Psyche
alle pijlers
De relevantie van "droomlocaties" in dromen
dinsdag 7 juli 2009 om 21:52
"droomlocaties", tsja, daar kun je werkelijk alle kanten mee op natuurlijk... en het zal voor iedereen weer andere referentiekaders hebben, want dromen zijn en blijven gewoon iets heel 'eigens', iets heel persoonlijks. Daarom vòòr ik 'to the point' kom, eerst even een intro/referentiekader mijnerzijds: ...
<intro>
Al van klein kinds af aan ben ik (nu 34) me bewust van het feit dat ik heel veel droom, waarschijnlijk niet meer dan andere mensen, maar het is me wel opgevallen dat mij meestal veel meer details van al die dromen bij blijven, i.t.t. wat gebruikelijk is (ik voel me hierdoor niet extra speciaal ofzo; misschien slaap ik zelf van nature kwalitatief gewoon veel te slecht, door het een of ander, wat het ook mag zijn, dat is ook iets wat ik me ben af gaan vragen, met de tijd.. enfin..).
Meestal kan ik me veel details herinneren van de verschillende dromen die ik heb gehad in een nacht, ook van dromen van heel lang geleden, al zijn verreweg de meeste details wel vervaagd met de tijd, maar dan nog is er relatief veel blijven 'hangen' en sommige details/elementen blijven soms ook terugkomen in tegenwoordige dromen.
M.a.w. dromen hebben altijd een héle grote rol gespeeld in mijn leven, in de zin dat, afhankelijk van hoe ik mijn nacht ben doorgekomen, dit heel erg mijn stempel drukt op de stemming/fitheid waarin ik mijn dag beleef/doorkom. Meestal ervaar ik hierdoor een afremming overdag, door zaken die tijdens de nacht niet goed zijn 'af' verwerkt, maar soms ook juist het tegendeel, het wisselt met perioden, soms dagen.
Sommige dromen zijn niets meer dan een nietszeggende bizarre aaneenkoppeling van de alledaagse gebeurtenissen, andere dromen bevatten juist weer duidelijk elementen (spiegels) van de dingen die in mijn dieper gelegen onderbewustzijn spelen (dat is mij in ieder geval wel duidelijk geworden, ik leer er ook heel veel door, over mezelf, gaandeweg).
Als kind zijnde had ik veel last van heftige nachtmerries en ontdekte ik al gauw hoe je soms bepaalde dromen d.m.v. een soort 'NLP' (de techniek van NLP komt m.i. vooralsnog het dichtst in de buurt) kan sturen naar andere 'resultaten' (ofwel: elke keer als ik een herkenbare situatie verzeild raakte waar ik nièt in wilde komen, dan wist ik dat ik een 'knop' kon vinden in mijn gedachten om de 'doem-elementen' om te kunnen 'tunen' opdat de uitkomst van die droom anders zou kunnen worden.. het kwam eigenlijk neer ophet praktizeren van lucide dromen, maar tot ergens vroeg in de 20 had ik nog nooit eerder van die term 'lucide dromen' gehoord). Dit vergde meestal veel oefening, maar wist op deze wijze toch meedere terugkerende nachtmerries te boven te komen (nachtmerries die naderhand ook nooit meer teruggekomen zijn bedoel ik), waardoor ik minder angst kreeg om te slapen (en ergens in mijn puberteit heb ik daar dan ook geen angst meer voor gehad, om te durven slapen no matter what was bothering my mind whatsoever..).
Toch zijn er (uiteraard) nog steeds bepaalde terugkerende zaken, waar ik nog geen mentale 'knop' voor heb gevonden. Het zijn niet persé 'doem-elementen' in de negatieve zin van het woord, maar wel elementen, die steeds maar weer terug blijven komen in mijn dromen, en ik vraag me af waar dat vandaan komt....
<einde intro/>
Wat ik me nu afvraag is of het 'normaal'/'gebruikelijk' is voor een mens, dat zo'n ca. 90% van alle dromen zijn gelinkt aan de locatie (op deze aardbol) ) waar je destijds bent opgegroeid als kind/puber zijnde??.... Die locatie komt nl. terug in 90-95% van mijn eigen dromen, en het zijn niet altijd negatieve dromen, maar toch.. àltijd weer die link naar wat vroeger mijn "thuis" was, ook al was het dat verre van, in zekere zin, maar toch was het dat toch ook in zekere zin wel (want lang niet alles was slecht, dat ook weer niet, en er waren ook echt wel goeie dingen). De (negatieve) 'thema's' die er bij mij meestal rondom spelen zijn 'in a nutshell': het zich opgejaagd voelen, het willen vluchten en doodlopende wegen/ruimtes/trappen. Ook positieve thema's spelen echter vanuit die locatie; m.n. het terugverlangen naar bv. de 'speelplekken' die mij als kind zijnde grote verbeelding gaven (ik speelde heel veel buiten, en ik droom soms van een soort van melancholisch verlangen naar het 'goede' van de vrijheid die ik ervoer tijdens het 'buiten' spelen), maar dan zonder de beklemming die het oproept ergens te lang (voor mijn gevoel) in vast te hebben gezeten/verhinderd door te worden.. want waar ik vroeger speelde buiten, voelde ik toch tegelijk ook de beklemming van de minder leuke dingen die er toen eenmaal waren, of waar ik naar terug moest keren, waar ik in vast zat/verwikkeld was geraakt).
Dromen gekoppeld aan de locaties, waar ik mij bevond nà het ouderlijk huis verlaten te hebben, komen ook wel voor, maar zijn beduidend veel minder in getale en minder heftig/emotioneel.
Ik vraag me dus af of dat eigenlijk heel normaal/natuurlijk is (dat dromen meestal gekoppeld zijn aan de situatie/omgeving waarin je vroeger was opgegroeid), of dat dat toch eerder sterk duidt op onverwerkte zaken uit mijn kinds/puber-verleden? Ik heb wel duidelijk onverwerkte zaken uit die periode, die ik niet ontken voor mezelf (en waar ik ook nog steeds mee aan de slag ben), maar ik vraag me nu af of, zolang ik duidelijk zo veel dromen blijf houden gesitueerd in die 'ene' locatie/omgeving, of die dromen dan ook voornamelijk voortkomen uit onverwerkte emoties, of dat het aan de andere kant ook gewoon veel te maken heeft, met het feit dat de plaats waar je bent opgegroeid, je nu eenmaal altijd enorm zal dierbaar zal blijven in zekere zin, omdat dat gewoon de plaats is waar je als kind zijnde in bent op bent gegroeid (en van waaruit je als kind altijd een bepaalde hoop hebt gehad naar een 'beter' leven)?....
Hoe schatten jullie dit in?...
<intro>
Al van klein kinds af aan ben ik (nu 34) me bewust van het feit dat ik heel veel droom, waarschijnlijk niet meer dan andere mensen, maar het is me wel opgevallen dat mij meestal veel meer details van al die dromen bij blijven, i.t.t. wat gebruikelijk is (ik voel me hierdoor niet extra speciaal ofzo; misschien slaap ik zelf van nature kwalitatief gewoon veel te slecht, door het een of ander, wat het ook mag zijn, dat is ook iets wat ik me ben af gaan vragen, met de tijd.. enfin..).
Meestal kan ik me veel details herinneren van de verschillende dromen die ik heb gehad in een nacht, ook van dromen van heel lang geleden, al zijn verreweg de meeste details wel vervaagd met de tijd, maar dan nog is er relatief veel blijven 'hangen' en sommige details/elementen blijven soms ook terugkomen in tegenwoordige dromen.
M.a.w. dromen hebben altijd een héle grote rol gespeeld in mijn leven, in de zin dat, afhankelijk van hoe ik mijn nacht ben doorgekomen, dit heel erg mijn stempel drukt op de stemming/fitheid waarin ik mijn dag beleef/doorkom. Meestal ervaar ik hierdoor een afremming overdag, door zaken die tijdens de nacht niet goed zijn 'af' verwerkt, maar soms ook juist het tegendeel, het wisselt met perioden, soms dagen.
Sommige dromen zijn niets meer dan een nietszeggende bizarre aaneenkoppeling van de alledaagse gebeurtenissen, andere dromen bevatten juist weer duidelijk elementen (spiegels) van de dingen die in mijn dieper gelegen onderbewustzijn spelen (dat is mij in ieder geval wel duidelijk geworden, ik leer er ook heel veel door, over mezelf, gaandeweg).
Als kind zijnde had ik veel last van heftige nachtmerries en ontdekte ik al gauw hoe je soms bepaalde dromen d.m.v. een soort 'NLP' (de techniek van NLP komt m.i. vooralsnog het dichtst in de buurt) kan sturen naar andere 'resultaten' (ofwel: elke keer als ik een herkenbare situatie verzeild raakte waar ik nièt in wilde komen, dan wist ik dat ik een 'knop' kon vinden in mijn gedachten om de 'doem-elementen' om te kunnen 'tunen' opdat de uitkomst van die droom anders zou kunnen worden.. het kwam eigenlijk neer ophet praktizeren van lucide dromen, maar tot ergens vroeg in de 20 had ik nog nooit eerder van die term 'lucide dromen' gehoord). Dit vergde meestal veel oefening, maar wist op deze wijze toch meedere terugkerende nachtmerries te boven te komen (nachtmerries die naderhand ook nooit meer teruggekomen zijn bedoel ik), waardoor ik minder angst kreeg om te slapen (en ergens in mijn puberteit heb ik daar dan ook geen angst meer voor gehad, om te durven slapen no matter what was bothering my mind whatsoever..).
Toch zijn er (uiteraard) nog steeds bepaalde terugkerende zaken, waar ik nog geen mentale 'knop' voor heb gevonden. Het zijn niet persé 'doem-elementen' in de negatieve zin van het woord, maar wel elementen, die steeds maar weer terug blijven komen in mijn dromen, en ik vraag me af waar dat vandaan komt....
<einde intro/>
Wat ik me nu afvraag is of het 'normaal'/'gebruikelijk' is voor een mens, dat zo'n ca. 90% van alle dromen zijn gelinkt aan de locatie (op deze aardbol) ) waar je destijds bent opgegroeid als kind/puber zijnde??.... Die locatie komt nl. terug in 90-95% van mijn eigen dromen, en het zijn niet altijd negatieve dromen, maar toch.. àltijd weer die link naar wat vroeger mijn "thuis" was, ook al was het dat verre van, in zekere zin, maar toch was het dat toch ook in zekere zin wel (want lang niet alles was slecht, dat ook weer niet, en er waren ook echt wel goeie dingen). De (negatieve) 'thema's' die er bij mij meestal rondom spelen zijn 'in a nutshell': het zich opgejaagd voelen, het willen vluchten en doodlopende wegen/ruimtes/trappen. Ook positieve thema's spelen echter vanuit die locatie; m.n. het terugverlangen naar bv. de 'speelplekken' die mij als kind zijnde grote verbeelding gaven (ik speelde heel veel buiten, en ik droom soms van een soort van melancholisch verlangen naar het 'goede' van de vrijheid die ik ervoer tijdens het 'buiten' spelen), maar dan zonder de beklemming die het oproept ergens te lang (voor mijn gevoel) in vast te hebben gezeten/verhinderd door te worden.. want waar ik vroeger speelde buiten, voelde ik toch tegelijk ook de beklemming van de minder leuke dingen die er toen eenmaal waren, of waar ik naar terug moest keren, waar ik in vast zat/verwikkeld was geraakt).
Dromen gekoppeld aan de locaties, waar ik mij bevond nà het ouderlijk huis verlaten te hebben, komen ook wel voor, maar zijn beduidend veel minder in getale en minder heftig/emotioneel.
Ik vraag me dus af of dat eigenlijk heel normaal/natuurlijk is (dat dromen meestal gekoppeld zijn aan de situatie/omgeving waarin je vroeger was opgegroeid), of dat dat toch eerder sterk duidt op onverwerkte zaken uit mijn kinds/puber-verleden? Ik heb wel duidelijk onverwerkte zaken uit die periode, die ik niet ontken voor mezelf (en waar ik ook nog steeds mee aan de slag ben), maar ik vraag me nu af of, zolang ik duidelijk zo veel dromen blijf houden gesitueerd in die 'ene' locatie/omgeving, of die dromen dan ook voornamelijk voortkomen uit onverwerkte emoties, of dat het aan de andere kant ook gewoon veel te maken heeft, met het feit dat de plaats waar je bent opgegroeid, je nu eenmaal altijd enorm zal dierbaar zal blijven in zekere zin, omdat dat gewoon de plaats is waar je als kind zijnde in bent op bent gegroeid (en van waaruit je als kind altijd een bepaalde hoop hebt gehad naar een 'beter' leven)?....
Hoe schatten jullie dit in?...
dinsdag 7 juli 2009 om 21:57
Samengevat wil je dus weten of het normaal is als je droomt over de plek waar je bent opgegroeid?
Volgens mij dromen mensen over dingen waar ze mee bezig zijn, bewust of onbewust, dus het lijkt me niet raar. Voor de rest zou ik zeggen: ga gewoon eens lekker slapen ipv je dromen tot in detail te analyseren.
Volgens mij dromen mensen over dingen waar ze mee bezig zijn, bewust of onbewust, dus het lijkt me niet raar. Voor de rest zou ik zeggen: ga gewoon eens lekker slapen ipv je dromen tot in detail te analyseren.
dinsdag 7 juli 2009 om 22:05
quote:ossiepossie schreef op 07 juli 2009 @ 21:57:
Samengevat wil je dus weten of het normaal is als je droomt over de plek waar je bent opgegroeid?
Volgens mij dromen mensen over dingen waar ze mee bezig zijn, bewust of onbewust, dus het lijkt me niet raar. Voor de rest zou ik zeggen: ga gewoon eens lekker slapen ipv je dromen tot in detail te analyseren.Slapen doe ik inmiddels wel hoor. Mijn vraag is inderdaad of het 'normaal' is dat bijna al je dromen zich afspelen in de omgeving waar je bent opgegroeid?.. Deze vraag houdt mij bezig, omdat ik heel goed besef dat er bepaalde onverwerkte zaken liggen uit die periode, maar tegelijk ben ik allang niet meer in het stadium als waarin ik mij destijds bevond. Waarom blijf ik dan toch zoveel dromen over die omgeving?...
Samengevat wil je dus weten of het normaal is als je droomt over de plek waar je bent opgegroeid?
Volgens mij dromen mensen over dingen waar ze mee bezig zijn, bewust of onbewust, dus het lijkt me niet raar. Voor de rest zou ik zeggen: ga gewoon eens lekker slapen ipv je dromen tot in detail te analyseren.Slapen doe ik inmiddels wel hoor. Mijn vraag is inderdaad of het 'normaal' is dat bijna al je dromen zich afspelen in de omgeving waar je bent opgegroeid?.. Deze vraag houdt mij bezig, omdat ik heel goed besef dat er bepaalde onverwerkte zaken liggen uit die periode, maar tegelijk ben ik allang niet meer in het stadium als waarin ik mij destijds bevond. Waarom blijf ik dan toch zoveel dromen over die omgeving?...
dinsdag 7 juli 2009 om 22:19
dinsdag 7 juli 2009 om 22:20
quote:Flava schreef op 07 juli 2009 @ 22:05:
[...]
Slapen doe ik inmiddels wel hoor. Mijn vraag is inderdaad of het 'normaal' is dat bijna al je dromen zich afspelen in de omgeving waar je bent opgegroeid?.. Deze vraag houdt mij bezig, omdat ik heel goed besef dat er bepaalde onverwerkte zaken liggen uit die periode, maar tegelijk ben ik allang niet meer in het stadium als waarin ik mij destijds bevond. Waarom blijf ik dan toch zoveel dromen over die omgeving?...Deze post is een stuk korter dan je OP
[...]
Slapen doe ik inmiddels wel hoor. Mijn vraag is inderdaad of het 'normaal' is dat bijna al je dromen zich afspelen in de omgeving waar je bent opgegroeid?.. Deze vraag houdt mij bezig, omdat ik heel goed besef dat er bepaalde onverwerkte zaken liggen uit die periode, maar tegelijk ben ik allang niet meer in het stadium als waarin ik mij destijds bevond. Waarom blijf ik dan toch zoveel dromen over die omgeving?...Deze post is een stuk korter dan je OP
Peas on earth!
dinsdag 7 juli 2009 om 22:21
Mijn boerenverstand zegt: je hebt een paar keer over je jeugdomgeving gedroomd, dat heb je opgemerkt en bij jezelf gedacht dat dat toch wel apart is. Je bent er zelfs over gaan piekeren, je afvragend of het misschien wel een traumatische betekenis heeft. Daardoor ben je dromen en die locatie in gedachten gaan koppelen, waardoor hij als het ware bovenop is gaan liggen in de stapel van mogelijke achtergronden voor een droom. Psychologie van de kouwe grond natuurlijk... Maar ik geloof dan ook niet zo in die ouwe Freud, volgens mij was dat een zwamneus.
Enfin, dit zal wel te nuchter zijn naar jouw smaak; maar laat je door mij vooral niet weerhouden om met een psych te praten over je problemen!
Enfin, dit zal wel te nuchter zijn naar jouw smaak; maar laat je door mij vooral niet weerhouden om met een psych te praten over je problemen!
dinsdag 7 juli 2009 om 22:49
quote:Scarlet72 schreef op 07 juli 2009 @ 22:31:
Ik heb wel eens gelezen dat een huis in je droom staat voor je eigen ik. Wat er dus in je binnenste afspeelt. Dus de locatie op zich (ouderlijk huis of welk huis dan ook) is niet relevant...Daar kan ik me heel goed iets bij voorstellen en dat heeft er volgens mij ook mee te maken. Aan de andere kant, ik heb op meerdere (totaal verschillende) plaatsen gewoond, toch blijft steeds maar weer dat 'ene' huis (en de bijbehorende omgeving) waar ik vroeger (inmiddels lang geleden) ben opgegroeid, maar terugkomen. Aan de ene kant kan ik dat begrijpen, want ik heb daar inderdaad een heel beklemmende periode doorgemaakt (destijds), maar tegelijk heb ik daar ook heel dierbare andere herinneringen opgedaan, herinneringen die mij nog steeds veel waard zijn (herinneringen aan mijn moeder en aan mijn 'kind' zijn). Het verbaast me alleen, anno nu, dat ik nog steeds zo (schijnbaar buitensporig) veel droom over die ene plek/omgeving... Het is nu als of het niet meer in verhouding staat, maar toch blijft het terugkomen, die locatie/omgeving...
Ik heb wel eens gelezen dat een huis in je droom staat voor je eigen ik. Wat er dus in je binnenste afspeelt. Dus de locatie op zich (ouderlijk huis of welk huis dan ook) is niet relevant...Daar kan ik me heel goed iets bij voorstellen en dat heeft er volgens mij ook mee te maken. Aan de andere kant, ik heb op meerdere (totaal verschillende) plaatsen gewoond, toch blijft steeds maar weer dat 'ene' huis (en de bijbehorende omgeving) waar ik vroeger (inmiddels lang geleden) ben opgegroeid, maar terugkomen. Aan de ene kant kan ik dat begrijpen, want ik heb daar inderdaad een heel beklemmende periode doorgemaakt (destijds), maar tegelijk heb ik daar ook heel dierbare andere herinneringen opgedaan, herinneringen die mij nog steeds veel waard zijn (herinneringen aan mijn moeder en aan mijn 'kind' zijn). Het verbaast me alleen, anno nu, dat ik nog steeds zo (schijnbaar buitensporig) veel droom over die ene plek/omgeving... Het is nu als of het niet meer in verhouding staat, maar toch blijft het terugkomen, die locatie/omgeving...
dinsdag 7 juli 2009 om 23:39
quote:Scarlet72 schreef op 07 juli 2009 @ 23:06:
Misschien dat juist jouw ouderlijk huis steeds terug komt in je dromen omdat die het meest bepalend is geweest in/voor jouw leven?
Dat is het sowieso, ongeacht waar ik nu sta in mijn leven. Mijn diepste verlangens en angsten zitten nu eenmaal verbonden aan die omgeving (en mijn ouders), omdat dat mijn enige referentie is aan mijn 'kind' zijn denk ik, zoiets.. Mijn gevoelens/ervaringen van 'volkomen vrijheid' (het gevoel dat nog de hele wereld voor je open ligt) stammen immers ook uit die periode... (waar ik soms hevig naar terug verlang), daarna ben ik me voornamelijk meer bewust gaan worden van de ongewone situatie waarin ik ben opgegroeid, met alle beperkingen en frustraties en gêne van dien. Daar voel ik me nu niet 'zielig' meer over, zoek ik ook niet naar medelijden ofzo, maar het heeft zoveel ellende en schaamte met zich meegebracht (die ik helaas nu nog steeds te veel op mijzelf projecteer), dat het een innerlijke beperking in mezelf heeft gelegd (een beperking die ik allang niet meer vanuit mijn omgeving ervaar, maar nog wel in mezelf, vanuit mijzelf, een beperking die ik nog steeds niet helemaal heb overwonnen in/vanuit mezelf zeg maar). Hmm.. bizar, maar ik heb het idee dat ik hiermee eigenlijk al het antwoord op mijn vraag heb gevonden....
Dank je wel voor de hint! (f)...
Misschien dat juist jouw ouderlijk huis steeds terug komt in je dromen omdat die het meest bepalend is geweest in/voor jouw leven?
Dat is het sowieso, ongeacht waar ik nu sta in mijn leven. Mijn diepste verlangens en angsten zitten nu eenmaal verbonden aan die omgeving (en mijn ouders), omdat dat mijn enige referentie is aan mijn 'kind' zijn denk ik, zoiets.. Mijn gevoelens/ervaringen van 'volkomen vrijheid' (het gevoel dat nog de hele wereld voor je open ligt) stammen immers ook uit die periode... (waar ik soms hevig naar terug verlang), daarna ben ik me voornamelijk meer bewust gaan worden van de ongewone situatie waarin ik ben opgegroeid, met alle beperkingen en frustraties en gêne van dien. Daar voel ik me nu niet 'zielig' meer over, zoek ik ook niet naar medelijden ofzo, maar het heeft zoveel ellende en schaamte met zich meegebracht (die ik helaas nu nog steeds te veel op mijzelf projecteer), dat het een innerlijke beperking in mezelf heeft gelegd (een beperking die ik allang niet meer vanuit mijn omgeving ervaar, maar nog wel in mezelf, vanuit mijzelf, een beperking die ik nog steeds niet helemaal heb overwonnen in/vanuit mezelf zeg maar). Hmm.. bizar, maar ik heb het idee dat ik hiermee eigenlijk al het antwoord op mijn vraag heb gevonden....
Dank je wel voor de hint! (f)...
woensdag 8 juli 2009 om 01:22
Jeetje wat een lang verhaal met zoveeeeeel komma's:)
Ik weet niet of het veel dromen over je ouderlijk huis perse te maken heeft met onverwerkte emoties. Ik droom heel vaak over onbekende locaties...meestal kan ik dan het onderwerp wel plaatsen in wat ik mee heb gemaakt (die week bijv.), maar verder dan dat kom ik niet. Daarna wordt wel heel erg 'zelf invullen' zeg maar. Ik weet ooook dat ik heel veel dingen heb meegemaakt, maar dat ik hier nauwelijks over droom. Terwijl het me soms wel bezig houdt.. hmm...ik probeer verbanden te leggen in deze kwestie, maar het lukt niet:)
Er zijn wel mensen die meer van dromen af weten, ik weet niet precies bij wie je moet zijn, maar ze zijn er die hun beroep hiervan gemaakt hebben!
Ik weet niet of het veel dromen over je ouderlijk huis perse te maken heeft met onverwerkte emoties. Ik droom heel vaak over onbekende locaties...meestal kan ik dan het onderwerp wel plaatsen in wat ik mee heb gemaakt (die week bijv.), maar verder dan dat kom ik niet. Daarna wordt wel heel erg 'zelf invullen' zeg maar. Ik weet ooook dat ik heel veel dingen heb meegemaakt, maar dat ik hier nauwelijks over droom. Terwijl het me soms wel bezig houdt.. hmm...ik probeer verbanden te leggen in deze kwestie, maar het lukt niet:)
Er zijn wel mensen die meer van dromen af weten, ik weet niet precies bij wie je moet zijn, maar ze zijn er die hun beroep hiervan gemaakt hebben!
woensdag 8 juli 2009 om 23:22
quote:Flava schreef op 07 juli 2009 @ 23:39:
[...]
Dat is het sowieso, ongeacht waar ik nu sta in mijn leven. Mijn diepste verlangens en angsten zitten nu eenmaal verbonden aan die omgeving (en mijn ouders), omdat dat mijn enige referentie is aan mijn 'kind' zijn denk ik, zoiets.. Mijn gevoelens/ervaringen van 'volkomen vrijheid' (het gevoel dat nog de hele wereld voor je open ligt) stammen immers ook uit die periode... (waar ik soms hevig naar terug verlang), daarna ben ik me voornamelijk meer bewust gaan worden van de ongewone situatie waarin ik ben opgegroeid, met alle beperkingen en frustraties en gêne van dien. Daar voel ik me nu niet 'zielig' meer over, zoek ik ook niet naar medelijden ofzo, maar het heeft zoveel ellende en schaamte met zich meegebracht (die ik helaas nu nog steeds te veel op mijzelf projecteer), dat het een innerlijke beperking in mezelf heeft gelegd (een beperking die ik allang niet meer vanuit mijn omgeving ervaar, maar nog wel in mezelf, vanuit mijzelf, een beperking die ik nog steeds niet helemaal heb overwonnen in/vanuit mezelf zeg maar). Hmm.. bizar, maar ik heb het idee dat ik hiermee eigenlijk al het antwoord op mijn vraag heb gevonden....
Dank je wel voor de hint! (f)...You're welcome
[...]
Dat is het sowieso, ongeacht waar ik nu sta in mijn leven. Mijn diepste verlangens en angsten zitten nu eenmaal verbonden aan die omgeving (en mijn ouders), omdat dat mijn enige referentie is aan mijn 'kind' zijn denk ik, zoiets.. Mijn gevoelens/ervaringen van 'volkomen vrijheid' (het gevoel dat nog de hele wereld voor je open ligt) stammen immers ook uit die periode... (waar ik soms hevig naar terug verlang), daarna ben ik me voornamelijk meer bewust gaan worden van de ongewone situatie waarin ik ben opgegroeid, met alle beperkingen en frustraties en gêne van dien. Daar voel ik me nu niet 'zielig' meer over, zoek ik ook niet naar medelijden ofzo, maar het heeft zoveel ellende en schaamte met zich meegebracht (die ik helaas nu nog steeds te veel op mijzelf projecteer), dat het een innerlijke beperking in mezelf heeft gelegd (een beperking die ik allang niet meer vanuit mijn omgeving ervaar, maar nog wel in mezelf, vanuit mijzelf, een beperking die ik nog steeds niet helemaal heb overwonnen in/vanuit mezelf zeg maar). Hmm.. bizar, maar ik heb het idee dat ik hiermee eigenlijk al het antwoord op mijn vraag heb gevonden....
Dank je wel voor de hint! (f)...You're welcome
woensdag 15 juli 2009 om 17:47
Flava, ik droom ook altijd als in een droom zich iets 'thuis' afspeelt, dat ik woon in het huis waar ik tussen mijn 6de en 13de heb gewoond. Heb me ook weleens afgevraagd waarom dat is, zeker omdat ik in mijn jeugd meerdere malen verhuisd ben en ik nog steeds over dat ene huis droom als ik droom dat ik thuis ben, en nooit speelt een droom zich af in de huizen waar ik daarna heb gewoond of waar ik nu woon. Eigenlijk best raar.
dinsdag 28 juli 2009 om 20:27
quote:Elvestad schreef op 15 juli 2009 @ 17:47:
Flava, ik droom ook altijd als in een droom zich iets 'thuis' afspeelt, dat ik woon in het huis waar ik tussen mijn 6de en 13de heb gewoond. Heb me ook weleens afgevraagd waarom dat is, zeker omdat ik in mijn jeugd meerdere malen verhuisd ben en ik nog steeds over dat ene huis droom als ik droom dat ik thuis ben, en nooit speelt een droom zich af in de huizen waar ik daarna heb gewoond of waar ik nu woon. Eigenlijk best raar.
Had al een tijd niet gegeken in dit topic, dacht dat het inmiddels wel dood gebloed was :') Maar wat jij schrijft is dus inderdaad precies wat ik bedoel. Ben blij te horen dat ik niet de enige ben.
Soms begint een droom ook ergens anders, maar uiteindelijk schakelt de locatie vaak ineens weer terug naar die thuis-omgeving van vroeger (niet alleen naar het betreffende huis trouwens, ook droom ik van de hele omgeving, dorpen/stadjes eromheen). Ik heb ook vrij dicht bij de kust gewoond en als ik droom over zo'n plek voel ik me meestal heel vrij, wil ik de wind door mijn haren voelen, met blote voeten over de keien en door het zand en water lopen, met een gevoel alsof ik op dat moment heel hard wil kiezen voor mijzelf en voor de mogelijkheden waarvan ik destijds totaal nog niet besefte dat ik ze in me had (ik ben veel gepest geworden vroeger en wist daar niet mee om te gaan, plus thuis was het nogal een benauwende situatie: al dat negatieve heeft mijn zelfbeeld/pure ik aangetast, maar ik ben er (veel later pas) achter komen dat ik eigenlijk een heel sterke vrouw ben en veel meer in mijn mars heb, dan wat ik lange tijd voor mezelf had mogelijk gehouden. Nu vind ik het jammer dat ik dat niet eerder heb ingezien, maar tegelijk voel ik me nog ontzettend kwetsbaar en hunkerend naar liefde als ik terugdenk aan hoe het destijds voor me was).
Qua leeftijd bezie ik die omgeving meestal vanuit een gevoel van tussen de 6 en 17 jaar (ook al besef ik meestal (niet altijd) wel in zo'n droom dat ik nu al veel ouder ben, maar het voelt dan dus a.h.w. alsof ik even terug ga in de tijd..het 'toen' reflecteer aan issues van 'nu').
Ik heb dus het idee dat ik mijn huidige manier/ervaring van leven, onderbewust nog heel erg aan het vergelijken/matchen ben met hoe ik destijds het leven ervoer. Rationeel weet ik nu wel beter, maar gevoelsmatig voel ik mij nog steeds kwetsbaar op bepaalde punten, vanwege de pijn die ik nog voel vanuit mijn verleden.
Elvestad, herken jij je hier ook in, of zit er bij jou toch anders in elkaar? Je hoeft uiteraard niet in detail te treden, als je dat niet wil, ik vraag me alleen of je iets herkent in de manier waarop ik het ervaar?
Flava, ik droom ook altijd als in een droom zich iets 'thuis' afspeelt, dat ik woon in het huis waar ik tussen mijn 6de en 13de heb gewoond. Heb me ook weleens afgevraagd waarom dat is, zeker omdat ik in mijn jeugd meerdere malen verhuisd ben en ik nog steeds over dat ene huis droom als ik droom dat ik thuis ben, en nooit speelt een droom zich af in de huizen waar ik daarna heb gewoond of waar ik nu woon. Eigenlijk best raar.
Had al een tijd niet gegeken in dit topic, dacht dat het inmiddels wel dood gebloed was :') Maar wat jij schrijft is dus inderdaad precies wat ik bedoel. Ben blij te horen dat ik niet de enige ben.
Soms begint een droom ook ergens anders, maar uiteindelijk schakelt de locatie vaak ineens weer terug naar die thuis-omgeving van vroeger (niet alleen naar het betreffende huis trouwens, ook droom ik van de hele omgeving, dorpen/stadjes eromheen). Ik heb ook vrij dicht bij de kust gewoond en als ik droom over zo'n plek voel ik me meestal heel vrij, wil ik de wind door mijn haren voelen, met blote voeten over de keien en door het zand en water lopen, met een gevoel alsof ik op dat moment heel hard wil kiezen voor mijzelf en voor de mogelijkheden waarvan ik destijds totaal nog niet besefte dat ik ze in me had (ik ben veel gepest geworden vroeger en wist daar niet mee om te gaan, plus thuis was het nogal een benauwende situatie: al dat negatieve heeft mijn zelfbeeld/pure ik aangetast, maar ik ben er (veel later pas) achter komen dat ik eigenlijk een heel sterke vrouw ben en veel meer in mijn mars heb, dan wat ik lange tijd voor mezelf had mogelijk gehouden. Nu vind ik het jammer dat ik dat niet eerder heb ingezien, maar tegelijk voel ik me nog ontzettend kwetsbaar en hunkerend naar liefde als ik terugdenk aan hoe het destijds voor me was).
Qua leeftijd bezie ik die omgeving meestal vanuit een gevoel van tussen de 6 en 17 jaar (ook al besef ik meestal (niet altijd) wel in zo'n droom dat ik nu al veel ouder ben, maar het voelt dan dus a.h.w. alsof ik even terug ga in de tijd..het 'toen' reflecteer aan issues van 'nu').
Ik heb dus het idee dat ik mijn huidige manier/ervaring van leven, onderbewust nog heel erg aan het vergelijken/matchen ben met hoe ik destijds het leven ervoer. Rationeel weet ik nu wel beter, maar gevoelsmatig voel ik mij nog steeds kwetsbaar op bepaalde punten, vanwege de pijn die ik nog voel vanuit mijn verleden.
Elvestad, herken jij je hier ook in, of zit er bij jou toch anders in elkaar? Je hoeft uiteraard niet in detail te treden, als je dat niet wil, ik vraag me alleen of je iets herkent in de manier waarop ik het ervaar?
