Psyche
alle pijlers
Chronische hyperventilatie/paniek - hoe kom je eraf?
maandag 18 mei 2009 om 13:26
Hoi Tets,
Ik heb nu bijna 3 maanden last van chronisch hyperventileren en paniekaanvallen. Ik had hierover een topic geopend
paniekaanvallen
Daarin staan wat goede tips.
Bij mij is het voornamelijk hypochondrie. Ik heb dat mijn hele leven al, af en aan. Maar eerder kon ik het nog relativeren door het een en ander te laten controleren. Nu is helaas mijn bloeddruk te hoog en mijn cholesterol ook.....dat maakt voor mij relativeren bijna onmogelijk.
Woensdag begin ik met ceasartherapie, dat is een ademhalingstherapie. Volgende week begin ik met cognitieve therapie, waarin verschillende behandelsmethodes zullen worden toegepast.
Het is hel, je de hele dag doodsbang voelen.
Ik heb nu bijna 3 maanden last van chronisch hyperventileren en paniekaanvallen. Ik had hierover een topic geopend
paniekaanvallen
Daarin staan wat goede tips.
Bij mij is het voornamelijk hypochondrie. Ik heb dat mijn hele leven al, af en aan. Maar eerder kon ik het nog relativeren door het een en ander te laten controleren. Nu is helaas mijn bloeddruk te hoog en mijn cholesterol ook.....dat maakt voor mij relativeren bijna onmogelijk.
Woensdag begin ik met ceasartherapie, dat is een ademhalingstherapie. Volgende week begin ik met cognitieve therapie, waarin verschillende behandelsmethodes zullen worden toegepast.
Het is hel, je de hele dag doodsbang voelen.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
maandag 18 mei 2009 om 13:28
Ik heb er heel lang ;last van gehad en nu soms nog met spannende perioden. Mij heeft therapie me van de ergste paniek afgeholpen, maar het blijft een kwetsbaar punt. Soms is de reden niet directduidelijk, maar krijg ik toch ineens weer last.
Dit is eigenlijk altijd spanning. Op het moment dat je weet hoe je die spanning kunt loslaten, kan het beter gaan. Tenminste, dat is bij mij zo. Ik herken het en neem rust, ontspan, ga even in gesprek met mezelf en probeer de spanning te relativeren. Daarna gaat het snel beter. Één keer in de drie week masseren zorgt misschien niet voor genoeg chronische ontspanning Ik probeer vaak even een avond niets te doen, lekker een boekje te lezen of lekker in bad. Soms neem ik spontaan wat overuren op en pak ik wat rust als ik merk dat ik dat nodig heb.
Fysio heeft me geholpen mijn ademtechniek te verbeteren en dat kan ik daardoor snel toepassen, maar het ging pas echt over toen ik de knop in mijn hoofd om kon zetten.
Succes iig!
Dit is eigenlijk altijd spanning. Op het moment dat je weet hoe je die spanning kunt loslaten, kan het beter gaan. Tenminste, dat is bij mij zo. Ik herken het en neem rust, ontspan, ga even in gesprek met mezelf en probeer de spanning te relativeren. Daarna gaat het snel beter. Één keer in de drie week masseren zorgt misschien niet voor genoeg chronische ontspanning Ik probeer vaak even een avond niets te doen, lekker een boekje te lezen of lekker in bad. Soms neem ik spontaan wat overuren op en pak ik wat rust als ik merk dat ik dat nodig heb.
Fysio heeft me geholpen mijn ademtechniek te verbeteren en dat kan ik daardoor snel toepassen, maar het ging pas echt over toen ik de knop in mijn hoofd om kon zetten.
Succes iig!
maandag 18 mei 2009 om 14:11
Dat je er niet aan wil toegeven is nou juist de oorzaak van je klachten. Je zit in een vicieuze cirkel: je voelt iets, je wordt bang en denkt ' oh nee, hoe moet dat nou met mijn vakantie' en daardoor krijg je meer klachten etcetera.
Ik zet het er een beetje simpel neer, maar in feite is dat wel wat er gebeurt met hyperventilatie/paniekklachten.
Heb je nog tijd om voor je vakantie dit binnen een therapie te bespreken? Om ' even ' wat handvatten mee te krijgen die je kunnen steunen tijdens en voorafgaand aan je vakantie?
Je hoeft niets alleen op te lossen hoor, waarom zou je dat willen (is een stomme vraag, want ik ben/was net zo ) Hulp vragen kan nou juist steun bieden en daardoor ontspan je misschien wat meer.
Die persoon die je was is er nog wel, alleen door je angst lijkt het alsof je verandert bent. Je maakt je op voorhand al zo druk om dingen waar je je welbeschouwd niet druk over hóeft te maken dat je jezelf alleen maar 'opfokt'.
Het zou mooi zijn (voor jou) als dit voor je vakantie nog doorborken zou kunnen worden. Maar anders is het niet anders....dan ga je met je klachten op vakantie. Probeer dat te accepteren en je er juist aan toe te geven, dan gaat het juist beter.
Very, very hard, i know
Succes
Ik zet het er een beetje simpel neer, maar in feite is dat wel wat er gebeurt met hyperventilatie/paniekklachten.
Heb je nog tijd om voor je vakantie dit binnen een therapie te bespreken? Om ' even ' wat handvatten mee te krijgen die je kunnen steunen tijdens en voorafgaand aan je vakantie?
Je hoeft niets alleen op te lossen hoor, waarom zou je dat willen (is een stomme vraag, want ik ben/was net zo ) Hulp vragen kan nou juist steun bieden en daardoor ontspan je misschien wat meer.
Die persoon die je was is er nog wel, alleen door je angst lijkt het alsof je verandert bent. Je maakt je op voorhand al zo druk om dingen waar je je welbeschouwd niet druk over hóeft te maken dat je jezelf alleen maar 'opfokt'.
Het zou mooi zijn (voor jou) als dit voor je vakantie nog doorborken zou kunnen worden. Maar anders is het niet anders....dan ga je met je klachten op vakantie. Probeer dat te accepteren en je er juist aan toe te geven, dan gaat het juist beter.
Very, very hard, i know
Succes
maandag 18 mei 2009 om 14:45
Hi Landa0,
In antwoord op je vragen. Heb nog nooit medicatie geprobeerd behalve bach of alternatieve pilletjes. Wil liever niet aan de medicatie. Zit momenteel aan de penicilline voor een keelontsteking en daar heb ik al zoveel bijwerkingen van dat ik me er alleen maar slechter door voel.
Man en reisgenoten weten niet hoe ik tegen de vakantie opzie. Diverse redenen, probeer altijd mijn problemen zelf op te lossen en wil ze er liever niet mee lastig vallen. En met vlagen gaat het wel goed en dan heb ik wel zin in de vakantie. Moeite met nee zeggen heb ik inderdaad
In antwoord op je vragen. Heb nog nooit medicatie geprobeerd behalve bach of alternatieve pilletjes. Wil liever niet aan de medicatie. Zit momenteel aan de penicilline voor een keelontsteking en daar heb ik al zoveel bijwerkingen van dat ik me er alleen maar slechter door voel.
Man en reisgenoten weten niet hoe ik tegen de vakantie opzie. Diverse redenen, probeer altijd mijn problemen zelf op te lossen en wil ze er liever niet mee lastig vallen. En met vlagen gaat het wel goed en dan heb ik wel zin in de vakantie. Moeite met nee zeggen heb ik inderdaad
maandag 18 mei 2009 om 15:08
Tets,
Ik denk dat het toch beter is om met je man en reisgenoten te praten hierover. Daarmee schep je wat ruimte voor jezelf en gaat het juist daardoor waarschijnlijk beter.
Ik herken je gevoel dat je jezelf niet meer terugherkent. Ik heb dezelfde frustratie. Eigenlijk gaat alles goed, met mijn relatie, met mijn kinderen, enz. en dan toch zo angstig...pfff. Ook ik weiger oxazepam te slikken. Het idee dat ik dan de weinige controle die ik nog heb, ook moet opgeven, vind ik angstaanjagend.
Landa, het zo ook door mijn hoge bloeddruk kunnen komen.....maar die is mede door de stress zo hoog. (en mijn ongezonde levensstijl). Ik ben al gezonder gaan eten. Heb in het weekend 24 uur niet gerookt. Maar werd dag 2 weer zo bang dat ik toch weer ben gaan roken. Qua lichaamsbeweging hetzelfde verhaal. De laatste keer dat ik een stevige wandeling heb gemaakt, werd ik zo duizelig dat ik bijna onderuit ging....dat durf ik nu dus ook niet meer. En zo zet je jezelf helemaal klem.
Ik loop bij een cardioloog nu. Moest 6 weken wachten op de eerste afspraak en vervolgens 7 weken wachten op een CT scan voor de aders (die heb ik 17 juni pas).......dus het duurt heel lang voordat ik helderheid omtrent mijn gezondheid heb.....
Maar ongeacht of er iets aan de hand is of niet, moet ik toch leren er relaxter mee om te gaan.
Wel heb ik moederdag een hele goede dag gehad. Leuke activiteiten ondernomen met mijn kinderen, gewandeld en zelfs uit eten geweest. Nergens last van gehad.
Dat heb ik dan ook als tip: probeer toch leuke dingen te doen en te ervaren dat het goed kan gaan.
Een goede ademhalingsoefening: 2 tellen inademen, even vasthouden, 5 tellen uitademen (leg hand op je buik, om de adem via je buik te laten gaan)
Ik denk dat het toch beter is om met je man en reisgenoten te praten hierover. Daarmee schep je wat ruimte voor jezelf en gaat het juist daardoor waarschijnlijk beter.
Ik herken je gevoel dat je jezelf niet meer terugherkent. Ik heb dezelfde frustratie. Eigenlijk gaat alles goed, met mijn relatie, met mijn kinderen, enz. en dan toch zo angstig...pfff. Ook ik weiger oxazepam te slikken. Het idee dat ik dan de weinige controle die ik nog heb, ook moet opgeven, vind ik angstaanjagend.
Landa, het zo ook door mijn hoge bloeddruk kunnen komen.....maar die is mede door de stress zo hoog. (en mijn ongezonde levensstijl). Ik ben al gezonder gaan eten. Heb in het weekend 24 uur niet gerookt. Maar werd dag 2 weer zo bang dat ik toch weer ben gaan roken. Qua lichaamsbeweging hetzelfde verhaal. De laatste keer dat ik een stevige wandeling heb gemaakt, werd ik zo duizelig dat ik bijna onderuit ging....dat durf ik nu dus ook niet meer. En zo zet je jezelf helemaal klem.
Ik loop bij een cardioloog nu. Moest 6 weken wachten op de eerste afspraak en vervolgens 7 weken wachten op een CT scan voor de aders (die heb ik 17 juni pas).......dus het duurt heel lang voordat ik helderheid omtrent mijn gezondheid heb.....
Maar ongeacht of er iets aan de hand is of niet, moet ik toch leren er relaxter mee om te gaan.
Wel heb ik moederdag een hele goede dag gehad. Leuke activiteiten ondernomen met mijn kinderen, gewandeld en zelfs uit eten geweest. Nergens last van gehad.
Dat heb ik dan ook als tip: probeer toch leuke dingen te doen en te ervaren dat het goed kan gaan.
Een goede ademhalingsoefening: 2 tellen inademen, even vasthouden, 5 tellen uitademen (leg hand op je buik, om de adem via je buik te laten gaan)
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
maandag 18 mei 2009 om 15:21
Hi tets,
Wat vervelend dat je last hebt van paniek en hyperventilatie. Ik heb zit zelf al sinds mijn 14e en zit ondertussen al 13 jaar aan de antidepressieva. Ik heb ook veel therapie gehad, van psychologen tot ademhalingsoefeningen bij de fysio.
Bij mij lijkt het een aangeboren kwaal waarbij mijn serotonine niet goed wordt opgenomen, echter door een (licht) traumatische gebeurtenis is het tot uiting gekomen. Een groot deel van mijn (vrouwelijke) familieleden hebben dit en slikken antidepressiva.
Je geeft alleen aan dat je niet aan de medicatie wil. En voor ik verder ga het volgende: Medicatie is géén oplossing!
Medicatie is echter wel een steun in de rug in combinatie met therapie.
Bij mij zal deze paniekstoornis altijd (latent) aanwezig zijn. Ik ben en blijf een zenuwpees, voor de kleinste dingen ben ik nerveus, krijg ik hartkloppingen en ga ik hyperventileren.
En hoe vervelend het ook is, ik heb één ding geleerd: Laat je nooit, maar dan ook nooit leiden door je angst. Dit verpest alles in je leven.
Er is bij jou uitgesloten dat je verder lichamelijk iets mankeerd. De beste tip die ik je kan geven is het volgende:
Ga door met leven, en het mooi maken van je leven! Ik heb ook dingen gedaan die ik nooit verwacht had met deze 'aandoening' te kunnen of durven doen. Dat geeft zoveel kracht!
Laat je niet meeslepen in het negatieve door de lichamelijke ongemakken (hoe ontzettend moeilijk dat ook is). Sla het om in positieve dingen. Overwin jezelf, en wees trots!
Ik wens je heel erg veel sterkte!
Wat vervelend dat je last hebt van paniek en hyperventilatie. Ik heb zit zelf al sinds mijn 14e en zit ondertussen al 13 jaar aan de antidepressieva. Ik heb ook veel therapie gehad, van psychologen tot ademhalingsoefeningen bij de fysio.
Bij mij lijkt het een aangeboren kwaal waarbij mijn serotonine niet goed wordt opgenomen, echter door een (licht) traumatische gebeurtenis is het tot uiting gekomen. Een groot deel van mijn (vrouwelijke) familieleden hebben dit en slikken antidepressiva.
Je geeft alleen aan dat je niet aan de medicatie wil. En voor ik verder ga het volgende: Medicatie is géén oplossing!
Medicatie is echter wel een steun in de rug in combinatie met therapie.
Bij mij zal deze paniekstoornis altijd (latent) aanwezig zijn. Ik ben en blijf een zenuwpees, voor de kleinste dingen ben ik nerveus, krijg ik hartkloppingen en ga ik hyperventileren.
En hoe vervelend het ook is, ik heb één ding geleerd: Laat je nooit, maar dan ook nooit leiden door je angst. Dit verpest alles in je leven.
Er is bij jou uitgesloten dat je verder lichamelijk iets mankeerd. De beste tip die ik je kan geven is het volgende:
Ga door met leven, en het mooi maken van je leven! Ik heb ook dingen gedaan die ik nooit verwacht had met deze 'aandoening' te kunnen of durven doen. Dat geeft zoveel kracht!
Laat je niet meeslepen in het negatieve door de lichamelijke ongemakken (hoe ontzettend moeilijk dat ook is). Sla het om in positieve dingen. Overwin jezelf, en wees trots!
Ik wens je heel erg veel sterkte!
maandag 18 mei 2009 om 15:33
Olive01, dank voor je mooie stukje!!
Ik wil ook juist doorgaan met mijn leven alleen zijn de belemmeringen nu zo aanwezig en dat maakt het moeilijk.
Ik heb ook gewoon het gevoel dat ik goed adem maar soms lukt het gewoon niet om mijzelf rustig te krijgen omdat mijn hart vaak overslaat en dan heb ik urenlang een zenuwachtig gevoel waardoor ik weer last krijg van spierpijnen en hoofdpijn.
Was er maar een makkelijke oplossing voor. Ik ga in ieder geval die Qi-gong oefening eens proberen die op het topic van Lin67 staat en nog eens wat ademhalingsoefeningen. Ben ook nog eens ongesteld nu, en dat helpt ook niet
Ik wil ook juist doorgaan met mijn leven alleen zijn de belemmeringen nu zo aanwezig en dat maakt het moeilijk.
Ik heb ook gewoon het gevoel dat ik goed adem maar soms lukt het gewoon niet om mijzelf rustig te krijgen omdat mijn hart vaak overslaat en dan heb ik urenlang een zenuwachtig gevoel waardoor ik weer last krijg van spierpijnen en hoofdpijn.
Was er maar een makkelijke oplossing voor. Ik ga in ieder geval die Qi-gong oefening eens proberen die op het topic van Lin67 staat en nog eens wat ademhalingsoefeningen. Ben ook nog eens ongesteld nu, en dat helpt ook niet
maandag 18 mei 2009 om 15:42
Olive: mooi stukje inderdaad en helemaal eens.
Tets: praat er inderdaad over met je reisgenoten, schep ruimte voor jezelf. En een psych kan je echt goed helpen om dit ook in je dagelijks leven aan te leren. Een makkelijke oplossing is er helaas niet en je moet het op je eigen tempo doen, maar je hoeft het echt niet alleen te doen hoor. Daar schuilt volgens mij al een gedeelte van het 'probleem'. Maar ik ben geen psycholoog, dus daar bemoei ik me verder niet mee
Het heeft mij veel moeite gekost er vanaf te komen, maar ik ben zo blij dat het gelukt is. Dat ik alles weer ongedwongen kan doen en nergens meer bij na hoef te denken. Dat kan dus echt Tets! Ik weet oe benauwend het is meis, gun jezelf een beetje hulp hierbij. Dat is geen zwaktebod, maar juist een goede zet en een teken van kracht (klinkt enorm yoga, zo bedoel ik het niet ).
succes!
Tets: praat er inderdaad over met je reisgenoten, schep ruimte voor jezelf. En een psych kan je echt goed helpen om dit ook in je dagelijks leven aan te leren. Een makkelijke oplossing is er helaas niet en je moet het op je eigen tempo doen, maar je hoeft het echt niet alleen te doen hoor. Daar schuilt volgens mij al een gedeelte van het 'probleem'. Maar ik ben geen psycholoog, dus daar bemoei ik me verder niet mee
Het heeft mij veel moeite gekost er vanaf te komen, maar ik ben zo blij dat het gelukt is. Dat ik alles weer ongedwongen kan doen en nergens meer bij na hoef te denken. Dat kan dus echt Tets! Ik weet oe benauwend het is meis, gun jezelf een beetje hulp hierbij. Dat is geen zwaktebod, maar juist een goede zet en een teken van kracht (klinkt enorm yoga, zo bedoel ik het niet ).
succes!
maandag 18 mei 2009 om 15:52
Dank je Sophy. Denk dat het toch een goed idee is om er met mijn reisgenoten over te praten. Vooral mijn man dan
Ga maar eens aan een kopje thee, ben net even naar buiten gelopen en dan heb ik vervolgens zo'n snelle hartslag dat ik daar weer zenuwachtig van word.
Fijn om in ieder geval hier met (voormalig) lotgenoten over te mailen/loggen of hoe je dat noemt.
Ga maar eens aan een kopje thee, ben net even naar buiten gelopen en dan heb ik vervolgens zo'n snelle hartslag dat ik daar weer zenuwachtig van word.
Fijn om in ieder geval hier met (voormalig) lotgenoten over te mailen/loggen of hoe je dat noemt.
maandag 18 mei 2009 om 16:02
Hé tets!
Hou op schei uit over dat hart en die zenuwen
. Ik ken het, en heb er zo af en toe nog last van.
Ademhalingsoefeningen werken twee kanten op. Enerzijds leer je jezelf op een juiste manier, vanuit je bui, te ademen. Ten tweede zijn ademhalingsoefeningen heel meditatief (in de non-zweverige manier), en wordt je vanzelf rustig.
Naar een psych gaan is denk ik ook wel een goede stap voor je. Ik heb daar een soort gedragstherapie gehad. Door je gedachtes anders te formuleren kan je al een heel eind komen.
Niet: Ik wil dit en dit NIET (ik wil me niet zenuwachtig voelen)
Maar: Ik wil dat WEL! (ik wil me rustig voelen).
Wat betreft je reis: Bespreek het inderdaad. Door het (misschien alleen) met je man te delen, kan hij je helpen.
Ooit vond je vliegvakanties leuk... Bedenk goed waarom je ze leuk vond.
Hou op schei uit over dat hart en die zenuwen
. Ik ken het, en heb er zo af en toe nog last van. Ademhalingsoefeningen werken twee kanten op. Enerzijds leer je jezelf op een juiste manier, vanuit je bui, te ademen. Ten tweede zijn ademhalingsoefeningen heel meditatief (in de non-zweverige manier), en wordt je vanzelf rustig.
Naar een psych gaan is denk ik ook wel een goede stap voor je. Ik heb daar een soort gedragstherapie gehad. Door je gedachtes anders te formuleren kan je al een heel eind komen.
Niet: Ik wil dit en dit NIET (ik wil me niet zenuwachtig voelen)
Maar: Ik wil dat WEL! (ik wil me rustig voelen).
Wat betreft je reis: Bespreek het inderdaad. Door het (misschien alleen) met je man te delen, kan hij je helpen.
Ooit vond je vliegvakanties leuk... Bedenk goed waarom je ze leuk vond.
maandag 18 mei 2009 om 17:58
Gedragstherapie werkte bij mij ook heel goed. Daar leer je bijvoorbeeld om als je dan last van je hartslag krijgt, dit te relativeren.
Als ik nu een beetje benauwd wordt, of hartkloppingen krijg, dan zeg ik tegen mezelf dat het komt omdat ik me te druk maak en dat er 100% niets ernstigs aan de hand is. Dat ik helemaal gezond ben en dat er niets engs gebeurt. Ik neem even een pauze van wat ik aan het doen ben en herhaal steeds tegen mezelf dat er niets aan de hand is. Dat maakt me dan rustiger.
Maar je leert idd zoals Olive zegt, ook situaties anders te bekijken. Ok, het is 9 uur vliegen en dat kan vreselijk zijn. Maar het kan net zo goed prima gaan. En die kans op het laatste scenario is zelfs nog groter.
Zo kan je iedere situatie van een andere kant bekijken. Ik had destijds veel last van angsten rondom uitslagen van mijn vader die ernstig ziek was. Ik wist 100% zeker dat het fout zat. In zo'n therapie leer je dan te beseffen dat je het niet weet en dat het net zo goed wel goed kan zijn. En dat je er in ieder geval niets aan kan doen en het maar 'gewoon' moet afwachten. Dat heeft me echt, echt heel veel moeite gekost, maar nu kan ik het in vergelijkbare situaties heel erg goed. Je laat de angst niet de overhand krijgen, maar houdt controle over je gedachten.
Bespreek het in ieder geval met je man en waarom ook niet met je anere resigenoten? Ik heb me heel lang geschaamd, maar het geeft heel veel ruimte om het te bespreken. Zeg gewoon dat je last van hyperventilatie hebt en bijvoorbeeld hoe het voor jou prettig zou zijn hoe ze daarop reageren. Dan hoef je niet de hele tijd 'net alsof' te doen. Ik vond het het prettigst als mensen het gewoon negeerden, bijvoorbeeld.
Als ik nu een beetje benauwd wordt, of hartkloppingen krijg, dan zeg ik tegen mezelf dat het komt omdat ik me te druk maak en dat er 100% niets ernstigs aan de hand is. Dat ik helemaal gezond ben en dat er niets engs gebeurt. Ik neem even een pauze van wat ik aan het doen ben en herhaal steeds tegen mezelf dat er niets aan de hand is. Dat maakt me dan rustiger.
Maar je leert idd zoals Olive zegt, ook situaties anders te bekijken. Ok, het is 9 uur vliegen en dat kan vreselijk zijn. Maar het kan net zo goed prima gaan. En die kans op het laatste scenario is zelfs nog groter.
Zo kan je iedere situatie van een andere kant bekijken. Ik had destijds veel last van angsten rondom uitslagen van mijn vader die ernstig ziek was. Ik wist 100% zeker dat het fout zat. In zo'n therapie leer je dan te beseffen dat je het niet weet en dat het net zo goed wel goed kan zijn. En dat je er in ieder geval niets aan kan doen en het maar 'gewoon' moet afwachten. Dat heeft me echt, echt heel veel moeite gekost, maar nu kan ik het in vergelijkbare situaties heel erg goed. Je laat de angst niet de overhand krijgen, maar houdt controle over je gedachten.
Bespreek het in ieder geval met je man en waarom ook niet met je anere resigenoten? Ik heb me heel lang geschaamd, maar het geeft heel veel ruimte om het te bespreken. Zeg gewoon dat je last van hyperventilatie hebt en bijvoorbeeld hoe het voor jou prettig zou zijn hoe ze daarop reageren. Dan hoef je niet de hele tijd 'net alsof' te doen. Ik vond het het prettigst als mensen het gewoon negeerden, bijvoorbeeld.
maandag 18 mei 2009 om 22:28
Ik loop voor spanningsklachten bij een psychosomatisch fysiotherapeute. Die doet oefeningen met me waardoor mijn lichaam in een lome stand komt. Oefeningen die ik uiteraard thuis ook moet doen.
Misschien zou zoiets je kunnen helpen tijdens een paniekaanval? Je bent dan niet alleen met die onwillige ademhaling bezig, maar juist met de rest van je lichaam en daardoor komt je ademhaling ook tot rust.
Misschien zou zoiets je kunnen helpen tijdens een paniekaanval? Je bent dan niet alleen met die onwillige ademhaling bezig, maar juist met de rest van je lichaam en daardoor komt je ademhaling ook tot rust.
maandag 18 mei 2009 om 23:45
Hi Mamzelle,
Ik ga eens op zoek naar een psychosomatisch fysiotherapeute in de omgeving, baat het niet dan schaadt het niet.
Hele avond weer zenuwachtig gevoel gehad, niet echt een paniekaanval maar duurde superlang voordat het weer een beetje voorbij was. Echt enorm vermoeiend, ga nu dan ook maar eens proberen om te gaan slapen.
Fijne avond/nacht allemaal..
Ik ga eens op zoek naar een psychosomatisch fysiotherapeute in de omgeving, baat het niet dan schaadt het niet.
Hele avond weer zenuwachtig gevoel gehad, niet echt een paniekaanval maar duurde superlang voordat het weer een beetje voorbij was. Echt enorm vermoeiend, ga nu dan ook maar eens proberen om te gaan slapen.
Fijne avond/nacht allemaal..
dinsdag 19 mei 2009 om 18:06
Tets, ik hoop dat je een beetje hebt kunnen slapen vannacht. Hopelijk steunt het je te weten dat je hier niet alleen in staat.
Morgen mijn eerst ceasar therapie....ben benieuwd. Ook heb ik weer een afspraak met mijn huisarts gemaakt voor morgenochtend. Wil toch mijn bloeddruk laten meten (was weer te hoog in het ziekenhuis) en mijn cholesterol nog een keer laten prikken (ga niet 2 maanden wachten op uitslag van specialist..grrr).
Morgen mijn eerst ceasar therapie....ben benieuwd. Ook heb ik weer een afspraak met mijn huisarts gemaakt voor morgenochtend. Wil toch mijn bloeddruk laten meten (was weer te hoog in het ziekenhuis) en mijn cholesterol nog een keer laten prikken (ga niet 2 maanden wachten op uitslag van specialist..grrr).
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
woensdag 20 mei 2009 om 00:19
Hi Lin67,
Ben gisteren pas heel laat naar bed gegaan, kon absoluut niet in slaap komen. Nu ook nog niet moe maar aangezien ik toch om half 8 opsta gaat dat morgen waarschijnlijk wel komen. Gelukkig donderdag vrij!
Ik ben heel benieuwd hoe de ceasar therapie gaat morgen en je bezoekje bij de huisarts. Ik heb zelf een bloeddrukmeter maar als mijn hartslag of bloeddruk dan hoog is maak ik me alleen drukker dus dat schiet ook niet echt op!
Hoop dat het allemaal meevalt morgen, keep my fingers crossed, laat je het weten?
Ben gisteren pas heel laat naar bed gegaan, kon absoluut niet in slaap komen. Nu ook nog niet moe maar aangezien ik toch om half 8 opsta gaat dat morgen waarschijnlijk wel komen. Gelukkig donderdag vrij!
Ik ben heel benieuwd hoe de ceasar therapie gaat morgen en je bezoekje bij de huisarts. Ik heb zelf een bloeddrukmeter maar als mijn hartslag of bloeddruk dan hoog is maak ik me alleen drukker dus dat schiet ook niet echt op!
Hoop dat het allemaal meevalt morgen, keep my fingers crossed, laat je het weten?
donderdag 21 mei 2009 om 00:16
Hi Lin67,
Ben benieuwd hoe het met de ceasar therapie was afgelopen en je bezoekje bij de huisarts?
Ik heb een wat mindere dag gehad, hele dag zenuwachtig en een soort brok in mijn keel wat me nog zenuwachtiger maakt!
Ik denk dat ik vrijdag toch maar eens naar de huisarts ga.
Fijne vrije dag allemaal, Tets
Ben benieuwd hoe het met de ceasar therapie was afgelopen en je bezoekje bij de huisarts?
Ik heb een wat mindere dag gehad, hele dag zenuwachtig en een soort brok in mijn keel wat me nog zenuwachtiger maakt!
Ik denk dat ik vrijdag toch maar eens naar de huisarts ga.
Fijne vrije dag allemaal, Tets
donderdag 21 mei 2009 om 21:41
De huisarts heb ik niet gezien, spoedgeval tussendoor. Maar de assistent heeft ff mijn bloeddruk opgenomen en die was supergoed (127/79), dus weer ff opgelucht. Ook heb ik een formulier om mijn cholesterol weer te prikken, dat doe ik maandag of dinsdag.
Bij de ceasartherapie 2 trukjes geleerd. Omdat ik vooral bang word van inspanning (wat zo hard nodig is om een betere conditie te krijgen), moet ik niet meer op mijn inademing letten, alleen nog maar op mijn uitademing. Ik moet dan met getuite lippen (met klein gaatje erin) puffend uitademen. Een ander trukje is om met 1 neusgat dicht te ademen als ik weer te hoog en te snel adem.
Dat puffend uitademen helpt goed. Heb weer wat wandelingetjes erop zitten.
Ook heeft ze mij een foldertje over hyperventileren meegegeven. Daar staat een hele klachtenlijst in. Ik heb ze geloof ik allemaal wel zo'n beetje. Dat werkt wel ontnuchterend.
Een brok in de keel is ook zo'n typische klacht. Ik ervaar het meer als een schotje net onder mijn kin. Maar dat is hetzelfde.
Ook dingen zoals spierpijn en zo. Misselijk, onwerkelijk, hoofdpijn, enz.
Hoe is het nu met je? Hoop toch echt dat je wat hulp kunt vinden. Zo'n ceasar therapie is laagdrempelig en best wel effectief.
Bij de ceasartherapie 2 trukjes geleerd. Omdat ik vooral bang word van inspanning (wat zo hard nodig is om een betere conditie te krijgen), moet ik niet meer op mijn inademing letten, alleen nog maar op mijn uitademing. Ik moet dan met getuite lippen (met klein gaatje erin) puffend uitademen. Een ander trukje is om met 1 neusgat dicht te ademen als ik weer te hoog en te snel adem.
Dat puffend uitademen helpt goed. Heb weer wat wandelingetjes erop zitten.
Ook heeft ze mij een foldertje over hyperventileren meegegeven. Daar staat een hele klachtenlijst in. Ik heb ze geloof ik allemaal wel zo'n beetje. Dat werkt wel ontnuchterend.
Een brok in de keel is ook zo'n typische klacht. Ik ervaar het meer als een schotje net onder mijn kin. Maar dat is hetzelfde.
Ook dingen zoals spierpijn en zo. Misselijk, onwerkelijk, hoofdpijn, enz.
Hoe is het nu met je? Hoop toch echt dat je wat hulp kunt vinden. Zo'n ceasar therapie is laagdrempelig en best wel effectief.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
donderdag 21 mei 2009 om 22:42
Hi Lin67,
Fijn om van je te horen, maar even ingelogd om berichtje te schrijven.
Fijn dat je bloeddruk zo goed is! De ademhalingsoefeningen klinken goed maar ben je niet bang dat mensen naar je gaan kijken als je puffend of door 1 neusgat aan het ademen bent?
Op het moment dat ik zo'n aanval heb dan is het erg moeilijk om me op ademen te focussen, dan voel ik me juist slechter. Wat je zegt over het bang worden van inspanning heb ik precies hetzelfde terwijl sporten erg goed voor me zou zijn!!
Vandaag heb ik trouwens een vrij goede dag gehad dus hoop dat dat morgen weer zo is. Hoop dat je oefeningen je helpen om het wat leefbaarder te maken
Groetjes, Tets
Fijn om van je te horen, maar even ingelogd om berichtje te schrijven.
Fijn dat je bloeddruk zo goed is! De ademhalingsoefeningen klinken goed maar ben je niet bang dat mensen naar je gaan kijken als je puffend of door 1 neusgat aan het ademen bent?
Op het moment dat ik zo'n aanval heb dan is het erg moeilijk om me op ademen te focussen, dan voel ik me juist slechter. Wat je zegt over het bang worden van inspanning heb ik precies hetzelfde terwijl sporten erg goed voor me zou zijn!!
Vandaag heb ik trouwens een vrij goede dag gehad dus hoop dat dat morgen weer zo is. Hoop dat je oefeningen je helpen om het wat leefbaarder te maken
Groetjes, Tets
vrijdag 29 mei 2009 om 10:05
Hi Lin67,
Alles goed met je?
Ik ben inmiddels begonnen met Mensendieck maar mijn klachten zijn alleen maar ernstiger geworden de laatste dagen dus toch maar naar de huisarts want het lukt niet alleen.
Hij heeft me paraxotine voorgeschreven omdat hij denkt dat het aan de opname van seratonine in mijn hersenen ligt. Ik wilde absoluut niet aan de pilletjes maar zag nu eigenlijk geen uitweg dus er toch maar overstag en nu hopen dat dit helpt.
Hou je op de hoogte, Tets
Alles goed met je?
Ik ben inmiddels begonnen met Mensendieck maar mijn klachten zijn alleen maar ernstiger geworden de laatste dagen dus toch maar naar de huisarts want het lukt niet alleen.
Hij heeft me paraxotine voorgeschreven omdat hij denkt dat het aan de opname van seratonine in mijn hersenen ligt. Ik wilde absoluut niet aan de pilletjes maar zag nu eigenlijk geen uitweg dus er toch maar overstag en nu hopen dat dit helpt.
Hou je op de hoogte, Tets
anoniem_52999 wijzigde dit bericht op 29-05-2009 10:06
Reden: Oeps, echte naam
Reden: Oeps, echte naam
% gewijzigd
