Bipolair type2

24-09-2019 00:05 34 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn psych opperde laatst dat ze dacht dat ik misschien bipolair ben maar dan type2...

En ik dacht echt. Ik zo een ernstige psychiatrische stoornis? Maar als ik terugkijk dan klopt het denk ik wel.

Ik heb een paar jaar geleden een ernstige depressie gehad die een jaar duurde. Daarvoor wel licht depressieve periodes gehad maar dit was echt heel zwaar depressief. Ik wou niet meer leven. Na een jaar kwam ik er uit en ik heb heel hard aan mezelf gewerkt. Ik ben onder andere gestopt met het gebruiken van drugs want ik dacht dat de depressie daar vandaan kwam. Maar nu een aantal jaar later blijft dat depressieve gevoel af en toch terugkomen. In korte periodes. Ik dacht altijd dat het korte terugvallen waren en ik kon t niet zo goed plaatsen. Want ik sta inmiddels heel anders in t leven en ik gebruik al lang geen drugs meer.

Ook heb ik af en toe hele blije periodes. Dan vind ik alles leuk. Maar ik interpreteerde dat als blij zijn dat ik eindelijk weer blij kon zijn en dan kon ik zo erg genieten van de zon of van een bepaald muziekje op de radio. Blijkbaar zou dat een hypomanie kunnen zijn. Ik heb nooit de totale werkelijkheid verloren onder invloed hiervan, wel wat ontheemd gedrag vertoond. Maat niks ernstigs.

Heeft iemand hier ook een bipolaire stoornis type2? En slik je medicatie? Ik wil eigelijk mijn blije periodes niet kwijt. Ik hou er echt van en ik heb een beetje hoop dat ik de depressieve episodes nu beter kan handelen nu ik weet waar t vandaan komt maar misschien is dat ijdele hoop. Ik vind de hele tijd suf zijn en mega veel aankomen echt kut. Ik weet niet of dat het wel waard is. Wat is jullie ervaring hier mee?
Waarom zou je de hele tijd suf zijn en mega aankomen?
Alle reacties Link kopieren
Suðri schreef:
24-09-2019 00:19
Waarom zou je de hele tijd suf zijn en mega aankomen?
Dat is een bijwerking van die medicatie wat ik van veel mensen hoor
Alle reacties Link kopieren
Maar ook... Mijn lijf reageert slecht op medicatie. Ik heb behoorlijk wat drugs gebruikt in mijn leven en ik wil eigelijk gewoon niet nog meer van die zooi in me gooien. Ik slik dexamfetamine voor adhd en ook daar heb ik soms drugs associaties mee. En ik vind dat gewoon echt niet fijn.
abracadabra schreef:
24-09-2019 00:24
Dat is een bijwerking van die medicatie wat ik van veel mensen hoor
Ligt echt helemaal aan wat je besluit te gaan slikken.
Maar niemand dwingt je om het te nemen toch? Doe het niet als je het zo verschrikkelijk vindt.
Alle reacties Link kopieren
abracadabra schreef:
24-09-2019 00:24
Dat is een bijwerking van die medicatie wat ik van veel mensen hoor
Dit is echt onzin. Iedereen reageert anders op medicatie en daarnaast heb je zoveel verschillende soorten dat je samen met je behandelaar waarschijnlijk dan wat medicijnen gaat proberen tot je iets hebt wat bij je past.

Maar goed, waarom aan medicatie beginnen als je dat niet ziet zitten? Is er, nu je je diagnose weet, niet ook iets te bereiken met gerichte therapie?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bipolair 2. Als je lithium aangeboden krijgt, zou ik als ik jou was eerst naar de alternatieven als depakine, carbamazepine of lamotrigine kijken ivm de ernstige bijwerkingen van lithium.
Het fijn gevoel van een hypomanie is wat er zo verneukeratief en verslavend aan is. Zolang het allemaal nog wel meevalt en je het onder controle hebt is er niks mis mee, maar zonder dat je er erg in hebt, kan je soms doorslaan naar een echte manie met alle ellende van dien. Je DENKT dat je controle hebt, maar het is niet altijd zo.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Alle reacties Link kopieren
fayanna schreef:
24-09-2019 13:15
Ik ben bipolair 2. Als je lithium aangeboden krijgt, zou ik als ik jou was eerst naar de alternatieven als depakine, carbamazepine of lamotrigine kijken ivm de ernstige bijwerkingen van lithium.
Het fijn gevoel van een hypomanie is wat er zo verneukeratief en verslavend aan is. Zolang het allemaal nog wel meevalt en je het onder controle hebt is er niks mis mee, maar zonder dat je er erg in hebt, kan je soms doorslaan naar een echte manie met alle ellende van dien. Je DENKT dat je controle hebt, maar het is niet altijd zo.
Als je een echte manie krijgt dat ben je niet meer bipolair 2 maar 1 toch? Het kenmerk van bipolair 1 is juist dat je nog nooit een echte manie hebt gehad.
abracadabra schreef:
25-09-2019 08:13
Als je een echte manie krijgt dat ben je niet meer bipolair 2 maar 1 toch? Het kenmerk van bipolair 1 is juist dat je nog nooit een echte manie hebt gehad.
Klopt
Alle reacties Link kopieren
abracadabra schreef:
25-09-2019 08:13
Als je een echte manie krijgt dat ben je niet meer bipolair 2 maar 1 toch? Het kenmerk van bipolair 1 is juist dat je nog nooit een echte manie hebt gehad.
Klopt niet. Het kenmerk van bipolair 1 is juist dat je wel een echte manie gehad hebt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Alle reacties Link kopieren
vind bipolair maar rare verwoording, want dan heeft iedereen toch wel iets van, niemand is altijd happy of altijd ongelukkig, moodswings zijn toch volkomen normaal!
Alle reacties Link kopieren
Tinkerbell1988 schreef:
26-09-2019 00:28
vind bipolair maar rare verwoording, want dan heeft iedereen toch wel iets van, niemand is altijd happy of altijd ongelukkig, moodswings zijn toch volkomen normaal!
De diagnose/denken aan diagnose word niet zomaar opgegooid, zulke opmerkingen laten het lijken of TO's problemen worden gebagatelliseerd. En geloof me, dat is knap klote.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Tinkerbell1988 schreef:
26-09-2019 00:28
vind bipolair maar rare verwoording, want dan heeft iedereen toch wel iets van, niemand is altijd happy of altijd ongelukkig, moodswings zijn toch volkomen normaal!
Klopt. Totdat het niet meer normaal is en dan krijg je een diagnose. En hulp. Zo fijn.
De vragen die je aan het einde van je OP stelt snap ik. Ze zijn de reden dat ik geen diagnose zoek. Ik lees mee...
FunnyFace8 schreef:
26-09-2019 05:48
De vragen die je aan het einde van je OP stelt snap ik. Ze zijn de reden dat ik geen diagnose zoek. Ik lees mee...
Want een diagnose verplicht je tot het nemen van allerlei medicatie die je niet wil?
Alle reacties Link kopieren
FunnyFace8 schreef:
26-09-2019 05:48
De vragen die je aan het einde van je OP stelt snap ik. Ze zijn de reden dat ik geen diagnose zoek. Ik lees mee...
O de diagnose vind ik wel oké. Als je weet wat je hebt kan je er ook rekening mee houden en weet je waar dingen vandaan komen
Alle reacties Link kopieren
Tinkerbell1988 schreef:
26-09-2019 00:28
vind bipolair maar rare verwoording, want dan heeft iedereen toch wel iets van, niemand is altijd happy of altijd ongelukkig, moodswings zijn toch volkomen normaal!
Zucht... moodswings is wel wat anders dan bipolair. Ben blij voor je dat het zelf niet mee te.maken hebt.
Alle reacties Link kopieren
fayanna schreef:
26-09-2019 00:26
Klopt niet. Het kenmerk van bipolair 1 is juist dat je wel een echte manie gehad hebt.
Dat is wat er staat toch?
Alle reacties Link kopieren
Tinkerbell1988 schreef:
26-09-2019 00:28
vind bipolair maar rare verwoording, want dan heeft iedereen toch wel iets van, niemand is altijd happy of altijd ongelukkig, moodswings zijn toch volkomen normaal!
Jij hebt echt geen idee wat de ziekte inhoudt! stemmingswisselingen zijn doodnormaal en heeft iedereen. Wat zou het leven saai zijn zonder. Manie en depressie hebben daar echt helemaal niets mee te maken. Daar is niks normaals aan.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
abracadabra schreef:
26-09-2019 11:22
Dat is wat er staat toch?
In de laatste zin staat ‘’1 juist niet’. Denk een typefoutje ;)
Tinkerbell1988 schreef:
26-09-2019 00:28
vind bipolair maar rare verwoording, want dan heeft iedereen toch wel iets van, niemand is altijd happy of altijd ongelukkig, moodswings zijn toch volkomen normaal!
:rofl: :rofl: grapjas. Lees je ff in joh, voor je dit soort idiote dingen gaat roepen. En dank de hemel op je blote knietjes dat je alleen maar "last" hebt van moodswings. Depressie is de hel. Een manie kan heel veel kapot maken. Een psychose leidt vaak tot opname.
Heb jij daar ook last van, met je moodswings?

On topic: bipo type 2 hier. Medicijnen: lithium, AD, slaapmedicatie. Bijwerkingen: aankomen (komt ook door de overgang!), epilepsie, cognitieve achteruitgang, soms warrig. Maar ik heb niet zo'n last van afvlakking van gevoel, en dat is fijn.
Het is voor iedereen anders. Goed overleg met je psychiater is belangrijk, net als psycho-educatie.
Alle reacties Link kopieren
FadeToBlack schreef:
26-09-2019 16:07
:rofl: :rofl: grapjas. Lees je ff in joh, voor je dit soort idiote dingen gaat roepen. En dank de hemel op je blote knietjes dat je alleen maar "last" hebt van moodswings. Depressie is de hel. Een manie kan heel veel kapot maken. Een psychose leidt vaak tot opname.
Heb jij daar ook last van, met je moodswings?

On topic: bipo type 2 hier. Medicijnen: lithium, AD, slaapmedicatie. Bijwerkingen: aankomen (komt ook door de overgang!), epilepsie, cognitieve achteruitgang, soms warrig. Maar ik heb niet zo'n last van afvlakking van gevoel, en dat is fijn.
Het is voor iedereen anders. Goed overleg met je psychiater is belangrijk, net als psycho-educatie.
En hoe is je stemming? Super stabiel? Ben je nog wel blij enzo? Ik vind f eng zonder hypomanies. Ben je dan nog wel gelukkig?
abracadabra schreef:
26-09-2019 23:20
En hoe is je stemming? Super stabiel? Ben je nog wel blij enzo? Ik vind f eng zonder hypomanies. Ben je dan nog wel gelukkig?
De meeste mensen zijn nog gewoon blij en verdrietig en boos. Het haalt de toppen weg.
Suðri schreef:
26-09-2019 07:46
Want een diagnose verplicht je tot het nemen van allerlei medicatie die je niet wil?
Misschien? Als het eenmaal een naam heeft dan moet je er denk ik ook wat mee. En wat schiet ik daar mee op, vraag ik mezelf dan af. Kom ik dan niet van pissebed tot kakkebed, als ik er ook nog medicijnen bij zou moeten of kunnen nemen. Wat is dan de juiste overweging? Ik wordt al onrustig van de gedachte aan die keuze. En ik ben inmiddels in de 40 zonder hulpmiddelen. Laat maar, denk ik dan. Zeg niet dat dat ze juiste manier van denken is, of van met jezelf omgaan. Maar zo denk ik er momenteel over. Ontwijkend, dus.
abracadabra schreef:
26-09-2019 10:37
O de diagnose vind ik wel oké. Als je weet wat je hebt kan je er ook rekening mee houden en weet je waar dingen vandaan komen
Ik snap dat, maar ik zou het ook wel confronterend vinden. Als ik mijn kop in het zand steek is het er niet, ofzo. Ben ik nog wel dezelfde ik, met een diagnose?

Mag ik vragen hoe oud je bent, TO? Misschien is het makkelijker te accepteren als je jonger bent.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven