Altijd bang voor een burn-out

amsterdammeisje woensdag 20 juli 2022 om 19:45

Hi,

Ik ben benieuwd of mensen dit herkennen. Sinds ik fulltime ben gaan werken na mijn studie, dat doe ik nu zo ongeveer 2 jaar, ben ik altijd bang dat ik tegen een burn-out aan zit.

Dit komt omdat ik super veel om mij heen hoor van mensen dat ze een burn-out hebben gekregen. Ik probeer het constant weg te relativeren, maar op een of andere manier lukt het me hier niet mee. Als ik het bijvoorbeeld wat drukker heb gehad op werk, waardoor ik dus moe ben, denk ik meteen: "ojee, als ik nu doorga, zou ik dan een burn-out krijgen? Is dat dan wat mensen bedoelen met alsmaar doorgaan?"

Het vervelende hieraan is, is dat ik altijd het gevoel heb dat ik moet oppassen dat ik niet te veel doe. Dit resulteert erin dat ik dus vaak dingen buiten werk om af zeg, wat juist de leuke dingen zijn. Daarnaast heb ik een angststoornis, dus ben ik nogal een "wat als" denker. Ondanks dat ik me hiervan bewust ben, dat dit dus gewoon puur angst kan zijn, vind ik het moeilijk om aan de kant te zetten. Het is namelijk echt mijn grootste angst om in een burn-out te belanden.

Ik denk dat een beetje bewust zijn van het risico wel goed is, zodat je jezelf niet voorbij loopt, maar ik ben bij mezelf een beetje de balans kwijt hoeveel ik hiermee bezig moet zijn.

Herkent iemand dit?

viva-amber woensdag 20 juli 2022 om 19:49

Een burnout is geen keuze of iets wat je zelf echt goed ziet aankomen. Dat is misschien bij overspannenheid zo. Een burnout overvalt je. Zo ben je nog alle ballen in de lucht aan het houden en dan kun je ineens niets meer.

This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

sailship woensdag 20 juli 2022 om 20:03

Ik herken het enigszins, maar wat anders dan jij omschrijft. Vooral de neiging van veel mensen in mijn (werk)omgeving om dingen te zeggen/doen als "niet te veel plannen" of "vrije tijd blokken in je agenda" of "je/ik moet niet te veel doen" en dat samen met een periode waarin ik het zwaarder had maakte dat ik het 'gewone' wat vergeten was. Het werd een automatisme om vanzelf te denken dat iets 'te veel' was. Ik had niet echt angst voor burnout, maar vond als vanzelfsprekend al snel dat dingen 'te veel' waren waardoor ik wat verkrampter met dingen omging/minder deed. Ik werd een beetje te voorzichtig met tijd en inspanning, waardoor het bijvoorbeeld vanzelfsprekend werd dat ik op een doordeweekse avond niks sociaals ging afspreken (zoals uit eten) dat waren dingen voor het weekend. Of in het weekend 'niet te veel afspraken' - want daar word je vast moe van ofzo. Daarvan kreeg ik ook juist het idee dat het vermoeiend was om 's avonds nog iets te ondernemen...omdat ik het niet meer deed en dus ook niet meer gewend was.

Het heeft me geholpen om met andere mensen om te gaan die minder op deze manier leven. Hierdoor werd ik een beetje wakker geschud en kon ik er wat bewuster mee omgaan, dus méér doen ipv minder. Meer 'we zien het wel' of uitproberen dan voorzichtig zijn. Bevalt heel goed en gaat ook prima! En het is ook niet erg om een keer te veel te doen, dan leer je juist je eigen grenzen kennen (ipv de grenzen van anderen).

amsterdammeisje woensdag 20 juli 2022 om 20:08

sailship schreef: ↑
20-07-2022 20:03
Ik herken het enigszins, maar wat anders dan jij omschrijft. Vooral de neiging van veel mensen in mijn (werk)omgeving om dingen te zeggen/doen als "niet te veel plannen" of "vrije tijd blokken in je agenda" of "je/ik moet niet te veel doen" en dat samen met een periode waarin ik het zwaarder had maakte dat ik het 'gewone' wat vergeten was. Het werd een automatisme om vanzelf te denken dat iets 'te veel' was. Ik had niet echt angst voor burnout, maar vond als vanzelfsprekend al snel dat dingen 'te veel' waren waardoor ik wat verkrampter met dingen omging/minder deed. Ik werd een beetje te voorzichtig met tijd en inspanning, waardoor het bijvoorbeeld vanzelfsprekend werd dat ik op een doordeweekse avond niks sociaals ging afspreken (zoals uit eten) dat waren dingen voor het weekend. Of in het weekend 'niet te veel afspraken' - want daar word je vast moe van ofzo. Daarvan kreeg ik ook juist het idee dat het vermoeiend was om 's avonds nog iets te ondernemen...omdat ik het niet meer deed en dus ook niet meer gewend was.

Het heeft me geholpen om met andere mensen om te gaan die minder op deze manier leven. Hierdoor werd ik een beetje wakker geschud en kon ik er wat bewuster mee omgaan, dus méér doen ipv minder. Meer 'we zien het wel' of uitproberen dan voorzichtig zijn. Bevalt heel goed en gaat ook prima! En het is ook niet erg om een keer te veel te doen, dan leer je juist je eigen grenzen kennen (ipv de grenzen van anderen).

thanks! het is inderdaad net anders maar ik herken jouw verhaal ook heel erg! doordeweeks vind ik ook dat ik niet te veel leuke dingen na werk moet doen want dan zal het wel te veel worden.

maar wie zegt eigenlijk dat dat zo is? je hebt helemaal gelijk

yourlocalhero woensdag 20 juli 2022 om 20:10

Wat maakt dat het jou zo angstig maakt (complexe vraag wellicht)

(Ik wil een load aan uitleg vanuit mijzelf geven, maar wil jou ook niet triggeren, wel een ervaringsdeskundige)

funnymiss woensdag 20 juli 2022 om 20:16

Ik herken het deels, maar ik heb een burnout gehad (en een hele fikse terugval na 1,5 jaar).
Een burn-out krijg je echter niet zo zeer van teveel doen, maar vooral van teveel móeten doen (van jezelf of van anderen of door onverwachte omstandigheden).
Dus zolang jij zin hebt om naar die sociale afspraken te gaan krijg je er geen burnout van. Merk je dat je het móet van jezelf (want je móet ontspannen van jezelf, of om de ander een plezier te doen, of welke andere reden dan ook) en het niet doet omdat je er zelf echt zin in hebt, dan, kun je je na 10 van die afspraken eens gaan afvragen waar je zelf noi blij van wordt en wat je dus anders moet gaan doen.
Een burnout had ik pas nadat ik jaren op die manier door het leven ging, die heb je niet zomaar. Op het moment dat ik onderuit ging dacht ik zelfs dat het goed met me ging. Dat zorgt bij mij voor de onzekerheid/angst voor herhaling, ik zag het zo niet aankomen....

amsterdammeisje woensdag 20 juli 2022 om 20:19

yourlocalhero schreef: ↑
20-07-2022 20:10
Wat maakt dat het jou zo angstig maakt (complexe vraag wellicht)

(Ik wil een load aan uitleg vanuit mijzelf geven, maar wil jou ook niet triggeren, wel een ervaringsdeskundige)

Nou het is wel een goede vraag want ik had er nog niet zo over nagedacht. Ik denk het feit dat ik niet het gevoel heb er controle over te hebben. Omdat niemand aan mij kan bevestigen: je hebt wel of geen burn-out. Of je bent wel of niet overspannen. Dat kan ik alleen zelf voelen en daar heb ik op meerdere vlakken wel moeite mee. Gewoon op jezelf durven vertrouwen, geen bevestiging nodig hebben en de controle loslaten.

Pimpelmeesje87 woensdag 20 juli 2022 om 20:20

Hey Amsterdammeisje, hier ook een meisje uit Amsterdam

Ik herken je verhaal zeker en ben al wel een paar keer uitgevallen met zulke klachten. Tip: bespreek het met je werkgever. En anders een psych. Je moet leren om grenzen te stellen zonder dat je angstig hoeft te zijn.

amsterdammeisje woensdag 20 juli 2022 om 20:22

funnymiss schreef: ↑
20-07-2022 20:16
Ik herken het deels, maar ik heb een burnout gehad (en een hele fikse terugval na 1,5 jaar).
Een burn-out krijg je echter niet zo zeer van teveel doen, maar vooral van teveel móeten doen (van jezelf of van anderen of door onverwachte omstandigheden).
Dus zolang jij zin hebt om naar die sociale afspraken te gaan krijg je er geen burnout van. Merk je dat je het móet van jezelf (want je móet ontspannen van jezelf, of om de ander een plezier te doen, of welke andere reden dan ook) en het niet doet omdat je er zelf echt zin in hebt, dan, kun je je na 10 van die afspraken eens gaan afvragen waar je zelf noi blij van wordt en wat je dus anders moet gaan doen.
Een burnout had ik pas nadat ik jaren op die manier door het leven ging, die heb je niet zomaar. Op het moment dat ik onderuit ging dacht ik zelfs dat het goed met me ging. Dat zorgt bij mij voor de onzekerheid/angst voor herhaling, ik zag het zo niet aankomen....

Thanks voor je antwoord! Vervelend om te lezen dat je een burn-out met terugval hebt gehad. Lijkt mij inderdaad heel lastig dat je het toen niet hebt aan zien komen. Ik denk dat ik het een beetje andersom heb: ik ben er juist, terwijl ik veel energie heb en leuke dingen doe, me er heel bewust van als ik meer moe ben dan normaal. Of als ik me wat minder lekker in mn vel voel. Dan ben ik daar al heel erg mee bezig, bijna alsof ik al ooit een burn-out heb gehad terwijl ik geen idee heb hoe dat voelt.

turquasi woensdag 20 juli 2022 om 20:23

Je kunt ook minder gaan werken als je je dat kunt veroorloven... of werk zoeken waarbij je zelf meer het tempo kunt bepalen.

Lorem Ipsum

amsterdammeisje woensdag 20 juli 2022 om 20:24

Pimpelmeesje87 schreef: ↑
20-07-2022 20:20
Hey Amsterdammeisje, hier ook een meisje uit Amsterdam Ik herken je verhaal zeker en ben al wel een paar keer uitgevallen met zulke klachten. Tip: bespreek het met je werkgever. En anders een psych. Je moet leren om grenzen te stellen zonder dat je angstig hoeft te zijn.

Thanks voor je antwoord! Ik moet het misschien met mijn werkgever bespreken ja. Ik ben nu juist bezig met doen alsof ik er totaal geen last van heb maar ik merk dat ik dat wel heb.

You okay now? En werk je nog bij dezelfde werkgever?

Mika2022 woensdag 20 juli 2022 om 20:34

Nee, totaal niet

CleopatraVII woensdag 20 juli 2022 om 20:39

amsterdammeisje schreef: ↑
20-07-2022 20:19
Nou het is wel een goede vraag want ik had er nog niet zo over nagedacht. Ik denk het feit dat ik niet het gevoel heb er controle over te hebben. Omdat niemand aan mij kan bevestigen: je hebt wel of geen burn-out. Of je bent wel of niet overspannen. Dat kan ik alleen zelf voelen en daar heb ik op meerdere vlakken wel moeite mee. Gewoon op jezelf durven vertrouwen, geen bevestiging nodig hebben en de controle loslaten.

Als je echt een burn-out hebt dan kun je niets meer zoals iemand al zei. Je kunt je bed niet meer uitkomen, je kunt het huishouden niet meer doen, ik kon zelfs niet meer van de bank opstaan om het licht aan te doen en zat dus uren in het donker voor me uit te staren.

Geloof me, als je een burn-out hebt dan weet je dat meteen.

“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF

Anoniem_64099e414652c woensdag 20 juli 2022 om 20:42

Mika2022 schreef: ↑
20-07-2022 20:34
Nee, totaal niet

Ik ook niet. Uiteindelijk krijgt het merendeel van de mensen geen burn-out natuurlijk, het is niet een soort standaard levensfase waar iedereen doorheen gaat.

Pimpelmeesje87 woensdag 20 juli 2022 om 20:47

amsterdammeisje schreef: ↑
20-07-2022 20:24
Thanks voor je antwoord! Ik moet het misschien met mijn werkgever bespreken ja. Ik ben nu juist bezig met doen alsof ik er totaal geen last van heb maar ik merk dat ik dat wel heb.

You okay now? En werk je nog bij dezelfde werkgever?

Ik ben inmiddels 3 werkgevers verder, mede omdat ik dus ook totaal niet goed ben in op de juiste manier mijn grenzen aangeven. Dit is altijd ten koste gegaan van mezelf. Ik bleek ook ADD te hebben. Ik was twee jaar geleden bijna overspannen, en kreeg toen corona, wat longcovid werd. Ik ben al 26 maanden in de ziektewet, maar praat nu wel met een loopbaancoach over het probleem wat jij nu beschrijft. Hopelijk gaat het als ik ga reintegreren weer beter.

yourlocalhero woensdag 20 juli 2022 om 20:58

amsterdammeisje schreef: ↑
20-07-2022 20:19
Nou het is wel een goede vraag want ik had er nog niet zo over nagedacht. Ik denk het feit dat ik niet het gevoel heb er controle over te hebben. Omdat niemand aan mij kan bevestigen: je hebt wel of geen burn-out. Of je bent wel of niet overspannen. Dat kan ik alleen zelf voelen en daar heb ik op meerdere vlakken wel moeite mee. Gewoon op jezelf durven vertrouwen, geen bevestiging nodig hebben en de controle loslaten.

Onthoud dat je vrij weinig dingen echt onder controle hebt. Maar je grenzen aangeven kun je zo te lezen wel want je denkt en handelt.

De keren (ja meermaals en de langste duurde echt lang) dat ik een burnout heb gehad (en wellicht er nu enigzins inzit) is het nooit door werk geweest overigens. Maar ik merk na de eerste keer wel degelijk wanneer ik mijn grens bereik, alleen het echt aan de rem trekken lukt niet. Overigens heb ik ook een angststoornis die zeker in die tijden in extreme opwelt.

Is het een idee om dit met je huisarts en/of poh-ggz te bespreken?

Ik heb ivm de herhalingen volgende maand onderzoek naar mogelijk A.S.S. of ADHD/ADD

yourlocalhero wijzigde dit bericht op 20-07-2022 21:02

3.82% gewijzigd

yourlocalhero woensdag 20 juli 2022 om 21:01

.

yourlocalhero wijzigde dit bericht op 20-07-2022 21:01
Reden: Mijzelf gequote

99.73% gewijzigd

madamecannibale woensdag 20 juli 2022 om 22:31

Zijn er in jouw omgeving dan veel mensen die een burn out hebben of hebben gehad?
Bij mij in mijn omgeving een paar maar het merendeel niet. En die werken toch ook echt al meer dan 10 jaar fulltime, doen gewoon ook doordeweeks leuke dingen en staan niet op het punt van omvallen.

Bij de mensen om mij heen die wel een burn out kregen zag ik eigenlijk altijd dat er meerdere dingen aan de hand waren. Ik ken iemand met een burn out die in een uitzichtloze phd zat, waarbij de relatie uit ging en die wat experimenteerde met drugs. En een andere vriendin waarbij haar moeder ernstig ziek werd, haar relatie niet zo lekker liep, en er veel werkstress was. Ik ken eigenlijk niemand in mijn omgeving die alleen door drukte op het werk in een burn out kwam. Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat dit niet kan.

Spookje80 woensdag 20 juli 2022 om 22:44

Eerlijk gezegd, herken ik dit niet nee. Ik ken ook niet echt iemand in mijn directe omgeving die hier mee te maken heeft gehad. Waarom zou je je druk maken over iets wat je mss zou kunnen krijgen? En zoals iemand anders hier ook al zei, het merendeel krijgt geen burn-out.

netteklerenstress donderdag 21 juli 2022 om 00:56

Dag Amsterdammeisje,

Het klinkt heel vermoeiend als je constant bezig bent met zo’n angst.
Vanuit het werkgeversperspectief lijkt het me heel lastig om hier iets mee te doen. Het gaat namelijk niet om werkdruk in je baan, maar de angst in jezelf dat je mogelijk overbelast raakt. De vraag is dan wat jij verwacht van je werkgever als je eigenlijk niet eens kunt benoemen of er risicofactoren zijn. Je raakt niet plotseling in een burn-out. Er zit nog een stadium voor dat je slecht kunt ontspannen en het gevoel hebt dat je heel veel moet. Je kan veel hebben aan meditatie om zo stil te staan bij de signalen die je lijf geeft als er stress is. Dit helpt ook om die ‘wat alsjes ‘ te verminderen.
Daarnaast is het natuurlijk superrot om een burn-out te hebben, maar het is ook een ‘this too shall pass’.
Het klinkt nu vooral als een obsessieve gedachte van je waar je niet uit kunt komen. Allicht kan het al heel erg helpen om dit met je directe omgeving te bespreken zodat mensen je kunnen helpen om meer te relativeren.

apppie donderdag 21 juli 2022 om 01:36

Nee, dat herken ik helemaal niet.

Zo snel valt een mens niet om hoor, veruit de meeste mensen kunnen een werkend leven heel prima aan (ook al ervaren ze storms stress en werkdruk). En waarom zou jij dat dan eigenlijk niet kunnen?
Ik zou het op die manier een beetje relativeren als je je angstig voelt.

LexAndTheCity donderdag 21 juli 2022 om 01:53

Ik heb al 3x een uitval gehad van bijna een jaar, meestal voel je het wel aankomen en kun je het niet echt voorkomen. Ik snap de angsten wel, maar meer dan rustiger aan doen ken je niet doen. Of je doet een stapje terug en gaat tijdelijk parttime werken. Neem een vakantie van 4 a 8 weken om op te laden.

stokbootje donderdag 21 juli 2022 om 05:45

Het klinkt voor mij ook alsof je jezelf gewoon nog beter moet leren kennen, als werkende. En dat herken ik wel, dat na jaren van school en studeren, fulltime werken gewoon echt een andere kant van je aanspreekt die heel anders is.
Zou het niet helpen als je meer over jezelf leert, waar je grenzen liggen, maar ook wat jou oplaadt en waar je energie van krijgt? Dan sta je jezelf daarna ook beter toe die dingen wel te doen, en weer je beter wat te vermijden, in plaats van dat je alles vermijdt. Je zou ermee met een coach of psych aan de slag kunnen gaan, en zo je eigen handleiding beter leren kennen en meer gevoel van controle ervaren, en ondertussen ook nog een fijner, meer voldoendend leven kunnen leiden.

Valkyrie donderdag 21 juli 2022 om 06:49

Het helpt inderdaad niet als veel mensen om je heen een burn-out hebben. Ik heb ook relatief veel collega’s met stress klachten en heb ook regelmatig bezorgde opmerkingen gehad in de trant van ‘ik zou het niet kunnen hoor, zoveel dagen werken’ en ‘jeetje, red je het allemaal wel?’ waardoor het makkelijk is om te denken dat wat ik doe ontzettend zwaar is, terwijl ik dat zelf helemaal niet zo ervaar.

Due-scimmie donderdag 21 juli 2022 om 07:17

CleopatraVII schreef: ↑
20-07-2022 20:39
Als je echt een burn-out hebt dan kun je niets meer zoals iemand al zei. Je kunt je bed niet meer uitkomen, je kunt het huishouden niet meer doen, ik kon zelfs niet meer van de bank opstaan om het licht aan te doen en zat dus uren in het donker voor me uit te staren.

Geloof me, als je een burn-out hebt dan weet je dat meteen.

Ben ik het niet helemaal mee eens. Ik had alleen nog maar knallende koppijn, maar toch vond ik dat ik door moest. Pas toen mijn man zei volgens mij ben je overspannen viel het kwartje en ben ik hulp gaan zoeken. Ook als ik online kenmerken las dacht ik dat het nog wel mee viel. Inmiddels zit ik toch al bijna een jaar thuis met een burnout.

@to: ik zou hulp zoeken voor je angsten. Ik wist zelf al lang dat er ooit een burnout aan zat te komen want ging altijd over mijn grenzen heen, deed werk waar ik ongelukkig van werd etc. Maar toen die burnout er was had ik hem toch niet aan zien komen.

Altijd bang voor een burn-out

Actieve topics