Psyche
alle pijlers
Alleenstaande moeder, ik zit er doorheen
woensdag 26 december 2018 om 22:54
Ik heb ivm herkenbaarheid een nieuw account aangemaakt. Ik kan wel wat steun en advies gebruiken. Sorry voor het lange verhaal.
Vorig jaar tijdens de jaarwisseling, was ik zwanger van ons tweede kindje. Het zou het jaar zijn waarin ons gezin compleet zou worden...
Ik ben getrouwd en al ruim 10 jaar samen met mijn man. Mijn oudste dochter is 3 en de baby is nu 5 maanden oud. De zwangerschap van de jongste was erg zwaar. Ik kon al snel geen hele dagen meer werken en ik raakte gefrustreerd doordat ik maandenlang letterlijk bijna niets kon. De bevalling was een opluchting en ik keek uit naar de rest van mijn verlof. Een paar weken na de geboorte gaf mijn man aan niets meer voor me te voelen. Relatietherapie zag hij niet zitten, hij moest nadenken over wat hij wilde. Een week later heeft hij zijn spullen gepakt en is hij vertrokken en is vervolgens niet meer teruggekomen.
Van de zorgzame man die hij was is hij veranderd in een kil en keihard persoon. Naar zijn kinderen heeft hij de eerste maanden niet omgekeken, nu doet hij wat meer zijn best om ze te zien. Maar meer dan 2 dagen per week wil hij nu niet, want dat vind hij niet zo praktisch.
Hij loopt enorm te pushen om de scheiding zo snel mogelijk rond te krijgen, hij wil het huis het liefst nu al te koop zetten (terwijl we nog lang niet zo ver zijn dat het einde van de scheiding in zicht is). Alles draait om hem, hij houdt totaal geen rekening met mij en zijn kinderen.
Van mijn omgeving krijg ik weinig steun. Het nieuwtje is er af en met reacties als ‘goh wat ben ik blij dat ik niet in jouw schoenen sta’ kan ik ook niet zoveel.
Het alleen zorgen voor de kinderen valt me zwaar. Met mijn ouders heb ik geen goed contact, ik heb geen goed vangnet om me heen. Alle zorg komt op mij terecht. Ik heb behoefte aan rust! Ik ben alleen nog maar moeder of werknemer. Er is geen tijd voor mezelf.
Hoe gek ik op ze ben, ik zou zo graag even niet willen moederen.
Ik heb op dit moment een tijdelijk contract, de volgende verlenging zou een vast contract zijn. Ik werk 4 dagen per week. Toen we nog samen waren, was dat goed te combineren, nu niet meer. Ik maak me zorgen of het contract verlengd zal worden, erg productief ben ik niet op het moment. Van het idee dat ik ander werk moet gaan zoeken raak ik nog meer in paniek, het is allemaal te veel op het moment. Als mijn contract wel wordt verlengd kan ik goed rondkomen, ik kan financieel op mijn eigen benen staan.
Mijn toekomstige ex-man wil co-ouderschap. Hoe de communicatie nu (niet) gaat zie ik dat totaal niet zitten. Op dit moment weet ik ook echt niet wat het beste zou zijn voor de kinderen.
Verder zie ik op tegen alles wat nog gaat komen, alles wat nog geregeld moet worden, de verkoop van het huis, het vinden van een nieuw huis en de verhuizing, al het verdriet.
Ik weet dat er vrouwen zijn die in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten. Hoe kom ik hier doorheen?
Vorig jaar tijdens de jaarwisseling, was ik zwanger van ons tweede kindje. Het zou het jaar zijn waarin ons gezin compleet zou worden...
Ik ben getrouwd en al ruim 10 jaar samen met mijn man. Mijn oudste dochter is 3 en de baby is nu 5 maanden oud. De zwangerschap van de jongste was erg zwaar. Ik kon al snel geen hele dagen meer werken en ik raakte gefrustreerd doordat ik maandenlang letterlijk bijna niets kon. De bevalling was een opluchting en ik keek uit naar de rest van mijn verlof. Een paar weken na de geboorte gaf mijn man aan niets meer voor me te voelen. Relatietherapie zag hij niet zitten, hij moest nadenken over wat hij wilde. Een week later heeft hij zijn spullen gepakt en is hij vertrokken en is vervolgens niet meer teruggekomen.
Van de zorgzame man die hij was is hij veranderd in een kil en keihard persoon. Naar zijn kinderen heeft hij de eerste maanden niet omgekeken, nu doet hij wat meer zijn best om ze te zien. Maar meer dan 2 dagen per week wil hij nu niet, want dat vind hij niet zo praktisch.
Hij loopt enorm te pushen om de scheiding zo snel mogelijk rond te krijgen, hij wil het huis het liefst nu al te koop zetten (terwijl we nog lang niet zo ver zijn dat het einde van de scheiding in zicht is). Alles draait om hem, hij houdt totaal geen rekening met mij en zijn kinderen.
Van mijn omgeving krijg ik weinig steun. Het nieuwtje is er af en met reacties als ‘goh wat ben ik blij dat ik niet in jouw schoenen sta’ kan ik ook niet zoveel.
Het alleen zorgen voor de kinderen valt me zwaar. Met mijn ouders heb ik geen goed contact, ik heb geen goed vangnet om me heen. Alle zorg komt op mij terecht. Ik heb behoefte aan rust! Ik ben alleen nog maar moeder of werknemer. Er is geen tijd voor mezelf.
Hoe gek ik op ze ben, ik zou zo graag even niet willen moederen.
Ik heb op dit moment een tijdelijk contract, de volgende verlenging zou een vast contract zijn. Ik werk 4 dagen per week. Toen we nog samen waren, was dat goed te combineren, nu niet meer. Ik maak me zorgen of het contract verlengd zal worden, erg productief ben ik niet op het moment. Van het idee dat ik ander werk moet gaan zoeken raak ik nog meer in paniek, het is allemaal te veel op het moment. Als mijn contract wel wordt verlengd kan ik goed rondkomen, ik kan financieel op mijn eigen benen staan.
Mijn toekomstige ex-man wil co-ouderschap. Hoe de communicatie nu (niet) gaat zie ik dat totaal niet zitten. Op dit moment weet ik ook echt niet wat het beste zou zijn voor de kinderen.
Verder zie ik op tegen alles wat nog gaat komen, alles wat nog geregeld moet worden, de verkoop van het huis, het vinden van een nieuw huis en de verhuizing, al het verdriet.
Ik weet dat er vrouwen zijn die in hetzelfde schuitje zitten/hebben gezeten. Hoe kom ik hier doorheen?
donderdag 27 december 2018 om 06:20
Hoi paarsekast,,heel rot om te horen voor je!
Hoe kan het ineens dat hij zo kill is,heeft hij een ander misschien?
Ik zal het er nog eens overhebben met hem,er moet toch een oplossing zijn om jou wat werk uit handen te nemen,i.v.m de kinderen en je werk!
Dat hij niet meewerk moet toch een reden hebben zou je zeggen
In iedergeval veel sterkte gewenst in deze rottijd voor je.
Hoe kan het ineens dat hij zo kill is,heeft hij een ander misschien?
Ik zal het er nog eens overhebben met hem,er moet toch een oplossing zijn om jou wat werk uit handen te nemen,i.v.m de kinderen en je werk!
Dat hij niet meewerk moet toch een reden hebben zou je zeggen
In iedergeval veel sterkte gewenst in deze rottijd voor je.
donderdag 27 december 2018 om 06:46
Wat een heftig verhaal Paarsekast. Het is een hele heftige tijd waarbij je ook nog druk aan het ontzwangeren bent. 
Mijn ex-partner veranderde ook in een kille arrogante man die ik nooit gekend heb. Ik heb voor mijzelf de dingen die moeten gebeuren opgeschreven, dus huis verkopen, andere woning kopen of huren, verhuizen, omzetten bankgegevens enz. Het voordeel is dat het dan ineens heel veel lijkt wat er geregeld moet worden maar dat je wel inzicht hebt en stapje voor stapje kunt gaan werken.
Ik heb mij eerst gefocust op waar ga ik wonen, en wat is financieel haalbaar. Ik ga een huis kopen, dus ik heb gezocht naar financieel adviseur die mij helpt. Aangeeft wat hij nodig heeft en ik lever aan. Loop een jaarbankzaken door, kijk wat omgezet moet worden en/of opgezegd. Toen ik eenmaal uit de verdoofde stand kwam en in aktie kwam voelde ik mij ook sterker worden. Wat betreft co-ouderschap als je dat niet zit zitten doe het dan niet. Als je denkt er samen uit te komen ga je naar een mediator en anders zou ik toch een advocaat adviseren. Wellicht dat jullie een rechtsbijstandverzekering hebben waar dit uit vergoed wordt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd, maar het komt goed.
Mijn ex-partner veranderde ook in een kille arrogante man die ik nooit gekend heb. Ik heb voor mijzelf de dingen die moeten gebeuren opgeschreven, dus huis verkopen, andere woning kopen of huren, verhuizen, omzetten bankgegevens enz. Het voordeel is dat het dan ineens heel veel lijkt wat er geregeld moet worden maar dat je wel inzicht hebt en stapje voor stapje kunt gaan werken.
Ik heb mij eerst gefocust op waar ga ik wonen, en wat is financieel haalbaar. Ik ga een huis kopen, dus ik heb gezocht naar financieel adviseur die mij helpt. Aangeeft wat hij nodig heeft en ik lever aan. Loop een jaarbankzaken door, kijk wat omgezet moet worden en/of opgezegd. Toen ik eenmaal uit de verdoofde stand kwam en in aktie kwam voelde ik mij ook sterker worden. Wat betreft co-ouderschap als je dat niet zit zitten doe het dan niet. Als je denkt er samen uit te komen ga je naar een mediator en anders zou ik toch een advocaat adviseren. Wellicht dat jullie een rechtsbijstandverzekering hebben waar dit uit vergoed wordt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd, maar het komt goed.
Ik doe mijn best
donderdag 27 december 2018 om 06:54
Allereerst een knuffel voor jou. Het lijkt er nu niet op, maar het gaat echt goed komen met jou en de kinderen. Aan de ene kant moet je omgaan met je verdriet en de gevolgen voor de kinderen, maar aan de andere kant moet je nu stappen zetten om je toekomst veilig te stellen. Denk aan huisvesting, je inkomen, de toeslagen, het ouderschapsplan. Eventueel partneralimentatie of voorlopige voorzieningen als jullie inkomens erg veel van elkaar verschillen. Op internet is er veel informatie te vinden, en zelfs model ouderschapsplannen.
Het is veel wat op je af komt nu, naar het is wel nodig om dit allemaal uit te zoeken, om ervoor te zorgen dat je op eigen benen komt te staan. Dat geeft je uiteindelijk ook kracht, geluk, en stabiliteit voor de kinderen.
Het is veel wat op je af komt nu, naar het is wel nodig om dit allemaal uit te zoeken, om ervoor te zorgen dat je op eigen benen komt te staan. Dat geeft je uiteindelijk ook kracht, geluk, en stabiliteit voor de kinderen.
donderdag 27 december 2018 om 07:59
Maak een lijstje met je doelen en ga daarvoor. Maak een actie lijst om die doelen te behalen.
Ik weet niet waar je woont en hoe het daar zit, maar waar ga jij wonen met kinderen als het huis is verkocht? Maak daar eerst een plan voor. Bij ons heb je na +|_ 8 jaar ingeschreven te staan een huurhuis, kan je weer kopen? Als dat niet kan blijven zitten waar je zit, ex kan hoog en laag springen maar hij heeft voor deze situatie gezorgd, jij had hier geen keuze in. Maar jij en kinderen willen wel graag een bed om in te slapen.
Iets met gooi niet eerst je oude schoenen (huis) weg voordat je nieuwe heb.
Verder vergeet ook de fiscale kant niet, dat kan achteraf heel naar uitpakken...
Laat de fiscale kant ook beschrijven in het convenant, wie claimt de hypotheekrente aftrek enz, wat te doen met oude belasting schulden of teruggave?
Wie betaald nu de hypotheekrente? Tot wanneer je fiscaal partner en toeslagpartner bent is de laatste van deze 2 datums: datum brief verzonden naar rechtbank met verzoek tot echtscheiding | datum dat ex is uitgeschreven op jullie gezamenlijke adres.
Laat je inlichten over toeslagen: kindgebonden budget, zorgtoeslag en kinderopvangtoeslag. Kan je om jezelf een keer 1 dag te ontlasten een extra dag naar de opvang laten gaan?
Veel sterkte! Het is echt niet niks zo in je eentje met 2 kinderen en pas bevallen, ook nadat het ‘nieuwtje’ eraf is niet. Pak alles stapje voor stapje aan, maar maak een lijst voor overzicht.
Ik weet niet waar je woont en hoe het daar zit, maar waar ga jij wonen met kinderen als het huis is verkocht? Maak daar eerst een plan voor. Bij ons heb je na +|_ 8 jaar ingeschreven te staan een huurhuis, kan je weer kopen? Als dat niet kan blijven zitten waar je zit, ex kan hoog en laag springen maar hij heeft voor deze situatie gezorgd, jij had hier geen keuze in. Maar jij en kinderen willen wel graag een bed om in te slapen.
Iets met gooi niet eerst je oude schoenen (huis) weg voordat je nieuwe heb.
Verder vergeet ook de fiscale kant niet, dat kan achteraf heel naar uitpakken...
Laat de fiscale kant ook beschrijven in het convenant, wie claimt de hypotheekrente aftrek enz, wat te doen met oude belasting schulden of teruggave?
Wie betaald nu de hypotheekrente? Tot wanneer je fiscaal partner en toeslagpartner bent is de laatste van deze 2 datums: datum brief verzonden naar rechtbank met verzoek tot echtscheiding | datum dat ex is uitgeschreven op jullie gezamenlijke adres.
Laat je inlichten over toeslagen: kindgebonden budget, zorgtoeslag en kinderopvangtoeslag. Kan je om jezelf een keer 1 dag te ontlasten een extra dag naar de opvang laten gaan?
Veel sterkte! Het is echt niet niks zo in je eentje met 2 kinderen en pas bevallen, ook nadat het ‘nieuwtje’ eraf is niet. Pak alles stapje voor stapje aan, maar maak een lijst voor overzicht.
donderdag 27 december 2018 om 12:59
Bedankt voor jullie reacties. Ik voel me zo slecht op het moment. Het liefst zou ik de hele dag willen huilen en slapen en met rust gelaten willen worden.
Op zijn hulp kan ik nu niet rekenen. Een normaal gesprek voeren is nu niet mogelijk. Hij geeft mij ook de schuld dat hij nu niets meer voor mij voelt, want ik heb hem tijdens de zwangerschap verwaarloosd (vroeg naar bed en niet zo mobiel...) en na de bevalling had ik ook weinig aandacht voor hem (kraamtijd). Hij heeft eerder ook niets gezegd, omdat hij vond dat ik zou moeten zien wat er aan de hand was.
Ik heb ook een groot vermoeden dat er een ander in het spel is, maar dat verandert niets aan de hele situatie.
Ik zal een lijstje maken van de dingen die gedaan moeten worden. En Esther55 bedankt voor de tip over de fiscale kant, daar had ik nog helemaal niet aan gedacht.
Op zijn hulp kan ik nu niet rekenen. Een normaal gesprek voeren is nu niet mogelijk. Hij geeft mij ook de schuld dat hij nu niets meer voor mij voelt, want ik heb hem tijdens de zwangerschap verwaarloosd (vroeg naar bed en niet zo mobiel...) en na de bevalling had ik ook weinig aandacht voor hem (kraamtijd). Hij heeft eerder ook niets gezegd, omdat hij vond dat ik zou moeten zien wat er aan de hand was.
Ik heb ook een groot vermoeden dat er een ander in het spel is, maar dat verandert niets aan de hele situatie.
Ik zal een lijstje maken van de dingen die gedaan moeten worden. En Esther55 bedankt voor de tip over de fiscale kant, daar had ik nog helemaal niet aan gedacht.
donderdag 27 december 2018 om 13:05
Allereerst heel veel sterkte met de situatie.
Niet dat het heel veel uitmaakt voor de praktische afwikkeling, maar het lijkt me dat de "redenen" die hij aanvoer op z'n best smoesjes zijn.
Natuurlijk ben je tijdens en direct na een zwangerschap anders dan normaal.
Buiten de tips die al gegeven zijn denk ook aan bv een lijfrenteverzekering die al een tijd loopt en waar jij ook recht ook hebt.
Niet dat het heel veel uitmaakt voor de praktische afwikkeling, maar het lijkt me dat de "redenen" die hij aanvoer op z'n best smoesjes zijn.
Natuurlijk ben je tijdens en direct na een zwangerschap anders dan normaal.
Buiten de tips die al gegeven zijn denk ook aan bv een lijfrenteverzekering die al een tijd loopt en waar jij ook recht ook hebt.
