Psyche
alle pijlers
Angst voor psychose
zaterdag 22 juni 2019 om 16:17
Beste allemaal,
Ik ben een meisje van 17 jaar oud. Het begon allemaal ongeveer twee weken geleden met bizarre nachtmerries. Ik had hele rare dromen die helemaal nergens opsloegen. Dat zorgde ervoor dat ik me begon af te vragen hoe mijn brein zulke bizarre dingen kon bedenken. Dit viel samen met een periode waarin ik veel last had van stress (momenteel nog steeds). Ik heb namelijk na het weekend een tentamenweek en voel een enorme prestatiedruk. Ook komen allerlei traumatische ervaringen weer naar boven. Ik heb ook afscheid moeten nemen van een aantal goede vriendinnen. Een paar dagen geleden ging ik met een ontzettend gestrest gevoel naar bed. Ik heb om rustig te worden tot 3 uur in de nacht op mijn telefoon gezeten. Vlak voordat ik in slaap viel kreeg ik ineens allemaal flitsende bizarre gedachten. Totaal onzinnige gedachten zoals ineens random gezichten voorbij zien flitsen of aan random zinnetjes denken. Ik schrok hier heel erg van en ging met mijn stomme kop googelen wat het kon zijn. Ik las onder andere dingen over een psychose. Ik werd daar zo angstig van dat ik de hele nacht niet heb kunnen slapen.Twee dagen daarna ben ik naar de huisarts geweest. Die kon me tijdelijk geruststellen hij dacht namelijk niet aan een psychose. Hij heeft me wel doorverwezen naar een psycholoog. Na die afspraak is het bergafwaarts gegaan. Ik bleef maar ervaringsverhalen opzoeken van mensen die ooit een psychose hebben gehad. Dat heeft tot gevolg gehad dat ik continue mijn gedachten aan het analyseren ben. Ik probeer mezelf ook te betrappen op gekke gedachten. Ik had gelezen dat een meisje die ooit een psychose heeft gehad tijdens haar psychose bang was dat haar ouders haar aan het vergiftigen waren. Toen mijn moeder twee dagen geleden aan het koken was flitste een soortgelijke gedachte voorbij. Ik schrok hier ontzettend van en wist meteen ook dat het onzin was. Elke keer als mijn moeder me eten geeft flitst die gedachte weer voorbij. Ik weet dat het onzin is maar ik kan het niet stoppen. Als ik geluiden hoor probeer ik ook continu te checken of anderen het ook horen. Wat ook heel eng was is dat een oude schoolgenoot onverwacht langs kwam op school. Ik was ontzettend bang dat ik aan het hallucineren was en dat ze er niet echt was. Ik wist dat dit onzin was maar ik probeerde om mezelf gerust te stellen te kijken of anderen mensen om ons heen me raar aankeken. Dat was uiteraard niet het geval. Die oude schoolgenoot heeft tijdens ons gesprek een gezamenlijke vriendin gebeld die nam toen niet op. Toen ik die vriendin later op de dag tegenkwam heb ik om mezelf gerust te stellen gevraagd of ze gebeld was door die oude schoolgenoot. Dat bleek natuurlijk zo te zijn. Ik blijf mezelf maar bang maken en ik maak mezelf zo langzamerhand echt gek. Ik ben bang dat dit een voortekenen is van een psychose. Ik ben me nu nog bewust dat mijn gedachten onzin zijn maar wat nou als ik dat besef ineens kwijtraak? Zijn er mensen die hetzelfde hebben meegemaakt? En hoe is dat afgelopen?
Ik ben een meisje van 17 jaar oud. Het begon allemaal ongeveer twee weken geleden met bizarre nachtmerries. Ik had hele rare dromen die helemaal nergens opsloegen. Dat zorgde ervoor dat ik me begon af te vragen hoe mijn brein zulke bizarre dingen kon bedenken. Dit viel samen met een periode waarin ik veel last had van stress (momenteel nog steeds). Ik heb namelijk na het weekend een tentamenweek en voel een enorme prestatiedruk. Ook komen allerlei traumatische ervaringen weer naar boven. Ik heb ook afscheid moeten nemen van een aantal goede vriendinnen. Een paar dagen geleden ging ik met een ontzettend gestrest gevoel naar bed. Ik heb om rustig te worden tot 3 uur in de nacht op mijn telefoon gezeten. Vlak voordat ik in slaap viel kreeg ik ineens allemaal flitsende bizarre gedachten. Totaal onzinnige gedachten zoals ineens random gezichten voorbij zien flitsen of aan random zinnetjes denken. Ik schrok hier heel erg van en ging met mijn stomme kop googelen wat het kon zijn. Ik las onder andere dingen over een psychose. Ik werd daar zo angstig van dat ik de hele nacht niet heb kunnen slapen.Twee dagen daarna ben ik naar de huisarts geweest. Die kon me tijdelijk geruststellen hij dacht namelijk niet aan een psychose. Hij heeft me wel doorverwezen naar een psycholoog. Na die afspraak is het bergafwaarts gegaan. Ik bleef maar ervaringsverhalen opzoeken van mensen die ooit een psychose hebben gehad. Dat heeft tot gevolg gehad dat ik continue mijn gedachten aan het analyseren ben. Ik probeer mezelf ook te betrappen op gekke gedachten. Ik had gelezen dat een meisje die ooit een psychose heeft gehad tijdens haar psychose bang was dat haar ouders haar aan het vergiftigen waren. Toen mijn moeder twee dagen geleden aan het koken was flitste een soortgelijke gedachte voorbij. Ik schrok hier ontzettend van en wist meteen ook dat het onzin was. Elke keer als mijn moeder me eten geeft flitst die gedachte weer voorbij. Ik weet dat het onzin is maar ik kan het niet stoppen. Als ik geluiden hoor probeer ik ook continu te checken of anderen het ook horen. Wat ook heel eng was is dat een oude schoolgenoot onverwacht langs kwam op school. Ik was ontzettend bang dat ik aan het hallucineren was en dat ze er niet echt was. Ik wist dat dit onzin was maar ik probeerde om mezelf gerust te stellen te kijken of anderen mensen om ons heen me raar aankeken. Dat was uiteraard niet het geval. Die oude schoolgenoot heeft tijdens ons gesprek een gezamenlijke vriendin gebeld die nam toen niet op. Toen ik die vriendin later op de dag tegenkwam heb ik om mezelf gerust te stellen gevraagd of ze gebeld was door die oude schoolgenoot. Dat bleek natuurlijk zo te zijn. Ik blijf mezelf maar bang maken en ik maak mezelf zo langzamerhand echt gek. Ik ben bang dat dit een voortekenen is van een psychose. Ik ben me nu nog bewust dat mijn gedachten onzin zijn maar wat nou als ik dat besef ineens kwijtraak? Zijn er mensen die hetzelfde hebben meegemaakt? En hoe is dat afgelopen?
zaterdag 22 juni 2019 om 16:27
Als je het heel druk hebt en wat vermoeid bent kan het weleens wat druk in je hoofd worden. Met wat ongestructureerde gedachten. Dat zijn ook vaak de momenten dat je brein je ook nog trakteert op levendige herinneringen uit het verleden die ineens weer problematisch lijken.
Het is de kunst om daar niet in mee te gaan als die gedachten komen en wat ontspanning te zoeken.
Je gaat binnenkort naar een psycholoog en die kan je daarbij helpen.
Uiteindelijk zal je het wel zelf moeten doen.
Het is de kunst om daar niet in mee te gaan als die gedachten komen en wat ontspanning te zoeken.
Je gaat binnenkort naar een psycholoog en die kan je daarbij helpen.
Uiteindelijk zal je het wel zelf moeten doen.
zaterdag 22 juni 2019 om 16:30
Hoi! Ik herken heel erg wat je zegt. Vooral met deze warme dagen kan deze angst meer op komen zetten. Toch probeer ik altijd te relativeren en als ik dat nog kan, weet ik dat er niets aan de hand is. Sowieso is het niet handig om te gaan googlen (ik doe het zelf ook, maar weet uit ervaring dat dat het eigenlijk alleen maar erger maakt). Dus probeer dat zo min mogelijk te doen. Heb je mensen om je heen? Dat kan ook nog wel erg schelen. Misschien af en toe er eens met iemand over praten over je angsten, dat wil ook wel eens helpen.
Eigenlijk is het dat je bang bent om de controle kwijt te raken. Althans dat heb ik wel. Ik herken heel erg wat je zegt. Maar wat mij is vertelt. Een psychose gebeurt echt niet zomaar. En Google gaat je ook niet geruststellen. Probeer te vertrouwen op de mensen om je heen en erover te praten, meer over wat je dwars zit en dergelijke. Misschien helpt het om het eens op te schrijven. Daarnaast kan afleiding ook heel goed helpen
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt, sterkte!
Eigenlijk is het dat je bang bent om de controle kwijt te raken. Althans dat heb ik wel. Ik herken heel erg wat je zegt. Maar wat mij is vertelt. Een psychose gebeurt echt niet zomaar. En Google gaat je ook niet geruststellen. Probeer te vertrouwen op de mensen om je heen en erover te praten, meer over wat je dwars zit en dergelijke. Misschien helpt het om het eens op te schrijven. Daarnaast kan afleiding ook heel goed helpen
Ik hoop dat je je snel weer beter voelt, sterkte!
You can't make a rainbow without a little rain
zaterdag 22 juni 2019 om 17:04
Stop met verhalen over psychoses lezen. Het maakt je angstig en geeft je overspannen brein 'inspiratie'. Daaree bedoel ik: je leest dat iemand met en psychose bang is voor vergiftiging, en jij herhaalt die gedachte. En omdat je zo gefixeerd bent op psychoses zie jij zo'n gedachte als heel eng, terwijl het niet raar is om dingen waar je mee bezig bent ineens op te merken.
Probeer je aandacht te verplaatsen; doe dingen die je leuk vindt en waar je rustig van wordt. Probeer in te zien dat je gedachten alleen maar gedachten zijn, niet de waarheid. Hetzelfde geldt voor angst: je kunt het gevoel niet wegtoveren, maar het is geen goede raadgever. Bij de psycholoog kun je leren omgaan met stress en angst.
Probeer je aandacht te verplaatsen; doe dingen die je leuk vindt en waar je rustig van wordt. Probeer in te zien dat je gedachten alleen maar gedachten zijn, niet de waarheid. Hetzelfde geldt voor angst: je kunt het gevoel niet wegtoveren, maar het is geen goede raadgever. Bij de psycholoog kun je leren omgaan met stress en angst.
What a nuanced anxiety
zaterdag 22 juni 2019 om 18:20
Mijn psycholoog zei; mensen die bang zijn een psychose te krijgen, krijgen het juist niet. Als je een psychose krijgt besef je het zelf vaak niet. Je bent dan wel bang bijvoorbeeld maar er niet bewust van dat je een psychose hebt.
Niet Googlen!
En even naar de huisarts. Dit zijn ook stress of burn out symptomen. Hier kun je wel wat aan doen. Echt.
Niet Googlen!
En even naar de huisarts. Dit zijn ook stress of burn out symptomen. Hier kun je wel wat aan doen. Echt.
I wanna live my life with the volume full!
zaterdag 22 juni 2019 om 18:28
En bizarre nachtmerries heb ik al jaren. Inclusief (geluid) hallucinaties. Niet bang voor zijn. Ze doen je niets.
Wat kan helpen als je dat gevoel van onwerkelijkheid hebt: benoem alles wat je ziet en hoort om je heen. Heel rustig. Dus: oké, ik ben hier op school, zit aan een tafel, de tafel is bruin, daar loopt de leraar Duits, haar haar is blond, ik hoor geroezemoes en muziek, de zon schijnt, ik zie de blauwe lucht met een witte wolk, ik ruik verse koffie. Niet nadenken over wat je denkt maar gewoon de werkelijkheid om je heen benoemen.
Of sommetjes maken in je hoofd. Bijvoorbeeld tellen in stappen van 3.
1, 4, 7, 10, 13, 16, 19 etc.
Net zolang tot je weer rustig bent.
Wat kan helpen als je dat gevoel van onwerkelijkheid hebt: benoem alles wat je ziet en hoort om je heen. Heel rustig. Dus: oké, ik ben hier op school, zit aan een tafel, de tafel is bruin, daar loopt de leraar Duits, haar haar is blond, ik hoor geroezemoes en muziek, de zon schijnt, ik zie de blauwe lucht met een witte wolk, ik ruik verse koffie. Niet nadenken over wat je denkt maar gewoon de werkelijkheid om je heen benoemen.
Of sommetjes maken in je hoofd. Bijvoorbeeld tellen in stappen van 3.
1, 4, 7, 10, 13, 16, 19 etc.
Net zolang tot je weer rustig bent.
I wanna live my life with the volume full!
zaterdag 22 juni 2019 om 18:33
zaterdag 22 juni 2019 om 18:44
Hey meisje, ik herken het volledig van toen ik jong was. Bij mij kwam de angst na een bijscholing over psychose. Ik werd alsmaar angstiger tot ik na twee maanden besliste om me te laten opnemen in de psychiatrie. Ik begon ook zelf gekke dingen te verzinnen. Daar heeft men mij antidepressiva gegeven en is het overgegaan. Ik neem die nu 17 jaar later nog steeds. Dit is in het kort mijn verhaal. Bij mij ging het samen met depressie zonder dat ik dit besefte. Ik herinner mij vooral de angst en spanning zowel overdag als 's nachts. Het wordt een vicieuze cirkel. Men heeft het toen wel slim aangepakt want de tweede dag dat ik was opgenomen werd ik gevraagd naar mijn gebeurtenissen van de afgelopen maanden door een ganse ploeg van psychiaters en dokters (wel 10 personen) en die stelden mij gans gerust. In feite was de diagnose depressie met angststoornissen. Ik kan je er nog blz lang overschrijven, iedere situatie is anders maar weet zeer goed dat een persoon die een psychose doormaakt dit zelf niet beseft en hallucinaties en rare gedachten voor de waarheid aanziet. Bij jou is dit zeker niet het geval want je bent er bewust van. Hopelijk kan ik je hiermee al wat geruststellen.
Groeten.
Groeten.
zaterdag 22 juni 2019 om 20:18
Dit is zeker geruststellend om te horen. Ik had een beetje het gevoel dat ik de enige was die met dit soort angsten worstelt. Ik heb er zelf ook over nagedacht om me te laten opnemen in een psychiatrische inrichting. Ik dacht dat ik daarmee de mensen om me heen heel veel ellende zou besparen als ik psychotisch zou worden. Wat ik het engst vind aan psychoses is dat iemand volledig de controle kwijtraakt. Je leest weleens van die verschrikkelijke verhalen in de media en dat maakt me nog banger.jimstevens schreef: ↑22-06-2019 18:44Hey meisje, ik herken het volledig van toen ik jong was. Bij mij kwam de angst na een bijscholing over psychose. Ik werd alsmaar angstiger tot ik na twee maanden besliste om me te laten opnemen in de psychiatrie. Ik begon ook zelf gekke dingen te verzinnen. Daar heeft men mij antidepressiva gegeven en is het overgegaan. Ik neem die nu 17 jaar later nog steeds. Dit is in het kort mijn verhaal. Bij mij ging het samen met depressie zonder dat ik dit besefte. Ik herinner mij vooral de angst en spanning zowel overdag als 's nachts. Het wordt een vicieuze cirkel. Men heeft het toen wel slim aangepakt want de tweede dag dat ik was opgenomen werd ik gevraagd naar mijn gebeurtenissen van de afgelopen maanden door een ganse ploeg van psychiaters en dokters (wel 10 personen) en die stelden mij gans gerust. In feite was de diagnose depressie met angststoornissen. Ik kan je er nog blz lang overschrijven, iedere situatie is anders maar weet zeer goed dat een persoon die een psychose doormaakt dit zelf niet beseft en hallucinaties en rare gedachten voor de waarheid aanziet. Bij jou is dit zeker niet het geval want je bent er bewust van. Hopelijk kan ik je hiermee al wat geruststellen.
Groeten.
zaterdag 22 juni 2019 om 20:21
Dankjewel voor de tips. De eerst volgende keer dat ik weer zo angstig wordt ga ik dat maar even doen.Eidde schreef: ↑22-06-2019 18:28En bizarre nachtmerries heb ik al jaren. Inclusief (geluid) hallucinaties. Niet bang voor zijn. Ze doen je niets.
Wat kan helpen als je dat gevoel van onwerkelijkheid hebt: benoem alles wat je ziet en hoort om je heen. Heel rustig. Dus: oké, ik ben hier op school, zit aan een tafel, de tafel is bruin, daar loopt de leraar Duits, haar haar is blond, ik hoor geroezemoes en muziek, de zon schijnt, ik zie de blauwe lucht met een witte wolk, ik ruik verse koffie. Niet nadenken over wat je denkt maar gewoon de werkelijkheid om je heen benoemen.
Of sommetjes maken in je hoofd. Bijvoorbeeld tellen in stappen van 3.
1, 4, 7, 10, 13, 16, 19 etc.
Net zolang tot je weer rustig bent.
zaterdag 22 juni 2019 om 20:26
Daar was opdat moment niet echt tijd voor ik was namelijk naar het inloopspreekuur gegaan (ik trok het echt niet meer op dat moment en besloot last minute naar het inloopspreekuur te gaan). Hij zei wel dat de psycholoog mij daar verder mee kan helpen. Slaapmedicatie wou hij niet voorschrijven omdat je daarmee niks oplost. Ik merk bij mezelf ook dat hoe beter ik slaap hoe minder angstig ik ben.Celaena_Aelin schreef: ↑22-06-2019 16:45Heeft de huisarts je ook tips gegeven om wat beter te slapen? Ik vermoed namelijk dat beter slapen je enorm gaat helpen om de gedachten en angsten wat te relativeren.
zaterdag 22 juni 2019 om 20:29
Het lost het probleem ook niet op, het maakt het oplossen van het probleem makkelijker. Net zoals het makkelijker dweilt als de waterleiding even dicht is, zodat er niet eindeloos water bij blijft komen.Maradjamila schreef: ↑22-06-2019 20:26Daar was opdat moment niet echt tijd voor ik was namelijk naar het inloopspreekuur gegaan (ik trok het echt niet meer op dat moment en besloot last minute naar het inloopspreekuur te gaan). Hij zei wel dat de psycholoog mij daar verder mee kan helpen. Slaapmedicatie wou hij niet voorschrijven omdat je daarmee niks oplost. Ik merk bij mezelf ook dat hoe beter ik slaap hoe minder angstig ik ben.
zaterdag 22 juni 2019 om 20:46
Wat ontzettend naar voor je dat je je zo onrustig en angstig voelt.
Mijn ervaring wil ik met je delen zodat het je misschien wat gerust kan stellen. Ik ben psychiatrisch verpleegkundige geweest op een afdeling voor acute opname.
Als iemand psychotisch is dan weet men dat vaak zelf niet en is men alle realiteitszin kwijt.
Wat ik bij jou lees is dat je overprikkeld lijkt en erg vermoeid bent. Je gedachten gaan dan soms een eigen leven leiden. Ik ben zelf eens flink overspannen geweest en kreeg toen last van paranoïde gedachten. Maar had nog wel grip op de realiteit. En dat is het verschil met een psychose. Dan is die realiteitszin er echt niet meer. In jouw geval lijkt het alsof je brein overuren maakt om controle te houden. Dat komt vaker voor als mensen oververmoeid of overspannen zijn.
Je brein produceert tig gedachten per minuut. Ik vergelijk het soms met een groep schreeuwende apen. Je kunt je afvragen of deze gedachten allemaal waar zijn. En hoeveel waarde je eraan wilt toekennen.
Wat kan helpen is dat je even kort aandacht aan gedachten besteedt en accepteert dat ze er zijn. Ze hebben eigenlijk altijd een positieve intentie en willen je primair beschermen. Zie het als een signaal van overprikkeling dat kan rust geven.
Om rustig te worden kan je ademhalingsoefeningen doen en Mindfullness oefeningen (staan ook op het internet)
Sterkte, het komt weer goed!
Mijn ervaring wil ik met je delen zodat het je misschien wat gerust kan stellen. Ik ben psychiatrisch verpleegkundige geweest op een afdeling voor acute opname.
Als iemand psychotisch is dan weet men dat vaak zelf niet en is men alle realiteitszin kwijt.
Wat ik bij jou lees is dat je overprikkeld lijkt en erg vermoeid bent. Je gedachten gaan dan soms een eigen leven leiden. Ik ben zelf eens flink overspannen geweest en kreeg toen last van paranoïde gedachten. Maar had nog wel grip op de realiteit. En dat is het verschil met een psychose. Dan is die realiteitszin er echt niet meer. In jouw geval lijkt het alsof je brein overuren maakt om controle te houden. Dat komt vaker voor als mensen oververmoeid of overspannen zijn.
Je brein produceert tig gedachten per minuut. Ik vergelijk het soms met een groep schreeuwende apen. Je kunt je afvragen of deze gedachten allemaal waar zijn. En hoeveel waarde je eraan wilt toekennen.
Wat kan helpen is dat je even kort aandacht aan gedachten besteedt en accepteert dat ze er zijn. Ze hebben eigenlijk altijd een positieve intentie en willen je primair beschermen. Zie het als een signaal van overprikkeling dat kan rust geven.
Om rustig te worden kan je ademhalingsoefeningen doen en Mindfullness oefeningen (staan ook op het internet)
Sterkte, het komt weer goed!
Your ego is not your amigo!
zaterdag 22 juni 2019 om 21:15
Van slaapmedicatie ga je niet beter slapen en het laat ook de nachtmerries niet stoppen.Maradjamila schreef: ↑22-06-2019 20:26Daar was opdat moment niet echt tijd voor ik was namelijk naar het inloopspreekuur gegaan (ik trok het echt niet meer op dat moment en besloot last minute naar het inloopspreekuur te gaan). Hij zei wel dat de psycholoog mij daar verder mee kan helpen. Slaapmedicatie wou hij niet voorschrijven omdat je daarmee niks oplost. Ik merk bij mezelf ook dat hoe beter ik slaap hoe minder angstig ik ben.
Download een app als Calm of luister een gezellig luisterboek bij het inslapen.
zaterdag 22 juni 2019 om 22:16
Misschien een beetje een laat bericht
Maar ik heb een psychose gehad toen ik 16 was ongeveer en dat duurde een aantal maanden . Wat ik uit de tekst begrijp is dat je iets leest en onbewust dit onthoudt en bij een bepaalde situatie hier erg over na gaat denken en dat levert jou stres op. Je zou je zelf af kunnen vragen of dit wel rieel is ? En dat doe je ook wel netjes maar schrijf je gedachte op en schrijf er naast wat je een vriendin zou adviseren als ze dit aan je vertelde. Als je een psychose hebt dan voel je dat er iets niet klopt maar alles is zo echt , te echt dat je de werkelijkheid niet kunt zien. Misschien heel misschien heb je een lichtelijke angst stoornis en is cognitieve gedragstherapie een goeie voor jou over dat vergiftigen .. van dat idee heb ik ook last van en wel meer van die gedachte dan dat moet ik mezelf weer checken. Waarschijnlijk ben je net zoals ik een heel gevoellig meisje , succes er mee. Je mag me altijd een berichtje doen als er wat is.
Maar ik heb een psychose gehad toen ik 16 was ongeveer en dat duurde een aantal maanden . Wat ik uit de tekst begrijp is dat je iets leest en onbewust dit onthoudt en bij een bepaalde situatie hier erg over na gaat denken en dat levert jou stres op. Je zou je zelf af kunnen vragen of dit wel rieel is ? En dat doe je ook wel netjes maar schrijf je gedachte op en schrijf er naast wat je een vriendin zou adviseren als ze dit aan je vertelde. Als je een psychose hebt dan voel je dat er iets niet klopt maar alles is zo echt , te echt dat je de werkelijkheid niet kunt zien. Misschien heel misschien heb je een lichtelijke angst stoornis en is cognitieve gedragstherapie een goeie voor jou over dat vergiftigen .. van dat idee heb ik ook last van en wel meer van die gedachte dan dat moet ik mezelf weer checken. Waarschijnlijk ben je net zoals ik een heel gevoellig meisje , succes er mee. Je mag me altijd een berichtje doen als er wat is.
zaterdag 22 juni 2019 om 22:26
Iedereen maakt wel zo een fase mee waardoor je sterker op je benen kunt staan. Maak jezelf niet gek en ga niet te veel op onderzoek. Misschien dat een haptotherapie werkt. Vraag dit anders even aan je huisarts. Het beste is dat je ermee geconfronteerd wordt en er dan overheen kan gaan. Duw je negatieve energie weg en pak je positieve energie om kracht te krijgen zodat je verder kan stappen en aan je toekomst kan werken. 
anoniem_387193 wijzigde dit bericht op 22-06-2019 22:46
0.81% gewijzigd
