Psyche
alle pijlers
Als je niets verwacht, word je ook niet teleurgesteld
maandag 16 november 2020 om 22:00
Als je niets verwacht, word je ook niet teleurgesteld.
Iets wat me weleens verteld werd toen ik ziek werd en vriendschappen en andere relaties veranderden. Zo staat het contact met wat een hele goede vriendin was nu op een heel laag pitje.
Ik heb een lastige relatie met mijn ouders en ik ben opgehouden met dingen verwachten van ze en ik tracht ze zelfs te vermijden. Dat laatste brengt me wel rust overigens.
Ik ben fysiek beperkt en tot nu toe zijn die beperkingen toegenomen. Toch probeer ik in relaties zoveel mogelijk ook aandacht voor de ander te hebben. Ik merk echter dat het allemaal minder vanzelfsprekend gaat sinds ik ziek ben geworden.
Toen kwam dus het advies om geen verwachtingen te hebben, maar hebben we niet altijd verwachtingen, al dan niet onbewust? En is het ook niet logisch om bepaalde dingen wel te verwachten, zoals steun van een goede vriendin?
Ik ben in therapie voor hulp bij de acceptatie van mijn aandoening en beperkingen en daar komt dit ook wel aan bod maar ik ben benieuwd hoe jullie hierin staan.
Wat verwacht je, wat is redelijk om te verwachten van een ander? Hoe ga je ermee om als verwachtingen niet waargemaakt worden? Etc.
Iets wat me weleens verteld werd toen ik ziek werd en vriendschappen en andere relaties veranderden. Zo staat het contact met wat een hele goede vriendin was nu op een heel laag pitje.
Ik heb een lastige relatie met mijn ouders en ik ben opgehouden met dingen verwachten van ze en ik tracht ze zelfs te vermijden. Dat laatste brengt me wel rust overigens.
Ik ben fysiek beperkt en tot nu toe zijn die beperkingen toegenomen. Toch probeer ik in relaties zoveel mogelijk ook aandacht voor de ander te hebben. Ik merk echter dat het allemaal minder vanzelfsprekend gaat sinds ik ziek ben geworden.
Toen kwam dus het advies om geen verwachtingen te hebben, maar hebben we niet altijd verwachtingen, al dan niet onbewust? En is het ook niet logisch om bepaalde dingen wel te verwachten, zoals steun van een goede vriendin?
Ik ben in therapie voor hulp bij de acceptatie van mijn aandoening en beperkingen en daar komt dit ook wel aan bod maar ik ben benieuwd hoe jullie hierin staan.
Wat verwacht je, wat is redelijk om te verwachten van een ander? Hoe ga je ermee om als verwachtingen niet waargemaakt worden? Etc.
maandag 16 november 2020 om 22:03
Ik betrap mezelf er wel eens op dat ik toch nog wel eens verwachtingen heb en zie dan meteen in dat dat bij mij ligt. Op het moment dat ik dat weer loslaat komt ook de zen terug, ik vind het een heel relaxte levenshouding.
Ik ben gewoon blij met dat wat me toekomt en hou mijn verwachtingen idd zo laag mogelijk.
Ik ben gewoon blij met dat wat me toekomt en hou mijn verwachtingen idd zo laag mogelijk.
.
maandag 16 november 2020 om 22:04
Ik vind het maar een fatalistische spreuk eerlijk gezegd. Een beetje die je in de slachtofferrol duwt zogezegd. Natuurlijk mag je wel dingen verwachten! De gewone, normale verwachtingen van de menselijke interactie, zeker met vrienden.
Die goede vriendin, daar mag je rustig vragen waarom het contact op een laag pitje staat. Dat is niet raar. Je mag ook verwachten dat een achteruitgang in je gezondheid leidt tot somberheid, rouw, pijn en dergelijke. Niets raars aan.
Verwachten dat mensen je zomaar steunen, is geen goede verwachting. Brengen van informatie en vertellen aan de ander wat je nodig hebt is beter.
Die goede vriendin, daar mag je rustig vragen waarom het contact op een laag pitje staat. Dat is niet raar. Je mag ook verwachten dat een achteruitgang in je gezondheid leidt tot somberheid, rouw, pijn en dergelijke. Niets raars aan.
Verwachten dat mensen je zomaar steunen, is geen goede verwachting. Brengen van informatie en vertellen aan de ander wat je nodig hebt is beter.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 16 november 2020 om 22:09
Ik vind het eigenlijk ook maar een stomme uitspraak want natuurlijk mag je wel iets verwachten van een ander. Je moet alleen zorgen dat je niet teveel verwacht. Als je nooit iets verwacht van een ander dan doe je jezelf ook te kort denk ik. En natuurlijk mag je teleurgesteld zijn als dingen anders lopen dan dat je verwacht had.
Van een goede vriendin mag je verwachten dat het contact zoeken van 2 kanten komt. Dat ze je steunt in moeilijke tijden, misschien steunt ze je op een andere manier dan je verwacht maar je bent toch zeker niet alleen goede vriendinnen tijdens de leuke tijden?
Van een goede vriendin mag je verwachten dat het contact zoeken van 2 kanten komt. Dat ze je steunt in moeilijke tijden, misschien steunt ze je op een andere manier dan je verwacht maar je bent toch zeker niet alleen goede vriendinnen tijdens de leuke tijden?
anoniem_647dc71738af4 wijzigde dit bericht op 16-11-2020 22:13
28.40% gewijzigd
maandag 16 november 2020 om 22:11
Hier sluit ik me bij aan. Verwacht niets (en wees blij met alles) maakt dat je niet meer voor jezelf opkomt, je niet meer luistert naar wat jij nodig hebt en wil van anderen of in het leven als geheel.
Als je sterk in je schoenen en je gevoelsleven staat dan kan je sommige dingen op sommige momenten loslaten en ‘wel zien wat er voor terug komt’. Dat is zeker ook gezond. Als bepaalde vriendschappen niet meer lekker lopen mag je er voor kiezen om dat achter je te laten, dat doet ook pijn maar dan kies je wel voor jezelf.
Aanvulling: het is wel fijn als je van dergelijke situaties leert, hoe vaak ik me niet door mijn eigen verwachtingen aan dezelfde steen (lees: mensen) gestoten heb zeg.
anoniem_6783b5446ec02 wijzigde dit bericht op 16-11-2020 22:17
10.16% gewijzigd
maandag 16 november 2020 om 22:15
Ik vind dat zo'n kromme beredenering, dat je niks moet verwachten. Wat houdt vriendschap in als je er niets van zou mogen verwachten? Dat zou betekenen dat er geen basis is, lijkt me. Als ik iemand van mijn vrienden in nood bel en ik krijg nul op rekest, dan vind ik daar echt wel wat van. En dat mogen ze omgekeerd ook vinden! Dat werkt bij een partner toch ook zo, dat je dingen van elkaar verwacht? Waarom zou dat in een vriendschappelijke relatie dan niet mogen?
maandag 16 november 2020 om 22:23
Ik merk dat het bij mij vaak gaat wringen wanneer ik té veel verwacht van de ander. Ik kan ook vrij kritisch nsF anderen zijn (ik ben vooral kritisch op mezelf, wil het goed dan en pleasen en ben dan verbaasd dat anderen dat niet terug doen). In die zin zijn mijn verwachtingen vaak mijn eigen spiegel.
Wanneer ik basis verwachtingen heb en daar niet aan wordt voldaan, dan zit er iets niet goed in de relatie, is mijn mening. Je gaat een relatie met elkaar aan omdat je iets zoekt bij de ander, en daar hoort een stukje geven en nemen bij, wat vaak automatisch gaat. Zowel in de liefde als vriendschap. Familie vind ik een ander verhaal, daar kies je in die zin vaak zelf niet voor en daar spelen zoveel patronen mee, dat teleurstelling en verwachtingen bijna altijd hand in hand gaan.
Wanneer ik basis verwachtingen heb en daar niet aan wordt voldaan, dan zit er iets niet goed in de relatie, is mijn mening. Je gaat een relatie met elkaar aan omdat je iets zoekt bij de ander, en daar hoort een stukje geven en nemen bij, wat vaak automatisch gaat. Zowel in de liefde als vriendschap. Familie vind ik een ander verhaal, daar kies je in die zin vaak zelf niet voor en daar spelen zoveel patronen mee, dat teleurstelling en verwachtingen bijna altijd hand in hand gaan.
maandag 16 november 2020 om 22:27
Ik pik deze er even uit want zo denk ik er ook over, denk ik.
Maar ik herken ook wat Pip zegt. Ongemerkt teveel verwachten omdat je zelf bezig bent de ander te plezieren.
Waar ligt de scheidslijn dan tussen gewone normale verwachtingen en teveel verwachten.
maandag 16 november 2020 om 22:32
Wanneer een ander moet gaan raden dat je op iemand zit te wachten, dat is teveel verwachten.
Verwachten dat je een antwoord op een appje krijgt, als je die stuurt naar een vriendin (ter voorbeeld) is geen rare verwachting.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 16 november 2020 om 22:46
Zoals ik hem interpreteer is dat je dus juist voor jezelf kiest. Dat je jouw gevoel over jezelf niet af laat hangen van wat een ander nou juist wel of niet doet.
Het enige dat ik verwacht van een ander is respect. Verder helemaal niets. Als ik een moeilijke tijd door ga, dan is het aan mij om hulp te vragen. Door maar af te gaan zitten wachten of iemand wel of niet komt dan raak je teleurgesteld. Als ik behoefte heb aan een vriendin dan vertel ik haar dat. Ze hoeven niet te gaan raden of ik ze nodig had.
Daarnaast hebben mijn vriendinnen ook gewoon hun leven dus als ik dan verwachtingen heb van hoe ze er voor mij zouden moeten zijn die zij niet waar kunnen maken, dan is het toch snel afgelopen. Terwijl je, als je het aangeeft, de verwachtingen kan managen.
Het probleem met verwachtingen is dat die vaak niet overeenkomen met wat de ander kan bieden. Ik heb bijvoorbeeld jarenlang verwacht van mijn man dat hij mij uit zichzelf ging knuffelen. Ging hij niet doen. Nu ik dat niet meer verwacht en gewoon vraag ben ik ook niet meer teleurgesteld.
Het enige dat ik verwacht van een ander is respect. Verder helemaal niets. Als ik een moeilijke tijd door ga, dan is het aan mij om hulp te vragen. Door maar af te gaan zitten wachten of iemand wel of niet komt dan raak je teleurgesteld. Als ik behoefte heb aan een vriendin dan vertel ik haar dat. Ze hoeven niet te gaan raden of ik ze nodig had.
Daarnaast hebben mijn vriendinnen ook gewoon hun leven dus als ik dan verwachtingen heb van hoe ze er voor mij zouden moeten zijn die zij niet waar kunnen maken, dan is het toch snel afgelopen. Terwijl je, als je het aangeeft, de verwachtingen kan managen.
Het probleem met verwachtingen is dat die vaak niet overeenkomen met wat de ander kan bieden. Ik heb bijvoorbeeld jarenlang verwacht van mijn man dat hij mij uit zichzelf ging knuffelen. Ging hij niet doen. Nu ik dat niet meer verwacht en gewoon vraag ben ik ook niet meer teleurgesteld.
maandag 16 november 2020 om 23:10
Nee? Niet teleurgesteld dat je man het niet opgepikt heeft, ( of dat nou is omdat hij het niet wil of omdat hij het niet kan ) , of omdat hij nou eenmaal “ niet zo’n man “ is ?Hecamel schreef: ↑16-11-2020 22:46Zoals ik hem interpreteer is dat je dus juist voor jezelf kiest. Dat je jouw gevoel over jezelf niet af laat hangen van wat een ander nou juist wel of niet doet.
Het enige dat ik verwacht van een ander is respect. Verder helemaal niets. Als ik een moeilijke tijd door ga, dan is het aan mij om hulp te vragen. Door maar af te gaan zitten wachten of iemand wel of niet komt dan raak je teleurgesteld. Als ik behoefte heb aan een vriendin dan vertel ik haar dat. Ze hoeven niet te gaan raden of ik ze nodig had. Ze zouden ook kunnen vragen of ze wat voor je kunnen doen, of er gewoon zijn.
Daarnaast hebben mijn vriendinnen ook gewoon hun leven dus als ik dan verwachtingen heb van hoe ze er voor mij zouden moeten zijn die zij niet waar kunnen maken, dan is het toch snel afgelopen. Terwijl je, als je het aangeeft, de verwachtingen kan managen.
Het probleem met verwachtingen is dat die vaak niet overeenkomen met wat de ander kan bieden. Ik heb bijvoorbeeld jarenlang verwacht van mijn man dat hij mij uit zichzelf ging knuffelen. Ging hij niet doen. Nu ik dat niet meer verwacht en gewoon vraag ben ik ook niet meer teleurgesteld.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 november 2020 om 23:25
Hoe grappig geschreven ook , ik denk dat hier hele ware dingen in staan over vriendschappen : https://www.bestweter.nl/volwassen-vrie ... t-deel-13/
Een “ niveau 3 of 2 vriend “ staat niet voor niets op die plaats.
Een “ niveau 3 of 2 vriend “ staat niet voor niets op die plaats.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 november 2020 om 23:27
Nee. Totaal niet. Ik hou van hem om wie hij is en daar hoort ook dit bij.blijfgewoonbianca schreef: ↑16-11-2020 23:10Nee? Niet teleurgesteld dat je man het niet opgepikt heeft, ( of dat nou is omdat hij het niet wil of omdat hij het niet kan ) , of omdat hij nou eenmaal “ niet zo’n man “ is ?
Wat wellicht ook helpt is, dat ik begrijp waarom hij het niet ziet.
En als ik tegen hem aan ga staan dan slaat hij wel zijn armen om mij heen. Of als ik zeg, ik heb even een knuffel nodig. Dan krijg ik die.
Ik was altijd heel erg teleurgesteld dat hij niet zag dat ik een knuffel nodig had. Als ik hem nu nodig heb dan haal ik hem. En daarin stelt hij mij nooit teleur. (Snap je hem?)
hecamel wijzigde dit bericht op 16-11-2020 23:31
4.97% gewijzigd
maandag 16 november 2020 om 23:30
Dat laatste snap ik. Dat je over je teleurstelling heen bent ( gestapt ? ) dat hij het niet ziet.... tsja. In ieder geval fijn voor jullie.Hecamel schreef: ↑16-11-2020 23:27Nee. Totaal niet. Ik hou van hem om wie hij is en daar hoort ook dit bij.
En als ik tegen hem aan ga staan dan slaat hij wel zijn armen om mij heen. Of als ik zeg, ik heb even een knuffel nodig. Dan krijg ik die.
Ik was altijd heel erg teleurgesteld dat hij niet zag dat ik een knuffel nodig had. Als ik hem nu nodig heb dan haal ik hem. En daarin stelt hij mij nooit teleur. (Snap je hem?)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 november 2020 om 23:33
Nee, ik bedoel dat hij mij nooit laat staan als ik een knuffel nodig heb nu ik hem haal.blijfgewoonbianca schreef: ↑16-11-2020 23:30Dat laatste snap ik. Dat je over je teleurstelling heen bent ( gestapt ? ) dat hij het niet ziet.... tsja. In ieder geval fijn voor jullie.
Ik ben dus niet over die teleurstelling heen gestapt. Ik heb mijn verwachtingen bijgesteld en dus is er geen teleurstelling.
maandag 16 november 2020 om 23:41
Ik denk dat je zeker wel wat verwachtingen mag hebben. Empathie, compassie, vriendelijkheid, dat zijn allemaal verwachtingen die je van naaste familie en goede vrienden wel mag hebben.
Waar ik wel gelijk aan moet denken is een goede vriendin die al een tijd met een depressie worstelt. Ik vind het lastig moet ik zeggen. Het gaat nu al een jaar of 8 op en af. Ik probeer er voor haar te zijn maar dat is niet altijd gemakkelijk. Ik vind het moeilijk dat het zo lang duurt en oneindig lijkt te zijn. Ik zou zo graag willen dat ik haar kan helpen maar dat kan helaas niet. Dat gevoel van machteloosheid, van een onoplosbare situatie, van steeds de sterke moeten zijn, dat is iets dat een vriendschap kan doen wankelen en op een lager pitje kan zetten.
Waar ik wel gelijk aan moet denken is een goede vriendin die al een tijd met een depressie worstelt. Ik vind het lastig moet ik zeggen. Het gaat nu al een jaar of 8 op en af. Ik probeer er voor haar te zijn maar dat is niet altijd gemakkelijk. Ik vind het moeilijk dat het zo lang duurt en oneindig lijkt te zijn. Ik zou zo graag willen dat ik haar kan helpen maar dat kan helaas niet. Dat gevoel van machteloosheid, van een onoplosbare situatie, van steeds de sterke moeten zijn, dat is iets dat een vriendschap kan doen wankelen en op een lager pitje kan zetten.
maandag 16 november 2020 om 23:44
Snapte je me toch !
Als een partner stopt met uit zichzelf knuffelen dan is dat wel de reden voor een heel eerlijk gesprek. Maar ik denk dat ik niet zou zijn blijven “ hangen “ aan een man die me op dat vlak / soort vlakken zou teleurstellen.
Maar dat is toch ook heel persoonlijk ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 november 2020 om 23:47
Ik vind het een vreemde uitspraak. Verwachtingen heb je toch (onbewust) wel, lijkt me.
Een kennis (verbroken vriendschap) had tegenstrijdige verwachtingen. Ze vond dat ik te weinig initiatief nam en daardoor wilde ze niet meer afspreken. Maar onze afspraken werden de laatste jaren meestal afgezegd door haar. Te druk, niet fit, vergeten, plan veranderd. Ik kon niet meer van haar op aan aan.
De eerste jaren deelden we interesses, maar die groeiden daarna uit elkaar. Als ik dan iets voorstelde vond ze mijn ideeën meer niet leuk. Nee, dan kon of wilde ze toch niet. Maar andersom mij wel steeds proberen over te halen haar zin te doen. Beter dat ze het verbroken heeft. Want ze snapt mijn manier van leven niet. Terwijl ze zelf ook een beperking heeft en tegen onbegrip aan loopt.
Een kennis (verbroken vriendschap) had tegenstrijdige verwachtingen. Ze vond dat ik te weinig initiatief nam en daardoor wilde ze niet meer afspreken. Maar onze afspraken werden de laatste jaren meestal afgezegd door haar. Te druk, niet fit, vergeten, plan veranderd. Ik kon niet meer van haar op aan aan.
De eerste jaren deelden we interesses, maar die groeiden daarna uit elkaar. Als ik dan iets voorstelde vond ze mijn ideeën meer niet leuk. Nee, dan kon of wilde ze toch niet. Maar andersom mij wel steeds proberen over te halen haar zin te doen. Beter dat ze het verbroken heeft. Want ze snapt mijn manier van leven niet. Terwijl ze zelf ook een beperking heeft en tegen onbegrip aan loopt.
maandag 16 november 2020 om 23:54
als hij er nou nooit mee begonnen is?blijfgewoonbianca schreef: ↑16-11-2020 23:44Snapte je me toch !
Als een partner stopt met uit zichzelf knuffelen dan is dat wel de reden voor een heel eerlijk gesprek. Maar ik denk dat ik niet zou zijn blijven “ hangen “ aan een man die me op dat vlak / soort vlakken zou teleurstellen.
Maar dat is toch ook heel persoonlijk ?
Dat is ook heel persoonlijk of je daarmee kan leven of niet.
Dat is ook waarom ik het oordeel in de tsja niet begreep. Vroeg me namelijk af wat het was dat jij het nodig vond om daar een afkeurende mening over te hebben.
maandag 16 november 2020 om 23:59
Dat “ tsja “ schreef ik omdat ik me eigenlijk afvraag waarom je daar genoegen mee zou nemen. Dat is geen afkeuring, maar ik persoonlijk snap niet waarom je over die behoefte van jezelf heen zou stappen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 17 november 2020 om 00:00
Wat een trieste bedoening, afhankelijk zijn van verwachtingen van anderen. Ik begrijp het wel, maar ik denk niet dat je er gelukkig van wordt. Verras eens iemand anders met je aandacht voor diegene, juist iemand die dat niet verwacht, dat geeft veel meer voldoening dan zelf op je bankje te zitten verwachten.
anoniem_394668 wijzigde dit bericht op 17-11-2020 00:04
2.15% gewijzigd
