Psyche
alle pijlers
Angst om partner
zaterdag 29 februari 2020 om 09:38
Hallo allemaal,
Mijn partner is wegens een (geplande) operatie het ziekenhuis ingegaan en is daar nu al bijna twee maanden omdat het herstel langer duurde dan verwacht. Sinds afgelopen week heeft hij een zware longontsteking, hij kon nauwelijks ademen en ze hebben hem naar de IC gebracht.
Ik dacht altijd dat ik onder zulke omstandigheden heel nuchter zou blijven, maar het tegendeel blijkt het geval. Ik ben weliswaar al bijna veertig maar ik heb nog nooit eerder meegemaakt dat iemand die me zo dierbaar is zo ziek was. En ik krijg er paniek van. Vorige week werd hij zelfs boos omdat ik hem volgens hem aan zat te kijken "alsof hij al dood was". Ik snap heus dat hij meer heeft aan iemand die hem positieve energie geeft. Dit heb ik de afgelopen maand ook echt volop gedaan, maar sinds die longontsteking ben ik alleen nog maar bang dat hij doodgaat en ik weet niet zo goed wat ik daaraan kan doen. Ik probeer mijn zinnen te verzetten maar zelfs als ik een tijdschrift lees merk ik dat de tekst niet tot me doordringt. Vanmiddag ga ik met mijn dochter en vriendinnen een uitstapje maken, maar het liefst zou ik thuis op een berichtje van hem blijven wachten. Ik kan wel op bezoek op de IC maar dat is met kind erbij niet handig dus daar voel ik me ook kut over, dan moet ik mijn dochter in de wachtkamer laten zitten.
Misschien heeft er iemand een paar opbeurende woorden of een schop onder mijn kont ofzo. Alhoewel ik mezelf al zoveel schoppen probeer te geven, ik word er niet goed van.
Mijn partner is wegens een (geplande) operatie het ziekenhuis ingegaan en is daar nu al bijna twee maanden omdat het herstel langer duurde dan verwacht. Sinds afgelopen week heeft hij een zware longontsteking, hij kon nauwelijks ademen en ze hebben hem naar de IC gebracht.
Ik dacht altijd dat ik onder zulke omstandigheden heel nuchter zou blijven, maar het tegendeel blijkt het geval. Ik ben weliswaar al bijna veertig maar ik heb nog nooit eerder meegemaakt dat iemand die me zo dierbaar is zo ziek was. En ik krijg er paniek van. Vorige week werd hij zelfs boos omdat ik hem volgens hem aan zat te kijken "alsof hij al dood was". Ik snap heus dat hij meer heeft aan iemand die hem positieve energie geeft. Dit heb ik de afgelopen maand ook echt volop gedaan, maar sinds die longontsteking ben ik alleen nog maar bang dat hij doodgaat en ik weet niet zo goed wat ik daaraan kan doen. Ik probeer mijn zinnen te verzetten maar zelfs als ik een tijdschrift lees merk ik dat de tekst niet tot me doordringt. Vanmiddag ga ik met mijn dochter en vriendinnen een uitstapje maken, maar het liefst zou ik thuis op een berichtje van hem blijven wachten. Ik kan wel op bezoek op de IC maar dat is met kind erbij niet handig dus daar voel ik me ook kut over, dan moet ik mijn dochter in de wachtkamer laten zitten.
Misschien heeft er iemand een paar opbeurende woorden of een schop onder mijn kont ofzo. Alhoewel ik mezelf al zoveel schoppen probeer te geven, ik word er niet goed van.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zondag 22 maart 2020 om 22:47
Morgen is de begrafenis en hij zal weer een stukje verder weg van me zijn. Eerst was hij wakker en we konden gewoon praten. Toen lag hij in coma en ik kon hem tenminste aanraken en tegen hem praten. Toen was hij dood, maar zijn lichaam was er nog en ik kon nog heel even naast hem zitten en zijn hand vasthouden. Maar na morgen is ook zijn lichaam er niet meer. Ik kan me er nog niets bij voorstellen. Aan de ene kant wil ik dat het eindelijk voorbij is, aan de andere kant ben ik bang in een nog groter gat te vallen als er niets meer te regelen valt en er steeds minder berichtjes, telefoontjes, e-mailtjes komen.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 23 maart 2020 om 11:12
Heb vanochtend een foto van hem en een berichtje naar zijn familieleden en vrienden gestuurd die er niet bij kunnen zijn. Dat voelt goed. Krijg ook veel berichtjes van lieve mensen om me heen die aan me denken vandaag, en van jullie. Bedankt!
Ik kan me nog niet voorstellen hoe mijn leven zonder hem door moet gaan. Alles is zo nauw met hem verbonden.
Ik kan me nog niet voorstellen hoe mijn leven zonder hem door moet gaan. Alles is zo nauw met hem verbonden.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
.
maandag 23 maart 2020 om 12:45
woensdag 25 maart 2020 om 14:29
Hoi Snowkitty, lief je berichtje. Ik ben eigenlijk wel blij dat de wereld gewoon doordraait en het is ook wel rustig dat niet alle familie en vrienden hierheen konden komen om mij te steunen. Corona gaat een beetje aan me voorbij natuurlijk: het ergste wat me kon overkomen is me al overkomen. Mijn familie en vrienden zijn veilig.
Ik heb nog fijn contact met wat familie en vrienden van mijn partner in hun thuisland, die stellen dat ook erg op prijs. Het ebt wel een beetje weg natuurlijk, nu de begrafenis voorbij is. Wat ook weer rustig is. Ik heb een to-do-lijstje voor de komende week: elke dag even sporten, elke dag iets in het huishouden, elke dag een beetje werk, elke dag iemand bellen en even met mijn hobby's bezig zijn. Verder hoef ik niks van mezelf. Eigenlijk luxe dus, deze crisis, er is op dit moment ook niemand anders voor wie ik iets "moet".
Ben ook blij dat het lange, lange wachten nu voorbij is. Geen wachten op bezoekuren, op goed of slecht nieuws, op berichtjes, op zijn overlijden, op de begrafenis. Er zal nog wel wat administratieve rompslomp op me afkomen, maar dat regelen we wel. Regelen is een van mijn hobby's.
Ik heb nog fijn contact met wat familie en vrienden van mijn partner in hun thuisland, die stellen dat ook erg op prijs. Het ebt wel een beetje weg natuurlijk, nu de begrafenis voorbij is. Wat ook weer rustig is. Ik heb een to-do-lijstje voor de komende week: elke dag even sporten, elke dag iets in het huishouden, elke dag een beetje werk, elke dag iemand bellen en even met mijn hobby's bezig zijn. Verder hoef ik niks van mezelf. Eigenlijk luxe dus, deze crisis, er is op dit moment ook niemand anders voor wie ik iets "moet".
Ben ook blij dat het lange, lange wachten nu voorbij is. Geen wachten op bezoekuren, op goed of slecht nieuws, op berichtjes, op zijn overlijden, op de begrafenis. Er zal nog wel wat administratieve rompslomp op me afkomen, maar dat regelen we wel. Regelen is een van mijn hobby's.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
geen woorden Bulbul. Ongelooflijk knap hoe je dit allemaal zo rustig en helder kan opschrijven. Ik krijg er tranen van.
woensdag 25 maart 2020 om 21:09
Niet huilen. Kreeg het net wel weer even te kwaad toen zijn oom via de app vroeg hoe het met mij gaat.
Dochter is verdrietig voor mij, maar had zelf (gelukkig) nog geen hechte band met hem. Op advies van het forum
heel voorzichtig geweest met introduceren van nieuwe partner. Blijkt maar weer een gouden regel.
Kreeg het net wel weer even te kwaad toen zijn oom via de app vroeg hoe het met mij gaat.Dochter is verdrietig voor mij, maar had zelf (gelukkig) nog geen hechte band met hem. Op advies van het forum
heel voorzichtig geweest met introduceren van nieuwe partner. Blijkt maar weer een gouden regel.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
dinsdag 31 maart 2020 om 11:00
Gisteren gebeurde er iets grappigs en ik stond op het punt mijn partner te bellen om het hem te vertellen, toen ik me plots realiseerde dat dat niet meer kon.
Het leven was altijd net even leuker met hem. Ook als we niet bij elkaar waren zat hij altijd in mijn hoofd en voerde ik gesprekken met hem, en zelfs als al het andere even klote ging, had ik altijd iets om naar uit te kijken: hem weer zien en spreken en aanraken. Om van de hemelse seks maar te zwijgen.
Nu is het andersom, het leven is net wat minder leuk, omdat dit verlies in mijn hoofd zit, een donkere wolk die steeds aanwezig is en soms plotseling voor de zon trekt. Ik durf niet te veel aan de toekomst te denken want zo'n liefde kan ik toch nooit meer meemaken. Maar zoals een goede vriendin zei: Misschien hoeft dat ook niet.
Ik heb het samenzijn met hem mogen beleven en vaak overheerst de dankbaarheid. Maar het is ook zo ontzettend oneerlijk dat het niet nog een beetje langer mocht duren.
Het leven was altijd net even leuker met hem. Ook als we niet bij elkaar waren zat hij altijd in mijn hoofd en voerde ik gesprekken met hem, en zelfs als al het andere even klote ging, had ik altijd iets om naar uit te kijken: hem weer zien en spreken en aanraken. Om van de hemelse seks maar te zwijgen.
Nu is het andersom, het leven is net wat minder leuk, omdat dit verlies in mijn hoofd zit, een donkere wolk die steeds aanwezig is en soms plotseling voor de zon trekt. Ik durf niet te veel aan de toekomst te denken want zo'n liefde kan ik toch nooit meer meemaken. Maar zoals een goede vriendin zei: Misschien hoeft dat ook niet.
Ik heb het samenzijn met hem mogen beleven en vaak overheerst de dankbaarheid. Maar het is ook zo ontzettend oneerlijk dat het niet nog een beetje langer mocht duren.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
dinsdag 31 maart 2020 om 22:18
Loop jezelf niet voorbij hoor bulbul. Neem de tijd voor het verdriet. Het zit in je, doe er iets mee voor jezelf, voor jouw kind en jullie toekomst. Alles wat nu als eerste komt wordt een hindernis. Van jouw eerste verjaardag tot en met oud en nieuw en daarna. Geef je verdriet de ruimte voordat het een berg is. Klaag, zeur en huil hier maar af en toe, er wordt naar je geluisterd en er zal soms op afstand met je mee gehuild worden.
Heel veel sterkte voor nu en vooral wat geluk voor in de toekomst.
Het ga je goed.
Heel veel sterkte voor nu en vooral wat geluk voor in de toekomst.
Het ga je goed.
woensdag 1 april 2020 om 12:13
Dit!!!Brucedehond schreef: ↑29-02-2020 10:07Kun je je angst niet met zijn arts bespreken? Wellicht kan hij/zij je geruststellen.
En liefde voor elkaar is je zorgen maken om elkaar toch? Helemaal niets mis mee. Daarbij, als je geliefde jou verteld dat hij bang is dat je doodgaat geeft dat toch ook alleen maar aan dat je om iemand geeft?
woensdag 1 april 2020 om 13:11
Misschien moet je even verder lezen?
'Happiness is only real when shared'.
woensdag 1 april 2020 om 14:55
Bedankt Kokoro, Hijdie en Roosss. En Totallyfree natuurlijk (heerlijk die spuit-elf-reacties, daar kan ik me op de relatiepijler al zo over opwinden). Ik denk dat het besef nu pas langzaam inkickt, twee weken na dato. Maar dat is okee, daar moet en ga ik gewoon doorheen.
Ga er geen nieuw topic voor openen maar wil wel even zeggen dat ik supertrots ben op mijn lieve dochter die héél braaf en bijna enthousiast met haar schoolwerk bezig is. Heel gezellig om met haar achter mijn bureau te zitten en niets anders te hoeven/kunnen doen dan samen naar de topografie van Europa en schriftelijke vermenigvuldiging te kijken. Echt een kanjer.
En als ik mijn neus ophaal, vraagt ze of het goed met me gaat.
Ga er geen nieuw topic voor openen maar wil wel even zeggen dat ik supertrots ben op mijn lieve dochter die héél braaf en bijna enthousiast met haar schoolwerk bezig is. Heel gezellig om met haar achter mijn bureau te zitten en niets anders te hoeven/kunnen doen dan samen naar de topografie van Europa en schriftelijke vermenigvuldiging te kijken. Echt een kanjer.
En als ik mijn neus ophaal, vraagt ze of het goed met me gaat.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
.
