Psyche
alle pijlers
Alleen voelen in rouwproces
zaterdag 12 mei 2018 om 10:25
Hai allemaal,
Ik zit in een moeilijke fase, een paar weken terug een 2e echo gehad en toen bleek dat het vruchtje na 7 weken was gestopt met groeien.
Ik voelde mij helemaal zwanger. Door pillen vorig weekend de miskraam opgewekt. Het voelt soms onwerkelijk, verdrietig of soms zelfs alsof er niets is gebeurd.
In m’n omgeving lieve reacties van collega’s en vrienden. Alleen 2 goede vriendinnen lijken er echt niets van te snappen. Denken dat je alleen een ongesteldheid hebt en gister kreeg ik een berichtje van de ene van dat proces duurt wel heel lang bij jou en ging vrolijk weer door op een ander onderwerp. Van de ander hoor ik oppervlakkig iets. Zij weten nu absoluut niet wat ik door maak.
Het maakt mij nog verdrietiger merk ik. Ik waardeer enorm de mensen die het wel aanvoelen maar merk dat dit me in de weg zit en mij nog verdrietiger maakt. Nu we iets verder zijn in het proces voelt het ook alsof ik er heel alleen in sta.
Ik heb alle begrip dat ze het moeilijk vinden maar het lijkt op gebrek aan empathie.
Hoe kan ik hiermee beter/sterker omgaan?
Ik zit in een moeilijke fase, een paar weken terug een 2e echo gehad en toen bleek dat het vruchtje na 7 weken was gestopt met groeien.
Ik voelde mij helemaal zwanger. Door pillen vorig weekend de miskraam opgewekt. Het voelt soms onwerkelijk, verdrietig of soms zelfs alsof er niets is gebeurd.
In m’n omgeving lieve reacties van collega’s en vrienden. Alleen 2 goede vriendinnen lijken er echt niets van te snappen. Denken dat je alleen een ongesteldheid hebt en gister kreeg ik een berichtje van de ene van dat proces duurt wel heel lang bij jou en ging vrolijk weer door op een ander onderwerp. Van de ander hoor ik oppervlakkig iets. Zij weten nu absoluut niet wat ik door maak.
Het maakt mij nog verdrietiger merk ik. Ik waardeer enorm de mensen die het wel aanvoelen maar merk dat dit me in de weg zit en mij nog verdrietiger maakt. Nu we iets verder zijn in het proces voelt het ook alsof ik er heel alleen in sta.
Ik heb alle begrip dat ze het moeilijk vinden maar het lijkt op gebrek aan empathie.
Hoe kan ik hiermee beter/sterker omgaan?
zaterdag 12 mei 2018 om 10:34
Ik ben er heel open over alleen er wordt niet diep op ingegaan door ze. Of er komen verhalen over anderen of zichzelf. En daarom laat ik het nu ook wat moet ik bekennen.
Als dit gebeurt voel ik me wat rot dus daarom trek ik voor mezelf een grens.
Misschien goed als dit gevoel zo blijft om hulp te zoeken hoe ik hiermee om kan gaan ja.
Als dit gebeurt voel ik me wat rot dus daarom trek ik voor mezelf een grens.
Misschien goed als dit gevoel zo blijft om hulp te zoeken hoe ik hiermee om kan gaan ja.
zaterdag 12 mei 2018 om 10:40
Als het echt zulke goede vriendinnen zijn kun je ze toch wel vertellen over je gevoel en ook over dat je hun mist in dit proces? Misschien is het voor hun niet zo’n ‘big deal’ en snappen ze gewoon niet dat het voor jou een rouwproces is waar je steun bij wilt/ nodig hebt. Dat is voor iedereen anders natuurlijk.
zaterdag 12 mei 2018 om 10:46
Bespreek het met hen. Dat hun reactie je echt verdrietig maakt.Yvon22 schreef: ↑12-05-2018 10:34Ik ben er heel open over alleen er wordt niet diep op ingegaan door ze. Of er komen verhalen over anderen of zichzelf. En daarom laat ik het nu ook wat moet ik bekennen.
Als dit gebeurt voel ik me wat rot dus daarom trek ik voor mezelf een grens.
Misschien goed als dit gevoel zo blijft om hulp te zoeken hoe ik hiermee om kan gaan ja.
Dit is voor veel mensen een erg lastig onderwerp en vaak weet men niet hoe hiermee om te gaan. En dat is prima maar als jij niet aangeeft wat je nodig hebt kunnen ze je niet ondersteunen hierin. Sommige mensen kunnen het gewoon niet aanvoelen wat je nodig hebt of denken het goed te doen door je bijvoorbeeld af te leiden.
Sterkte.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zaterdag 12 mei 2018 om 10:48
Als je zelf nooit zoiets (of uberhaupt iets heftigs) hebt meegemaakt is het wellicht heel moeilijk voor te stellen hoe het is en wat het met je doet. Ik snap dat het echt klote voor jou is, maar je kunt ze het niet geheel kwalijk nemen.
Fijn dat je nog wel andere, lieve mensen om je heen hebt. En dan nog, rouwen is een heel eenzaam proces. Een hele dikke knuffel voor je
Fijn dat je nog wel andere, lieve mensen om je heen hebt. En dan nog, rouwen is een heel eenzaam proces. Een hele dikke knuffel voor je
zaterdag 12 mei 2018 om 10:49
In mijn beleving heb ik dat al wel gedaan maar voel me niet zo gehoord.
Ze hebben ook drukke levens en misschien nu een spiegel hoe de contacten (helaas) zijn geworden?
Al wel eerder ervaren dat je juist wel begrip krijgt uit onverwachte hoek. Dat is dan weer mooi.
Ik wil mezelf niet zo ‘belangrijk’ maken en het erger maken dan het is. Voor mij wel lastig om het zo direct aan te geven:-( Geeft nu ook wel wat spanning.
Ze hebben ook drukke levens en misschien nu een spiegel hoe de contacten (helaas) zijn geworden?
Al wel eerder ervaren dat je juist wel begrip krijgt uit onverwachte hoek. Dat is dan weer mooi.
Ik wil mezelf niet zo ‘belangrijk’ maken en het erger maken dan het is. Voor mij wel lastig om het zo direct aan te geven:-( Geeft nu ook wel wat spanning.
