Psyche
alle pijlers
Backhanded complimenten
zaterdag 11 april 2020 om 12:00
Hé, kennen jullie dat, dat je een complimentje krijgt wat niet als een compliment aanvoelt. In plaats dat je je er gevleid door voelt krijg je argwaan en vraag je jezelf de verdere dag af of je het wel goed hebt gehoord en of je je niet aanstelt. Of nog erger, dat je in de maling bent genomen!
Omdat ik niet goed wist onder welke pijler ik het moest zetten heb ik voor de psychepijler gekozen omdat ik me ook afvraag of mensen die van die non-complimenten geven dat met voorbedachte rade doen. Dat het een tactiek is van ellendige pickup artists of mensen die er genoegen uit halen, om welke reden dan ook, je omlaag te halen.
Of is het jaloezie?
Roelie
Omdat ik niet goed wist onder welke pijler ik het moest zetten heb ik voor de psychepijler gekozen omdat ik me ook afvraag of mensen die van die non-complimenten geven dat met voorbedachte rade doen. Dat het een tactiek is van ellendige pickup artists of mensen die er genoegen uit halen, om welke reden dan ook, je omlaag te halen.
Of is het jaloezie?
Roelie
zondag 12 april 2020 om 09:01
ninanoname schreef: ↑11-04-2020 14:29Als ik een complimentje krijg, hoe oprecht en eerlijk gegeven ook, dan kan ik het niet helpen, maar in mijn hoofd speelt altijd dezelfde reactie: wie denk jij wel niet dat je bent dat je me een compliment kunt geven?
In mijn hoofd geef je enkel complimenten aan mensen waar je 'boven' staat. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden, maar ter illustratie: een ouder aan een kind, een verpleegster aan een zieke, een leidinggevende aan een ondergeschikte.
Op het moment dat ik dan een complimentje krijg voel ik een soort van op mijn nummer gezet, alsof de ander zichzelf 'boven' mij plaatst.
Ik geef ze dus ook maar zelden, omdat ik me niet in de positie meen te bevinden dat ik een ander mag complimenteren. Ik sta immers boven niemand.
Wat een zieke manier om ernaar te kijken, ik neem aan de je wel weet dat dat echt aan jou ligt?
