Psyche
alle pijlers
Angst en depressie. Gaat het ooit nog goed komen?
dinsdag 30 april 2019 om 09:53
Hoe is het gesteld met je bloedwaardes? Vitamine tekorten? Want wat jij beschrijft over derealisatie, dat hele stuk, zou ik een halfjaar geleden ook zelf geschreven kunnen hebben, vooral angst voor controle verlies.
Bleek mijn vitamine d en ijzer laag te zijn, vooral mijn vitamine d die heeeel laag zat
Bleek mijn vitamine d en ijzer laag te zijn, vooral mijn vitamine d die heeeel laag zat
dinsdag 30 april 2019 om 14:17
Heb geen goede ervaringen met het medicijn wat ik heb gebruikt. Ik voelde onhelder, in de war en gedempt. Ik nam minder dan de aanbevolen dosis omdat ik hallucinaties kreeg van een hogere. Ik heb wel is vaker het advies gehoord om opnieuw met medicatie te beginnen, maar ik twijfel enorm of dit helpt. Dingen die wat met je hoofd doen zoals alcohol en koffie neem ik nu ook niet meer, omdat dit effect erg tegen me werkt. Een doel van me is overigens om weer eens een biertje te kunnen drinken, maar zolang ik nog last heb van dit constante gevoel heb ik er geen zin in om het tegen me zin te nemen.Verbinder schreef: ↑30-04-2019 03:52Juist door je controle drang en je diepe denkpatronen denk je dan niet dat medicijnen juist nu wat kunnen ondersteunen?
Je hebt het zwaar op het moment, je weet dat je iets nodig hebt want in je eentje blijft het doorgaan zoals het heeft gedaan. Daar is je innerlijke controle te sterk voor en alles bij elkaar is het gewoon zo overspoelend.
Een nieuwe psycholoog en medicatie maken het misschien een stukje levendiger voor je.
Ik zit inderdaad wel te overwegen om te kijken naar een andere psycholoog. Ik heb nu inmiddels een lange tijd therapie bij mijn huidige psycholoog, maar qua therapievorm merk ik dat we de laatste niet helemaal meer op de zelfde golflengte zitten. Uiteindelijk moet je het natuurlijk zelf doen, maar misschien wat nieuws proberen is geen gek idee.
dinsdag 30 april 2019 om 14:21
Helaas heb ik nooit een moment gehad in mijn leven dat ik gelukkig was. Voor mij is het dus ook een soort zoektocht wat het precies inhoudt. Alleen in mijn hele vroege jaren 5/6- heb ik verhalen gehoord dat ik altijd een vrolijk kind was, maar helaas valt daar voor mij natuurlijk niet zoveel van te herinneren.MissMaran schreef: ↑30-04-2019 07:53Dit is niet je normale staat van zijn, je herinnert je vast nog hoe het voor de depressie was en dat je gelukkig kunt zijn, dit kan een paar jaar duren maar uiteindelijk kom jij weer tevoorschijn.
Je merkt haast niet hoe het gebeurt maar het gaat met stapjes naar voren en stapjes terug en ineens denk je: huh het gaat al veel beter als eerst
dinsdag 30 april 2019 om 14:23
Ik heb recent mijn bloed laten testen en daar kwam niks uit op een klein te kort aan vitamine d na, maar dit moet inmiddels door mijn gebruik van supplementen weer op pijl staan.Bordorood schreef: ↑30-04-2019 09:53Hoe is het gesteld met je bloedwaardes? Vitamine tekorten? Want wat jij beschrijft over derealisatie, dat hele stuk, zou ik een halfjaar geleden ook zelf geschreven kunnen hebben, vooral angst voor controle verlies.
Bleek mijn vitamine d en ijzer laag te zijn, vooral mijn vitamine d die heeeel laag zat
