Ben ik overspannen aan het worden?

Gister waren we op weg naar een feest in Limburg. We wonen zelf in het noorden van het land dus we moesten een flink eind rijden. We moesten er om 11:00 uur zijn. We zijn dus man, dochter, zoon en ik. We kwamen in conflict met een volkswagen polo met een man achter het stuur en een klein kind naast zich. Op de 1 of andere reden had die kerel het op ons voorzien. Hij is bijna 100 km links blijven rijden en we konden er met geen mogelijkheid voorbij. Hij probeerde een paar keer een aanrijding uit te lokken en stak een paar keer zijn middelvinger op in de achteruitkijkspiegel. Mensen, ik was helemaal van slag. Het heeft mijn hele weekend verpest. Ik heb er gewoon vannacht wakker van gelegen. En nee, we zijn een gewoon gezin met normaal rijgedrag en we zijn geen aso's die het uitgelokt hebben. Nu is het zo dat ik midden in een opleiding zit die naast mijn 34 urige werkweek nog 18 uur studeren per week kost. Ik krijg op mijn werk geen enkele medewerking w.b.t. mijn opleiding. De reden daarvan is dat ondanks het feit dat mijn werk de opleiding betaald mijn leidinggevende mij als een bedreiging ziet en mij van alle kanten tracht tegen te werken. Ik slaap slecht en gebeurtenissen zoals hierboven beschreven zorgen ervoor dat ik wel kan janken. Ik heb haaruitval en ben eigenlijk aan 1 stuk door moe. Mijn opleiding rond ik gelukkig af in juni dus ik moet en wil volhouden. Als ik niet slaag moet ik het bedrag van 4.500 euro terug betalen. Maar ik voel dat er weinig meer moet gebeuren om helemaal in te storten. Heeft iemand tips voor me??

quote:bontot schreef op 19 april 2009 @ 12:20:

Volgens mij bestaat je verhaal uit twee delen

1, de situatie op de snelweg, dit is niet normaall, zou zelf de politie hebben gebeld en ik zou er ook niet van hebben kunnen slapen. Lijkt mij een normale reactie.

2, het gevoel dat alles je teveel wordt. Ik weet niet of er nog afspraken zijn te maken met partner over dat jij je helemaal kan richten op het afronden van je studie. Dus hij wat meer overnemen in huishouden en kind verzorging.



Dank je wel voor je reactie. Ik heb inderdaad erg spijt dat ik op dat moment de politie niet heb gebeld. Al was het maar om een melding ervan te maken. Als je niets doet dan doet zo'n kerel het veel vaker denk ik. Nu komt hij er gewoon mee weg. Als ik het teruglees word ik er weer helemaal naar van. Jeetje wat klinkt dit overdreven zeg.



Ik kan me gelukkig helemaal richten op m'n studie. Mijn man neemt echt alles over. Doet boodschappen, kookt enz. enz. daar ligt het ook niet aan. Het ligt ook meer aan de situatie op mijn werk.

quote:Boarn schreef op 19 april 2009 @ 12:53:

Je had toch ook even bij de eerste beste pomp af kunnen slaan, daar een zakje drop en een kop koffie kunnen kopen en je weg weer vervolgen. Lijkt me een stuk effectiever dan 100km achter zn idioot aan blijven rijden. Opgefokt te raken en daarbij toch proberen om om zn vent heen te geraken waardoor je ook eens gevaarlijk kunt zijn voor anderen. Je kunt het natuurlijk opzoeken, maar voor je eigen gemoedsrust is het effectiever om het zo te laten. Nu zeg je dat die vent jou hele weekend heeft verpest. Het weekend is nog niet eens voorbij en jij láát je weekend hierdoor verpesten!Ik ben het echt he-le-maal met je eens. Mijn man zit voor een groot gedeelte van zijn werk op de weg en is normaal de rust zelf. Achteraf zei hij ook dat hij zich heeft laten opstoken door mijn gedrag. . Hij zei precies hetzelfde. We hadden gewoon een afslag moeten nemen en later de weg weer op moeten gaan. Dit is de enige oplossing. Zo'n kerel komt nog wel eens een keer de verkeerde tegen. Wij hebben ons ook laten verleiden door zijn gedrag. Stom.

Lisa, dank je! Fijn dergelijk support van een vreemde!