Psyche
alle pijlers
Antidepressiva als je niet diep depressief bent.
donderdag 30 juli 2009 om 22:46
Tja.
Als je bij het ggz loopt en je al zorgen begint te maken over de komende herfst en winter krijg je dat voorstel: wil je eens denken over AD.
Ik voel me super nu. Bepaald niet stressvrij, maar wel op wat waarschijnlijk mijn maximale energieniveau is.
Als het donker wordt wordt het dus weer moeilijker opstaan, moeilijker op gang komen, veel te warm nest. Met al dan niet twee weken diep depressief.
Ik ben zo bang dat het bij mij toch niet helpt.
Voor de bijwerkingen (gewichtstoename wil ik nooit meer)
Voor de anti epileptica die ik ernaast moet slikken omdat AD bij mij van dat soort neigingen triggeren.
Voor de depressie die je kunt krijgen in de eerste weken *die ik heb gekregen toen ik fluoxetine probeerde*
Voor nog vlakker zijn dan ik al ben.
Wie heeft er AD gebruikt bij milde klachten en merkt effect?
Wie heeft er AD gebruikt naast een ander anti epilepticum dan Depakine?
Wie overtuigt me van het nut van die zooi voor mij?
Als je bij het ggz loopt en je al zorgen begint te maken over de komende herfst en winter krijg je dat voorstel: wil je eens denken over AD.
Ik voel me super nu. Bepaald niet stressvrij, maar wel op wat waarschijnlijk mijn maximale energieniveau is.
Als het donker wordt wordt het dus weer moeilijker opstaan, moeilijker op gang komen, veel te warm nest. Met al dan niet twee weken diep depressief.
Ik ben zo bang dat het bij mij toch niet helpt.
Voor de bijwerkingen (gewichtstoename wil ik nooit meer)
Voor de anti epileptica die ik ernaast moet slikken omdat AD bij mij van dat soort neigingen triggeren.
Voor de depressie die je kunt krijgen in de eerste weken *die ik heb gekregen toen ik fluoxetine probeerde*
Voor nog vlakker zijn dan ik al ben.
Wie heeft er AD gebruikt bij milde klachten en merkt effect?
Wie heeft er AD gebruikt naast een ander anti epilepticum dan Depakine?
Wie overtuigt me van het nut van die zooi voor mij?
zaterdag 1 augustus 2009 om 23:45
Ik heb even gegoogled, het heet idd Lamictal (kom je even beter beslagen ten ijs dan met 'Lamictal ofzo')
Klinkt niet echt als een lekkere combinatie, wat je kreeg. Ik heb er weinig verstand van hoor, maar het is gewoon veel.
Als je de afgelopen jaren maar 1 x bij de psychiater bent geweest, met wie houd je verder dan contact over je medicatie?
By the way: Ik heb t programma met dokter Bram bekeken (Kijken in de ziel). Apart wel. Draait overigens niet om Bram Bakker, hij is slechts één van de psychiaters die aan bod komen.
Voor mij geldt: hoe menselijker de psych, hoe sympathieker. Als ze zeggen dat het draait om luisteren ben ik het daar meestal wel mee eens. De arts die zegt dat het not done is voor artsen om te huilen vond ik raar, op dat punt. Artsen zijn ook mensen, als het goed is.
voor iedereen hier
Klinkt niet echt als een lekkere combinatie, wat je kreeg. Ik heb er weinig verstand van hoor, maar het is gewoon veel.
Als je de afgelopen jaren maar 1 x bij de psychiater bent geweest, met wie houd je verder dan contact over je medicatie?
By the way: Ik heb t programma met dokter Bram bekeken (Kijken in de ziel). Apart wel. Draait overigens niet om Bram Bakker, hij is slechts één van de psychiaters die aan bod komen.
Voor mij geldt: hoe menselijker de psych, hoe sympathieker. Als ze zeggen dat het draait om luisteren ben ik het daar meestal wel mee eens. De arts die zegt dat het not done is voor artsen om te huilen vond ik raar, op dat punt. Artsen zijn ook mensen, als het goed is.
voor iedereen hier
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 2 augustus 2009 om 16:28
Mijn spv-er kwam onlangs met het voorstel om weer eens over medicatie na te denken. En de verzekeringsarts een jaar of zo geleden, en de intaker voor de WSW, en de jeugdhulpverleenster... Lijkt wel alsof je niet serieus ziek in het hoofd bent als je geen medicatie gebruikt (ben ik dus wel, maar de nadelen wegen tot nu toe niet op tegen de verwachte voordelen).
Ik meende (ten onrechte?) dat een psychiater alleen in beeld komt als je medicatie wil slikken, en dat is voor mij nog een groot vraagteken. Ja, als dat mijn problemen zou oplossen, graag. Nee als de problemen nog evenzogoed blijven en ik alleen maar een hele hoop zooi in mijn lichaam pomp.
Dokter Bram, is dat serieus een programma? Ik dacht dat Meds hier een schertstopic had geopend en was nog niet aan lezen daarvan toegekomen.
Ik meende (ten onrechte?) dat een psychiater alleen in beeld komt als je medicatie wil slikken, en dat is voor mij nog een groot vraagteken. Ja, als dat mijn problemen zou oplossen, graag. Nee als de problemen nog evenzogoed blijven en ik alleen maar een hele hoop zooi in mijn lichaam pomp.
Dokter Bram, is dat serieus een programma? Ik dacht dat Meds hier een schertstopic had geopend en was nog niet aan lezen daarvan toegekomen.
zondag 2 augustus 2009 om 16:55
Dokter Bram Bakker is een psychiater, die redelijk vaak in de media is geweest. Onlangs ook bij het programma Kijken in de Ziel.
Maar t topic van Meds hoef je niet te serieus te nemen idd
Volgens mij komt een psychiater in beeld als er een diagnose gesteld moet worden. Of de huisarts moet dat doen, dat kan denk ik ook.
Soms lijkt het of een psychiater alleen voor de pillen is, en sommigen lijken dat zelf ook te denken. Maar in principe zijn gesprekken minimaal zo belangrijk, binnen de psychiatrie.
(misschien moet je toch dat programma eens kijken.. heb het gisteravond gezien... weet niet zo goed wat ik er van vind maar informatief is het wel)
Als jij vragen hebt over medicatie, moet je wel degelijk bij de psychiater zijn. Ook als je niet weet of je ze wilt slikken (waar moet je anders die keuze op baseren?)
Mijn SPV-er zegt altijd: medicijnen weet ik niet, dat vraag ik aan dr X. En zo hoort t ook.
Overigens is bij mij de psychiater ook voor de pillen, de SPV-er voor t geouwehoer. Zo'n psychiater heeft gewoon geen tijd om je iedere week te spreken (en de GGZ geen geld om dat te betalen). Ik vind wel dat het geprek met psych een heel andere lading heeft dan met SPV-er. Mijn SPV-er lult soms gewoon zelf die 30 minuten vol.
Maar t topic van Meds hoef je niet te serieus te nemen idd
Volgens mij komt een psychiater in beeld als er een diagnose gesteld moet worden. Of de huisarts moet dat doen, dat kan denk ik ook.
Soms lijkt het of een psychiater alleen voor de pillen is, en sommigen lijken dat zelf ook te denken. Maar in principe zijn gesprekken minimaal zo belangrijk, binnen de psychiatrie.
(misschien moet je toch dat programma eens kijken.. heb het gisteravond gezien... weet niet zo goed wat ik er van vind maar informatief is het wel)
Als jij vragen hebt over medicatie, moet je wel degelijk bij de psychiater zijn. Ook als je niet weet of je ze wilt slikken (waar moet je anders die keuze op baseren?)
Mijn SPV-er zegt altijd: medicijnen weet ik niet, dat vraag ik aan dr X. En zo hoort t ook.
Overigens is bij mij de psychiater ook voor de pillen, de SPV-er voor t geouwehoer. Zo'n psychiater heeft gewoon geen tijd om je iedere week te spreken (en de GGZ geen geld om dat te betalen). Ik vind wel dat het geprek met psych een heel andere lading heeft dan met SPV-er. Mijn SPV-er lult soms gewoon zelf die 30 minuten vol.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 2 augustus 2009 om 16:57
Nog even duidelijk wat ik bedoelde te zeggen:
de psychiater is degene die jou kan uitleggen wat de werking is van bepaalde medicijnen en wat de voors en tegens zijn om ze te slikken.
Je moet je kennis ook niet van het forum of internet halen eigenlijk, maar bij de psych.
de psychiater is degene die jou kan uitleggen wat de werking is van bepaalde medicijnen en wat de voors en tegens zijn om ze te slikken.
Je moet je kennis ook niet van het forum of internet halen eigenlijk, maar bij de psych.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 2 augustus 2009 om 21:45
Ik ga ook zeker dat consult met de psych aan, op het forum wilde ik alleen te weten komen of er meer mensen waren met relatief lichte klachten die AD gebruikten, en hoe dat bevalt.
Een jaar of tien tot dertien geleden had ik mijn driewekelijkse gesprekken bij psychotherapeutes (jammer dat ik toen niet wist hoe therapie nou zo'n beetje in het werk gaat). Ik was dan ook best verrast om nu te merken dat heel veel met spv-ers wordt afgedaan. Ben nog in afwachting van een diagnose (moeilijk vast te stellen kennelijk) en hoogst benieuwd of er nog een psych aan te pas komt.
Zou niet heel zinloos zijn want van therapie komt het nog steeds niet.
Een jaar of tien tot dertien geleden had ik mijn driewekelijkse gesprekken bij psychotherapeutes (jammer dat ik toen niet wist hoe therapie nou zo'n beetje in het werk gaat). Ik was dan ook best verrast om nu te merken dat heel veel met spv-ers wordt afgedaan. Ben nog in afwachting van een diagnose (moeilijk vast te stellen kennelijk) en hoogst benieuwd of er nog een psych aan te pas komt.
Zou niet heel zinloos zijn want van therapie komt het nog steeds niet.
zondag 2 augustus 2009 om 23:41
Het Zembla programma ken ik. Is heel kritisch over anti depressiva.
En kritisch is altijd goed maar ik had -als langdurige gebruiker die zich daar bij heeft neergelegd- daar wel wat kanttekeningen bij.
Zo was er een vrouw die ze 13 jaar slikte en er niet meer vanaf kwam. Als ze stopte kreeg ze haar klachten terug en sliep 5 nachten achter elkaar niet en greep dan weer uit wanhoop naar de medicatie.
Ze gaf aan dat als ze dat tevoren had geweten......
Maar daar ben ik dus juist altijd kritisch over. Want toen ze met de medicijnen begon was ze opgenomen omdat ze totaal uitgeput en angstig en depressief was. En wat is dan je alternatief op dat moment? Die pillen hielpen haar wel goed...
En kritisch is altijd goed maar ik had -als langdurige gebruiker die zich daar bij heeft neergelegd- daar wel wat kanttekeningen bij.
Zo was er een vrouw die ze 13 jaar slikte en er niet meer vanaf kwam. Als ze stopte kreeg ze haar klachten terug en sliep 5 nachten achter elkaar niet en greep dan weer uit wanhoop naar de medicatie.
Ze gaf aan dat als ze dat tevoren had geweten......
Maar daar ben ik dus juist altijd kritisch over. Want toen ze met de medicijnen begon was ze opgenomen omdat ze totaal uitgeput en angstig en depressief was. En wat is dan je alternatief op dat moment? Die pillen hielpen haar wel goed...
maandag 3 augustus 2009 om 09:51
Ook ik zit te dubben, wel of geen antidepressiva. Na het zien van Zembla neig ik weer meer naar niet.
Heb in het verleden 3 jaar seroxat en 6 jaar fevarin geslikt.
Beide keren knapte ik er enorm van op. Maar met name na die 6 jaar fevarin was het ook fantastich om er vanaf te zijn. Weer kunnen huilen van verdriet, of dubbel liggen van de lach. Niet dat ik dat met ad niet had, maar zonder is alles wel veel echter. Om nog maar niet te praten over al die andere bijwerkingen.
Maar ik blijf het een moeilijke keuze vinden en kan TO dus ook niet echt adviseren. Stertke in ieder geval
Heb in het verleden 3 jaar seroxat en 6 jaar fevarin geslikt.
Beide keren knapte ik er enorm van op. Maar met name na die 6 jaar fevarin was het ook fantastich om er vanaf te zijn. Weer kunnen huilen van verdriet, of dubbel liggen van de lach. Niet dat ik dat met ad niet had, maar zonder is alles wel veel echter. Om nog maar niet te praten over al die andere bijwerkingen.
Maar ik blijf het een moeilijke keuze vinden en kan TO dus ook niet echt adviseren. Stertke in ieder geval
maandag 3 augustus 2009 om 11:10
maandag 3 augustus 2009 om 11:44
Dag allemaal,
Ik vraag me even een paar dingen af.
Ik ben de laatste weken nogal depressief en heb vaak nagedacht over AD.
Nu weet ik ook dat AD niet helpt als je niet zwaar depressief bent en het zonnetje totaal niet ziet schijnen.
Dat is bij mij niet zo, ik weet de oorzaak met heb eigenlijk een oppepper nodig, een hulpje om er weer even doorheen te komen.
Heeft iemand advies?
Ik vraag me even een paar dingen af.
Ik ben de laatste weken nogal depressief en heb vaak nagedacht over AD.
Nu weet ik ook dat AD niet helpt als je niet zwaar depressief bent en het zonnetje totaal niet ziet schijnen.
Dat is bij mij niet zo, ik weet de oorzaak met heb eigenlijk een oppepper nodig, een hulpje om er weer even doorheen te komen.
Heeft iemand advies?
maandag 3 augustus 2009 om 16:38
Heb je al een gesprek gehad met een arts? Is de dianose depressiviteit gesteld bij jou? Heb je dit vaker gehad?
AD kunnen helpen, maar het kan een tijd duren voordat je het juiste medicijn te pakken hebt, en de juiste dosering. Bovendien slaan AD pas na 4 tot 6 weken aan, op zijn vroegst.
Een hulpje om er doorheen te komen kan van alles zijn... Het ligt ook aan wat de oorzaak is van je dip.
AD kunnen helpen, maar het kan een tijd duren voordat je het juiste medicijn te pakken hebt, en de juiste dosering. Bovendien slaan AD pas na 4 tot 6 weken aan, op zijn vroegst.
Een hulpje om er doorheen te komen kan van alles zijn... Het ligt ook aan wat de oorzaak is van je dip.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 3 augustus 2009 om 20:13
Moonlight, ja, ik ken het andere topic. Juist omdat ik al maanden aan het dubben ben sprak die titel me erg aan. Toch nog steeds niet begonnen, al heb ik zelfs twee merken in huis.
Maar hoewel ik best wel depressief ben, functioneer ik nog wel redelijk normaal, al zeg ik het zelf. Werken, het huishouden. Ben overactief zeg maar. Vluchtgedrag volgens de psych, maar goed, het houdt me wel op de been.
Maar hoewel ik best wel depressief ben, functioneer ik nog wel redelijk normaal, al zeg ik het zelf. Werken, het huishouden. Ben overactief zeg maar. Vluchtgedrag volgens de psych, maar goed, het houdt me wel op de been.
maandag 3 augustus 2009 om 20:24
Als ik depressief ben gebeurt er niet zoveel qua werk en huishouden
Maar dat ligt bij iedereen anders.
Ik ben zelf pas serieus met AD begonnen toen ik de oorzaak van depressie niet meer steeds kon beredeneren. (met serieus bedoel ik dagelijks pillen slikken zonder ze heel regelmatig te vergeten)
Voorheen dacht ik vaak: ja, de oorzaak van de depressie is heel duidelijk, ik ga gewoon zorgen dat het me niet meer overkomt. Ik ben nogal van het analyseren en dan de oorzaak begrijpen. En dan denk (dacht) ik: ik weet waar het aan ligt en dat gebeurt me niet nog eens.
Maar bij de zoveelste dip - nota bene in de zomer, terwijl ik enige tijd terug nog beweerde in de zomer nooit depressief te zijn - ben ik toch begonnen. De oorzaak was ook niet zo duidelijk deze keer. Wel een beetje, maar op een ander moment had dat me lang niet zo erg uit het veld geslagen.
Maar het is bij iedereen anders. Ik weet niet wat voor jou het beste is.
Je kunt wel - als je besluit te beginnen - heel langzaam opbouwen. Om de dag 1 tablet bijvoorbeeld.
Maar dat ligt bij iedereen anders.
Ik ben zelf pas serieus met AD begonnen toen ik de oorzaak van depressie niet meer steeds kon beredeneren. (met serieus bedoel ik dagelijks pillen slikken zonder ze heel regelmatig te vergeten)
Voorheen dacht ik vaak: ja, de oorzaak van de depressie is heel duidelijk, ik ga gewoon zorgen dat het me niet meer overkomt. Ik ben nogal van het analyseren en dan de oorzaak begrijpen. En dan denk (dacht) ik: ik weet waar het aan ligt en dat gebeurt me niet nog eens.
Maar bij de zoveelste dip - nota bene in de zomer, terwijl ik enige tijd terug nog beweerde in de zomer nooit depressief te zijn - ben ik toch begonnen. De oorzaak was ook niet zo duidelijk deze keer. Wel een beetje, maar op een ander moment had dat me lang niet zo erg uit het veld geslagen.
Maar het is bij iedereen anders. Ik weet niet wat voor jou het beste is.
Je kunt wel - als je besluit te beginnen - heel langzaam opbouwen. Om de dag 1 tablet bijvoorbeeld.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
