ADHD en huishouden

NomenNesci0 schreef: ↑

18-12-2024 21:34

Ja, op advies van familie laten testen. Geen adhd dus. Zus en broer hebben wél ADHD. En vliegen beiden als een soort stuiterwolk door hun huishouden en knetteren er doorheen. Stilzitten is er niet bij.

En onderhand zijn zoveel mensen neuro divers, dat het labeltje ook niet zoveel meer zegt. Je bent eerder een van de vele varianten die er op de wereldbol lopen en iedereen heeft zo z'n eigen (combinatie van) uitdagingen. Waaronder ik dus met mijn chaotische brein dat 50 tabbladen tegelijk open heeft staan en vaak niet weet waar ik moet beginnen.

Waar ik maar mee wil zeggen, mensen komen in allerlei varianten en gradaties. Er is niet maar is soort neuro divers en een soort neuro typisch mens voor wie de regeltjes opgaan. Ik denk dat je hier vooral adhders treft die het herkennen en niet degenen die er geen moeite mee hebben.

De adhd schoonmaaktips zouden iig niks doen voor mijn man. Die heeft juist een vaste dag en vast schema en loopt dat trouw door zonder uitstelgedrag en ook zonder zich af te laten leiden (ook getest en wel ADHD).

Ik kan hier niet zoveel mee. Als ik eerder gediagnosticeerd was dan had me dat een hoop ellende op mijn werk bespaard. Vroeger had je geen autisme-spectrum en je was gewoon een druk kind. Ik heb gelukkig nu duidelijkheid maar het komt op dit moment bij mij allemaal heftig binnen. Het echte werk begint nu d.m.v. therapie.

Mangogo schreef: ↑

19-12-2024 08:09

Ik vind dit een hele vervelende opmerking. Het label heeft mij juist duidelijkheid gegeven en had het jaren eerder willen weten. Het was geen kwestie van niet willen, er zit veel meer achter.

Het is makkelijk om zonder label hier een oordeel over te vellen.

Dit! Het had een hoop van ons veel ellende bespaard. Ik zit op dit moment ook flink te balen over gemiste kansen. Soms zeggen mensen "je moet je gewoon ertoe zetten" maar dan snappen ze kennelijk niet hoe ons brein werkt.

MadameBijoux schreef: ↑

20-12-2024 10:39

Dit! Het had een hoop van ons veel ellende bespaard. Ik zit op dit moment ook flink te balen over gemiste kansen. Soms zeggen mensen "je moet je gewoon ertoe zetten" maar dan snappen ze kennelijk niet hoe ons brein werkt.

Nou echt hè. Precies de reden waarom we ook voor onze oudste zoon in groep 4 al begeleiding hebben gezocht. En juist toen we evaluatiegesprek hadden nav de onderzoeken werd ik er gewoon emotioneel van. Mijn scores zouden qua intelligentie en focus waarschijnlijk overeenkomstig zijn geweest aan die van hem nu en dat had veel kunnen schelen als daar op was ingespeeld.

Nu gaan ze nog niet doortesten op adhd, maar gaat hij wel begeleiding krijgen bij zijn concentratie, impulsiviteit en prikkelverwerking met daarnaast hopelijk meer uitdaging in vorm van plusonderwijs.

Ik heb hetzelfde. Pas als volwassene gediagnosticeerd en eigenlijk nog steeds niet de juiste hulp gekregen. Ik heb daardoor zoveel dingen gemist.
Het is me eindelijk gelukt om mijn puberdochter te laten diagnosticeren, nadat jarenlang niemand me serieus genomen heeft. Nu kan zij wel de juiste hulp krijgen om haar diploma´s te halen, fijn werk te krijgen, maar bovenal alle tijd om om te leren gaan met haar symptomen, zodat zij zichzelf wel kan accepteren. Daar gaat ze in alle fases van haar leven zoveel baat bij hebben en dat heeft dan zijn weerslag weer op eventueel volgende generaties.

Vandaag is alles gelukt wat ik wilde doen. Ik zat wel een half uur op het forum terwijl ik me had voorgenomen het pas later te doen,maar in ieder geval niet zoals een tijd geleden een heel uur en dan rennen en vliegen om alles te kunnen doen en dat gevoel is dan niet prettig. Hoop dat dit zo blijft. Vandaag naar de sportschool geweest,medicijnen voor mijn vriend opgehaald,de was opgevouwen,beha´s met de hand gewassen,kerstkaarten geschreven en op de brievenbus gedaan. Als het wel gebeurt en dingen niet gaan zoals ze moeten dan probeer ik tegen mezelf te zeggen ´volgende keer beter en je hebt het in ieder geval geprobeerd´,dit om de druk eraf te halen.

Mangogo schreef: ↑

20-12-2024 11:41

Nou echt hè. Precies de reden waarom we ook voor onze oudste zoon in groep 4 al begeleiding hebben gezocht. En juist toen we evaluatiegesprek hadden nav de onderzoeken werd ik er gewoon emotioneel van. Mijn scores zouden qua intelligentie en focus waarschijnlijk overeenkomstig zijn geweest aan die van hem nu en dat had veel kunnen schelen als daar op was ingespeeld.

Nu gaan ze nog niet doortesten op adhd, maar gaat hij wel begeleiding krijgen bij zijn concentratie, impulsiviteit en prikkelverwerking met daarnaast hopelijk meer uitdaging in vorm van plusonderwijs.

Fijn dat je zoon al begeleiding heeft! Het is goed dat ze tegenwoordig zoveel meer weten dan vroeger. Het is gewoon heftig om te moeten beseffen dat je tussen wal en schip kunt vallen. Dat je daar emotioneel van werd dat snap ik volkomen. Same here,periode van rouw. Maar ik wil
uiteraard ook kijken naar die dingen die wel goed zijn gegaan en nog steeds goed gaan. Ja inderdaad,onze intelligentie en focus zijn overeenkomstig. Sommige werkgevers dachten dat ik het erom deed. 20 jaar geleden ging ik het nog geloven ook. Fijn om te lezen dat je zoon
begeleiding krijgt! Wat is plusonderwijs?

Bambam schreef: ↑

20-12-2024 14:56

Ik heb hetzelfde. Pas als volwassene gediagnosticeerd en eigenlijk nog steeds niet de juiste hulp gekregen. Ik heb daardoor zoveel dingen gemist.
Het is me eindelijk gelukt om mijn puberdochter te laten diagnosticeren, nadat jarenlang niemand me serieus genomen heeft. Nu kan zij wel de juiste hulp krijgen om haar diploma´s te halen, fijn werk te krijgen, maar bovenal alle tijd om om te leren gaan met haar symptomen, zodat zij zichzelf wel kan accepteren. Daar gaat ze in alle fases van haar leven zoveel baat bij hebben en dat heeft dan zijn weerslag weer op eventueel volgende generaties.

Dat lees ik inderdaad steeds vaker,dat mensen vastlopen,soms ook op hun werk en dan als volwassene pas worden gediagnosticeerd. Een hoop
zijn al in de 30,40,50 en de oudste die ik gelezen heb,is in de 70. Ik vroeg me altijd af waarom ik soms anders deed of zo gauw van slag was. Nu snap ik waarom dat zo is. Wat naar om te lezen dat niemand je serieus genomen heeft! Dat had zeker bij velen een hoop gescheeld. Fijn dat je puberdochter eindelijk haar diagnose heeft! Acceptatie is zo belangrijk en beslist niet makkelijk.

Voor mij is het "label" ook een verademing, wat had ik het graag eerder geweten. Ik heb het altijd op mijn karakter gegooid en dat heeft mijn zelfvertrouwen niet geholpen. Daarnaast een eetstoornis ontwikkeld, op zich staand, maar waarschijnlijk wel gesaboteerd door de adhd en het gebrek aan zelfvertrouwen.

Het schoonmaken vind ik ook echt een ding. Ik huur wel iemand in 1x per week. Maar toen ik dat niet kon betalen was het enige wat mij hielp mensen uitnodigen. Klinkt raar maar de stok achter de deur dat er mensen zouden langskomen gaf mij motivatie om schoon te maken.

Poeszie schreef: ↑

19-12-2024 09:46

Als mensen het over "label" of "etiket" hebben, dan zegt het vaak al veel over hoe ze over het onderwerp denken. Ik hoorde het laatst ook iemand tegen mij zeggen; "waarom ik nou zo'n etiket nodig had"; gevolgd met de woorden die ik ook al mijn hele leven hoor; "kun je niet gewoon..." Nee, dat kan dus niet gewoon helaas.

Een label geeft duidelijkheid. Ik krijg soms goed bedoelde adviezen maar die neem ik alleen aan van mijn vriend (die mogelijk ook autisme heeft omdat hij zich in een hoop dingen herkent)en van mijn familie en vrienden. Maar d.m. van therapie wil ik leren bepaalde dingen wat meer van me af te laten glijden want mensen die ongevraagd adviezen geven,of zoals in jouw geval dat ze vragen waarom je zo een label nodig hebt,die blijf je
helaas houden.

Bo-Katan schreef: ↑

19-12-2024 10:14

Is het ook.
Als ik mensen, soms met veel moeite vertelt dat ik autisme heb is regelmatig de reactie: iedereen is wel een beetje autistisch.
Zo vervelend. Ik heb er nl wel veel last van.

Maar goed, dat is niet voor dit topic verder.

Wat een vreemde reactie van mensen en kort door de bocht! Ik snap dat je daar last van hebt,je niet serieus genomen voelt. Hier een dubbele diagnose en ik kreeg pas nog te horen dat ik geen autisme kan hebben omdat ik mensen aankijk. Als ik me prettig voel dan maak ik blikcontact. Maar als ik me onprettig voel dan kijk ik weg. En het zegt meer over hun dan over jou.

Ff een vraag hier: Ik heb niet alles gelezen en mogelijk is de vraag al gesteld. Maar hebben sommigen van jullie een schema,b.v. dat je op een vaste dag en tijdstip een bepaalde huishoudelijke klus doet? Ik zelf moet af en toe schuiven,maar schrijf het dan op zodat ik het niet vergeet.

Ik heb geen ADD, maar wel NAH. Wat mij heel erg heeft gehopen is ergo therapie en werken met een agenda, op mijn telefoon met geluid. Dus bliep en taak en meteen. Heeft echt veel moeite gekost om daaraan te wennen, maar nu gaat het goed. De mevrouw van de Ergo heeft jaren geleden die agenda met me gemaakt. Nu voeg ik zelf dingen toe of mijn man. Maar goed als die telefoon uitvalt, zou het hier in ieder geval helemaal misgaan.

Ik vergeet nooit klusjes, ze zitten allemaal in mijn hoofd en dat wordt soms echt vol. Vandaag een goede dag want ik heb de gang opgeruimd. Er zijn vier jassen en ongeveer 15 paar schoenen weg gegaan. Oh en ook nog 15 schoenendozen plat gemaakt en gebundeld om weg te brengen. Nu heb ik dus helemaal geen dozen meer in huis, dus mocht ik er toch een nodig hebben, heb ik pech. Omdat we vaak dingetjes op de open trap leggen die er dan achter vallen, heb ik nog twee envelopjes met verjaardagsgeld van mijn dochter gevonden (januari) en een nieuw oogpotloodje dat ze in het voorjaar heeft gekocht. Het ging nog wel een paar keer ‘mis’, omdat ik die dingen fotografeerde, met mijn telefoon, dan even Instagram bekijk en voor je het weet ben je een half uur verder. Toen ik iets uit de keukenkast pakte, vond ik iets wat over de datum was. In de opruimflow wilde ik ook gelijk dat kastje ordenen, maar ik heb me weer terug naar de gang weten te bewegen
Morgen de huiskamer opruimen. Dat is nodig omdat ik de kerstboom wil neerzetten en dat niet in een chaos wil doen.

Oh nee, ik haat schema's en taakjes. Dat ik lekker een bankaardappel ben of lig lekker onder de dekens en ik krijg een melding of zie op een schema dat ik vandaag de wc moet poetsen. Alle levenslust ontgaat me als ik eraan denk alleen al.

MadameBijoux schreef: ↑

20-12-2024 17:33

Fijn dat je zoon al begeleiding heeft! Het is goed dat ze tegenwoordig zoveel meer weten dan vroeger. Het is gewoon heftig om te moeten beseffen dat je tussen wal en schip kunt vallen. Dat je daar emotioneel van werd dat snap ik volkomen. Same here,periode van rouw. Maar ik wil
uiteraard ook kijken naar die dingen die wel goed zijn gegaan en nog steeds goed gaan. Ja inderdaad,onze intelligentie en focus zijn overeenkomstig. Sommige werkgevers dachten dat ik het erom deed. 20 jaar geleden ging ik het nog geloven ook. Fijn om te lezen dat je zoon
begeleiding krijgt! Wat is plusonderwijs?

Orthopedagoog wil kijken wat er eventueel qua plusklassen mogelijk is op school. Dus wat voor meer uitdagende stof er mogelijk is. Uit zijn IQ- test bleek ook dat hoe moeilijker de opdracht, hoe beter hij het deed. Hij haakt af als het te makkelijk is terwijl ze dat natuurlijk kunnen interpreteren als hij kan het niet.

Nu heb ik mijn middelbare en studie redelijk makkelijk gehaald, maar mijn oudere broer had zeker baat gehad bij een diagnose in zijn pubertijd. Die werd toch veel als lui gezien terwijl hij in de basis denk ik een hoger IQ had dan de meeste.

MadameBijoux schreef: ↑

20-12-2024 18:01

Ff een vraag hier: Ik heb niet alles gelezen en mogelijk is de vraag al gesteld. Maar hebben sommigen van jullie een schema,b.v. dat je op een vaste dag en tijdstip een bepaalde huishoudelijke klus doet? Ik zelf moet af en toe schuiven,maar schrijf het dan op zodat ik het niet vergeet.

Hebben man en ik wel tijd gehad maar dan verwatert dat weer.

MadameBijoux schreef: ↑

20-12-2024 18:01

Wat een vreemde reactie van mensen en kort door de bocht! Ik snap dat je daar last van hebt,je niet serieus genomen voelt. Hier een dubbele diagnose en ik kreeg pas nog te horen dat ik geen autisme kan hebben omdat ik mensen aankijk. Als ik me prettig voel dan maak ik blikcontact. Maar als ik me onprettig voel dan kijk ik weg. En het zegt meer over hun dan over jou.

Ff een vraag hier: Ik heb niet alles gelezen en mogelijk is de vraag al gesteld. Maar hebben sommigen van jullie een schema,b.v. dat je op een vaste dag en tijdstip een bepaalde huishoudelijke klus doet? Ik zelf moet af en toe schuiven,maar schrijf het dan op zodat ik het niet vergeet.

Wat een lieve reactie.
Het voelt vooral heel erg dat men mijn klachten en problemen waar ik tegenaanbod bagatelliseert, want iedereen is immers wel een beetje autistisch .
Ik ben dus ook erg selectief aan wie ik mijn diagnose vertel.

Antwoord op je vraag: ik werk niet met lijstjes voor het schoonmaken. Dat geeft mij juist meer stress als het niet lukt als ik me weer eens niet lekker voelt. Dat ik dan mijn lijstje niet kan afwerken.
Hushouden is een van de dingen die bij mij wel goed gaan.

Hier werken lijstjes en schema’s ook averechts, in die zin dat alles wat betreft structuur en routine al weerstand oproept. Dus zonde om vervelende klusjes ook nog aan iets vervelends te verbinden zeg maar.

Hoewel ik het echt vreselijk vind om mensen in huis te hebben, is visite altijd wel een stok achter de deur die werkt. Daarnaast 1 kamer in huis (in mijn geval kleine woonkamer) die altijd redelijk opgeruimd is. Niet stofvrij en zeker niet spic en span, maar troepjes bewaar ik zoveel mogelijk voor de gang, keuken en eigenlijk alle andere kamers

Yavanna schreef: ↑

20-12-2024 17:39

.....het enige wat mij hielp mensen uitnodigen. Klinkt raar maar de stok achter de deur dat er mensen zouden langskomen gaf mij motivatie om schoon te maken.

Heeft mij ook heel lang geholpen. Maar aan de andere kant vermeed ik ook anderen uit te nodigen en gebeurde er nog niks. Nu met kinderen is het lastiger omdat die vriendjes meenemen en ouders hen op komen halen. Vind ik wel lastig

Mangogo schreef: ↑

20-12-2024 20:14

Hebben man en ik wel tijd gehad maar dan verwatert dat weer.

Hier moeten we het ook regelmatig omgooien qua klussen in huis. Te lang hetzelfde wordt te saai. Dus dan doe ik weer een paar maanden de boodschappen. Of ben ik hoofd was (dat laatste red ik helaas niet zo goed als mijn man).

Bedankt voor jullie reacties! Ik ga ff niet iedereen kwoten en doe het ff zo.

Ik heb hier zelf geen schema maar ik was benieuwd of sommigen van jullie dat wel hebben. Sommige mensen hebben ook een planner. Natuurlijk werkt niet voor iedereen alles.

Zo heb ik b.v. wel een agenda waar ik alle verjaardagen en afspraken in heb staan want anders vergeet ik ze en als ik het niet opschrijf dan blijft het in mijn hoofd ronddraaien. Als er teveel op me afkomt verlies ik het overzicht en wordt het flink chaotisch in mijn hoofd.

Zo heb ik vorige week een A4 papier gepakt omdat ik moest switchen bij de huishoudelijke taken en ik afspraken in heb moeten schuiven. Vorige week ingedeeld in datum en dag van de week,dus wat er die dag precies moest gebeuren tot aan het detail toe zoals b.v. dinsdag cadeaus kopen voor mijn vriendinnen en dat op tijd doen.

Woensdag een groot gedeelte van de huishoudelijke klusjes gedaan,de boodschappenlijsten met grote letters gemaakt (dit i.v.m. oogdruppels die ik donderdag toegediend zou krijgen voor mijn oogonderzoek,anders kon ik niets meer lezen,oogonderzoek was ok trouwens),dan woensdag nog naar een vriendin toe,kledingwissel al woensdag avond i.v.m. tijdgebrek donderdag.

Voor donderdag gelijk na opstaan uitgestippeld hoe ik voor mijn 2 afspraken aan moest reizen,opschrijven wat ik allemaal mee moest nemen,tussen de 2 afspraken door boodschappen doen,thuis boodschappen inruimen en boterhammen en drinken meenemen (het werd uiteindelijk een baguette dat ik in het ziekenhuis kocht i.v.m. tijdgebrek),in de avond kerstcadeaus op internet uitzoeken en doorgeven aan mijn vriend en naar zijn wensen vragen en alles bestellen. Vrijdag sporten,naar een vriendin toe,cadeau niet vergeten en in de avond kerstmarkt. 2
dingen gingen vrijdag niet door. Eentje deze week ingehaald.

Het overzicht hielp me wel omdat de week indeling anders was dan normaal en ik anders in chaos was verzand. Het was wel ff knutselen en het papiertje heb ik 3 keer herschreven. Door mijn autisme heb ik structuur nodig maar door mijn ADHD vind ik structuur ook weer saai. Het is erg tegenstrijdig. Ik zal zelf moeten kijken of een schema op de duur voor mij werkt of niet,maar ik was ff benieuwd naar de ervaringen hier. Bij het boodschappen doen heb ik wel altijd een lijst nodig omdat ik anders een derde van de dingen vergeet.

Sorry vanwege mijn chaotische tekst! Ik zal ff op jullie post´s antwoorden.

redhead70,met geluid dat zou voor mij niet werken. Ik schiet dan snel omhoog zodra ik een geluid hoor en moet dan gelijk kijken. Wat is NAH?

bijtje,je moet doen wat voor jou het beste werkt. Ik ben zelf nog zoekende en wil wat dingen proberen.

Mangogo,het valt me inderdaad op dat mensen het vaak fout interpreteren als ´iets wat iemand niet kan of dat degene geen interesse heeft´,bij een saaie taak,herkenbaar. Bij een moeilijkere taak moet je meer focussen. Het is goed dat er plusklassen zijn en ik duim voor jullie dat hij een hoop goede mogelijkheden mag krijgen. Vervelend dat ze je broer als lui zagen,onterecht gewoon want ook over mij zeiden ze dat op school dat ik ongeinteresseerd was en altijd afgeleid. Wat een schema betreft zo begrijp ik dat dit niet voor iedereen werkt.

Bo-Katan,graag gedaan! We zijn er om elkaar te steunen. Ik snap volkomen dat zulk soort opmerkingen hard bij je binnenkomen. Onze hersenen werken anders en we lopen tegen dingen aan maar dat maakt ons niet raar of dergelijke. Ik kreeg op mijn werk wel eens te horen dat ik een naar mens was omdat ik gauw afdwaalde,mijn communicatie overheersend was,te langzaam was,men zag het toen anders,heel pijnlijk. Nu dat ik mijn diagnoses heb,weet ik waar dit door komt. Fijn dat het huishouden bij jou zonder lijstjes werkt! Ff offtopic: Wat betekent je nick?

TeddyB,ik vind het zelf ook lastig. Het idee en de vraag over het schema kwam in me op toen ik het las in een boek over een vrouw die zelf autisme en ADHD heeft. Voor haar werkt het,maar wat voor haar werkt hoeft voor een ander niet te werken. Ik weet nog geen eens of het voor mij werkt. Vorige week wel,maar dat was omdat ik heel veel in moest schuiven en ik alle details nodig had voor het overzicht. Nu moet ik ff zelf kijken wat voor mij wanneer het beste werkt. Visite is trouwens voor mij ook een stok achter de deur. Bij ons is alles altijd spic en span. Mijn vriend hecht net als ik veel aan orde en netheid. Ik wordt gauw afgeleid door stof en een plek op de grond. Die moet dan meteen weg. Een vriendin zei nog pas tegen me ´je huis is zo schoon dat je hier van de grond kunt eten´. Heeft je visite trouwens de neiging om mee te helpen als je de tafel opruimt?

Madamebijoux, goed bezig! Het is ook gewoon een beetje uitproberen wat werkt denk ik, en accepteren dat de ene keer X werkt en de andere keer Y. En soms helpt even niks, en dan er maar op vertrouwen dat er wel weer een Z voorbij komt in je leven die weer even werkt.
Wat betreft visite: die heb ik zo goed als nooit vind ik vréselijk, mensen in mijn huis. Als het eens voorkomt dan neem ik me altijd voor om vaker iemand uit te nodigen, als stok achter de deur dus want het helpt wel qua huishouden. Maar in de praktijk vermijd ik het uiteindelijk zoveel mogelijk haha.

@madamebijoux, mijn Nick is een personage uit een serie: the mandalorian. Betekent verder niks.

TeddyB schreef: ↑

21-12-2024 13:16

Madamebijoux, goed bezig! Het is ook gewoon een beetje uitproberen wat werkt denk ik, en accepteren dat de ene keer X werkt en de andere keer Y. En soms helpt even niks, en dan er maar op vertrouwen dat er wel weer een Z voorbij komt in je leven die weer even werkt.
Wat betreft visite: die heb ik zo goed als nooit vind ik vréselijk, mensen in mijn huis. Als het eens voorkomt dan neem ik me altijd voor om vaker iemand uit te nodigen, als stok achter de deur dus want het helpt wel qua huishouden. Maar in de praktijk vermijd ik het uiteindelijk zoveel mogelijk haha.

TeddyB,daar heb je helemaal gelijk in. Het is soms puzzelen hoe iets het beste werkt en iedereen is daar anders in. Ook al gaat het een keertje niet zoals ik wil dan denk ik liever ´je hebt het geprobeerd,volgende keer beter´ in plaats van tegen mezelf te zeggen ´zie je,je kunt het niet.´ Het is
niet altijd makkelijk om zo te denken. Maar ik wil ook trots zijn op kleine successen. Visite heb ik af en toe maar ik plan dingen zoals het geven van
een lunch of een verjaardag altijd 3 weken van tevoren in en ook omdat mijn vriendinnen het ook druk hebben.

Bo-Katan schreef: ↑

21-12-2024 13:47

@madamebijoux, mijn Nick is een personage uit een serie: the mandalorian. Betekent verder niks.

Bedankt voor de informatie!

Ik probeer het altijd te laten zoals het is als er bezoek komt, vind het zo'n onzin dat we allemaal een toneelstuk opvoeren voor elkaar alsof onze huizen netjes zijn en je van de vloer kan eten. Hier ligt meuk en kruimels op de vloer en moet ik soms even een zitplek voor je creëren.
Moet er wel bij zeggen dat mijn huis wel acceptabel is, echt goor wordt het hier niet. Maar de keukentafel ligt wel eens vol. Bezoek heeft altijd iets om naar te kijken terwijl ik thee zet denk ik dan maar.