Psyche
alle pijlers
Boosheid na veel meemaken
dinsdag 28 september 2021 om 13:27
Toch maar eens een topic over maken, ik wil wel eens andere input dan van m'n psycholoog en meelevende vriendinnen.
De afgelopen drie jaar heb ik een scala aan narigheid meegemaakt. Hierdoor ben ik vorig jaar in een depressie geraakt en daarvoor heb ik gelukkig heel snel hulp gekregen. Ook gebruik ik antidepressiva. Net toen ik er weer een beetje bovenop leek te komen en we de hulp gingen afbouwen, gebeurde er weer narigheid. De therapie daarom maar met in elk geval een paar maanden verlengd, gelukkig is dat mogelijk.
De therapie bestaat uit praten en nadenken over patronen. Hoe ga je om met dingen, hoe heb je bepaalde zaken verkeerd aangeleerd, hoe buig je ongezonde coping om in gezond gedrag. Maar ik ben ongeduldig en door elke keer weer iets vreselijks mee te maken vind ik het echt heel moeilijk om hoop te houden dat het ooit eens een beetje rustig gaat worden in mijn leven. En ik ben zo boos. Boos uit frustratie en machteloosheid. Ik sport, ik zing, ik ga telkens opnieuw contact aan met anderen ook al voelt het vaak zo zinloos. Maar ik weet het niet. Wat kan ik nog doen.
TLDR: Hoe gaan jullie om met boosheid of frustratie omdat je steeds rotdingen meemaakt? Hoe hou je jezelf overeind? Hoe hou je hoop? Ik ben zo ontzettend moe. Is dat burn-out?
De afgelopen drie jaar heb ik een scala aan narigheid meegemaakt. Hierdoor ben ik vorig jaar in een depressie geraakt en daarvoor heb ik gelukkig heel snel hulp gekregen. Ook gebruik ik antidepressiva. Net toen ik er weer een beetje bovenop leek te komen en we de hulp gingen afbouwen, gebeurde er weer narigheid. De therapie daarom maar met in elk geval een paar maanden verlengd, gelukkig is dat mogelijk.
De therapie bestaat uit praten en nadenken over patronen. Hoe ga je om met dingen, hoe heb je bepaalde zaken verkeerd aangeleerd, hoe buig je ongezonde coping om in gezond gedrag. Maar ik ben ongeduldig en door elke keer weer iets vreselijks mee te maken vind ik het echt heel moeilijk om hoop te houden dat het ooit eens een beetje rustig gaat worden in mijn leven. En ik ben zo boos. Boos uit frustratie en machteloosheid. Ik sport, ik zing, ik ga telkens opnieuw contact aan met anderen ook al voelt het vaak zo zinloos. Maar ik weet het niet. Wat kan ik nog doen.
TLDR: Hoe gaan jullie om met boosheid of frustratie omdat je steeds rotdingen meemaakt? Hoe hou je jezelf overeind? Hoe hou je hoop? Ik ben zo ontzettend moe. Is dat burn-out?
dinsdag 28 september 2021 om 13:34
Door je goed te beseffen waar je wél en waar je géén invloed op hebt. En vervolgens, als je weet op welke dingen je geen invloed hebt, daar ook niet boos over te worden.
Voorbeeld:
De bus is 10 minuten te laat.
Ligt dat in je invloed? Nee.
Ben je boos? Ja.
Waarom? Kom je nu te laat / stond je voor niets te wachten en voelt dat onveilig, alsof je onbelangrijk bent? Onderzoek dat, waar dat vandaan komt.
Hoe kun je het voortaan oplossen? Door een bus eerder te nemen / door iemand te bellen tot de bus komt... enzovoort.
Welke narigheid is je onlangs overkomen?
Had je daar invloed op?
Wat had je, als je er invloed op hebt, anders kunnen doen?
En dat is vast niets nieuws wat ik je nu vertel
Voorbeeld:
De bus is 10 minuten te laat.
Ligt dat in je invloed? Nee.
Ben je boos? Ja.
Waarom? Kom je nu te laat / stond je voor niets te wachten en voelt dat onveilig, alsof je onbelangrijk bent? Onderzoek dat, waar dat vandaan komt.
Hoe kun je het voortaan oplossen? Door een bus eerder te nemen / door iemand te bellen tot de bus komt... enzovoort.
Welke narigheid is je onlangs overkomen?
Had je daar invloed op?
Wat had je, als je er invloed op hebt, anders kunnen doen?
En dat is vast niets nieuws wat ik je nu vertel
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 28 september 2021 om 13:37
Iedereen maakt heel veel rotdingen mee. Mensen gaan dood, relaties gaan uit, studies mislukken, en op leuk werk volgt regelmatig ontslag. Op een gegeven moment raak je ernstig ziek of je krijgt een ongeluk. Het hoort allemaal bij het leven.
De meeste mensen proberen te focussen op de dingen die het leven wel de moeite waard maken en gaan dus gewoon door met hun leven.
De meeste mensen proberen te focussen op de dingen die het leven wel de moeite waard maken en gaan dus gewoon door met hun leven.
dinsdag 28 september 2021 om 13:41
Zo sta ik ook in het leven.jo12345 schreef: ↑28-09-2021 13:37Iedereen maakt heel veel rotdingen mee. Mensen gaan dood, relaties gaan uit, studies mislukken, en op leuk werk volgt regelmatig ontslag. Op een gegeven moment raak je ernstig ziek of je krijgt een ongeluk. Het hoort allemaal bij het leven.
De meeste mensen proberen te focussen op de dingen die het leven wel de moeite waard maken en gaan dus gewoon door met hun leven.
Ik heb ook behoorlijk wat dingen meegemaakt die naar waren of gewoon oneerlijk, verdrietig of stom.
Op het moment zelf ben ik daar boos of verdrietig om, in vlagen kan dat misschien een tijdje duren.
Maar ik 'geef' mijzelf altijd een bepaalde tijd om te zwelgen en dan is het klaar.
Er zijn namelijk ook hele mooie dingen in het leven die ik belangrijker vind dat te blijven hangen in het verleden of een rotgevoel.
Maar zo ben ik. Ik weet dat er heel veel mensen dit niet kunnen, willen of dat het gewoonweg niet in ze zit.
dinsdag 28 september 2021 om 13:46
Focussen op wat je wel hebt en lief voor jezelf zijn. Als je verdrietig bent, laat het even toe.
En ook: verwerk de dingen die gebeurd zijn één voor één.
Dus niet: Ik ben de afgelopen 2 jaar 3 geliefden kwijtgeraakt, vervolgens ben ik ontslagen en toen kreeg ik een ongeluk. Als je alles bij elkaar blijft optellen wordt het nooit minder.
En ook: verwerk de dingen die gebeurd zijn één voor één.
Dus niet: Ik ben de afgelopen 2 jaar 3 geliefden kwijtgeraakt, vervolgens ben ik ontslagen en toen kreeg ik een ongeluk. Als je alles bij elkaar blijft optellen wordt het nooit minder.
dinsdag 28 september 2021 om 13:50
Je niet verzetten tegen je boosheid. Je hebt niet zoveel invloed op wat je voelt, en je ertegen verzetten of het wegstoppen helpt misschien even, maar op de lange termijn stapelt het op.
Jezelf toelaten emoties te voelen is iets heel ander dan erin zwelgen. Mij helpt het om regelmatig even in te checken bij mezelf om te kijken hoe ik me voel. En dan dat gevoel verdragen, er ruimte aan geven. Op die manier trekt de boosheid vanzelf weer weg, zonder dat ik er al te veel voor hoef te doen.
Er is natuurlijk een heel scala aan dingen die je kan doen op cognitief niveau (met je gedachten), maar uiteindelijk helpt dat naar mijn ervaring niet als je je heel erg aan het verzetten bent tegen die emoties.
Het mag ook gewoon even heel erg kut zijn he? Boosheid heeft vaak ook wel een functie, bijvoorbeeld omdat er vaak een veel over je grenzen heen is gegaan. Het is ook een ingewikkelde emotie waarmee veel mensen als kind niet goed hebben om leren gaan omdat boosheid vaak als negatief wordt bestempeld en dus niet "mag". Dat is onzin, je mag alles voelen, zolang je 't niet botviert op een ander is het echt een prima emotie die je kan helpen om grenzen af te bakenen en dingen te verwerken.
Jezelf toelaten emoties te voelen is iets heel ander dan erin zwelgen. Mij helpt het om regelmatig even in te checken bij mezelf om te kijken hoe ik me voel. En dan dat gevoel verdragen, er ruimte aan geven. Op die manier trekt de boosheid vanzelf weer weg, zonder dat ik er al te veel voor hoef te doen.
Er is natuurlijk een heel scala aan dingen die je kan doen op cognitief niveau (met je gedachten), maar uiteindelijk helpt dat naar mijn ervaring niet als je je heel erg aan het verzetten bent tegen die emoties.
Het mag ook gewoon even heel erg kut zijn he? Boosheid heeft vaak ook wel een functie, bijvoorbeeld omdat er vaak een veel over je grenzen heen is gegaan. Het is ook een ingewikkelde emotie waarmee veel mensen als kind niet goed hebben om leren gaan omdat boosheid vaak als negatief wordt bestempeld en dus niet "mag". Dat is onzin, je mag alles voelen, zolang je 't niet botviert op een ander is het echt een prima emotie die je kan helpen om grenzen af te bakenen en dingen te verwerken.
dinsdag 28 september 2021 om 14:15
Het voelt alsof ik heel veel tijd verspil met boos zijn. Het heeft ook helemaal geen zin om boos te zijn over ziektes of overlijdens, etc. Ik weet het. Ik probeer ook echt wel te denken aan wat wel goed gaat of waar ik dankbaar voor mag zijn. Maar de boosheid zit gewoon in mijn lijf ofzo, spanningen, trillingen, oorsuizen soms, en vaak moeite met prikkels die me normaal niks doen.
Bovendien zijn veel mooie dingen waar ik altijd van genoot en dankbaar voor was de afgelopen jaren weggevallen. Het maakt dat ik soms erg cynisch denk van: als ik nu weer ergens van geniet, zal dat ook wel wegvallen straks. En ik weet dat dat een onnozele gedachte is, hoor. Ik zou zo graag de veerkracht willen die ik vroeger wel had.
Bovendien zijn veel mooie dingen waar ik altijd van genoot en dankbaar voor was de afgelopen jaren weggevallen. Het maakt dat ik soms erg cynisch denk van: als ik nu weer ergens van geniet, zal dat ook wel wegvallen straks. En ik weet dat dat een onnozele gedachte is, hoor. Ik zou zo graag de veerkracht willen die ik vroeger wel had.
dinsdag 28 september 2021 om 14:22
Naar de masseur ga ik al een paar jaar tegen de spanning in mijn lijf.
Bedenken waar ik wel en geen invloed op heb, doe ik ook al een hele tijd. Ik maak er mooi tekeningen van met een cirkel erop. Binnen de cirkel waar ik invloed op heb en erbuiten waar ik dan geen invloed op heb.
Als ik een bus mis, moet ik er eerder om lachen dan dat ik er boos om word. Als ik me even erger aan iets heel alledaags dat misgaat, voel ik meer een beetje een normaal mens.
Bedenken waar ik wel en geen invloed op heb, doe ik ook al een hele tijd. Ik maak er mooi tekeningen van met een cirkel erop. Binnen de cirkel waar ik invloed op heb en erbuiten waar ik dan geen invloed op heb.
Als ik een bus mis, moet ik er eerder om lachen dan dat ik er boos om word. Als ik me even erger aan iets heel alledaags dat misgaat, voel ik meer een beetje een normaal mens.
dinsdag 28 september 2021 om 14:41
Sta jezelf toe om de boosheid te voelen. Ik bedenk me altijd; nu voel ik me boos/verdrietig/gefrustreerd, maar ik weet ook dat dat gevoel weer over gaat.
Daarnaast, probeer met je psycholoog te achterhalen waar de heftigheid van je emotie vandaan komt. Meestal is dat een emotie die zich vaak herhaalt in je leven en de oorsprong vindt in je kindertijd. Dat hoeft in je kindertijd echt geen enorm trauma te zijn geweest al kan dat natuurlijk wel. Heb je als kind het gevoel gehad dat bijvoorbeeld je broer of zus meer aandacht kreeg. Dat kan ervoor zorgen dat je je later vaak niet gehoord of gezien voelt.
Daarnaast, probeer met je psycholoog te achterhalen waar de heftigheid van je emotie vandaan komt. Meestal is dat een emotie die zich vaak herhaalt in je leven en de oorsprong vindt in je kindertijd. Dat hoeft in je kindertijd echt geen enorm trauma te zijn geweest al kan dat natuurlijk wel. Heb je als kind het gevoel gehad dat bijvoorbeeld je broer of zus meer aandacht kreeg. Dat kan ervoor zorgen dat je je later vaak niet gehoord of gezien voelt.
dinsdag 28 september 2021 om 15:20
Ik begrijp jouw heel goed. Soms vraag jij je af hoe wreed het leven niet kan zijn. Mij helpt het om het verdriet toe te laten en mij soms gewoon ellendig te voelen. Aan alles komt een eind, hoe mooi en vervuld je leven ook is.
Ben jij spiritueel of gelovig? Ik kan daar heel veel troost bij vinden (uit de Islam).
Iedereen gaat anders om met rouw en verdriet. De manier vinden die bij jou past is de kunst.
Ben jij spiritueel of gelovig? Ik kan daar heel veel troost bij vinden (uit de Islam).
Iedereen gaat anders om met rouw en verdriet. De manier vinden die bij jou past is de kunst.
Girls compete with each other, women empower one another
dinsdag 28 september 2021 om 15:23
Miranda_86 schreef: ↑28-09-2021 14:41Sta jezelf toe om de boosheid te voelen. Ik bedenk me altijd; nu voel ik me boos/verdrietig/gefrustreerd, maar ik weet ook dat dat gevoel weer over gaat.
Daarnaast, probeer met je psycholoog te achterhalen waar de heftigheid van je emotie vandaan komt. Meestal is dat een emotie die zich vaak herhaalt in je leven en de oorsprong vindt in je kindertijd. Dat hoeft in je kindertijd echt geen enorm trauma te zijn geweest al kan dat natuurlijk wel. Heb je als kind het gevoel gehad dat bijvoorbeeld je broer of zus meer aandacht kreeg. Dat kan ervoor zorgen dat je je later vaak niet gehoord of gezien voelt.
Als jij te horen hebt gekregen dat jij of je kind een progressieve ziekte hebt, als voorbeeld genoemd, dan heb je echt geen psycholoog nodig die de heftigheid van de emoties uit je kindertijd moet achterhalen. Het is gewoonweg afschuwelijk.
Een goede psycholoog kan jou wel helpen met het proces tot acceptatie.
Girls compete with each other, women empower one another
dinsdag 28 september 2021 om 15:53
Hier ben ik het niet me eens. Heb een nare relatie gehad, ben gescheiden, ben mijn moeder in die periode op jonge leeftijd op een hele nare manier verloren.Miranda_86 schreef: ↑28-09-2021 14:41Sta jezelf toe om de boosheid te voelen. Ik bedenk me altijd; nu voel ik me boos/verdrietig/gefrustreerd, maar ik weet ook dat dat gevoel weer over gaat.
Daarnaast, probeer met je psycholoog te achterhalen waar de heftigheid van je emotie vandaan komt. Meestal is dat een emotie die zich vaak herhaalt in je leven en de oorsprong vindt in je kindertijd. Dat hoeft in je kindertijd echt geen enorm trauma te zijn geweest al kan dat natuurlijk wel. Heb je als kind het gevoel gehad dat bijvoorbeeld je broer of zus meer aandacht kreeg. Dat kan ervoor zorgen dat je je later vaak niet gehoord of gezien voelt.
Een van mijn kinderen is ernstig ziek geweest en bij al deze dingen mag je boos zijn, mag je verdrietig zijn en vreselijk balen. Dit heeft echt niks met mijn jeugd te maken.
Ik heb zelfs een erg onveilige jeugd gehad. Maar door alle bovenstaande gebeurtenissen ben ik juist sterk en sta ik krachtig in het leven. Ik besef me juist dat er meer moois is in het leven is en het zonde is verdrietig en boos te zijn. Op sommige dingen heb je nu eenmaal geen invloed.
dinsdag 28 september 2021 om 16:40
Mooi gezegd en 100% mee eens!PetitBiscuit schreef: ↑28-09-2021 13:50Je niet verzetten tegen je boosheid. Je hebt niet zoveel invloed op wat je voelt, en je ertegen verzetten of het wegstoppen helpt misschien even, maar op de lange termijn stapelt het op.
Jezelf toelaten emoties te voelen is iets heel ander dan erin zwelgen. Mij helpt het om regelmatig even in te checken bij mezelf om te kijken hoe ik me voel. En dan dat gevoel verdragen, er ruimte aan geven. Op die manier trekt de boosheid vanzelf weer weg, zonder dat ik er al te veel voor hoef te doen.
Er is natuurlijk een heel scala aan dingen die je kan doen op cognitief niveau (met je gedachten), maar uiteindelijk helpt dat naar mijn ervaring niet als je je heel erg aan het verzetten bent tegen die emoties.
Het mag ook gewoon even heel erg kut zijn he? Boosheid heeft vaak ook wel een functie, bijvoorbeeld omdat er vaak een veel over je grenzen heen is gegaan. Het is ook een ingewikkelde emotie waarmee veel mensen als kind niet goed hebben om leren gaan omdat boosheid vaak als negatief wordt bestempeld en dus niet "mag". Dat is onzin, je mag alles voelen, zolang je 't niet botviert op een ander is het echt een prima emotie die je kan helpen om grenzen af te bakenen en dingen te verwerken.
dinsdag 28 september 2021 om 17:55
Je schrijf precies op wat ik denk en wat mij trouwens ook best ver heeft gebracht.PetitBiscuit schreef: ↑28-09-2021 13:50Je niet verzetten tegen je boosheid. Je hebt niet zoveel invloed op wat je voelt, en je ertegen verzetten of het wegstoppen helpt misschien even, maar op de lange termijn stapelt het op.
Jezelf toelaten emoties te voelen is iets heel ander dan erin zwelgen. Mij helpt het om regelmatig even in te checken bij mezelf om te kijken hoe ik me voel. En dan dat gevoel verdragen, er ruimte aan geven. Op die manier trekt de boosheid vanzelf weer weg, zonder dat ik er al te veel voor hoef te doen.
Er is natuurlijk een heel scala aan dingen die je kan doen op cognitief niveau (met je gedachten), maar uiteindelijk helpt dat naar mijn ervaring niet als je je heel erg aan het verzetten bent tegen die emoties.
Het mag ook gewoon even heel erg kut zijn he? Boosheid heeft vaak ook wel een functie, bijvoorbeeld omdat er vaak een veel over je grenzen heen is gegaan. Het is ook een ingewikkelde emotie waarmee veel mensen als kind niet goed hebben om leren gaan omdat boosheid vaak als negatief wordt bestempeld en dus niet "mag". Dat is onzin, je mag alles voelen, zolang je 't niet botviert op een ander is het echt een prima emotie die je kan helpen om grenzen af te bakenen en dingen te verwerken.
Er lijkt een soort taboe op boos zijn te zijn, maar het heeft wel degelijk een functie en ik sta altijd wel stil bij die functie.
woensdag 29 september 2021 om 07:50
Emoties raken uitgewoed. Iets in je krijgt genoeg van jouw argumenten om boos of verdrietig te zijn. Je raakt vanzelf weer bevattelijk voor de lach van iemand, voor een mooie wandeling, voor gein met vriendinnen.
Het zou mooi zijn als je dood ging van liefdesverdriet zoals in een lied of roman, maar meestal gebeurt dat in het verzorgingstehuis op je 85ste.
Het zou mooi zijn als je dood ging van liefdesverdriet zoals in een lied of roman, maar meestal gebeurt dat in het verzorgingstehuis op je 85ste.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 29 september 2021 om 07:59
Uit je bericht denk ik af te leiden dat er vooral een klemtoon ligt op dat jij veel rotdingen meemaakt en dus ook veel negatiefs meemaakt.
Je focust je er op dat uit alle mensen ter wereld JIJ veel meemaakt. En niet niet zomaar iets, echt veel.
Ik kan me voorstellen dat je effectief al veel hebt moeten meemaken, dat is natuurlijk heel jammer. Maar jij bent niet de enige. De wereld gooit uitdagingen naar iedereen.
Dus als je niet kan veranderen naar wát je kijkt, verander hóe je kijkt.
En geef je aandacht aan de goede dingen rondom je. Die zijn er heus ook.
Je focust je er op dat uit alle mensen ter wereld JIJ veel meemaakt. En niet niet zomaar iets, echt veel.
Ik kan me voorstellen dat je effectief al veel hebt moeten meemaken, dat is natuurlijk heel jammer. Maar jij bent niet de enige. De wereld gooit uitdagingen naar iedereen.
Dus als je niet kan veranderen naar wát je kijkt, verander hóe je kijkt.
En geef je aandacht aan de goede dingen rondom je. Die zijn er heus ook.
woensdag 29 september 2021 om 11:40
woensdag 29 september 2021 om 11:46
Je kunt je boosheid niet wegpoetsen, die is er nou eenmaal. Is er een plek of een manier waarop je die boosheid de ruimte zou kunnen geven om uit te woeden? Ik las ergens dat je met een honkbalknuppel een sloopauto te lijf kunt, en ik kan me voorstellen dat dat ontzettend oplucht, lekker de beuk erin. Een vechtsport? Al die boze gedachten eruit schreeuwen? Een kuub haardhout weghakken?
Wat eten we vanavond?
donderdag 30 september 2021 om 08:54
Je rouwt om de nare dingen die je hebt meegemaakt, om dingen of mensen die je bent kwijtgeraakt. Rouw ziet er voor iedereen anders uit, maar voor de meeste mensen betekent het wel dat ze hun verdriet moeten (en mogen) voelen. Je mag gewoon regelmatig heel verdrietig en boos zijn om wat er allemaal is gebeurd. En tegelijkertijd mag je ook genieten en plezier hebben. Je hoeft niet te kiezen, het is er allebei. Dat besef, dat het er allebei tegelijk kan zijn, kan helpen om op de been te blijven.
Zorg daarbij goed voor jezelf. Eet gezond, slaap voldoende, ga sporten, zorg voor momenten van ontspanning en rust, en zoek steun bij vrienden, familie en/of hulpverlener.
Zorg daarbij goed voor jezelf. Eet gezond, slaap voldoende, ga sporten, zorg voor momenten van ontspanning en rust, en zoek steun bij vrienden, familie en/of hulpverlener.
donderdag 30 september 2021 om 08:57
Ook weer zo mooi gezegd. Prachtig topic heb je geopend to. Heeft je boosheid in ieder geval dit opgebrachtnansie schreef: ↑30-09-2021 08:54Je rouwt om de nare dingen die je hebt meegemaakt, om dingen of mensen die je bent kwijtgeraakt. Rouw ziet er voor iedereen anders uit, maar voor de meeste mensen betekent het wel dat ze hun verdriet moeten (en mogen) voelen. Je mag gewoon regelmatig heel verdrietig en boos zijn om wat er allemaal is gebeurd. En tegelijkertijd mag je ook genieten en plezier hebben. Je hoeft niet te kiezen, het is er allebei. Dat besef, dat het er allebei tegelijk kan zijn, kan helpen om op de been te blijven.
Zorg daarbij goed voor jezelf. Eet gezond, slaap voldoende, ga sporten, zorg voor momenten van ontspanning en rust, en zoek steun bij vrienden, familie en/of hulpverlener.
donderdag 30 september 2021 om 17:25
Vandaag een lange fietstocht gemaakt. Veel nagedacht onderweg, ook over wat jullie hier in dit topic zeggen. En toen kwam ik in Valkenburg aan, waar nog goed te zien is dat die overstroming er was alweer 2 maanden geleden. Er waren ook redelijk wat toeristen. Ik heb even gehuild. Ik woon zelf in de regio, maar hoefde alleen mijn woning uit en het water heeft die niet bereikt gelukkig. Mijn huisje is mijn veilige stukje gebleven. Misschien moet ik wat vaker gaan fietsen, lange stukken, mijn lijf goed afmatten en wat meer mensen zien.
Gister ofzo was er ook een topic over hoe je ervoor zorgt dat je een vrije dag echt vrij houdt. Ik reageerde met: van huis gaan, anders ga je toch het huishouden doen ofzo. Maar ik denk dat als ik thuis ben, ik ook veel bezig ben met afleiding zoeken van wat ik voel en denk. Dus nog een reden om dit eens anders aan te pakken, te proberen. Ik moet er toch doorheen. Het lijkt absoluut nog steeds rouw. Wat duurt dat lang dan.
Gister ofzo was er ook een topic over hoe je ervoor zorgt dat je een vrije dag echt vrij houdt. Ik reageerde met: van huis gaan, anders ga je toch het huishouden doen ofzo. Maar ik denk dat als ik thuis ben, ik ook veel bezig ben met afleiding zoeken van wat ik voel en denk. Dus nog een reden om dit eens anders aan te pakken, te proberen. Ik moet er toch doorheen. Het lijkt absoluut nog steeds rouw. Wat duurt dat lang dan.
