Psyche
alle pijlers
alweer stukgelopen.......
woensdag 6 januari 2010 om 10:40
Ik ben 47 en werk sinds mijn 21ste in het onderwijs. Eerst 20 jaar voor de klas en nu begeleid ik leerkrachten met 'moeilijke' kinderen in de klas.
Elke keer loop ik na een aantal jaren weer tegen mijn grenzen aan en beland in de ziektewet. Overspannen, burn-out, depressie????zeg het maar....Wat gaat er steeds mis? Ik wil gewoon onbevangen leven, zonder angst en piekeren. Het lijkt maar niet te lukken.
Sinds 4 maanden zit ik weer thuis. Ik vind mezelf zo'n watje.
Ik kom vreselijk zeker over, maar van binnen heb ik hele grote (faal)angst. Dit alles trouwens alleen t.a.v. mijn werk. In het dagelijkse leven thuis gaat het prima. Ik ben vreselijk perfectionistisch en moet alles goed doen. Dat kost zoveel tijd en energie dat ik elke keer lijkt op te branden. Maar ik wil weten hoe ik dat nou echt kan veranderen. Ik ben sinds 2 maanden in therapie (eerstelijnspsycholoog), maar het meeste van wat ze me vertelt, weet ik eigenlijk wel. HOE moet ik nou praktisch gezien 'normaal' functioneren in mijn werk??? Ik begrijp dat daar niet zo 1.2.3 een antwoord op is, maar zijn er 'lotgenoten??en hoe hebben jullie het gedaan?
groetjes Mieke
Elke keer loop ik na een aantal jaren weer tegen mijn grenzen aan en beland in de ziektewet. Overspannen, burn-out, depressie????zeg het maar....Wat gaat er steeds mis? Ik wil gewoon onbevangen leven, zonder angst en piekeren. Het lijkt maar niet te lukken.
Sinds 4 maanden zit ik weer thuis. Ik vind mezelf zo'n watje.
Ik kom vreselijk zeker over, maar van binnen heb ik hele grote (faal)angst. Dit alles trouwens alleen t.a.v. mijn werk. In het dagelijkse leven thuis gaat het prima. Ik ben vreselijk perfectionistisch en moet alles goed doen. Dat kost zoveel tijd en energie dat ik elke keer lijkt op te branden. Maar ik wil weten hoe ik dat nou echt kan veranderen. Ik ben sinds 2 maanden in therapie (eerstelijnspsycholoog), maar het meeste van wat ze me vertelt, weet ik eigenlijk wel. HOE moet ik nou praktisch gezien 'normaal' functioneren in mijn werk??? Ik begrijp dat daar niet zo 1.2.3 een antwoord op is, maar zijn er 'lotgenoten??en hoe hebben jullie het gedaan?
groetjes Mieke
vrijdag 8 januari 2010 om 14:02
Ik heb (ff denken) 4 jaar geleden een tijdje bij een psychologe gelopen. Omdat ik ook vast zat. Op gebied van werk, huisvesting, sociale contacten en m'n relatie. De grootste pijlers in je leven dus.
Haar conclusie: ik moest het me voorstellen als een kruispunt met (bijvoorbeeld) 20 verschillende wegen die te bewandelen zijn. Maar doordat ik niet weet wat ik tegenkom, als ik er een kies, blijf ik passief staan/trek me terug/doe niks..
Heb bij haar ook m'n levensverhaal op moeten schrijven (dát was moeilijk! want waar moet je beginnen, wat moet je wel of juist niet vertellen, hoe gedetailleerd, etc..)
Uiteindelijk kwam daaruit wel een bepaald patroon hoe ik reageer in bepaalde situaties. Dat was wel een eye opener waarmee ik naar mijn eigen idee wel weer verder kon (dat dacht de therapeute ook)
Maar het wéten scheelt wel een stuk, toch ben ik nog niet heel veel verder.. (voor m'n gevoel)
Ik heb net op google EMDR opgezocht. Zal zo eens gaan lezen. Eerst even de stad in, frisse neus halen
Haar conclusie: ik moest het me voorstellen als een kruispunt met (bijvoorbeeld) 20 verschillende wegen die te bewandelen zijn. Maar doordat ik niet weet wat ik tegenkom, als ik er een kies, blijf ik passief staan/trek me terug/doe niks..
Heb bij haar ook m'n levensverhaal op moeten schrijven (dát was moeilijk! want waar moet je beginnen, wat moet je wel of juist niet vertellen, hoe gedetailleerd, etc..)
Uiteindelijk kwam daaruit wel een bepaald patroon hoe ik reageer in bepaalde situaties. Dat was wel een eye opener waarmee ik naar mijn eigen idee wel weer verder kon (dat dacht de therapeute ook)
Maar het wéten scheelt wel een stuk, toch ben ik nog niet heel veel verder.. (voor m'n gevoel)
Ik heb net op google EMDR opgezocht. Zal zo eens gaan lezen. Eerst even de stad in, frisse neus halen
vrijdag 8 januari 2010 om 14:56
Ikke78-dat bedoel ik, ik heb zo vaak hulp gehad en ik WEET het ook allemaal wel, maar.......ik kom ook niet veel verder, val elke keer weer terug in mijn oude patroon (lat hoog, perfectionist, streng voor jezelf, onzeker, faalangst, stoere rol spelen). Volgens mijn peut moet je je onzekerheid erkennen, dan voel je je zekerder, ja ik erken het, maar er gebeurt niks. Waar zit die knop nou!!!
Bij EMDR herleef je bepaalde gebeurtenissen in je leven die grote impact op je zijn hebben. Dmv eye-movement therapie, een goede vriendin van mij heeft het heel goed geholpen....
kiek moar eben
Bij EMDR herleef je bepaalde gebeurtenissen in je leven die grote impact op je zijn hebben. Dmv eye-movement therapie, een goede vriendin van mij heeft het heel goed geholpen....
kiek moar eben
vrijdag 8 januari 2010 om 19:37
@dejavu: ooit, via een eerste lijn psycholoog heb ik RET therapie gehad en dat heeft me destijds goed geholpen. EMDR heb ik ook kort gehad toen, maar dat vond ik helemaal niks, die geluiden op een koptelefoon. Mss dat het ligt aan de oorzaak waarom je hulp gezocht hebt. Bij mij was het geen schokkende, traumatische ervaring, maar mijn opvoeding in het algemeen. Mss dat dat van invloed is op hoe effectief het is?
Sinds kort volg ik Gestalt therapie. Je wordt bewust van je gedrag nu, voor jezelf en ten aanzien van je omgeving, als gevolg van ervaringen vroeger. Terwijl reguliere therapie uitgaat van het verleden, als verklaring van het nu. Die Gestalt werkt voor mij beter, merk ik.
@Ikke: dit is het ook, wat je beschrijft: goed weten waar het vandaan komt, maar dat kunnen ombuigen is zo moeilijk. Het is een strategie geweest die lang gewerkt heeft, maar nu blijkbaar niet meer.
Wat Mieke zegt, in het erkennen zit idd niet zo zeer het probleem, want je wordt er elke dag mee geconfronteerd Er naar handelen vereist een omslag, die nieuw en onbekend is en waarvan je niet weet wat de uitkomst gaat worden. Jezelf voorbijlopen, wetende dat het dan wel lukt, dat is wel vertrouwd. Dus dan is het verklaarbaar, dat je in oude patronen vervalt.
Sinds kort volg ik Gestalt therapie. Je wordt bewust van je gedrag nu, voor jezelf en ten aanzien van je omgeving, als gevolg van ervaringen vroeger. Terwijl reguliere therapie uitgaat van het verleden, als verklaring van het nu. Die Gestalt werkt voor mij beter, merk ik.
@Ikke: dit is het ook, wat je beschrijft: goed weten waar het vandaan komt, maar dat kunnen ombuigen is zo moeilijk. Het is een strategie geweest die lang gewerkt heeft, maar nu blijkbaar niet meer.
Wat Mieke zegt, in het erkennen zit idd niet zo zeer het probleem, want je wordt er elke dag mee geconfronteerd Er naar handelen vereist een omslag, die nieuw en onbekend is en waarvan je niet weet wat de uitkomst gaat worden. Jezelf voorbijlopen, wetende dat het dan wel lukt, dat is wel vertrouwd. Dus dan is het verklaarbaar, dat je in oude patronen vervalt.
