
Constante budgetconfrontatie
zaterdag 10 december 2016 om 21:28
Hi allemaal,
Ik heb echt een kei lieve vriend. Ik ben echt enorm blij met hem, maar...
Ik ben een gezelschapsmens, ik wil overal bij zijn, overal aan meedoen, sociaal zijn, dingen meemaken en ik haat het dus om stil te zitten. Ik wordt daar down van. Ronduit depressief. Ik ben géén huismus.
Sinds dat hij in mijn leven is, iemand die meer te besteden heeft, vrienden heeft die nog weinig thuisverplichtingen hebben en liever dingen doen die altijd (veel) geld kosten (zijn meer van het uitgaan, casino-avond etc dan bijv gezellig bij iemand thuis een etentje), is het voor mij des te meer confronterend dat ik dat budget niet altijd heb en dus gedwongen thuis op de bank moet plaatsnemen. Ik ben hartstikke blij voor hem en ik gun hem dat ook allemaal. Hij werkt er hard voor. Maar ik wordt er down van. Ik word niet gelukkig van die constante confrontatie. En ik weet gewoon niet zo goed wat ik daarmee aan moet...
Ik wil niet die verbitterde vriendin zijn of worden. Ik ga niet die vriendin worden die haar vriend thuis houd omdat zij iets niet kan doen door een kleiner budget. En ik wil en ga ook niet van hem verwachten dat hij dan maar alles gaat betalen zodat ik toch mee kan. Nee.
Maar ik word dus zelf ook niet gelukkig van het feit dat hij wel altijd budget heeft voor leuke dingen en vrienden heeft die dat ook hebben. En ik noodgedwongen vaak thuiszit omdat ik of geen budget heb of geen van mijn vrienden tijd heeft voor iets leuks. En dat komt vaak voor daar mijn vriendengroep al een stuk verder is in hun leven dan zijn vriendengroep. Velen zijn getrouwd, hebben kinderen. Wellicht herkennen meerdere mensen zich in zo'n vriendengroep als jij de enige bent die nog niet aan het maatschappelijk gevormd plaatje voldoet .
De situatie gaat niet veranderen. Ik moet dus mijn mindset mbt dit probleem/gevoel aanpassen. Maar ik heb geen idee hoe?
Ik heb echt een kei lieve vriend. Ik ben echt enorm blij met hem, maar...
Ik ben een gezelschapsmens, ik wil overal bij zijn, overal aan meedoen, sociaal zijn, dingen meemaken en ik haat het dus om stil te zitten. Ik wordt daar down van. Ronduit depressief. Ik ben géén huismus.
Sinds dat hij in mijn leven is, iemand die meer te besteden heeft, vrienden heeft die nog weinig thuisverplichtingen hebben en liever dingen doen die altijd (veel) geld kosten (zijn meer van het uitgaan, casino-avond etc dan bijv gezellig bij iemand thuis een etentje), is het voor mij des te meer confronterend dat ik dat budget niet altijd heb en dus gedwongen thuis op de bank moet plaatsnemen. Ik ben hartstikke blij voor hem en ik gun hem dat ook allemaal. Hij werkt er hard voor. Maar ik wordt er down van. Ik word niet gelukkig van die constante confrontatie. En ik weet gewoon niet zo goed wat ik daarmee aan moet...
Ik wil niet die verbitterde vriendin zijn of worden. Ik ga niet die vriendin worden die haar vriend thuis houd omdat zij iets niet kan doen door een kleiner budget. En ik wil en ga ook niet van hem verwachten dat hij dan maar alles gaat betalen zodat ik toch mee kan. Nee.
Maar ik word dus zelf ook niet gelukkig van het feit dat hij wel altijd budget heeft voor leuke dingen en vrienden heeft die dat ook hebben. En ik noodgedwongen vaak thuiszit omdat ik of geen budget heb of geen van mijn vrienden tijd heeft voor iets leuks. En dat komt vaak voor daar mijn vriendengroep al een stuk verder is in hun leven dan zijn vriendengroep. Velen zijn getrouwd, hebben kinderen. Wellicht herkennen meerdere mensen zich in zo'n vriendengroep als jij de enige bent die nog niet aan het maatschappelijk gevormd plaatje voldoet .
De situatie gaat niet veranderen. Ik moet dus mijn mindset mbt dit probleem/gevoel aanpassen. Maar ik heb geen idee hoe?
maandag 12 december 2016 om 12:09
quote:Geheim123-4 schreef op 10 december 2016 @ 21:34:
Vraagt hij nooit of jij mee mag en hij dan trakteert? Hoeft niet elke keer maar af en toe mag hij dat toch wel eens voorstellen? Hij is toch -denk ik- op de hoogte van jouw budget.Dat doet hij zeker ook weleens, maar ik voel me daar ook vaak ongemakkelijk bij. Ik kan niet van hem verwachten dat hij zijn zuurverdiende geld maar constant bijlegt om mij mee te kunnen nemen...
Vraagt hij nooit of jij mee mag en hij dan trakteert? Hoeft niet elke keer maar af en toe mag hij dat toch wel eens voorstellen? Hij is toch -denk ik- op de hoogte van jouw budget.Dat doet hij zeker ook weleens, maar ik voel me daar ook vaak ongemakkelijk bij. Ik kan niet van hem verwachten dat hij zijn zuurverdiende geld maar constant bijlegt om mij mee te kunnen nemen...
maandag 12 december 2016 om 12:11
quote:nerdopviva schreef op 10 december 2016 @ 21:34:
Ten eerste: laat dat maatschappelijk gevormd plaatje los.
Ten tweede: waarom moet jij mee naar zijn vrienden? Dat dat een keer gebeurt, kan ik me voorstellen, maar het zijn toch zijn vrienden? Als hij iets met zijn vrienden doet, kan jij afspreken met jouw vrienden/vriendinnen. En als die niet kunnen, zoek je vrienden die wel kunnen.
Lees; ik voldoe ook juist niet aan dat maatschappelijk gevormd plaatje.
Mijn vrienden daarentegen wel. Huisje, boompje, beestje... velen hebben al kinderen, dus als we al iets ondernemen moet dat 3 maanden vooraf gepland worden. Terwijl hij vrienden heeft die (nog) geen thuisverplichtingen hebben.
Ten eerste: laat dat maatschappelijk gevormd plaatje los.
Ten tweede: waarom moet jij mee naar zijn vrienden? Dat dat een keer gebeurt, kan ik me voorstellen, maar het zijn toch zijn vrienden? Als hij iets met zijn vrienden doet, kan jij afspreken met jouw vrienden/vriendinnen. En als die niet kunnen, zoek je vrienden die wel kunnen.
Lees; ik voldoe ook juist niet aan dat maatschappelijk gevormd plaatje.
Mijn vrienden daarentegen wel. Huisje, boompje, beestje... velen hebben al kinderen, dus als we al iets ondernemen moet dat 3 maanden vooraf gepland worden. Terwijl hij vrienden heeft die (nog) geen thuisverplichtingen hebben.
maandag 12 december 2016 om 12:14
Meid je denkt te veel in problemen terwijl de oplossing heel simpel is. Het is tijd om van die bank af te komen en om nieuwe contacten op te doen. Er zijn zat dingen die je kunt doen met een klein budget. Ga bijvoorbeeld op een sport of ga vrijwilligerswerk doen, dan ben je bezig en ontmoet je gelijk nieuwe mensen.
maandag 12 december 2016 om 12:14
quote:Doreia schreef op 10 december 2016 @ 21:44:
Praat er met hem over. Maar bedenk ook dat bijvoorbeeld een avond casino ook gewoon zonder geld kan. Kijk je mee met anderen. Of je neemt 10 euro mee om wat mee te spelen. En als er een kroegavond is, dat je van tevoren met je vriend afspreekt dat hij je helpt als er geld in de pot moet bijvoorbeeld.
Maar volgens mij zit het er meer in dat jij niet thuis kan zijn, maar dat ergens naartoe gaan betekent dat je geld en vrienden nodig hebt daarvoor en je daar afhankelijk van bent. Ik zou de oplossing dan ook daarin gaan zoeken.
Het is meer dat we met mijn vrienden veel meer thuis kunnen ondernemen en dus veel goedkoper een leuk avondje kunnen hebben. Maar (!) mijn vrienden zitten vooral vast aan kinderen en er moet dus altijd oppas geregeld worden, een logeerdares etc etc. Als we met mijn vrienden iets ondernemen is dat vaak ver vooraf al gepland en minder regelmatig door de thuisverplichtingen.
Zijn vrienden daarentegen willen als ze iets gaan ondernemen graag de deur uit en dat betreft vaak stappen of casino. Daar hoef je niet aan te komen zetten met een kaasplankje en een glaasje wijn...
Praat er met hem over. Maar bedenk ook dat bijvoorbeeld een avond casino ook gewoon zonder geld kan. Kijk je mee met anderen. Of je neemt 10 euro mee om wat mee te spelen. En als er een kroegavond is, dat je van tevoren met je vriend afspreekt dat hij je helpt als er geld in de pot moet bijvoorbeeld.
Maar volgens mij zit het er meer in dat jij niet thuis kan zijn, maar dat ergens naartoe gaan betekent dat je geld en vrienden nodig hebt daarvoor en je daar afhankelijk van bent. Ik zou de oplossing dan ook daarin gaan zoeken.
Het is meer dat we met mijn vrienden veel meer thuis kunnen ondernemen en dus veel goedkoper een leuk avondje kunnen hebben. Maar (!) mijn vrienden zitten vooral vast aan kinderen en er moet dus altijd oppas geregeld worden, een logeerdares etc etc. Als we met mijn vrienden iets ondernemen is dat vaak ver vooraf al gepland en minder regelmatig door de thuisverplichtingen.
Zijn vrienden daarentegen willen als ze iets gaan ondernemen graag de deur uit en dat betreft vaak stappen of casino. Daar hoef je niet aan te komen zetten met een kaasplankje en een glaasje wijn...

maandag 12 december 2016 om 12:15
quote:naatb schreef op 12 december 2016 @ 12:09:
[...]
Dat doet hij zeker ook weleens, maar ik voel me daar ook vaak ongemakkelijk bij. Ik kan niet van hem verwachten dat hij zijn zuurverdiende geld maar constant bijlegt om mij mee te kunnen nemen...Maar als hij het nou leuker en gezelliger vindt dat jij erbij bent, dan mag hij daar wel zijn geld aan uitgeven als hij wil toch?
[...]
Dat doet hij zeker ook weleens, maar ik voel me daar ook vaak ongemakkelijk bij. Ik kan niet van hem verwachten dat hij zijn zuurverdiende geld maar constant bijlegt om mij mee te kunnen nemen...Maar als hij het nou leuker en gezelliger vindt dat jij erbij bent, dan mag hij daar wel zijn geld aan uitgeven als hij wil toch?

maandag 12 december 2016 om 12:20
maandag 12 december 2016 om 14:08
Wat feiten ter verduidelijking:
- vriend en ik zijn 1 jaar samen, hij heeft zijn flatje kunnen verkopen en woont sinds september jl. bij mij in.
- heb een fulltime baan als art director bij een reclamebureau, dus verdien echt niet heel slecht. Heb het hier ook super naar mijn zin, zit volledig op mijn plek, dus ben ook niet van plan iets anders te zoeken om meer geld eruit te kunnen persen.
- in het afgelopen jaar hebben 9 (!) van mijn vrienden kinderen gekregen (en er zijn er momenteel nog 3 op komst), die ontwikkeling is dus ook vrij nieuw.
- mijn vrienden zijn sowieso nooit heel ondernemend geweest. Zij zijn meer van het type 'gezellig eten en een wijntje op de bank met kaasplank'. niks mis mee.
- ik ben daarentegen wel wat ondernemender, ontdek graag nieuwe dingen, ga erop uit, reis graag. Ben ook niet van het settelende type zoals mijn vrienden. Heb het nooit echt als echt storend ervaren, omdat ik niet anders gewend was.
- ik ben ook een persoon die overal bij wil zijn, alles wil meemaken etc. en mijn vriend is net zo.
- dat het niet kan (of dat nu vanwege budget of vanwege vrienden zijn die niet meer zo spontaan de deur uit kunnen) vond ik niet echt erg, maar nu ik een relatie hebt met iemand die dit wel kan en doet, word ik daar wel extra mee geconfronteerd. en dat vind ik moeilijk
- ik wil me niet financieel afhankelijk van hem maken. Dat hij bijv. meer rekeningen gaat betalen, zodat ik maandelijks meer overhoud.
- hij moet zeker ook zijn vrijheid behouden dingen met zijn vrienden te doen (die mannen hebben ook wel echt een mannencultuur), maar ik ben wel van mening dat we wel vaker sámen dingen kunnen ondernemen. Met z'n tweeën doen we wel regelmatig, maar samen icm vrienden vrij weinig...daar zit wel een verbeterpuntje.
- vriend en ik zijn 1 jaar samen, hij heeft zijn flatje kunnen verkopen en woont sinds september jl. bij mij in.
- heb een fulltime baan als art director bij een reclamebureau, dus verdien echt niet heel slecht. Heb het hier ook super naar mijn zin, zit volledig op mijn plek, dus ben ook niet van plan iets anders te zoeken om meer geld eruit te kunnen persen.
- in het afgelopen jaar hebben 9 (!) van mijn vrienden kinderen gekregen (en er zijn er momenteel nog 3 op komst), die ontwikkeling is dus ook vrij nieuw.
- mijn vrienden zijn sowieso nooit heel ondernemend geweest. Zij zijn meer van het type 'gezellig eten en een wijntje op de bank met kaasplank'. niks mis mee.
- ik ben daarentegen wel wat ondernemender, ontdek graag nieuwe dingen, ga erop uit, reis graag. Ben ook niet van het settelende type zoals mijn vrienden. Heb het nooit echt als echt storend ervaren, omdat ik niet anders gewend was.
- ik ben ook een persoon die overal bij wil zijn, alles wil meemaken etc. en mijn vriend is net zo.
- dat het niet kan (of dat nu vanwege budget of vanwege vrienden zijn die niet meer zo spontaan de deur uit kunnen) vond ik niet echt erg, maar nu ik een relatie hebt met iemand die dit wel kan en doet, word ik daar wel extra mee geconfronteerd. en dat vind ik moeilijk
- ik wil me niet financieel afhankelijk van hem maken. Dat hij bijv. meer rekeningen gaat betalen, zodat ik maandelijks meer overhoud.
- hij moet zeker ook zijn vrijheid behouden dingen met zijn vrienden te doen (die mannen hebben ook wel echt een mannencultuur), maar ik ben wel van mening dat we wel vaker sámen dingen kunnen ondernemen. Met z'n tweeën doen we wel regelmatig, maar samen icm vrienden vrij weinig...daar zit wel een verbeterpuntje.
maandag 12 december 2016 om 14:09

maandag 12 december 2016 om 15:52
quote:naatb schreef op 12 december 2016 @ 14:08:
Wat feiten ter verduidelijking:
- vriend en ik zijn 1 jaar samen, hij heeft zijn flatje kunnen verkopen en woont sinds september jl. bij mij in.
- heb een fulltime baan als art director bij een reclamebureau, dus verdien echt niet heel slecht. Heb het hier ook super naar mijn zin, zit volledig op mijn plek, dus ben ook niet van plan iets anders te zoeken om meer geld eruit te kunnen persen.
- in het afgelopen jaar hebben 9 (!) van mijn vrienden kinderen gekregen (en er zijn er momenteel nog 3 op komst), die ontwikkeling is dus ook vrij nieuw.
- mijn vrienden zijn sowieso nooit heel ondernemend geweest. Zij zijn meer van het type 'gezellig eten en een wijntje op de bank met kaasplank'. niks mis mee.
- ik ben daarentegen wel wat ondernemender, ontdek graag nieuwe dingen, ga erop uit, reis graag. Ben ook niet van het settelende type zoals mijn vrienden. Heb het nooit echt als echt storend ervaren, omdat ik niet anders gewend was.
- ik ben ook een persoon die overal bij wil zijn, alles wil meemaken etc. en mijn vriend is net zo.
- dat het niet kan (of dat nu vanwege budget of vanwege vrienden zijn die niet meer zo spontaan de deur uit kunnen) vond ik niet echt erg, maar nu ik een relatie hebt met iemand die dit wel kan en doet, word ik daar wel extra mee geconfronteerd. en dat vind ik moeilijk
- ik wil me niet financieel afhankelijk van hem maken. Dat hij bijv. meer rekeningen gaat betalen, zodat ik maandelijks meer overhoud.
- hij moet zeker ook zijn vrijheid behouden dingen met zijn vrienden te doen (die mannen hebben ook wel echt een mannencultuur), maar ik ben wel van mening dat we wel vaker sámen dingen kunnen ondernemen. Met z'n tweeën doen we wel regelmatig, maar samen icm vrienden vrij weinig...daar zit wel een verbeterpuntje.Ok, dit is al een stuk duidelijker. Als jullie al veel met z'n 2en doen, kan je vind ik echter niet van hem vragen je ook veel vaker met zijn vrienden mee te nemen. Want daar komt het op neer, die van jou zijn immers allemaal gesetteld en zitten op de bank. Dus dan blijven de zijne over. Als ik jouw vriend was zou ik het daar nog benauwder van krijgen dan een verzoek meer voor je te betalen. Je vriend is toch niet verantwoordelijk voor jouw vermaak? Zeker als zijn afspraken niet ten koste van jullie afspraken gaan. Wij doen het hier trouwens deels naar rato. Vriend verdient wat meer en betaalt wat meer, maar houdt óók meer voor zichzelf over. Daar zou ik niet te spastisch over doen. Maar als je meer vermaak wil, moet je daar zelf achteraan. Ga bij een sportclub of een hobbyding, nieuwe mensen om dingen mee te doen zijn ook weer niet zo lastig gevonden.
Wat feiten ter verduidelijking:
- vriend en ik zijn 1 jaar samen, hij heeft zijn flatje kunnen verkopen en woont sinds september jl. bij mij in.
- heb een fulltime baan als art director bij een reclamebureau, dus verdien echt niet heel slecht. Heb het hier ook super naar mijn zin, zit volledig op mijn plek, dus ben ook niet van plan iets anders te zoeken om meer geld eruit te kunnen persen.
- in het afgelopen jaar hebben 9 (!) van mijn vrienden kinderen gekregen (en er zijn er momenteel nog 3 op komst), die ontwikkeling is dus ook vrij nieuw.
- mijn vrienden zijn sowieso nooit heel ondernemend geweest. Zij zijn meer van het type 'gezellig eten en een wijntje op de bank met kaasplank'. niks mis mee.
- ik ben daarentegen wel wat ondernemender, ontdek graag nieuwe dingen, ga erop uit, reis graag. Ben ook niet van het settelende type zoals mijn vrienden. Heb het nooit echt als echt storend ervaren, omdat ik niet anders gewend was.
- ik ben ook een persoon die overal bij wil zijn, alles wil meemaken etc. en mijn vriend is net zo.
- dat het niet kan (of dat nu vanwege budget of vanwege vrienden zijn die niet meer zo spontaan de deur uit kunnen) vond ik niet echt erg, maar nu ik een relatie hebt met iemand die dit wel kan en doet, word ik daar wel extra mee geconfronteerd. en dat vind ik moeilijk
- ik wil me niet financieel afhankelijk van hem maken. Dat hij bijv. meer rekeningen gaat betalen, zodat ik maandelijks meer overhoud.
- hij moet zeker ook zijn vrijheid behouden dingen met zijn vrienden te doen (die mannen hebben ook wel echt een mannencultuur), maar ik ben wel van mening dat we wel vaker sámen dingen kunnen ondernemen. Met z'n tweeën doen we wel regelmatig, maar samen icm vrienden vrij weinig...daar zit wel een verbeterpuntje.Ok, dit is al een stuk duidelijker. Als jullie al veel met z'n 2en doen, kan je vind ik echter niet van hem vragen je ook veel vaker met zijn vrienden mee te nemen. Want daar komt het op neer, die van jou zijn immers allemaal gesetteld en zitten op de bank. Dus dan blijven de zijne over. Als ik jouw vriend was zou ik het daar nog benauwder van krijgen dan een verzoek meer voor je te betalen. Je vriend is toch niet verantwoordelijk voor jouw vermaak? Zeker als zijn afspraken niet ten koste van jullie afspraken gaan. Wij doen het hier trouwens deels naar rato. Vriend verdient wat meer en betaalt wat meer, maar houdt óók meer voor zichzelf over. Daar zou ik niet te spastisch over doen. Maar als je meer vermaak wil, moet je daar zelf achteraan. Ga bij een sportclub of een hobbyding, nieuwe mensen om dingen mee te doen zijn ook weer niet zo lastig gevonden.
maandag 12 december 2016 om 16:23
Ik zou denken dat je het (een stuk?) ruimer hebt gekregen nu hij bij je inwoont, aangezien hij nu ook een deel van de woonkosten op zich neemt en dat je juist meer mogelijkheden hebt om uit te gaan e.d. Verder klinken uitjes als casino en stappen als zaken die je zo duur kunt maken als je wilt. Of voel je je gedwongen mee te gaan in het bestedingspatroon van de vrienden?
maandag 12 december 2016 om 16:46
quote:flatverkopen schreef op 12 december 2016 @ 16:23:
Ik zou denken dat je het (een stuk?) ruimer hebt gekregen nu hij bij je inwoont, aangezien hij nu ook een deel van de woonkosten op zich neemt en dat je juist meer mogelijkheden hebt om uit te gaan e.d. Verder klinken uitjes als casino en stappen als zaken die je zo duur kunt maken als je wilt. Of voel je je gedwongen mee te gaan in het bestedingspatroon van de vrienden?
Nee, omdat we graag a.s. jaar groter willen gaan wonen hebben we afgesproken dat wat ik aan maandlasten heb aan mijn woning, hij eenzelfde bedrag in een gezamelijke spaarpot gooit om hiervoor te sparen. Mijn kosten zijn dus niet minder geworden. De gezamelijke spaarpot gaat alleen opeens erg hard Maar goed...die heeft als doel een nieuw huis voor ons samen en is niet bedoelt voor avondjes vermaak.
En wat betreft avondjes zo duur maken als je zelf wilt. Dat kan zeker, maar of het echt leuk is...?!
Ik ga me niet vermaken in het casino door alleen maar een potje staan toe te kijken... - daar ga ik alleen maar meer van drinken en dat kost ook weer geld -
Ik zou denken dat je het (een stuk?) ruimer hebt gekregen nu hij bij je inwoont, aangezien hij nu ook een deel van de woonkosten op zich neemt en dat je juist meer mogelijkheden hebt om uit te gaan e.d. Verder klinken uitjes als casino en stappen als zaken die je zo duur kunt maken als je wilt. Of voel je je gedwongen mee te gaan in het bestedingspatroon van de vrienden?
Nee, omdat we graag a.s. jaar groter willen gaan wonen hebben we afgesproken dat wat ik aan maandlasten heb aan mijn woning, hij eenzelfde bedrag in een gezamelijke spaarpot gooit om hiervoor te sparen. Mijn kosten zijn dus niet minder geworden. De gezamelijke spaarpot gaat alleen opeens erg hard Maar goed...die heeft als doel een nieuw huis voor ons samen en is niet bedoelt voor avondjes vermaak.
En wat betreft avondjes zo duur maken als je zelf wilt. Dat kan zeker, maar of het echt leuk is...?!
Ik ga me niet vermaken in het casino door alleen maar een potje staan toe te kijken... - daar ga ik alleen maar meer van drinken en dat kost ook weer geld -
maandag 12 december 2016 om 16:57
quote:spuit_111 schreef op 12 december 2016 @ 15:52:
[...]
Ok, dit is al een stuk duidelijker. Als jullie al veel met z'n 2en doen, kan je vind ik echter niet van hem vragen je ook veel vaker met zijn vrienden mee te nemen. Want daar komt het op neer, die van jou zijn immers allemaal gesetteld en zitten op de bank. Dus dan blijven de zijne over. Als ik jouw vriend was zou ik het daar nog benauwder van krijgen dan een verzoek meer voor je te betalen. Je vriend is toch niet verantwoordelijk voor jouw vermaak? Zeker als zijn afspraken niet ten koste van jullie afspraken gaan. Wij doen het hier trouwens deels naar rato. Vriend verdient wat meer en betaalt wat meer, maar houdt óók meer voor zichzelf over. Daar zou ik niet te spastisch over doen. Maar als je meer vermaak wil, moet je daar zelf achteraan. Ga bij een sportclub of een hobbyding, nieuwe mensen om dingen mee te doen zijn ook weer niet zo lastig gevonden.
We doen inderdaad wel regelmatig iets samen, 1x in de maand wel. Maar eigenlijk nooit samen met onze vrienden. Op de één of andere manier doen we dat vaker los van elkaar. Ik kom uit een milieu (qua familie en vrienden) waar jouw vrienden, mijn vrienden, mi casa et su casa zijn en vice versa. Terwijl onze vrienden in deze huidige relatie aanvoelen als 2 kampen. Ik ben dat niet echt gewend. Misschien is dat het ook wel...
Zijn vrienden gaan ook veel liever op stap met alleen de mannen dan met de vrouwen erbij (wellicht omwille van degene die wél vrijgezel zijn in de groep om zich geen 5e wiel te laten voelen).
[...]
Ok, dit is al een stuk duidelijker. Als jullie al veel met z'n 2en doen, kan je vind ik echter niet van hem vragen je ook veel vaker met zijn vrienden mee te nemen. Want daar komt het op neer, die van jou zijn immers allemaal gesetteld en zitten op de bank. Dus dan blijven de zijne over. Als ik jouw vriend was zou ik het daar nog benauwder van krijgen dan een verzoek meer voor je te betalen. Je vriend is toch niet verantwoordelijk voor jouw vermaak? Zeker als zijn afspraken niet ten koste van jullie afspraken gaan. Wij doen het hier trouwens deels naar rato. Vriend verdient wat meer en betaalt wat meer, maar houdt óók meer voor zichzelf over. Daar zou ik niet te spastisch over doen. Maar als je meer vermaak wil, moet je daar zelf achteraan. Ga bij een sportclub of een hobbyding, nieuwe mensen om dingen mee te doen zijn ook weer niet zo lastig gevonden.
We doen inderdaad wel regelmatig iets samen, 1x in de maand wel. Maar eigenlijk nooit samen met onze vrienden. Op de één of andere manier doen we dat vaker los van elkaar. Ik kom uit een milieu (qua familie en vrienden) waar jouw vrienden, mijn vrienden, mi casa et su casa zijn en vice versa. Terwijl onze vrienden in deze huidige relatie aanvoelen als 2 kampen. Ik ben dat niet echt gewend. Misschien is dat het ook wel...
Zijn vrienden gaan ook veel liever op stap met alleen de mannen dan met de vrouwen erbij (wellicht omwille van degene die wél vrijgezel zijn in de groep om zich geen 5e wiel te laten voelen).

maandag 12 december 2016 om 18:53
Jij bent dus van huis uit gewent veel en vaak sociaal bij elkaar te zijn. Je mist dat nu je eigen vrienden gesetteld zijn en de vriendengroep van je vriend dat gemis niet volledig opvult, klopt dat?
Had je ergens misschien ook verwacht dat zij dat op zouden vullen, omdat jouw vrienden dat ook voor jouw vriend zouden doen indien nodig?
En, belangrijkste vraag: vind jij je verwachtingen in deze realistisch? Is het realistisch om van een groep mensen (in dit geval mannen) te verwachten dat zij hun uitgaans- en uitgavenpatroon om gaan gooien, omdat de partner van een van hen toevallig minder spontane sociale contacten heeft?
Daarnaast hoor ik ook teleurstelling over je eigen vrienden. Je lijkt verdrietig dat ze niet meer, zoals vroeger, spontaan op pad kunnen. Dat mag je bespreken met ze! Geef aan dat je mist hoe het vroeger was. Helemaal als het ook alleen nog maar over de kinderen kan gaan in de gesprekken. Daar mag je echt wat van zeggen, want dat is niet leuk.
Had je ergens misschien ook verwacht dat zij dat op zouden vullen, omdat jouw vrienden dat ook voor jouw vriend zouden doen indien nodig?
En, belangrijkste vraag: vind jij je verwachtingen in deze realistisch? Is het realistisch om van een groep mensen (in dit geval mannen) te verwachten dat zij hun uitgaans- en uitgavenpatroon om gaan gooien, omdat de partner van een van hen toevallig minder spontane sociale contacten heeft?
Daarnaast hoor ik ook teleurstelling over je eigen vrienden. Je lijkt verdrietig dat ze niet meer, zoals vroeger, spontaan op pad kunnen. Dat mag je bespreken met ze! Geef aan dat je mist hoe het vroeger was. Helemaal als het ook alleen nog maar over de kinderen kan gaan in de gesprekken. Daar mag je echt wat van zeggen, want dat is niet leuk.
maandag 12 december 2016 om 19:26
Misschien moeten jullie dan iets minder sparen, zodat je wat ruimte overhoudt. Jouw vaste lasten zijn immers gestegen nu hij bij je inwoont. Betaalt hij wel netjes 50/50 mee aan de huishoudpot?
En waar staat dat gezamenlijke spaargeld trouwens? Voor het geval het onverhoopt uitraakt, nog voor je samen dat huis kunt kopen?
Casino is een dure hobby en kan ook uit de hand lopen.
En waar staat dat gezamenlijke spaargeld trouwens? Voor het geval het onverhoopt uitraakt, nog voor je samen dat huis kunt kopen?
Casino is een dure hobby en kan ook uit de hand lopen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
dinsdag 13 december 2016 om 12:04
quote:naatb schreef op 12 december 2016 @ 16:57:
[...]
We doen inderdaad wel regelmatig iets samen, 1x in de maand wel. Maar eigenlijk nooit samen met onze vrienden. Op de één of andere manier doen we dat vaker los van elkaar. Ik kom uit een milieu (qua familie en vrienden) waar jouw vrienden, mijn vrienden, mi casa et su casa zijn en vice versa. Terwijl onze vrienden in deze huidige relatie aanvoelen als 2 kampen. Ik ben dat niet echt gewend. Misschien is dat het ook wel...
Zijn vrienden gaan ook veel liever op stap met alleen de mannen dan met de vrouwen erbij (wellicht omwille van degene die wél vrijgezel zijn in de groep om zich geen 5e wiel te laten voelen).Volgens mij is jouw probleem helemaal geen budgetconfrontatie, maar ligt het op het sociale vlak. Eerder de constante confrontatie vh feit dat je vriend nog wel heel veel met zijn vrienden gaat doen, plus het feit dat daarin voor jou geen plaats is. Op financieel gebied ben je namelijk nogal streng voor jezelf: als hij zoveel meer verdient, kan ie ook wel wat meer betalen. En als jij het eerder vrij krap had, zou ik nu niet alles wat overblijft in een spaarpot stoppen. Gun jezelf wat lucht. Maar goed, dat lijkt me je probleem dus niet. 1x per maand iets samen doen, vind ik weinig. Zeker als je nog geen jaar samen bent. Is dat voor jou genoeg? En elke keer mee met je vriend en zijn vrienden moet je niet willen, gun hem ook zijn leven. Maar over af en toe moet best te praten zijn. Af en toe met de vrouwen erbij zou toch wel moeten kunnen? Nu ben jij het 5e wiel, das ook niet eerlijk als het altijd zo is.
[...]
We doen inderdaad wel regelmatig iets samen, 1x in de maand wel. Maar eigenlijk nooit samen met onze vrienden. Op de één of andere manier doen we dat vaker los van elkaar. Ik kom uit een milieu (qua familie en vrienden) waar jouw vrienden, mijn vrienden, mi casa et su casa zijn en vice versa. Terwijl onze vrienden in deze huidige relatie aanvoelen als 2 kampen. Ik ben dat niet echt gewend. Misschien is dat het ook wel...
Zijn vrienden gaan ook veel liever op stap met alleen de mannen dan met de vrouwen erbij (wellicht omwille van degene die wél vrijgezel zijn in de groep om zich geen 5e wiel te laten voelen).Volgens mij is jouw probleem helemaal geen budgetconfrontatie, maar ligt het op het sociale vlak. Eerder de constante confrontatie vh feit dat je vriend nog wel heel veel met zijn vrienden gaat doen, plus het feit dat daarin voor jou geen plaats is. Op financieel gebied ben je namelijk nogal streng voor jezelf: als hij zoveel meer verdient, kan ie ook wel wat meer betalen. En als jij het eerder vrij krap had, zou ik nu niet alles wat overblijft in een spaarpot stoppen. Gun jezelf wat lucht. Maar goed, dat lijkt me je probleem dus niet. 1x per maand iets samen doen, vind ik weinig. Zeker als je nog geen jaar samen bent. Is dat voor jou genoeg? En elke keer mee met je vriend en zijn vrienden moet je niet willen, gun hem ook zijn leven. Maar over af en toe moet best te praten zijn. Af en toe met de vrouwen erbij zou toch wel moeten kunnen? Nu ben jij het 5e wiel, das ook niet eerlijk als het altijd zo is.

dinsdag 13 december 2016 om 22:44
Is de gezamenlijke spaarrekening echt van jullie beide? Ook als het onverhoopt uitgaat?
Zelf zou ik de voorkeur geven aan een constructie waarbij hij toch de helft bijdraagt aan woonlasten en jullie beide op een aparte rekening daardoor de helft kunnen sparen.
Gaat het uit voordat je naar een groter huis gaat samen dan heb je beide een spaarpotje. Gaan jullie samen toch naar het grote huis dan gooi je de spaarpotjes samen.
Dit voorkomt dat wanneer het onverhoopt uitgaat hij het spaarpotje meeneemt en niet heeft bijgedragen aan de woonlasten waardoor hij heeft kunnen sparen.
Ik spreek uit ervaring
Zelf zou ik de voorkeur geven aan een constructie waarbij hij toch de helft bijdraagt aan woonlasten en jullie beide op een aparte rekening daardoor de helft kunnen sparen.
Gaat het uit voordat je naar een groter huis gaat samen dan heb je beide een spaarpotje. Gaan jullie samen toch naar het grote huis dan gooi je de spaarpotjes samen.
Dit voorkomt dat wanneer het onverhoopt uitgaat hij het spaarpotje meeneemt en niet heeft bijgedragen aan de woonlasten waardoor hij heeft kunnen sparen.
Ik spreek uit ervaring

maandag 19 december 2016 om 15:03
Ik vind dat over het spaarpotje ook riskant.
Zelf heb ik mee gemaakt dat ik financieel volledig kapot gemaakt ben en zonder water zonder gas zonder licht en zonder eten zat omdat mijn "ware liefde" er met mijn geld en spaargeld vandoor is gegaan om mee te nemen naar andere vrouwen die graag een trio wilde in het buitenland.
Maar goed.
Ik heb nu al jaren lang 8+ een nieuwe relatie en deze man vroeg mij of we van zijn rekening geen spaarrekening konden maken waar al het overige naar toe zou gaan.
Hij was dan ook beledigd dat ik zei dat de rekening dan op beide Namen moet.
Vond het niet leuk dat ik geen vertrouwen meer heb in mensen.
Toen ik alleen staand moeder was had ik een hele goede vriend. Door de financiële ellende kon ik niet op mijn of haar naam sparen dus heeft hij een rekening geopend. Ik wist 100.0000 procent zeker dat hij te vertrouwen was en dat was hij meestal ook.. gaf meer dan hij nam.
Ik storte netjes de kinderbijslag op die rekening.
Vriendschap over... geld van kind weg.
Dus ik ben 2x heel dom geweest. 2x achter elkaar.
Al had ik die goede vriend al tijdens relatie.
2x!!!!!! En waarvan 1x iemand (goede vriend) waar van niemand het ooit verwacht had.
Die gedachte was onmogelijk hij was niet zo.
En ik vind het nog steeds apart.
Maar geld is weg en ik vertrouw niemand meer.
Wees nou niet half zo dom als ik alsjeblieft.
Zelf heb ik mee gemaakt dat ik financieel volledig kapot gemaakt ben en zonder water zonder gas zonder licht en zonder eten zat omdat mijn "ware liefde" er met mijn geld en spaargeld vandoor is gegaan om mee te nemen naar andere vrouwen die graag een trio wilde in het buitenland.
Maar goed.
Ik heb nu al jaren lang 8+ een nieuwe relatie en deze man vroeg mij of we van zijn rekening geen spaarrekening konden maken waar al het overige naar toe zou gaan.
Hij was dan ook beledigd dat ik zei dat de rekening dan op beide Namen moet.
Vond het niet leuk dat ik geen vertrouwen meer heb in mensen.
Toen ik alleen staand moeder was had ik een hele goede vriend. Door de financiële ellende kon ik niet op mijn of haar naam sparen dus heeft hij een rekening geopend. Ik wist 100.0000 procent zeker dat hij te vertrouwen was en dat was hij meestal ook.. gaf meer dan hij nam.
Ik storte netjes de kinderbijslag op die rekening.
Vriendschap over... geld van kind weg.
Dus ik ben 2x heel dom geweest. 2x achter elkaar.
Al had ik die goede vriend al tijdens relatie.
2x!!!!!! En waarvan 1x iemand (goede vriend) waar van niemand het ooit verwacht had.
Die gedachte was onmogelijk hij was niet zo.
En ik vind het nog steeds apart.
Maar geld is weg en ik vertrouw niemand meer.
Wees nou niet half zo dom als ik alsjeblieft.
donderdag 29 december 2016 om 10:04
quote:blueeyes*3 schreef op 12 december 2016 @ 18:53:
Jij bent dus van huis uit gewent veel en vaak sociaal bij elkaar te zijn. Je mist dat nu je eigen vrienden gesetteld zijn en de vriendengroep van je vriend dat gemis niet volledig opvult, klopt dat?
Ja, dat klopt wel.
quote:blueeyes*3 schreef op 12 december 2016 @ 18:53:
Had je ergens misschien ook verwacht dat zij dat op zouden vullen, omdat jouw vrienden dat ook voor jouw vriend zouden doen indien nodig?
Verwacht niet, gehoopt wellicht wel. Ik kom uit een ander milieu qua vrienden denk ik... Mijn vrienden vinden het minder erg om zich aan te passen. Wat voor reden iemand dan ook heeft om niet te willen/kunnen stappen. Onder het mom van 'het wordt met z'n allen toch wel een leuke avond ongeacht wat we doen'. Mijn vriend zijn vrienden daarentegen zitten er een paar bij die niet het idee van een leuke avond hebben als ze niet de stad in zijn geweest.
quote:blueeyes*3 schreef op 12 december 2016 @ 18:53:
En, belangrijkste vraag: vind jij je verwachtingen in deze realistisch? Is het realistisch om van een groep mensen (in dit geval mannen) te verwachten dat zij hun uitgaans- en uitgavenpatroon om gaan gooien, omdat de partner van een van hen toevallig minder spontane sociale contacten heeft?
Ne, dit kan ik ook niet verwachten. En dat doe ik ook niet. Ik moest er laatst ook wel een beetje om lachen. Ik ben nu een jaar samen met mijn vriend en ik realiseerde me laatst dat ik zijn vrienden een jaar later eigenlijk nog helemaal niet zo goed ken. Altijd als we elkaar zien gaan we op stap. In luidruchtige omgevingen met een dansvloer en een biertje in de hand. Niet echt de perfecte manier om iemand te leren kennen... Ik moest erom gniffelen, maar eigenlijk is het best triest. Heb ik trouwens ook wel aangegeven bij vriend en zijn vrienden laatst!
quote:blueeyes*3 schreef op 12 december 2016 @ 18:53:
Daarnaast hoor ik ook teleurstelling over je eigen vrienden. Je lijkt verdrietig dat ze niet meer, zoals vroeger, spontaan op pad kunnen. Dat mag je bespreken met ze! Geef aan dat je mist hoe het vroeger was. Helemaal als het ook alleen nog maar over de kinderen kan gaan in de gesprekken. Daar mag je echt wat van zeggen, want dat is niet leuk.Dit klopt ook zeker! Ik kan het ook inderdaad aankaarten bij hen, maar wat zal ik hiermee kunnen bereiken? Zij kunnen niet opeens halsoverkop hun kind(eren) ergens dumpen Ik zit in een compleet andere fase in mijn leven dan zij en kan niet van mijn vrienden verwachten dat zij zich aan mij aanpassen. Of andersom...
Jij bent dus van huis uit gewent veel en vaak sociaal bij elkaar te zijn. Je mist dat nu je eigen vrienden gesetteld zijn en de vriendengroep van je vriend dat gemis niet volledig opvult, klopt dat?
Ja, dat klopt wel.
quote:blueeyes*3 schreef op 12 december 2016 @ 18:53:
Had je ergens misschien ook verwacht dat zij dat op zouden vullen, omdat jouw vrienden dat ook voor jouw vriend zouden doen indien nodig?
Verwacht niet, gehoopt wellicht wel. Ik kom uit een ander milieu qua vrienden denk ik... Mijn vrienden vinden het minder erg om zich aan te passen. Wat voor reden iemand dan ook heeft om niet te willen/kunnen stappen. Onder het mom van 'het wordt met z'n allen toch wel een leuke avond ongeacht wat we doen'. Mijn vriend zijn vrienden daarentegen zitten er een paar bij die niet het idee van een leuke avond hebben als ze niet de stad in zijn geweest.
quote:blueeyes*3 schreef op 12 december 2016 @ 18:53:
En, belangrijkste vraag: vind jij je verwachtingen in deze realistisch? Is het realistisch om van een groep mensen (in dit geval mannen) te verwachten dat zij hun uitgaans- en uitgavenpatroon om gaan gooien, omdat de partner van een van hen toevallig minder spontane sociale contacten heeft?
Ne, dit kan ik ook niet verwachten. En dat doe ik ook niet. Ik moest er laatst ook wel een beetje om lachen. Ik ben nu een jaar samen met mijn vriend en ik realiseerde me laatst dat ik zijn vrienden een jaar later eigenlijk nog helemaal niet zo goed ken. Altijd als we elkaar zien gaan we op stap. In luidruchtige omgevingen met een dansvloer en een biertje in de hand. Niet echt de perfecte manier om iemand te leren kennen... Ik moest erom gniffelen, maar eigenlijk is het best triest. Heb ik trouwens ook wel aangegeven bij vriend en zijn vrienden laatst!
quote:blueeyes*3 schreef op 12 december 2016 @ 18:53:
Daarnaast hoor ik ook teleurstelling over je eigen vrienden. Je lijkt verdrietig dat ze niet meer, zoals vroeger, spontaan op pad kunnen. Dat mag je bespreken met ze! Geef aan dat je mist hoe het vroeger was. Helemaal als het ook alleen nog maar over de kinderen kan gaan in de gesprekken. Daar mag je echt wat van zeggen, want dat is niet leuk.Dit klopt ook zeker! Ik kan het ook inderdaad aankaarten bij hen, maar wat zal ik hiermee kunnen bereiken? Zij kunnen niet opeens halsoverkop hun kind(eren) ergens dumpen Ik zit in een compleet andere fase in mijn leven dan zij en kan niet van mijn vrienden verwachten dat zij zich aan mij aanpassen. Of andersom...
donderdag 29 december 2016 om 10:39
quote:blueeyes*3 schreef op 13 december 2016 @ 13:13:
En de vriendinnen van die vrienden? Kun je daar mee overweg? Dan zou je kunnen overwegen om met hen iets te gaan doen als de mannen weer eens op stap zijn. Al is het maar met z'n allen naar de bios of een keer tapas eten oid.Er zijn 2 vriendinnen van zijn vrienden. De rest is allemaal nog (of weer) vrijgezel. Prima gezellige dames, maar niet echt een supergoeie klik mee. Één daarvan is nog vrij jong in vergelijking met ons de rest. Die heeft nog eigen vriendinnen die veel gaan stappen en zij is dus vaak - als haar vriend op pad is - met hun op pad. En de ander werkt in de zorg, onregelmatig en veel in de weekenden.
En de vriendinnen van die vrienden? Kun je daar mee overweg? Dan zou je kunnen overwegen om met hen iets te gaan doen als de mannen weer eens op stap zijn. Al is het maar met z'n allen naar de bios of een keer tapas eten oid.Er zijn 2 vriendinnen van zijn vrienden. De rest is allemaal nog (of weer) vrijgezel. Prima gezellige dames, maar niet echt een supergoeie klik mee. Één daarvan is nog vrij jong in vergelijking met ons de rest. Die heeft nog eigen vriendinnen die veel gaan stappen en zij is dus vaak - als haar vriend op pad is - met hun op pad. En de ander werkt in de zorg, onregelmatig en veel in de weekenden.
vrijdag 30 december 2016 om 14:09
quote:naatb schreef op 29 december 2016 @ 10:04:
[...]
Ja, dat klopt wel.
[...]
Verwacht niet, gehoopt wellicht wel. Ik kom uit een ander milieu qua vrienden denk ik... Mijn vrienden vinden het minder erg om zich aan te passen. Wat voor reden iemand dan ook heeft om niet te willen/kunnen stappen. Onder het mom van 'het wordt met z'n allen toch wel een leuke avond ongeacht wat we doen'. Mijn vriend zijn vrienden daarentegen zitten er een paar bij die niet het idee van een leuke avond hebben als ze niet de stad in zijn geweest.
[...]
Ne, dit kan ik ook niet verwachten. En dat doe ik ook niet. Ik moest er laatst ook wel een beetje om lachen. Ik ben nu een jaar samen met mijn vriend en ik realiseerde me laatst dat ik zijn vrienden een jaar later eigenlijk nog helemaal niet zo goed ken. Altijd als we elkaar zien gaan we op stap. In luidruchtige omgevingen met een dansvloer en een biertje in de hand. Niet echt de perfecte manier om iemand te leren kennen... Ik moest erom gniffelen, maar eigenlijk is het best triest. Heb ik trouwens ook wel aangegeven bij vriend en zijn vrienden laatst!
[...]
Dit klopt ook zeker! Ik kan het ook inderdaad aankaarten bij hen, maar wat zal ik hiermee kunnen bereiken? Zij kunnen niet opeens halsoverkop hun kind(eren) ergens dumpen Ik zit in een compleet andere fase in mijn leven dan zij en kan niet van mijn5 vrienden verwachten dat zij zich aan mij aanpassen. Of andersom...
Ik vind dat zo geforceerd dat zijn vrienden ook maar jouw vrienden moeten worden omdat jullie een stel zijn. Ik bedoel het kan toevallig goed klikken met (sommige van) hen.
Mijn advies is toch investeren in eigen nieuwe vrienden of de vriendschap aanhalen met de vrienden van hem waar je een bijzondere klik hebt.
Overigens heb ik 11 jaar een relatie (getrouwd, huis, de hele mikmak) en hebben we allebei onze eigen vrienden en een paar 'overlappers' die we allebei te gekke mensen vinden. Onze aparte vienden zien partner af en toe bij verjaardagen/feestjes/activiteit die leuk is met partners
[...]
Ja, dat klopt wel.
[...]
Verwacht niet, gehoopt wellicht wel. Ik kom uit een ander milieu qua vrienden denk ik... Mijn vrienden vinden het minder erg om zich aan te passen. Wat voor reden iemand dan ook heeft om niet te willen/kunnen stappen. Onder het mom van 'het wordt met z'n allen toch wel een leuke avond ongeacht wat we doen'. Mijn vriend zijn vrienden daarentegen zitten er een paar bij die niet het idee van een leuke avond hebben als ze niet de stad in zijn geweest.
[...]
Ne, dit kan ik ook niet verwachten. En dat doe ik ook niet. Ik moest er laatst ook wel een beetje om lachen. Ik ben nu een jaar samen met mijn vriend en ik realiseerde me laatst dat ik zijn vrienden een jaar later eigenlijk nog helemaal niet zo goed ken. Altijd als we elkaar zien gaan we op stap. In luidruchtige omgevingen met een dansvloer en een biertje in de hand. Niet echt de perfecte manier om iemand te leren kennen... Ik moest erom gniffelen, maar eigenlijk is het best triest. Heb ik trouwens ook wel aangegeven bij vriend en zijn vrienden laatst!
[...]
Dit klopt ook zeker! Ik kan het ook inderdaad aankaarten bij hen, maar wat zal ik hiermee kunnen bereiken? Zij kunnen niet opeens halsoverkop hun kind(eren) ergens dumpen Ik zit in een compleet andere fase in mijn leven dan zij en kan niet van mijn5 vrienden verwachten dat zij zich aan mij aanpassen. Of andersom...
Ik vind dat zo geforceerd dat zijn vrienden ook maar jouw vrienden moeten worden omdat jullie een stel zijn. Ik bedoel het kan toevallig goed klikken met (sommige van) hen.
Mijn advies is toch investeren in eigen nieuwe vrienden of de vriendschap aanhalen met de vrienden van hem waar je een bijzondere klik hebt.
Overigens heb ik 11 jaar een relatie (getrouwd, huis, de hele mikmak) en hebben we allebei onze eigen vrienden en een paar 'overlappers' die we allebei te gekke mensen vinden. Onze aparte vienden zien partner af en toe bij verjaardagen/feestjes/activiteit die leuk is met partners
I choose happy!

vrijdag 6 januari 2017 om 09:33
[quote]nerdopviva schreef op 10 december 2016 @ 21:34:
Ten eerste: laat dat maatschappelijk gevormd plaatje los.
Ten tweede: waarom moet jij mee naar zijn vrienden? Dat dat een keer gebeurt, kan ik me voorstellen, maar het zijn toch zijn vrienden? Als hij iets met zijn vrienden doet, kan jij afspreken met jouw vrienden/vriendinnen. En als die niet kunnen, zoek je vrienden die wel kunnen.[/quote]
Dit is mooi tip TO.
Of een hobby? Een zelfstudie?
Met klein budget kun je bijv. Vooruit leren koken of thuis sporten. Iets wat niet veel geld kost.
Vrijwilliger worden en een vluchteling Nederlands leren terwijl de kids slapen?
Ik moet toegeven ik zou het ook niet leuk vinden altijd hoe je vriend doet. Maar als die ervan een vrolijke man blijft en het gezellig is ( geen agressie of drugs met uitgaan). Dan zou ik hem vooral lekker laten doen wat hem ontspanning en plezier heeft. Hij zal ook dingen niet leuk vinden die jij doet, maar laat je ook?
Ten eerste: laat dat maatschappelijk gevormd plaatje los.
Ten tweede: waarom moet jij mee naar zijn vrienden? Dat dat een keer gebeurt, kan ik me voorstellen, maar het zijn toch zijn vrienden? Als hij iets met zijn vrienden doet, kan jij afspreken met jouw vrienden/vriendinnen. En als die niet kunnen, zoek je vrienden die wel kunnen.[/quote]
Dit is mooi tip TO.
Of een hobby? Een zelfstudie?
Met klein budget kun je bijv. Vooruit leren koken of thuis sporten. Iets wat niet veel geld kost.
Vrijwilliger worden en een vluchteling Nederlands leren terwijl de kids slapen?
Ik moet toegeven ik zou het ook niet leuk vinden altijd hoe je vriend doet. Maar als die ervan een vrolijke man blijft en het gezellig is ( geen agressie of drugs met uitgaan). Dan zou ik hem vooral lekker laten doen wat hem ontspanning en plezier heeft. Hij zal ook dingen niet leuk vinden die jij doet, maar laat je ook?