Psyche
alle pijlers
Daar zit je dan...
maandag 5 oktober 2009 om 09:43
Daar zit je dan...
Op bed.. Je voelt je kut, moe, verdrietig, boos.. Helemaal op.
Het is er even niet meer.. En naar de huisarts durf en wil je niet, omdat je bang bent dat die zegt dat je je aanstelt.
Terwijl jij jezelf zo klote voelt, en graag zou willen weten of er iets aan de hand is.
Naar je werk gaan kost je veel energie, je hobby kost je veel energie.
Je wilt wel, en je gaat ook wel, maar het gaat zo ontzettend moeilijk, met lood in je schoenen.
Het liefst zou je al het geld opnemen wat je had, en weg met de auto.
Gewoon rijden, door Europa, waar dan ook, zonder verplichtingen, zonder gezeur.
Gewoon rijden, verstand op nul, door de spoelende regen rijden, je gedachten van je loslaten.
Als je alleen was geweest had je het gedaan, vertrekken zonder iemand ook maar iets te vertellen van je plannen, en misschien wel nooit terug te gaan naar je ouders.
Maar je zou hem er zoveel pijn mee doen.
Hij vind het al zo moeilijk om een vriendin te hebben die flink met zichzelf in de knoop zit, dat hij eigenlijk niet eens weet of doorheeft dat je zo met jezelf in de knoop zit.
Hij vind het moeilijk, hij weet niet hoe hij er mee om moet gaan.
Durfde je maar te zeggen dat hij voor één keer eens goed naar je moet luisteren, en dan alles vertellen wat je dwars zit, wat er in je hoofd omgaat.
Maar dat lukt je niet.
Op het moment dat je de kans krijgt, lukt het je niet om alles eruit te krijgen, en daar baal je van.
Waarom is alles zo moeilijk? Waarom vind je het leven zo moeilijk?
Je bent nog zo jong.. Je zou een vrolijke spontane meid moeten zijn, met veel vriendinnen, een leuke opleiding, en een leuke baan.
Maar je bent niets van dat alles.
Het enige waar je leven om draait is je vriend en je hobby.
Je doet je wel voor als vrolijke spontane meid, maar van binnen ben je dat helemaal niet.
Veel vriendinnen heb je ook niet, omdat ze je niet begrijpen, omdat ze je raar vinden dat je niet van typische vrouwen dingen houd, en omdat je het moeilijk vind om vriendschappen te sluiten.
Een leuke opleiding heb je niet, en je baan vind je ook niet de leukste, maar het is in ieder geval iets.
Om je hobby te bekostigen.
Nu is het tijd om daar iets aan de veranderen, maar waar moet je beginnen?
Je vriend vertellen dat hij nu eens heel goed naar je moet luisteren? Als je hem vraagt of hij je wil helpen, weet hij niet hoe hij dat moet doen, en dat je dat helemaal zelf moet gaan doen.
Moet je naar de huisarts? En dan?
Je bent even helemaal de draad kwijt.
Geen idee wat ik hiermee wil... Even van me afschrijven.
Op bed.. Je voelt je kut, moe, verdrietig, boos.. Helemaal op.
Het is er even niet meer.. En naar de huisarts durf en wil je niet, omdat je bang bent dat die zegt dat je je aanstelt.
Terwijl jij jezelf zo klote voelt, en graag zou willen weten of er iets aan de hand is.
Naar je werk gaan kost je veel energie, je hobby kost je veel energie.
Je wilt wel, en je gaat ook wel, maar het gaat zo ontzettend moeilijk, met lood in je schoenen.
Het liefst zou je al het geld opnemen wat je had, en weg met de auto.
Gewoon rijden, door Europa, waar dan ook, zonder verplichtingen, zonder gezeur.
Gewoon rijden, verstand op nul, door de spoelende regen rijden, je gedachten van je loslaten.
Als je alleen was geweest had je het gedaan, vertrekken zonder iemand ook maar iets te vertellen van je plannen, en misschien wel nooit terug te gaan naar je ouders.
Maar je zou hem er zoveel pijn mee doen.
Hij vind het al zo moeilijk om een vriendin te hebben die flink met zichzelf in de knoop zit, dat hij eigenlijk niet eens weet of doorheeft dat je zo met jezelf in de knoop zit.
Hij vind het moeilijk, hij weet niet hoe hij er mee om moet gaan.
Durfde je maar te zeggen dat hij voor één keer eens goed naar je moet luisteren, en dan alles vertellen wat je dwars zit, wat er in je hoofd omgaat.
Maar dat lukt je niet.
Op het moment dat je de kans krijgt, lukt het je niet om alles eruit te krijgen, en daar baal je van.
Waarom is alles zo moeilijk? Waarom vind je het leven zo moeilijk?
Je bent nog zo jong.. Je zou een vrolijke spontane meid moeten zijn, met veel vriendinnen, een leuke opleiding, en een leuke baan.
Maar je bent niets van dat alles.
Het enige waar je leven om draait is je vriend en je hobby.
Je doet je wel voor als vrolijke spontane meid, maar van binnen ben je dat helemaal niet.
Veel vriendinnen heb je ook niet, omdat ze je niet begrijpen, omdat ze je raar vinden dat je niet van typische vrouwen dingen houd, en omdat je het moeilijk vind om vriendschappen te sluiten.
Een leuke opleiding heb je niet, en je baan vind je ook niet de leukste, maar het is in ieder geval iets.
Om je hobby te bekostigen.
Nu is het tijd om daar iets aan de veranderen, maar waar moet je beginnen?
Je vriend vertellen dat hij nu eens heel goed naar je moet luisteren? Als je hem vraagt of hij je wil helpen, weet hij niet hoe hij dat moet doen, en dat je dat helemaal zelf moet gaan doen.
Moet je naar de huisarts? En dan?
Je bent even helemaal de draad kwijt.
Geen idee wat ik hiermee wil... Even van me afschrijven.
maandag 5 oktober 2009 om 21:08
quote:Rozigst schreef op 05 oktober 2009 @ 10:01:
[...]
Je hoeft niet bang te zijn dat ik echt wegga, want dat kan ik niet.
Ook niet heel even?
Je komt over alsof je het Spaans benauwd hebt. Ik zou haast zeggen: Pak die tas en ga lekker weg.
Wat is je hobby trouwens, of kan je dat hier niet zeggen?
[...]
Je hoeft niet bang te zijn dat ik echt wegga, want dat kan ik niet.
Ook niet heel even?
Je komt over alsof je het Spaans benauwd hebt. Ik zou haast zeggen: Pak die tas en ga lekker weg.
Wat is je hobby trouwens, of kan je dat hier niet zeggen?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 5 oktober 2009 om 21:14
maandag 5 oktober 2009 om 21:25
quote:Rozigst schreef op 05 oktober 2009 @ 09:43:
Waarom is alles zo moeilijk? Waarom vind je het leven zo moeilijk?
Je bent nog zo jong.. Je zou een vrolijke spontane meid moeten zijn, met veel vriendinnen, een leuke opleiding, en een leuke baan. Van wie moet dat?
Waarom is alles zo moeilijk? Waarom vind je het leven zo moeilijk?
Je bent nog zo jong.. Je zou een vrolijke spontane meid moeten zijn, met veel vriendinnen, een leuke opleiding, en een leuke baan. Van wie moet dat?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 5 oktober 2009 om 21:32
Van niemand, dat weet ik.
Dat is meer iets wat ik mezelf in mijn hoofd haal denk ik (weet ik)
Collega's hebben het over vriendinnen-weekenden. Vriendin die heeft dit, vriendin die heeft dat gedaan.
Afgelopen weekend dit met vriendinnen gedaan, komend weekend dit met vriendinnen gaan doen.
En ik, ik sleutel alleen maar, haha.
Niet dat ik dat erg vind, maar ik kan zegmaar niet ''meepraten'' over dingen met vriendinnen doen.
Dat is meer iets wat ik mezelf in mijn hoofd haal denk ik (weet ik)
Collega's hebben het over vriendinnen-weekenden. Vriendin die heeft dit, vriendin die heeft dat gedaan.
Afgelopen weekend dit met vriendinnen gedaan, komend weekend dit met vriendinnen gaan doen.
En ik, ik sleutel alleen maar, haha.
Niet dat ik dat erg vind, maar ik kan zegmaar niet ''meepraten'' over dingen met vriendinnen doen.
maandag 5 oktober 2009 om 21:43
Nou het moet ook een beetje van de maatschappij, en dat is een probleem voor veel mensen
Misschien zou je je doodongelukkig voelen joh, tussen al die meiden. Ik ga ook bijna op meidenweekend, maar heb ze nu al gemaild dat ik chagrijnig ben. Haha, het kan erg beklemmend zijn, zo'n groep, ze hebben alvast een waarschuwing.
Ik ben meer van de gemengde groepen. Of inderdaad, dingen alleen doen.
Je zou mannen moeten hebben op je werk. Die kunnen uren praten over auto's klussen. No problem.
(ik snap je probleem verder wel hoor, het rotgevoel etc. Ben alleen nu in een bui om een beetje luchtig te doen en niet heel diep erop in te gaan)
Misschien zou je je doodongelukkig voelen joh, tussen al die meiden. Ik ga ook bijna op meidenweekend, maar heb ze nu al gemaild dat ik chagrijnig ben. Haha, het kan erg beklemmend zijn, zo'n groep, ze hebben alvast een waarschuwing.
Ik ben meer van de gemengde groepen. Of inderdaad, dingen alleen doen.
Je zou mannen moeten hebben op je werk. Die kunnen uren praten over auto's klussen. No problem.
(ik snap je probleem verder wel hoor, het rotgevoel etc. Ben alleen nu in een bui om een beetje luchtig te doen en niet heel diep erop in te gaan)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 5 oktober 2009 om 21:53
Ik denk dat ik me inderdaad ongelukkig zou voelen, met alleen maar meiden om mij heen.
Tuurlijk, in mijn werk (supermarkt) werken veel meiden, maar ook mannen, en dat is altijd gezellig ouwehoeren, over auto's praten etc.
En zo'n vriendinnen-weekend, lijkt me een regelrechte ramp
Ik ben gewoon meer een mannen-vrouw
Daarbij heb ik me opzich wel neergelegd hoor, maar af en toe mis ik wel eens een beste vriendin, met wie ik álles kan delen.
(Ik bedoel, ik kan niet gezellig ouwehoeren over het seksleven van mij en vriend met mijn vriend )
Tuurlijk, in mijn werk (supermarkt) werken veel meiden, maar ook mannen, en dat is altijd gezellig ouwehoeren, over auto's praten etc.
En zo'n vriendinnen-weekend, lijkt me een regelrechte ramp
Ik ben gewoon meer een mannen-vrouw
Daarbij heb ik me opzich wel neergelegd hoor, maar af en toe mis ik wel eens een beste vriendin, met wie ik álles kan delen.
(Ik bedoel, ik kan niet gezellig ouwehoeren over het seksleven van mij en vriend met mijn vriend )
dinsdag 6 oktober 2009 om 07:13
Rozje!!!!
Wat vervelend dat je zo met jezelf in de knoop zit, ik wist het helemaal niet! Sorry dat ik er deze dagen niet altijd ben geweest voor je ( Op MSN ) Zit zelf ook op te hikken tegen een burn-out.
Ik hoop dat je hier wat steun vind. En ik denk aan je, ik weet hoe het is om het allemaal even helemaal niet meer te weten.. Verder weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen. Als er wat is kan je me ook altijd een mailtje sturen hoor!!
Ik weet natuurlijk wel het één en ander wat er met je omgaat, maar natuurlijk niet alles. Maar als je daar wel behoefte aan hebt dan ben ik er hoor.
Hele dikke :knuf:
(Las op het mode-topc iets, toen ben ik gauw met het verrgootglasje gaan zoeken en toen liep ik hiertegenaan. Dikke kus!!!!!!! en hou je taai! )
Wat vervelend dat je zo met jezelf in de knoop zit, ik wist het helemaal niet! Sorry dat ik er deze dagen niet altijd ben geweest voor je ( Op MSN ) Zit zelf ook op te hikken tegen een burn-out.
Ik hoop dat je hier wat steun vind. En ik denk aan je, ik weet hoe het is om het allemaal even helemaal niet meer te weten.. Verder weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen. Als er wat is kan je me ook altijd een mailtje sturen hoor!!
Ik weet natuurlijk wel het één en ander wat er met je omgaat, maar natuurlijk niet alles. Maar als je daar wel behoefte aan hebt dan ben ik er hoor.
Hele dikke :knuf:
(Las op het mode-topc iets, toen ben ik gauw met het verrgootglasje gaan zoeken en toen liep ik hiertegenaan. Dikke kus!!!!!!! en hou je taai! )
dinsdag 6 oktober 2009 om 08:22
Ahh lieve Sops!
Van jou wist ik het ook helemaal niet!
We spreken elkaar binnenkort weer, dan hebben we het er wel over
Doe rustig aan, en geef aan op je werk als je het niet meer trekt he?!
Ik heb de HA gebeld, maar kan vandaag niet terecht, heb om een dubbel consult gevraagd voor de zekerheid.
(We hebben 2 huisartsen, de ene is een lul, en de andere is leuk, dus ik wou bij de leuke, maar waarschijnlijk denkt iedereen er zo over, kon morgen wel terecht, maar moet morgen en donderdag de hele dag werken. Vrijdag middag vrij, dus dan naar de huisarts dus.)
Van jou wist ik het ook helemaal niet!
We spreken elkaar binnenkort weer, dan hebben we het er wel over
Doe rustig aan, en geef aan op je werk als je het niet meer trekt he?!
Ik heb de HA gebeld, maar kan vandaag niet terecht, heb om een dubbel consult gevraagd voor de zekerheid.
(We hebben 2 huisartsen, de ene is een lul, en de andere is leuk, dus ik wou bij de leuke, maar waarschijnlijk denkt iedereen er zo over, kon morgen wel terecht, maar moet morgen en donderdag de hele dag werken. Vrijdag middag vrij, dus dan naar de huisarts dus.)
dinsdag 6 oktober 2009 om 08:58
Lieve Lieve Roz,
Zag ook iets op mode topic en ben gaan zoeken
Wat naar voor je dat je je zo voelt, maar wat goed dat je het uitspreekt en er wat aan wilt doen!
Ik kan zeggen dat ik je verhaal wel beetje herken. Bij mij kost mijn werk me momenteel ook heel veel energie, aardig gestressed raak ik er op moment even van, en nog aantal dingen. Nouja gaat hier om jou en zit vast iets anders in elkaar, maar snap wel hoe je je voelt.
Heb zelf ook de stap genomen naar de huisarts die me naar (eerstelijns)psycholoog doorverwees. Vond het heel eng en serieus klinken, maar denk nu na 2 afspraken toch dat het wel goed is.
Goed van je dat je de afspraak gemaakt hebt bij de HA! Vrijdag 'pas'? Praat lekker met je vriend (en hier op topic ) en dan weet je vrijdag voor je gevoel misschien wat beter uit je woorden te komen!
HEEEELE DIKKE KNUFFEL!!!
Zag ook iets op mode topic en ben gaan zoeken
Wat naar voor je dat je je zo voelt, maar wat goed dat je het uitspreekt en er wat aan wilt doen!
Ik kan zeggen dat ik je verhaal wel beetje herken. Bij mij kost mijn werk me momenteel ook heel veel energie, aardig gestressed raak ik er op moment even van, en nog aantal dingen. Nouja gaat hier om jou en zit vast iets anders in elkaar, maar snap wel hoe je je voelt.
Heb zelf ook de stap genomen naar de huisarts die me naar (eerstelijns)psycholoog doorverwees. Vond het heel eng en serieus klinken, maar denk nu na 2 afspraken toch dat het wel goed is.
Goed van je dat je de afspraak gemaakt hebt bij de HA! Vrijdag 'pas'? Praat lekker met je vriend (en hier op topic ) en dan weet je vrijdag voor je gevoel misschien wat beter uit je woorden te komen!
HEEEELE DIKKE KNUFFEL!!!
Ik heb een plan: ik maak nooit meer een plan!
dinsdag 6 oktober 2009 om 09:07
Ahja Rozje, we waren op het mode-topic ook al offtopic gegaan en hadden we het over onze struikelblokken op het werk.
Klinkt misschien stom, maar misschien komt het ook wel een beetje dat het weer nu weer donkerder wordt dat je wat meer down gaat voelen! Heb ik ook last van En vrijdag naar de HA is een goed plan. Misschien hebben je gevoelens wel een fysieke achtergrond. Is je vriend wel een beetje lief voor je?
Pas goed op jezelf he. En misschien moeten we dan binnekort toch maar eens meeten om een anti-dip-shopsessie te houden!
Klinkt misschien stom, maar misschien komt het ook wel een beetje dat het weer nu weer donkerder wordt dat je wat meer down gaat voelen! Heb ik ook last van En vrijdag naar de HA is een goed plan. Misschien hebben je gevoelens wel een fysieke achtergrond. Is je vriend wel een beetje lief voor je?
Pas goed op jezelf he. En misschien moeten we dan binnekort toch maar eens meeten om een anti-dip-shopsessie te houden!
dinsdag 6 oktober 2009 om 09:55
Hoi Rozigst, ik ken je niet, maar herkende iets. Je zegt dat je je openingspost hebt geschreven vanuit de je-persoon omdat je niet teveel IK wilt zijn/horen/lezen/laten zien/laten lezen/laten horen......
Allereerst : vind je het belangrijk hoe je overkomt op anderen? Wellicht vanuit je eigen referentiekader : als jij (openings)posts leest, je het niet fijn vind als iemand veel IK gebruikt (egoïstisch ofzo)?
Ten tweede : het gaat toch ook om jou??? JIJ voelt je toch ook zo? Zet jezelf eens op die voorgrond. Denk eens eerst aan jezelf en dan pas aan een ander. Neem je ruimte in dit leven/je relatie enz...gewoon in. Als jij het niet doet : niemand anders doet het. En voel je je rot? Ja, rot voor je vriend, maar dat is ZIJN probleem, dat moet een beetje relatie kunnen hebben, zolang je niet verwacht dat hij het voor je oplost of zich zodanig gaat gedragen dat jij je beter gaat voelen, want dat kan alleen jijzelf!
Laat aan je huisarts weten hoe je je voelt. Iedereen heeft recht op zijn of haar gevoelens, ook die hele negatieve. Zoek samen met hem of iemand anders (profs) hulp. Waarom? Omdat je van dit rotgevoel af wilt.
Sterkte!
Allereerst : vind je het belangrijk hoe je overkomt op anderen? Wellicht vanuit je eigen referentiekader : als jij (openings)posts leest, je het niet fijn vind als iemand veel IK gebruikt (egoïstisch ofzo)?
Ten tweede : het gaat toch ook om jou??? JIJ voelt je toch ook zo? Zet jezelf eens op die voorgrond. Denk eens eerst aan jezelf en dan pas aan een ander. Neem je ruimte in dit leven/je relatie enz...gewoon in. Als jij het niet doet : niemand anders doet het. En voel je je rot? Ja, rot voor je vriend, maar dat is ZIJN probleem, dat moet een beetje relatie kunnen hebben, zolang je niet verwacht dat hij het voor je oplost of zich zodanig gaat gedragen dat jij je beter gaat voelen, want dat kan alleen jijzelf!
Laat aan je huisarts weten hoe je je voelt. Iedereen heeft recht op zijn of haar gevoelens, ook die hele negatieve. Zoek samen met hem of iemand anders (profs) hulp. Waarom? Omdat je van dit rotgevoel af wilt.
Sterkte!
anoniem_89072 wijzigde dit bericht op 06-10-2009 12:12
Reden: spelling
Reden: spelling
% gewijzigd
dinsdag 6 oktober 2009 om 10:33
Lieve Roz, heel goed dat je naar de huisarts gaat (al is het pas vrijdag, het is niet anders, en het is ook zo vrijdag!), want als ik dat lees over je klachten kan dat idd weleens voor een groot deel met de prikpil te maken hebben (je post van gisteren, 20.09u).
Dat vriendinnengebeuren klinkt volgens mij meestal ook veel gezelliger dan het in werkelijkheid is; staar je er niet blind op. Niks mis met jouw dingen doen, de dingen waar jij blij van wordt (en binnenkort hopelijk ook weer echt blij van wordt!).
Gisteren kwam ik bij een kapster, na hiervoor een tijdlang bij een kapper te zijn geweest, en sjonge, wat een verschil. Er zat nog een vrouw, haar eigen man kwam binnen, koffie erbij, en blablablabla. Over kinderen, beugels, communie...arrghh. Ik werd doodmoe van dat gekakel en wilde gewoon mijn domme blaadje lezen en verder niet zoveel geklets (waar ik niet of nauwelijks aan kon meedoen, want ik kende al die mensen en kinderen niet waar ze het over hadden). Ik bedoel maar te zeggen: niet iedereen heeft steeds zin in dat eindeloze gepraat wat bij vrouwen toch wel vaak gebeurt en in die zin vond ik het no-nonsense gepraat van die kapper heerlijk rustig.
(En toch ben ik ook een échte vrouw, grijns.)
Dat vriendinnengebeuren klinkt volgens mij meestal ook veel gezelliger dan het in werkelijkheid is; staar je er niet blind op. Niks mis met jouw dingen doen, de dingen waar jij blij van wordt (en binnenkort hopelijk ook weer echt blij van wordt!).
Gisteren kwam ik bij een kapster, na hiervoor een tijdlang bij een kapper te zijn geweest, en sjonge, wat een verschil. Er zat nog een vrouw, haar eigen man kwam binnen, koffie erbij, en blablablabla. Over kinderen, beugels, communie...arrghh. Ik werd doodmoe van dat gekakel en wilde gewoon mijn domme blaadje lezen en verder niet zoveel geklets (waar ik niet of nauwelijks aan kon meedoen, want ik kende al die mensen en kinderen niet waar ze het over hadden). Ik bedoel maar te zeggen: niet iedereen heeft steeds zin in dat eindeloze gepraat wat bij vrouwen toch wel vaak gebeurt en in die zin vond ik het no-nonsense gepraat van die kapper heerlijk rustig.
(En toch ben ik ook een échte vrouw, grijns.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 6 oktober 2009 om 21:08
Ik praat wel veel (in de zin van ''oren van het hoofd kletsen'' ) maar niet zoals jij omschrijft bij de kapper.
Veel met mannelijke vrienden. Het jammere aan hun is, is dat ze het vrouwelijke geklets niet interessant vinden, of dingen waar je niet snel met een mannelijke vriend over praat (zoals hormonen oid) en dan mis ik wel eens een vriendin.
In de herfstvakantie ga ik flink opruimen!
Alles wat weg kan ook weg doen, en niet laten staan onder het mom ''die moeten ooit nog eens weg''.
Schoon opgeruimd huis helpt voor/bij een opgeruimd hoofd toch?
Veel met mannelijke vrienden. Het jammere aan hun is, is dat ze het vrouwelijke geklets niet interessant vinden, of dingen waar je niet snel met een mannelijke vriend over praat (zoals hormonen oid) en dan mis ik wel eens een vriendin.
In de herfstvakantie ga ik flink opruimen!
Alles wat weg kan ook weg doen, en niet laten staan onder het mom ''die moeten ooit nog eens weg''.
Schoon opgeruimd huis helpt voor/bij een opgeruimd hoofd toch?
dinsdag 6 oktober 2009 om 22:48
Wat rot voor je dat je jezelf zo voelt, maar wel ontzettend fijn dat je een hobby hebt, zodat er in ieder geval IETS is wat je motiveert en waar je plezier aan beleeft.
Je bent nog zo jong.. Je zou een vrolijke spontane meid moeten zijn, met veel vriendinnen, een leuke opleiding, en een leuke baan.
Maar je bent niets van dat alles.
Volgens mij moet je niet te streng voor jezelf zijn, wie zegt dat je een spontane meid moet zijn en veel vriendinnen moet hebben? Volgens mij zijn er maar heel weinig mensen die dat allemaal hebben: die spontaan zijn, veel vrienden, leuke opleiding, leuke baan, leuke relatie hebben... dat is nogal wat wat je daar noemt!
Maar ik zou inderdaad hulp zoeken als je er niet uitkomt en je het gevoel hebt dat je in de knoop zit met jezelf.
Sterkte!
Je bent nog zo jong.. Je zou een vrolijke spontane meid moeten zijn, met veel vriendinnen, een leuke opleiding, en een leuke baan.
Maar je bent niets van dat alles.
Volgens mij moet je niet te streng voor jezelf zijn, wie zegt dat je een spontane meid moet zijn en veel vriendinnen moet hebben? Volgens mij zijn er maar heel weinig mensen die dat allemaal hebben: die spontaan zijn, veel vrienden, leuke opleiding, leuke baan, leuke relatie hebben... dat is nogal wat wat je daar noemt!
Maar ik zou inderdaad hulp zoeken als je er niet uitkomt en je het gevoel hebt dat je in de knoop zit met jezelf.
Sterkte!
donderdag 8 oktober 2009 om 19:42
Ik zie nog steeds je oude avatar MSS?
Morgen naar de huisarts.. Brr, vind het nu al eng.
Vanmorgen toen ik op de wc zat, dacht ik, wat moet ik nou morgen zeggen? Dat het niet goed met me gaat? Dat ik me niet lekker in mijn vel voel zitten? Dat ik het even niet meer aan kan?
En ik ben een beetje bang voor zijn reactie, benieuwd naar wat hij gaat zeggen.
En of hij het af zal schuiven op de hormonen, en dat hij de bloedingen, pijnen en krampen ook af zal schuiven op de hormonen?
Ik hoop zó, dat ik morgen alles durf te zeggen, en me niet met de boodschap naar huis laat sturen dat het aan de hormonen ligt. (Hoe kan hij dat zo in 10 minuutjes zien, dat het aan de hormonen ligt?)
En ik hoop ook vooral dat ik het durf te zeggen, zodat ik hier morgen kan posten dat ik naar de HA ben geweest, wat de HA gezegd heeft en wat zijn conclusie is.
(Ook weer zoiets stoms. Ik ken jullie natuurlijk niet, en toch ben ik bang dat jullie teleurgesteld zouden zijn, of zelfs boos zouden zijn als ik post dat ik het niet gezegd heb tegen de HA )
Morgen naar de huisarts.. Brr, vind het nu al eng.
Vanmorgen toen ik op de wc zat, dacht ik, wat moet ik nou morgen zeggen? Dat het niet goed met me gaat? Dat ik me niet lekker in mijn vel voel zitten? Dat ik het even niet meer aan kan?
En ik ben een beetje bang voor zijn reactie, benieuwd naar wat hij gaat zeggen.
En of hij het af zal schuiven op de hormonen, en dat hij de bloedingen, pijnen en krampen ook af zal schuiven op de hormonen?
Ik hoop zó, dat ik morgen alles durf te zeggen, en me niet met de boodschap naar huis laat sturen dat het aan de hormonen ligt. (Hoe kan hij dat zo in 10 minuutjes zien, dat het aan de hormonen ligt?)
En ik hoop ook vooral dat ik het durf te zeggen, zodat ik hier morgen kan posten dat ik naar de HA ben geweest, wat de HA gezegd heeft en wat zijn conclusie is.
(Ook weer zoiets stoms. Ik ken jullie natuurlijk niet, en toch ben ik bang dat jullie teleurgesteld zouden zijn, of zelfs boos zouden zijn als ik post dat ik het niet gezegd heb tegen de HA )
vrijdag 9 oktober 2009 om 08:47
Nee joh gekkie!!!! Tuurlijk denken we dat niet!
En ik snap je helemaal. Is ook lastig.
Gewoon alles zeggen wat je hier ook zo'n beetje zegt, wat je net opnoemde eigenlijk.
Maar misschien ben je inmiddels al geweest
Hoor graag hoe het was!
Als je nog moet - SUCCEEEES
(misschien moet je je internet verversen om nieuw plaatje te zien?)
En ik snap je helemaal. Is ook lastig.
Gewoon alles zeggen wat je hier ook zo'n beetje zegt, wat je net opnoemde eigenlijk.
Maar misschien ben je inmiddels al geweest
Hoor graag hoe het was!
Als je nog moet - SUCCEEEES
(misschien moet je je internet verversen om nieuw plaatje te zien?)
Ik heb een plan: ik maak nooit meer een plan!
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:06
Ik zie je plaatje ondertussen hoor!
Nou, ben naar de HA geweest.
Hij wil eerst uitzoeken of het niets hormonaals is, dus ik heb een hormonenkuurtje meegekregen, van 2 weken, en over 2 weken moet ik me weer melden of er verandering in is gekomen.
Dus, nouja, moet zeggen dat ik me op zich wel goed voel dat ik er met de HA over gepraat heb
Nou, ben naar de HA geweest.
Hij wil eerst uitzoeken of het niets hormonaals is, dus ik heb een hormonenkuurtje meegekregen, van 2 weken, en over 2 weken moet ik me weer melden of er verandering in is gekomen.
Dus, nouja, moet zeggen dat ik me op zich wel goed voel dat ik er met de HA over gepraat heb
vrijdag 9 oktober 2009 om 16:17
