een “label” onzin. Ik hoef niet bij een groep of iets te horen, maar uiteindelijk heb ik gewoon adhd waar ik mee moet dealen. Ik heb waarschijnlijk ook autisme vermoed ik, maar daar loop ik niet tegenaan dus daar doe ik niks mee. Al is het handig om te weten van mezelf dat ik niet goed tegen veranderingen kan.NomenNesci0 schreef: ↑18-12-2024 11:17Mijn brein lijkt heel veel op dat van mijn familie met adhd. Toch heb ik het niet. Ik vind het persoonlijk jammer dat mensen zichzelf zo onderscheiden, want ik denk dat er heel veel meer mensen zijn die tegen problemen aanlopen en geen etiketje hebben. En er zijn er hier ook met adhd voor wie hele andere oplossingen werken. Kortom, mijn punt is, kijk naar wat voor jou werkt en niet naar je etiketje.
Ik vind het vooral vervelend dat vooral mensen die dit niet meemaken vinden dat een label onzin is. Hoe kan je dat weten? De meeste mensen die ik ken vinden het een opluchting doordat ze nu gerichte oplossingen en hulp kunnen krijgen. Als je er geen last van heb doen de meesten er namelijk niks mee.
Je geeft trouwens aan dat je geen adhd hebt maar wel veel op familie lijkt. Heb je je laten testen? (Oprechte vraag).
woensdag 18 december 2024 om 13:13
woensdag 18 december 2024 om 14:39
Ja, daar ben ik de TO dan eindelijk. Ik was van plan om op iedereen persoonlijk te reageren omdat ik het waarnaar dát iedereen reageert maar met inmiddels 67 reacties wordt dat wel een beetje teveel van het goede.
Veel tips gelezen, van veel heb ik het t-shirt al maar ook nog wel wat nieuwe tips die ik kan uitproberen. Niet geschoten is altijd mis toch?
Ook veel reacties mbt acceptatie en dat is ook wel een dingetje bij mij hoor, ik vind dat erg lastig. Ik denk dat ik veel dingen in wel geaccepteerd hebt maar er ook altijd een jaar maar achter aan dus eigenlijk niet echte acceptatie.
Ik wil in mijn volgende reactie wel één specifieke reactie quoten en daarop reageren want die is wel erg treffend in mijn geval.
Veel tips gelezen, van veel heb ik het t-shirt al maar ook nog wel wat nieuwe tips die ik kan uitproberen. Niet geschoten is altijd mis toch?
Ook veel reacties mbt acceptatie en dat is ook wel een dingetje bij mij hoor, ik vind dat erg lastig. Ik denk dat ik veel dingen in wel geaccepteerd hebt maar er ook altijd een jaar maar achter aan dus eigenlijk niet echte acceptatie.
Ik wil in mijn volgende reactie wel één specifieke reactie quoten en daarop reageren want die is wel erg treffend in mijn geval.
woensdag 18 december 2024 om 15:00
Dank je Bijtje voor deze reactie. Bij mij speelt er zeker meer dan ‘gewoon slordig zijn’. Een laag zelfbeeld staat daarbij denk ik wel op de 1e plek, komt ook voort uit mijn onveilige jeugd met een narcistische moeder . Ik ben enig kind en ik was het ‘gouden’ kind naar anderen toe, werd altijd opgehemeld met niet bestaande kwaliteiten, opleidingen, baantjes etc. en binnenshuis was ik altijd het ‘slechte kind c.q. het zwarte schaap’. Mijn vader is een lieve man maar kwam nooit voor mij of zichzelf op en werd ook altijd gekleineerd, afgesnauwd en uitgescholden. Ik ben in behandeling bij een psycholoog hiervoor maar pas na vele, vele jaren. Al die jaren heb ik een masker naar de buitenwereld opgehouden, kop in het zand en maar doorgaan en de clown uithangen naar buiten toe.bijtie schreef: ↑18-12-2024 10:18Ik denk dat bij veel mensen met ADHD specifieke factoren een rol spelen die het anders maken dan "gewoon slordig zijn" zoals een laag zelfbeeld, faalangst, concentratieproblemen, onrust, impulsiviteit, tijdblindheid, waardoor je riskeert om het repertoire van mislukkingen nog verder uit te breiden als je zomaar met methoden begint zoals discipline, regelmaat, planningen en schema's. Meesten van ons hebben al een leven lang proberen het beter te doen, falen en kontschoppen achter de rug en dat begon soms al in groep 3.
Was voor mij ook wel een acceptatieproces, ik heb altijd geweigerd te geloven dat ik iets niet zou kunnen "omdat ik ADD zou hebben" het was voor mij maar een naampje. Dus wel altijd met de gebruikelijke tips en trucs geprobeerd te werken, maar inmiddels heb ik van een coach/ervaringsdeskundige ADD specifieke tips gekregen die toch wel veel beter werken. Die overigens ook zouden kunnen werken voor iemand zonder ADD, dat denk ik wel.
Heb daarnaast ook nog aardige traumatische gebeurtenissen meegemaakt (moord, meerdere zelfmoorden in omgeving, een vermissing, nare relaties, een zwaar auto ongeluk, aantal miskramen en zo kan ik nog wel even doorgaan).
Ik las ooit iets over de gevolgschade van adhd (denk aan mislukkingen, gevoel van falen, laag zelfbeeld, depressies etc) . Wat ik over die gevolgschade wilde zeggen weet ik nu alleen niet meer
Sorry, het is nogal een klaagzang geworden allemaal, was niet de bedoeling.
Maar goed, acceptatie van de adhd is echt wel een ding voor mij, waarom lukt zoiets simpels als het huishouden bijhouden mij nou gewoon niet? Andere adhd dingen heb ik wel geaccepteerd en ik zie ook wel positieve kanten van mijn adhd maar dit blijft een enorm ding op een of andere manier. Het lijkt ook wel een soort vicieuze cirkel, doordat het me niet lukt voel ik me weer een loser en schuldig en dan voel ik me somber/depressief en so on, so on.
woensdag 18 december 2024 om 15:10
Doe vooral een klaagzang! Ik denk dat je je gevoelens juist veel meer mag gaan uiten, als je zo'n verleden hebt. Het is jouw verhaal en je gevoelens zijn legitiem.Palma1 schreef: ↑18-12-2024 15:00
Sorry, het is nogal een klaagzang geworden allemaal, was niet de bedoeling.
Maar goed, acceptatie van de adhd is echt wel een ding voor mij, waarom lukt zoiets simpels als het huishouden bijhouden mij nou gewoon niet? Andere adhd dingen heb ik wel geaccepteerd en ik zie ook wel positieve kanten van mijn adhd maar dit blijft een enorm ding op een of andere manier. Het lijkt ook wel een soort vicieuze cirkel, doordat het me niet lukt voel ik me weer een loser en schuldig en dan voel ik me somber/depressief en so on, so on.
Gevoelens zijn ook ons kompas. Ik heb diep moeten graven om ze allemaal weer te kunnen voelen en te leren daar naar te luisteren ipv wat moet of hoe ik vind dat ik moet zijn. Dit staat vaak haaks op elkaar in realiteit.
Het laatste, die vicieuze cirkel, is herkenbaar en waar ik ook hulp bij heb gevraagd, want ik merkte dat ik de cirkel wel kon doorbreken puur op kracht - maar ik weet dat die kracht en energie met het verstrijken der jaren zullen verminderen. Tegen de tijd dat je 72 bent wil je niet meer hoeven vechten om dagelijkse dingetjes rond te breien. Met zo'n jeugd heb je al genoeg gestreden.
Accepteren van mezelf, mijn échte zelf vind ik ook heel moeilijk. Acceptatie klinkt leuk maar het kan een heel rouwproces in gang zetten. Als je altijd aan het overleven bent geweest zeker.
woensdag 18 december 2024 om 15:33
Ik denk dat het komt omdat je (ik in ieder geval, ik heb ADD) heel vaak tips krijgt van mensen die 'ook wel een beetje dezelfde problemen hebben' en dan lukt het nog steeds niet. En dan faal je extra hard, want die ander kan het toch ook. En dan word er nog weer naar gevraagd, zeg, gaat het beter met die tips. En dan komen er nog meer tips. Het geeft gewoon zo'n rotgevoel.NomenNesci0 schreef: ↑18-12-2024 11:20Ik zeg net dat ik het probleem begrijp, want ik heb exact last van hetzelfde. Ongefocust, chaotisch, moeite met structureren, van de ene chaos naar de andere chaos lopen. Tenzij ik in een staat van (hyper) focus kom, dan lukt het wel.
De dingen die je opnoemt, die problemen heb ik ook wel, maar dat is het grootste probleem niet. Het grootste probleem voor mij is die enorme drempel die ik maar niet over kom. Het is middag en ik heb niets gedaan. Helemaal niets.
Had ik maar wat op een chaotische manier gedaan zonder focus. Het lukt me gewoon niet. En dat is totaal niet uit te leggen waarom dat zo is. Hoe vaak ik zinnen te horen krijg die beginnen met, "kun je niet gewoon" of "als je nu eens". Het lukt niet!! En ik kan het niet uitleggen waarom niet. Het lijkt onwil, of luiheid. Ik heb echt werkelijk alle trucjes en tips al geprobeerd, ik weet al heel lang dat ik ADD heb.
Dus ik denk dat er daarom zo op wordt gereageerd, het is gewoon pijnlijk, je krijgt zo vaak te horen, ohh, daar loop ik ook tegenaan en dan doe ik zus en zo.
ADD is meer dan alleen dat chaotische ongeorganiseerde stukje, dat is voor mij echt het minst vervelende symptoom.
woensdag 18 december 2024 om 15:33
Phoe, wat raken jouw reacties (ook tegen anderen mensen in dit topic) en ook weer deze reactie mij ontzettend!!bijtie schreef: ↑18-12-2024 15:10Doe vooral een klaagzang! Ik denk dat je je gevoelens juist veel meer mag gaan uiten, als je zo'n verleden hebt. Het is jouw verhaal en je gevoelens zijn legitiem.
Gevoelens zijn ook ons kompas. Ik heb diep moeten graven om ze allemaal weer te kunnen voelen en te leren daar naar te luisteren ipv wat moet of hoe ik vind dat ik moet zijn. Dit staat vaak haaks op elkaar in realiteit.
Het laatste, die vicieuze cirkel, is herkenbaar en waar ik ook hulp bij heb gevraagd, want ik merkte dat ik de cirkel wel kon doorbreken puur op kracht - maar ik weet dat die kracht en energie met het verstrijken der jaren zullen verminderen. Tegen de tijd dat je 72 bent wil je niet meer hoeven vechten om dagelijkse dingetjes rond te breien. Met zo'n jeugd heb je al genoeg gestreden.
Accepteren van mezelf, mijn échte zelf vind ik ook heel moeilijk. Acceptatie klinkt leuk maar het kan een heel rouwproces in gang zetten. Als je altijd aan het overleven bent geweest zeker.
Ik moet er van huilen. En dat is niet perse slecht, integendeel want ik ben vooral goed in het tegenhouden van tranen/emoties en als ze dan toch eens ontsnappen dan moet het vooral heel snel weer stoppen van mijzelf.
Het lukt me niet om hier verder op te reageren want eng die gevoelens en emoties tonen al is het op een anoniem forum. Doodeng maar ook wel een soort van fijn. Dubbel ‘eng’ eigenlijk want de manier waarop jij je verwoord zoals je het bijvoorbeeld over je échte zelf hebt … ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar het lijkt jij woorden aan mijn gevoel geeft. Ik vind het sowieso moeilijk om mij gevoelens te beschrijven. Of om te voelen an sich, ik zit vooral altijd in mijn overvolle hoofd maar das niet echt gek als adhd’er.
Ik ben nog wel benieuwd naar jouw specifieke tips die je van jouw (adhd?)coach/begeleider hebt gekregen. En wat je uit die begeleiding hebt gehaald en waar het je mee heeft geholpen etc.
Wil trouwens anderen ook bedanken voor jullie reacties, zoals ik al aangaf waardeer ik die ook!
woensdag 18 december 2024 om 15:42
Dit ja! Die onoverkomelijke drempel, weer zoveel tijd poef weg en nog steeds die zooi in huis en hoofd. En idd al die tips die maar niet werken en ik me een nog grotere mongool voel want zo moeilijk is het toch allemaal niet? Maar idd … het lukt gewoon niet!!! Stapels adhd-boeken heb ik hier liggen en soms werken dingen wel. Voor 3 dagen ofzo …Pianissimo schreef: ↑18-12-2024 15:33Ik denk dat het komt omdat je (ik in ieder geval, ik heb ADD) heel vaak tips krijgt van mensen die 'ook wel een beetje dezelfde problemen hebben' en dan lukt het nog steeds niet. En dan faal je extra hard, want die ander kan het toch ook. En dan word er nog weer naar gevraagd, zeg, gaat het beter met die tips. En dan komen er nog meer tips. Het geeft gewoon zo'n rotgevoel.
De dingen die je opnoemt, die problemen heb ik ook wel, maar dat is het grootste probleem niet. Het grootste probleem voor mij is die enorme drempel die ik maar niet over kom. Het is middag en ik heb niets gedaan. Helemaal niets.
Had ik maar wat op een chaotische manier gedaan zonder focus. Het lukt me gewoon niet. En dat is totaal niet uit te leggen waarom dat zo is. Hoe vaak ik zinnen te horen krijg die beginnen met, "kun je niet gewoon" of "als je nu eens". Het lukt niet!! En ik kan het niet uitleggen waarom niet. Het lijkt onwil, of luiheid. Ik heb echt werkelijk alle trucjes en tips al geprobeerd, ik weet al heel lang dat ik ADD heb.
Dus ik denk dat er daarom zo op wordt gereageerd, het is gewoon pijnlijk, je krijgt zo vaak te horen, ohh, daar loop ik ook tegenaan en dan doe ik zus en zo.
ADD is meer dan alleen dat chaotische ongeorganiseerde stukje, dat is voor mij echt het minst vervelende symptoom.
woensdag 18 december 2024 om 16:10
Wat mijn ADHD coach voor/met mij deed is naar die gevoelens toe. Helemaal naar het pijnlijke en moeilijke stuk waar je niet kan/wil gaan. Als daar zelfafwijzing zit, is dat een garantie dat je altijd zal blijven vechten tegen jezelf.
Ik heb dus elke sessie alleen maar zitten janken en ben mezelf goed tegengekomen. Paar keer gehad dat de opdrachten me niet lukten omdat ik echt de moed niet had.
Ik kwam erachter dat ik echt niet vriendelijk ben voor mezelf en dat geen levende ziel zou kunnen gedijen onder mijn regime. Maar dat regime opgeven ho maar. Daar zat heel veel angst achter.
Ook geleerd: trots zijn op wat ik wel bereikt heb. Vaak hebben we een laag zelfbeeld en zien we alleen maar overal wat beter had gekund. Tip was om sommige van die verhalen te herschrijven die bij mij in de archiefmap met "gemaakte fouten" zaten. Hele volle archiefmap en de map met "trots" bleek leeg. Ook een copingmechanisme, wees maar niet tevreden want dan verlies je de grip.
Tegenwoordig ben ik nog steeds ongemotiveerd en depressief dus het helpt in die zin niet. Maar ik ben ondertussen ook vriendelijk en liefdevol voor mezelf wanneer dat zo is. Geef daar ruimte aan ipv kontschoppen. Ik zit vandaag al de hele dag in pyjama youtube te kijken ondanks de to do list. Blijkbaar is dat wat het is vandaag.
Maar op de momenten dat ik niet ongemotiveerd en depressief ben komt er veel meer uit. Ik ben weer creatief, heb meer energie, bouw zelfvertrouwen op door dingen aan te gaan die ik eng vind, ontmoet nieuwe mensen, ben bezig met doelen en dromen ipv fuck wat moet ik allemaal nog, wat ben ik een loser.
Op een gegeven moment viel bij mij het kwartje: je kan jezelf aanleren om voor je ADHD brein de omstandigheden te creëren waarin een opwaartse spiraal kan ontstaan.
Daarbij hoort ook vertrouwen in de hele innerlijke wereld in jezelf die je niet kan zien, ook je hormonale processen, slaapkwaliteit, prikkelverwerking, genetische overlevering, opvoeding, pijn en trauma's van je ouders, etc. Stoppen met het veroordelen van wie/wat je toch al bent en waar je niets aan gaat veranderen.
Ik had dat zonder een coach die een perfecte spiegel was, en die steun en empathie te over had nooit gekund. Denk dat dat essentieel is want je kan niet weten wat je niet weet.
Ik heb dus elke sessie alleen maar zitten janken en ben mezelf goed tegengekomen. Paar keer gehad dat de opdrachten me niet lukten omdat ik echt de moed niet had.
Ik kwam erachter dat ik echt niet vriendelijk ben voor mezelf en dat geen levende ziel zou kunnen gedijen onder mijn regime. Maar dat regime opgeven ho maar. Daar zat heel veel angst achter.
Ook geleerd: trots zijn op wat ik wel bereikt heb. Vaak hebben we een laag zelfbeeld en zien we alleen maar overal wat beter had gekund. Tip was om sommige van die verhalen te herschrijven die bij mij in de archiefmap met "gemaakte fouten" zaten. Hele volle archiefmap en de map met "trots" bleek leeg. Ook een copingmechanisme, wees maar niet tevreden want dan verlies je de grip.
Tegenwoordig ben ik nog steeds ongemotiveerd en depressief dus het helpt in die zin niet. Maar ik ben ondertussen ook vriendelijk en liefdevol voor mezelf wanneer dat zo is. Geef daar ruimte aan ipv kontschoppen. Ik zit vandaag al de hele dag in pyjama youtube te kijken ondanks de to do list. Blijkbaar is dat wat het is vandaag.
Maar op de momenten dat ik niet ongemotiveerd en depressief ben komt er veel meer uit. Ik ben weer creatief, heb meer energie, bouw zelfvertrouwen op door dingen aan te gaan die ik eng vind, ontmoet nieuwe mensen, ben bezig met doelen en dromen ipv fuck wat moet ik allemaal nog, wat ben ik een loser.
Op een gegeven moment viel bij mij het kwartje: je kan jezelf aanleren om voor je ADHD brein de omstandigheden te creëren waarin een opwaartse spiraal kan ontstaan.
Daarbij hoort ook vertrouwen in de hele innerlijke wereld in jezelf die je niet kan zien, ook je hormonale processen, slaapkwaliteit, prikkelverwerking, genetische overlevering, opvoeding, pijn en trauma's van je ouders, etc. Stoppen met het veroordelen van wie/wat je toch al bent en waar je niets aan gaat veranderen.
Ik had dat zonder een coach die een perfecte spiegel was, en die steun en empathie te over had nooit gekund. Denk dat dat essentieel is want je kan niet weten wat je niet weet.
woensdag 18 december 2024 om 16:26
Wat ik nu onder controle heb is de was. Ik heb absurd veel kledinghangers gekocht, alles wat kan hangen hoef ik niet te vouwen namelijk. Ik heb ook meerdere kledingrekken gekocht bij ikea. Wat uit de wasmachine komt en kan hangen aan een kledinghanger gaat nat aan een kledinghanger aan het wasrek. Als het droog is dan hoef ik het alleen maar met hanger en al te verplaatsen naar het kledingrek. Automatisch hangt daar aan die kledingrekken wat ik het meest draag op dat moment. Er hangt bij het wisselen van de seizoenen vanzelf een keer teveel op de rekken, en dan verplaats ik een deel naar de kast die dan inmiddels bijna leeg is. Schoon ondergoed en sokken zitten meestal in een wasmand. Soms vouw ik eens wat op en doe het in de kast, maar meestal niet.
En daar ben ik wel tevreden over. Dit is goed genoeg, beter hoeft het niet.
Oja, en voor de ramen heb ik voor de binnenkant van die speciale glasdoeken. Ik gebruik geen schoonmaakmiddel, trekkers, zemen of wat dan ook. Ik gebruik alleen water, en dat doekje. Daar wordt het acceptabel schoon van. Ik doe dit niet zo vaak. Ik hoef niet te eten van een raam. En de buitenkant wordt toch weer vies dus dat doe ik 1x per jaar als het heel warm is en ik zin heb om met water te knoeien. Het regent toch regelmatig, en ik zie geen verschil tussen mijn raam en die van de fanatieke buren op dit moment. Dus ik heb minder energie verspild voor hetzelfde resultaat.
Wat voor mij helpt als ik grote schoonmaak in een ruimte wil doen, is iets nieuws kopen voor die ruimte. Bijvoorbeeld een mooi dekbedovertrek voor de slaapkamer. Dat motiveert om gelijk helemaal los te gaan op die ruimte, en dan is het in de avond net een plaatje uit een woonmagazine.
En daar ben ik wel tevreden over. Dit is goed genoeg, beter hoeft het niet.
Oja, en voor de ramen heb ik voor de binnenkant van die speciale glasdoeken. Ik gebruik geen schoonmaakmiddel, trekkers, zemen of wat dan ook. Ik gebruik alleen water, en dat doekje. Daar wordt het acceptabel schoon van. Ik doe dit niet zo vaak. Ik hoef niet te eten van een raam. En de buitenkant wordt toch weer vies dus dat doe ik 1x per jaar als het heel warm is en ik zin heb om met water te knoeien. Het regent toch regelmatig, en ik zie geen verschil tussen mijn raam en die van de fanatieke buren op dit moment. Dus ik heb minder energie verspild voor hetzelfde resultaat.
Wat voor mij helpt als ik grote schoonmaak in een ruimte wil doen, is iets nieuws kopen voor die ruimte. Bijvoorbeeld een mooi dekbedovertrek voor de slaapkamer. Dat motiveert om gelijk helemaal los te gaan op die ruimte, en dan is het in de avond net een plaatje uit een woonmagazine.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
