Psyche
alle pijlers
Ben ik mijn beste vriendin kwijt?
maandag 7 december 2009 om 18:28
Járen trekken we al met elkaar op.
Veel dezelfde karakter eigenschappen en altijd de grootste lol samen.
Dezelfde hobby daardoor veel dezelfde vrienden, met elkaar op vakantie,elk weekend samen uit, bioscoopje pakken, samen uiteten, al ruim van tevoren samen bespreken wat we met Koninginnendag of Oud&Nieuw zullen gaan doen...
We deelden zó veel....
Zij kreeg haar (eerste echte) vriendje en ik kreeg iets met zijn beste vriend.
Helaas maakte mijn lover het uit met mij wat consequenties heeft gehad voor onze vriendschap.
Gezellig met ze vieren leuke dingen doen zit er niet echt meer in.
Nadat mijn lover het uit maakte met mij heb ik een beetje mijn twijfels gekregen of onze vriendschap wel daadwerkelijk zo goed zit als dat ik dacht namelijk:
* Een week nadat mijn relatie over was en ik haar (nog vol verdriet)
opbelde om even een luisterend oor te krijgen snauwde ze mij af met:'Vind het erg storend dat je nu alweer belt.'
* Bij mij langs komen om mij te troosten (het was 1,5 week uit) en dan vol geuren en kleuren vertellen hoe goed je eigen relatie is en hoe gelukkig je bent.
* Het irritant vinden om over mijn ex te praten en snauwen dat het er zo vaak over gaat.
*Voor de jongens hingen we elke dag aan de telefoon.
Nu belt ze me nooit meer spontaan op.
9 van de 10 keer ben ik degene die belt.
*Als ze uit gaat in onze woonplaats en mijn ex is dan wel altijd mee zal ze mij niet een sms sturen van 'Ben je er ook of 'Waar zit je?'
Ik heb nooit gewild dat onze vriendschap onder deze situatie zou gaan lijden,maar dat doet het nu dus wel.
*Als er iets (onbenulligs) is aan een andere vriendin vragen om mij te vragen er een oplossing voor te zoeken omdat ze mij zelf niet durft te bellen.(Ik had iets van haar te leen waar van ze wilde dat ik het zelf kocht)
*Als we smsen gaat het bijna alleen nog over de hobby die we allebei hebben en over koetjes en kalfjes.
Ik vind het heel jammer en ik weet ook dat ik er eigenlijk met haar over moet praten als het mij zo hoog zit.
Ik gun haar haar geluk en mijn geluk in de liefde komt ook wel weer,maar ze klaagde zelf altijd zo over een goede vriendin van haar die helemaal geen tijd meer voor haar had.
Alleen nog met haar vriend bezig was en ze doet nu in mijn ogen precies hetzelfde!
Hoe zouden jullie mijn situatie met een goede vriendin aanpakken?
Heb je weleens zoiets mee gemaakt?
Dit voelt ook een beetje als een soort rouw.
Want voel me er regelmatig echt rot onder.
Veel dezelfde karakter eigenschappen en altijd de grootste lol samen.
Dezelfde hobby daardoor veel dezelfde vrienden, met elkaar op vakantie,elk weekend samen uit, bioscoopje pakken, samen uiteten, al ruim van tevoren samen bespreken wat we met Koninginnendag of Oud&Nieuw zullen gaan doen...
We deelden zó veel....
Zij kreeg haar (eerste echte) vriendje en ik kreeg iets met zijn beste vriend.
Helaas maakte mijn lover het uit met mij wat consequenties heeft gehad voor onze vriendschap.
Gezellig met ze vieren leuke dingen doen zit er niet echt meer in.
Nadat mijn lover het uit maakte met mij heb ik een beetje mijn twijfels gekregen of onze vriendschap wel daadwerkelijk zo goed zit als dat ik dacht namelijk:
* Een week nadat mijn relatie over was en ik haar (nog vol verdriet)
opbelde om even een luisterend oor te krijgen snauwde ze mij af met:'Vind het erg storend dat je nu alweer belt.'
* Bij mij langs komen om mij te troosten (het was 1,5 week uit) en dan vol geuren en kleuren vertellen hoe goed je eigen relatie is en hoe gelukkig je bent.
* Het irritant vinden om over mijn ex te praten en snauwen dat het er zo vaak over gaat.
*Voor de jongens hingen we elke dag aan de telefoon.
Nu belt ze me nooit meer spontaan op.
9 van de 10 keer ben ik degene die belt.
*Als ze uit gaat in onze woonplaats en mijn ex is dan wel altijd mee zal ze mij niet een sms sturen van 'Ben je er ook of 'Waar zit je?'
Ik heb nooit gewild dat onze vriendschap onder deze situatie zou gaan lijden,maar dat doet het nu dus wel.
*Als er iets (onbenulligs) is aan een andere vriendin vragen om mij te vragen er een oplossing voor te zoeken omdat ze mij zelf niet durft te bellen.(Ik had iets van haar te leen waar van ze wilde dat ik het zelf kocht)
*Als we smsen gaat het bijna alleen nog over de hobby die we allebei hebben en over koetjes en kalfjes.
Ik vind het heel jammer en ik weet ook dat ik er eigenlijk met haar over moet praten als het mij zo hoog zit.
Ik gun haar haar geluk en mijn geluk in de liefde komt ook wel weer,maar ze klaagde zelf altijd zo over een goede vriendin van haar die helemaal geen tijd meer voor haar had.
Alleen nog met haar vriend bezig was en ze doet nu in mijn ogen precies hetzelfde!
Hoe zouden jullie mijn situatie met een goede vriendin aanpakken?
Heb je weleens zoiets mee gemaakt?
Dit voelt ook een beetje als een soort rouw.
Want voel me er regelmatig echt rot onder.
maandag 7 december 2009 om 18:59
quote:iris1969 schreef op 07 december 2009 @ 18:56:
Precies Minny, meisjes van die leeftijd kunnen helaas erg egoïstisch zijn als ze zelf nog niet zo veel hebben meegemaakt en dat wordt de lastige vriendin het warme nest uitgeduwd.Inderdaad. Ze past niet meer in het huisje boompje kneuterdekneuter plaatje, dus ze moet weg. Vriend van vriendin zal er niet over piekeren om zijn vriend te laten vallen, maar helaas zijn meisjes van die leeftijd meer dan eens niet erg loyaal.
Precies Minny, meisjes van die leeftijd kunnen helaas erg egoïstisch zijn als ze zelf nog niet zo veel hebben meegemaakt en dat wordt de lastige vriendin het warme nest uitgeduwd.Inderdaad. Ze past niet meer in het huisje boompje kneuterdekneuter plaatje, dus ze moet weg. Vriend van vriendin zal er niet over piekeren om zijn vriend te laten vallen, maar helaas zijn meisjes van die leeftijd meer dan eens niet erg loyaal.
maandag 7 december 2009 om 19:07
quote:Alice22 schreef op 07 december 2009 @ 18:28:
* Een week nadat mijn relatie over was en ik haar (nog vol verdriet)
opbelde om even een luisterend oor te krijgen snauwde ze mij af met:'Vind het erg storend dat je nu alweer belt.'
Na dit gehoord te hebben, zou ik al niet meer bellen. Ook een 22-jarige kan zich voorstellen hoe liefdesverdriet voelt lijkt me, leeftijd heeft daar niets mee te maken. Het klinkt alsof ze voor haar vriend heeft gekozen door jou te laten vallen. Niet sjiek en heel spijtig. Ik zou het laten doodbloeden, wie weet komt ze ooit met hangende pootjes terug als haar relatie ook uitgaat.
* Een week nadat mijn relatie over was en ik haar (nog vol verdriet)
opbelde om even een luisterend oor te krijgen snauwde ze mij af met:'Vind het erg storend dat je nu alweer belt.'
Na dit gehoord te hebben, zou ik al niet meer bellen. Ook een 22-jarige kan zich voorstellen hoe liefdesverdriet voelt lijkt me, leeftijd heeft daar niets mee te maken. Het klinkt alsof ze voor haar vriend heeft gekozen door jou te laten vallen. Niet sjiek en heel spijtig. Ik zou het laten doodbloeden, wie weet komt ze ooit met hangende pootjes terug als haar relatie ook uitgaat.
maandag 7 december 2009 om 19:12
@ Iris:
Dat zou heel goed kunnen dat je dan een last wordt voor een vriendin.
Maar aan de andere kant ben je vriendinnen door dik&dun.
En ook als het de ander eens een keer wat minder gaat moet je er voor de ander zijn.
Dat is wat voor mij echte vriendschap in houdt.
Dat ze dat na een week al zei heeft me veel pijn gedaan.
Als ik al niet zo lang met haar bevriend was geweest had ik ook zeker niet meer gebeld, maar dit ligt gewoon anders.
Dat zou heel goed kunnen dat je dan een last wordt voor een vriendin.
Maar aan de andere kant ben je vriendinnen door dik&dun.
En ook als het de ander eens een keer wat minder gaat moet je er voor de ander zijn.
Dat is wat voor mij echte vriendschap in houdt.
Dat ze dat na een week al zei heeft me veel pijn gedaan.
Als ik al niet zo lang met haar bevriend was geweest had ik ook zeker niet meer gebeld, maar dit ligt gewoon anders.
maandag 7 december 2009 om 19:17
Ik denk dat die vriendin een andere definitie heeft van vriendschap dan Alice. Dat is jammer, want ik denk dat zij dan veel zal missen in het leven. Vriendschap kent idd goede en slechte momenten.
Ik kan me voorstellen dat Alice gekwetst is. Maar misschien is het op de lange termijn wel beter. Heeft Alice de tijd om een echte goede vriendschap met iemand anders op te bouwen die wel haar waarde van 'door dik & dun' deelt.
Hoe lang ben je al bevriend met haar Alice?
Ik kan me voorstellen dat Alice gekwetst is. Maar misschien is het op de lange termijn wel beter. Heeft Alice de tijd om een echte goede vriendschap met iemand anders op te bouwen die wel haar waarde van 'door dik & dun' deelt.
Hoe lang ben je al bevriend met haar Alice?
maandag 7 december 2009 om 19:25
quote:Alice22 schreef op 07 december 2009 @ 19:12:
@ Iris:
Dat zou heel goed kunnen dat je dan een last wordt voor een vriendin.
Maar aan de andere kant ben je vriendinnen door dik&dun.
En ook als het de ander eens een keer wat minder gaat moet je er voor de ander zijn.
Dat is wat voor mij echte vriendschap in houdt.
Dat ze dat na een week al zei heeft me veel pijn gedaan.
Als ik al niet zo lang met haar bevriend was geweest had ik ook zeker niet meer gebeld, maar dit ligt gewoon anders.
Echte vriendschap is ook veel meer dan alleen lol hebben, dus ik begrijp je verdriet helemaal. Wat ik alleen maar wil zeggen dat jonge meisjes vaak nog niet volwassen genoeg zijn om met een dergelijk verdriet om te gaan. Ze trok dit waarschijnlijk niet of ze had er geen zin in.
Hoe dan ook heb je recht op je verdriet, maar zal je jezelf bijelkaar moeten rapen en verder moeten gaan...
@ Iris:
Dat zou heel goed kunnen dat je dan een last wordt voor een vriendin.
Maar aan de andere kant ben je vriendinnen door dik&dun.
En ook als het de ander eens een keer wat minder gaat moet je er voor de ander zijn.
Dat is wat voor mij echte vriendschap in houdt.
Dat ze dat na een week al zei heeft me veel pijn gedaan.
Als ik al niet zo lang met haar bevriend was geweest had ik ook zeker niet meer gebeld, maar dit ligt gewoon anders.
Echte vriendschap is ook veel meer dan alleen lol hebben, dus ik begrijp je verdriet helemaal. Wat ik alleen maar wil zeggen dat jonge meisjes vaak nog niet volwassen genoeg zijn om met een dergelijk verdriet om te gaan. Ze trok dit waarschijnlijk niet of ze had er geen zin in.
Hoe dan ook heb je recht op je verdriet, maar zal je jezelf bijelkaar moeten rapen en verder moeten gaan...
maandag 7 december 2009 om 19:42
quote:Alice22 schreef op 07 december 2009 @ 19:29:
@ Liselotte 4
We zijn al zeker 8 jaar vriendinnen waarvan de laatste 3 jaar hele goede vriendinnen die heel veel samen deelden.Dat is idd lang. Jammer dat het zo gelopen is. En ik kan me ook voorstellen dat je het niet fijn vindt omdat je het niet verwacht had. Dat lijkt mij nog het ergst.
@ Liselotte 4
We zijn al zeker 8 jaar vriendinnen waarvan de laatste 3 jaar hele goede vriendinnen die heel veel samen deelden.Dat is idd lang. Jammer dat het zo gelopen is. En ik kan me ook voorstellen dat je het niet fijn vindt omdat je het niet verwacht had. Dat lijkt mij nog het ergst.
maandag 7 december 2009 om 20:25
Het lijkt me in ieder geval wel duidelijk dat je beste vriendin niet meer je beste vriendin is en eigenlijk nauwelijks nog een vriendin genoemd mag worden. Je leert elkaar altijd goed kennen als het slecht gaat....
Jammer dat je nu twee dingen te verwerken hebt maar je kunt nu je energie gaan besteden aan de mensen die er wel voor je waren en zo investeren in de vriendschappen die het echt waard zijn. Ik zou haar dus niet meer bellen, ook niet voor je hobby want ze heeft je laten vallen als een baksteen. Als ze ooit haar excuses wil maken kun je het misschien nog eens voorzichtig proberen maar ik zou niet staan te popelen....
Jammer dat je nu twee dingen te verwerken hebt maar je kunt nu je energie gaan besteden aan de mensen die er wel voor je waren en zo investeren in de vriendschappen die het echt waard zijn. Ik zou haar dus niet meer bellen, ook niet voor je hobby want ze heeft je laten vallen als een baksteen. Als ze ooit haar excuses wil maken kun je het misschien nog eens voorzichtig proberen maar ik zou niet staan te popelen....
donderdag 10 december 2009 om 02:58
Jeetje, ik moet er niet aan denken om een "beste vriendin" te hebben die vindt dat ik zeur als ik na de zoveelste keer bel. Ik vind ook dat je vriendinnen bent door dik en dun, zij denkt hier duidelijk anders over. Dit klinkt mij niet in de oren als een vriendschap die nog de moeite waard is.
Focus je nu op jezelf en andere vrienden. En hoewel het misschien moeilijk is, probeer in te zien dat iemand die jou in moeilijke periodes geen steun (meer) wil bieden, jouw energie niet waard is.
Focus je nu op jezelf en andere vrienden. En hoewel het misschien moeilijk is, probeer in te zien dat iemand die jou in moeilijke periodes geen steun (meer) wil bieden, jouw energie niet waard is.
dinsdag 15 december 2009 om 14:11
Ik heb het van de week tegen haar gezegd hoe ik over bepaalde zaken denk.
Dat ze nooit meer spontaan eens belt, smst en dat we nooit meer wat doen samen.
Zij vond het heel vervelend dat ik zo lang in verdriet ben
blijven hangen vanwege mijn ex en ze vond het gegeven moment wel lekker dat ze me niet zo vaak meer zag en sprak.
Omdat zij mijn ex nog vaak ziet vond ze het vervelend van mijn kant dingen te horen en van zijn kant dingen.
Waar ze vervolgens niets mee kon.
Mijn ex kent ze nog geen eens een jaar, mij al 7 jaar.
Ik mocht toch hopen dat ze dan toch wel wat meer 'aan mijn kant' zou staan.
Dus niet!
Haar leven bestaat nu uit haar werk, haar vriend en haar hobby zei ze tegen me.
Met mij gaat ze niet trouwen, kinderen krijgen en een huis kopen.
En samen naar een feest gaan ziet ze ook niet meer gebeuren aangezien dat nooit meer hetzelfde zal zijn als hoe het was.
En de zin die de das heeft om gedaan:
Dat wij vriendinnen zijn als we allebei een vriend hebben óf als we beide single zijn.
Dan werkt het wel.
Ik heb gezegd dat voor mij vriendschap is dat je er door dik en dun voor elkaar bent.
Dat in al die jaren dat we een vriendschap hebben dit de eerste keer was dat ik in de knoop zat met mezelf.
Dat ik haar ook nooit afgevallen heb in mindere periodes.
Ik ben er klaar mee.
Heb al haar smsjes gewist en haar nummer ook.
Ook een foto van ons samen heb ik opgeborgen.
Dat ze nooit meer spontaan eens belt, smst en dat we nooit meer wat doen samen.
Zij vond het heel vervelend dat ik zo lang in verdriet ben
blijven hangen vanwege mijn ex en ze vond het gegeven moment wel lekker dat ze me niet zo vaak meer zag en sprak.
Omdat zij mijn ex nog vaak ziet vond ze het vervelend van mijn kant dingen te horen en van zijn kant dingen.
Waar ze vervolgens niets mee kon.
Mijn ex kent ze nog geen eens een jaar, mij al 7 jaar.
Ik mocht toch hopen dat ze dan toch wel wat meer 'aan mijn kant' zou staan.
Dus niet!
Haar leven bestaat nu uit haar werk, haar vriend en haar hobby zei ze tegen me.
Met mij gaat ze niet trouwen, kinderen krijgen en een huis kopen.
En samen naar een feest gaan ziet ze ook niet meer gebeuren aangezien dat nooit meer hetzelfde zal zijn als hoe het was.
En de zin die de das heeft om gedaan:
Dat wij vriendinnen zijn als we allebei een vriend hebben óf als we beide single zijn.
Dan werkt het wel.
Ik heb gezegd dat voor mij vriendschap is dat je er door dik en dun voor elkaar bent.
Dat in al die jaren dat we een vriendschap hebben dit de eerste keer was dat ik in de knoop zat met mezelf.
Dat ik haar ook nooit afgevallen heb in mindere periodes.
Ik ben er klaar mee.
Heb al haar smsjes gewist en haar nummer ook.
Ook een foto van ons samen heb ik opgeborgen.
