Chronisch Anti-depressiva slikken?

15-04-2020 11:50 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Momenteel gaat het nog steeds niet zo lekker, maar eigenlijk ben ik wel redelijk goed uitbehandeld bij de psychen en peuten. Toch blijf ik moeite hebben met functioneren, ik voel me eigenlijk dagelijks down, moe, lusteloos. Krijg weinig uit handen. Helaas kan ik nu nog niet bij de huisarts terecht voor een gesprek, omdat ze tot einde van de maand alleen open zijn voor covid.
Nu wilde ik er toch over sparren, wat nou als ik chronisch aan de ad ga? Aan de ene kant wil ik dat helemaal niet, maar aan de andere kant weet ik niet wat ik anders nog kan doen. Er staat nog 1 therapie te gebeuren, ACT(acceptance and commitment therapy). Verder ben ik helemaal door de medische molen gehaald.
Vorig jaar heb ik zelfs bij de endocrinoloog mn hormoonwaardes laten testen, om te kijken of ik wel genoeg stofjes in mn brein heb maar hier is alleen mn schildklier getest en die was normaal.

Maar enfin, wel of geen langdurige ad? Waarom wel, of waarom niet?
'Happiness is only real when shared'.
Alle reacties Link kopieren
nausicaa schreef:
15-04-2020 22:27
Natuurlijk! Ik zeg ook niet dat niemand moet afbouwen, met alle medicatie waar het mogelijk is om te minderen is het altijd een goed idee om dat te proberen. Alleen er zijn dus mensen waar dat ook na herhaalde pogingen gewoon geen goed idee blijkt (mij dus). En dan nog heb ik zó vaak gehoord ‘ja, je zult toch een keer moeten stoppen hè’.
Terwijl ik niet zie wat hier nou zo veel heftiger aan is dan aan andere medicijnen.

Maar van wie dan? Niet van professionals denk ik?

En ik vind iets wat inwerkt op je hersenen toch wel een stuk heftiger dan iets dat dat niet doet.
Alle reacties Link kopieren
S-Groot schreef:
15-04-2020 22:38
Maar van wie dan? Niet van professionals denk ik?

En ik vind iets wat inwerkt op je hersenen toch wel een stuk heftiger dan iets dat dat niet doet.
Soms. Er heeft wel eens een huisarts tussen gezeten die ineens bedacht dat we toch maar weer eens moesten proberen. Maar inderdaad vooral de publieke opinie is dat je ze ‘natuurlijk’ wel een keer moet stoppen.

Voor mij zijn je hersenen ook gewoon een orgaan, en is het corrigeren van iets dat daar mis gaat niet anders dan het corrigeren van hart, nieren of alvleesklier. Dus ik zie daar niet echt verschil in. Ik ben niet ineens een ander persoon geworden of zo, het zijn geen zombie drugs.
Ik rook en drink niet, en gebruik geen recreatieve drugs. Ik denk dat mijn hersenen een stuk minder beïnvloed worden dan die van de meeste andere mensen.

Maar nogmaals: natuurlijk is het een goed idee om het wel te proberen. Dat heb ik ook een aantal keer gedaan. En dat ging niet goed. Dus dat doen we niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Het stoppen heb ik altijd zelf bepaald. Wel uiteraard in overleg met arts. Ik had steeds terugkerende depressies of trauma die ik op dat moment gewoon niet genoeg kon opvangen, en daardoor medicatie erbij nam. Als de depressie of het trauma afnam, stopte ik met de ad. Dus ik heb het in die tijd puur ter ondersteuning gebruikt.
'Happiness is only real when shared'.
Ik mag geen medisch advies geven, maar zoals ik al zei: mijn man doet het na drie zware depressies goed op een onderhoudsdosis AD. Hij heeft er geen bijverschijnselen van. In die rottijd heeft hij veel therapie gevolgd, wat hem goed heeft gedaan, omdat hem toen duidelijk werd waar zijn depressies vandaan kwamen. Onze zoon kreeg ook een depressie, ook AD afgebouwd, nog een depressie, en nu slikt hij ook een onderhoudsdosis, waarmee hij een prima leven heeft.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven