Psyche
alle pijlers
Chronische suicidaliteit/depressie
vrijdag 9 februari 2024 om 10:28
In de kern vind ik het leven vaak niks aan. Er is dan ook een dysthyme stoornis vastgesteld, en chronische suicidaliteit. Ik heb ontzettend veel pogingen gedaan, en word niet eens meer beoordeeld door de crisisdienst als dat gebeurt. Iedereen heeft z'n handen van mij afgetrokken. Na zo'n poging voel ik me slecht en schuldig naar mijn omgeving toe en neemt het zelfverwijt enorm toe.
Ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet. Waar te beginnen. Ik ben verslaafd aan kalmerende tabletten die ik via internet bestel. Ik denk heel negatief over mezelf. Heel af en toe heb ik een uitschieter, dan denk ik dat ik de hele wereld aan kan. Maar daarna volgt altijd een heel diep, diep dal. Ik word er moedeloos van.
Nadat ik deze week in het ziekenhuis belandde na een overdosis, heb ik toch maar weer aan de bel getrokken bij de nieuwe huisarts. Nu moet ik zelf maar bedenken wat ik wil, maar is er eigenlijk wel iets aan te doen?
Ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet. Waar te beginnen. Ik ben verslaafd aan kalmerende tabletten die ik via internet bestel. Ik denk heel negatief over mezelf. Heel af en toe heb ik een uitschieter, dan denk ik dat ik de hele wereld aan kan. Maar daarna volgt altijd een heel diep, diep dal. Ik word er moedeloos van.
Nadat ik deze week in het ziekenhuis belandde na een overdosis, heb ik toch maar weer aan de bel getrokken bij de nieuwe huisarts. Nu moet ik zelf maar bedenken wat ik wil, maar is er eigenlijk wel iets aan te doen?
vrijdag 9 februari 2024 om 12:37
vrijdag 9 februari 2024 om 12:38
Hoezo is dat een kutopmerking?
Komt misschien hard over, maar zo wil je toch niet leven?
Er is niet voor niets een regel dat mensen met psychische klachten ook die keuze mogen maken.
En aangezien er meerdere zelfmoordpogingen zijn gedaan, lijkt het me voor TO iets om misschien in overweging te nemen als ze echt op het punt staat niet meer te willen.
Dit is geen kwaliteit van leven en ik geloof ook niet dat het beter gaat worden als ik eerlijk ben.
vrijdag 9 februari 2024 om 12:38
Zonder context niet helemaal als je de berichten van afgelopen tijd leest.Zeemeermin84 schreef: ↑09-02-2024 12:37Doe even normaal zeg. Dit is toch niet iets wat je in één zin, zonder context, zegt op een online forum waar je iemand helemaal niet kent.
Ik bedoel het niet raar. Maar moet je dan in deze staat blijven leven?
vrijdag 9 februari 2024 om 12:41
vrijdag 9 februari 2024 om 12:44
Ik heb het over dat JIJ geen context geeft bij je nogal onomkeerbare suggestie. Gewoon één zin. Bam! Enter!
Moeilijke onderwerpen mogen zeker besproken worden wat mij betreft. Maar daarbij is het wel belangrijk dat dit zorgvuldig gebeurt.
vrijdag 9 februari 2024 om 13:01
Het staat er zo hard, in 1 zin. Dus wat zeemeermin ook zegt. Kan mij voorstellen dat die opmerking keihard binnenkomt.
raak444 wijzigde dit bericht op 09-02-2024 13:15
Reden: Quote deels weggehaald
Reden: Quote deels weggehaald
48.62% gewijzigd
I’m coming up on infra-red
vrijdag 9 februari 2024 om 13:08
Dat kan zo zijn, maar ze is hier wel en dat mag gewoon. In de tijd dat ik me zo voelde had ik ook weinig tot geen mensen bij wie ik terecht kon, omdat het nou eenmaal heel moeilijk is om contacten te onderhouden als je je zo voel. Misschien is dat bij haar ook zo.
Geen aanname, je laat met deze reactie weer overduidelijk zien dat je geen idee hebt hoe het voelt om een dysthyme stoornis te hebben.
En daarbij: ook al opent iemand 100 topics en volgt iemand geen enkel advies op, dat mag gewoon. Dan open je het topic gewoon niet, reageer je niet of sluit je het weer. Newsflash: mensen hoeven hier niet weg te blijven omdat jij dat wil.
En hier laat ik het bij, want dit verpest het topic, en dat is zeker niet mijn bedoeling.
vrijdag 9 februari 2024 om 13:13
Vetgedrukte weet je natuurlijk helemaal niet, het is een onzinnige uitspraak obv berichtjes op internet van iemand die je helemaal niet kent. En daarbij een hele gevaarlijke uitspraak. Ik ben er wel uitgekomen, bij mij is het wel beter geworden, dus het kan wel degelijk! Ik ben erg blij dat ik er nog ben en gelukkig heeft nooit iemand tegen mij gezegd wat jij nu zegt.
vrijdag 9 februari 2024 om 13:42
"Tips voor de omgeving
Probeer de depressie niet ‘weg te praten’ of iemand die depressief is op te vrolijken. Dat werkt juist averechts.
Geef geen adviezen en tips. Begrip, sympathie en een luisterend oor zijn het belangrijkst"
Mijn zoon had dit topic kunnen openen. Niet verslaafd, wel depressie, autisme, vermijdende gedragsstoornis, eenzaam en suïcidaal.
Heeft een baan waardoor hij toch in het ritme blijft en krijgt 3x per week woonondersteuning .
Ik weet niet hoe ik hier mee moet omgaan. Begrip, sympathie en een luisterend oor, dat betekent dus in veel gevallen mee praten want begrip hebben en er niet tegen in gaan.
Maar wat zeg je dan tegen iemand die zegt het leven is kut en ik zou er morgen of vandaag liever een eind aan maken maar daar ben ik te laf voor. Alles is negatief.
Hij sluit mij van veel dingen buiten om mij niet nog meer te belasten, vindt zichzelf te veel en niets waard. Ik vind het zo erg te lezen dat mensen zo moeten lijden. Mijn moeder is ook depressief, al haar hele leven. Als kind zijnde had ik daar al veel moeite mee en bij haar is het nooit over gegaan. Ligt haar leven lang al meer op bed dan dat ze eruit is.
Een depressie is niet even een knop omzetten en sommigen lukt het misschien maar die valkuil van depressie blijft altijd.
Iemand tips?
Probeer de depressie niet ‘weg te praten’ of iemand die depressief is op te vrolijken. Dat werkt juist averechts.
Geef geen adviezen en tips. Begrip, sympathie en een luisterend oor zijn het belangrijkst"
Mijn zoon had dit topic kunnen openen. Niet verslaafd, wel depressie, autisme, vermijdende gedragsstoornis, eenzaam en suïcidaal.
Heeft een baan waardoor hij toch in het ritme blijft en krijgt 3x per week woonondersteuning .
Ik weet niet hoe ik hier mee moet omgaan. Begrip, sympathie en een luisterend oor, dat betekent dus in veel gevallen mee praten want begrip hebben en er niet tegen in gaan.
Maar wat zeg je dan tegen iemand die zegt het leven is kut en ik zou er morgen of vandaag liever een eind aan maken maar daar ben ik te laf voor. Alles is negatief.
Hij sluit mij van veel dingen buiten om mij niet nog meer te belasten, vindt zichzelf te veel en niets waard. Ik vind het zo erg te lezen dat mensen zo moeten lijden. Mijn moeder is ook depressief, al haar hele leven. Als kind zijnde had ik daar al veel moeite mee en bij haar is het nooit over gegaan. Ligt haar leven lang al meer op bed dan dat ze eruit is.
Een depressie is niet even een knop omzetten en sommigen lukt het misschien maar die valkuil van depressie blijft altijd.
Iemand tips?
vrijdag 9 februari 2024 om 13:52
Assiral schreef: ↑09-02-2024 12:38Hoezo is dat een kutopmerking?
Komt misschien hard over, maar zo wil je toch niet leven?
Er is niet voor niets een regel dat mensen met psychische klachten ook die keuze mogen maken.
En aangezien er meerdere zelfmoordpogingen zijn gedaan, lijkt het me voor TO iets om misschien in overweging te nemen als ze echt op het punt staat niet meer te willen.
Dit is geen kwaliteit van leven en ik geloof ook niet dat het beter gaat worden als ik eerlijk ben.
Of to daar waarschijnlijk al niet over heeft nagedacht.
vrijdag 9 februari 2024 om 13:55
Rondstruiner1 schreef: ↑09-02-2024 13:13Vetgedrukte weet je natuurlijk helemaal niet, het is een onzinnige uitspraak obv berichtjes op internet van iemand die je helemaal niet kent. En daarbij een hele gevaarlijke uitspraak. Ik ben er wel uitgekomen, bij mij is het wel beter geworden, dus het kan wel degelijk! Ik ben erg blij dat ik er nog ben en gelukkig heeft nooit iemand tegen mij gezegd wat jij nu zegt.
Wil je hier iets meer over vertellen, hoewel ik denk dat mijn zoon er ook nooit meer uitkomt.
vrijdag 9 februari 2024 om 13:55
Precies. Aanname.Rondstruiner1 schreef: ↑09-02-2024 13:08Dat kan zo zijn, maar ze is hier wel en dat mag gewoon. In de tijd dat ik me zo voelde had ik ook weinig tot geen mensen bij wie ik terecht kon, omdat het nou eenmaal heel moeilijk is om contacten te onderhouden als je je zo voel. Misschien is dat bij haar ook zo.
Geen aanname, je laat met deze reactie weer overduidelijk zien dat je geen idee hebt hoe het voelt om een dysthyme stoornis te hebben.
En daarbij: ook al opent iemand 100 topics en volgt iemand geen enkel advies op, dat mag gewoon. Dan open je het topic gewoon niet, reageer je niet of sluit je het weer. Newsflash: mensen hoeven hier niet weg te blijven omdat jij dat wil.
En hier laat ik het bij, want dit verpest het topic, en dat is zeker niet mijn bedoeling.
Ze hoeft niet weg te blijven, maar hou het bij 1 topic. Lekker duidelijk voor iedereen en niet voortdurend een herhaling van zetten.
Bovendien is er wel wat meer aan de hand met TO en dit soort topics openen doen daar geen goed aan.
vrijdag 9 februari 2024 om 14:01
Ik denk dat je al je verwachtingen, dromen en wensen met betrekking tot je zoon moet gaan loslaten. Alles wat je hem ooit toe hebt gewenst, gaat hij waarschijnlijk niet waar kunnen maken.
Leer leven met deze lijn als zijn basislijn. Dit is wie hij is. Dit is de basis. En soms zit hij er een beetje boven en heb je een leuk moment, leuke middag, leuke dag met hem. En soms zit hij onder de lijn. Dan is het alleen maar meepraten, vasthouden, knuffelen en troosten. Tot hij weer op de basislijn zit en misschien er weer even boven.
Ik denk dat als je niet meer kijkt naar wat had kunnen zijn, maar hem ziet voor wie hij is, je al een heel stuk rust gaat ervaren in je omgang met je zoon.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 9 februari 2024 om 14:08
Doreia* schreef: ↑09-02-2024 14:01Ik denk dat je al je verwachtingen, dromen en wensen met betrekking tot je zoon moet gaan loslaten. Alles wat je hem ooit toe hebt gewenst, gaat hij waarschijnlijk niet waar kunnen maken.
Leer leven met deze lijn als zijn basislijn. Dit is wie hij is. Dit is de basis. En soms zit hij er een beetje boven en heb je een leuk moment, leuke middag, leuke dag met hem. En soms zit hij onder de lijn. Dan is het alleen maar meepraten, vasthouden, knuffelen en troosten. Tot hij weer op de basislijn zit en misschien er weer even boven.
Ik denk dat als je niet meer kijkt naar wat had kunnen zijn, maar hem ziet voor wie hij is, je al een heel stuk rust gaat ervaren in je omgang met je zoon.
Die gedachten heb ik lang geleden al los gelaten.
Hij zal nooit gelukkig worden en tot die basislijn is hij al jaren niet meer geweest. Was dat maar zo. Boven de basislijn zal hij nooit komen.
Ik spreek hem soms maanden niet omdat hij dat niet wil (nutteloos) en dan laat ik het ook maar los. Maar ik leef dagelijks met de angst dat hij toch die vreselijke beslissing gaat nemen.
Ik weet ook nooit een gesprek op gang te krijgen of te brengen. Ik heb al jaren geen enthousiasme of zelfs maar een glimlach op zijn gezicht gezien.
vrijdag 9 februari 2024 om 14:09
Dan moet je ook niet piepen over de respons die TO krijgt als TO deze ongeschikte omgeving blijft opzoeken.Rondstruiner1 schreef: ↑09-02-2024 13:08Dat kan zo zijn, maar ze is hier wel en dat mag gewoon. In de tijd dat ik me zo voelde had ik ook weinig tot geen mensen bij wie ik terecht kon, omdat het nou eenmaal heel moeilijk is om contacten te onderhouden als je je zo voel. Misschien is dat bij haar ook zo.
lorrelies wijzigde dit bericht op 09-02-2024 14:11
0.88% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
vrijdag 9 februari 2024 om 14:09
Ik heb geen tips maar wil je wel eenJules schreef: ↑09-02-2024 14:08Die gedachten heb ik lang geleden al los gelaten.
Hij zal nooit gelukkig worden en tot die basislijn is hij al jaren niet meer geweest. Was dat maar zo. Boven de basislijn zal hij nooit komen.
Ik spreek hem soms maanden niet omdat hij dat niet wil (nutteloos) en dan laat ik het ook maar los. Maar ik leef dagelijks met de angst dat hij toch die vreselijke beslissing gaat nemen.
Ik weet ook nooit een gesprek op gang te krijgen of te brengen. Ik heb al jaren geen enthousiasme of zelfs maar een glimlach op zijn gezicht gezien.
geven.
I’m coming up on infra-red
vrijdag 9 februari 2024 om 14:12
Dat heeft hij al doorlopen. Hij heeft al vanaf zijn 8e hulpverl..
In de pubertijd is hij al gediagnosticeerd met autisme en depressie, vermijdende gedragsstoornis etc
Ik denk en geloof ook niet dat hij hier nog uit gaat komen hoewel ik altijd hoop blijf houden vandaar mijn vraag aan de andere forummer.
Anders tips hoe ik hiermee moet om gaan.
Luisteren, begrip tonen dat probeer en doe ik ook maar het is zo moeilijk.
vrijdag 9 februari 2024 om 14:14
Psycho educatie voor jou is wat er bedoeld werdJules schreef: ↑09-02-2024 14:12Dat heeft hij al doorlopen. Hij heeft al vanaf zijn 8e hulpverl..
In de pubertijd is hij al gediagnosticeerd met autisme en depressie, vermijdende gedragsstoornis etc
Ik denk en geloof ook niet dat hij hier nog uit gaat komen hoewel ik altijd hoop blijf houden vandaar mijn vraag aan de andere forummer.
Anders tips hoe ik hiermee moet om gaan.
Luisteren, begrip tonen dat probeer en doe ik ook maar het is zo moeilijk.
Maar wellicht is een psycholoog voor jezelf een nog beter idee, mocht je die nog niet hebben. Iemand die je kan helpen omgaan met de situatie van je zoon
vrijdag 9 februari 2024 om 14:17
Voor jou. Dan leer je precies hoe je hier mee om moet gaan.Jules schreef: ↑09-02-2024 14:12Dat heeft hij al doorlopen. Hij heeft al vanaf zijn 8e hulpverl..
In de pubertijd is hij al gediagnosticeerd met autisme en depressie, vermijdende gedragsstoornis etc
Ik denk en geloof ook niet dat hij hier nog uit gaat komen hoewel ik altijd hoop blijf houden vandaar mijn vraag aan de andere forummer.
Anders tips hoe ik hiermee moet om gaan.
Luisteren, begrip tonen dat probeer en doe ik ook maar het is zo moeilijk.
vrijdag 9 februari 2024 om 14:19
Ik gun je hulp voor jezelf. Om uit je hoofd te komen en te mogen stoppen met piekeren en bang zijn. En meer in je lijf te zijn, waarbij je als je bij hem bent, geen noodzaak voelt dat je hoofd moet spreken, maar dat je met je energie mag spreken. Beetje zweverig, maar dat je in verbinding komt met je zoon, gewoon door samen in een ruimte te kunnen zijn. En dat dat dan goed is zoals het is.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 9 februari 2024 om 14:22
Ik heb in het verleden samen met hem dit soort hulpverl bezocht. En aan het einde van de rit bleef altijd de vraag en nu. Vorig jaar nog gesprekken gehad met een psycholoog.
Er is natuurlijk helemaal geen oplossing voor problemen die zo groot zijn als deze.
Ik hoop altijd dat er ervaringsdeskundigen zijn die mij kunnen vertellen wat ik voor hem kan doen.
Wat verwacht iemand met een depressie. Het enige dat ik weet is dat hij vooral met rust gelaten wil worden. Moe, overprikkeld en alles is negatief, donker en zwart.
Herken ik ook van mijn moeder. Ik ben een Kopp kind en later een zoon met veel van dezelfde kenmerken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
