Psyche
alle pijlers
altijd vriendelijk: alsof dat wat oplevert....
dinsdag 11 maart 2008 om 21:31
Hoi allemaal,
Wie herkent dit in zichzelf: je bent bij de kapper en de kapper wil net je haar gaan verven . Op dat moment gaat de telefoon van jouw kapper : " Ik moet even de telefoon opnemen hoor, vind je zeker niet erg?" Nee hoor, denk je, die 5 minuten, dat gaat wel, maar ja na 15 minuten komt ze terug en dan pas gaat je kappersbehandeling verder en jij komt de laat op op je volgende afspraak. Balen.....
Of: je bent op een open dag als bezoeker en een medewerker neem daart wil foto's maken van een collega die dicht bij jou staat. Alleen... je staat er zelf meer op en later denk je dat het niet om de collega ging maar om jou zodat jij met je hoofd op marketingmateriaal komt...Balen...
Of: een collega van jou heeft een kindje gekregen en je belt vriendelijk op met de vraag hoe het gaat. Je vraagt naar de naam en hoort een geen gangbare naam en vraagt of zij het nog een keer wilt herhalen. Dan doet ze en zegt meteen: " Ja, dat is te moeilijk voor jou hoor, lachend" . Niet leuk, maar zeg je dat tegen een net bevallen vrouw. Zij zit waarschijnlijk nog herstellende en kan dit wel heel naar opvatten. Want ja, zo is het waarschijnlijk niet bedoelt maar het voelt wel ROT. Reageer je dan?
Of: je bent
Herken je dit en zo ja, hoe ga je hier mee om. Mijn uitstraling is vriendelijk,(denk ik), te aardig haast. En dat vind ik echt heel naarw worden.En alles waar " te" voor staat, is niet goed, toch?! Ik ben liever dominter, maar dat ben ik alleen niet!
Ik heb vaak het idee dat mensen daar misbruik van maken, omdat ik snel iets goed vind, hoe kom ik daar van af...
Leerpuntje en ik hoop op nuttige tips
Wie herkent dit in zichzelf: je bent bij de kapper en de kapper wil net je haar gaan verven . Op dat moment gaat de telefoon van jouw kapper : " Ik moet even de telefoon opnemen hoor, vind je zeker niet erg?" Nee hoor, denk je, die 5 minuten, dat gaat wel, maar ja na 15 minuten komt ze terug en dan pas gaat je kappersbehandeling verder en jij komt de laat op op je volgende afspraak. Balen.....
Of: je bent op een open dag als bezoeker en een medewerker neem daart wil foto's maken van een collega die dicht bij jou staat. Alleen... je staat er zelf meer op en later denk je dat het niet om de collega ging maar om jou zodat jij met je hoofd op marketingmateriaal komt...Balen...
Of: een collega van jou heeft een kindje gekregen en je belt vriendelijk op met de vraag hoe het gaat. Je vraagt naar de naam en hoort een geen gangbare naam en vraagt of zij het nog een keer wilt herhalen. Dan doet ze en zegt meteen: " Ja, dat is te moeilijk voor jou hoor, lachend" . Niet leuk, maar zeg je dat tegen een net bevallen vrouw. Zij zit waarschijnlijk nog herstellende en kan dit wel heel naar opvatten. Want ja, zo is het waarschijnlijk niet bedoelt maar het voelt wel ROT. Reageer je dan?
Of: je bent
Herken je dit en zo ja, hoe ga je hier mee om. Mijn uitstraling is vriendelijk,(denk ik), te aardig haast. En dat vind ik echt heel naarw worden.En alles waar " te" voor staat, is niet goed, toch?! Ik ben liever dominter, maar dat ben ik alleen niet!
Ik heb vaak het idee dat mensen daar misbruik van maken, omdat ik snel iets goed vind, hoe kom ik daar van af...
Leerpuntje en ik hoop op nuttige tips
dinsdag 18 maart 2008 om 15:03
Dat BGB neerkijkt op een ander is een conclusie die me niet terecht lijkt, Evidenza.
Ik lees juist in haar post dat als zij voelt dat anderen op haar doorsnee levensstijl neerkijken (en ik ken ze ook), dat ze dan de kont tegen de krib gooit.
Verder ben ik het trouwens eens met je observatie over vriendelijk doen en vriendelijk zijn. Maar het is niet altijd makkelijk om dat laatste te bereiken, soms blijf je ergens in het midden hangen.
Ik lees juist in haar post dat als zij voelt dat anderen op haar doorsnee levensstijl neerkijken (en ik ken ze ook), dat ze dan de kont tegen de krib gooit.
Verder ben ik het trouwens eens met je observatie over vriendelijk doen en vriendelijk zijn. Maar het is niet altijd makkelijk om dat laatste te bereiken, soms blijf je ergens in het midden hangen.
dinsdag 18 maart 2008 om 16:25
Ik kan trouwens enorm goed vriendelijk doen en toch de meest vreselijke dingen denken en dan echt vriendelijk worden gevonden . Oefening baart kunst , zeker . ( of de ander is er ook een kei in , dat kan ook nog . )
Nee , ik kijk niet neer op kakkers , of welk " soort " mensen dan ook . Maar als iemand bijvoorbeeld een opmerking plaatst als " moet je toch niet aan denken , zeg , een camping daar-en-daar tegen die-en-die-tijd , wáááááhhhhlgeluk , ik snap die mensen niet , dat is toch wel enoggme aggmoe " , dan zeg ik " gaaf man, komp ik al 16 jaar , komme we aan drinken we eerst effe een borrel bij ome Koos en tante Alie , pletteren we de spulle naar binnen en kennen we meteen door naar de bingo . Je ken dr hastikke goed eten want ze hebben hollandse patat en het drinken is niet duur dus leggen we elke avond als een maleier in de voortent . "
Nee , ik kijk niet neer op kakkers , of welk " soort " mensen dan ook . Maar als iemand bijvoorbeeld een opmerking plaatst als " moet je toch niet aan denken , zeg , een camping daar-en-daar tegen die-en-die-tijd , wáááááhhhhlgeluk , ik snap die mensen niet , dat is toch wel enoggme aggmoe " , dan zeg ik " gaaf man, komp ik al 16 jaar , komme we aan drinken we eerst effe een borrel bij ome Koos en tante Alie , pletteren we de spulle naar binnen en kennen we meteen door naar de bingo . Je ken dr hastikke goed eten want ze hebben hollandse patat en het drinken is niet duur dus leggen we elke avond als een maleier in de voortent . "
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 18 maart 2008 om 19:20
Ik herken hier wel iets in, van de cassiere niet echt, dat kan me niet zoveel schelen, maar wel op mijn werk. Ik werk in een ziekenhuis en daar behandel ik patienten, de meeste mensen spreken mij met 'u' aan en dat vind ik normaal en prettig. Een enkeling spreek me aan met je en jij en dat vind ik echt storend. (Ik ben trouwens bijna 30.) Dat gebeurt overigens vaak bij mensen van middelbare leeftijd. Ik zie er waarschijnlijk jonger uit in mijn witte pakje zonder make-up en haar in een staart maar ik vind het niet prettig dat ze mij aanspreken alsof ik een 18 jarige ben. Ik ben al meer dan 10 jaar getrouwd en heb kinderen, ik ben geen meisje meer. Ik vind het ergens denigrerend overkomen, ik zeg ook 'u' tegen hen.
De meeste mensen zeggen trouwens wel u hoor, en soms gebeurt het wel dat er een heel leuk gesprek onstaat of mensen die regelmatig komen en alsware vertrouwd raken dan vind ik het anders, maar dat hangt af van de sfeer. Maar mensen die gelijk bij het binnenkomen beginnen te jij-en, daar hou ik niet van.
Ik had van mezelf niet gedacht dat ik daar zo`n meut in zou zijn, en ik ben bang dat het verkeerd valt bij de patienten als ik er wat van zeg. Het hele ziekenhuisbezoek draait dan ineens om mijn gevoelens in plaats van de patient dus dat zou ik niet doen. Maar ik zou dan zeggen: Het valt me op dat u mij aanspreekt met jij, waarom doet u dat?
Ik zou dat vragen omdat die patient dat dan doet met een reden, de dokter wordt natuurlijk wel aangesproken met U, dus vinden ze mij nog zo`n jong ding, vinden ze dat ze zusters niet aan hoeven te spreken met U of wat zit er achter?
dinsdag 18 maart 2008 om 21:47
dinsdag 18 maart 2008 om 21:56
Voor mij zit het ook niet in het woordje "u". Als iemand gewoon je netjes behandeld en zegt je of jij, dan maakt het mij niet veel uit. Maar goed, ik ben natuurlijk nog een jonge godin . Ben echt blij dat ik het in Engeland gewoon allemaal you is. Vond het dan ook helmaal niet zo'n slecht idee van Wim T. Schippers om je en u af te schaffen en er 'joe' van de maken. Zijn we ook van dat ge-emmer af.
Overigens herinner ik me ineens een van de eerste ontmoetingen met mijn ex-schoonmama. Ik wrong me in allerlei bochten om maar te voorkomen om u of jij te moeten zeggen, (dus niet zeggen; wat is dat mooi, waar heeft u/ heb je dat gekocht, maar vragen 'waar het te koop is', hahaha) want ik was ik beide gevallen bang dat ik ze zou beldedigen. Heb het nog met verjaardagskaarten voor ooms en tantes, ik vermijd jij/u gewoon en zeg iets van "Van harte gefeliciteerd, maak er een mooie dag van".....ik kan er wel om lachen.
Overigens herinner ik me ineens een van de eerste ontmoetingen met mijn ex-schoonmama. Ik wrong me in allerlei bochten om maar te voorkomen om u of jij te moeten zeggen, (dus niet zeggen; wat is dat mooi, waar heeft u/ heb je dat gekocht, maar vragen 'waar het te koop is', hahaha) want ik was ik beide gevallen bang dat ik ze zou beldedigen. Heb het nog met verjaardagskaarten voor ooms en tantes, ik vermijd jij/u gewoon en zeg iets van "Van harte gefeliciteerd, maak er een mooie dag van".....ik kan er wel om lachen.
dinsdag 18 maart 2008 om 22:02
Sterker nog, ik schrik me vaak een hoedje als ik 'mevrouw' wordt genoemd.
Hier in UK maken sommigen er overigens wel een probleem van om als 'miss' aangeduid te worden, want dat zou duiden op je ongetrouwde status oid, een soort van mejuffrouw, dus hebben ze liever ms. Ik zie het probleem niet zo. Ben al blij als iemand m'n naam nog weet .
Als mensen het hebben over 'met 'u' worden aangesproken, moet ik altijd aan een theo en thea stukje denken. Dan mogen ze inplaats van 'majesteit' wel 'u' zeggen. Wat Thea dan ook de hele tijd doet, maar dan net verkeerd. " Mogen we nu buiten spelen, U?"
Hier in UK maken sommigen er overigens wel een probleem van om als 'miss' aangeduid te worden, want dat zou duiden op je ongetrouwde status oid, een soort van mejuffrouw, dus hebben ze liever ms. Ik zie het probleem niet zo. Ben al blij als iemand m'n naam nog weet .
Als mensen het hebben over 'met 'u' worden aangesproken, moet ik altijd aan een theo en thea stukje denken. Dan mogen ze inplaats van 'majesteit' wel 'u' zeggen. Wat Thea dan ook de hele tijd doet, maar dan net verkeerd. " Mogen we nu buiten spelen, U?"
dinsdag 18 maart 2008 om 22:07
Nou ja, ik maak er ook verder geen toestand van ofzo maar het valt me op. Die mensen waarover ik het nu heb zijn van die stijve mensen dus niet wat jij omschrijft, die heb ik dus ook en dan is heel de sfeer anders waarover ik al vertelde. Dan vind ik het ook helemaal niet storend. Maar van die stijve mensen waar geen lachje vanaf kan kan ik het niet zo goed hebben. Ik verwacht als volwassen vrouw in een volwassen baan ook netjes aangesproken te worden.
dinsdag 18 maart 2008 om 22:32
Oudere mensen die dat doen , Empress ? Misschien uit de tijd dat zusters ongetrouwde meisjes waren ? ( als je getrouwd was moest je vroeger stoppen ) En die hebben toch meer het beeld van onderdanige en zeer dienstbare meisjes rennend met een " bedspiegel " dan van een goed opgeleide vrouw .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 19 maart 2008 om 01:31
Ik ben ook een weegschaal en ik herken het. Ik ben assertiever geworden door een vriend die erg recht voor zijn raap is en gewoon zegt: nee dat doe ik niet als hij dat denkt! Ik heb daar veel van geleerd al gaat hij daarin weer te ver door. Ieder heeft wel wat zo zie je maar. Een middenweg lijkt me het beste. Netjes nee zeggen of zeggen dat je iets later doet of er later op terugkomt kan vaak ook werken. Ik blijf ook netjes en ik merk ook dat ik het dan gerust kan zeggen en dat ze het accepteren. Eenmaal 1 keer een acceptatie zorgt dat je het de volgende keer nog gemakkelijker kunt zeggen. Ik ben ook assertiever geworden door mijn HBO studie Personeel en Arbeid. Daar moet je jezelf laten zien en voor jezelf opkomen anders ga je tenonder. Je wordt min of meer gedwongen en dat werkt wel!
voer eendjes geen oorlog!
woensdag 19 maart 2008 om 01:39
Ik heb niet alles gelezen en misschien ben ik mosterd, maar wat de TO vriendelijk noemt, noem ik niet-assertief.
En assertief is heel wat anders dan onvriendelijk of onbeleefd. Het is echt niet moeilijk om op een vriendelijke manier voor jezelf op te komen, de meeste mensen respecteren dat wel.
Als jij je zogenaamd vriendelijk voordoet, maar eigenlijk over je heen laat lopen dan trekken mensen zich echt niks van je aan. Die zien heus wel dat jij je niet prettig voelt, maar als jij het toelaat waarom zoudem ze dan anders doen?
Vriendelijk doen vind ik een praatje maken, oprecht informeren naar andermans partner / kind / kat / oma, de tijd nemen, gewoon goedemorgen zeggen, iemand helpen die dat nodig heeft, dat soort dingen.
En assertief is heel wat anders dan onvriendelijk of onbeleefd. Het is echt niet moeilijk om op een vriendelijke manier voor jezelf op te komen, de meeste mensen respecteren dat wel.
Als jij je zogenaamd vriendelijk voordoet, maar eigenlijk over je heen laat lopen dan trekken mensen zich echt niks van je aan. Die zien heus wel dat jij je niet prettig voelt, maar als jij het toelaat waarom zoudem ze dan anders doen?
Vriendelijk doen vind ik een praatje maken, oprecht informeren naar andermans partner / kind / kat / oma, de tijd nemen, gewoon goedemorgen zeggen, iemand helpen die dat nodig heeft, dat soort dingen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 19 maart 2008 om 01:50
En het volgende klinkt misschien heel berekenend, maar dat is het niet.
Ik zorg op het werk altijd dat ik vriendjes wordt met de schoonmakers, de catering, de receptioniste, de TD etc. Ook in de winkels waar ik vaak kom maak ik altijd een praatje met de verkoopsters, als er in ons huis geklust wordt (en bij ons is de betekenis van klussen ook gewoon klussen) dan doe ik dat ook.
Dat doe ik a) omdat ik het heel normaal vind om zo met mensen om te gaan, maar ik heb in de loop der jaren ook gemerkt dat een goede band met hen ook in mijn voordeel is.
Ik hoef bv de TD maar te bellen of ze staan aan m'n bureau. Mijn collega komt onderop de stapel en daar blijft ze wel ff.
Ik meen het wel oprecht en daarom werkt het ook zo denk ik. Mijn collega doet wel vriendelijk, maar je ziet haar iets heel anders denken.
Ik zorg op het werk altijd dat ik vriendjes wordt met de schoonmakers, de catering, de receptioniste, de TD etc. Ook in de winkels waar ik vaak kom maak ik altijd een praatje met de verkoopsters, als er in ons huis geklust wordt (en bij ons is de betekenis van klussen ook gewoon klussen) dan doe ik dat ook.
Dat doe ik a) omdat ik het heel normaal vind om zo met mensen om te gaan, maar ik heb in de loop der jaren ook gemerkt dat een goede band met hen ook in mijn voordeel is.
Ik hoef bv de TD maar te bellen of ze staan aan m'n bureau. Mijn collega komt onderop de stapel en daar blijft ze wel ff.
Ik meen het wel oprecht en daarom werkt het ook zo denk ik. Mijn collega doet wel vriendelijk, maar je ziet haar iets heel anders denken.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
woensdag 19 maart 2008 om 15:54
Je zou best gelijk kunnen hebben maar wat is normaal? Dat is voor iedereen anders. Je kunt niet van mensen verwachten dat zij hetzelfde doen als jij. Dat proef ik er namelijk een beetje uit. Het hangt af van de situatie, de cultuur en de personen zelf of er een praatje gemaakt gaat worden. Ik ben niet iemand die met jan en alleman een praatje maakt. Ik weet bij god niet waar ik het over moet hebben, ik ben een beetje verlegen en sommige mensen intersseren mij echt niet. Zoals Bianca zich nu voordoet dat zou mij echt afschrikken. Misschien zonde want misschien is Bianca eigelijk wel een heel aardige interessante meid.