
baby van een half jaar en haar moeder is overleden
dinsdag 21 november 2017 om 16:29
hoi ik ben claudia
en heb een vraag
mijn vriend heeft een dochtertje van nu 5 jaar
en haar moeder is overleden toen ze half jaar was
en ik kwam in haar leven toen ze een jaar was
en nu is hij bang dat zijn dochtertje toen al mee kreeg dat haar was moeder overleden ?
kan dat of was het nog te klein omdat te beseffen?
groetjes claudia
en heb een vraag
mijn vriend heeft een dochtertje van nu 5 jaar
en haar moeder is overleden toen ze half jaar was
en ik kwam in haar leven toen ze een jaar was
en nu is hij bang dat zijn dochtertje toen al mee kreeg dat haar was moeder overleden ?
kan dat of was het nog te klein omdat te beseffen?
groetjes claudia


dinsdag 21 november 2017 om 16:36
Wat kan jij je herinneren van toen je een baby was of een peuter?
De meeste actieve herinneringen zijn pas vanaf een jaar of 4.
Behalve wanneer je een herinnering actief houdt door er steeds over te praten.
Jong je moeder verliezen is best wel een heftige gebeurtenis. Je kan niet vergeten dat dit gebeurd is. Ze zal hier regelmatig aan herinnert worden, wat natuurlijk goed is. Op de sterfdag of geboorte dag van de moeder. Dat ze misschien een extra opa en oma heeft en andere familieleden.
Ik denk wel dat het belangrijk is dat ze weet dat ze een biologische moeder heeft die niet meer leeft.
Misschien is het verstandig dat je vriend met zijn vragen en zorgen hulp gaat zoeken. Helaas is hij niet de enige die door het overlijden een alleenstaande ouder is geworden met heel jonge kinderen.
De meeste actieve herinneringen zijn pas vanaf een jaar of 4.
Behalve wanneer je een herinnering actief houdt door er steeds over te praten.
Jong je moeder verliezen is best wel een heftige gebeurtenis. Je kan niet vergeten dat dit gebeurd is. Ze zal hier regelmatig aan herinnert worden, wat natuurlijk goed is. Op de sterfdag of geboorte dag van de moeder. Dat ze misschien een extra opa en oma heeft en andere familieleden.
Ik denk wel dat het belangrijk is dat ze weet dat ze een biologische moeder heeft die niet meer leeft.
Misschien is het verstandig dat je vriend met zijn vragen en zorgen hulp gaat zoeken. Helaas is hij niet de enige die door het overlijden een alleenstaande ouder is geworden met heel jonge kinderen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 21 november 2017 om 16:46
dinsdag 21 november 2017 om 16:49
Natuurlijk wel. Adoptiekinderen hebben toch ook een andere moeder.....
Het kind zal niets meer weten, maar hopelijk vertelt de vader wel veel over de moeder en leert het kind haar moeder toch kennen.
Find people who will make you better (M. Obama)
dinsdag 21 november 2017 om 17:05
dinsdag 21 november 2017 om 17:08
Wat een onzin. Leuk voor alle adoptie kinderen en weesjes. En ja hoor bio ouders zijn hartstikke goed te vervangen.

dinsdag 21 november 2017 om 17:21
Ik heb eens buren gehad waarbij de buurvrouw uit het niks in haar slaap ineens was overleden. Toen was de baby ook nog geen jaar oud. Dat was echt heel raar en de buurman was er echt kapot van. Na en tijd kreeg hij wel weer een relatie maar hij ging nog wel naar het graf van zijn overleden vrouw en nam kind wel eens mee.
Buurman maakte er geen geheim van en kind ging nog gewoon naar familie van overleden vrouw en noemde de nieuwe vriendin op een gegeven moment ook mama.
Lijkt mij heel naar voor kind om net te doen of haar biologische moeder nooit heeft bestaan en hoe harteloos ben je dan als man? Ik bedoel als die vrouw nog geleefd had was je wellicht nog samen geweest.
Buurman maakte er geen geheim van en kind ging nog gewoon naar familie van overleden vrouw en noemde de nieuwe vriendin op een gegeven moment ook mama.
Lijkt mij heel naar voor kind om net te doen of haar biologische moeder nooit heeft bestaan en hoe harteloos ben je dan als man? Ik bedoel als die vrouw nog geleefd had was je wellicht nog samen geweest.
dinsdag 21 november 2017 om 17:29
Dit.closednote schreef: ↑21-11-2017 17:21Ik heb eens buren gehad waarbij de buurvrouw uit het niks in haar slaap ineens was overleden. Toen was de baby ook nog geen jaar oud. Dat was echt heel raar en de buurman was er echt kapot van. Na en tijd kreeg hij wel weer een relatie maar hij ging nog wel naar het graf van zijn overleden vrouw en nam kind wel eens mee.
Buurman maakte er geen geheim van en kind ging nog gewoon naar familie van overleden vrouw en noemde de nieuwe vriendin op een gegeven moment ook mama.
Lijkt mij heel naar voor kind om net te doen of haar biologische moeder nooit heeft bestaan en hoe harteloos ben je dan als man? Ik bedoel als die vrouw nog geleefd had was je wellicht nog samen geweest.
Ik begrijp ook niet dat je vriend zich dat zo afvraagt, waarom is dat?
dinsdag 21 november 2017 om 17:49

dinsdag 21 november 2017 om 18:09


dinsdag 21 november 2017 om 18:23
Het kind is inmiddels 5, is er in die jaren gesproken over mama? Foto's laten zien? Ruimte geweest voor haar biologische moeder?
Mijn ervaring is dat kinderen daar heel natuurlijk mee omgaan wanneer ze er mee opgroeien, het een vaststaand feit is.
Het lijkt me echter heel anders als er nooit aandacht was voor mama op een natuurlijke manier, dan komen dingen op losse schroeven staan...
Wat is de insteek van je vriend?
Mijn ervaring is dat kinderen daar heel natuurlijk mee omgaan wanneer ze er mee opgroeien, het een vaststaand feit is.
Het lijkt me echter heel anders als er nooit aandacht was voor mama op een natuurlijke manier, dan komen dingen op losse schroeven staan...
Wat is de insteek van je vriend?
dinsdag 21 november 2017 om 19:37
Eerste post he?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

woensdag 22 november 2017 om 07:48
Als heel jong kind heb je geen bewuste herinneringen die je onder woorden kan brengen. Onbewust is het mogelijk dat je dingen echter wel kan herinneren maar niet onder woorden kan brengen; preverbaal, omdat je toen ook nog geen woorden had..
Ik ga niet in details treden maar ik heb wat meegemaakt in m'n leven toen ik 7 maand was en dat ff zeker invloed op m'n leven, nog steeds. Inmiddels weet ik waar het van komt, maar eerder had ik altijd het gevoel van 'er is iets maar ik weet niet wat'. Simpelweg omdat ik het ervaren had toen ik zelf nog geen woorden had en het later niet kon verbaliseren.
Kan dus best zijn dat het dochtertje van je vriend wel een stukje gemis/ verdriet met zich mee draagt.
Gezien de rest vd reacties (ik had geen tijd om alles te lezen), ik mag toch niet hopen dat biologische moeder ontkent gaat worden..
Ik ga niet in details treden maar ik heb wat meegemaakt in m'n leven toen ik 7 maand was en dat ff zeker invloed op m'n leven, nog steeds. Inmiddels weet ik waar het van komt, maar eerder had ik altijd het gevoel van 'er is iets maar ik weet niet wat'. Simpelweg omdat ik het ervaren had toen ik zelf nog geen woorden had en het later niet kon verbaliseren.
Kan dus best zijn dat het dochtertje van je vriend wel een stukje gemis/ verdriet met zich mee draagt.
Gezien de rest vd reacties (ik had geen tijd om alles te lezen), ik mag toch niet hopen dat biologische moeder ontkent gaat worden..

woensdag 22 november 2017 om 08:31
Mijn vrouw overleed in het kraambed, dus mijn zoontje (nu 3 jaar) kent haar ook niet en ziet mij als zijn (enige) mama. Maar we praten wel bewust over haar, hij weet dat hij in de buik heeft gezeten van mama (Naam), dat ze gestorven is, gaat de bloemetjes mee water geven op het kerkhof, haar foto's staan gewoon in ons huis en we praten vaak over haar, hij maakt met moederdag twee cadeaus... Het is hier geen taboe. Ik heb een koffer vol spullen van haar, foto's, haar portefeuille en gsm... als hij ooit nood heeft aan meer info of iets tastbaar, dan kan hij die altijd nemen.
Tot nu toe komen er nog niet veel vragen over, maar anders krijgt hij daar gewoon een eerlijk antwoord op. En ik besef ook dat hij waarschijnlijk niet de band gaat hebben met haar zoals wij die in ons hart hebben - hij kent haar nu eenmaal niet en een besef gaat hij er helemaal niet van hebben - maar ze is wel gewoon deel van het dagelijks verhaal. Er wordt niet geheimzinnig ofzo over gedaan. Dat haalt de lading er ook wel af denk ik.
Tot nu toe komen er nog niet veel vragen over, maar anders krijgt hij daar gewoon een eerlijk antwoord op. En ik besef ook dat hij waarschijnlijk niet de band gaat hebben met haar zoals wij die in ons hart hebben - hij kent haar nu eenmaal niet en een besef gaat hij er helemaal niet van hebben - maar ze is wel gewoon deel van het dagelijks verhaal. Er wordt niet geheimzinnig ofzo over gedaan. Dat haalt de lading er ook wel af denk ik.