Autisme, Wie ook? Deel 2

05-08-2016 13:28 3004 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier kunnen we verder schrijven over ons leven met autisme en alle leuke en minder leuke dingen die daarbij komen kijken.



Hier vind je deel 1: kattenenrozen in "Autisme,wie ook?"
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ontzettend dol op tongzoenen, maar buiten seks of relatie om, vind ik op de mond zoenen al vreemd.



Oogcontact vind ik op een iets grotere afstand geen probleem. Soms vind ik zelf dat mensen te weinig oogcontact maken als daarnaast niet blijkt dat ze luisteren. Voor mij betekent het dat ze afgeleid zijn, en er de kans is, dat ze mij gaan onderbreken of zomaar weglopen.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop misschien ooit toch nog eens te mogen (tong)zoenen met iemand die wel echt om me geeft en zo. Zoals ik eerder al aangaf, misschien is het dan wél fijn. Ik kan me in ieder geval wel een soort van voorstellen dat het ook wél fijn kan zijn.



Oogcontact heb ik mijzelf echt moeten aanleren. Nu ja, als kind hamerde mijn moeder er altijd op dat ik mensen aan moest kijken als ze tegen me spraken, of mij een hand gaven, enzovoort. Ik vind het nog steeds lastig af en toe, maar het gaat wel stukken beter dan vroeger.
Alle reacties Link kopieren
Nu we het toch over verjaardags-zoenen hebben. Vieren jullie altijd je verjaardag? Zo ja, op welke manier?



Ik vier het meestal in 1 keer, maar wil het dit jaar in 2 keer doen. Vrienden en familie apart. Zelf voel ik me niet prettig als ik op de verjaardag van een vriendin samen met de familie zit. Ik ken de meeste niet, hooguit de ouders of partner een beetje.

Nu ben ik uitgenodigd voor de 30e verjaardag van een jeugdvriendin. Een groot feest met buffet. Eigenlijk heb ik weinig meer die vriendin. Voor mij is het een kennis geworden en voel weinig connectie meer. Ik gaf aan dat ik niet graag alleen naar een groot feest ga waar ik niemand ken. Met wie moet ik dan praten en waar moet ik zitten? Toen zei ze dat ik ook 's middags al kan komen. Dat vind ik een prima idee. Ik ga dan ook voor het eten al weg. Als smoes heb ik de verjaardag van mijn oom gebruikt, die ook echt jarig is op die dag. Hij viert het dan alleen niet, maar dat vertel ik niet. Ik ga vooral omdat ik het lullig vind staan om "nee" te zeggen. Ze is ook op mijn 30e verjaardag geweest. Maar ook meer omdat zij me blijft uitnodigen. Voor mij hoeft het niet zo.
Ik ben benieuwd of Filemon nou nog die handvaten heeft gekregen waar hij op hoopte. Want het leek er niet op dat hij daarna nog afspraken had met die psycholoog/psychiater/dokter(?).



Of zou hij bedoeld hebben dat de diagnose zélf 'm handvaten zou geven?
Alle reacties Link kopieren
Ik vier mijn verjaardag niet. Er komt toch niemand (geen vriendengroep, familie woont te ver weg etc.). Gelukkig ben ik nagenoeg gelijk met man jarig die niks om verjaardagen geeft, dus meestal gaan we samen uit eten (of tegenwoordig dan met kind erbij).
Alle reacties Link kopieren
Ik ben een soort gelijk jarig met zus en nichtje. Vieren het dus altijd samen. Maar ik nodig alleen familie uit (nouja eigenlijk me zus ik hoef alleen maar op te komen dagen haha). Voor vriendinnen doe ik niets. Ik vind het zelf onprettig om naar hun verjaardag te gaan, wil het hun dus ook niet aandoen. Laatst was een vriendin jarig en gaf een feestje. Ik vroeg of ik iemand mee mocht nemen (vriendin die zij ook al meer dan 10 jaar kent). Dit mocht niet, toen ben ik ook niet gegaan. Ik voel me ongemakkelijk, ken niemand dus ook geen aansluiting. Nee laat maar zitten dan.





Ik ben ook benieuwd of Filemon nog naar een psycholoog haat om handvatten te krijgen. Lijkt me in zijn geval ook makkelijk met vriendin en kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben een soort gelijk jarig met zus en nichtje. Vieren het dus altijd samen. Maar ik nodig alleen familie uit (nouja eigenlijk me zus ik hoef alleen maar op te komen dagen haha). Voor vriendinnen doe ik niets. Ik vind het zelf onprettig om naar hun verjaardag te gaan, wil het hun dus ook niet aandoen. Laatst was een vriendin jarig en gaf een feestje. Ik vroeg of ik iemand mee mocht nemen (vriendin die zij ook al meer dan 10 jaar kent). Dit mocht niet, toen ben ik ook niet gegaan. Ik voel me ongemakkelijk, ken niemand dus ook geen aansluiting. Nee laat maar zitten dan.





Ik ben ook benieuwd of Filemon nog naar een psycholoog haat om handvatten te krijgen. Lijkt me in zijn geval ook makkelijk met vriendin en kinderen.
Ik vind het wel leuk om feestjes te geven en mijn verjaardag te vieren. Maar niet met heel veel mensen. Iedereen kent elkaar ook wel, dus niemand voelt zich echt ongemakkelijk. Maar ondanks dat ik het leuk vind om te doen, ben ik ook blij als iedereen weer naar huis is en ik alleen met man ben. Op verjaardag gaan bij vrienden vind ik moeilijker.
Alle reacties Link kopieren
Ik vier mijn verjaardag met familie. Ik heb een vrij kleine familie, dus erg druk wordt het nooit. Dat hoeft voor mij ook niet, dus dat scheelt.

Toch kan ik er best wel tegenop zien, want ik vind verplicht socializen niet leuk. Het kost me veel energie. Meestal als iedereen er is en het loopt een beetje, dan ga ik het nog wel gezellig/leuk vinden. Als ik mijn verjaardag niet meer zou vieren dan wordt het contact met de familie wel heel minimaal, en dat vind ik ook weer zonde.

Verjaardagen van anderen vind ik vervelender eigenlijk, want vaak zijn er dan nog andere mensen die ik verder nauwelijks ken.
Ik denk dat de meeste stukken uit het psychiatrische proces niet gefilmd zijn. Het is wel zijn priveleven wat hij op tv gooit en dat hij al zover gaat vind ik al best gedurfd van hem. Zijn vriendin is bijvoorbeeld ook nooit in beeld geweest, en ik snap heel goed dat hij en/of zij dat niet wilde(n).



Ik zoen trouwens ook altijd in de lucht. Voor een beetje imiteit moet je me eerst alcohol voeren



Ik heb laatst een afspraak psycho-educatie vergeten. Stukje onduidelijkheid en verkeerde intepretatie van mijn kant. Ik ben echt een vergiet op het moment.
Dubbel
anoniem_6537ae3e04527 wijzigde dit bericht op 13-02-2017 21:57
Reden: Dubbel
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Welkom nog aan Fabienne en Case-je.



Ik vier mijn verjaardag niet echt. Ben niet zo van de feestjes, en vooral: ik beschik nu eenmaal niet over een grote schare fans die zouden willen meevieren. :-)



Ik ben niet tegen kussen maar kom zelden in situaties terecht waarbij je dat kan/moet doen. Heb er daardoor weinig ervaring mee, waardoor andere mensen op een of andere manier de indruk gekregen hebben dat ik tegen kussen ben. Dat vind ik dan weer jammer, want er zijn al zoveel dingen waarmee ik blijkbaar onbewust een vreemde indruk maak dat ik zelf niet de keuze zou maken om ook met kussen uit de maat te stappen - dat is tenslotte een 'handeling' die ik eigenlijk wel makkelijk kan uitvoeren. :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:biobitch1984 schreef op 13 februari 2017 @ 21:52:



Ik heb laatst een afspraak psycho-educatie vergeten. Stukje onduidelijkheid en verkeerde intepretatie van mijn kant. Ik ben echt een vergiet op het moment.Zolang je niet in de auto stapt om naar dat eiland te rijden valt het allemaal nog wel mee.
quote:vlaamsevink schreef op 14 februari 2017 @ 05:57:

[...]





Zolang je niet in de auto stapt om naar dat eiland te rijden valt het allemaal nog wel mee.



Of een dag te vroeg op het vliegveld staat.



Dat stond in een Viva. Lag bij de tandarts dus zal wel een oude zijn geweest. Die persoon had ADD en wilde geen medicatie, want dat soort dingen hoorde gewoon bij haar.



Wel of geen medicatie is natuurlijk een eigen keuze, maar reken maar dat ik medicatie was gaan halen als ik zo vergeetachtig was
Ik heb geen keuze voor medicatie helaas :p
Alle reacties Link kopieren
Slikt 1 van jullie Abilify? En zoja hoe bevalt dat? Ik krijg nu Risperdal in depot vorm. Op zich heel tevreden mee maar wel 15 kilo op aangekomen. Bij Abilify schijnt die bijwerking stukken minder te zijn. Ben dus benieuwd naar reacties.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben altijd heel geïnteresseerd in de effecten van medicatie. Alles werkt bij iedereen anders. En er zijn ook zoveel vormen van autisme en add en zoveel variaties in hersenchemie Het is de kunst mensen te vinden zoals jijzelf, die dezelfde klachten, bijwerkingen en effecten hebben. En dan te kijken wat hen wel en niet helpt.

Ik ben ook wel nieuwsgierig naar Risperdal of zoiets. Of het helpt om beslissingen te nemen of repeterende dingen uit je hoofd te krijgen. Maar ik durf niet goed. Ik wil niet aankomen en ook niet afgevlakt of trager worden. Mijn psych heeft het wel eens genoemd, maar zij denkt eigenlijk niet dat het wat voor mij is. Ik ben wel benieuwd naar ervaringen van anderen met dit spul.

Ik heb zelf tot nu toe wellbutrin, ritalin en dex geprobeerd.
.
Alle reacties Link kopieren
Mijn verjaardag vier ik het liefst buiten de deur trouwens (als ik het al vier). Ik ga wat leuks doen met directe familie en vrienden (soms allemaal samen, soms vrienden apart) en daarna wat eten. Kan ik iedereen aanraden!
.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook nooit direct aan autisme gerelateerde medicatie gehad. Ik heb wel medicatie maar dat is eerder voor astma en hooikoorts. Niet voor autisme. Ik heb daar ooit met een psycholoog over gehad, maar die zei dat ik in het denken erg evenwichtig was (hij had het wel over MCDD en Asperger). MCDD is een autisme verwante stoornis (maar die is volgens mij zo goed als verdwenen) en ik herken me erg in Asperger, hoewel mijn toenmalige officiële diagnose PDD/NOS was. Dat zijn oude benamingen voor stoornissen die nu onder ASS vallen.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het laatst met de psychiater over eventuele medicatie gehad, maar hij zag er geen voordelen in voor mij.

In het hele verre voortraject wel een tijdje Ritalin geprobeerd (toen men nog dacht aan ADHD) maar dat werkte helemaal niet en gaf alleen hele nare hartkloppingen.

Ik ga in ieder geval twee keer in de week stevig sporten, daar word ik heel 'gelukkig' van. Dat zeg ik dus ook voor niets af.
Alle reacties Link kopieren
quote:impala schreef op 16 februari 2017 @ 13:56:

Ik ben altijd heel geïnteresseerd in de effecten van medicatie. Alles werkt bij iedereen anders. En er zijn ook zoveel vormen van autisme en add en zoveel variaties in hersenchemie Het is de kunst mensen te vinden zoals jijzelf, die dezelfde klachten, bijwerkingen en effecten hebben. En dan te kijken wat hen wel en niet helpt.

Ik ben ook wel nieuwsgierig naar Risperdal of zoiets. Of het helpt om beslissingen te nemen of repeterende dingen uit je hoofd te krijgen. Maar ik durf niet goed. Ik wil niet aankomen en ook niet afgevlakt of trager worden. Mijn psych heeft het wel eens genoemd, maar zij denkt eigenlijk niet dat het wat voor mij is. Ik ben wel benieuwd naar ervaringen van anderen met dit spul.

Ik heb zelf tot nu toe wellbutrin, ritalin en dex geprobeerd.Risperdal werkte binnen een week al bij mij. Ik voel me er meestal zo goed door. Ga als het echt goed ga fluitend door het leven. Ik sta echt in de realiteit (dus niet afgevlakt of trager) en kan de wereld met al haar prikkels heel goed aan. Ik hen eigenlijk super tevreden op die bijwerkingen na. Ik krijg een depot wat neer komt op 1,25-1,5 Mg per dag, dat is extreem weinig maar geeft groots effect.
Alle reacties Link kopieren
quote:lisa198 schreef op 17 februari 2017 @ 08:33:

[...]





Risperdal werkte binnen een week al bij mij. Ik voel me er meestal zo goed door. Ga als het echt goed ga fluitend door het leven. Ik sta echt in de realiteit (dus niet afgevlakt of trager) en kan de wereld met al haar prikkels heel goed aan. Ik hen eigenlijk super tevreden op die bijwerkingen na. Ik krijg een depot wat neer komt op 1,25-1,5 Mg per dag, dat is extreem weinig maar geeft groots effect.

Bedankt voor je reactie. Fijn dat je je er zo goed onder voelt. Kun je misschien nog wat beter onder woorden brengen wát het dan precies voor je doet? Waar heb je anders last van en nu niet meer? Denk je dat het helpt met beslissen en tegen repeterende gedachten, want daar zou ik het evt voor willen proberen. Ik vind 15 kilo erbij (op een mini-dosis!) echt veel, daar zou ik erg ongelukkig van worden.

Zijn er misschien ook nog anderen met ervaring met anti-psychotica?
.
Alle reacties Link kopieren
Met risperdal is mijn leven veel rustiger in mijn hoofd dan. Zonder Risperdal kan ik ontzettend diep nadenken en er gek van worden. Verder handel ik prikkels beter aan, ik voel me zelfs een normaal mens. Zonder Risperdal word ik suïcidaal en word ik echt een soort van gek. Rare gedachtes/fantasieën, denken dat ik dood moet en daar naar handelen. Nu voel ik me heel erg in balans. Heb natuurlijk nog weleens dat prikkels teveel zijn of dat ik afstand van de wereld ervaar als het me teveel is. Maar zonder Risperdal heb ik dat de hele dag door tot het moment waarop ik breek, en databus al heel gauw.



Ik heb 1 keer een injectie Haldol gehad waar ik letterlijk gek van werd. Ik stond toen in de kliniek echt te gooien met het meubilair.
Ik slik zyprexa (antipsychotica) en sertraline (ad) en een stemmingsstabilisator en topimaraat en bij nood/indien nodig of oxazepam of lorazepam.



Ik slik dus een hele lijst... is niet alleen voor ass, ook voor (chronische) depressie die als ik niet oppas randpsychoses geeft + ik moet voor de nacht een rustgevend middel hebben. En ondanks dat ik vaak niet door heb wat ik voel/ welke emotie ik heb, heb ik heel veel extreme stemmingswisselingen die ik nu redelijk kan afvlakken.



En nee, ik voel/ben me geen zombie en niemand van mijn nabije omgeving vindt dat.
Hallo,



Ik lees af en toe wel mee op dit forum, maar zelf nog niets in dit topic geplaatst.

Ik ben 23 jaar en weet nu sinds een klein jaar dat ik een vorm van autisme heb, en zit nu sinds anderhalf jaar in de ziektewet. Daarvoor was ik werkzaam in de zorg maar dit is altijd erg zwaar voor mij geweest. Hoge werkdruk, en je moet snel kunnen schakelen. Daardoor was ik na mijn werk helemaal gesloopt en voerde ik naast mijn werk niks uit, omdat ik echt moest bijkomen.



De reden dat ik toen ben uitgevallen is omdat ik mijn antidepressiva had afgebouwd wat ik al 8 jaar slikte, dit ging niet zo goed. Ik snapte niet zo goed waarom; de omstandigheden waren toch stabiel dus kon ik het toch afbouwen?! Toen wist ik dus nog niet dat ik autisme had. Dat is aanvullend onderzocht nadat er uit een algemeen psychologisch onderzoek kenmerken kwamen.

Ik moet zeggen dat ik heel veel dingen nu wel veel beter kan plaatsen. De afgelopen anderhalf jaar zijn er enorm veel medicamenten voorgeschreven, omdat het niet goed met me ging. Ondertussen wel een gesprek gehad bij de GGZ dat ik het er niet mee eens ben, omdat ik van mening ben dat er eerst met andere behandelingen zoals therapie gekeken kan worden of dat helpt.

Inmiddels heb ik nu 7 weken helemaal geen medicatie meer, en dat gaat best redelijk. Alleen raak ik wel snel overprikkelt. Ik heb nu van die oordopjes besteld waarbij de geluiden wat afgevlakt worden, maar je mensen om je heen nog wel hoort praten.



Nu is het zo ik over 2 maanden weer wil beginnen met werken, als mijn therapie wat afgebouwd kan worden. Echter zijn zowel ik als werkgever van mening dat de zorg wellicht niet zo'n goed idee is. Ik heb in die anderhalf jaar al meerdere keren geprobeerd om te reïntegreren op mijn oude werk. Uiteindelijk zat ik zelfs weer op 32 uur, maar na 6 weken was ik eigenlijk weer terug bij af, het is gewoon niet goed voor me.



Ik heb echt geen idee wat ik dan zal moeten doen. Ik was benieuwd wat jullie voor opleiding gedaan hebben / voor werk doen??

Ik zou het liefst ergens werken met niet al teveel prikkels en schakelmomenten, zodat ik na mijn werk ook nog energie over heb voor andere dingen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven