Psyche
alle pijlers
De gevolgen van pesten
dinsdag 4 maart 2008 om 12:40
Ok, ik ben een hopeloos geval, dus trek je daar maar niets van aan. De gevolgen van het pesten vanaf groep 1 tot mijn 19e zijn bij mij dat ik geen sociaal leven meer heb (en ook niet meer wil) en inderdaad de mensen bang van mij zijn. Desalnietemin ben ik wel een geslaagd zakenvrouw en is mijn personeel ondertussen aan mij gewend. Diep van binnen ben ik namelijk heel zachtaardig en lief en dat hebben zij wel door.
Het klinkt raar, maar het kan best fijn zijn dit eens bij een psycholoog neer te leggen (Is hip hoor, naar de psycholoog
Met een wildvreemde er over praten (ok, dat zijn forummers ook natuurlijk) en adviezen krijgen over hoe nu verder is toch prima? En een psycholoog kan ook een beetje helpen met het verwerken van het geheel.
Je zal geheid reacties krijgen hier op het forum dat je het jezelf allemaal hebt aangedaan en het over jezelf hebt afgeroepen dat gepest en dat je je niet zo moet aanstellen, maar negeer dat aub.
Het klinkt raar, maar het kan best fijn zijn dit eens bij een psycholoog neer te leggen (Is hip hoor, naar de psycholoog
Met een wildvreemde er over praten (ok, dat zijn forummers ook natuurlijk) en adviezen krijgen over hoe nu verder is toch prima? En een psycholoog kan ook een beetje helpen met het verwerken van het geheel.Je zal geheid reacties krijgen hier op het forum dat je het jezelf allemaal hebt aangedaan en het over jezelf hebt afgeroepen dat gepest en dat je je niet zo moet aanstellen, maar negeer dat aub.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
dinsdag 4 maart 2008 om 12:45
Hallo mdf,
Ik ben vroeger gepest en ik heb een sociale fobie en een contactstoornis aan over gehouden. Op dit moment heb ik er niet zo veel last van. Ik heb van mezelf leren houden en van anderen ook. Ik kan me heel erg onzeker voelen als ik kritiek of complimenten moet ontvangen. Dat is misschien ook de kern van je probleem. Het is niet makkelijk om ermee te leren omgaan. Je moet leren dat kritiek niet (altijd) persoonlijk is, maar een kans om te verbeteren.
Veel succes met je stages
Ik ben vroeger gepest en ik heb een sociale fobie en een contactstoornis aan over gehouden. Op dit moment heb ik er niet zo veel last van. Ik heb van mezelf leren houden en van anderen ook. Ik kan me heel erg onzeker voelen als ik kritiek of complimenten moet ontvangen. Dat is misschien ook de kern van je probleem. Het is niet makkelijk om ermee te leren omgaan. Je moet leren dat kritiek niet (altijd) persoonlijk is, maar een kans om te verbeteren.
Veel succes met je stages
dinsdag 4 maart 2008 om 12:47
Ik vind het wel vreemd dat je alles op het pesten gooit. Is dat niet een beetje gemakkelijk? Ik ben zelf vroeger ook gepest en dat was echt geen fijne tijd. Ik heb zelfs een keertje tijdens een slaapwandeling tegen mijn moeder gezegd dat ik dood wilde, dus ik weet waar je het over hebt.
Ik heb dit echter nooit invloed laten hebben op mijn interpersoonlijke relaties. Ik heb fijne vrienden, fijn werk en een fijn gezin. Tuurlijk heeft het wel invloed gehad over hoe en wie ik ben, maar ik heb me verder niet negatief laten beinvloeden op latere leeftijd.
Ik ben het eens met de vorige poster, dat het niet geheel onverstandig is om eens een psych te raadplegen. Het wordt tijd dat jij je leven weer in eigen hand neemt.
Ik heb dit echter nooit invloed laten hebben op mijn interpersoonlijke relaties. Ik heb fijne vrienden, fijn werk en een fijn gezin. Tuurlijk heeft het wel invloed gehad over hoe en wie ik ben, maar ik heb me verder niet negatief laten beinvloeden op latere leeftijd.
Ik ben het eens met de vorige poster, dat het niet geheel onverstandig is om eens een psych te raadplegen. Het wordt tijd dat jij je leven weer in eigen hand neemt.
dinsdag 4 maart 2008 om 12:53
Wat ik mijzelf een tijd terug heb afgevraagd was het volgende. Misschien heb je er wat aan.
Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ik wel mensen toelaat? Ik kan weer gekwetst worden. Aan de andere kant, erger dan toen kan het bijna niet worden. En dat heb ik overleefd, ik ben er nog. En nu mis ik een hoop leuke dingen, contacten, vriendschappen.
Het klinkt misschien wat simpel maar zo kon ik het risico voelen. En besluiten dat ik dat veel liever nam dan zo geisoleerd te zijn. En ik denk idd ook dat een gesprek met een psych oid je misschien zou kunnen helpen. Je moet het blijkbaar echt verwerken voor je verder kunt met je leven.
Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ik wel mensen toelaat? Ik kan weer gekwetst worden. Aan de andere kant, erger dan toen kan het bijna niet worden. En dat heb ik overleefd, ik ben er nog. En nu mis ik een hoop leuke dingen, contacten, vriendschappen.
Het klinkt misschien wat simpel maar zo kon ik het risico voelen. En besluiten dat ik dat veel liever nam dan zo geisoleerd te zijn. En ik denk idd ook dat een gesprek met een psych oid je misschien zou kunnen helpen. Je moet het blijkbaar echt verwerken voor je verder kunt met je leven.
dinsdag 4 maart 2008 om 12:56
Idd naar een psycholoog en een assertiviteitstraining.
heeft mij enorm geholpen.
Tijdens het eerste jaar van mijn studie kwam ik tot de conclusie dat ik moeite had met prenetatietechniek en spreken voor groepen e.d. Gewoon niet handig.
Werken in groepjes liep ook meestal niet al te denderend. Niet zo erg dat ik mijn studie niet zou halen, maar wel dusdagnig dat ik er zelf heel vel last van had dat bepaalde dingen moeilijk gingen.
Dus uiteindelijk via de studentpsycholoog een paar gesprekken en een sova-trainig. En nu ben ik gewoon "normaal" en geen slachtoffer meer van mijn verleden.
heeft mij enorm geholpen.
Tijdens het eerste jaar van mijn studie kwam ik tot de conclusie dat ik moeite had met prenetatietechniek en spreken voor groepen e.d. Gewoon niet handig.
Werken in groepjes liep ook meestal niet al te denderend. Niet zo erg dat ik mijn studie niet zou halen, maar wel dusdagnig dat ik er zelf heel vel last van had dat bepaalde dingen moeilijk gingen.
Dus uiteindelijk via de studentpsycholoog een paar gesprekken en een sova-trainig. En nu ben ik gewoon "normaal" en geen slachtoffer meer van mijn verleden.
dinsdag 4 maart 2008 om 13:10
cognitieve gedragstherapie zou goed kunnen helpen. je gaat dan de situaties waar het steeds fout gaat (jouw valkuilen) ontleden, en in plaats van het ongewenste gedrag (veroorzaakt door vroeger pesten) ander gedrag vertonen waardoor je beter met mensen op kan schieten. dat zal stapje voor stapje moeten gaan en je zal jezelf en je gedrag echt kritisch onder de loep moeten nemen (dus ook wat trots opzij zetten).
dinsdag 4 maart 2008 om 13:29
Ik denk dat je Elske's topic dan niet helemaal goed begrepen hebt. In dit topic over pesten weigerde TO aan zichzelf te werken, omdat ze nu eenmaal het slachtoffer was, en liep daardoor vast op een aantal gebieden in haar leven.
Miss Dubbelfriss, bij deze de link naar het pesttopic, ter informatie.
anoniem_648d867ac9e9b wijzigde dit bericht op 04-03-2008 13:30
Reden: formulering
Reden: formulering
% gewijzigd
dinsdag 4 maart 2008 om 14:09
Misschien is t stuk in viva 12 dan wat voor jou. Dan gaat t over vroeger gepest en toch goed terechtgekomen! Keb er zelf aan meegedaan. Ik ben ook veel gepest, maar weet nu dat ik er niets aan kan doen doordat ik nou eenmaal anders ben. Ik ben wel wantrouwend in sommige mensen, als mensen smoezen denk ik gauw dat t over mij gaat en als ze t inderdaad over me hebben denk ik gauw in negatieve zin. Hoewel ik nu lekker in m'n vel zit en best veel complimenten krijg! Helaas heb ik nog geen vriendje, maar hoop ook dat dat er snel aan zit te komen!
dinsdag 4 maart 2008 om 19:48
Ik ben ook erg gepest op school en heb daar ook dingen aan overgehouden waarvan ik zeker weet dat deze door het pesten komen. Ik durfde bijvoorbeeld niet meer naar school toen ik bij mijn nieuwe opleiding begon, nam de bus weer meteen naar huis. Verder vond ik het heel erg moeilijk om mensen te vertrouwen, omdat ik dat in al die jaren niet gekunt had, ik had immers geen vriendinnen en als ik die eens had dan bleken die achteraf weer met de pesters om te gaan en werd ik weer gepakt.
Ik kan me dan ook heel goed jouw situatie voorstellen dat je je blijft verdedigen etc. Maar het is niet goed, geen oplossing. Ik zou in jouw situatie gaan praten met een psycholoog zodat je dingen kan verwerken en een plekje kan geven. Op deze manier kan je het afsluiten en een nieuwe start maken.
Succes
Ik kan me dan ook heel goed jouw situatie voorstellen dat je je blijft verdedigen etc. Maar het is niet goed, geen oplossing. Ik zou in jouw situatie gaan praten met een psycholoog zodat je dingen kan verwerken en een plekje kan geven. Op deze manier kan je het afsluiten en een nieuwe start maken.
Succes
dinsdag 4 maart 2008 om 20:32
@MDF
Wat grappig, ik heb hier al vaker posts van jou gelezen en had een heel ander beeld van jou! En dat bedoel ik in positieve zin, ik zou echt nooit achter je gezocht hebben dat je het zo moeilijk hebt gehad (en hebt).
Ik ben nooit gepest, maar ken wel mensen die gepest zijn en weet zo'n beetje wat het effect daar van kan zjin. Ik sluit me aan bij de therapie-adviezen. Maar ik wil je ook wat anders meegeven.
Ik denk dat het heel belangrijk is (met behulp van je coach) om open te zijn aan het begin van een stage. Geef aan waar je mee worstelt en dat dit een leerpunt van je is, en vraag je stagebegeleiders om je daarbij te helpen.
Wat ik niet helemaal uit je verhaal haal, is wat er precies mis gaat. Communiceer je moeilijk? Ben je te gesloten? Reageer je te agressief op feedback? Kun je daar iets meer over vertellen? Misschien kunnen we je dan alvast wat praktische tips geven...
Wat grappig, ik heb hier al vaker posts van jou gelezen en had een heel ander beeld van jou! En dat bedoel ik in positieve zin, ik zou echt nooit achter je gezocht hebben dat je het zo moeilijk hebt gehad (en hebt).
Ik ben nooit gepest, maar ken wel mensen die gepest zijn en weet zo'n beetje wat het effect daar van kan zjin. Ik sluit me aan bij de therapie-adviezen. Maar ik wil je ook wat anders meegeven.
Ik denk dat het heel belangrijk is (met behulp van je coach) om open te zijn aan het begin van een stage. Geef aan waar je mee worstelt en dat dit een leerpunt van je is, en vraag je stagebegeleiders om je daarbij te helpen.
Wat ik niet helemaal uit je verhaal haal, is wat er precies mis gaat. Communiceer je moeilijk? Ben je te gesloten? Reageer je te agressief op feedback? Kun je daar iets meer over vertellen? Misschien kunnen we je dan alvast wat praktische tips geven...
zondag 16 maart 2008 om 22:06
Hoi,
Ik ben vroeger 10 jaar gepest. Basisschool en middelbare school. Ik heb dat sowieso nooit goed verwerkt en heb er nog altijd veel problemen door.
Nu heb ik de pech (of een kans om het echt te verwerken, zo kan je het ook zien) dat ik nu regelmatig met een exklasgenoot van mij geconfronteerd wordt. Die mij overigens niet actief gepest heeft. Toch haalt hij alles weer omhoog.
Momenteel gaat het heel slecht met mij. Ik heb in mijn huidige leven heel veel problemen door het pesten van vroeger. Alles hoopt zich nu als het ware op naar een toppunt. Alles komt nu tegelijk. Zo voel ik me bv vaak gekwetst door opmerkingen die mensen maken, en wil ze daarom minder vaak of helemaa niet meer zien. Laatst is er een bekend bevallen en realiseer ik me dat ik geen kinderen wil omdat ik bang ben dat ze ook gepest worden.
Zo wordt ik er heel vaak aan herinnert. Doordat alles zich nu ophoopt denk ik dat ik nu wel depressief ben. Ik zit al bij een psycholoog en alles.
Ik hoop dat dit de laatste keer is dat ik door deze hel moet gaan, en dat ik het nu echt definitief kan verwerken.
Ik ben vroeger 10 jaar gepest. Basisschool en middelbare school. Ik heb dat sowieso nooit goed verwerkt en heb er nog altijd veel problemen door.
Nu heb ik de pech (of een kans om het echt te verwerken, zo kan je het ook zien) dat ik nu regelmatig met een exklasgenoot van mij geconfronteerd wordt. Die mij overigens niet actief gepest heeft. Toch haalt hij alles weer omhoog.
Momenteel gaat het heel slecht met mij. Ik heb in mijn huidige leven heel veel problemen door het pesten van vroeger. Alles hoopt zich nu als het ware op naar een toppunt. Alles komt nu tegelijk. Zo voel ik me bv vaak gekwetst door opmerkingen die mensen maken, en wil ze daarom minder vaak of helemaa niet meer zien. Laatst is er een bekend bevallen en realiseer ik me dat ik geen kinderen wil omdat ik bang ben dat ze ook gepest worden.
Zo wordt ik er heel vaak aan herinnert. Doordat alles zich nu ophoopt denk ik dat ik nu wel depressief ben. Ik zit al bij een psycholoog en alles.
Ik hoop dat dit de laatste keer is dat ik door deze hel moet gaan, en dat ik het nu echt definitief kan verwerken.
maandag 17 maart 2008 om 15:00
Pesten kan grote gevolgen hebben. Volgens mij gaat het vaak twee kanten op: je gaat jezelf onzichtbaar maken of je bent heel aanvallend/defensief. Het is gedrag dat je jezelf (on)bewust hebt aangeleerd om te overleven. Helaas ga je later hierdoor de mist in. Ik kan er over meepraten. Psychotherapie heeft me veel geholpen. Ik raad het iedereen aan die gepest is. Je moet je problemen niet onderschatten.
maandag 17 maart 2008 om 18:25
Heftig allemaal, toch herkenbaar. Mijn zus is vanaf haar 10e tot 22e gepest omdat ze te lief, stil en onzeker is. Ze droeg een bril, beugel, vaak wat te vet haar en kleedde zich blijkbaar niet leuk genoeg. Ze werd al snel de Nerd en het lelijke meisje.....EN DAT IS ZE HELEMAAL NIET! het is een super mooie meid met een geweldig mooi koppie en een prachtig figuurtje. Heb jullie meningen gelezen en probeer deze met haar te overleggen. Ze is 26 jaar en heeft moeite met sociaal contact en heeft echt een muurtje om haar heen gebouwd. Bij de psycholoog is ze al een keertje geweest maar dan werkte niet voor haar. Heftig, wat is dat pesten toch vreselijk!
anoniem_9369 wijzigde dit bericht op 17-03-2008 18:32
Reden: verkeerd
Reden: verkeerd
% gewijzigd
maandag 17 maart 2008 om 18:47
@MDF
Sorry dat ik nu pas reageer! Ik volg altijd de recente verhalen via "viva vandaag" en had hem niet meer voorbij zien komen...
Ik vind dat jij je altijd bijzonder goed en vlot weet uit te drukken hier op het forum en had daardoor het beeld dat jij een hele vlotte meid bent. Nu begrijp ik ook wel dat forummen en de echte wereld twee heel verschillende dingen zijn, maar toch! Kan me echt niet voorstellen dat ik een heel ander beeld van jou zou hebben als ik je irl tegen zou komen! :-)
En wat je schrijft over feedback is denk ik ook helemaal niet zo verkeerd. Vroeger schoot ik door onzekerheid ook altijd direct de verdediging in, openlijk of in gedachten. Tegenwoordig zeg ik "dankjewel voor je feedback, ik ga er over nadenken en kijk of ik er iets mee kan." Niet alle feedback is fair of terecht, er is niets mis mee om het eerst even op je te laten inwerken (eventueel met alle nare gevoelens van dien) en er dan later nog eens rustig over na te denken. Doe je voordeel met de dingen die je herkent en waar je iets mee kunt (en de feedbackgever zal het altijd op prijs stellen als je er dan op een later moment nog eens op terug komt) en probeer de rest van je af te zetten.
Sorry dat ik nu pas reageer! Ik volg altijd de recente verhalen via "viva vandaag" en had hem niet meer voorbij zien komen...
Ik vind dat jij je altijd bijzonder goed en vlot weet uit te drukken hier op het forum en had daardoor het beeld dat jij een hele vlotte meid bent. Nu begrijp ik ook wel dat forummen en de echte wereld twee heel verschillende dingen zijn, maar toch! Kan me echt niet voorstellen dat ik een heel ander beeld van jou zou hebben als ik je irl tegen zou komen! :-)
En wat je schrijft over feedback is denk ik ook helemaal niet zo verkeerd. Vroeger schoot ik door onzekerheid ook altijd direct de verdediging in, openlijk of in gedachten. Tegenwoordig zeg ik "dankjewel voor je feedback, ik ga er over nadenken en kijk of ik er iets mee kan." Niet alle feedback is fair of terecht, er is niets mis mee om het eerst even op je te laten inwerken (eventueel met alle nare gevoelens van dien) en er dan later nog eens rustig over na te denken. Doe je voordeel met de dingen die je herkent en waar je iets mee kunt (en de feedbackgever zal het altijd op prijs stellen als je er dan op een later moment nog eens op terug komt) en probeer de rest van je af te zetten.
maandag 17 maart 2008 om 18:51
De ene psycholoog is de andere niet, misschien heeft zij het gewoon niet getroffen met de psycholoog die zij had? Er moet een klik zijn en er moet vertrouwen opgebouwd kunnen worden, als dat niet zo is dan gaat het niet werken. Het is dus altijd van belang om zeker met dit soort dingen te zoeken tot je iemand vind die bij je past.
Je vertelt ook dat je zus een mooie en leuke meid is. Als je naar die programma's kijkt die make-overs doen (puur op basis van kapsel en kleding e.d., geen chirurgie) dan zie je vaak dat de persoon in de hoofdrol daar een enorme ego-boost van krijgt. Is het misschien een idee om je zus eens mee te sleuren voor een dagje make-over en vervolgens foto's van haar te laten maken? Soms kunnen dat soort kleine dingen al wonderen doen voor iemands zelfvertrouwen!
maandag 17 maart 2008 om 19:05
Nummerzoveel
Idd, ze is bij een studie psycholoog geweest en daar voelde ze zich niet prettig. Ik heb mijn zus vroeger wel eens opgemaakt en dan ziet te er nog mooier uit. Mijn moeder heeft haar al meerdere keren aangeboden om mee te gaan naar Amsterdam en dan een goede kapper te bezoeken ( ze draagt haar haren vaak vet in een knot) Ze wil al ruim 2 jaar haar wenkbrauwen ( ze heeft volle rechte wenkbrauwen) epileren en iets aan haar haren doen, en daarnaast lenzen nemen maar ze durft de stap niet te zetten. Ondanks de aanbiedingen van mijn ouders en ik. Ik heb idd ook het idee dat als ze zelf in de spiegel het resultaat ziet dat ze echt een mooie meid is, ze zich van binnen ook gelukkiger gaat voelen.
Idd, ze is bij een studie psycholoog geweest en daar voelde ze zich niet prettig. Ik heb mijn zus vroeger wel eens opgemaakt en dan ziet te er nog mooier uit. Mijn moeder heeft haar al meerdere keren aangeboden om mee te gaan naar Amsterdam en dan een goede kapper te bezoeken ( ze draagt haar haren vaak vet in een knot) Ze wil al ruim 2 jaar haar wenkbrauwen ( ze heeft volle rechte wenkbrauwen) epileren en iets aan haar haren doen, en daarnaast lenzen nemen maar ze durft de stap niet te zetten. Ondanks de aanbiedingen van mijn ouders en ik. Ik heb idd ook het idee dat als ze zelf in de spiegel het resultaat ziet dat ze echt een mooie meid is, ze zich van binnen ook gelukkiger gaat voelen.
maandag 17 maart 2008 om 19:17
Misschien noeten jullie haar gewoon "overvallen" met die make-over? Als de drempel kennelijk zo groot voor haar is, maar ze zelf al meerdere keren heeft aangegeven dat ze wel wensen heeft op dat gebied, dan is dat misschien helemaal geen gek idee. Plan een dagje of weekendje uit in bijv. Sanadome of Thermea 2000 oid en zorg ervoor dat alle behandelingen (haar, make-up, epileren, gezichtsbehandeling) al voor haar geboekt zijn.
Voor lenzen kan zij het beste even langs de opticien om haar ogen na te laten meten en te laten beoordelen of zij ze wel kan dragen. Maar je kunt proberen om haar sterkte te achterhalen en vooraf alvast "testlenzen" op haar sterkte te halen, zodat ze die dan direct kan proberen. Als je geen lenzen gewend bent, dan zijn zachte lenzen vaak het prettigst om mee te beginnen (is mijn ervaring). Ik zelf ben erg tevreden over de daglenzen van Het Huis, anderen voel ik zitten maar die niet omdat ze echt flinterdun zijn.
maandag 17 maart 2008 om 22:46
Nummerzoveel, echt super bedankt voor je hulp. Aankomende week ga ik naar mijn ouders toe en dan zal mijn zus er ook zijn. Breng ik mijn moeder op de hoogte, misschien gaat het dan iets makkelijker dit omdat mijn zus en moeder heel hecht zijn. Denk dat de kapper de eerste stap gaat worden, beetje highlights en een leuk model laten knippen doet wonderen! Thanks...!!
