Psyche
alle pijlers
Ben jij aangekomen door antidepressiva?
zaterdag 13 oktober 2007 om 01:48
Een vriendin van mij is aan het twijfelen of ze wel moet beginnen met antidepressiva. Ze is bang om aan te komen. Ik begon me af te vragen hoe groot de kans is dat je er van aan komt en hoeveel. Dit aangezien je meestal alleen de negatieve verhalen hoort en je daardoor een verdraait beeld krijgt. Dus bij deze mijn vraag: zijn jullie aangekomen door het slikken van antidepressiva? Hoeveel kilo? En welk antidepressivum slik/slikte je?
(Ik heb dit topic zowel bij psyche als bij gezondheid geplaatst, wist niet waarbij het beter paste.)
(Ik heb dit topic zowel bij psyche als bij gezondheid geplaatst, wist niet waarbij het beter paste.)
zaterdag 13 oktober 2007 om 06:45
ik heb seroxat geslikt, en ik ben er wel van aangekomen ongeveer 10 kg.
toen ik ermee stopte, zijn die er weer afgegaan, mijn broertje slikt ze ook, maar die is helemaal niks ervan aangekomen.
ik denk dat iedereen er anders op reageert, en misschien kan het ook aan jezelf liggen als je er wat van aankomt. groetjes ernie
toen ik ermee stopte, zijn die er weer afgegaan, mijn broertje slikt ze ook, maar die is helemaal niks ervan aangekomen.
ik denk dat iedereen er anders op reageert, en misschien kan het ook aan jezelf liggen als je er wat van aankomt. groetjes ernie
zaterdag 13 oktober 2007 om 07:59
Van seroxat (paroxetine), kwam ik de eerste negen maanden niks aan, ik viel zelfs zonder iets te doen een paar kilo af (ben al slank van nature).
Maar toen, na die tijd kwamen de kilo's er opeens ongemerkt 1 voor 1 aan, ben toen zo'n 7 kilo aangekomen in een paar maanden tijd. Mn psychiater zei dat dat vaak gebeurt bij paroxetine, en daarom ben ik overgestapt op prozac. Zover ik heb uitgezocht is prozac de enige AD waar je niet op de lange termijn van aankomt.
Maar toen, na die tijd kwamen de kilo's er opeens ongemerkt 1 voor 1 aan, ben toen zo'n 7 kilo aangekomen in een paar maanden tijd. Mn psychiater zei dat dat vaak gebeurt bij paroxetine, en daarom ben ik overgestapt op prozac. Zover ik heb uitgezocht is prozac de enige AD waar je niet op de lange termijn van aankomt.
zaterdag 13 oktober 2007 om 10:54
zaterdag 13 oktober 2007 om 13:32
zaterdag 13 oktober 2007 om 13:39
Ja dat doet ze ook hoor
. Ze heeft ook al min of meer besloten om het wel te gaan slikken maar misschien stelt het haar gerust als ik vertel dat niet iedereen ervan aankomt. En misschien is er op deze manier ook wel achter te komen welke antidepressiva een grotere kans hebben om gewichtstoename te veroorzaken dan anderen. Alvast heel erg bedankt voor de reacties in ieder geval!
zaterdag 13 oktober 2007 om 19:43
TCA's is de afkorting voor Tricyclische antidepressiva. Voorbeelden van deze middelen zijn Tryptizol en Nortrilen. Ze werken in zowel op het serotonine als noradrenaline systeem. Het schijnt dat je vetstofwisseling geheel verandert door dit type medicijnen en ze behoren tot de oudere generatie antidepressiva. Er wordt beweert dat deze medicijnen toch effectiever blijken dan de moderne antidepressiva. Ik heb geen ervaring en waag me er ook liever niet aan.......Ze kunnen nogal heftige bijwerkingen veroorzaken die onverdraaglijk kunnen zijn.
zaterdag 13 oktober 2007 om 20:10
Ik slik sertraline, en ik ben ook niet aangekomen. De eerste paar dagen wel een paar kilo afgevallen (maar dat was niet op de gezonde manier, ik had er even nogal last van mijn maag van), maar dat was binnen een paar dagen ook weer rechtgetrokken. Ik kan me inderdaad wel voorstellen dat als je weer beter in je vel gaat zitten, je eetlust ook wat toeneemt (veel mensen met depressieve klachten raken die nl kwijt), maar daar heb je zelf gewoon controle over. Wens je vriendin succes, en misschien vindt ze het ook leuk om te horen dat ik me echt een stuk beter ben gaan voelen door de AD.
zaterdag 13 oktober 2007 om 21:54
Ik heb remergon geslikt (bouw nu af en bouw op met Deanxit, een middel dat een kruising is tussen een SSRI en een TCA geloof ik) en ik ben niet bijgekomen, terwijl remergon erom bekend staat een dikmaker te zijn. Ook met paroxetine (seroxat) kwam ik niet aan. Maar zoals eerder gezegd, het is per persoon verschillend. Ik heb het geluk dat ik een snel metabolisme heb, heb je dat niet dan zul je waarschijnlijk sneller aankomen. Mijn vriendin kwam 25 (!) kilo aan, maar na een jaar mocht ze afbouwen en ze kreeg haar oude gewicht terug en het gaat prima met haar. Ook had ze het er voor over, die extra kilo's, omdat de zware depressie veel ondraaglijker was. Ik zou het doen als ik je vriendin was!
If you\'re going through hell, keep going
zondag 14 oktober 2007 om 14:27
Zelf heb ik helemaal geen verstand van anti-depressiva, maar ik vind het wel heel vreemd dat je je af gaat vragen hoeveel je aan gaat komen als je dat spul gebruikt.
Dat lijkt mij geen afwegingscriterium, als je het nodig hebt, heb je het nodig, al ga je 100 kilo wegen, toch? Als je gewicht belangrijker is dan je psychische gesteldheid, heb je die anti depressiva nog niet echt nodig, of juist wel heel erg !?
In ieder geval wel heel veel sterkte
Dat lijkt mij geen afwegingscriterium, als je het nodig hebt, heb je het nodig, al ga je 100 kilo wegen, toch? Als je gewicht belangrijker is dan je psychische gesteldheid, heb je die anti depressiva nog niet echt nodig, of juist wel heel erg !?
In ieder geval wel heel veel sterkte
zondag 14 oktober 2007 om 14:38
Het is logisch dat je de nadelen bekijkt. Maar als je echt diep zit, dan bekijk je dat inderdaad meestal niet. Ik ben denk ik overigens wel aangekomen in mijn eerste periode van remergon, tot 59 kilo. Maar ik werd weer ziek en daardoor viel ik weer af. Wat nu mijn stabiele gewicht is zou ik bij God niet weten, ik heb tussen de 59 en de 46 kilo gewogen, waarvan dat laatste natuurlijk een absoluut dieptepunt is. Nu weeg ik 52 kilo en ik vind het wel best, ik drink veel van die fruit-en groente dingen om vitaminen en mineralen binnen te krijgen, maar echt eten lukt me niet meer. Er zijn mensen in een depressie die meer gaan eten, maar over het algemeen val je enkel af. Zelfs met een AD, in mijn geval dan toch.
If you\'re going through hell, keep going
zondag 14 oktober 2007 om 14:40
Daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Mijn psychiater vind het sowieso uit gezondheidsoverwegingen belangrijk om het gewicht in de gaten te houden.
Daarnaast is het prima om uit te zoeken met welke AD je over het algemeen het minste aan komt. Sommige mensen kunnen zich juist weer slechter gaan voelen als ze steeds maar kilo's blijven aankomen. Dat is dus juist niet de bedoeling van AD.
zondag 14 oktober 2007 om 14:50
Ik kan me wel voorstellen dat je je afvraagt of je veel aan zult komen en dat belangrijk vindt...
Heb jaren geleden ongeveer 9 maanden Seroxat gebruikt en kwam 17 kilo aan. Een paar kilo was nodig (ik woog 46 en ben 1.71) maar 17 kilo in een half jaar aankomen was vreselijk. Buiten dat werkte AD verkeerd, ik reageerde er tegenovergesteld op, maar dat hoor je niet vaak gelukkig.
Nu gaat het erg goed met me, en ik weeg 56 kilo, past perfect bij me!
Maar belangrijkste is dat ik me ontzettend goed voel!!
Heb jaren geleden ongeveer 9 maanden Seroxat gebruikt en kwam 17 kilo aan. Een paar kilo was nodig (ik woog 46 en ben 1.71) maar 17 kilo in een half jaar aankomen was vreselijk. Buiten dat werkte AD verkeerd, ik reageerde er tegenovergesteld op, maar dat hoor je niet vaak gelukkig.
Nu gaat het erg goed met me, en ik weeg 56 kilo, past perfect bij me!
Maar belangrijkste is dat ik me ontzettend goed voel!!
zondag 14 oktober 2007 om 15:26
Ik slik al heel lang helemaal niks meer, heb het echt op eigen kracht moeten doen en dat is me (na járen pas hoor) gelukt.
Misschien toch een knop die om moet in je hoofd?
Kan me voorstellen dat dat laatste rot overkomt maar bedoel ik niet zo. Ik weet écht wat het is om zwaar depressief te zijn.
Ik heb St. Janskruid in huis (natuurlijk product maar gebruik het al een tijd niet meer) en Melatonine (gebruik ik soms) dat is om te slapen, ook een natuurlijk produkt.
Verder luister ik goed naar mezelf en mijn lichaam. Ben eindelijk lief voor mezelf geworden ipv altijd maar voor anderen waarvan veel het niet eens verdienden. Heb ervoor gezorgd dat ik een fijne knusse eigen plek heb (schattig huisje!) waar ik me heel fijn voel, ik heb leuk werk, zorg dat ik voldoende water drink, vitamines binnen krijg en fruit eet (dat laatste lukt niet altijd maar kun je weer opvangen met sap ofzo) Kortom, de basis dingen die je zo hard nodig hebt!
En wat mij ook heel goed geholpen heeft; 'Fake it till you make it''
Voorbeeldjes;
Natuurlijk kan ik die baan aan!
Ik ben hartstikke leuk hoor!
Wat zie ik er weer goed uit vandaag
Het gaat goed met me!
Ik kan alles!
Enz. En écht, het helpt!
Eigenlijk gaat alles goed, en wat niet lekker loopt is op te lossen, bijna altijd, hoe dan ook! Het is fijn als je mensen om je heen hebt waar je iets aan hebt (heb ik gelukkig) maar de les die ik geleerd heb is dat je het uiteindelijk zélf zult moeten doen.
En ik ben beretrots en ontzettend gelukkig dat me dát gelukt is!
Misschien toch een knop die om moet in je hoofd?
Kan me voorstellen dat dat laatste rot overkomt maar bedoel ik niet zo. Ik weet écht wat het is om zwaar depressief te zijn.
Ik heb St. Janskruid in huis (natuurlijk product maar gebruik het al een tijd niet meer) en Melatonine (gebruik ik soms) dat is om te slapen, ook een natuurlijk produkt.
Verder luister ik goed naar mezelf en mijn lichaam. Ben eindelijk lief voor mezelf geworden ipv altijd maar voor anderen waarvan veel het niet eens verdienden. Heb ervoor gezorgd dat ik een fijne knusse eigen plek heb (schattig huisje!) waar ik me heel fijn voel, ik heb leuk werk, zorg dat ik voldoende water drink, vitamines binnen krijg en fruit eet (dat laatste lukt niet altijd maar kun je weer opvangen met sap ofzo) Kortom, de basis dingen die je zo hard nodig hebt!
En wat mij ook heel goed geholpen heeft; 'Fake it till you make it''
Voorbeeldjes;
Natuurlijk kan ik die baan aan!
Ik ben hartstikke leuk hoor!
Wat zie ik er weer goed uit vandaag
Het gaat goed met me!
Ik kan alles!
Enz. En écht, het helpt!
Eigenlijk gaat alles goed, en wat niet lekker loopt is op te lossen, bijna altijd, hoe dan ook! Het is fijn als je mensen om je heen hebt waar je iets aan hebt (heb ik gelukkig) maar de les die ik geleerd heb is dat je het uiteindelijk zélf zult moeten doen.
En ik ben beretrots en ontzettend gelukkig dat me dát gelukt is!
woensdag 17 oktober 2007 om 19:17
:
Ik slik al heel lang helemaal niks meer, heb het echt op eigen kracht moeten doen en dat is me (na járen pas hoor) gelukt.
Misschien toch een knop die om moet in je hoofd?
Kan me voorstellen dat dat laatste rot overkomt maar bedoel ik niet zo. Ik weet écht wat het is om zwaar depressief te zijn.
Ik heb St. Janskruid in huis (natuurlijk product maar gebruik het al een tijd niet meer) en Melatonine (gebruik ik soms) dat is om te slapen, ook een natuurlijk produkt.
Verder luister ik goed naar mezelf en mijn lichaam. Ben eindelijk lief voor mezelf geworden ipv altijd maar voor anderen waarvan veel het niet eens verdienden. Heb ervoor gezorgd dat ik een fijne knusse eigen plek heb (schattig huisje!) waar ik me heel fijn voel, ik heb leuk werk, zorg dat ik voldoende water drink, vitamines binnen krijg en fruit eet (dat laatste lukt niet altijd maar kun je weer opvangen met sap ofzo) Kortom, de basis dingen die je zo hard nodig hebt!
En wat mij ook heel goed geholpen heeft; 'Fake it till you make it''
Voorbeeldjes;
Natuurlijk kan ik die baan aan!
Ik ben hartstikke leuk hoor!
Wat zie ik er weer goed uit vandaag
Het gaat goed met me!
Ik kan alles!
Enz. En écht, het helpt!
Eigenlijk gaat alles goed, en wat niet lekker loopt is op te lossen, bijna altijd, hoe dan ook! Het is fijn als je mensen om je heen hebt waar je iets aan hebt (heb ik gelukkig) maar de les die ik geleerd heb is dat je het uiteindelijk zélf zult moeten doen.
En ik ben beretrots en ontzettend gelukkig dat me dát gelukt is!
Wauw Delicious, wat een mooie positieve post! Ik ben ook bezig met allerlei mineralen en vitaminen, van die drinkontbijtjes van Knorr Vie enzo, mijn lichttherapielamp (dat werkt, stom genoeg) maar wel nog steeds op zoek naar dat ene medicijn. Want zonder medicatie blijf ik gewoon ziek, aangeboren, niet te verhelpen zonder een vorm van medicatie. Maar dat heb ik nu wel geaccepteerd, enkel nog het juiste medicament zoeken. Maar jouw post geeft iedereen moed denk ik!
xxx
If you\'re going through hell, keep going
dinsdag 23 oktober 2007 om 14:29
Vooruit dan maar ;)
Ik heb anderhalf jaar pillen geslikt. Eerst een half jaar gerommeld en met de psychiater uitgezocht wat het beste paste. Achtereenvolgens Lexapro, Cymbaltha, Orap (anti psychoticum) en Zoloft geslikt. Die laatste heb ik uiteindelijk een jaar lang geslikt, dat ging supergoed. Er was rust in m'n hoofd, geen chaos meer, ik was vrolijk en kon veel meer aan. Alleen het aankomen was verschrikkelijk: 25 kilo erbij. Ik woog altijd zo'n 66 kilo (bij lengte 1,78m), nu zit ik rond de 90 en dat is way too much!
Afgelopen juli ben ik gestopt, in overleg natuurlijk. Het ging goed met me, en dat aankomen was ik spuugzat. Maar nu, een paar maanden later, val ik weer terug, en niet te zachtjes ook.
Deze week zit ik zo'n beetje op een punt dat ik weer ga twijfelen. Zonder medicatie kom ik niet veel verder, mét ben ik weer bang voor het aankomen. Niemand kan me de garantie geven dat ik niet aankom bij welk middel dan ook.
Misschien toch maar weer een afspraak maken? Ik wil in elk geval van die onrust af, geen chaos meer in m'n hoofd!
Ik heb anderhalf jaar pillen geslikt. Eerst een half jaar gerommeld en met de psychiater uitgezocht wat het beste paste. Achtereenvolgens Lexapro, Cymbaltha, Orap (anti psychoticum) en Zoloft geslikt. Die laatste heb ik uiteindelijk een jaar lang geslikt, dat ging supergoed. Er was rust in m'n hoofd, geen chaos meer, ik was vrolijk en kon veel meer aan. Alleen het aankomen was verschrikkelijk: 25 kilo erbij. Ik woog altijd zo'n 66 kilo (bij lengte 1,78m), nu zit ik rond de 90 en dat is way too much!
Afgelopen juli ben ik gestopt, in overleg natuurlijk. Het ging goed met me, en dat aankomen was ik spuugzat. Maar nu, een paar maanden later, val ik weer terug, en niet te zachtjes ook.
Deze week zit ik zo'n beetje op een punt dat ik weer ga twijfelen. Zonder medicatie kom ik niet veel verder, mét ben ik weer bang voor het aankomen. Niemand kan me de garantie geven dat ik niet aankom bij welk middel dan ook.
Misschien toch maar weer een afspraak maken? Ik wil in elk geval van die onrust af, geen chaos meer in m'n hoofd!
