Angststoornis, wie ook?

Hij zei vervolgens als grap: maar dan kan iedereen zien dat ik bij jou hoor!

Als hij dat echt vervelend vond dan had hij dat niet gezegd, maar even je hand gepakt en daarna weer losgelaten. Nu niet, ik moet even iets doen.

als ik bij jou hoor, kan ik niet meer op zoek naar andere meisjes

Dat is gewoon plagen. Anders zou hij dat niet zeggen, maar gewoon aan jou vertellen dat hij vrij wil zijn.

vivajaline schreef: ↑

25-06-2019 21:07

Oh retrostar dat herken ik
Als.ik echt.pijn heb ergens denk.ik ook altijd dat het vast niet meer over zal gaan en dat het ook vast iets ernstigs is

Ben altijd bang dat er aan het goede leven een einde is gekomen en dat de ellende is begonnen. Maar eigenlijk altijd herstelt mijn lichaam gewoon (tot nu toe) en dan ben ik het na een paar dagen weer vergeten..

Ik heb in het verleden ook een angsstoornis gehad. Dmv antidepressiva en mindfulness ben ik helemaal genezen. Mindfulness heeft me erg geholpen te relativeren en te beseffen dat gedachten komen en gaan. Die gedachten staan aan de bron van een nieuwe aanval en Kunnen die uitlokken. Misschien Kun je er wat mee

Dame28 schreef: ↑

25-06-2019 15:27

Bedankt voor je reactie. Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die dit soort opmerkingen heftig zouden interpreteren. En wat zeggen jullie dan vervolgens?

In jouw geval zou ik me al van bewust zijn dat je je gauw dingen aan trekt. Dus na zo'n opmerking van vriendlief, je opnieuw afvragen of je 'filter' misschien ook nu niet te heftig staat. Het vervolgens even los laten in de hoop dat je onzekerheid wat afzwakt door afleiding. Gebeurt dit niet, dan het benoemen naar je vriend. Zo van, ik weet dat ik mij snel onzeker voel over opmerkingen en dit was er zo 1. Gek he? En zo kan je er samen over praten waarom het je zo triggert. Nouja hopelijk heb je er wat aan. Bij mij en mijn niet altijd even tactische man werkt dit super..

Wanneer iets heel scherp binnenkomt en zich ‘vastgrijpt’ gaat je ademhaling heel erg beklemmen, hou je hem waarschijnlijk vast (verstokt) en mocht je doorademen dan zit hij hoog, in je borstkas.
Misschien de volgende keer als iets je pakt, let direkt op je ademhaling.
Adem door, adem in......en weer uit.
Vertel jezelf dat hetgene dat is gezegd of wat jij denkt zeer waarschijnlijk niet waar is omdat je in het verleden al zo vaak hebt gemerkt dat jouw gedachten niet kloppen. Het is de angst die spreekt.

Let op andere spanning in je lijf. Waar span je je? Je buik, je kaken, je gezicht, je handen?
Ga weer naar je ademhaling en ga goed doorademen. Open je lichaam en adem ook naar je buik toe.

Dit soort oefeningen zijn heel goed om te zorgen dat iets zich minder gaat vastzetten in ons. Je wordt je bewust van spierspanning en wat er gebeurt in je lijf bij stress. Door dat bewustworden kun je het stapje voor stapje gaan afleren.

Verder wat hierboven ook al werd vermeld is een cursus Mindfullness heel goed.

Verder is het misschien ook iets om je zelfvertrouwen een ‘ boost’ te geven.
Daar zijn cursussen voor maar je krijgt bijv ook zelfvertrouwen door iets te doen wat je altijd al had gewilt ( hobby uitvoeren of reizen) of iets te bereiken wat je moeilijk vindt ( bijv rijbewijs, bepaald diploma)

Ik heb dus geen angststoornis, ben wel in het verleden héél héél onzeker over mezelf geweest. Met name over uiterlijk, ook wel over werk. Dat ik nooit goed genoeg zou zijn om iets te bereiken. Ik weet niet hoe oud je bent, maar deels is het bij mij vanzelf overgegaan met de jaren (ben inmiddels in de 30). Deels heb ik er ook wat moeite in gestopt, maar zonder professionele hulp o.i.d. Een paar elementen die ik zo kan verzinnen.

1. Eens écht kijken naar andere mensen en zien dat zij ook echt niet allemaal heel mooi zijn. In mijn onzekere momenten ging ik er zo maar vanuit dat iedereen, en dan ook echt iedereen knapper was dan ik. Terwijl als je echt gaat kijken heeft de ene een scheve neus, de ander pluizig haar enz. Door 'de ander' van zijn voetstuk te halen kun je realistischer naar jezelf kijken.
2. Rationeel bedenken wat ik aan mezelf wilde en kon veranderen. Ik was bijvoorbeeld vaak onzeker dat ik er onverzorgd uitzag. Dus heb ik ervoor gezorgd dat ik leuke kleding in mijn kast heb liggen zodat ik er (bijna) altijd goed verzorgd uitzie.
3. Je realiseren dat dat waar je bang voor bent vooral je eigen mening is over jezelf. Je hebt geen idee wat andere mensen denken en of ze uberhaupt wel gezien hebben dat jij bestaat. Vrijwel alle mensen zijn oneindig veel meer met zichzelf bezig dan met jou.