Psyche
alle pijlers
Angst voor psychose
zaterdag 22 juni 2019 om 16:17
Beste allemaal,
Ik ben een meisje van 17 jaar oud. Het begon allemaal ongeveer twee weken geleden met bizarre nachtmerries. Ik had hele rare dromen die helemaal nergens opsloegen. Dat zorgde ervoor dat ik me begon af te vragen hoe mijn brein zulke bizarre dingen kon bedenken. Dit viel samen met een periode waarin ik veel last had van stress (momenteel nog steeds). Ik heb namelijk na het weekend een tentamenweek en voel een enorme prestatiedruk. Ook komen allerlei traumatische ervaringen weer naar boven. Ik heb ook afscheid moeten nemen van een aantal goede vriendinnen. Een paar dagen geleden ging ik met een ontzettend gestrest gevoel naar bed. Ik heb om rustig te worden tot 3 uur in de nacht op mijn telefoon gezeten. Vlak voordat ik in slaap viel kreeg ik ineens allemaal flitsende bizarre gedachten. Totaal onzinnige gedachten zoals ineens random gezichten voorbij zien flitsen of aan random zinnetjes denken. Ik schrok hier heel erg van en ging met mijn stomme kop googelen wat het kon zijn. Ik las onder andere dingen over een psychose. Ik werd daar zo angstig van dat ik de hele nacht niet heb kunnen slapen.Twee dagen daarna ben ik naar de huisarts geweest. Die kon me tijdelijk geruststellen hij dacht namelijk niet aan een psychose. Hij heeft me wel doorverwezen naar een psycholoog. Na die afspraak is het bergafwaarts gegaan. Ik bleef maar ervaringsverhalen opzoeken van mensen die ooit een psychose hebben gehad. Dat heeft tot gevolg gehad dat ik continue mijn gedachten aan het analyseren ben. Ik probeer mezelf ook te betrappen op gekke gedachten. Ik had gelezen dat een meisje die ooit een psychose heeft gehad tijdens haar psychose bang was dat haar ouders haar aan het vergiftigen waren. Toen mijn moeder twee dagen geleden aan het koken was flitste een soortgelijke gedachte voorbij. Ik schrok hier ontzettend van en wist meteen ook dat het onzin was. Elke keer als mijn moeder me eten geeft flitst die gedachte weer voorbij. Ik weet dat het onzin is maar ik kan het niet stoppen. Als ik geluiden hoor probeer ik ook continu te checken of anderen het ook horen. Wat ook heel eng was is dat een oude schoolgenoot onverwacht langs kwam op school. Ik was ontzettend bang dat ik aan het hallucineren was en dat ze er niet echt was. Ik wist dat dit onzin was maar ik probeerde om mezelf gerust te stellen te kijken of anderen mensen om ons heen me raar aankeken. Dat was uiteraard niet het geval. Die oude schoolgenoot heeft tijdens ons gesprek een gezamenlijke vriendin gebeld die nam toen niet op. Toen ik die vriendin later op de dag tegenkwam heb ik om mezelf gerust te stellen gevraagd of ze gebeld was door die oude schoolgenoot. Dat bleek natuurlijk zo te zijn. Ik blijf mezelf maar bang maken en ik maak mezelf zo langzamerhand echt gek. Ik ben bang dat dit een voortekenen is van een psychose. Ik ben me nu nog bewust dat mijn gedachten onzin zijn maar wat nou als ik dat besef ineens kwijtraak? Zijn er mensen die hetzelfde hebben meegemaakt? En hoe is dat afgelopen?
Ik ben een meisje van 17 jaar oud. Het begon allemaal ongeveer twee weken geleden met bizarre nachtmerries. Ik had hele rare dromen die helemaal nergens opsloegen. Dat zorgde ervoor dat ik me begon af te vragen hoe mijn brein zulke bizarre dingen kon bedenken. Dit viel samen met een periode waarin ik veel last had van stress (momenteel nog steeds). Ik heb namelijk na het weekend een tentamenweek en voel een enorme prestatiedruk. Ook komen allerlei traumatische ervaringen weer naar boven. Ik heb ook afscheid moeten nemen van een aantal goede vriendinnen. Een paar dagen geleden ging ik met een ontzettend gestrest gevoel naar bed. Ik heb om rustig te worden tot 3 uur in de nacht op mijn telefoon gezeten. Vlak voordat ik in slaap viel kreeg ik ineens allemaal flitsende bizarre gedachten. Totaal onzinnige gedachten zoals ineens random gezichten voorbij zien flitsen of aan random zinnetjes denken. Ik schrok hier heel erg van en ging met mijn stomme kop googelen wat het kon zijn. Ik las onder andere dingen over een psychose. Ik werd daar zo angstig van dat ik de hele nacht niet heb kunnen slapen.Twee dagen daarna ben ik naar de huisarts geweest. Die kon me tijdelijk geruststellen hij dacht namelijk niet aan een psychose. Hij heeft me wel doorverwezen naar een psycholoog. Na die afspraak is het bergafwaarts gegaan. Ik bleef maar ervaringsverhalen opzoeken van mensen die ooit een psychose hebben gehad. Dat heeft tot gevolg gehad dat ik continue mijn gedachten aan het analyseren ben. Ik probeer mezelf ook te betrappen op gekke gedachten. Ik had gelezen dat een meisje die ooit een psychose heeft gehad tijdens haar psychose bang was dat haar ouders haar aan het vergiftigen waren. Toen mijn moeder twee dagen geleden aan het koken was flitste een soortgelijke gedachte voorbij. Ik schrok hier ontzettend van en wist meteen ook dat het onzin was. Elke keer als mijn moeder me eten geeft flitst die gedachte weer voorbij. Ik weet dat het onzin is maar ik kan het niet stoppen. Als ik geluiden hoor probeer ik ook continu te checken of anderen het ook horen. Wat ook heel eng was is dat een oude schoolgenoot onverwacht langs kwam op school. Ik was ontzettend bang dat ik aan het hallucineren was en dat ze er niet echt was. Ik wist dat dit onzin was maar ik probeerde om mezelf gerust te stellen te kijken of anderen mensen om ons heen me raar aankeken. Dat was uiteraard niet het geval. Die oude schoolgenoot heeft tijdens ons gesprek een gezamenlijke vriendin gebeld die nam toen niet op. Toen ik die vriendin later op de dag tegenkwam heb ik om mezelf gerust te stellen gevraagd of ze gebeld was door die oude schoolgenoot. Dat bleek natuurlijk zo te zijn. Ik blijf mezelf maar bang maken en ik maak mezelf zo langzamerhand echt gek. Ik ben bang dat dit een voortekenen is van een psychose. Ik ben me nu nog bewust dat mijn gedachten onzin zijn maar wat nou als ik dat besef ineens kwijtraak? Zijn er mensen die hetzelfde hebben meegemaakt? En hoe is dat afgelopen?
