Psyche
alle pijlers
Crisisdienst GGZ
vrijdag 8 november 2019 om 20:50
dinsdag 12 november 2019 om 18:03
Daar moet ik morgenochtend heen.
Voor nu ongelofelijke onrust. Er woedt een storm in mij. Voel paniek stapelen. Kan me nog goed inhouden en afleiden omdat de jongens om mij heen zijn.
Maar die liggen over een paar uurtjes in bed...
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 18:17
Naar dat je nu zo voelt. Komt dat omdat je morgen naar je huisarts gaat en daar gespannen voor bent of is het iets anders?estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 18:03Daar moet ik morgenochtend heen.
Voor nu ongelofelijke onrust. Er woedt een storm in mij. Voel paniek stapelen. Kan me nog goed inhouden en afleiden omdat de jongens om mij heen zijn.
Maar die liggen over een paar uurtjes in bed...
Heb je al een plan wat je dan gaat doen als ze liggen? Misschien je oxazepam nemen zometeen en iets simpels doen als kleuren? Of iemand bellen of makkelijk huishhoudelijk klusje?
dinsdag 12 november 2019 om 18:28
Sorry, ik haal dagen door elkaar.estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 18:03Daar moet ik morgenochtend heen.
Voor nu ongelofelijke onrust. Er woedt een storm in mij. Voel paniek stapelen. Kan me nog goed inhouden en afleiden omdat de jongens om mij heen zijn.
Maar die liggen over een paar uurtjes in bed...
Neem een oxa als de paniek toeneemt. Daar is het voor. Nu eentje, evt over een uur of 4 nog eentje, zegt mijn spv’er altijd.
Is er al eens gekeken naar een diagnose?
dinsdag 12 november 2019 om 18:29
Sensitivenoodle, de laatste avonden gaat het steeds zo. Oxazepam en iets in huis doen. Of douchen.
Ja er is veel spanning voor morgenochtend. Maar dit is ook precies wat het probleem momenteel is. Zoveel gevoelens in mij, ik kan het niet verdragen. Weet niet goed hoe ik het uit moet leggen, geloof dat ik het eerder hier al eens gedaan heb
En ik ben het vertrouwen een beetje kwijt in mijzelf. Ik kan lang op wilskracht patronen doorbreken, maar het houdt een keer op. Dan gaat er een soort knop om en gaat het mis.
Ja er is veel spanning voor morgenochtend. Maar dit is ook precies wat het probleem momenteel is. Zoveel gevoelens in mij, ik kan het niet verdragen. Weet niet goed hoe ik het uit moet leggen, geloof dat ik het eerder hier al eens gedaan heb
En ik ben het vertrouwen een beetje kwijt in mijzelf. Ik kan lang op wilskracht patronen doorbreken, maar het houdt een keer op. Dan gaat er een soort knop om en gaat het mis.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 18:32
Ik heb nog 2 oxa's daar moet ik het voor nu mee doen.
Diagnose; meerdere onderzoeken gehad in het verleden, voordat ik kinderen had, er is niet echt een stoornis, behalve een eetstoornis en depressie is wel eens genoemd.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 18:33
estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 18:32Ik heb nog 2 oxa's daar moet ik het voor nu mee doen.
Diagnose; meerdere onderzoeken gehad in het verleden, voordat ik kinderen had, er is niet echt een stoornis, behalve een eetstoornis en depressie is wel eens genoemd.
Ik heb ook een autistisch kind opgevoed in mijn eentje en op een gegeven kiepte ik om door de stress.
Zou er zoiets aan de hand kunnen zijn?
dinsdag 12 november 2019 om 18:34
Ik bedoel ook nu. Zou natuurlijk helemaal niet gek zijn als er nu een depressie of angststoornis oid (in ontwikkeling) is. Daar dan passende medicatie bij kan erg helpend zijn.estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 18:32Ik heb nog 2 oxa's daar moet ik het voor nu mee doen.
Diagnose; meerdere onderzoeken gehad in het verleden, voordat ik kinderen had, er is niet echt een stoornis, behalve een eetstoornis en depressie is wel eens genoemd.
Neem je er nu 1, straks een halve en morgenochtend een halve.
dinsdag 12 november 2019 om 18:58
Ik heb al een poos hulp bij een fijne psycholoog. Ben nu begonnen met EFT. Heb goede hoop dat mij dat weer verder brengt.estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 05:18Het wordt vaak zo makkelijk gezegd hè... wees liever voor je zelf, denk aan jezelf, zet jezelf op 1, hou eerst van jezelf.....
Hoe dan??
En alleen al hulp voor jezelf inschakelen is lief zijn voor jezelf
dinsdag 12 november 2019 om 19:02
dinsdag 12 november 2019 om 19:38
the_Wicked_Witch schreef: ↑12-11-2019 18:33Ik heb ook een autistisch kind opgevoed in mijn eentje en op een gegeven kiepte ik om door de stress.
Zou er zoiets aan de hand kunnen zijn?
Dat speelt zeker mee. Tel daarbij op, man die traject in gaat voor diagnose ASS, systeemtherapie wat heel veel los maakt, tot ontdekking komen dat ik nooit echt iets gedaan heb wat ik écht zelf wil. Altijd pleasen, over mijn grenzen om anderen maar niet teleur te stellen.
Wanneer de vraag komt, wat ík nou echt wil, weet ik het gewoon niet. Maar dan ook echt niet.
Zou dichter bij mezelf mogen komen maar mijn overlevingsmechanismes zijn zo sterk in de aanval.
Weg duwen, weg bij mezelf. Er zit iets wat ik niet aan kan. Ergens wil ik het ontdekken maar ergens ook zeker niet!!
Lekker vaag hè..
Snap er zelf ook weinig meer van.
Weet dat ik zo niet door kan, maar weet ook niet hoe ik anders moet.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 19:40
Voor nu op dit moment geen diagnose.
Als dat al nodig is, zal er morgen wel een traject ingezet gaan worden.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 19:44
EFT kan heel helend zijn inderdaad. Veel over gelezen. Weet niet of het iets voor mij is.
Gister had mijn therapeut het over lichaamsgerichte therapie. Ben daar over gaan lezen. Denk dat ik daar wel baat bij kan hebben. Sta te ver van mijzelf af.
Van hyperventilatie kan ik tegen mijzelf inmiddels zeggen dat het over gaat. Dat ik echt niet de HAP hoef te bellen omdat ik denk dat ik het aan mijn hart oid heb.
Paniek gaat ook over, alleen mijn gedrag in een paniekaanval... dat is een beetje lastig
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 20:31
Hoe gaat het nu? Lukt het om jezelf bezig te houden? Wat ik wel eens doe als ik afleiding van mijn eigen gedachten nodig heb is een simpele maar grappige podcast luisteren. Heb je dat wel eens geprobeerd? Ik ruim vaak tegelijkertijd een beetje op in huis of maak wat schoon, zodat mijn hoofd en lijf allebei druk zijn.
dinsdag 12 november 2019 om 20:39
stokbootje schreef: ↑12-11-2019 20:31Hoe gaat het nu? Lukt het om jezelf bezig te houden? Wat ik wel eens doe als ik afleiding van mijn eigen gedachten nodig heb is een simpele maar grappige podcast luisteren. Heb je dat wel eens geprobeerd? Ik ruim vaak tegelijkertijd een beetje op in huis of maak wat schoon, zodat mijn hoofd en lijf allebei druk zijn.
Als de paniek kabbelt, niet te heftig is, lukt het om mezelf bezig te houden.
Zo heb ik net een wasje gedaan, lange douche genomen.
Podcasts, meditatiemuziek, gewoon muziek, zingen, netflix.
Het helpt mij om niet door te schieten. Maar het gevoel gaat er niet mee weg.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 20:55
Ik denk dat je ook echt geen ruimte voelt om te bedenken wat je nu zelf wil. Maar zoals je het nu beschrijft vind ik vrij helder hoor, zo kun je dat ook naar je huisarts verwoorden.estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 19:38Dat speelt zeker mee. Tel daarbij op, man die traject in gaat voor diagnose ASS, systeemtherapie wat heel veel los maakt, tot ontdekking komen dat ik nooit echt iets gedaan heb wat ik écht zelf wil. Altijd pleasen, over mijn grenzen om anderen maar niet teleur te stellen.
Wanneer de vraag komt, wat ík nou echt wil, weet ik het gewoon niet. Maar dan ook echt niet.
Zou dichter bij mezelf mogen komen maar mijn overlevingsmechanismes zijn zo sterk in de aanval.
Weg duwen, weg bij mezelf. Er zit iets wat ik niet aan kan. Ergens wil ik het ontdekken maar ergens ook zeker niet!!
Lekker vaag hè..
Snap er zelf ook weinig meer van.
Weet dat ik zo niet door kan, maar weet ook niet hoe ik anders moet.
Mijn huisarts beschreef het als zolang in de "fight" modus staan dat ikzelf, en mijn lijf, niet meer wist hoe het anders moest. En toen kreeg ik dus PTTS achtige verschijnselen, waaronder angst en onrust.
dinsdag 12 november 2019 om 20:58
Hier een forummer die ooit een topic heeft geopend met 'ik kan niet willen'. Herkenbaar wat je schrijft.estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 19:38Dat speelt zeker mee. Tel daarbij op, man die traject in gaat voor diagnose ASS, systeemtherapie wat heel veel los maakt, tot ontdekking komen dat ik nooit echt iets gedaan heb wat ik écht zelf wil. Altijd pleasen, over mijn grenzen om anderen maar niet teleur te stellen.
Wanneer de vraag komt, wat ík nou echt wil, weet ik het gewoon niet. Maar dan ook echt niet.
Zou dichter bij mezelf mogen komen maar mijn overlevingsmechanismes zijn zo sterk in de aanval.
Weg duwen, weg bij mezelf. Er zit iets wat ik niet aan kan. Ergens wil ik het ontdekken maar ergens ook zeker niet!!
Lekker vaag hè..
Snap er zelf ook weinig meer van.
Weet dat ik zo niet door kan, maar weet ook niet hoe ik anders moet.
Ik heb echt moeten leren om terug te gaan naar de waarneming. Hele basale dingen als moeheid/kou/trek in eten/etiketje in kleding enz. enz.
En dan uit de conclusie blijven.
Maar als je die waarnemingen al je hele leven wegduwt, hoe kun je daar dan over communiceren zoals bij de huisarts die wil weten wat je voelt, denkt, nodig hebt?
Dus ook snap je verwarring wel. Het je vervreemd van jezelf voelen.
T.a.v. zelfzorg en lief zijn voor jezelf enzo herken ik dat: er is een onverschilligheid naar mij. Als ik maar doe wat nuttig en nodig is voor de mensen om me heen en ze geen last van me hebben. Dat ik daar zelf helemaal leeg op draaide, boeide me niet.
Inmiddels doe ik lieve zelfzorgdingen vooral in kader van een interpersoonlijke afspraak. Zin en liefde naar mezelf opbrengen kost me zoveel moeite... maar als ik met een vriendin of coach afspreek dat ik lekkere douchegel ga gebruiken, doe ik dat. Omdat ik het beloofd heb.
Als ik het mezelf nog niet kan gunnen, dan via een omweg.
dinsdag 12 november 2019 om 21:23
@wicket op papier lukt het mij altijd redelijk. Maar face to face vind ik lastig.
Komt ook door het oordeel wat ik naar mijzelf heb over hoe ik er nu bij zit. Ik schaam me.
Mooie beschijving van jouw huisarts.
@hanke
Maar als je die waarnemingen al je hele leven wegduwt, hoe kun je daar dan over communiceren zoals bij de huisarts die wil weten wat je voelt, denkt, nodig hebt?
Dus dat. Hoe moet ik verwoorden wat ik nodig heb terwijl ik geen idee heb.
Ik brul dan altijd iets van, ik heb rust nodig. Iets anders kan ik niet bedenken.
Stukje wat je schrijft over zelfzorg en compassie naar jezelf herken ik ook.
Mijn therapeut vroeg mij om eens een soort Visionboard te maken met plaatjes wat ik mooi vind.
Dat riep zo'n enorme weerstand in mij op. Ik kan niet verklaren waarom ik dat niet zou kunnen doen. Allerlei smoezen om het niet te doen. Maar het slaat naar mijn idee nergens op. Waarom die weerstand, dat ongemak bij zoiets simpels??
Komt ook door het oordeel wat ik naar mijzelf heb over hoe ik er nu bij zit. Ik schaam me.
Mooie beschijving van jouw huisarts.
@hanke
Maar als je die waarnemingen al je hele leven wegduwt, hoe kun je daar dan over communiceren zoals bij de huisarts die wil weten wat je voelt, denkt, nodig hebt?
Dus dat. Hoe moet ik verwoorden wat ik nodig heb terwijl ik geen idee heb.
Ik brul dan altijd iets van, ik heb rust nodig. Iets anders kan ik niet bedenken.
Stukje wat je schrijft over zelfzorg en compassie naar jezelf herken ik ook.
Mijn therapeut vroeg mij om eens een soort Visionboard te maken met plaatjes wat ik mooi vind.
Dat riep zo'n enorme weerstand in mij op. Ik kan niet verklaren waarom ik dat niet zou kunnen doen. Allerlei smoezen om het niet te doen. Maar het slaat naar mijn idee nergens op. Waarom die weerstand, dat ongemak bij zoiets simpels??
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 21:28
estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 21:23@wicket op papier lukt het mij altijd redelijk. Maar face to face vind ik lastig.
Komt ook door het oordeel wat ik naar mijzelf heb over hoe ik er nu bij zit. Ik schaam me.
Mooie beschijving van je huisarts.
Ik denk maar zo dat er bij jou misschien ook zoiets aan de hand kan zijn, je hebt nogal,wat voor je kiezen gehad en met een autistisch kind is even bijkomen er niet bij, zéker nietnals je hetbook nog allemaal alleen moet doen.
dinsdag 12 november 2019 om 22:48
Ik wacht het oordeel van de huisarts vsn morgen maar af.the_Wicked_Witch schreef: ↑12-11-2019 21:28Ik denk maar zo dat er bij jou misschien ook zoiets aan de hand kan zijn, je hebt nogal,wat voor je kiezen gehad en met een autistisch kind is even bijkomen er niet bij, zéker nietnals je hetbook nog allemaal alleen moet doen.
Hopen dat het mij lukt om open en eerlijk te zijn. Dat ik niet blokkeer.
Ga nu maar eens slapen, ben al vanaf 3 uur wakker.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 12 november 2019 om 22:52
estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 22:48Ik wacht het oordeel van de huisarts vsn morgen maar af.
Hopen dat het mij lukt om open en eerlijk te zijn. Dat ik niet blokkeer.
Ga nu maar eens slapen, ben al vanaf 3 uur wakker.
De huisarts kan natuurlijk alleen maar iets doen als jij aangeeft wat er loos is.
Al lukt het je alleen maar om aan te geven dat je hulp nodig hebt om het helder te krijgen, je hoeft het niet allemaal al te weten hè? Juist daar heb je hulp voor nodig.
Som gewoon je symptomen op, dat is genoeg, de oorzaak is nu helemaal niet zo belangrijk en hoef jij ook niet uit te vogelen nu. Weet hij wel wat je de afgelopen jaren allemaal voor je kiezen hebt gehad?
dinsdag 12 november 2019 om 22:53
Maak een lijstje.estrellas2 schreef: ↑12-11-2019 22:48Ik wacht het oordeel van de huisarts vsn morgen maar af.
Hopen dat het mij lukt om open en eerlijk te zijn. Dat ik niet blokkeer.
Ga nu maar eens slapen, ben al vanaf 3 uur wakker.
