Psyche
alle pijlers
burnout icm jong gezin
zaterdag 13 juli 2024 om 18:17
Goedeavond,
Ik weet dat er al een burnout draadje loopt , maar die is vorig jaar opgestart en niet specifiek voor mensen met een jong gezin erbij.
Wellicht is hier wel behoefte aan , dus vandaar dit nieuwe topic.
Hier dus helaas sinds een maand thuis , en niet mijn eerste burnout, iets met een ezel en een steen..
Enige verschil is dat ik nu twee kinderen heb , in de leeftijd van 6 en net geen jaar en dat ik het nu echt retezwaar vind , vooral met de zomervakantie voor de deur..
De jongste gaat ook niet naar de opvang want ik werkte wanneer man thuis was in de avond en weekend.
Goed ik weet dus soms echt niet hoe ik het allemaal combineren moet.
Minder doen , voor mezelf zorgen, paniek aanvallen hanteren , de overprikkeling en vermoeidheid en dan de kinderen die me nodig hebben.
Man springt bij waar mogelijk maar dit zit niet in zijn aard en gaat dus ook niet van een leien dakje allemaal.
Ik probeer zoveel mogelijk tactisch te plannen , plat te liggen en waar mogelijk te rusten om niet nog verder te zinken maar in principe sta je nog steeds heel de dag aan.
We krijgen nu wat hulp van familie wat oppas betreft dus dat scheelt iets maar meeste dagen is het echt op standje overleven.
Wie weet zijn er meer mensen in deze situatie en kunnen we hier van ons afschrijven of elkaar tips geven , of gewoon elkaae een hart onder de riem steken
Ik weet dat er al een burnout draadje loopt , maar die is vorig jaar opgestart en niet specifiek voor mensen met een jong gezin erbij.
Wellicht is hier wel behoefte aan , dus vandaar dit nieuwe topic.
Hier dus helaas sinds een maand thuis , en niet mijn eerste burnout, iets met een ezel en een steen..
Enige verschil is dat ik nu twee kinderen heb , in de leeftijd van 6 en net geen jaar en dat ik het nu echt retezwaar vind , vooral met de zomervakantie voor de deur..
De jongste gaat ook niet naar de opvang want ik werkte wanneer man thuis was in de avond en weekend.
Goed ik weet dus soms echt niet hoe ik het allemaal combineren moet.
Minder doen , voor mezelf zorgen, paniek aanvallen hanteren , de overprikkeling en vermoeidheid en dan de kinderen die me nodig hebben.
Man springt bij waar mogelijk maar dit zit niet in zijn aard en gaat dus ook niet van een leien dakje allemaal.
Ik probeer zoveel mogelijk tactisch te plannen , plat te liggen en waar mogelijk te rusten om niet nog verder te zinken maar in principe sta je nog steeds heel de dag aan.
We krijgen nu wat hulp van familie wat oppas betreft dus dat scheelt iets maar meeste dagen is het echt op standje overleven.
Wie weet zijn er meer mensen in deze situatie en kunnen we hier van ons afschrijven of elkaar tips geven , of gewoon elkaae een hart onder de riem steken
maandag 15 juli 2024 om 09:26
Dat vind ik al 4 jaar, veel te groot en 10 minuten rijden. Je bent snel ruim een uur kwijt met boodschappen doen. Ontzettend onhandig met 2 onder de 4.makreel schreef: ↑15-07-2024 08:21Kun je omboeken en de hele vakantie op het vakantiepark doorbrengen? Of vaker pannenkoeken en friet met kip eten in de vakantie? Of tussen de middag ergens warm eten en dan ‘s avonds alleen een boterham? Maak het jezelf makkelijk, het feit dat je Franse supermarkten afschuwelijk vindt is een waarschuwingsignaal van jewelste (volgens mij).
Helaas is er op het park weinig tot geen horeca waar we zitten 1e twee weken. Restaurants op minimaal 10/15 minuten rijden.
Ik balanceer op het randje dat weet ik langer gelukkig gaat nog steeds goed.
maandag 15 juli 2024 om 09:26
Dat vind ik al 4 jaar, veel te groot en 10 minuten rijden. Je bent snel ruim een uur kwijt met boodschappen doen. Ontzettend onhandig met 2 onder de 4.makreel schreef: ↑15-07-2024 08:21Kun je omboeken en de hele vakantie op het vakantiepark doorbrengen? Of vaker pannenkoeken en friet met kip eten in de vakantie? Of tussen de middag ergens warm eten en dan ‘s avonds alleen een boterham? Maak het jezelf makkelijk, het feit dat je Franse supermarkten afschuwelijk vindt is een waarschuwingsignaal van jewelste (volgens mij).
Helaas is er op het park weinig tot geen horeca waar we zitten 1e twee weken. Restaurants op minimaal 10/15 minuten rijden. Dan moeten we om half 12 kinderen uit zwembad trekken, haasten want jongste slaapt nog voor lunch. Kan idd
Ik balanceer op het randje dat weet ik langer gelukkig gaat nog steeds goed.
maandag 15 juli 2024 om 09:29
Daarom zeg ik: omboeken.Zwaluw1984 schreef: ↑15-07-2024 09:26Dat vind ik al 4 jaar, veel te groot en 10 minuten rijden. Je bent snel ruim een uur kwijt met boodschappen doen. Ontzettend onhandig met 2 onder de 4.
Helaas is er op het park weinig tot geen horeca waar we zitten 1e twee weken. Restaurants op minimaal 10/15 minuten rijden.
Ik balanceer op het randje dat weet ik langer gelukkig gaat nog steeds goed.
Is het een optie?
Wat eten we vanavond?
maandag 15 juli 2024 om 09:52
Ik mag hopen dat een van jullie de boodschappen doet, terwijl de ander met de kinderen siesta houdt, of wanneer de kinderen in bed liggen en de supermarkt nog open is.Zwaluw1984 schreef: ↑15-07-2024 09:26Dat vind ik al 4 jaar, veel te groot en 10 minuten rijden. Je bent snel ruim een uur kwijt met boodschappen doen. Ontzettend onhandig met 2 onder de 4.
Helaas is er op het park weinig tot geen horeca waar we zitten 1e twee weken. Restaurants op minimaal 10/15 minuten rijden.
Ik balanceer op het randje dat weet ik langer gelukkig gaat nog steeds goed.
En verder ben je aan het wachten tot je eraf valt? Je kunt nú acties ondernemen om het jezelf een stuk makkelijker te maken.
Dat begint bij stap 1: wat wil IK?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 15 juli 2024 om 10:02
Dit heb ik ook lang gedacht. Alles lukte toch nog? Ik kwam mijn bed toch nog uit? Ik had alles toch nog onder controle? Inmiddels weet ik beter....... Dat is de stress en de overlevingsstand. Pas als je tot stilstand komt en gaat voelen wat je nodig hebt ga je pas doorkrijgen hoe ver je al over die rand bent. Zorg goed voor jezelf! Je kunt beter nu een stapje terug doen (of misschien wel een hele grote) ipv maar door blijven gaan. Dan duurt het herstel ook vele malen langer.Zwaluw1984 schreef: ↑15-07-2024 09:26Ik balanceer op het randje dat weet ik langer gelukkig gaat nog steeds goed.
Toen ik net uitviel riep ik tegen iedereen dat ik gewoon even 1 a 2 weken tijd nodig zou hebben om bij te komen en dat ik er dan weer zou zijn, was hier zelf ook echt van overtuigd. Inmiddels ruim twee jaar verder en bezig met een wia-aanvraag.
maandag 15 juli 2024 om 11:51
Doreia* schreef: ↑15-07-2024 09:52Ik mag hopen dat een van jullie de boodschappen doet, terwijl de ander met de kinderen siesta houdt, of wanneer de kinderen in bed liggen en de supermarkt nog open is.
En verder ben je aan het wachten tot je eraf valt? Je kunt nú acties ondernemen om het jezelf een stuk makkelijker te maken.
Dat begint bij stap 1: wat wil IK?
Soms maakt het niet uit wat je wil, omdat er geen andere opties zijn. Als de vader nauwelijks zorgt, de kinderen nog jong zijn en een baan noodzakelijk is, heb je als vrouw weinig te kiezen, behalve zo goed mogelijk doorgaan.
maandag 15 juli 2024 om 12:10
Is dat het geval bij Zwaluw1984? Want ik heb het over háár situatie.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 15 juli 2024 om 12:23
Dat is, zoals ik lees uit de informatie van Zwaluw1984 helemaal niet aan de orde? Ik denk dat je haar met een ander door de war haalt?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 15 juli 2024 om 12:35
Klopt. Volgens mij zou de man van Zwaluw ook meer zorg op zich nemen maar toen de kinderen er eenmaal waren bleek hij dat toch niet van plan. Zwaluw en man blijven beiden vasthouden aan een pittige baan, weekendjes weg en vakanties met vrienden, alles langs de meetlat. Het is een principekwestie geworden met dagelijks strijd en alles op de weegschaal. Zwaluw weigert zelf stappen terug te doen want dan neemt man helemaal alle ruimte in en kan zij voor alles opdraaien. Dat is ongeveer het verhaal volgens mij.
maandag 15 juli 2024 om 13:43
Stippestaartje schreef: ↑15-07-2024 12:35Klopt. Volgens mij zou de man van Zwaluw ook meer zorg op zich nemen maar toen de kinderen er eenmaal waren bleek hij dat toch niet van plan. Zwaluw en man blijven beiden vasthouden aan een pittige baan, weekendjes weg en vakanties met vrienden, alles langs de meetlat. Het is een principekwestie geworden met dagelijks strijd en alles op de weegschaal. Zwaluw weigert zelf stappen terug te doen want dan neemt man helemaal alle ruimte in en kan zij voor alles opdraaien. Dat is ongeveer het verhaal volgens mij.
Ik weet niet of dat een principestrijd is. Mijn man deed hetzelfde als de man van Zwaluw. Maar omdat we op huwelijkse voorwaarden getrouwd waren kon ik niet stoppen of minderen met werken zonder al mijn financiële zekerheden op te geven. Het was meer een patstelling dan een principestrijd. Maar goed, inmiddels zijn we tien jaar verder en is alles een stuk makkelijker
maandag 15 juli 2024 om 15:06
Wat ik wil: een maand of 3 niet verantwoordelijk zijn voor het regelen thuis. Geen weekend/ochtend/avond in mijn eentje hoeven doen of incidenteel een keer, maar niet structureel. En ieder weekend een dagdeel huis voor mij alleen.Doreia* schreef: ↑15-07-2024 09:52Ik mag hopen dat een van jullie de boodschappen doet, terwijl de ander met de kinderen siesta houdt, of wanneer de kinderen in bed liggen en de supermarkt nog open is.
Boodschappen idd als een van de kinderen slaapt, nadat ze op bed liggen halen we niet want de supermarkt is 7 uur dicht of half 8.
En verder ben je aan het wachten tot je eraf valt? Je kunt nú acties ondernemen om het jezelf een stuk makkelijker te maken.
Dat begint bij stap 1: wat wil IK?
Ik werk tot we op vakantie gaan 2 of 3 dagen om bij te komen, geen afspraken, ga iedere dag om half 10 naar bed en na 8 uur ‘s avonds geen schermen meer. Enige wat ik doe naast werk en kinderen is sporten omdat energie heeft. Daar heb ik verder weinig ruimte meer om dingen makkelijker te maken.
zwaluw1984 wijzigde dit bericht op 15-07-2024 15:59
11.13% gewijzigd
maandag 15 juli 2024 om 19:52
Begrijp ik goed dat er wel een partner is maar alles in het huishouden en met de kinderen op jou aankomt?Zwaluw1984 schreef: ↑15-07-2024 15:06Wat ik wil: een maand of 3 niet verantwoordelijk zijn voor het regelen thuis. Geen weekend/ochtend/avond in mijn eentje hoeven doen of incidenteel een keer, maar niet structureel. En ieder weekend een dagdeel huis voor mij alleen.
Wij hebben wel afspraken gemaakt voor het weekend. De een heeft de zaterdag ochtend en de ander de zondag ochtend. Wil je uitslapen? Sporten? In bed serie kijken of wat dan ook? Allemaal prima want de ander neemt de kinderen mee naar beneden en/of ergens heen. De middag zijn we met het gezin of gaan we bijvoorbeeld op visite.
Door de week is de taakverdeling bij ons scheef, dit is met de jaren zo gegroeid en naar mijn ervaring erg moeilijk te doorbreken.
maandag 15 juli 2024 om 20:39
Nee niet alles, zeker niet in het weekend. Maar doordeweeks wel 75%. Weekend is wisselend, maar ik heb nooit huis voor mij alleen. En om te tanken heb ik nu meer nodig dan normaal.Snacksident schreef: ↑15-07-2024 19:52Begrijp ik goed dat er wel een partner is maar alles in het huishouden en met de kinderen op jou aankomt?
Wij hebben wel afspraken gemaakt voor het weekend. De een heeft de zaterdag ochtend en de ander de zondag ochtend. Wil je uitslapen? Sporten? In bed serie kijken of wat dan ook? Allemaal prima want de ander neemt de kinderen mee naar beneden en/of ergens heen. De middag zijn we met het gezin of gaan we bijvoorbeeld op visite.
Door de week is de taakverdeling bij ons scheef, dit is met de jaren zo gegroeid en naar mijn ervaring erg moeilijk te doorbreken.
dinsdag 16 juli 2024 om 07:56
Heb je echt het huis voor je alleen nodig? Of is het voldoende dat je je bijvoorbeeld boven kan afzonderen?
Anders kan partner misschien een ochtend gaan zwemmen met de kinderen of naar het krijspaleis?
Ik mag zo weer werken en merk dat het me tegen staat. Ben net zo moe opgestaan dan ik gister naar bed ging. De krappe vakantieplanning en het vele werk wat er te doen is helpt niet mee.
Anders kan partner misschien een ochtend gaan zwemmen met de kinderen of naar het krijspaleis?
Ik mag zo weer werken en merk dat het me tegen staat. Ben net zo moe opgestaan dan ik gister naar bed ging. De krappe vakantieplanning en het vele werk wat er te doen is helpt niet mee.
woensdag 17 juli 2024 om 13:18
Sterkte! Hopelijk valt het mee qua werk.Snacksident schreef: ↑16-07-2024 07:56Heb je echt het huis voor je alleen nodig? Of is het voldoende dat je je bijvoorbeeld boven kan afzonderen?
Anders kan partner misschien een ochtend gaan zwemmen met de kinderen of naar het krijspaleis?
Ik mag zo weer werken en merk dat het me tegen staat. Ben net zo moe opgestaan dan ik gister naar bed ging. De krappe vakantieplanning en het vele werk wat er te doen is helpt niet mee.
donderdag 18 juli 2024 om 12:16
Fijn , wat meeschrijvers.
Hoewel niet fijn voor jullie natuurlijk !
Hier ff stil geweest was afgelopen dagen behoorlijk pittig. Veel paniek en angstklachten.
Denk omdat ik nu soort van tot stilstand gekomen ben.
Heel lastig om dan een structuur aan te houden omdat je je constant zo belabberd voelt.
Weet soms niet meer wat mentaal of fysiek is.
Maar goed, zal een fase zijn .
Dames zorg goed voor jezelf , en vooral als je denkt ik zit tegen het randje maar ik red het nog.
Dat heb ik het afgelopen half jaar regelmatig gedacht en had nu gewild dat ik daar toen wat aan had veranderd.
Hoewel niet fijn voor jullie natuurlijk !
Hier ff stil geweest was afgelopen dagen behoorlijk pittig. Veel paniek en angstklachten.
Denk omdat ik nu soort van tot stilstand gekomen ben.
Heel lastig om dan een structuur aan te houden omdat je je constant zo belabberd voelt.
Weet soms niet meer wat mentaal of fysiek is.
Maar goed, zal een fase zijn .
Dames zorg goed voor jezelf , en vooral als je denkt ik zit tegen het randje maar ik red het nog.
Dat heb ik het afgelopen half jaar regelmatig gedacht en had nu gewild dat ik daar toen wat aan had veranderd.
donderdag 18 juli 2024 om 14:43
Maar dus, wat gaat er nu concreet veranderen aan je situatie? Of denk je dat het vanzelf wel goed zal komen?meissie22 schreef: ↑18-07-2024 12:16Fijn , wat meeschrijvers.
Hoewel niet fijn voor jullie natuurlijk !
Hier ff stil geweest was afgelopen dagen behoorlijk pittig. Veel paniek en angstklachten.
Denk omdat ik nu soort van tot stilstand gekomen ben.
Heel lastig om dan een structuur aan te houden omdat je je constant zo belabberd voelt.
Weet soms niet meer wat mentaal of fysiek is.
Maar goed, zal een fase zijn .
Dames zorg goed voor jezelf , en vooral als je denkt ik zit tegen het randje maar ik red het nog.
Dat heb ik het afgelopen half jaar regelmatig gedacht en had nu gewild dat ik daar toen wat aan had veranderd.
Lijkt me een gevalletje: if you do what you did, you get what you got.
donderdag 18 juli 2024 om 19:50
Nou eerste stap is nu zo min mogelijk en tot rust , ieder geval proberen de grens niet meer te overschrijden.
Alleen de grens ligt heel laag nu.
Zit echt in de beginfase zeg maar.
Concreet betekent het dat er hulptroepen ingeschakeld zijn ( maar goed die kunnen niet 24 uur 7 dagen per week alles overnemen ) dus het is soms nog steeds over grenzen heen vanwege de kids.
Maar er is hulp.
Voor de toekomst als er weer meer ruimte is dan ga ik uiteraard alles niet meer zo indelen.
Mag hopen dat ik mijn lesje nu echt wel geleerd heb. En niet alles is te wijten aan verkeerde planning en te weinig ontspanning helaas.
Heb ook fysiek heel veel pech gehad afgelopen half jaar wat ws het laatste zetje geweest is.
Maar goed als ik daar eenmaal ben ga ik daar ook hulp bij zoeken , grenzen bewaken , betere dagverdeling etc.
Krijg overigens nu ook hulp van een ergotherapeut, die met mij mee kijkt hoe ik me dag het best kan indelen .
Alleen de grens ligt heel laag nu.
Zit echt in de beginfase zeg maar.
Concreet betekent het dat er hulptroepen ingeschakeld zijn ( maar goed die kunnen niet 24 uur 7 dagen per week alles overnemen ) dus het is soms nog steeds over grenzen heen vanwege de kids.
Maar er is hulp.
Voor de toekomst als er weer meer ruimte is dan ga ik uiteraard alles niet meer zo indelen.
Mag hopen dat ik mijn lesje nu echt wel geleerd heb. En niet alles is te wijten aan verkeerde planning en te weinig ontspanning helaas.
Heb ook fysiek heel veel pech gehad afgelopen half jaar wat ws het laatste zetje geweest is.
Maar goed als ik daar eenmaal ben ga ik daar ook hulp bij zoeken , grenzen bewaken , betere dagverdeling etc.
Krijg overigens nu ook hulp van een ergotherapeut, die met mij mee kijkt hoe ik me dag het best kan indelen .
donderdag 18 juli 2024 om 19:54
En de laag eronder vooral niet vergeten:
- Ik kan niet de hele wereld redden
- Ik kan niet het werk van iedereen doen
- Ik hoef niet mijn leven te leven zoals ánderen vinden dat ik moet leven
- Ik hoef niet alle problemen van anderen over te nemen en op te lossen
- Ik hoef niet overal een antwoord op te hebben
- Ik mag ook aan zelfzorg doen
- Nee is ook een antwoord
- Het hoeft niet vandaag af
- Ik mag ergens mee stoppen ook al is het niet af, maar heb ik er wel alles uitgehaald wat ik wilde
-
-
- Ik kan niet de hele wereld redden
- Ik kan niet het werk van iedereen doen
- Ik hoef niet mijn leven te leven zoals ánderen vinden dat ik moet leven
- Ik hoef niet alle problemen van anderen over te nemen en op te lossen
- Ik hoef niet overal een antwoord op te hebben
- Ik mag ook aan zelfzorg doen
- Nee is ook een antwoord
- Het hoeft niet vandaag af
- Ik mag ergens mee stoppen ook al is het niet af, maar heb ik er wel alles uitgehaald wat ik wilde
-
-
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 18 juli 2024 om 20:01
Even in de praktische zin: ik zou, in het kader van structurele oplossingen, je kinderen toch alvast inschrijven voor opvang.
Er zijn overal wachtlijsten van maanden / soms wel jaren. En je kan er zo weer vanaf, mocht je er toch geen behoefte aan hebben. Maar beter kan je maar gewoon op een wachtlijst staan en er nog vanaf zien dan over een half jaar spijt hebben dat je het niet hebt gedaan.
Ik hoop dat je inziet dat het echt een onzalig idee is om overdag voor je kinderen te zorgen en dan in de avonden en weekenden te werken, vooral als je een partner hebt die ‘bijspringt maar het niet in zijn aard heeft’.
Er zijn overal wachtlijsten van maanden / soms wel jaren. En je kan er zo weer vanaf, mocht je er toch geen behoefte aan hebben. Maar beter kan je maar gewoon op een wachtlijst staan en er nog vanaf zien dan over een half jaar spijt hebben dat je het niet hebt gedaan.
Ik hoop dat je inziet dat het echt een onzalig idee is om overdag voor je kinderen te zorgen en dan in de avonden en weekenden te werken, vooral als je een partner hebt die ‘bijspringt maar het niet in zijn aard heeft’.
donderdag 25 juli 2024 om 20:05
Hoi meiden,
Hoe gaat het met jullie?
Hier gaat het niet goed. Merk dat ik erg emotioneel ben. Mijn collega vroeg hoe het gaat en toen kwamen de tranen al. Ze heeft me naar huis gestuurd en mijn werk voor vandaag overgenomen.
Heb bijna de hele dag geslapen. De spanning in mijn lichaam is weer wat gezakt.
Helaas heeft mijn werkgever zelf vakantie dus kan mij niet formeel ziek melden.
Hoe gaat het met jullie?
Hier gaat het niet goed. Merk dat ik erg emotioneel ben. Mijn collega vroeg hoe het gaat en toen kwamen de tranen al. Ze heeft me naar huis gestuurd en mijn werk voor vandaag overgenomen.
Heb bijna de hele dag geslapen. De spanning in mijn lichaam is weer wat gezakt.
Helaas heeft mijn werkgever zelf vakantie dus kan mij niet formeel ziek melden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in