Autobiografie schrijven bij psychotherapie

16-12-2017 21:37 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Sinds vrijdag ben ik begonnen bij een nieuwe psycholoog in de hoop bepaalde gewoonten te kunnen doorbreken en samen uit te vogelen waar dit vandaan komt.
Ze stelde mij voor, voor de volgende keer een autobiografie te schrijven waarin ik dus stapsgewijs beschrijf wat bepaalde dingen met mij gedaan hebben, hoe ik me voelde, wat dat voor gevolg had etcetc.
Nu zijn er bepaalde dingen in mijn jeugd (en familie) gebeurd waarvan ik weet dat het absoluut gestoord was en het hier duidelijk om kindermishandeling gaat . De person(en) die hier echter bij betrokken zijn werken tot de dag van vandaag (onder andere) met kinderen. Misschien heel ver doorgedacht, maar in hoeverre kan ik uitgaan van zwijgplicht van de psycholoog? Ik ben bang dat als ik mijn echte verhaal helemaal opschrijf zij daar misschien wel wat mee wilt omdat de persoon in kwestie dus ook in de gezondheidszorg werkt. Wil er even aan toevoegen dat ik 100% zeker weet dat hij/zij daar geen kwaad kan en ook niet zou doen, het waren de samenloop van omstandigheden bij ons thuis de hebben gemaakt dat ik helaas pech heb gehad denk ik.

In hoeverre geldt zwijgplicht?
Als je hier bang voor bent, zou ik met initialen werken of met de 'rol' die ze hadden. Dus 'tante B' en 'oom P'.

Op die manier kun jij de opdracht doen zonder dat je in een conflict met jezelf komt.
Alle reacties Link kopieren
Ja, zover gaat hun zwijgplicht. Het is enkel als jij direct een moord zou bekennen of een uitgebreid moordplan zou hebben, dat die vertrouwelijkheid doorbroken zou kunnen worden in het grotere maatschappelijk belang. Dat zal een therapeut je ook vertellen, tenzij het voor hen ook echt direct gevaar oplevert.

Maar zelf heb ik vrijwel in vergelijkbare situaties gezeten (mishandeld als kind en degene die dat deed, werkte later in hoge functie kinderbescherming ed). Ik heb dit ook verteld aan mijn therapeut. Ik weet zeker dat dit niet verder is gekomen dan bij hem.

Bespreek het anders van te voren, hoe ver gaat de vertrouwelijkheid?

Nb: liever bovenstaande niet quoten
Alle reacties Link kopieren
Je kunt ook een pseudoniem gebruiken, vindt jouw therapeut vast heel normaal.
We turn the Cube and it twists us. — Professor Rubik
Alle reacties Link kopieren
Mooi om dingen op te schrijven, wil niet zeggen dat je psycholoog alles hoeft te lezen. Je doet het in eerste instantie voor jezelf. Belangrijke dingen kun je voorlezen (eventueel zonder namen). Helpt mij enorm om te schrijven, alles wat in me opkomt gaat in het boek(je). Sommige stukken lees ik voor aan mijn psycholoog (echt waar.. iedereen zou af en toe eens met iemand moeten praten, lucht zo op), andere delen hou ik voor mezelf.
Succes met jouw proces!
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
Dat gaat heel ver, zo snel zal je psycholoog niet actie ergens op ondernemen. En mocht dat al zo zijn zal zij dat eerst met je bespreken. Als jij zegt dat je vanavond je buurvrouw gaat vermoorden zou ze wel actie moeten ondernemen. Of als jij vertelt dat jij je kinderen dagelijks mishandelt.

Overigens, door te denken dat het een ongelukkige samenloop van omstandigheden en 'pech' was dat jij mishandeld bent vroeger erken je naar mijn idee echt te weinig dat wat er jou is overkomen NOOIT had mogen gebeuren dat de volwassen mensen daar verantwoordelijk voor waren en je hadden moeten beschermen. Je mishandelt niet 'per ongeluk' een kind. De mensen die jou mishandeld (of verwaarloosd) hebben waar daar blijkbaar toe in staat.
Alle reacties Link kopieren
Je vertrouwt je psycholoog niet?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven