Broer weggelopen en psychotisch...

29-04-2010 01:59 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
hallo



wil graag even mijn hart luchten..



Me broer is vanmorgen weggelopen nadat hij onze moeder had opgesloten in zijn kamer,

hij heeft wat kleren en gouden munten ( die verzameld hij) meegenomen..

Dit is rond half 12 vanmorgn gebeurt en hij is nog niet thuis..

De politie is meteen gewaarschuwd vanmorgen en hebben ook de hele dag naar hem uitgekeken.

Uiteindelijk zijn ze rond half 4 begonnen met hem traceren dmv mobieltje..

Hierdoor kwamen we erachter dat hij waarschijnlijk de hele tijd rondrijd met de trein/bus tussen almere,hoorn en schiphol..

Gister was hij heel erg bang en vertrouwde niemand behalve mij en beweert dat er heel veel 'sociopaten' zijn en ook hoog in het bedrijfsleven en hij was bang dat er ook iets met een meisje was die hij kent via een forum omdat ze ineens anders deed volgens hem dus moesten er wel 'slechte' mensen in haar omgeving zitten..

Omdat mijn (en dus ook zijn, maar typt ff lekkerder dan onze..) moeder ook bekend is met psychoses herkende ik dit gewoon heel duidelijk en heb dit gistermiddag ook angegeven bij crisisgesprek met ggz maar die vonden dat ie wel gewoon naar huis kon en rust nodig had.

De psych vond wel dat ie meds moet slikken maar hij wou dit gister zelf niet...en blijkbaar kan dat gewoon ofzo :s

maar vandaag is het dus allemaal misgegaan en is hij nog steeds niet thuis :'( (terwijl de treinen nu allang niet meer rijden)



sorry voor het warrige verhaal en typfouten misschien maar klig al in bed en typ dit op mn mobiel



btw hij is 28 en ik ben 21..ik heb ook nog een broer van 26 en die slaapt nu iig bij me moeder voor als ie wel miss naar huis komt ( ouders gescheiden,oudste broer woont nog thuis middelste broer en ik wonen op ons zelf)





ben gewoon zo hopeloos
Alle reacties Link kopieren
Prikker ... Wat een moeilijke situatie. Hier geen ervaring met psychoses, wel met een verslaafde zus die steeds van huis liep. Meerdere keren vermist geweest, doodsangsten sta je dan uit. Zeker als het iemand is die zo dicht bij je staat. Je wil iemand zo graag helpen, maar bent zo machteloos. Vooral omdat de persoon zelf het probleem niet ziet en je dan niet zomaar overal terecht kan voor hulp.



Heel veel stertke en ik vind het trouwens helemaal niet gek dat jij er niet heen wil. Ik was er soms ook zo klaar mee. Wilde haar dan helemaal niet zien of spreken omdat het altijd alleen maar ellende, verdriet en liegen was. Dat kostte me zoveel energie en soms kan je dat even niet opbrengen....
Alle reacties Link kopieren
Hoe is het nu met je broer?
Alle reacties Link kopieren
hey mevrouwtjepoes



lief dat je er nog even aan denkt om te vragen hoe het gaat

hij is gewoon thuisgebleven uiteindelijk, wel met anti-psychotica en dat gaat nu goed



hij weet ook heel goed wat er gebeurt is en dat ie dat absoluut niet meer wilt..dus ze medicijnen neemt ie iig wel..



Ik zal hier straks nog ff op terugkomen ik ben namelijk bijna aan de beurt bij de psych.
Alle reacties Link kopieren
correctie ik dacht dat ik bijna aan de beurt was maar me afspraak is morgen!



maar hij heeft nu gesprekken en met die medicijnen erbij gaat dat eigenlijk wel heel goed..

Wat wel beetje naar is aan het hele verhaal is dat toen ie wegliep een deel van ze verzameling zilveren muunten heeft meegenomen en dat ie die is kwijtgeraakt (zaten in een tas en die tas had ie ergens neergezet en later stond ie er niet meer)

en die munten haddenn wel waarde van 4000 euro!

Maarja wat hij er zelf over zei ' was wel een dure les zo'



maar opzich gaat het wel weer ze gangetje allemaal
Alle reacties Link kopieren
oh, dat is fijn dat het nu beter gaat.



Je verhaal doet me zo erg aan het verhaal van mijn eigen broer denken. Twaalf jaar drinken, drugs gebruiken, weglopen, geen medicijnen slikken etc etc. Angst, verdriet, onzekerheid, hoop. Weet het allemaal nog goed.



Knuf voor jou
Alle reacties Link kopieren
hoe gaat het nu met jouw broer?

Als je er niet over wil praten snapp ik het ook hoor
Alle reacties Link kopieren
Mijn broer heeft anderhalf jaar geleden zelfmoord gepleegd....... Hij kon het echt niet meer aan. Hij zag dit als enige uitweg omdat hij steeds zieker werd en ondertussen zo'n beetje uitbehandeld was. Het vooruitzicht dat het steeds slechter met hem zou gaan, dat de goede periodes steeds minder zouden worden ten opzichte van de slechte was onverdraaglijk voor hem.



Ik mis hem verschrikkelijk, maar ben niet boos op hem, hij heeft nu de rust waarnaar hij zo verlangde, en ook verdiende.
Alle reacties Link kopieren
Poes
Alle reacties Link kopieren
voor poes en prikker allebei een hele dikke knuffel van mij
Alle reacties Link kopieren
Dank lieve meisjes!



xx

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven