Psyche
alle pijlers
Angststoornis en vluchtgedrag
zondag 13 mei 2018 om 11:27
Beste forummers,
Ik zou graag het volgende aan jullie willen voorleggen, en jullie mening en/of advies willen.
Sinds 1 jaar heb ik een angststoornis ontwikkeld. De angst openbaart zich als ik niet kan 'vluchten'. Het sterkst in de auto en wanneer ik met mensen op het werk maar ook privé zelfs aan het praten ben/aan tafel zit. Zelfs in mijn eigen huis. Ik krijg dan heel sterk een gevoel dat ik weg moet uit die situatie, word enorm rusteloos. En als ik niet weg ga dat ik dan de controle verlies, met name over mijn darmen. Dit laatste is mij (gelukkig) niet gebeurd maar de stress heeft wel degelijk invloed op mijn darmen. Ik weet rationeel dat ik mijn lijf in staat is een toilet te halen maar de angst is dan zo hevig dat het het rationele overstijgt.
Ik heb een paar maanden terug een aantal gesprekken gehad met een psycholoog en daaruit blijkt dat de angststoornis is ontstaan nadat er verschillende momenten van hevige stress zijn geweest het afgelopen jaar. Conclusie en oplossing is dat ik vooral niet moet vermijden en de angst moet leren accepteren. Dat je door 'gewoon' alles te blijven doen je hersenen leert dat de angst niet reëel is en uiteindelijk de angst zal verdwijnen omdat je niet meer bang bent voor de angst. Ik begrijp dat maar ik vind het erg lastig mezelf te dwingen bepaalde situaties te blijven doen. Sociale activiteiten ga ik dan ook nog steeds uit de weg. Vakantie met familieleden die we plannen staan in het teken van waar en op hoeveel meter afstand een toilet te vinden is en lunches/etentjes maar ook wandeltochten waar ik eerst veel plezier in had sla ik nu af.
Ik heb een baan waar ik ook een thuiswerkplek heb en hier het afgelopen jaar gezien de situatie meer gebruik van gemaakt heb. Geen goed idee, want ik moet juist de mensen op zoeken en het best op kantoor werken met collega's om mij heen. Sinds enkele weken ben ik dit dan ook weer gaan doen. Mijn collega's en leidinggevende zijn op de hoogte en tonen begrip. Dat is erg fijn.
Toch is het een persoonlijk drama aan het worden voor wat betreft vergaderingen/overleg. Men weet dat het kan voorkomen dat ik regelmatig weg moet lopen tijdens een vergadering maar ik word er zelf moedeloos van. Waarom kan ik mezelf niet dwingen te blijven zitten/ de angst te negeren?
Morgen loop ik een hele dag met een collega mee in verband met een tijdelijke overname van een functie. Zeer ongewenst als ik dan telkens moet weglopen. Maar ik weet dat dit toch zal gebeuren en ik baal daar enorm van.
Ik weet ook dat de moeilijkste weg de beste is en dat er geen andere optie is dan met de angst leren om te gaan maar ik hoop dat iemand mij dit nog even kan bevestigen als houvast:) of misschien nog wat tips heeft om jezelf te dwingen in de situatie te blijven..
Alvast bedankt!
Ik zou graag het volgende aan jullie willen voorleggen, en jullie mening en/of advies willen.
Sinds 1 jaar heb ik een angststoornis ontwikkeld. De angst openbaart zich als ik niet kan 'vluchten'. Het sterkst in de auto en wanneer ik met mensen op het werk maar ook privé zelfs aan het praten ben/aan tafel zit. Zelfs in mijn eigen huis. Ik krijg dan heel sterk een gevoel dat ik weg moet uit die situatie, word enorm rusteloos. En als ik niet weg ga dat ik dan de controle verlies, met name over mijn darmen. Dit laatste is mij (gelukkig) niet gebeurd maar de stress heeft wel degelijk invloed op mijn darmen. Ik weet rationeel dat ik mijn lijf in staat is een toilet te halen maar de angst is dan zo hevig dat het het rationele overstijgt.
Ik heb een paar maanden terug een aantal gesprekken gehad met een psycholoog en daaruit blijkt dat de angststoornis is ontstaan nadat er verschillende momenten van hevige stress zijn geweest het afgelopen jaar. Conclusie en oplossing is dat ik vooral niet moet vermijden en de angst moet leren accepteren. Dat je door 'gewoon' alles te blijven doen je hersenen leert dat de angst niet reëel is en uiteindelijk de angst zal verdwijnen omdat je niet meer bang bent voor de angst. Ik begrijp dat maar ik vind het erg lastig mezelf te dwingen bepaalde situaties te blijven doen. Sociale activiteiten ga ik dan ook nog steeds uit de weg. Vakantie met familieleden die we plannen staan in het teken van waar en op hoeveel meter afstand een toilet te vinden is en lunches/etentjes maar ook wandeltochten waar ik eerst veel plezier in had sla ik nu af.
Ik heb een baan waar ik ook een thuiswerkplek heb en hier het afgelopen jaar gezien de situatie meer gebruik van gemaakt heb. Geen goed idee, want ik moet juist de mensen op zoeken en het best op kantoor werken met collega's om mij heen. Sinds enkele weken ben ik dit dan ook weer gaan doen. Mijn collega's en leidinggevende zijn op de hoogte en tonen begrip. Dat is erg fijn.
Toch is het een persoonlijk drama aan het worden voor wat betreft vergaderingen/overleg. Men weet dat het kan voorkomen dat ik regelmatig weg moet lopen tijdens een vergadering maar ik word er zelf moedeloos van. Waarom kan ik mezelf niet dwingen te blijven zitten/ de angst te negeren?
Morgen loop ik een hele dag met een collega mee in verband met een tijdelijke overname van een functie. Zeer ongewenst als ik dan telkens moet weglopen. Maar ik weet dat dit toch zal gebeuren en ik baal daar enorm van.
Ik weet ook dat de moeilijkste weg de beste is en dat er geen andere optie is dan met de angst leren om te gaan maar ik hoop dat iemand mij dit nog even kan bevestigen als houvast:) of misschien nog wat tips heeft om jezelf te dwingen in de situatie te blijven..
Alvast bedankt!
zondag 13 mei 2018 om 11:40
Hoi S-Meds;
De angst/hevige onrust wordt dan zo erg dat ik denk niet anders te kunnen dan weg te lopen.
Waarschijnlijk gebeurt er helemaal niks als ik niet kan vluchten,de angst zal dan een piek bereiken en daarna wegzakken. Stom genoeg weet ik het niet want ik ben tot nu toe nog telkens weggelopen uit de situatie.
Ik ben niet meer bij die therapeut, wat zij mij meegaf was heel logisch en maakt ook dat ik er zelf uit moet proberen te komen door niet meer te vermijden
Ik heb me enkele weken toch maar aangemeld bij een angstenpoli elders omdat ik er zelf moeilijk uit lijk te komen.
De angst/hevige onrust wordt dan zo erg dat ik denk niet anders te kunnen dan weg te lopen.
Waarschijnlijk gebeurt er helemaal niks als ik niet kan vluchten,de angst zal dan een piek bereiken en daarna wegzakken. Stom genoeg weet ik het niet want ik ben tot nu toe nog telkens weggelopen uit de situatie.
Ik ben niet meer bij die therapeut, wat zij mij meegaf was heel logisch en maakt ook dat ik er zelf uit moet proberen te komen door niet meer te vermijden
Ik heb me enkele weken toch maar aangemeld bij een angstenpoli elders omdat ik er zelf moeilijk uit lijk te komen.
zondag 13 mei 2018 om 11:42
zondag 13 mei 2018 om 11:44
maar waarom moet je dan vluchten?Madeira81 schreef: ↑13-05-2018 11:40Hoi S-Meds;
De angst/hevige onrust wordt dan zo erg dat ik denk niet anders te kunnen dan weg te lopen.
Waarschijnlijk gebeurt er helemaal niks als ik niet kan vluchten,de angst zal dan een piek bereiken en daarna wegzakken. Stom genoeg weet ik het niet want ik ben tot nu toe nog telkens weggelopen uit de situatie.
Ik ben niet meer bij die therapeut, wat zij mij meegaf was heel logisch en maakt ook dat ik er zelf uit moet proberen te komen door niet meer te vermijden
Ik heb me enkele weken toch maar aangemeld bij een angstenpoli elders omdat ik er zelf moeilijk uit lijk te komen.
zondag 13 mei 2018 om 11:44
@ Donna1971; in de meeste gevallen moet ik ook echt naar het toilet op zo een moment. En dat kan dan een aantal maal daags zijn als de angstaanval er is.
Heb ik de angst niet dan hoef ik ook niet naar het toilet. Het darmprobleem lijkt dan ook een symptoom van de angst. Maar het is nu een vicieuze cirkel geworden. Voorheen nam ik diarreeremmers voor een overleg maar dit neemt eigenlijk niets van de angst weg.
Heb ik de angst niet dan hoef ik ook niet naar het toilet. Het darmprobleem lijkt dan ook een symptoom van de angst. Maar het is nu een vicieuze cirkel geworden. Voorheen nam ik diarreeremmers voor een overleg maar dit neemt eigenlijk niets van de angst weg.
zondag 13 mei 2018 om 11:46
Dit had ik kunnen schrijven, ik heb een aantal jaar geleden ook een angststoornis opgelopen door ernstige darmproblemen in combi met veel stress wat zich exact hetzelfde uit. Ik raak ook in paniek als ik denk niet weg te kunnen.
Somatic experience heeft mij goed geholpen hiermee om te gaan en tai chi tao {voor de ademhaling, rust en vertrouwen te herstellen}
Het is bij mij nu voor 80% weg, wat mij erg heeft geholpen is vluchtroutes bedenken. Bijvoorbeeld, even naar buiten lopen, even naar de wc, heel erg concentreren op de gesprekken die je voert zodat je er niet meer aan denkt en inderdaad vooral doorzetten. Niet toegeven aan het vluchten maar gewoon in de situatie blijven en accepteren dat de angst er is. Verder heb ik twee hulpmiddeltjes voor "nood". THC olie als ik last krijg van mn darmen door stress, de thc ontspant mijn lichaam waardoor ik me ook rustiger voel in mn hoofd. En diazepam voor als ik de angst echt niet onder controle kan krijgen.
Somatic experience heeft mij goed geholpen hiermee om te gaan en tai chi tao {voor de ademhaling, rust en vertrouwen te herstellen}
Het is bij mij nu voor 80% weg, wat mij erg heeft geholpen is vluchtroutes bedenken. Bijvoorbeeld, even naar buiten lopen, even naar de wc, heel erg concentreren op de gesprekken die je voert zodat je er niet meer aan denkt en inderdaad vooral doorzetten. Niet toegeven aan het vluchten maar gewoon in de situatie blijven en accepteren dat de angst er is. Verder heb ik twee hulpmiddeltjes voor "nood". THC olie als ik last krijg van mn darmen door stress, de thc ontspant mijn lichaam waardoor ik me ook rustiger voel in mn hoofd. En diazepam voor als ik de angst echt niet onder controle kan krijgen.
zondag 13 mei 2018 om 11:49
Valeriaan om het edgie gevoel eraf te halen is ook een aanrader of banaan..schijnt ook te helpen tegen zenuwen e.d.
En het is langertermijn werk maar stap 1 is acceptatie stap 2 is er echt doeltreffend er aan werken.
En voor morgen YOU can do it..en om het jezelf makkelijk te maken. Heb je pauzes?? Geef jezelf targets.. dat je bv voor een pauze 1 a 2 breaks even mag nemen en je rust zoeken op de wc. Mijn ervaring is als je bezig bent je jezelf prima kan afleiden.
zondag 13 mei 2018 om 11:49
@ S-Meds: ja, dat is juist zo onnozel; er is helemaal geen reden om te vluchten rationeel gezien. Het komt enkel door dat enorme angstgevoel, een soort bal in mijn maag die overheerst.
En het ergste scenario; dat ik volledig in paniek raak en het in mijn broek doe
dit zal zomaar niet gebeuren weet ik nu maar op zo een moment lijkt het heel reëel..
En het ergste scenario; dat ik volledig in paniek raak en het in mijn broek doe
dit zal zomaar niet gebeuren weet ik nu maar op zo een moment lijkt het heel reëel..
zondag 13 mei 2018 om 11:49
Ik weet niet hoe het bij jou is..maar bij mij heeft de angst ook met andere mensen te maken. Als ik alleen ben dan is er niks aan de hand, bij mij heeft het zijn oorsprong in trauma. In onbekende situaties en bij onbekende mensen is het erger...{controle verlies} niet weten wat er gaat komen. {anticipatiespanning}
zondag 13 mei 2018 om 11:50
oke, dus je zit op je werk in je witte katoenen broekMadeira81 schreef: ↑13-05-2018 11:49@ S-Meds: ja, dat is juist zo onnozel; er is helemaal geen reden om te vluchten rationeel gezien. Het komt enkel door dat enorme angstgevoel, een soort bal in mijn maag die overheerst.
En het ergste scenario; dat ik volledig in paniek raak en het in mijn broek doe
en je doet het in je broek
en dan? wat is daar erg aan?
zondag 13 mei 2018 om 11:54
@Els1990: wat fijn dat het bij jou voor 80% weg is! Dat geeft een mens hoop 
Ik ga eens kijken naar de THC en Somatic Experience, dankjewel!
Die vluchtroutes heb ik ook constant in mijn hoofd en een 'noodtas' in mijn auto met kleding. Maar het vertrouwen en met name de rust terugvinden, daar moet ik ook echt meer aan werken.
Ik ga eens kijken naar de THC en Somatic Experience, dankjewel!
Die vluchtroutes heb ik ook constant in mijn hoofd en een 'noodtas' in mijn auto met kleding. Maar het vertrouwen en met name de rust terugvinden, daar moet ik ook echt meer aan werken.
zondag 13 mei 2018 om 12:01
@yourlocalhero: dankjewel, ik ga dadelijk even bananen halen en morgen Valeriaan. Ik heb eerder Valdispert genomen maar werd daar een beetje suf van terwijl de angst bleef maar Valeriaan heb ik nog niet geprobeerd. En dank voor de peptalk! Ik ga even bedenken of ik wat momenten kan plannen en het tot die tijd uit probeer te staan/doorzet.
@ Els1990: ik merk dat het ook met mensen te maken heeft, in die zin dat ik me bedreigd kan voelen als er mensen om me heen zijn. Heel gek want ik heb geen idee waar dat vandaan kan komen. Inderdaad, als ik alleen ben heb ik er geen last van. Als er vriendinnen of familie langs komt kan ik vooraf ook enorm onrustig en angstig worden.
@ Els1990: ik merk dat het ook met mensen te maken heeft, in die zin dat ik me bedreigd kan voelen als er mensen om me heen zijn. Heel gek want ik heb geen idee waar dat vandaan kan komen. Inderdaad, als ik alleen ben heb ik er geen last van. Als er vriendinnen of familie langs komt kan ik vooraf ook enorm onrustig en angstig worden.
zondag 13 mei 2018 om 12:04
zondag 13 mei 2018 om 12:09
Ik ga eens kijken naar de druppels.yourlocalhero schreef: ↑13-05-2018 12:04Mocht het kunnen ga dan vd druppelsdie hielpen mij altijd
En ja mag altijd een pbtje doen i've been through hell and back...and back..nouja precies dus dat.
Het is gewoon geen feestje, maar we kunnen er een feestje van maken
Fijn, thanks! ik weet dat er uiteindelijk een weg uit is maar soms word ik er even moedeloos van. Heel fijn te horen dat anderen dit overwonnen hebben
zondag 13 mei 2018 om 12:11
maar blijkbaar is die reden er wel. De vraag dus nogmaals wat is er erg aan?
en ik hoef geen sociaal wenselijk antwoord. je bent niet voor niets ergens bang voor
hoe vaak is het eigenlijk voorgevallen?
zondag 13 mei 2018 om 12:14
het is kwakzalverij, niet meer en niet minderyourlocalhero schreef: ↑13-05-2018 12:13Hou op met je kwakzalverij, valeriaan heeft mij echt geholpen om het edgie gevoel er af te halen.
Heb je zelf ervaring met angsklachten?
dat het je helpt is fijn maar dat heb je echt zelf gedaan en niet die druppels.
zondag 13 mei 2018 om 12:15
Geen antwoord op mijn vraag of je zelf bekend met angstklachten.
Valeriaan staat bekend om het rustgevend effect dus niets zelf gedaan echt het plantje.
zondag 13 mei 2018 om 12:17
Dit is/was ook echt een van de allermoeilijkste dingen in mijn leven. Ik kreeg ook spanning bij afspraken, als er mensen langs zouden komen en als ik iets "moest". {want dan kun je niet weg}
Ik weet nu dat je altijd en overal weg kunt, maar als ik bijv. twee uur in de auto moet zitten en dan op een onbekende plek ben dan komt de spanning bij mij ook weer naar boven. Maar gelukkig niet meer zo heftig als eerst..
Ik ben ergens mijn basisgevoel voor veiligheid kwijt geraakt waardoor het ontstaan is. Ik heb ook geleerd assertiever te zijn/ worden en situaties naar mijn eigen hand te zetten voor zover mogelijk zodat ik me minder machteloos voel. Bij mij kwam/komt het door een machteloosheidsgevoel.
Ik weet nu dat je altijd en overal weg kunt, maar als ik bijv. twee uur in de auto moet zitten en dan op een onbekende plek ben dan komt de spanning bij mij ook weer naar boven. Maar gelukkig niet meer zo heftig als eerst..
Ik ben ergens mijn basisgevoel voor veiligheid kwijt geraakt waardoor het ontstaan is. Ik heb ook geleerd assertiever te zijn/ worden en situaties naar mijn eigen hand te zetten voor zover mogelijk zodat ik me minder machteloos voel. Bij mij kwam/komt het door een machteloosheidsgevoel.
